Cornelii van Bynkershoek ... Opera omnia, in quibus multa ex Romano veteri nec non ex gentium & publico universali, etiamque Hollandiae cum publico tum privato jure capita elegantissime doctissimeque tractantur &c. in quatuor tomos distributa, ac var

발행: 1766년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

nium in cap. 6 I. lios. Trit bimas nomen proprium est in I.

26. h a. F. id quum nescirent Viri docti . varias lactiones 4c interis

pietationes commenti sunt. . Alii eas recensuerunt. sed . qui damnarunt , daninasse camenti, non probarunt, etiam

alibi id nomen reperiri. Est autem Tro. phimi mentio in i. 7. F. da fideicomm. ινα & Tiophima in L 34. pr. δε. u μfr. ieg. Trophim η quoquela seribitur L O. C. O pigupri act. Et ι. rida in ius voς. quae nunc Tropbinio in stribitur , lascribenda sorte est Tropbi-mo . In i cris etiam profanis literi id nomen offendi , sed loca non adscribos . de jure constat. i libales in ι. 4. F. ad Iegem Corn. d. fias grauinum est & gentile nomen. meminit Stephanus in Ai'θα. λη & in notis Lucas Holstentus . Qui ipse recte observat , Nicolaum Hei sium pro Italis, quod est apud ovidium Aa poni. ιib. 2. eleg. 3. optime restituis. se Aethalis et pari prorsus ratione, qua

in L ρ. si a. sege Rbia. δε iactu, pro Balia rescribi possς . Ethaim in libello

ad d. l. ipsi observavimus, non 3liorum Iervationi subscripsimus. Ia L 86. si vi acquῖν. vel omitt. ber

non male Fausoniat Avitus quondam Iegebatur, nec opuε crat id mutarς in Pannonium Avitum , vel Pompomum , vel , ut Alciatus ιι . F. par. Iur. ca'.

15. 3c post eum Muretui lib. a. epimo. in P. Antonium . Pantonii nomensuisse usitatum liquet ei inscriptione La. C. pro μ. . M Pantonia etiam est apud Gruterum p. II 8. nisi Δ utrinmendum esse fingas. Claudii Harauissi nomen spud Ulpianum in L 11. 6 4o. F. δε inseri velis tr. IV. varia mutatum est . Haloa

nomine Veteres esse usos non msmini. Alii Editores Hermonianus. α Cuja sus lib. I. Observ. cap. 28. Herminianus . Ein non dixerim in Hieroaiani nomine qui quam esse mutandum . at si mutandum esset , non incommodum legeretur Heoxennianus I in Fastis memoratur Herexaniantis Consul sub M. Antoninoe, &μνenniano rescripsisse leguntur Divi Fra. tres apud eundem Ulpianum in l. 6. εI. F. de muner. m. honoν. qui Heretnis nianus in antiquis editionibus quoqu*vocatur Ciaudius.

Florentiae in L 6. F. de aper. Iibet Lita legitur : Medicus libertus. quod pu tarat , si liberti sui medicinam non sacerent , multo plures imperantes s i habiturum , postulabat , ut sequeremur se, .eque opus facerent , & quae sequuntur. Absurda est oratio de Medico liberto , qui libertos Medicos habet e quκ ratis est, quod in Vulgatis libris lagatur non Medicus Iibertus, sed Medicus ea ronu quod tantum abit a libro Florentino , ut, servato Medico . mallem Gornum exscindere , quam ita 'legere vel edere, idque ex sola , ni fallor , conjectura . Si libertos rescribamus pro tiberius, se sistet quidem sententia , sed qui mox sequitur liberii sui , inconcinna & i grata erit haec repetitio , utique indugna auctore- suo , Alpheno Varo . C terum , quia Liberii nomen apud Rommanos usurpatum lagi, sere adducor , ut credam , pro Medicus Llamus sciabendum esse Maedicus Uri ira , T sic mutato in I proclivi vitio . Simili r tione , sed opposita emendatione . m. blisium Fortunatum Liberium , quod n men est in inscriptione apud Gruteruin pag. as S. Marquardui Gudi , nuper editione , mutat in Publicium Fortuna tum Libertum ' nec repugnarim , si de necessitate mutandae lectionis mihi eo'

162쪽

stat. Est & aliud in verbis s. t. 26. quae repraesentavi. quod male habet I terpretes , sed cur male haberet, ratio non sule . At quia illud ad nomina propria non pertinet , tantum non digre dura

Cuni agitur de iure veneris e sertis

vando , quaeri solet de numeto puerperii. Et ait Paulus in a. t. eam rem non esse , quae facile possit definiri ; post alia amem se infit: Ubi eodem graia sunt eererἰ , quo venter , tunc quae portio in suspenμ esse debeat, quae- ριπι ι p ἐdes quia non pserant seise , ον nasci mJunt deo. nam multa dei misi re iam varia re nered bylla eradunta , ut fabulis adnumerentur. Hate verba , tanquam sine scrupulo . ab Ine retibiis sere video transmitti , sed Latinas aures offendit illis duplex lino, vestro etiam quo sensit , R eu mutatalla e loeutio ideo hala, quid proprie s blvellet, etiam non inrelligo . Sunt, qui lagunt , ideo νώ sed nee ita desun-timur dissicultate. Haloander: di quis

Miusmodi re optima sententia , di omnino probanda , s non a libro plorentino nimitam recederet . Magdi alceris

det, si , quod dudum Delmus & dum haec scribo , video quoque secisse Deli.

derium Ne aldum obse . er emenda gy. pro Meo, quiri postreinum ocis eurrie , rescribamus strio , sensu liqui. do. sin autem non ι ham post poni Cudeo, per me lices legas tam et nam pr2ponas, ut saepe voces commutarae sunt : neque enim fani ,

quod his Netaldus reponit , mihi pi, ROMANI LIA. IlI. t. VII. Ist

habitur unquam , eumvlalix fie duabia vocibus ejusdem plane potestatis . Illud neredibilia eredantur est quoque duriu. sculum . Haloandee r ne Ibuia era derant, Heraldus . traduntust ' pro eν Euntur utique facilius legeretur , inm, sed malo servare, quam mutare duram locutionem : non eadem semper in Seriaptoribus est st=li acturatio. Pergit Paulus: imm truditum es, erquature parstre puellas a matresam Italnatas esse . iacioquin tradidere non leves Auctores, quinquies quaternot enArum Pea

damus non Commentarium , ad haeasterba legi possisnt , quae scripsit Guido

Carolus Annibal Fabrotus dissertatistis ιae mmepo puerperii . qui pro Dinquis qualereos substituendum. esse quinos quoris ex Plinio lib. 87. cap. 3. aliisque non inel anter monuit , sed monitus sorte ante a Pamelio & Iunio ad Teνmilia. num de anim. eap. 6.' qui & ipsi itas gunt sequitur apud paulum sed di remeaminos Senatores elastis vidimus Horation

Valde conspiratum est in necem horum verborum . Et quamvis Meantatum in Historia Romana fit exemplum Hor fioriam Curiariorumque , tamen non γε . utur hie Horat os ipse Cujactus . Igitu tanquam Glossema delet , pro cincto reponens cineus , quia scilicet Paulultergeminos Horatios me aetatem videre non potuit, quo tamen se vel sua stra.

is homines vidisse adfirmat, hoc enim fgnifieare eredidit illud vidim rus. Cuj eium , utεr, alii pregatim levoti sunti

ctores

163쪽

ter em nos patrantes. Η erald eo , qμm dixi , loco Horatios servat . 'sed maviat esse Sematores . rei Roma nae videlicet, quam Seumores, maViatque .Paulum eos vidissu pictos, quam citaricu, quo uomine eum eligantei Salmasius derisit. Praesert tamen Meraldus .hanc emendationem ζ , pro omnes novimus . Omnes bimus , - R. in pie rem advocasse poterat IIbros, qui. unct- exhibesit, quemadmodum &ML meus . Quod autem Heraldus int rari hane de Holatiis sententi 'i loco hic' movet ad snem legis Irai fert i deo sine ratione est, ut refutare si in. dignum P. Budaeus quoque vid λ ι. ne vibstet temporis . ratio, Paulam existims vidisse, alios quosdaici or nos tei gemi, Os , quὸm sunt , quorum sub Tullio Hostilio meminerunt Livius, Plinius . alii. Atque m ipsa sorte ratione pro aliis , Gaiores Editores vidam .ix. njectara Libstituerulltc . . . Sane non potui uis mirari . Viroscindi qyaque . destissimos non alia sere causa in Horatios insurgere, quam quod illud midimus sit reserendum ad Pauli ἀυτοψιαν , quum sit verissimum recte illud explicari . ut explicavit Pancr

lvs d. lia . 2. variari Ie9. cap. 27.. Vide. licet , ut ait ille, auctores sege .lo I a -

. que ira vidimus , hoc est . observavi, .mus in Historia . reperimus in Annalibus tergeminos Horatios M. Vellem, quod Pancirolus' dixit , probassee quo, que . t c enim ea spera potuissem ει persedere ; di sine dignum est probare, quunt id n6n animadvertextot Viri, qui lioquin Latine noverunt. ut qui optio' me. Pomponius in L Iz3. 3.' ita verba quandoque efferri osteris dit, ut quae de praesenti prolax' credas,

praeteritum tarnen tempus significi at .

Atque ita Iustinianus in I. i. p da Praef. 'AEL Vandalorum in

Africa serores memorans, vir Mus, di. ruit, venerabiles viros , eg i absciss M. ioitus ii quis suas paeno myerabiliteae

loquebantur. Et Tretullianus de Pali aci HAB PECTARR , quod Caecin Sem rus graviter Senatui imp t , mgtron

sine Au in publico. Nam, si quis tria cari L hic vellet , quod. longe e tpraeteritum, Emplius spinare non pol xat , sed uno , quod ocialis usurpure non licebat, licebat fide historica . . N 'que adeo Iosephus Scaliger ex eo, quod Auctor. Tragoediae , quae Octavia ius tibitur , wrs ua fata

non , inquam, ex eo ad bunc .isc. tui

collegerit, Auctorem illius Tragoediaetia lud sidus vidisse . Ap - Veteres plura Ioca observavi. ubi videndi vox non semper oculis tribuitur . sed &.auribus.& 'narrationibus ; ita. Tacitu Ia --

fgric. cAp. 45. & passim alii. Deinde non serunt Horatios Senato. σπ ; quare' eos Senatu movent , suis

. ctis aliis , atque his etiam . de qui,

non magis constat Senatores fuisse .

quam de Horatiis. Sed cur Paulo , id

adfirmanti, non credimus λ axime cum

Horariorum gens silerit Patricia. A si Ii Patricii olim in Se tum lecti. Acuta, ex Livio etiam. & Fastis constare , ex Horatia gente plurimos primis Reipublicae temporibus, Consulatu quo. . que fuisse stinctos . Qiid igitur obo, Piominus hos Horatios & Seiratoresuisse credamus ἡ Et quid. etiam obest ,

cur non illos Senatores Paulus recte diaxerit cinctos, vulgiiri verbo pro mis

mit rem novam . Senatores scilicet, ho

niloes tasitae disnationis, cum Curiatiis

164쪽

. confli salute Populi Romani, idque Exprimit una voce, sed militara, sed apta , & quae . lassicit significandae

rei, quam dicere voluit. Possumus .fieretinere antiquam lectionem , & FI tentinam ,reliquas tuto omittere,.& sumul parcere emendationium, cum He. ealdi , tum aliis. ' . ' Porro Saulus : Sed o Laelius seribis, se vidisse in Palatio. mulierem liberam c qua ab MIexambia perducta es, ui H ' uriano ostenδεω- cuis ρω-qua liberis , ex quibus quatuor eqviam. empore en a , inquis , .dicebatur , quintum poὶ diem 'uadragesimum . De superseetatione non ream ,. ne , quod abominor , cum Me. dicis nobis res sit . ex hominibus nostri soli de ea egit Budaeus in anno t. d. b., ι. Ceterum Criticis prolixa hierursus calumniandi materies' 'est , sed recte se habent o ia. Laelius, ut leo gitur Florentiae , t endum est, nec nu-la ratio , cur .mutetur H AElius, vel in Gadius. quamquam' verum sit , Gajum quoque hanc mulierem videre. P tulise , .nam. sua aetate ad Hadrianum

perductam esse ipse memorat in V. pr. F. de reb. dub. Ire aegypto & ne partum sibi narratum seribit Iulianusis L 35. de fiat. & alii. quoque res eam rem literis & posteritati

mandarunt. Qinim autem haec mulier Romam perducta. fuerit, quo Hadriano e tenderetur feecunda mater, praeter Hardriano, plures eam vidisse certum est,

cur non Laelius, qui id seribitὶ potuit is vidisse potuit & Gajus ,

quamquam se vidisse Gajus non primi-hm adfirmet in d. I. 7. pr. F. M reb. . dub. Laelii auctoritatem idem Paulus. advocae in L M. F. de hereri perit. gimus eo ι quem dixi, loco hune Lae. lium perperam videtur confundere cum Laelio Feside, qui ad Q. Μucium scripsit,& cujus meminix Gellius aia. ----T La c. lib. Isa e p. ad . Ceterum quod Capitolinus . in . tomno Pio cap. p. seripsit , ejus temporibus uno paris anu. ιieris quisque pueros eritos eo ad hane ipsem historiam referunt Viri docti, ad partum stilicet -mulieris Alexandrinae . cui Serapio nomen fuisse dixit G tam d. L F. da reb. dub. Ac smul a eusant a chronismum Capitolini , qui . de Antonino dixit , quod de Hatitano sieere' debuisset. Da Cas sicinus ad L p. p. & Fabinus exeriis. e .

. mero pueVersi. Sed Capstrilinus. si quid j ico, sexile abalvi poterit, Non conosiae . eum sequi de eodem dirtu muli ris Alexandrinae ., potuit fuisse alius

quemadmodum & plurω seruntur exem pia mulierum, quae quinque liberos una pWtu. enixae sum . Sin autem vel maxime cisastaret ad eandem foeminam

spexisse Capitolinum , non dicit ,- ad Attoninum eam fuisse perductam, quod de Hadrians dicunt alii, sed ejπ' remoporibus hunc partum aecidisse, quod verum esse polia. & simul . hanc ipsam mulierem Hatitano viae.

ostensam ., Utque adeo non sit . cesse hele commentari de commutatis aliqua

do apud Ueteres Hadriani & Antonini nominibus , vel tam samuele Petito ob m. ιir a. . eap. 34 subsistere, & nihil

cietatem . si sociorum alter rem , alter solam artem & operam eo erat, velis , inquit , eum pecus in cinmune pascen dum, aut agrum politori damtis in con in . ην- suerendis huctibus ... In Vulgatis

libris

165쪽

Iibris est poli e tatori apud HaIoandrum pollicitori , eadem sententia , sed pessima 8c parum latina . Taurellius Fl rentiae politori ,δc se quoque Vintimillius Parisiis Is 48. praeter has lecti ex non est alia in libris meis . Budaeus , usus libro vulgato , pro pinicitatori , quod ibi est, & recte rejicit , non reinete substituit , eolendum I e ratori id est, colono partiario, plurimo omnium licitanti . Existimat scilicer, compendio scriptum fuisse est. ιicitatori , & inde natum pollicitatori sed hac sententia non utimur . Antonius Augustinus i Sionem Florentinam defendit iis. 4.emendis cap. & politores esse scribie

qui agros excolere atque polire consueverunt, advocato Nonio Marcello qui Politiones essα dixit agrorum etilius diis Iigentes , uν polita omn a die mus exeiata er ad nitorein deducta , advoeatis

p terra auctoritaribus, quas & Nonius adduxit , ut politi 3c poliendi verbum ad agros quoque translatum Probet . Deinde & Catonem de re res ea Ia dae Aug istinus, qui eum agricoIam diiscere uellet . politorem dixisset . Neque tamen minus ipse ille Augustinus tanisdem de vera lectione videtur subsistere, cum ait, illud sine dubio esse, non σα

dandum LICITATOREM , neque FILUCI.

TOREM, notato sic Budaeo & Haloanis dro . Augustinum , pro scriptura FIorentina stantem. sequitur Duarenus comis ment. ad tis. F. pro foe..cap. 4. Ruia sardus nos. ad b. I. Salmasius ' ad Alia .nsim p. m. 353. Turnebus advers. lib. 3o. cap. 6. dc alii , quos non recenis

soci . .

Ego vero dubitem, an recte legatur p./hori , utcunque verum sit, poliιiones, teste Nordo, significare diligentiores agro. rum cultus , translatio enim haec est, non propria 3c una eius vocis signiseatis , nam Festus auctor in tu μν--nes perfectiones Antiquor appellase Polari ONM ς & ad vestimenta etiam quam maxime politionis verbum perti. net , ut de vestimentis usurpavit idem Festus n Patimenta . Sane ut poliendi de politi vox cum de vestibus, tum de armis sumitus, sic non negem de agria quoque sumi 'posse : poliuntur enim , cum coluntur , & domantur positi sunt, cum, ut ais ille.. atra domefacta nises tauus. Sed vem pia torem pio agricola uspiam me legere non memini. LMus Catonis, quem Augustimas adducit , est de remst. eap. I 36. ubi sic habent verisba in edita apud Gryphium et s37. S. communiter pisum, quae eae parte pnuino ori pars es . eam partem in primnum pollinior Oiaeum H fabam qMinta modis dividue . Agit igitur de polliniore, non de potitore . quod nihili est . Iu. vetustissima quidem editione , quae R gii prodiit x 46'. scribitur militori pars es , sed lucrisasta vel omissa litera Npm polsiniore , nam in ea ipsa editi ne mox est . polliator Mileum V. fabam quiata modis disMat. Et sane apud Caritonem eo loco nec legendum, nec emen.

dandum esse polisori , qui agricolam significet. satis argumenti est . Capite agat de ρ-ntione. & quemaiamia um hane dari oporteat . Pollinior autem e Curator pistrini , qui li-nςm purgat, ut Georgius Alexandrinus

in enarrastione 'tharum vocum apud

Catonem . & alii passim' observarunt .

Atque eo ipso Ioeo pinsendi & pistrini

vocibus utitur Cato , quae polliniori , non agricolae conveniunt. Et sie perinperam Turnebus lib. I s. adiso. cap. II. & ά. lib. 3O. cap. S. ita Catonem

exhibet, ae si ροιisis, 3c potitor , non possistio , δέ Alin or legeretur . Qua-

166쪽

OBIERVATIONUM IURIS ROMANI LIB. III. C. IX. Da

propter non liquet , politorem agri, & in quibus specialiter id recepit publica

multo minus simpliciter politarem pro utilitas. Regula est juris civiIis . cogi. agricola dici , & si politiones ad agros sationis paenam non esse ι. IS. F. de paen. quoque transferantur , id factum puta, recepta & jure Pontificum eam I . 'quod omnes persectiones ita dicerentur, to. de paenitentia disinia. I. nec pati in quidem apud Antiquos , ut Festus tur ejus regulae latitudo, nec locus de adnotavit ' neque Ulpianus noster , in criminibus , quem mox exponam , ut explicanda arte populari , censendus est eam resti ingamus ad edictum , Quoutam caseum olere. Quin si vel adhuc Quis UB Nais, quemadmodum restrin. Ulpiani aevo politio fuerit in eam xit Cujacius lili. 8. obser in cap. 12. sententiam, non id .continuo politorem Caro quoque, Rhodienses defensurus , probaret, sine ullo Populi suffragio. in Oratione apud Gellium lib. 7. nos . Ut igitur, quod mihi videatur , li- . trio. eap. 3. bellum eos Populo Robere dicam , illud politori, quod nunc mano non secisse . etsi maxime voluis apud Ulpianum est , mendosum reor ; se, ostendit, & legum argumento tue proque eo, si me praeeuntem sinuaris, fur, neminem poenas dare , quod ar. rescribes olitori . olitor, vulgari veris guatur male farere valui se . Quod auteM . bo, est , qui olera & quascunque her. Servius annotavit ad hunc versiculumbas serit, colligit, vendit. Dico, mem Virgilii lib. b. 2Eἀeid. . - ,

, cum olitor etiam ea significatione occurrat . - & Latinis quandoque idem ...fus omnes tamana nefas , ausa se, qui Graecis λαχανα- ίλM . Simplia que potiti. t citer autem pro agricola sexcenties usuris

patuetit frustra sit in hane rem Au- id nempe dici secundum Romanum με ores laudare . Atque ita vipportunum rum, in quo . non tantam exitus punisu erit , quod ait ICtus societatem recto sed σ voluntas , nescio an Cujaeius d. etiam contrahi, s , iquo Ductas com- sib. 8. cap. 22. recte fuerit interpreta munes sint, alter agrum conferat, alter tus. Potest accipi, ae si dixisset, ritu agri curam suscipiat, & ea faciat, quae Romano solum eventum non puniri . olitoris sint. Basilici vertunt , si ager puta si casu mero nocitum sit, sed si datus fuerit εἰς ' ἰσασα e recte , nam adfuerit nocendi animus ac voluntas , In eo fere ab lvuntur partes agricolae . quomodo id rescribit Antoninus in cEmendationis invidiam amolietur jactu. I. C. ad Ieg. Corn. de sicari Vel ita etra unius literae. eam demum voluntatem puniri rieu R Inano , quam exitus sequutus est, ubi.

C A P U T X. ut 'DD. loquuntur . adest corpus delicti . ea plane sententia. quam hic defendi Solus an us quemadmodum Hlimetuar mus ; atque id , quia Virgilius dixit, in erimini us . ain ausoque potiti. Sed q,i id tandem

. ' - . tejus rei sit , non me moverint aucto- .

Non est verum , iure Romano cru fitates exterae , cum iure res definitamina solo animo censeri ae pu- est ; ex eo igitur manus conferamus. Biri . Contra dixerim , eo jure animi claudius iaturninus in I. ro. pr. fpropositum , effectu destiturum , non de parn. ait . aut L cta' puniri, aut di coerceri , nisi in quibusdam delictis .', aut scripta, aut consilia. De con 'ri . alsilrso by Corale

167쪽

filiis; atque adeo de solo animo, exempla proponit haec : ut co Miniones , σιatronum constentia , quosque alios suadendo iuvise sceleris inisar es . Non

promiscue, ut vides, laquitur de omnibus delictis, sed de eoniurationibus , &verum est in crimine Majestatis etiam hoc singulare esse, ut ista voluntas puniatur ι. s. pr. C. ad legem fui. Mans. sed de iatronibus , verum est , lege CorneIia de sicariis & veneficiis teneri non tantum qui occidit, vel vulneravit, ut oceidat, sed & qui cum telo ambulavit hominis occidendi eau- si , quique venenum consecerit vel deis derit , quo homo pereat, licet non perierit ι. I. g r. σ,ss ad Iem Comnes. de scar. Quod utrumque recte &ex usu iuris prudentiae Seneca exsequutus est in libello, quo docuit , in Sapien-

quis mihi venenum dedit. sed vim suam remixtum e bo perdidit venenum siluae dando scelere se obligaυit , etiamst nmnoeuit. Non minus Iairo est , euius te- iam opposita isse elusum es Recte ,

inquam, & ex usu jurisprudentiae, quiara sicariis & veneficiis id placuit , &lege Cornelia reeeptum est, nam in ea dolum pro facto accipi notavit . Paulus in ι. 7. F. ad leg. Cornel. de suaru in LEGE CORNELIA, inquit, dolus pro facto Me pitur ' non in quibuleunque eriminibus, at in lege Cornelia. Quod aeque singulare est, atque alterum , quod mox addit , nec IN HAC LEGEεulpa Iata pro deso aeeipisur , quo sic alias leges videatur excludere. Non tamen recte Seneca d. cap. 7. post duo exempla, quae ad legem Corneliam perintinent , hoe superdicit : omnia scelera

etiam ante essectum ver s, quantum euia

in satis es , persecta sunt . Ita sorte Philosophus, non ita ICtus, cujus par. es nunc agimus. Tandem Saturninus in d. I. I 6. pr. consilia ait puniri , quae , alios suadendo juvisse , sceleris instae sunt; sed id pertinet non ad c

gitara , nec perpetraea crimina, verum ad consilia, quae aliis damus in damnum vel necem alterius. Egregius est locus, quem ex Sabino nostro in hane rem Gellius adduxit lib. II. πολ M.t. cap. 38. in M. furtum scilicet sine ulla quo que contrectatione fieri , soLA MENTE ATQUE ANIΜo , UT FURTUΜ FIIT , ANNITENTE . suoc rea ne id quidem Sabinum dubitare , qu n dominias furtist eondemnandus , qui servo suo , ut. furtum faceret. imperavit. Et quemadmodum Saturninus in pνiae. d. l. Io. specialiter excepti , quae Coninsita puniantur , sic ipse ille in *8. ρο-

neraliter tradidit , in criminibus eventum spectarἰ, quae , ut diximus , regula est ; non igitur placuit si ectari s Iam animi destinationem . nisi praecise id Merit Iege cautum . diapropter &ab hae regula in L β 8. eκcipit legem

Corneliam , ut supra de latronibus diis Xerat , quanquam, inquit , lex non mia nux eum . qu. oec dendi hominis causaeum telo fueris, quam eum, qui oectaeris, puniat. Et sane plures sunt exceptiones ab hae regula, nam praeter legem Iuliam Maisjestatis & Corneliam de scariis & veis

neficiis etiam aliae Ieges sunt, quae Voluntate sola crimina metiuntur ae ple-

fiunt: Parricidii I. r. in fino F ad legem Pompei. de parrisid. Quintilianus

A Epist. . cleν. in quibus omnibus ordinariae poenae loeus est . Neque suis. set opus his legibus specialiter id complesti , si generaliter & ubique id obistinere verum esset . Audiamus potium

168쪽

ΟBIERVATIONUM IURII

'amquam aliqua fignifieatione θ' animi propositione cujusque sota quis dicere posset, ut ratam is , qui nunquam alienam rem insito domino Dbtraxerit, nunquam alienam matremfamilias eorruperis, s modo ejus mentis sν , ut ocea ne data ideommissurus si , ramen oportere eadem hae crimina AssUMTO ACTu intelisei ;quod deinde ad fugitivum transfert. Hinc est , quod sollicitatores alienarum nuptiarum non puniantur , nis .extra Misdinem ι. I. pr. F. de extraord. er m7n.& qui perisso nagitio capite iunis .tur, imperfecto in insulam deportantur d. I. I. 6 2. dummodo meminerimus, imperfectum hie dici , quum assumto Iicet actu tamen adhuc supersit, quod agatur. Atque hinc . qui flicti iaciendi causa conclave intravit, nondum surest, quamvis surandi causa intravit, sed de vi accusabitur, si per vim intravit, alioquin simpliciter injuriarum tenebitur ι. 2I. k7. F de sun. Addo , ne langum factam L. 6. pri sue ad lem ComaeeI. de fass. ι. 22. h qin eod. ut. i. 3. F. de his qui nor. infamo I. r. f uir. F. quod quisque γων. is aher. sat. ut ipse

eod. jure ur: quae Omnes, in specie . non una, probant , voluntatem sine essectu plane non puniri. Quid ergo est , - quod generaliter D. . Hadrianus rescripsit et rN MALEFICns

ι. F ad leg. Corn. de Har. Sane haec definitio Interpretes adegit, quo crede.rent , generalem hanc' esse juris Romani regulam i loquitur enim non de homicidio , ted generaliter de maleficiis,

ait Cisjacius I .. Io. observ. cap. ΤΟ. Sed ego non dubito, quin ea lex I4. sit mistelligenda , non de quocunque malefi-eio, at de mΣIscio, quod ita per eminentiam dicitur , & quod damnatur in it. C. Theod. er Iusin. de Mahμ. ROMANI LIB. III. C. X. - IasMatbem. diumque hujus maleficii spe

etes si hominem veneno extinguere I. I 'C.IU. eod. tit. haud vana fido quis credat , pertinuisse. id erimen ad legem Corneliam , quae non duntaxat statuit de scariis, sed & de υensetis . Argumento etiam siet , quod haee ι. I . ad eum relata sit Titulum, in quo & vo-Iuntatem sine exitu spinari novimus ,& quod Paulus sentent. lib. s. tis. 23. Basiliet lib. 6o. tit. 3 ρ. una rubrica complectantur crimen homicidii Se malefi-'eii . Quin in C iee Theodosiano pata

sim conjunguntur ven i Sc malefici ι. r. quor. appeli. non recip. I. 8. de indulgent. crimin. Sc una oratione in I. s. eodotiti

qui noxiis quaesita graminibus , diris

immurmurata secratis, mentis er eo poris venena composuit . Et Modestinus in ι.I3. F. ad legem Corn. de scari quae proxime praecedit , poena legis stirneliae damnari scribit, qur mala sacrificia fecerit, ba erit et quod certe maleficorum est. Unde in continenti sequitur b. I. I ia malefietis voluntatem hectari , non exitum ; in ejusmodi scilicet maleficiis de quibus proximer actum erat, sive in maleficiis Irin sic dictis. Idque

habet evidentem rationem , cum exitus

in hisce sere se nullus , Sc totum crimen tantum non absolvatur ventit

tionibus, susurris , earminibus , atque adeo solo conatu . Ea fgnificatione si maleficii vocem accipiamus , intelligemus quoque . quod alioquin obscurum est , can. 2o. depinit. disinct. I. in meis dis: Diseernuntur a maleficiis ea , quae de iure lectum desderante in his enim non ussi animi iudicium consideratur. Hoe est, in maleficiis, quae proprie sic dicuntur , solus animus ad poenam sufficit , cum alia sere erimina effectum

desiderent. Arque ita etiam non καΘO-

169쪽

ras CORNELII VAN

D*ἰis , inquit , etiam evisata scelera,

non perfecta adbne, vindieantur, cruenta

mente, pura manu.

Ideo autem haec disputata sunt , ne, ut vulgo , credamus , juris Romani re. gulam esse, in omnibus criminibus antismum pro facto accipi, Meve ctiam conis siluamus, id utique obtinere in gravioribus, non in levioribus , quemadmodum coiis lituit Cujacius lib. I s. se . eap. 2s. & post eum plurima pars Interpretum ς namque illo errante difficile erat viam rectam tenere. Nolim, inquam , ita constitui , cum lubrica sit definitio, ecquod crimen sit habendum pro atrociori , ecquod pro leviori ; quis enim arbiter id dixerit : nec ita leges loquuntur . Sic potius est habendum: voluntas in criminibus , quaecunque tandem illa sint non punitur, nisi si qua lege id specialiter placuerit atque id opinor me jam vicisse . Et tamen non negem, in voluntate punienda leges sererationem habitisse atrociorum criminum, Majestatis. Parricidii, Homicidii, V neficii &c. quod non eo pertinet, ut de omnibus atrocioribus idem dicamus: si enim di et atrocissimum crimen, abuque lege expressa solam Noluntatem mo lim puniri . Excute omnia , quae Cujacius attulit cap. 23. quae diem .alii,& videbis non generalem definitionem de puniendo animo, sed isca , quae ad leges speciales pertinent , in quae jam

supra occupavi. - a

Ceterum quod de sola voluntate , absque exitu, punienda, leges praescribant, Constat non esse accipiendum de eo, qui scelus in sele tacitum modo ' cogitat, seu de ea voluntate, quae . ut loquitur d. can. χα de pornit. disin ἐ. I. suis te minis contenta est. Neque adeo lege Cornelia tenebitur , qui duntaxat apud animum situm proposuerit hominem occidere , quamvis propoluisse probetur,

sed necesse est . ut ultra pergat Prag. matici prolixe disputant, quousque Pr

gredi & voluntatem exerere oporteat, antequam poenae ordinariae sit locus , sed variis di sunctionibus incertiores nos nisciunt , qua me dudum . Non erraverit , qui in eas speci cs voluntatis animadveristet , quas lex expressit . Propone , ut exemplum deg. Corn. da scari or menes servemus 4 qui hominis occidendi muta cum telo ambulaverit , sive , ut loquiis tur Seneca de benefic. lib. s. cap. I 4. qui ad Metae-um 3am armatus es. Item qui hominis necandi causa venenum cons

cerit, dederit, vendiderit4 habuerit, paraverit, quae species sunt in I. I. pr. h i. q. pr. F. adtaeg. 6. de scariae apud Paulum sentent. Iib. I. tit. 23. ε I. In aliis criminibus videndae sunt species voluntatis, quas ibi lex expressit : magna cautione rapus est , ne haec temere extendamus . Ne quidem ausim dicere, prudentiae esse , species similes punire , fallunt enim in primis .mumenta Voluntatis , cum facile alio

referautur.

Lzo. F. de evict. ita nunc legitur:

. Fundum meum obtigavi , deinde Arιιeuavi tibi , UT . eo nomine . non Ooliga..er; s . Si eum postea abs re emam , satis pis evitaione inibi des , excipiendiam eastione, quod pro me obligatus sit : quia,

etiam non excepto e. , agendo eo nomine

contra re, doli mali exceptione possm summoveri autem, ni sallor, deinbet : Fundum meum vibligavi, dein e aιi naυi tibi . Tu eo uomine non obligaboris. Si eum pinea abs te emam, o fritis pro evictisne inibi des, excipiendum

caum

170쪽

taut e , quod pre me obligatus βι. Vetira , mutata interpunctione r in eo no-

mius non obligauris vel obligeris j si eum pinea abs ta emam , σ satis promictions m hi des . exeipiendum es cau- isne , quod pro me obligatus fit, & cetera . Ut , quid velit Pomponius , recte intelliga inu constituenda est species. Sempronio landum meum hypothecae dedi , eundem post hypothecam tibi vem do , ego , non tu obligaberis ejus h

Pothecae nomine , atque adeo' si illum sundum abs te rursus emero , eo per

Sempronium evicto, nulla mihi adve sus te actis, mir . quamvis de evicti ne mihi caveris ; excipies enim . me, non te Sempronio. propter hypothetam, teneri . nec cautionem de evictione , a te auctore interpositam , huc pertinere, quia per me ipsum stetit , quominus cndum habere liceat . Quin si hoc cautioni non inesset me agentem excoptione doli mali possis.repellere . Haec est sententia Pomponii de verbis vi

deamus .

Ait , uti est FIorentiae , ωt eo nomiane non obliga Veris . pro obligaberis , ex more librarii Florentini qui literas B& V, passim commutat. Sed ita verba video, sententiam non aeque , quid enim hoc est . fundum quem obligaveram, sibi alienavi. ut eo nomiae non obligaberis ' nequeunt haee consistere sine e liquorum . quae sequuntur, mutation τ& tamen ut imitur in omnibus omnino

libris: in Vulgatis quidem & apud Ha-Ioandrum obligaveris pro obligaberis , sed id nihil prodest. Quamobrem, tra tectis literis. pro in restituerim tu, pro ba , ut vides, sententia, & ea ipsa i curione , quam hic servat Pomponius, passim enim in ab. I. tibi, re , me &c. Vel sublata punctione . quae lectoremsstit , continua oratione legerim : ut o nomine non alligareris, se eum poco

ROMANI LIB. III. C. XI. I 27

abs te emam , fatis pro m filana m bides , oc*iendum cautione, quod Ho me obligatus fit. Franciscus Hotomanus ιιλ3. Obbem. cap. 2- ita proponit . atque si fundus venditus esset ea lege, ut et tor hypothecae nomine non emigaratur,

nihil vitii se subesse ratus verbis pri ribus , sed , ut tunc procedat Pomponii disputano , sequentibus negationem adisdit , Mori es excipiendam cautione M. Hoc est , cautione , quam de evictione

praestat venditor, idemque antea emtor, non nominatim exprimendum esse, p

me, qui fundum illum redimo , esse obligatum , eum integrum ei sit , ex lege primae venditionis, me de evicti

ne agentem, exceptione doli mali sun movere. Si - ita scriptum esset , non inintercederem , nunc vim fieri.veto. De cautione mox dicam . Sin aias , lege venditionis placuisse . ne hypor ca te. neretur evitor ' quis tam fatuum' er dat , qui redemit, ut contra eum, qua

venὸitorem , ejus hypothecae nomine de evictione agat & quis credat, sollici. eum fore Pomponium de genere ex aptionis , si pacto expreta ita convene rit λ Venditus , opinor, Andus suerat sine mentione hypothecae , redemtus ab

emrore i exacta .e evictione cautione. Mox creditor sundum evincit, cum auctore. secundo primus , qui hypothecam celaverat, de evictione agit, quo sundum habere liceat ; impio sorte ἐυρ ματ , sed minus utili

Αit Pomponius . exe*ἰendum Teautis ne , quod pro me obligattis sit. Libri Vuugati & Haloander , excipiendum AE cauotione , sed praestat Codex Florentinus. Hoc autem dicit , compendio locutio. nis: cautionem , quae de evictione inisterponitur , non pertinere nisi ad maeausas . ex quibus exceptio nascitur ex mea persona, non ex tua, quemadm

dum idem Pomponius in iisdem ad Sa-'. binum

SEARCH

MENU NAVIGATION