장음표시 사용
221쪽
. 178wmari . semis. amisi. ut ita distinctio uehiculi ei rei saepe formam dederit ac
' De Graecis dieam uno verbo, . neque enim lubet describere . Theophilus mamri finit δ&αιον τῆ εριι πορεύεσθαι. , καὶ ἔχειν, ηπιυ iον. Vocem aliquam ex
ei disse arguit inquit Mena us d. cap. 6. illud postremum καὶ . Ille igitur
έπιον. Quia non probo , nisi quod
mutet in αγειν, id enim omnino sequor . Ceteroquin si postrema con-Νnctim legas, sublata distinctione, in
mer sensus erit, hae ratione : Via es s eundi , agendi queripis iumentum. Sed quum ita fatear abesse via ut a st etiam in latina definitione, nisi eundἱ mutes in vehundi , ego quo que malim apud Theophilum , non verba aliquot insareiro , sed Ievi mutati ne ita legere : Da αγειν - γύῖν . Sie tria dixit: πορεύεσθα, quod
quod viae proprium est ' nam apud Gra cos υποζυγεῖ, est eurrui jungere equos. Ves, mulos ' qua re , ut supra dicebamus, via ab actu distincta est. Per. Peram etiam Μenagius inus definitimnem mutavit in Basilicis, quamvis enim de vebisnI non dixerint , propterea id clendumi non erat , de vehiculo non dixit quoque Isidorus lib. I 6. orla. ca ωθ. nec I, uti interpres lib. r. sementiris. I7. nec plures alii , quum de actu loquuntur e non alia de causa , quam quod, ut actus sit, alterutrum sufficia vel iumentum agere , vel vehiculum . Unde rursus Graeci, omissa iumenti mentione , aestim dixerunt v quod etiam non erat . ut reprehendere. tuν ς certe haec murum 3e interpolare insanum est.
Constat autem, quae hic disputavi, esse de disserentiis, quae ex definitIoniabus possunt haberi ' an aliunde aliae eonstitui possint , & quemadmodum haec tonsistant eum reliquis juris nostri e pitibus , alia 3c longioris. operae quaestio est.
- uno Leo emendata L. a. ff. de divers. tempori praetcri pr.
γα praeseri ut nunc legitur . men. cosam esse, dixero , quod res est. LGgitur autem, ira In tempore eonfitiato
judieatis , an interealaris dies princero iudicato , necne , debeat , quaeritur Dens de tempore, quo Iis perit ρ Sie sne duis bis exist mandum es , tit auctam ιitis
pore consitum expleri solet, aut de acti nibus ,. quae certo tempore finiuntur , ων
aedilitiae pleraeque actiones: s quis sum
dum ea lege vendiderit , UT NISI IN DIERUs TRIGINTA PRETIUM ESSET S a LUTUM . IN Einus EssET FUNDUS ,
dies isterealaris premio tempori ; mibi cootra videtur. Eleganter scilicet quin rit Marcellus, hodieque, nam res usum habet, quaeri potest . an dies intercalaris augeat dierum numerum 8 Et quidem, si naturam temporis spectes, dies intercalaris. aeque dies est et ac ceteri ἔsed tamen, propter intercalationem pro die non habetur, seu potius biduum . quod in Bissescio est, censetur pro uno die , quemadmodum Celsus id docui oin, Lis Τ. de verbori signis. Qua pro-ter in nundinis . mensibus , annis, quo rum tempus ciuile & a Populo est , dies intercalaris numerum dierum noi migebit,. nec actio , eui annus jure ciis,
vili praescriptus est, eo asino', quo in
222쪽
oEsERvATIONUM IURIS ROMANI LIB. IV. C. VIII. 37ρ
xercalatur, extincta erit pridie Kalen L ealari , ae quovis alio die . Ceterum Ian. verum ipsis Glandis. Civiliter postquam tempus judicati faciendi ex
itaque dies interealaris numerum non Constitutionibus esse coepit duorum me
auget, naturaliter , ut intercedit , ita sum, & quatuor ex Iustiniani L h. orauget : unde si quis dicat , intra dies 3. C. de usuri rei νιdici dubitari n decem , vigilui , triginta , & sic porro, quit , quin hoc cursu temporis legitia
in numerum quoque intercalaris coim mi dies intercalaris non compytetur .
putabitur , quoniam verum est, qui ita Tempore Μarcelli ecquod tempus iudi dixit, respexisse ad computationem dio cati faciendi fuerit legitimum, non fa,rum naturalem, non civilem. cile dixerim , certe Ulpiani & Calli, Secundum haec videamus de Marceu strati arvo sere arbitrarium suisse indis Io in b. I. a. Quaerit, an dies interca eant L a. & ι. 3r. F de re udis se laris proficiat in his duobus, in te, ' vata tamen mentione temporis fasuti iure eonstitito iudicatis Z & in tempore . d. l. a. &. duorum mensum in A. quo lis perit ρ ita tamen , ut ad alte- alio quidem, quod de duobus mensibus rum & proximum duntaxat respondeat. dicitur, Cujacius detorquet iis. g. ob Saepe solent JCti non ad omnia . quae se . cap. 4p. sed ne nos caligemus iaproponuntur . respondere, sed ad unum tanta luce. . a
aut alicrum duntaxat , omissis reliquis: Postquam Marcellus dixerat, se exiis exemplum in ipso Marcello est in I. stimandum este , ut dies . intercalaris Io. F. de semiso praed. mrb. & prura tempus litis augeat, non perimM , alibi ' quo non animadverso Interpretes plum ejus rei adsert in ulucapione &in Auctores nostros quandoque immane praeleriptione: veluti, inquit, si de Quin saeviunt ' sed hoc jam non agimus . capione si quaestio , qua tempore cons Quia autem de posteriori affirmat Mar. νxto eviari s et, avi de actionibus .cellus , diem intercalarem proficere, de qua eerio tempore finiuntur . ut induitia priori quid dicendum videatur . qum pleraque actiones. In his omnibus diemsionis est Φ Et sere subsisto , D sermo intercalarem non numerari apertum est. esset de tempore iudicati faciendi, quod sed non aeque apertum . cur de actio. olim fuit ex XII. Tabulis , iis quippe nibus temporalibus dicturus , aedilitias Decemviros judicatis statuisse XXX. dies plerasque memoret , cum omnes sint justos auctor est Gellius noct. Attis; tib. temporales , nulla , quod sciam . exce 2O. cap. I. Si enim per XXX. dies in- pta . Conveniret id quidem Praetoriis telligamus mensem , ut in jure intelli- actionibus, quarum Heraeque annales .gimus I. 4Ο. Τ in reb. cred. I. 28. quaedam , ut illa de surto manifesto ,
junct. L 38. pr. F. de aedii. edict. dici perpetuae sunt . sed quis per aedilitio poterat, significari tempus legitimum , intellexerit Praetorias λ Imo , si vetatque adeo diem intercalarem non nu- aedilitia daretur , quae per 'ua esset .merat i. Alioquin & defendi posset, in- minus apte Marcellus ex iuris Honor ter XXX. - dies iustos ex XII. Tabb. iii parte viliori exempluoa daret, cum
intercalarem quoque numerandum videis pars potior in hanc rem suffci t. Sed,
ri , quia XXX. dies constituti sunt , ut dixi , vix crediderim , vel unam
non tam ut tempus civile , quam nain actionem aedilitiam suisse perpe uam . turale, quo interim condemnatus pecu. & sane eum de nulla id perhibeatur ,
223쪽
fuisse paucissima constare poterit ex ratione . quam habet Ulpianus I. 63. FG aedit. edict. In iure nostro ipse plura non offendi, qtiam tria ς quorum primum est de eo , qui puerum castra ve
& apud Graecos Bos . lib. O . tit. 3. cap. 27. h M. Secundum de vitiis venalium I. I. h I. & ι. 38. pr. F. a. .ed ι. edia Ultimum de bestia noxia . juxta viam habita , in ι. 4o. 6 r. t.
4 I. O 42. F eod. tis. Qiaod ad acti res ex edicto de vitiis venalium , has.
ad summum ultra annum non extendi
liquet ex ι. I9. h ult. v d. l. 38. pr.eia. tir. Actionem ex edicto, quod postremum dixi, perpetuam esse, non a inde quidem dici poterat argumento eius , quam Praetor de dejectis N emi.
fis proposuit in ι. s. 6 s. F. da bis
qui suae vet dejec quemadmodum 3c actionem et edicto de castratiotis , ad exemplum legis Aquiliae ini uctam', sed quia utriatque destituimur expressa auctoritate . id nobis dicere non licet. Igitur sie omnino habendum est, omnes in iones aedilitias, utpote a Magistratu temporali profectas , esse temporales,& id persuaserit ratio & auctoritas Lirine. In I. de perp. temp. act. Omnes, inquam , aedilitiae actiones , non plerinque: quum tamen id verbum apud Ma cellum ist, in mendo esse nullus ego dubitem . Fuit, cum juvenis & audaeior legerim , iat aedilitia maerorneque actiones, quasi praetoriaeque , compendio scriptum , migrasset in pleraeque . Qiuod nune non placet ; sed ira potius , ut pro plerae3 e , elisa litera , rescribam perae' , quo significet Marcellus, omnes aedilitias certo tempore finiri, quod verum est.
Sequitur apud Μareellum: D s quis fundum ea loge vendideris , uT NISI
rentiae est, trajectis literis, plerique libri exhibent emtori, quod clarius &mollius est; si Florentinam scripturam euearis , durissima erit laquutio , nee
minus obscura . Hic autem versculus , ut nunc legitur. Videtur repraesentare
sententiam non Marcelli , sed alterius euiusdam , existimantis, in Iege Com' mitaria diem interealarem emtorI pro ficere, quamque sententiam mox ima probat Marcellus. At vero eohaeret hieversiculus praecedentibus , quae Marcelli sunt . nullo , qui interveniat . laudato;quo fit , ut ipse ajat , quod mox ne ogat . Ego conjecerim , ea verba perperam legi 3c distingui. & levissima, an nulla, mutatione ue posse restitui: Sgis A quis fundum ea Iege vendideνit , UT
dies interealaris proselet emtori P mihi contra viaetur. Nihil muto . quam o
in sed , ves set , quod perinde est, vel,
si hoc mavis, in at, apposita pro a bitraria ratione interput Aionis , interis rogandi nota. Praeserendum vero estset , quia sic nihil omnino mutatur , potes enim literam S , quae ultima est praecedentis vocabuli actiones, bis legere , ex regula geminationis . Atque ita Marcellus ordietur novam quae lionem, num videlicet in lege Commissoria dies interealaris numerum dierum augeat ,& ordietur adversandi vocula, quia alia& superioribus contraria est responsio , nam ait in hae specie non a igere: quod consequens est iis , quae supra dicebamus , constituto sellicet inter partes
dierum numero, naturaliter constitutum
videri ἔ nisi tamen . quod excisendum reor , partea syitiaverint , se his ,
224쪽
quos praescripserit, diebus intellexisse
tempus legitimum , non naturale, ut si
dixerint , vel in hac via lege Commitaria , intra dies νriginta , id est ,
mensem, tune enim ea veiba acciperem
secundum ea, quae jam disputavi de diebus XXX. ,stis ex lege Decemvirali. Sin autem omnino sedeat nihil quicquam mutare in hoe vers servari poterit τὰ er, si 'a tamen interrogatione,& porro diei , Ictos nostros aliquando
non colueremibus loquutionibus de senistentia in sententiam transire , ut iant plura ejusmodi loca. Sed praefero emem dationem modet am explicationi contoristae & dissicili ; & magis praesem, eum sciam , etiam alias sed & et in Pande. His eommutari . In L 74. k uit. 1. de
min. Florentiae legitur; nomenti suis vendidit, duntaxat ut si, nonaei exigi etiam aliquid possis , Mum praestare eogituν. Pro m omnino & ibi
legendum est set , vel IET pro se er,
quemadmodum & plerique antiqui Editores exhibent , sed σ : abiurn alio quin esset ejus loci sententia. Sie puto de h. L a. de qua , quod Αceursius scripsit , per me licet delem ruri Cujaeius ad ι. 7. Is de usurp. σωμcap. eam quoque attigit , sed tam parum dixit, ut praestitisset. silere. Miror sane . Iegem dimilem ab omnibustivi manu fuisse transmissam , ne tenotatis quidem di Teultatibus , quas m do lanuli . De militiis plerisque nemo , quod sciam , verbum dixit, nisi solus Accursus , qui tamen , nisi ego hallucinor , plurimum allucinatas est.
Varἰa ICtorum sententia de cautisne d amni facti σ infecti , quae sequenda
UIdeo inter auctores nostros non evstare , an si aedes ruerint; non interposita damni insecti stipulatione , damni quoque facti nomine lavendum sit Ulpianus in I. 7. 6 2. F. de .amme ect. Iulianum tonsultum respondisse memorat, domino aedium , quae, ante quam cautio damni infecti postularetur, . ruerunt, si ruinam velit egerere , non aliter permittendum, quam si duo haee praestiterit, 'imo ut ruinam utilam eum inutili tollat, & deinde caveat de
damno, cum suturo , tum praeterιν Sin autem noluerit egerere, interdictum reddendum , ut tollat , aut totas aedes
Wo derelicto habeat. Recte re ndit, utilem ruinam non posse tolli, & inu. tilem relinqui, nam quaecunque prolae pia sunt, tolli . oinrtere Alphenus quoque dixit in I. p. h a. eod. t;t. &habet rationem . Sed quod in . ni rutina tollatur , praesto esse interdictum ,
per quod eo elletur aut tollere, aut to.
8as aedes pro derelicto habere , dissicutitatem haset e certe Gajus in ι. o. eod. is. auctor est, PLERis UE pIacxisse, eo cogi quidem posse , up rudera testat , smodo OMNIA QUAE IACEANT, proderelicto habeat. Neque ea juris rudentia sne ratione est , cur enim universas aedes relinquat, quarum pars duntaxat , sorte paries , vicino nocuit λ rem nostram ultra sui pretium nobis nocere posse vinest, ut in jure obtineat . Utque id in servo verum est ex ime XII. Tabia de noxa, ita ad alia Pnim translatum ;sine ab animalibus ad ea , quae anima
arcns , quin ad hane ipsam γciem
225쪽
transtulit Ulpianus in I. 7. 6 I. b. tit. Sed vero quia in aeclisiciis , minoribus
Uaesertim, partes reliquae a vitiosa parte trahuntur ι. 38. h I. eod. tit.
posset quodammodo defendi ea Iuliani
lententia , si re integra cautio postule. tur , tunc enim vel cavendum, vel eo.
eis aedibus carendum esse; & hoe est , quod ipse in I. p. pr. eod. tib dixit ,
unumquemque re integra cogendum , aut de damno eavere , aut aedibus care.
o , nam quod de aedibus dicit . de toistis intelligo , ita tamen , ut in majoribus quandoque rem temperet Praetor
i. i. 38. 6 1- Cereru n quod ipse ille Iut anus apud Ulpianum ait in a. i. 7. ε a. & ea ipsa
ι. 9. pr. F. b. t t. non praestita scilicet cautione , si vitiosae aedes jam corruis.sent, domino ruinam tollere non licerire . nisi cavisset non stum de futuro , sed o de praeterito iamno . numquam mihi probabitur , & , ni fallor . alienum est a ratione & reliqua auctorita. te juris . Sed pressius agamus. Novum est , dc praeter jus civile ex utilitate in. troductum de damno - insecto edictum , neque unquam . ubi ius civile susticit, inde competit achio I. I 8. 9 2. I. 32.
F. de damn. infect. extra Ob'igationis enim caulam est , quod ex eo edicto petimus . Nihil autem quicquam cocontinetur de damno facto , t ed de si festo duntaxat, ut ex verhis edicti ma nisestum est in I. 7. pr. . l. 1it. & ex interpretatione & ratione Ulpiani , id adnotantis in d. i. 7. I. Unde liquidum videbatur , ante cautionem lapiam adium partem , quae sola damnum dedit , si dominus velit deis relinquere , nullam omnino esse actio nem, si nolit, sed repetat, non esse cogendum, nisi ut de damno infecto cavear, de sacto autem nequaquam e idque esseverissimum uno ore consentiunt Labeo,
de aqua aqua plav. are. Cui consequens est , ut nec ratis , in alienum agrum delatae, dominus aliter teneatur, quam
si ratem repetat . idque ipsum est , quod
continetur l. s. F. de incend. Ina na n
secto quoque duntaxat agimus actione de aqua & aquae pluviae arcendae, quae multam cum hac de damno insecto as. finitatem habet I. I. h I. Sc t. o. si deoqua aqua pluυ. arci Neque in privato tantum , sed & in publico rem nostram sine fraude relinq lim vi , ut de arbore in viam lapsa ex Labeone Ulpianus reis
tulit in ι. I. ρ go. F. ne quid in Deo publ. Eoque nihil quicquam est justius,
cum non proponatur factum , Milod illicite fiat; licitum est parietem habere, licitum arborem , quae si veneus , lem. pestas , usi qu s alius casus dejecerit,
domino non est , quod imputes , qui nihil fecit . nisi quod jure suo ei lic bat . Fatum est , quod damnum dedit. pro qtio iniquum esse teneri dominum, vel bubulcus iudex perspexit & pronum clavit api .d Longum Pa orat. Ilib. e. p. m. o I. Quin nec interposita stipulati ne id luet dominus , ut JCti nostri disputant in L 24. ε 3. Ο h. tit. quid igitur luat cautione non piaestita λ nihil
sane quicquam Ex eadem ratione notandum est, &s rudera velit tollere dominus , nullo jure de damno facto agi , aut de eo C utioliem exigi, contra qua in de ins cto, illud enim nulla injuria , aut ali cujus sacto , sed mero casu datum est hoc vero iiiseri, qui suum repetit , si hac mercede non placet. Ita sentio, nisis tu docte Trebati dissentis ς sed non
dissentis . resers enim apud Ulpianum in I. 9. I. h. tit. cum Tiberis abandas set
226쪽
θν , O res multas multorum in aliena ad eia detulisset, interdictum a praetors tum ' ne vis feret dominis , quo munas sua totierent , auferrent , fi modo
igitur servatum , nihil a domino , quiuium trepetit. nisi de insesse cautionem exigi. Ad haec non video , si, etiam
non interposita cautione . damnum datum a domino esset sarciendum , cui bono eum hoc nomine repromittere juberet Praetor constat enim , qui suo nomine possidet, non nisi repromittere
sed qui alieno , satisdare I. 7. pr. F. de damn. infe L Satisdatio posset esse uni,
at non sola repromissio, si . ea otrissa, nihilominus de damno facto teneretur dominus. Denique & Alphenus ea, quam defendimus , sententia uses est in ι. p. F. h. t t. dummodo verba ejus, ut
legenda sunt , legantur ; ait ille , si
erusta ex sundo tuo in meum lapsa sit, eamque petas . dandum in te judicium de damno infecto , ita enim , ut quidem Codices , omnino legendum est , non
de damno iam facto , estque id apertum
ex addita ra ione e nam , inquit; arbia rio iudicis , πνου quem res p=oianae pestentur , damnum , quod ante sensi , ποσeontineri , est & apertum ex transeundi
formula . nam ita ineipit ε 2. iasph nus QUOQUE scribis I quo Ulpianus s. gnificet, idem scribere Alphenum, quod de Trebatio dixerat in f I. d. i. p. Nova igitur 'est Neratii Prisci senistentia , quam Ulpianus mox exponit in ε 3. d. t. p. his verbis e Nerat us autemseribiν , s ratis in agrum. meum v minis delata fit, non aliter i bi potesarem tollend faciendam , quam sis PR/ TERITO queque damno mihi eam si es. Esse hane Nerntii sententiam prioribus contrariam , indicar quoque τὸ autem; est quae haeo ipsa ex Neratio relata in D 8. F. de inmend. ruina na m de I. I.
6 F. ad exbib. plane in eadem speωcie , quae , quod ad rationem juris alatiner , nihiI quiquam differt a specie, quam Trebatius proposuit in L L q. 6 r. Sc ubi aliud quoque sensisset Neratius,
quique ejus opinionem sequuti sunt. Sequutus certe est Iulianus , ut supra dixi in L l. 7. β 2. & I. g. pr. b. sit. Sed ob rationes juris , quas satis jam exposuisse mihi videor , magis placeret Alpheni , Trebatii , aliorumque , quidissentiunt, opinio. Iulianus quidem ind. t. s. pr. b. tit. sententiam suam de damno praeterito hac ratione tuetur: quia re integra esstoditur, hae non ianque etiam pos rianam adium praestabiatur . .ntegra autem re unusquisque cogitur aut δε damna infecto eavere , ausordibus earere , quas non defendis ς sed nunquam peccatur perniciosius , quam jure praetextu aequitatis neglecto . Genearaliter enim sequendum est . qui cauti nem non exegie t sibi .damnum dedisse videri , ex ratione ι. 223. 1s de rem Juri culpa enim est, proposita damni i
ficti stipulatione, sibi non eavere L IS. 3 ρ. 3c ι. pr. F. h. t t. Ceterum ipse Gajus , qui alioquin aliter senti eabat in L. f. F. de damn. ins prolaos raro Iuliani sui sententiam d. i. 7. f δ. quam .
probare non poterat, mox in ι. 8. temo perare studet, cum ait , quod forte tune
recte disetur , eum non ipsius domini negligentia , sed propter aliquod impediamentum non pro pexis . Quinimo ipse Iulianus sententiae suae diffidit ind. i. p.
pr. vers. den que , nam quod primum generaliter dixerat . nunc ipsum videas temperare , ut sere temperavit Gajus . Sc restringere ad eum , .qui propter on. stias temporis , aut quia Reipublica
cause aberat , non ictuerat damni infracti δε utar; . Cui ulpiantis superdicit,
Iuliani sententiam utilitatem comprobare,
qtita dunraxat de eo , quod praecesse
227쪽
temperamento uitelligendum esse eesit ad geoulaam scripturam piWs adhuc a si, ut ego aegerim , leg
in οῦ quamvis ne tunc quidem , an admittenda st Iuliana' sententia , liqui- a sim adsumare , ii ex mera ratione iuris rem putem : ue edim .absenti bas non nocet , ita neque presentibus, Reipublicae caussa absentia L IM. F. de
O Uin vitiosa se, Mi Florenti,gitur. i. o , I. g. de damn.
ἐπαι. negase poterit nemo, legitur autem ita e commvnla parisιυ via
mus eos vitio . Disisset autem Ulai
nus tene vitia , quia , si parita nimiis
oneri feri; o, utique nihil nocebit a positum onus ; sed si quodammodo venis: trem ficiat. alitervis ruinam minitetur, jam peceat socius , quod eiusmodi pa Hetem oneribus premae, & si presserit decidat, pen. visis ejus decidisse i telissimus . Miuea hinc vim num saris sigi. Vellera το lenescium liceret acclis Perei Pro Mocuuque, facto simpliciter , ves Musa , sed quia ea vox in hane sententiam mihi lecta noὰ est.emen dationi , adhuc quidem acquiesco. . Quod sequitur . Hrisum utrius De causam esse , non video sensem habere, nisi εαφατιν xonstituamus in utrisseque , ut dixerit, suum cuiq e parietem eam num dedisse ι si uterque A, peribus presserit, Sed pollux est , ut τὀ parie
tem dicamus eue vitiosiam, quemadmos. dum di Taurellius ei vocabulo rivii M tam apposuit ' nec tamen .eo auctore mutem inpat , id est ., parem redis iram , ab antiquo pariare., quamvis dies . Sed si alter ρlν rea vei pretissiorer Charondas illi eMendationi applauserit, res amiserit A melinx es Hicere , misambo qnera imposuernnt, neutri odversur'aItemm compesere actionem . Plana estrius loci sententia . sed .in verbis .guae dam restituenda sunt . Ait A bene is sed mendose , neqne enim beneficium est , parietem communem Ita emere vel onerare, ut decidat a classa Mnes-σιum interpretatur Maiicium . ironice,
inquit , sed quid aloe est, nisi ut rudeamus λ omnes ramea Editoris , .quos ego consulati, constanter exhibent M. nocio, nisi quM Ludovicus Blaublon sid vel sequar omnes omnino libros, excepto moi eatino, qui exhibent parem utriusque causam , Vel , ne tantum guae ex pariete Florentino legam larem tum, utris qua causam Adhuc sequitur , quia purgem o, sed F isIrer plures mel pretis ores 'res amis rit. Dixerat iam., parem utriusque causam .esse , si pari s aequaliter utriusqueoneii bus pressis decidat . Id nunc verum esse ostendit, etiamsi alter socius Plua
damni patiaturi quars placeret haec a ctis , T s, per geminationem,pro Iesmius ad marginem editionis siue is ase es s ,.set enim .& sed prorniseus scriba Parisiis Uud Claud. Chevallonium 4 ni in Pandectis Florent. notum est. Eκemistaverit , in vetusto quodam libro NS. plum ejus scriptionlidi emendationis si legi vitio , quod prope , ni sillor , a tamen emendatio voranda sit j supra
228쪽
8e ea Mete est in ι. En pri. g. Favid. Ita tamen, ut, qui ρο- dedimus cI. 74. ult. F. de evicto Si, vit vulgo, haec verba legas & intelligas, plumatas. langoebit senius . Atque ita. Ulpianus , a triplic; mendo liberatus,
Qui postulare pusi,1 ad L. I. 6 i: T de postul-ICii nostri in ejusmivli quaestionibus
it ' semper solent versari, ut si qui non polline facere id , quo de agitur, duntaxat exponant , nam si scierimus, . qui non possint , intellighmus flatim, qui possint , ut in simili quaestione Maiseer notabat 'in I. 8. F. de recessar. Qiam varia aurem sit non postulantium ratio, Res ordines distinxit ' Praetoe in I. r. 3,. F de ιυνι. & ex eo cois. T. cavss. 3.7. primum emim . qui penitus prohibentur ' secundum , qυi pro se iis, qvam se tertium, qui pro aliis, quam re & quibus am tantem . De primo ait
prohil ν hostisare quia moderatan hanc atalam Tarus ad procedendum ;in pu- , blicum . sua aetates, aut paum maiore ferme Ne a. filius o molice da jure. respousia*e. Quod dixit, Praetorem me-.ritiam aut e tim excusesse, appareteinde esse . atqtie si vixisset . quoi sinos minorem aetateri . ari vitium e rum , quibus de agitur post. lare n hiisse pueritiam definie XVII. annis
minorem aetatem, eum eo demum rema
. pyre Oposita praetexta emam virilem
emusretiist reponendum censuerit emuria tu , verbo antiquo, pro Curia excluset,
quia stilicet is e volentihus pueri iu postulandi est . Q re totis in
mendationem sequiit et probae Mara quaesus Freherus ae exstinat. lib. tia Σα Sed, ni fallar . perspicue est me dosa I eriuriare enim, ut vox ipsit in dicae , hin,i esset aliud , quam curia, e findere, morerere , exte v . Quae Ggnificatio quam si ab ab lino alie inde contare - poterit , quod Praetor, quantussi ego memini, nunquam Os d xerit in Gnu , sed iaim ut Comulo , etiam sub dio', post in Basilicis . Unda quom de morto Germanici ageretur, Tiberius apud Tacitum tib. s. a M. ωμaa. Id solam Germanico sup Der ' si terimur, quod in curia ρος- , quam is fors f apud Senatum . quani apiad Iussi res p. se Aorte ejus inquisituν . In Pr vinciis quoque musis agebantur ia is ves Basilica . Seneca in praefat. I b. g. cos strox ers de Latrone Pontio Da dixis ictim in Hispania pro Ruseseo Ponis em piηquo με dicereν , Qque eo eo conis. sum , -- Iolaret mo inciperet , - σπιιea pomisse confirmari. Desum ac pisi tes desiderauum , quam impetravit , in istum foro in B silicam transfere mr . ol ue eo, inquit , seiunia in scho se meis .exerestatisnistis Otieate nux iuuam , ων Hamorem . sientiam Hism ιealum deniqu'. pati mei p. Laudant tamen latini. magistri . qui excurisad voce usi sum, vel potius laudatve uma Varro' pud Nouium Marcellum: in o fiet esti Excuria iri seri A a -οι-
229쪽
Metudi . Varro Ιτποσυνη: .apoI.onium idoexcuriant , quia nihil habebat. Sed non est, unde constet, exeuriandi verbum de interdicta postulatione apud Varronem oportere accipi ' & ob paupertatem cur quis a postulando arceatur , cum sere bonae mentis soror sit paupertas 3 potest autem Varro variis modis aliter intelli. pi. Dixerit fortasse, Apollonium Curia ad est Senat. motum, quia nempe Sen tus in Curia conveniebat . Tacitus d. . - Ia. & ideo Apollonium dixerit Senatu motum , quia nibu habebat, id est quod censum Senatorium non ha beret , nam quibus non licebat tam effrbeatis, eum cirdinem amittebant, atque ita exeuriabantur, si ve Curia excedebant, quemadmodum Tacitus id essere lib. histori cap. 4 I. .& 43. Idem , eadem locutione . Tarquitium Curia eκactum dixit ιib. I a. an L eap. 39. Fortasse &hoc voluerit Varro, Apollonium , quod nihil haberet, fuisse motum Curia id est Tribu οῦ quaeque enim Tribus habesae Curiam. ad quam Tribules pertinebant. ut uatiis locis ex Festo Pompeio c
a scimus . Quum vero extremusε cen.
sus, etiam eorum, qui Capitecensi v cabantur, fuerit aeris CCCLXXX. ut ex Gellio esseta lib. I 6.noct. I. cap. IO. non est , quod miremur. Apollonium , quia nihil quicquam habebat, ea atione suisse Tribu motum. Valde quoque dubitem , an non de hac ipsa curiae motione intelligenda sit poena, cujus Paulus meminit lib. s. sententi tit.
da spectae. cap. 22. ut scilicet eius potopae rei , ex numero Tribulium expuncti , carerent commodis Tribuum : iis quippe eommodis non omnes prcimiscue Cives fruebantur, verum tantaxat, qui Tribum habebant l. 33. pr. 6 delegari 3. iacta, ut. videtur , latu. Curias e
iusque Tribus distributione a magistris
Curiarum . Plautus hoc indicat Aulia.. Oct. I. se. 2. vers. 28. ω seqq.
Sta quid agam scio. Nam. noster nostrae qui es magisem
rix, Dividere argenri dixit mmmos in Viros.
Nescio. an Cui acius ad Paulum dict. doeis , recte dixerit de iis , qui Caria subm enων; sed jam nimium sumus digressi. Ceterum vel hoe ipso apud Ulpia.
num pessima est excuriandi vox , quod optima sit excusandi . Fere est , ut ea in re Interpretis vice Laigi possi Callistratus in I. I I. F. de decurion. qui quod primo probibitionem dixerat , ut est, deinde excusationem vocat . Et iii l. 4.3 3. F. de O . Praeons quae & ipsa Ulopiani est , excusantis nihil est aΙiud.
quam cum huminitate quadam recusanistis . Similem ejusdem Ulpiani locutionem animadvertere licet in L I7. h a. iunct. i. I9. F. de procurat. quamvis Milla I. I p. continua oratione conjungi videatur posse cum l.24. eod. tit. Plura etiam ex iure nostro, de excusandi vo4cabulo in hane rem attulit vir non ine
legantis ingenii Timaeus Faber ad 3 μη.
Iustis. de meust. tui. quae si videre potuisset alius Faber. Antonius nempe iarational. ad h. l. I. 13. abstinuisset, credo . prolanda illa subtilitate , qua nune excusandi verbum explicare sibi visus est. Nee , si haec vidinet alius iterum Faber, Petrus scilicet in commento ad i. a. F. de rem Iur. illud excusaυit, optinnor, mutasset in excepis , fictis liter . rum compendiis. Si ita legeretur , h ne esset , quum secus , contra. Probat idem Faber suum illud excepit, semesta 3, M., me tamen m aus conjia
230쪽
est , si receptae lectioni standum sit τοexcusavis exponi posse comprehemiit , an
vitia. sed utrobique aeque perperam. Nee melius pro recepta lectione se extrica.vit aeguinarius Baro in eommenti ad λι. r. 6 3. piget id referre, refellere pu- deret. Aperta est sententia d. 6 3. 'nam qui ibi excusantur , molliori verbo aris Centur, removentur sed absque inhonesta causa eorum , de quibus agitur. Quomodo ' Tranquillus ea voce usus est in Areus. cap. 33. Quodam , inquit, ad exeusandi se verecundiam compulit νfemavitque etiam exensantibus iasigne v sis, spectan I in oνebesra , epula a que, Miblice 1- οῦ De Senatoribus i
quitur , de quibus idem Dio se ibit Iib. s . Sed quum is id referat de Senatu
motis , non existimandus est Tranquiuio contradicere . in existimatus est Cu-jacio ad rabr. F. de excusat, alii enim obserdes ς vel quam aliam infamem cauissim, vere movebantur Senatu exuti omni dignitate Senatoria ' alii quaiss movebantur , sive excusabantur , Obsolam vilitatem , absque inhonestaeausa , salva dignitate . Non itaque est quisquam , cur Tranquillo non accedatur aeque , quam Dioni, uterque
enim idem scripsit, & Cujacius perperam dissensum arguit. In summa tenenis dum est . Auctores cum 'nostros , tum exteros res asperiores saepe temperare
laniori phrasi ., cujus rei exempla dedi
Ita autem Praetor excusando prohibuit minores XVII. annis , ut majores admiserit, quia, inquir Ulpianus , m deratam hanc aetatem ratus es ad pr eerendum in poblicum . Et se quoque, ut iupra dixi , more Majorum obtinuit, ut , qui ejus seratis ess-t, togam viria Iem sumerent, eoque tenserentur apti.
qui civium nimia obirent . Et que
hae sie 1 8η ἀκροτο 1, non putem ejus aetatis suisse , quem Festus describit in Improlis. Improtis , inquit, est, qui no dum es adscriptus in Divitate ' quique
adeo nondum obit munera Civium. Conis
firmant id Glossa veteres , in quibus ita est : Improiis , μετυο τολι τευόυενο'; ita certe Glossas repraesentat Maliger ad Festam d. Ioe. Be ita Cujacius' ad novili. s. qui salsi etiam eos notavit, qui aliter Glossas exhibuerunt, ut aliter exhibuisse video Tarnehum I b. I 8. advers. cap. 26. qui ipse perinperam interpretatus est improtem apud Festum , L 7. advers. eap. 2I. aetas illa XVII. annorum , summa quippe puberias , ad prolem moderata late. Apta quoque subeundis Civitatis one ribus; unde factum puta , ut , qui iis annis ad Rempublicam adhibebantur, seu adhiberi poterant, tunc demum viderentur
quid probabilius notem de impresibus
si μηπω πολιτευομένοις Igitur 3e hae aetate Praetor postulare permisit ἔ potest enim his annis ea re
rum jurisque peritia acquiri , quae iis hanc rem sifficit g s. Instit, quib. ex
caus manum. non ιie. ι. F. de mi. num. Und. & , ne dubites , exemplum
his addit Ulpianust' sua, inquit, in a. re , .aut paulo majore , fertu rva βηι as O publice δε jure responsi se . Si vim vethi spectes , Hsponstare videtur
minus esse, quam resp.ndere, ut quaer rare minus est, quam quaerere t auctore Donato ad Terent. A ndri act. I. se. I. sed tamen utrumque verbum , cum m.
spondendi , tum responstandi , intellugendum est de respo sis , quae de jure tonsulentibus solent impertiri , ut M.
Suin. Baro in comis. & Ant. Faber iaration. ad h.' post eos contra Modinacium observavit Menagius toto c p. a. Λ a a amare.