장음표시 사용
141쪽
Diio datur indicii, quo ita agatur de nere parcius utamur , & novam rursus specie duntaxat, qua , ut se dixerat de hic sibi notam fingant, utique minor filiosa milias , judiciium inceptum , non muratio erit, si pro transactio legamus etiam finitum erat : nam finito judi- νr sit '; ut quoque Ant. Fabro victo , daretur judicati . Patitur tamen deo observatum in ration. d. loe. ΜΟ. . Ulpiani loquutio , ut de utraque spe. vir, ni fallor , Fabrum soni vicinita ,
cie accipiamus haec , iudicis m acceperit, δc minimum duarum literarum incre. . non enim dicit oce reis e & accipere mentum, me autem , etiam 'non inspe. iudiciam pro litem sententia fit iam M- Eho Fabro, movit praesertim Basilico - here, ubique etiam. est obvium. Ex sen- rum auctoritas , qui ita exhibene μό- tentia autem Vulgatae est pro Oe- ταὀκἰm η δμη , & quae sequuntur ς' ceperis p quod ulu quoque licet desen- quod non aliud est . quam eran actiodere, ut scilicet ad litis contestationem vel judisium. Ceteroquin nec inconcin- reseratur . Alioquin aeceperit pro oeceis ne legeretur translata actio pro transa. perit , mendose leg , atque ita emen- , parvo item molimine . ut Libra. dari oportere in I. I 37. pr. f. de υerb. rio τὀ lata exciderit , vel dictantis , Ila. facile adsentior Donello in comis. 'vel scribentis vitio . Ante dixerat Ul- ad i. I. f. . I. lib. Quamvis autem planus , transferri iudicium , mortuo subsisteret Vulgata lectio , non tamen filiosa milias , nunc ' diceret , transla- ausim tantum a Florentina recedere , tam cctionem dari , mortuo procur neque etiam id ausi sunt, qui emenda. eore . Competer autem translata actio, iones, Florentinae scripturae accommo. si lis nondum si finita : judicati . si datas , quaesiverunt . Eam vero non fuerit, ut id Iatius explicat Petrus Fa- probo, quam ab Hugone a Porta mar- ber d. lib. I. semesis. eap. Et itagini Editionis-suae adscriptam video, quoque evitabimus καταχμητὶν , quae
quaeque ita habet : translatis potius . ali quin erit in translatis , si id quam transactis datae, quod plane ni- verbi smpliciter reponamus , neque hili est. Ex ea tamen , & vulgata leo et am illud minori motu reponitur , ctione , nata esse poterit Russardi nota q iam nostrum translata actis . Μultis eritica ad h. l. legentis scilicet, translatis' se modis recte dissicultaς tollitur; eli. vel judicati δερὰν , proxime ad lectio. ge', quod placet. nem Tuscam. Sed quid est translatis mrranslatio nempe iudicii; ea quinta lo- C A ' Ρ' U T XXIV. cutio , quamvis horrida, exemplis probatur. Duo attulit Petrus Fahee ι b. t. Defensa lectis L. ult. ff. de usta &semes r. eap. Ιχ. tertium addo ex L I s. usuis. legat: f. de noxa . as on. Ipse autem Faber eo
loco id non probat , sed pro transa- CEQper existimavi , probe recte sossis rescribit transfertur amo , nato , ut in habere lectionem Codicis Hetrusci putat , vitio ex nota Librarii perpe- in L ult. ff. de uso r. Ieg. necram intellecta , sibique R Ulpiano de adhuc muto sententiam . Habet autem hae emendatione impense gratulatur . Et ita Nihil interest , utrum BONORUM Fabrum ea in te Faber sequitur , Peis quis, an RTRUΜ terris parars usumfruin rum pura Antonius in rapion. ad h. I. ctum legaveris . Nam .s honorum UufSed -s rae erquam quod eto emendandi vis hum o legabimr , etiam aes alie m ex bonis
142쪽
erit, eo MabItum . A certaram reis rum ustio istis legatus erit , non idemissemaoisur . Tres species uariit Ue. nutrius; an bonorum 8 an reνum an cerviturtim rerum ut fructus legetur quemadmodum & Bactavius rem notavit ad Treuiteri vol. 2. disp. L3. M. q. lis.
H , & in duabus prioribus idem juris
ait esse observandum, in postrema non item. Ux dixerit, & in honorum A. infremis partis usustuctu. legato deduci aes alienum , di computari, quod in actionibus est; sed neutrum fieri in usuis
ou eertarum rerism legato. Et vero id juris est omnino: sive enim legem usum. fructum tertiae partis bonorum, sive I gem usum fructum tertiae putis rerum , universitatem lego ; atque ea universitas
neque intelligi, neque. computari potest, nisi decedat, quod defunctus' debet aliis,& rursus acciaae , quod defuncto alii debent, seu, quod idem est . nisi M.
ducatur aes alienum , &- computetur,
quod in actionibus est . Bona , ct res promiscue sumi apud Auctores eum no stros , tum exteros , puderet probare ;adeo ubique id est obvium. Recte igi. tue Venulejus dixit, nihil interesse inister legatum usumfructum bonorum vel remm . Probat id addita ratione , nam δε BONORUM, inquit, ETIΑΜ aes alterinum deducetur . Cum ait, etiam , significat idem juris qsse in legato rerum, . , & adhuc tractare se species simillimas. aes alienum deduci , legato bonorum ususructu , ratio juris docet, & eonfirmat auctoritas in ι. ορ. F. ad Di Falcia De legato usifructu rerum idem esto iudicium , cum post SC. quo de uia.
fructu legato cautum est, nulla amplius' res sit, quae non eadar in usumfructum legatum , & inde fiat, ut ex omu bus rebus delueatur aes alienum d . I. ος.
Igitur perinde est , utrum dixeris RoΜANI L1B. II: C. XXIV. pq
nulejus , s bonorum . an , s rerum .
nam quod non expressit, subauditur in voce etiam . Sin ajas, esse, cur de te gato rerum magis dubitetur, dicere deis huisset nam se rerum , euam aes alie
num deducetuν , quo significasset . iiu in legato bonorum utique esse liquidum: ea enim solent exprimi, de quibus m- , gis potest dubitar . Sed, ut dixi, in utra. - que locutione res aeque est liquida ,
Pergit Venuleius : o quod ἰn acti
hibus er tri eomputabitur . Habeτ secun dam rationem , cur ususfructus isoletorum
non differat ab usufructu rerum , nam utroque casu computabitur , quod inamonibus erit. Ut enim amones sunt in Mias L qq. in s.. F da veis. sim ita sunt ire rebus, quum haee. hac in parte, paria sint. Apparet autem, V nul ejum eontinua oratione haec pros qui , nam A bonorum Uuffructus lega. itur, etiam aes alienum .ex bonis dedu cetur, o quod in actionibus eris , computabitur . & simul apparet, το etiam pertinere quoque ad id, quod de acti nibus ait. Scilicet aeque iti Iegato usu fructu rerum actiones computari, quam in uiuisumi Misorum legato et de bonia
quippe proposuerat Venulejus in prima, ratione, & de bonis pergit in secunda. hie subaudita , illic expressa vocula Giam, quo utrobique de rebus. idem o servandum esse significet. Et quum in utraque specie idem juris sit , nescio . cur orationem mutasset Venulejus . M scripsisset, oe, s RERuM, quia in acti nibus erit , computabitur. Non insem haec , s rerum , quasi excidissent: imo potius, fi exstarent, delerem, cum. his adjectis , ex ratione recti sermonis in
lagato bonorum non videretur idem seravandum . Tune enim diceret: δε borum Uuffructus lagabitur . ET A Μ alienum .deducereων , ct si RERUM ,
143쪽
quod ἰn actisn us erit , eomputabituν οῦ non consisteret loci sententia, quae ut is quasi id , de amonibus ait, praecipuum que casu aes alienum de3 ici signi Mat, esset in legato , quod non est . ni si placeret . quoque , auserre rs etiam. Nam, cum sic intercedat nova de rebus Reliquae rationes Fabri jam occupatae sententia , duriusculum esset ioculam sunt , nisi qu- ferre etiam non posis etiam ex praecedentibus hic mutuari ἰ sit, hane locutionem is utrum . honorum praesertim , cum, si idem juris se . po- tuisset venulejus eadem oratione de
currere , ut nunc eum fecisse autumamus. Non movet, quod de rebus, quasi
de specie migis dubia proposuisset ;praeterquam enim quod mihi non I queat , cur de rebus magis dubitari possiti quam de bonis. utique illa maaror dubitatio etiam pertinuisset ad ea- sim, quem absolvit. de deductione aeris alieni , & tamen ibi de bonis orditur orationem . non de rebus . Quod eum se, praestaret ab initio pro nam si M-
rum , reponere, nam si rerum ' sed , ut dixi, praestat nihil mutare. Sequitur tertia species apud Venula jum . . t s certarum rerum Uuffructus DAarvs erit, non idem obse abitur. Quod
est verissimum : neque enim, quod ad hunc legatarium , aeris alieni habebitur
ratio, neque etiam actionum, quas reliquit testator . -Habet ille certas , res ,
dc praeter eas nihil habet. Et id liqui. di iuris est.
Ex his apparet , non recte legi in vulgata, multum interest, vel apud Halaandrum, nonnihil nterest , quia , ut diximus, nihil quicquam interest , b orum , an rerum ususseuctus legetur iidque palam ostendit . utraque Venulejiratio , & addita , quo idem iuris sit ,
vocula etiam. 3c mox adversativum at,
in specie scilicet tertia & ab aliis, quas dixerar, diversa. Rursus apparet, non recte legi, quomodo legendum censet Ant. Faber lib. I. eoue i. iur. c v.
cap. I4. Multum interes , Mirum bonorum quis , an rerum certarum usumθω
L n legaverit , nam sic in sequentibus
quis, an rerum TERTIAE PARPIs usum
fiuctum legavemis , ac si videlicet aliud probandum sit , si rerum quartae aut quintae partis us fructus legati s sit. Idque & Heraldum . offendit , ,qui eri
die. Iib. 2. cap. 3. 3rum. Iq. legit, an rerum certa partis &c. probante Gro.
tio in fori spars ad F. i. probabilius
sane , quam si legas, certarum rerum quo omnino non admittit τὰ etiam. cum ita casus , qui praecedunt, non es.sent similes: Attamen neque illud 'prois tandum est, & inanem scrupulum recte exemit Uio Clar. Gerardus Noodi, qui obse . lib. a. cap. I 2. usum legati usus. Ductus feritae partis bonorum frequentem suisse ostendit ; quod' & Cujaeto
animadversum est lib. Io. obfem, cap. lib. I 8. iissem. cap. I 6. Utque
ita apud Venuleium potuerit ventilari . facti quaestio, quales ICti nostri non in Responsorum tantum sed & aliis lἰ- is solent tractare . Potuit & Uen lejus de parte ierou dixisse exempli l co, ut alias in ι. s3. F. de pact. t. a.
F. da condict. causa data causa non feta i. 7o. F. de condit. Ο demonseri & paLsm , in re praesertim testamentaria . Exemplum legati , quale hic occurrit,
In Pandectis eo Onendis non se re. . ser tum fuisse edicti perpetui
tETiam antiquis juris Interpretibus observatum vidτο , Pand*as, quod ad Di jtiros . Corale
144쪽
ad ordinem , ad instar Edicti Perpetuisuisse condi positas . Id deinde confirma ' runt, qui literas ad jurisprudentiam attulerunt. Alcia us, Viglius, alii. Imo, postquam id ex proseta egit Franciscus Duarenus lib. I. disput. annis. cv. ss. adeo ea de re amplius dubitatum non est ' ut Iacobus Gothosredus eo libet Io , quo seriem Pandectarum exsequutus est', eum ordinem , qui artis se, ignoret, putaverit se desungi -si ita &in Edicto fuisse, nullo quamvis auctore , adfirmet . Quasi nempe praestaret Triboniano parcere, quam Iuliano; Ego vero , quamvis non negem In Pandectis laepe .eundem . qui in Edicto fuit, siti vatum tuisse ordinem, ita qum minus credam, id semper & ubique eL se factum, non una ratio est. Rem alistius repero, di excutio Triboniani e dicillos , quibus Pandectas componere jussus est . Hi exstant in pr-a praefa- 'ne F quae est ad Tribonianum , seu In I. I. C. de vet. itin enuci. ubi h s. Imperator Triboniano reliquisque Compositoribus mandat , .n Iibros quinqua-giata eeνtas thulos totum ires δ ρο- rere tam , inquit, fletigiatim nostri Consitutionem Cedisis , quam Edicti perperui imitatisnem , prout hoe vobis eam. modius ese parueri , vel, ut alii, po merit Habes mandatum , non praecise sequendi. ordinem, Edicti , quemadmodum Duarenus proponit d. cap. s s. sed& ordinem Codicis veteris, pro re na-- a, & arbitrio Compositorum '.' Neque est , ut dicas , in Codice veteri Edicti quoque ordinem servatum ., nam id. si esset, frustra alterutrius sequendi, prout commodum erat , daretur facultas &electio. Nunc , qui ordo servarus videamus. Et quidem si, ut par est, credamus, quod Iustinianus, Pandectas conis
firmaturus , dixit praefatione a. , I. eas
ROMANI LIB. IL C. XXV. - ΕΟΙ. nempe.esse compositas fecundum manda- a , quae ab initio ad Tribonianum fee rat sive , ut in praefat. 3. 6 loquitur , τει παρt ἡμάῖν κελευ εως, inde lis
colligere , & Edicti , & Codicis
antiqui ordinem, ut res pollulabat. esse servatum ' nisi frustra auguremur. Edicti ordinem semper fuisse magis commodum; sed ita non est, ut mox observabimus. Interea liquet, Compositores, ut po- tuerunt,& debuerunt ex mandato, Ediis
ctum Iuliani saepe fuisse sequutos . Et . praeter alia , quae ab aliis in hane rem dicta sunt : hue resero quod Ulpianus M. 3 s. ad edict. in I. I. pr. F. de his .mtori ita infit: me CLAUsULA fν venν perquam necessava es . Cottia , die enim suspecti tutores postulantiar . Quid enim hic est clausula , qua Tribonianus ex Ulpiano titulum de suspe-
, ctis ' tutoribus curatoribus non clauis
dit , sed orditur λ Verosimile scili et est, Praetorem in Edicto, quum. de tus Iis absolvisset. in fine addidisse de D. spectis tutoribus O etiratoribus Iudicem so daturum , ideoque Ulpianum hanc Edicti partem appellasse Ut ita in hoc tractatu, qui in F ultimo ioco occurrit, idem suerit Pande.ctarum , qui Edicii, ordo.
Praesternus porro, eum ordinem quan
doqile suisse longe diversum , & sorte ad exemplum Codicis antiqui. Id , nisallor , aperte liquet ex L praefat. 2.F. sive I. 2. ε 3. C. de veteri juri enucI. Ait thi Imperator , se curasse . ut de aediliti, Edicto, redhibitoria actione, , evictione, & duplae stipulatione in Panis
dectis ageretur, non procul ab astini a gumento , quod Qe emtione venditi ne est , & addit : quia hae omnia tia ulis emtionum m venditionum consenistanea sunt Oer praedictae actiones, quas pedissequae earum , ab in tu processerunt, IN VETUSTIORIS QUIDEM EDiCTI
145쪽
ORmNATIONE IN LOCA DEusA , ET Rursus quae illi exhibuerunt liMI, em ΜuLτο DisTANTIA DEVACANTES , PER. tremis ad .edimam non in transitu. NosTRAM AUTEM PROVIDENTIAM HIS sed hoc agentes , saepe videas in pria. NO REGATAE : eum oporteaν ea , quin - Cipio Pandectarum proponi, & ex. m. de eodem pene loquuntur , in confinis fesso doceri. Adserrem exemplani iuponere. Liquet &..divertitas utriusque os incurrerent ex Commentariis ad edi. ordinis eo ipso argumento, quo Duar ctam. De condictione furtiva & p gri nus d. lib. I. disp. ann. cap. 35. cum ribus tractatus sunt habiti alio atque
dem Pandectarum & Edicti ordin alio loco; di ira passim in aliis.
officere sibi isus est. Iubet Inscriptio- - Sed ne dubites . ecce Hermunia..es legum consuli, Auctorum scilicet, num , qui in libris epitomarum iuris qui ad Edictum perpetuum sunt com- ordinem edicti perpetui se sequutum mentati, & ex numero librorum, qui osse ipse prostetur jn ι. . a. 6, ae salis singulis Capitibus adscriptus est , con- homin. egit autem tibro epitomatam stare putat, primis V. G. Pandectarum de jure municipali, ut liquet ex I. I 6. libris ea contineri , quae illi primis lis. ω ι. 23. F. ad m,nieip. de De inlisiabet, ia Edictum commentali sunt. At /- ι. 8. F. de Decuri de munaribum mvero, quod pace Duareni dixerim, imo honoribus I. I. ω I7. F. de intin. σὰ ge aliquando secus. est . Exemplo sint ,hon. f. II. sue . de vacat. excus misisPaulus & Ulpianus, Principes JCtorum, ner. quae omnia Trib ianus reiecit itiqui ad Edictum seripserunt. Paulus iis, Iibrum utrimum Pandectarum contra a. ad edi tam , potissimum gractavit δε ordinem edicti , ubi de re Μunicipsi
damno nfecto, ut Cujacius recte nota- in principio erat actum , quemadmo. vie lib. I, obse . cap. II. unde & ex dum praeter Hermogenianum ex Paulo
I. b. I. Pauli ad edim est l. s. sue da quoque & . Ulpiano discimus , consultis damno infecto, alio sane, quam in Pan. Inscriptionibus I. I. as. 27. Erde is , loco . At Ulpianus , cum ira si od municiρ. Igitur ordo Pandectarum sorae in Edicto suerit , ιibro quoque quandoque alius suit, atque ordo edicti - I. ad edim id argumentum exsequutus perpetui et idque prolixius potuisset eon. est, ut ostendunt l. I. F. eod. xit. . stare Gulielmus Ranchinus seriem Alia etiam uterque tractavit libro pria edicti perpetuiis quam promisit, edidis. mo ad edictum, sed quae legas etiam ad set. Promisit in praefat. Medict. perpenfinem Pandectarum ., sub titulis de po- nec scio, eum praestitisse . .
146쪽
C A P U P I. . . morbosi dicantur , ut morbosos dicunt Cato , Ofilius , Gajus , Paulus , dicun- Explicatis o emendatis L. Tor β 2. tur quod ad edictum aedilitium, atque ff. de verb. signis. . idem est, ac si dixissent, eos redhiberi posse. Sabinus quidem ait, caecum proo; ' i' ' Olite . Nediet , inteis icto prie morbosum esse , in eo etiam La- agere nam edictum' interis heoni, adversario alioquin suo , cod- preror'. Quod enim aediles sentiens t. I. 6 7. Gellius ioc. edixerum in ι. I. ρ I. F. sed non est morbosus, nisi quod ad edia - de aedit. edict. vendita man. -ctum . Itaque obtinere non potuit ea et pia ob viriuΜ ΜonsuΜvg redhiberi distinctio, quam definitione sita complexi posse, de utriusque differentia disputan- , sunt Labeo δἐ Sabinus, neque in Se sdi tis eausam praebuit quemadmo- utriusque video propagatam ' ntra potius dum id & Gellius memorat ovi p. aediles his de eodem idem diasisse ψιib. q. cv. 2. Constat autem, quosdam 6 7. in M. vel , quum de morbo eos verba edicti distinctis aecepisse, & aliud xissent, ne quid sorte', quod redhibi- esse morbum , aliud vitium, definitione Voni' locum daret, ea voce non con di exemplis docuisse ; ita. de Sabino te ineretur , aliuo, quod generale erat .seri Ulpianus in I. I. f. . F. de .ed I. verbum addidisse ; enim vox get' edict. & de Labeone Gellius d. De. Sed neralis est l. s. F. eod. rit. . id aliis displicuit , eerte Catonem non Ceterum tamen non omnes omnem probasse , ex ι. Io. 6 I. F. eoia. erit. apis distinctionem neglexerunt , sed. li spa re potest ;.ue neque ostium ex I. quam Labeo & Sabinus, usi sunt. Gel-8, O' ι. -IO. m. neque Gajum ex I. I 3. lius d. IH 4. . eap. 2. ' refert , quoqης neque Paulum ex l. 7. neque Ulpianum In libris veterum Iurisperisorum scriptum K AEI. 3. 6 7. eod. tis. Plane qui di. - esse, Most sum vaTIUM distare, quod . gixo caret , qui lingua , qui testibus , vitium perpetuum . morbus cum occest quive claudicat, sanum esse negari reis. discessuque si . Et sane hoc est , quodcte non porest , quum id valetudinem Modestinus in Ur. 6. disserentiarum re-
147쪽
. . merbor. fg rss. in verba Verum est, destreus , .non tam obscurum .est, ut A 'MonvuΜ esse temporalem εογ is nube. Interpreribus omitti clauevit . Selli, et
tuor - impedimentum a VPuti se t tum rionem . quae remporalis vir , id est, res excussis , nam ct , iusta 3 uris e -- pore mutetur , seu .acc mi . seu. .. . tiosus V., de quo videamus. Ait --- erescat: non enim est morbus ,. quae rum temporalem esse .c - nus a vitio distinguites , qui Ut cm , - poris imbecillitatem , cum non minus neatque idem , ineque minuatur. , . vel verum esse constet, morbos dari perpe- . procedat, & aggravescat A. Atque hoc
rups quἱp non prius , quam vitia , veIle Modestinum , ex definit idne. 'dssinunt, nempe. morte. i. o. r. f. de 'norbo oppositi , apparet ; impe semen aedit. edidi. .h IML de curat. Quod tum id ais esse Orporis PERPETUUM . a Rem hic Goeddaeus & alli excipiunt , . hoc est , non qardem' apernum , nam 'Id i eri ex. accidenti, non ipso morbo, non omisia vitii sunt aeterna, de etiam. nihil extricat, cum . utique morbi qui- uidem morbr aeterni unde disseisntiadain lint per se aetern i ; neque vel μα- In tempore 'nequit ozari, sed comis. νὰσμιν, natura tua, esse: sanabil*m quis- β. ns . absq*e i titutione pso erans . quam dixetit. De podagra idem. Vet Est enim hic per 'irari, quod non . L. ros credidisse, ubique relatum est, e lim sat , sive hunquam quamdiu durat, . . apud Medicorium filio . ferenus Samo- interruptum est, quo seniu- perpetua pia. pietas vers. . . I- pro non interrupta'aIiqui,tiens aput . . . Caesarem im com . de teli. Giu, . cu edam sunt rini medicamina M a. perpetua pax , perpetuum Aenum . padrarae , - . . . . . ali. β . Uyrii desinitio apud Gellium. I Cui ier. tr denas speclis Epidaurius . eo, quem dixi. eidem in se morbi Aa- . . . HOC.; nam cum esse dica&ι ac - .
dere morbo de mutatione morbi. accrescentis Uel d . Fas. erit , . ιν sem. saltrin natucere crescentis .; vocu a' enim, que apud Gola
Rolorem . . lium non conjungit, sed disjuia x, quem- . admodum & alias etiam. iu, jure ι. 33. Ne hie sibi adversetur, video etiam l 'F. de s Mn. Atque .is rurce quaedam baud 'sti ut rabidae , t ed ma-- vel . dilego us fion est ψn vitio . - ritim , per interrogandi modum, qiuariam . Tandem di o misit exemplum
sun Gabidae Sc. quo ita i merrogatio proponit Modestinus & ari: veluti s. Aeget. Pueri 'qoque Ovidio deexn- calam rectiust nas. ubcus uti stetant, 'liere Urm M. Nee allud de mitissus 'es Npn .st verum quod ea tλimoniunt perhibet Medic0s 4n Lu- . Fornei ius hic existimat - . utrius e d cinii oe,sb .: Hogie equidem tolli pὁs, filHrionis exein pluit, proponi, .morbi in se iactant quidam. Medici , sed idem talo excosta, initium seo: palam enim OIim, quibus, ut resipileerent , lapido- est , de vitio duntaxat proponi Sed sa ista Dea apud Lucianum tin Trago- ipsa oratio , ni fallar , iniosa est line podagri tortores. uos indignabunda im- que enim, ex eo , quod , sui aliquid misi te & respuerunt ' .abest .. vitiosus sit , omnino sequitus, .
148쪽
ais compris minus recte utitur . Minu. pres ri possex , quod nerat Aristoteles 'apia igitur Modestini ratio, m πολυδάκτυλ - ας ραγάλους li . . Iusus orique vitiostis es, ' quid i lus M pari. stum. cap. 1 o. in M. sed e excussus eum iusto Nibi autem , quae men Verum est , etiam quum accurate fere loci minus sani, nota est , aliter, le- Φoquimur . in homine infimam erustic gitur hie docus : nunc velutἰ s i Partem, calaanco innixam , talum a Uit, uam Hsburique visi'sus es , pellari, non tantum apiat retum minus nune-s luscit Uus .mne , ut Floi ς' torie gnaros, quales Horatius, Marti
tiae, , quas lectionis jam liS . Seneca, aliique , haberi possent 2.
Ula glossa observavit , nunc i terum Ne Vςrum & Medicos a ita sane Cornelius ita, talam excussit . Ita luscus ηtique Celsus de re medica lib. 8. cap. I. iuviis ostis es. Et pro utisue multi quo & cap. in . & isto , ouod e Talo que imunt laque, Franc. Hotomanus, qst, cap. 21. Addo & hae . di aliaiae minus ad rem . de usρ agatur . pro quam mox dicam , causa , Apuleji id talo , qui praecessit , di ipse e utit , cum libr. a. Florid. Peni a inovit .
eruda Chirurgia oeulum reponit . ψω- .edem die in Pa ira adeo mehementerri se riculum excussit, nam oe isseu NL TALUΜ inverti, ut minimum abfuerim, ii ui es . In variis lectionibus . quκ Di σrticulum etiam a mura fregerim .
editioni Haloabdrinae solent addi . -- Tamen articulus loco coneum , exque eotatum video, veluti s salum excusis , LUxu adhue suxus es. 'Deus si, nam O lusi s utique vixiss- Deinde diceret , o luxus si . Nodi est. Quae lectio, ut plane inculta , ita ita recte . si haec abessent ' nam qui integerrima videtur , nullosque Corre- talum excussit, si probe di situs sitctores experta. Si , quod incultum est, non utique vitiosus in I. ro. R. d.
nitori suo restituamus , ira commodum AEda. M. si autem excussit & ne vin legetur : β tatim excussit, Uxus sit, . son Fulso se si Ma , morbosus est et is .im luxus titique vitiosis es; Pro M. PO addit excuta talo, luxus manis seus , transposita litera, erie iucDs, seu, fit. Si cui vero haec inserenda non vi quod perinde est, Iuxus. PiaVus litera- deantur, quia in omnibus libris non inis rum orta. & praepostera traj cta , fre- Veniunrur , ut neque in Florentinoquens est in Pandectis Florentinis , ut cri s lamma nobis est, ut esse debet. Ant. Anglistinus observavis M. q. emendis religio , per me ilicet non expressa in
telligantur . quod etiam in cunque
ter scribi soni victarae & In lectione λ a. faciendum es . Nam veteribus libras . MSS. praein m , id di qui oculum excussit, non utinue viri verum esse a Grata mali in victo nota- riosis in, sed quamdiu pendet , moris eum , & ab aliis nullo Iure gatum . hosus; perpetuo enis in eodem statu. Sono & olim tae paria finge. Varro quae in Vitii proprietas . ita pendulum
docuerit de lingua lat. lib. 8. p. m. IN. . culum habere nemo poterit: si autem. P. p. m. I 38. - recto reponatur, neque vitium El, n Atque ita primum diceret Modesti- que morbus d. i. Io. Si reponatur peris nus, s talum excussit. Ait quidem Pli- per , & ruscus mansit , tune demum mus his. nat. lib. II. cap. 46. facile vere vitiosus erit . Atque ita si eum fuisse eonvictos , qui homani talos ines- H'mmano , talo excusso , oeusum rem
is existimarunt , quod . contra hanc le- fueris In b. I. apparet, de alio oc cir icto , vomodo & aῖi non posse, quam qui probe restitu.
149쪽
rus non est , perinde ae de talo. Quod autem , servato talo , non dissiculter adeo admiserim. di luxus si, ideo factum puta, quia subaudiendus alisquin
est casus εκ παραλπου, cum tali excussi επὶ το πλεγον restituantur restitutio. nisi modum cum alii, tum Corn. Cerusus docuit d. lib. 8.. cap. 22. Quod cum
sit . nemo , ut dixi , visissum appellaverit , cui talus excussus, sed recte repositus est ia Et Darius, uod aliquando talam exeussisse memoretur apud Herodotum lib. p. m. 2 8 . facta a Democede restitutione , vitium ex eo
retinuisse , quod sciam , non legitur GIgitur , ut quis inde vitiosus sit , addendum , vel subaudiendum est, excusisionem non plane suis reparatam , atque adeo mansisse eum, quo de agitur, luxatum , claudum ' is namque vitiosus
est , ut constat ex definitione Modestinx in b., 3 & aliorum ex Gellio d. lib.
6. cap. 2. Et claudicationem inter vitia & deformitates reserendam esse etiam Socrates & Hippias consentiun apud Platonem in Hip- m-- p- m. 788. Ne. que obstat, claudum non vitiosum, sessmorbosum dici Gajo in F de edd. M. nam quamobrem id fiat, supra di
Quum autem Luxum lego in F. 6 2. Iuxatum intelligo , elisis se puta breViratis ergo literis A & T. Ut cum dicimus citus pro eitatur , Ine tus pro incitatus, apud Fessum in Incisa - Canta pro eantata , apud eumdem in Canta se .apta pro aptata iis definitione Fati apuS Gellium libo L eam T. n
lust aliter praestita pro praest tuta in letione Florentina L F. de sudis. Sed
ne sola analogia, videar vincere quod' etiam usus recepit, ecce Festus in Lu- - membra , desinit iuxa membra, e suis locis motre . soluta . Et Nonius in Lu-
- : Luxum , id est , vulsum , oe iscos motum , quod nune laxari vide , an
luxati , vel luxatum malis reponere junari Latine disimus. Ignari icilicet , etiam luxum recte dici . Apud Catonem quoque de Rep. Rom. cap. I . Iuxus est pro re luxata & Iuratione, quemad. modum & apud Apuleium in Horta. loco , quem supra repraesentavi. Hi ne Glossae Graeco.Latinae , quae Philoxeno
παρά8ατις , res luxata seu distotta: sea quid sit αυγισα , quod ibi additur non intelligo, ita tamen ediderunt Uulis canius & Labbaeus quamvis Scaliget ad Festum in Luxa p. m. 8I- exhibeat λυγισμὸς , quod intelligo, & est membrorum luxatio. . Qua fide ita exhibuerit Scaliger ipse nescio si nulla , ego'
dubitarem' , an non legendum esset αγυισαος transpos a. una litera, αγυιοι
enim dici possunt luxati , aliique, qui
membri ita infirma habent , ut usui quem natura dedit, nequeant lassicere . Eorumi vitium est αγυισμιος, destituuntur enim recto usa των γυίων, id est, membrorum , sed praecipue pedum sive errarum Atque ita de morbo vitioque, circa morbum vitiumque Io Io I. 6 a.de --οα signis dicendum videtur.
vatio de specie generi adjecta iaEa de re sic est habendum I si genera li enunciationi specialis subjiciatur, prima perizν aut potius coercetu secunda o Taxationem haben specialis orario.
generali addita , & taxationis id proprium est , ut restringat praecedemia . Digitigoti by CO le
150쪽
Non ambjὰων, inquit Papinianus in L F. de praen. in amni jure speciem generi derogare & se ipse ille totidem sere verbis in I. 8 . st de rei iuri
Exempla ejus. rei, si quaeras , inoum ra sunt. In emtione venditione ejulm
di species est in ι. 39. y I. ff. de com. trab. emi. ct in formula antiqua, macte vino inferio eso, recte Trebatius existi. macli apud Arnobium .iib. 7. advers ηρ. illud ἐκferis esse additum , ne via
.murn .mne, quod in cellis atque apotheis
cis es eunditum , esse saerum incipiat , sed solum, quod inferetur . I a quoque , qui simpliciter habere licre spopondit,
per omnes habere neere generali locutio.
verb. ObI gat. sin autem , per se her Aemque suum , non nisi de se heredeque suo teneri Ulpiant a disputat in I. II. 6 I8. de arct. emi. generali enim stupillat;oni derogatum esse per eam adj Aionem , contra Iulianum obtinuitis I 8. Atque ea taxativi vis est , quam divisus loquendi probat. Sed vero, quum
m nunquam exempli loco, aue per imprudentiam generi accedat aexpressa 1 - cies , temperanda ea res erit . Tempe.ravit certe ipse , quem modo dicebam,
ctili , eum speetes EX ABUNDANTI PERIΜPERITIA Μ enumerentur , generali Ieg ro non derogatur .' s tamen species certi
meri demonseratae fuerint , modus geoneri datus in bis speeiebus intelligitur . Idem se abitur 7nsructo praedio Iegato .s quaedam speetes AEumerum certum acee. perint. Interest igitur. an expressae sint species per imperitiam . quas , si nocituras scivisset. non expressisset testator, an viero facta suerit demonstratio , quo generi daretur modus & limitatio. Idem vicit , quamvis contrarium dicere ub
.nstri vel ἰstrum.IN. Cui, inquit, fundum instructum ιegaverat, nominatim mansipiis lagois. Quaesrum est, an reriqua .maninei a , qua non nominasset , infrumento cederent ρ Cassius ait , responsum esse . tametsi mancipia inseructi funisi sent, et men videri eos solos legator , qui nominati essent i quod appareret non intellea arisse patremJamilias , inserumento quoinque servos adnumeratos esse . Minuit uehic generale legatum enumerata specie. on. imperitia parrissamilias , ex abundanti haec adjicientis , sed rominatim distinguentis servos , quos legatos velotet . Apparet enim ex legato servorum
nominatim facto , intellexisse patremfa- milias, momine instructi sundi . servos non esse legatos , ideoque verum est , generalem fundi instruditonem deberi .
servos non Nominatos non deberi m
do generi dato in his speciebus. Aliud est, si non certi numeri species demonis stratae sint; sed simpliciter legetur sumdus instructus , & deinde addatur. cum ancipiis, vel suppellectili, vel alia re,
quae nomisatim expressa non est , tune enim adjiciendo speciem ., non minui Iegatum , sed potius ex abundanti adjectum videri Papinianus rei pondit, & exeo Ulpianus refert in t. ra. 3 46. Ude Uri vel infri Ieg. esse enim illum 6 46. ex Papiniani .esponses , & quidem ex eo , quem supra dixi, libr. 7. satis argumenti praebet 6 4s. s. ἀf. I 2. ut & inscriptio a. l. s. F. de μpeli. Ieg. Unde & ex α βψ interpretationem accipiunt finalia Papiniani is pr. d. t. s. Idem servabitur ἰnstructo praedio Iegato , se quaedam species semerumeretum aeeeperint. Qui scilicet fundum
instructum dat legat, δc mox adjicie . cum mancipiis & suppellectili , primo fundum instructum 'legavit, deinde sp o a clem