장음표시 사용
151쪽
adjecie, quae nomitiatim expressa non est, sed per imperitiam sorte, vel exempli loco duntaxat. Quare legatum generale non minuit 4 sed eo continetur, di , quamvis non commemorata fuerit illa species, tacite tamen comprehenditur . Hoc ait 6 46. ex quo pessime
negationem demi sere non est , ut admoneatur , necesse; quamvis ita Hot manus lib. 3. Obsem. cap. a. σ 3Ο. Secundum haec neque suppellectilis legatum , neque mancipiorum, neque ait rius rei, non nominatim expressae, generale instructi legatum minuit, sed per evrorem his idem legatum est , primo in genere, deinde in specie repetitum. Quin nec stichi vel Erotis legatum ceteram landi instructionem minuit, at servorum duntaxat . quia ejus speciei Dominatim sacta est expressio & limitatio d. L I8. 6 II. F. de infra veιῆnser. DA . Atque haee ita, ubi duo sunt legata, ut in . . t. I 8. 6 II. & d. I. II., M. qui loquuntur de specie legata post
genus legatum . Sed ait d. l. '. pr. da supell. Q. Si tamen speclis cera numeri demot seratae fuerInt, modus generi δε- rus in bis speeiebus ἰntelligitur. Hoc est, s V. G. servi legati sint, quod gene rate legatum est l. 8 I. F. de legat. 3. deinde legatae tres ancillae . non omnes ancillae debeDmur, quae ceteroquin deberentur ex generali legato d. l. 8 I. Sed - tres duntaxat , cum in expressa specie ancillarum generi modus impositus λλ. t. p. quae di species & ratio est LLIS. 6 II. da insen meI isse. Ieg. nec, sum ita se res habet, de voluntate te statoris licet ambigere , numerum enim
expresse . Liquet. iam , quantum differat , in duplici legato, generis, & spe
ciet , utrum species nominarim ex prensa sit, nec ne . Nam sic, ut rem eXem
plo iutarem , supellectilem esse lega.
tam , & deinde eraterem amenteum . Iectos argenteos , candelabra argentea .
quae posterior aetas suppellectili cedere
voluit ι. 3. 6 s. t. p. 3 a. ff. de sumit.
ιegat. non duntaxat debebuntur , quae enumerata sunt , sed & genus, unive si scilieet suppellex , reliqua censebuntur quasi ex abundanti addita, quae nocere non solent ι. 8 I. I. ρ . F. de L. Iur. At vero si suppellectile legata restator deinde nominatim exprimat ea delabra argentea, hujus vel illius formae, vel ponderis , vel numeri, quae legata velit, reliqua candelabra argentea generali supellemita Iegato non continebuntur , palam enim , facta demonstratione , eandelabra argentea distinxit ab supellectile. seeundum usum pristi aevi. Igitur , quae non nominavit, legato generis non cedent. ex ratione d. I. 9. pr.& d. I. I 8. h II. Alia res est , si non duplex legatum sit , sed unum duntaxat. Si duplex , lagato prius instructo , & deinde cum mancipiis , supellectile &c. posterius . quod species recenset, habetur , ut diis xi , supervacuum. Sin unum, ut si quis fundum leget, ut est instructus instruis
mento rustico, pecore , villicis &c. te. lato non cedent , nisi quae enumerata unt , nam το infructus , quod incontinenti apponitur instrumento rustico ,
pecori, & villicis, ex hisce explicatio. nem reeipit, & quum simplex si leg tum , qualem instructionem intellexerit testator , aperte declarat. Atque ea est sententia l. 2o. pr. or i. I 8. - 13. Fde infruct. vel inseri Ieg. sed digna est utraque lex, de qua porro videamus. CA Digiti od by o le
152쪽
Scaevola haec refert : Suae, ex pa σε heredi insiturae, I beres eris, fundor per praeceptionem dederat inseructos eum suis villisis reliquis colonorum . Et eodisiuis ira seri ι: posTEA MIHI VENIT IN MENTEΜ , SEIAE FUNDOS , QUOS RELIQUI, ITA UT SUNT INSTRU. STI RUsTICO INSTRUΜENTO , SUPEO LECTILE , PECORE ET vILLIGIS', CUM RELIQUIS COLONORUM , ET APOTHE.
CA HABERE VOLO . Quaestum es , an etiam ea , quae patrisfamilias usus cotia dian; eausa in fundis fuerunt . legato continerenιur. Respondit . sesamento quia vim , ut proponeresur , Suae insuper fundum ιegarum , verum non amplius debe
H , quam in codicillis , quos sane pinoblivionem tesamentaνiae seripturAE seeif
veile se , manifesa Ostendisset. Proponit Scaevola , Sejae testamento iandos esse legatos instructos cum suis villieis, &reliquis colonorum , hoc est , duntaxat fundos fuisse legatos , & viillios, cum reliquis colonorum ; quoniam , qualem instrumonem testator intelligeret , ea adjemone palam significavit, dixit enim non separatim, sed uno legato . una &continenti oratione , iactructos cum suo millieis &e. Atque ita specialiter expressit . quae legato cederent, ut ex Scaevola quoque Paulus notat in specie ,
huic simillima . in I. I 8. ε 33. F. b.
it. de qua mox plenius dicam . Deinde proponitur, eidem Sejae eosdem senis dos codicillis fuisse legatos, sed addito majoris instructionis apparatu . Ex qua enumeratione , Codicillis facta , nasti. tur quaestiq, utrum & ea omnia legato contineantur, quae paterfamilias usus quotidiani causa in landis habuisset Maevola duo capita sibi proponit, alterum de lando bis legato , alterum de interpretatione legati posterioris; & de ambobus respondit, de primo nou praecipue, quia de eo quaestio non erat , nempe Sejae iandum esse legatum e lineillis , & insuper . testamento , sed de secundo , quid nempe Sejae ex codicilis
iis debeatur. LAit , testamento quidem , ut propone inretur , . Sese insuper fundum legatum . Insuper hic in praeterea. sensu vulgari; . ut dixerit . test mento quoque , ut in , dicillis factum eth. sandum fuisse te. 8arum , & sic est in specie proposita . Iacobus Cujacius lib. I. observ. cap. 27. pro insupeν voluit legi inseructum , &ita quoque Ant. Faber lib. I. conject. cap. 7. quod sequendum non arbitror: etiam ideo, quia verum non videtur , testamento instructum fundum esse legatum, nam manifeste.in princ. tegis perinscriptum est, fundos esse legatos inserarictos eum suis villicis reliquis colonaorum , non simpliciter inseructos , quae valde differunt e hoe enim casu omnis instructio debetur . quia generaliter legatus est illo, duntaxat quod . expressum est, ut supra monui. & ipse Scaevola in eodicillo interpretando mox respondet. Plane testamenti legatum , ut hic occurrit, angustius est , quam codicilIi,& tamen , s audis Cujacium, Scaevola respondisset, atque si ex test mento quidem omnis instructio deber tur , at ex codicillis , postea factis , non . nisi . enumeratae instructionis species;
quod de testamento verum non est . Cur autem resament; meminerit Scaevola , cum de sententia codicilli quaeratur , haec ratio est , quod το κριγομε-
153쪽
' νον , ut Graeci Magistri appellant . de
iis constituatur , quae . usus quotidiani' causa paterfamilias habuerit in fundis , an debeantur scilicet, nec ne, secundum ea , quae proponebantur λ prownebariuautem & testanaentum , & codicillus . Utque efficeret Scaevola, quae ulus qu tidiani eaula in fundo erant , non deis heri , explicat , quae sola debeantur :idque ex eodicillis statuit quemadmo. dum deinceps declarat. Ialu per quidem esse testamento lagatum, sed de eo se stra quaeri, cum codicillis sit angustius. atque iis etiam postea mutatum. Igitur ex solis codicillis rem esse adii mandam. di ex his non amplius deberi , quam testator ns si nomine significare v
auit . Is ordo est verborum , certae senis fientiae, qua ulus eli Scaevola. Ait, verum non amplius deberi, ram
gestamentariae scriptiuae fecisset, I TRU-cTi appellatione eontiaeri velle so . ma.
oblim onem testamentaria Scripturae , non aeque expeditum est. Cujacius I. 1.ubserv. d.cap. 7. ma id explicare videtur, ae si Scaevola voluisset . tellatorem in testa.
mento per oblivionem 'teriisse eam instructionem 4 quam deinde codicillis apposuit . At illud ron ferunt verba, nam ait ipsos codicillos esse factos pos oblisionem testamenti , q aod, ni fallor, perinde est, atque s scriptum esset', in oblivione . seu , postquam oblitus erat leo
flament. . Sed quid λ c'icilli in oblivione testamenti factiὸ imo ita orditur, Seiae fundos , quos RELIQUIA Ubi vero, nisi in testamento nec proderit, si cum Haloandro legas, suam. fundoι , quo
qui non potest pertinere nisi ad testa. mentum . Ratio Latini sermonis apud
Haloandrum videtur aptior . ut expia. nat , quem quamve voluerit habere fundos . sed tamen & recte id intellia gitur, si Suae serves, ut est Florentiae. Ellipsis haee frequens est. Puto igitur, oblivionem, qua de egit: esse.resereniadam ad instruesionem, quam testameninto landis adscripserat, plane contraria, quam Cujacius existimat , sententia is Ut se oblivio ad ipsum testamentum non pertineat , sia ad ea , quae test mento de instructione caver t; impliacita nonnihil locutione , sensit tamen claro. Legaverat in testamento iandos instructos cum luis villicis, & reliquis colonorum . Meminit deinde quidem fundi legami, ut initio codicillorum deis clarat, ted non meminit adjectae instruis ctionis' quam hanc. ut nunc placebar, codicillas describit . 8c. iubet constare rufieo inserumento . supellettite , pecore ,
i uiris eum reliquis colonorum. , aporiaca a Duas tantum species instruinaionis testamento complexos erat, nunc
sex complet hi: ur codicillis . Et praeter has sex Scaevola respondet nihil deberi. quia illa adjectione manifeste ostendit. testator , quid voluerit infructi appellatione contineri. Non igitur eo legato continebuntur, quae usus quotidiani causa in fundis habuit paterfamilias quae sane continerentur . si simpliciter fundi instructi meminisset , etiam vestes &libri t. it. 9 28. 34. & 35. F. b. tinquae alioquin ad supelleEhilem nominaistim Iegatam non pertinenT L 1. 3 a. F. de supeli. Ieg. Atque ita instructo
legato, non adjecta ulla specie, omnisti plena instruato debetur, non ea tantum , quae in instrumenti rictici , cereis
torumque, quae nominatim enumeravit. Enumeravit autem & apothecam , quae
est qi arumque rerum in fundis promistuarium . Bibliotheca a librorum apoin theca adtinguitur, Qtiam jure ἀι. I
154쪽
oAsERUATIONUM IURIS , RΟΜΑNI LIB. III. C. III. 6 34. F de inseri vel in in Iem ut haec
se receptaculum' librorum, qui commeris est aut alterius rei gratia habentur, nonnius . Illa vem , quar usus ergo est , quaeque praecipuo nomine Bibliotheca appellatur . Usum cum dico , etiam praetextum intelligo, ut est ejus apud Lu.cianom in libro πρὸς απάδ υτον. Sic itaque apparet: illam adjem nem specierum infructi hoc effcere , ne simpliciter habeatur Iegatum instructum, uti haberetur, non additis illis , rustia
eo instramento &co Atque ita , ex Scae. ' vola, Paulus quoque restiet in I. I 8. 613. eod. tis. Quidam , inquit , eum isa legasset vi AΜ ΜEAΜ , ITA - UT
IPSE PossEDI Μ SUPELLECTILE , MENSIS , ΜANCIPIIS , QUAE IBI DEPUTABUNTUR. , URBANIS ET RUSTICIs VINIS , QUAE IN DIEΜ MORTIs ΜRAE
IBI ERUNT , ET DECEΜ AUREis et , quaereretur eum in diem mortis uἱ Π, bras , vitream na, vessiculam habuerit , an eadem omnia legato cederent, quoniam quaedam enumerasset . Scaevola
respondis , specialiter expressa ἰ qua legato cedereny - Nescio , an alibi vestieulae vox occurrat ; varie igitur hie legitur& emendatur, sed absque sensu idoneo. Missiae autem , iis , quae adhuc minus Intelligimus, vesticula sorte erit vesti rium, vel συν τροπα vestium , quae generali inmum nomine veniunt d. I. I a. β 28. F. h. tii. sed non veniunt, post enumeratai alia , quia ad supellectilem non pertinent, quemadmodum id supraemonui .. Est autem eadem causa & ra. 1 S. 3 3 3. quae est d. I. ΣΟ. pr. f de inseri vel ins r. Ieg. Et perperam'im conerarium abit Ant. Faber lib. I. c. es. cap. 7- quasi nempe aliud esset,uν ρ ad aliud , tit instructus es , ex. - Σα uti. f de inser. vel inseri lem
sed , quod spondeo , ipsa lege hoe non dicit . Imo Papinianus in ι. 9 I. 6 Iω F. de legat. ait convenise , id est ,
omnibus placere , domum instructam de.
heri , si quis legaverit , ut eam posse dit , & ipse ille Scaevola in L 27. f q.
F. b. tit. etiam ad ἰnstructum pertinere verba scut es . Quod vel iis tacenti bus ipsa ratio , & significatio verborum
Liquet nunc, opinor , quantum disserat I. I a. f 46. ab i. 18. 3 r3. I. 2o. pr. b. tit. in illo duplex lepatum est , nam post legatum landum , ita ut ἰnsructus est , sequitur, o afecit, quae adjectio, seu posterius legatum censetur 'supervacuum ' in hisce autem τσ inseri ctus , adpositum speciebus se mox enu meratis , ex iis restringitur , unumque legatum est ejus instructionis . quae in- eonisnenti adjicitur, ipsitque adeo lega- to inest . Prolixius haec tractavi , cum ob usum frequentem ejusmodi legatois rum, rum quod magna in his rite di. scernendis prudentia sit opus ς neque 'etiam video placere posse , quae alii ea de re commentati sunt . Nisi ex iis quae dixi , reliqua sponte eaderent, Ii
CAPUT IV. . Defensa oe explicata L. Ioa. pr. s. de solution. & liberat.
CErvidius Scaevola lib. s. respons has
species tractat e Creditor oblatam 'a debitore pecuniam , ut alia die acceptu rus ,. disulis mox pecunia , qua ilia .
Respublica utebatur , quasi aerosa ius Haesidis sublata est. Item pupillaris pecunia , ut possit Hon is nominibus eredi, servara , ita interemta es . suaestumes', euiur detrimentum esset & respondit : secundum ea ,. quae proponeremur nec creditoris , nec tutoris detrimentum
se . Est qui pro jussis P sidis legi
155쪽
jubet iussu Priscissis , quia , ut solius
Principis est pecuniam ρare l. a. C. de fals visnet. sic & esse videtur flatam receptamque tollere. Sed via de Prae. e dicit, multis modis recte se habet; nam, quamvis solus Princeps .recte totis laret pecuniam , usu receptam , nihil tamen vetat Praesidi adscribere, quod Praeses , jussu Principis, in sua Provinistia fieri mandat. Quin & Praefides non modo omnem omnium in Utta Mais gistratuum potestatem exercuere, sed &quaedam , quae Romae Imperatores; exemis plum est in I. 24. priss de damno infecto,
S passim in Historia Romana. Ita nunc in quoque Praelidatu jura Principum exercent Praesides, sive soli , sive cum Concilio, idque vel suo solo , vel so. . Iius Principis , vel utriusque Domine :exempla sunt Neapolis , Sicilia , Bel. gium , Indiae omnes . Recte igitur jussu Priesdu, & ita quoque Basilici., Α it a Praeside sublatam esse pecuisniam , quasi aerosam. .De hac voce val. de tumultuantur Interpretes. Accursui,
ex variis quoque lectionibus, varias in. terpretationes adfert, sed quarum nulla - bona, alia alia pejor est. Quod autem &herosam legat, O dominabileνγ exponat, sine risu - transigi nequit. Ferrem , si arefam dixisset damnabilem pro reproθει verbo illis temporibus .fatis apto, quin& ab antiquioribus usurpato , sed vetant sequentia Accursit , are ita ej Glossam emendem. Alciatus lib. 2. diis punct. cap. 2 s. pro serosa Graece legit ἐρά, , & intelligit collationem .pecuniae , per modum tributi indictae . Aueiati emendatio, ut siepe aliae ejusdem, in varias editiones postea irrepsit; quod non miror , sed indignor, cum sir pes-sma. De Eranis res nota est, etiam ex Platone detegib. dis. II.&Ρlinio lib. Io. epise. Sed profecto neque sentenis iκ, neque verbis d. ι..1O2. convenit ea lectio . Quis enim sanus disputet, erius trimento fiet pecunia, in usum Reipubliacae collata damnum esse nequit , nisi deperdita pecunia, & deperdita non est.
quae probe recte erogatur . Deinde pecunia , qua illa Respublica utebatur, quasi ἔραν sublata esset. Ita vero λomnem ejus Civitatis pecuniam, omni enim utebatur ) Praeses occupavit, Ces
suram publico λ non Praeses , sed prae do λ absit. Et qui pecuniam dixit ερα-νον, nemo est quod sciam . Forcat Ius Nec /ιmant. Hal. s. pro aerosa rescriαbit eruis . Q ut quae rata sit in circulo ,
nec adeo justi ponderis. Sed, si ita velit, erasam dixisset potius , non rasam in circulo , seu circumcisam , quod alie num esset a vocis significatione, at deis tritam vetustate, usuque diuturno, erasa sic effigie , quam nummi ante prae se sorebant . Huc pertinet. quod in I. I. C. vet. numism. potes. jubeantur valere Sollindi. , veterum Principum veneratione formati, δέ quae sequuntur. Quamdiu enim nummi. ut ut antiqui, pristinam effigiem , M vultum .Principis repraeseutant , repr bari non solent. IIuc quoque refero lo eum Plinii Ii4. 5. hi L natur. cap. 22. quem ita lego e Mirum ἰn modum inauditis iussistam ille suspexit . quod pam
res pondere denarii essent in Avi Ta peri ιnia , ctran diversae Imagines indieareia a luribus Iactas . Avisam Iego , non
captivam pecuniam , quod nihili est: Mirabatur quippe Barbarus ille , quω
anteriorum Principum 'nummi sub so uentibus Imperatoribus valerent, cum secus esset in sua ditione. Sed emendationem , ut . certam , Mon urgeo ; imo potius meliorem exspecto . tarte , ut
nunc legitur stare nequit locus Plinii. Si quid autem mutandum esset in b.
I. I 2. ego mallem minima, an nulla mutatione, laresa . Erosa autem dici potest pecunia .quae dolo malo est excaovata et
156쪽
vata 2 qua arte utuntur , qui numm . rum mamini infixo terebello , eos pri sertim fi crassiores sint , erodendo exin cavant , excavatumque seramen viliori Teplent materia . addita tamen superfi.
cie ejusdem materiae , cujiu est ipse nummus . Quod utique est species salsi nummarii, unde & sblidus , ut probus sit , debet esse speciei probae d. I. I. C.
de veteri numisis. potes. rotus scilicet, neque adeo ex parte improbus. Sed vero nihil mutandum esse in lectione Florentina d. L. Ioa. pr. non ignota docet vocis fgnificatio. Ioannes Coinrasius lib. I. miseeu. eap. p. & IambusCujacius ad icanum tract.8. inde solution. aerosam pecuniam exposue. Tunt , cui multum aeris est admixtum. Idque secuti sunt Henricus Salmuth ad Panci roti memorab. lib. I. cap. SI. di Iacobus Curtius Εἰκατων lib. 2. cap. 8.& alii eatervatim : probantque Cyprum, quin & lapidem , aurum , serrum , ea - ratione aerosa dici . quod verum est.
Argentum quoque , quod tenne vem
ye secundae Iuvenalis appellat se r. p. me s. 3 I. antiquus Scholiastes interpreta. tyr aerosum . Atque ita non intercedo , quominus hic pecuniam , ob mixturam aeris , sublatam dicas . Alioquin magis placeret , si aerasam pecuniam posses ex-ἀlicare quamcumque reprobam, qualicunis eue de causa . Ut Graecis dicitur ὐπο- χαλκον νόμισμα apud Pollucem , nullo . sic discrimine , aerosum si, an inaura. tum , an inargentatum . Non dissimili. De υτ οξυλον ce quo Vomus ad Catantum p. 3O8. Ceterum quod Scaevola ait, pecuniam creditori oblatam , nec acceptam , si . postea pereat , creditoris periculo perim , non videtur convenire Marcello ini. 72. ρει P. de solui. V idi varias conis ciliationes , sed nullam , quae magis pia crat , quam Iacobi Curtii d. lib. 2. cap.8.
Duae versemum pranspositiones is duabus
egibus ς puta L. I. pr. ff. si quis caution. in jud. in. causa fas . non obtemp. o L. 3s. 6 illi. ff. de vera hor. obligata
Librarios , qui leges scribendas e
ceperunt , saepe videas turbasse non literarum duntaxat, sed & verborum ordinem . In jure nostro aliquotiens id accidit, & non animadversum Interpe tibus crucem fixit. Duo nune loci su currunt , in quibus id manifestum reori Primus est in ι. 1. pr. F. se quis eauri in 'iud. M. eausa fam non obtemper. Non ex gimus , inquit Ulpianu , reum
isdicis mi , β negoriam . propter quod iudiei. mi premi r , fuerit transactum: sed Me isa s non prius id negotium
ransactum sit, quam mi oporterest ' e rerum s pinea transactum vi , eneptis doli omni debet . Qui in jus vocatus . est . dimittendum esse , si de re transis actum fuerie res loquitur , & dubitare non snit ι. 21. 6 I. F. de in Da c.' id ipsum ait Ulpianus in L L 1. pr. sed excipit, A non priar transactum . quam mi oporteret . Quod valde est absurdum , nam , quia transimo praecedit, reus dimittitur , non dimit. tendus , si , cum sisti oporteret , no dum fuerit transactum . Id enim cum postea aecidit , doli mali exceptionem, neque aliud, suggerit Ulpianus Me ipso loco . Vitiosam esse scripturam libri
Florentini in a. I. a. pr. liquido eo stat. Cujacius comment. ad I. II 3. F. de veta. obuer negationem tollit, legitque,
157쪽
tur , in Editione Rob. Stephani, Paris Is 27. aliisque antiquis , quemadmodum& in MS. meo . Haloandre edidit, sΜODo prius transactum si, in eo secutus Editiones , sua etiam .vetustiores rquod monuisse potuerant Fr. Horum in Rus lib. q. sve . cap. & Por. Faber lib. I. semeseri cap. I 4. & simul tacuisse de emendatione sua, sed ita fit. Utrmvis autem modo legas , non intercedo,
quin recta sit Ulpiam sententia ; at prohibet sacra auctoritas libri Μedicet.
Salva haee erit, si verba ita transpona
porteres , quam id negotium fransactum sir . Ut exceptio sit a regula , quam
fmpliciter proposuerat Ulpianus , Non exigi scilicet , ut reus se sistat judicio,
Alter locis est in L 3s. , uti. F. M-rbor. Gl g. 8e se habet e Si in Ioeam do , innaeucendo , vendendo , emendo. interrogationem quis non responderis;
βnsu confrmantur. Illud , puod respem i es , non habet hie sensum , utuque non eum, quem oportet, nam dicere voluit, si eonsentiatur in id, quod trapositum est, valere, quod agitur, Iucet responso minus se congrua . Nolim tamen pro responsum legere p intum, vel praeposerum, ut est id verbum in L 34O. pr. 1f. b. tis. quia non amo tru Milentam Crisn . Si , quod respo in .st, interpretemur , quia responsum es, quam is sellieet non continuo, nee con grue , substat sorte sententia , sed opupido eontorta r quare nee id pmbarim. Franciscus Eoamnetres remi. juri tib 'addita negatione legit εω res ovam mn est . Hone , more suo, sequitur Jacobns Gallus vis.
3μm p. ITU. III. non lauda o rvrsua Auctore. Non patitur hane vim maj rem Ioan. Robertus. U. I. recepi. Dacu, 4. ratus . iurisprudentiam Pauli consistere, retenta quamvis lectione ruiscepta . Hugo quoque Donellus mmmenn 'ad h. I. ita eam explicat, atque si nihil obesset. In eo res vertitur , an oraba, tamen consentimν, ad consensum stipulatoris . an promissoris referenda
sint ad promissoris, dixit Mannetius,& recte dixit , quia proxime da megit. qui ad inter ationem non e spondidi. Sed ita non convenit τὸ P .
sponsa. est, neque etiam conveniet, si, ut ipse, legas, respo sum non es. Misiis omnibus se transpono & interpunisgo : Si tamen consentirur 1n id , quοδ actum es, vuler quod responsum N, quia bi eo tractus non tam et erbis, quam consensa confirmantur. Η est , in eon. tractibus, 'ui solo consensu absolvuntur , non usquequaque exiguntur stipua lationis solemnia , iamque , licet ejus. modi contractur per stipulationem e Iebrentur , nee praecise ad interrogati' nem respondeatur , valebunt Iamen, dummodo consentiatur in id , quod actum est. Plana se res di verba erunt, di reliquas interpretationes tuto jubebimus faeessere.
sων generales juris regulas prea posuit , verisimiles illas quidem , ut eris inscriptio indicat . sed quae tamen aliquando in hae illave specie, siliebant . Ne qnis igitur impruden pecearet, DIius Paulas hos libros, in
empradium redactos , annotavit, di
exceptiones addidie ς salsentias disiebarbara mas . Σε - Mi vult τι Imo,
158쪽
in fragmentis, quae ex eo opere super. Mis captus , pace sam . demum resu. sunt : ut scilicet Paulus hae sermula gis . Ginde reumato Milo capitur, post-sgnificaverit , regulam Labeonis non simiaio redit ad eum, a quo ρνiore Hlis obtinere in specie, quam mox ipse suta raptus arat , s modo non con neris in jungit. Vulgo quidem existimatur, Pau- paea, ut evitai redderentur . Pro deis . tum his Schaliis Labeonem notare, & mum refugit , quod Taurellius edidit in contrarium ira , sed nunquam potui ex Codice optimo , plerique libri h, a me impetraro, ut crederem, Paulum hene, domum refugir, ueI Amum fugist, suisse hominem tam satuae, pena dixe. vel domum rediit . Illud autem uomum rim . malevolentiae , ut sua exceptiona refugit verbis parum , sententia nitatvoluerit eversum' ire generalem Antistii differt a leriptura Floreotina et quare
regulam. Imo aliud nobis suggerunt reis huic stabimus in his . quae paria lanx, liquiae ejus epitomes , & Pauli notae licet alioquin pronus & facilia sit error tantum non omnes t illustro ejus rei scribentis demum pro domum. Exceptis exemplum est in L 3I. F. da lagat. Pauli , quam apponit , cum sit de re. Neque aliter capienda est b. I. 18. ubi gula , apparet . eum loqui do iis, qui ex Labeone hanc habemus regulam: Si yunt mobilium numero , de se movem quid bello captum es , in praeda es , tibus videlicet. N- mmen tum edi m non poseliminis redit Sic Florentina , bilium appellatione irim Fgnificarἱ Celinti reliquae sere Editiones ; non tamen sus dixit in I. 93. F. de verbor. segnis
apte , nec ex usu probae latinitatis . Ia. Nisi tamen , inquit apparet , defun-
cobus Vintimillius Parisia Is 48. edi. ctum animalia duntaxar , quia se ipsa die , si quid bello captum is praeda es, inoverena , moventia vocasse . Pro se , nec postliminio rediit, & ita ante Vim quod Florentiae eo loco legitur , olim illium quoque Haloander . Sed ne Gineis esse restituendum nis , dudum
so quidem constat sententia , constaret animadversum est , & frequena , etiam autem , si Iegeretur. δε- vita ballo ea. alias , est harum vocum commutati .ptum in praeda est. non post tuis redis Liquet autem, Pauli exceptionem egesublato nempe primo υλ ; sed praestat, de homina, qui bello captus, sed paca
a litera mutata, Florentinam retine- reversus , renovato bello iterum ea*τe , & sic interpungere: β Quon bella tur. Hune ait, quamvis in praeda sit, captum es, in pr da es, non possimia postliminio tamen redire ad eum , anis redit . Hoc est . si id , quod bello quo priore bello captus erat . Et sane ablatum erat, rursus captum & in prae- ita est, quia placuit hominibus, eujunda recuperatum sit ., postliminio non cunque conditionis sint . postliminium erit locus . Regula est de iis , quae in esse , nee referre . liberi , an servi sint praeda capiuntur , iis . praeda autem cum L I9. ε ult. ff. b. tin adeoque., eunt,
non capiantur proprie, nisi res mobiles cetera mobilia recuperantibus cedant.
hostium , iis negat Labeo jus postlimiis homines vel sibi vel pristinis dominis
nil esse , 3e recte negat, de rebus soli restituuntur ι. xx. C. de posti . reversenim id ius perscriptum est L ao. & hane exceptionem, quod ad servum. F. b. tit. & ita Grotius,ia iura belli, probat quoque ἐ.27. F. b. tis. Ceteruino' pacis lib. 3. cap. 9. num. I 3. I Basilici ιib. 34. sis. I. eap. 28. edi Har habemus regulam Labeonis. mencipulus lib. a. sit. 7. ε s.
Sequitur exceptio Pauli: Ima mihi vi itur perperam reddi . P a
159쪽
disse sententiam hujus legis, dum , quod
de exceptione dixit Paulus, ad regulam transferunt, ajunt quippe, τὀ ἐν πολε- ραν λα ανόωνον ἐν αἰδασιν, οὐ μὴν τω της υποτροφῆς επανερχ εται. Atque si mancipium , quod
in praeda est , jus postliminii non haberet : nimii brevitate sic pervertentes mentem Labeonis , & Pauli . Additue postremum in b. i. 18. si ea lex paeisiit, ut captivi reddantur. postliminium his, quos dixerat, captis . reversis, &iterum captis non esse; manifesta ratione , quum ea lege antiquum, quod ex captivitate erat , ius tollatur , eoquentilats de postliminio inanis sit quaestio.
N Ominum restituendorum sere ina.
nem laborem esse recte dixit C jacius observ. lib. I 2. eap. I 8. adeo enim 'hanc qualemcunque operam sola coniectura niti videas , ut sane de paucissimis tuto liceat decernere. Sunt, & aliquot retro seculis suerunt in Republica Eruditorum , qui non ina propria, non alia ratione, quam quod sibi non lecta sint alibi , ex Veterum libris delent, iubstitutis aliis , sibi scilicet notioribus. Atque si ex antiquitate, quae adhue superest , omnia Veterum nomina liceret ditare , 3c hane , quanta
quanta est , subegissent illi Magistri. Tanta & prisco aevo fuit, & nostro est
nominum insolentia & varieras, tam fortuita , & ignota saepe origo , ut quod de nominibus agitur , miaeste sit agendum. L. a I. 6 I. de statuI h. sensum non
habebit , si Pactumeius scindas in pactum ejus: sic tamen plurimi libri,
bante etiam Pithoeo . Sed eur probare
ratio non fuit; passim quippe in jure
nostro memorantur Pactumeji ut in Lyet. J de hered. institi inserjp. I. Isis C. t de pact. ρο ι. 7. C. s cera. pet. αita sorte , nam praeter conjecturam nihil polliceor, in inser pt. L 2o. C. Dinmu. eresse. pro Pactuetie rescribendum erit Pammese, nam & Pactumeses resere.. t. 92. l . de beria. inst. Apud Aucto. res exteros, Pactumeji & Pactumejae
quoque nomina occurrunt. De Horatio,
si recte legatur, monuit Cujacius d. IV
La. obserυ. cap. I 8. locus i est epod. 17.so. cui addo Inscriptiones apud Grurearum p. 43o. & 8 Io.'denique Lam. pridium in Commia. eap. 7. ibi enim Pactumeium Magnum esse legendum pro Pactu is Magno Casaubonus notavit,& dubitare non patitur d. . l. 91. . δε . hered. ins. Variant Codices in nomine seminae, cui inscripta est l. I. C. quando mul. ut. Ge. suv. poti sed praeserendos esse, qui oraesitae exhibent , docere poterit, eidem Otaciliae inscripta , I. 6. C. quipet. ut. quae est &. ejusdem Imperat ris , & ejusdem anni. Apud Gruterum multi sunt Otacilii. Meminit Sancti Cassi Pνaetoris I. uis. ff. de aeqv. vel omitti hered. Sunt homines prosani, qui ne quidem ipsi Sancto parcunt, ejusque loco nescio quid aliud substituunt . Varie Varii interpolant, etiam Cujacius in eomm. ad. rubr. ff. de dolo malo , quod factum non oportuit. Sancti nomen in Republica Romana satis suit frequentatum, quamvis Roma 'hodie plures Sanctos habeat Tib. Cassius Sanctus memoratur in nscript. Gruterip. 2I. & alius Sanctus p. 333. intui ncti oratoris mentio est apud Lampridium in Commodo cap. I. & Sancti is bini apud Symmachum I b. s. Nise. 8 p. 'di a Sancto forte Sanctianus, quod n
160쪽
men 'habent quidam libri in inferipe.
. a. C. ad legem Fateid. Retinenda igitur Florentina iscriptura , aut , si mutanda , non, ut alii , mutem , sed pro Sancto reponam Scantio. Manlii nomen usitatissimu in est , & sexcenties occur rit apud Grurerum οῦ memorat quoque Varro apud Nonium in Homum &inde Mantinius , & lex Mantinia . Li. teras autem in nominibus propriis ma- is , quam communibus, transponi duisum Aservatum est.
D. Pius in ι. I s. 6 I. F. de quae'
dicitur rescripsisse Maecilio , quaestionem non esse habendam de minore XIV. ananis . Pro Maevio veteres Editores sere habent miliis r & sane vitium est in
eo nomine ' at omnino restituendum ex L IO. pr. F eod. -tis. ubi idem ea
de re Rescriptum adducitur, sed ad Ca ellium Iubentianum . Quare pro Maecilio
Si in laudandis Auctoribus. ICti nostri rationem temporis habuerint , ut ideo i vulgo placere . Publicius ille , quem Modestinus adducit in L II. β I. ff. de condit. re demonseri & Ulpianus in La. 6 8. F. ad SC. Tertuli. non γα est suisse idem cum Publicio Gellio, Servii discipulo , cujus meminit Pomponius in ι. 1. M. F. de orir jurinam in d. ι. a. ψ 8. Asricano post pinaeitur, & Africanum , ratione tem p
tis, conferri non posse eum Auditori. bus Servii, non est, qui negabit. Be trandus tamen hune at ue illum Publiistium eundem esse credidit , atque ita quoque alii. Ego diversos fuisse putem: di sane plures fuerunt Publie . , etiam ' Asricano aequales . Certe Publisio rescripsit Antoninus in ι. I. C. quomodo σquando is . qui idem suerit cum Puablicio Modestini & Ulpiani , quemadmodum non assirmavero, ita neque, ne gavero.
Diocletianus & Μaximianus in λ. q. C. commvn. de suces. rescribunt perio,& iidem Hasserio in ι. 8. C. de petit. M red. Haseris sorte eidem , nam Aste. rium , an Hasterium dicas perinde est, ut dicimus Adrianum & Hadrianum. Asterio quoque rescribitur in I. 4. C. de aquaeduct. Et innesius Scapula vocatur alter Consulum, sub quibus factum est SC. de adsignandis libertis , in uir. Dist. de ad gu. ιiberi. qui ipse tamen in I. I. priss eod. tit. dicitur suisse Osee- , Hus Scapula. Utrumque perperam: ius homini nomen fuit, & ita intee suffectos eum recensent Onu rius &Pighius in annalis. Theophilus quoque osorium appellat , Tacitus va riis locis . Ceterum cum .. perii nomen satis alias fuerit usitatum , Imperatores Diocletianus & Μaximianus bis Asterio rescripserint iis, quos dixi, i
eis , . sorte eorundem Relctiptum in I. 2 7. C. 'de liber. ea . ad quendam Aserium suit , non ad vi serium , ut nunc legitur. Attamen video Gordianum quis sero 'rescripsisse in ι. 3. C. depositi, quod
an mutandum sit in .sessu Ierium , an uis serium .in usertim , an utrumque in serium, qui certo dicat, nullus erit. - .
In eo , eave , cui rescriptum est in . a. C. s mas fare rat. hab. mirum variant Codices , sed recte videntur exhibere , qui Soteri exhibent , Soteriquoque rescriptum memoratur in I. I a. F. acquir. vel omit. heria. & in Maris
moribus & Lapidibus id nomen aliquo. ties est obvium. Paeonias , ut Florentiae legitur , legendum est in . F. M a ρον. quis
manum. occurrie id nomen & in inscruptione l. o. C. de admin. tui. sed idem, an alius fuerit , non definiverim . Pluis res fuerunt Paeonsi οῦ memoratur Paco. nius apud Diomedem lib. 3. cap. de pedibus metricia, utique si rate Pulschius Di jtigod by Corale