장음표시 사용
531쪽
cala subsistit venditio ; seeunda est de
materia seu substantia rei venditae , an scilicet aurum sit, an aes, sive aes sol bdum , auro Ron admixtum , & hanc secundam quaestionem in contrarium de, finit Ulpianus in verss autem. Atque haec velim addi iis, quae ad explicati nem d. l. I 4. supra dixi lib. d. cap.
Ex his omnibus puto apparere , recte dixisse Paulum in b. i. 2I. β 2.
si in corpore consentiamus, licet in qualitate dissentiamus , emtionem esse . Haloander , addita negatione , legit , emtionem non esse , & ejus lectionem Cujacius , Holom us , & alia magna
nomina sequuntur Perperam , si quid dico : nam quod per qualitatem in b. 6 intellig nt matreiam prolixe salis Iuntur. Alia utriusque vocis fgnificatio est . alius ulus, aliud juris , si in materia , aliud , si qualitate erratum sit.
- ut recte & Autumnus , & Ηeraldus Θservarunt iis , quos supra dicebam , locis. Si clasideras exemplum, non aliud
dabo , quam hic dedit Paulus.. Qui
mensas quas citreas emit, quae non sunt , non errat in Forpore , neque errat in materia, nam de corpore constabat , &mensae utique suerunt ligneae licet non citreae , sed errat in qualitate ligni , citre s ratus , quae vilioris ma- eriae erant. Non adsentior tameo Autumno, adfirmanti, uullam esse vendi. vonem, si citreae mensae pro cupressinis veneant, quia non alius hic est error, ouam in qualitate ligni, quod venditio. nem non magis facit irritam , quams erratum fuisset in qualitate auri vel argenti . Nesue igitur erat opus , MAutumnus, multum tricatus de voce quas , mensas quas citreas hic acciperet pro mensis , quae aliqvu citri tanti m habent. Dixit quasi citreas pro tan- suam citreas , tuae tamen non derant citreae, vulgari verbo , & simul. dixit. errorem in qualitate non sincere . ut emtionem dicamus nullam, Si quis amen rem emerit , quam qualitate meliorem putabat , quam revera erat& dixerat venditor , emtori praestabit venditor , quanti emtoris interest , se . non esse deceptum, ut prolixe explicat
Praeserenda igitur est Tulca lectio, atque ea etiam tot tribuenda Paulo, non interpolatos
manu Triboniani non esse poseremam xlausulam in L. 2I, pr. ff. 'de leg it. 3
Ecce verba Pauli in d. l. 2I. Nutu
etiam relinquitiar fideicommissum , dummodo is nutu relinquat, qui loqui potes ' nis superveniens morbus ei impe dimento sit. Jure veteri mutus, surdus, suriosus , prodigus testamentum facere non poterant λ sic , reddita eorum ominnium ratione, est apud Ulpianum fragmtit. 2O. β I3. de muto & surdo id ipsum adfirmat Gajus in I. 6. hqui sesam. De. pUs nisi impeetato iahanc rem a Principe privilegio i. 7.
F. eod. Si tectari non poterant, non poterant etiam fideicommissum reli quere, quia haec reciprocλntur i. a. si de legat. I. Non distinguebat scilicrajus vetus inter mutum & surdum . utrum ita natus, an post factus esset .
sed Justiniani Constitutio in I. Io. Qqui testam. Dc. pus surdum mutum simul, ita natum. testari prohibet, sed ita factum, permittit, si s ciat scribere. Surdum solum , sive ita natum , si v factum, testari permittit, & aeque πutum solum , sive ita natum , sive sa- εὶ , si uteras noverit, inia autem,
532쪽
ut vides, Constitutio ἰargitur testamenti Dei onem surdo muto , ita facto , non etiam ita nato , haec legis verba , ni stipe emens morbus ei impedime ito si , ex ea Co istidireione a Triboniano tran
Videamus . Ait h. I. 2I. 6 4. nutu etiam relinqui fideicommissum ς quod v rum est, & totidem sere verbis expres.sit Ulpianus cris. χs. 3 3. eum nihil
intersit voluntas declaretur verbis, an signis , aperta testatione , an nutu ea pilis vel vultu annuente. Si quis ta men ejus sit aeratis, quae , ut inquit ille , omnia omnibus annuit , periculumes et in hoc genere testandi ; sed hoc
jam non agimus . Ceterum Ulpianus..tit. et s. *3. simplicuer dixit , visu r
ceptum esse , ut etiam nutu relinquatur fideicommissum , sed Paulus hic adisdie , dummodo is nutu relinqtias , qui σιοqui potest, hoc est, ut apparet dumis modo mutus non sit, ille enim, ut duximus quia testandi jus non habet. neque etiam fideicommittere potest. Soritur nunc varsiculus . quem illi, quos iximus, intercalarem putant , vis D. pemen ens morbus at imperimento so .
sed hic , si unquam , passi sunt suos
manes. Non agit b. I. M. pr. de muto
surdo simul , in quo solo Iustinianus
distinxit inter naturam & edum at de muto duntaxat . De eo autem alia est sententia iustiniani in d. l. Io. 3lia Pauli in hoe prine. Iustinianus aestamenti factionem concedit omni muto , sive natura fuerit mutus . isive casu obmutuerit, dummodo literas noverit, ita enim scribet heredem . quem nuncupare non Bin . T. I. potest y , Paulus omni muto testamenti iactionem negat , atqui ita & muto . qui potest scribere , hoe uno excepto, nisi ob morbum, qui siservenit , usus singuae impediatair . Disinunt haec imis iamane quantum , 3c non tantum moα 'eadem sunt, sed & contraria . Accurosius tamen Paulum intelligit , atque si dixisset e s a natura sis multis o sumias , nutu fideicommittere ron potest, si ex accidensi, potest. Omnino Perpe ram . Non agit, ut dixi , Paulus de muto 3c surdo simul, sed de muto solo , eum negat nutu recte fideicomis mittere i nisi, quae una exceptio est, baperveniens morbus linguam impediverit . nam & tune recte fideicommittet
aura . Sed largiamur eam Pauli me tem .esse, mutum , natura talem , m committere non posse , casu talem posse , utique ea sententia tune esset
longe diversa a Constitutione d. t. I C. qui tessam. fac, possi quae omni muto , seribendi perseo, testamenti facticia nem concedit . Illa distinctio , quam naturam inrer & casum facit d. L Io.
duntaxat obtinet in muto & surdo si. mul , atque adeo aliena est a sententiab. I. I. pr. Glossa tamen eam hie inis duxis, porro.nos ablegans ad d. I. I quod Cujacio observationis 'emblematiacae ansam praebuisse, ut sepe alias Glosissa praebuit, perquam mihi est probabile. Deleamur igitur haec , &, per me liaeet , deleantur & alia , ab aliis effusa ad d. I. . pr. & sic habeamus: Fideis committere ninu potest, qui potest Io- qui . Haec Kum in Paulus , mutum omnino arcet, sive natura , sive casu ἔcontra quam sit haec intestigunt . Aes quia mutus non sit, sed ob rauciatis nem sorte, aut solutos linsuae nervos, aut vulnus 'inflictum, loqui non possit Quid si tumor aliquis oris gulaeve lino
533쪽
ex definitione Modestini temporalis est ι. ror. Α 2. 1 de verb. signis tempo-
rale quoque impedimentum linguae at-- tulerit λ Quid . si is morbus , nam desve enisure morbo Pauli sermo est , ' nervos , qui linguam regunt, adeo debilitaverit, ut testator heredem nuncupare non possit nisi τη ἀναρθρη ,
ut Celsus inquit in i. 7. ε uin F desipeli. tegat. 8 & , quid si plane ασ
loquatur , ut qui , quod, ad edictum AEdilitium , morbosus est apud Ulpianum in ι. p. st. de adii. edicto pillum hominem , licet veU nulla , vel dimidiata duntaxat verba efferre pos-st . idque non ex vitio perpetuo, quale est vitium muti , sed ex viistio' accidenti , quod cessabit cessante morbo , aliave vitii causa, illum , in. quam , hominem arcebimus a fideicomis mittendo , quin vel a testando λ de tadeicommissis puto hic negare Paulum , in iisque res est apertior , cum & n
tu relinquantur. Neque tamen de . ipsis testamentis ego ausim i contradicere , in
. ea nempe specie , quam solam , nisi illor, hie indicat Paulus . si tinat non perpetuo fuerit mutus , sive natura , sive ex accidenti , sed eloqui verisba i non possit ob impedimentum seseν--nientis . morbi , modo tunc. Voluntatem , quam lingua nequis , Mutu, men.
tis internuncio, possit significare. Aliud est mutum esse , aliud. linsuam ossicio suo iungi non posse ex supervenienti morbo ' in eo , qui, sic impeditus est , absolvitise exceptio adjecta , & hanc , si vel auctoritas deesset, sola ratio defenderet. ε, - Sin autem , ut vulgo , placeat Paulum intelligere, scilicet natura mutum fideicommittere nori posse, casu mutum posse, etiam sc ei bene erit . & exis ra omnem culpam ,- vel levissimam ,
Tribonianus. Audi Iustinianum in d. L. I . vi testam. Dc. pQ. nam postquam ibi de muto & surdo simul, & de. surdo duntaxat dixisset, de solo muto ita
pergit : Sin vero aures quidem apertae sui , vocem recipientes , Iἰngua auis rem ejus penitus praepedita , LlCET AVETERIBUS AUCTORIBUS SAEPlUI DE HOC VARIATUM M T , attamen, si hune
peritum literarum esse propo iamus , nibuprisIbet eum Ieruentem /aec omnia Diseere sve Maturaliter , sue per inte ventum morbi bujusmodi infortunium eiaecesseris. Vides, nisi Iustinianum men. dacii arguax, veteres Auctores de muto
variasse , quibusdam sorte generaliter negantibus de omni muto, testari pota se, quibusdam vero ajentibus, vel simpliciter, si norit scribere, vel certe, si casu obmutuerit . Dic , si potes , in quo alioquin dissensissent ρ Sin autem inter simpliciter negantes referamus Ulis planum d. tis. 2o. fragm. g I3. &Gajum in d. l. o. I: F qui testam. De. pos. Inter ajentes vero, si casu obmutuerit , Paulum in b. l. 2I. pr. ut licet Paulum referre, cum nihil impediat , quodcunque dixit , etiamsi de vero muto intelligas , optime conis veniet Iurisprudentiae antiquae . Sed , ut dixi. Paulus non est intelligendus de vero muro , hoc est , de eo , qui vivit sine spe recuperandae loquutionis, sed de muto ad tempus , ob morbum incidentem ', nam si ex eo vel pisce magis mutus sit , restituta valetudinarestituetur di linguae pristinus usus
Genoἰnam esse Pomponii scripturam, qu legitur ψn L. Io. ff. de liber. & - .stum. hered. instita vel exheres.
i omnia , quae dixit Pomponius
in L Io. non satis intelligo ,
534쪽
. OBSERUATIONUM IURIS ROMANI LIB. VIII. C. XXII. 49 I
ab ea abstinuissem , si non vindicanda esset ab injuriis. . eorum , qui omni ope id agunt, ut quam plurima veterum JCtorum loca credamus esse spuis ria . Florentiae sic edita est d. I. Io. Commodissime is, qui nondum natus est,
ita beres ictituitur , .sIVE UIUO ME , SIvE MURTUo , NATUS FUERIT , HERES ESTO , aut etiam pure , neutrius aemporis hab ta ratione . Si alteruter
casus omissus fueris , eo easu, qui omissus si, natus rumeti te mentum: quia
his filius nee sub conditione quidem seriaptus heres intelligitur , quἰ. in hunc casum nascituν , qui non tesamento adprehensur. Postumus , ne agnatione sui testamentum rumpat, instituendus est vel exheredandus, instituendus autem est ex Jure Civili sive antiquo vel ex lege Iunia Velleja ' ex jure antia quo , si nascatur post mortem testat ris, ex lege Nelida , si post conditum testamentum , ut haec habet tis. 32.
fragm. 6 rρ. & alibi passim seripta
sunt. Igitur, ut institutio postumi reocte atque ordine fiat, oportet testat
rem oratione sua. utrumque casum comis
plecti , s quid mihi diseroram ΜΕ
UlVo ΜORTUOVE nascetur , ut ille in
ut hie est apud Pomponium , sue me Uis, sue mortuo natus fueris I Ita fieri eommodi me significat Pomponius. ALdit , perinde tamen esse , si institutio fiat pure & simpliciter , neutrias rem poνis habita ratisne, Verbi gratia, quAcunque posebas mihi natus fueris , heres
em , ea enim loquutione uterque casus ,
iuris antiqui & legis Velleiae , recte comprehenditur. God si alter easus fuerit expressus, alier omissus, is, qui
nascitur casu omisso, testamentum rum4pit , nam postumus . qui institutus est ex jure antiquo , non censetur instituistus ex lege Velleja, ut est apud Pa tum lib. 3. sentent. tit. 4. ε talis est ρ. sve, ut est in aliis, ρ χχ. & apud Iulianum in I. 26. f. de vula.. pupill. subsit. Hactenus aperta quoque est Pomponii sententia , sia non aeque . aperta est ejus ratio; aliam, quam ipse
dedit , quaerunt Interpretes , immane quantum tumultuantes apud Antonium Merendam lib. q. contremes. iun cap.
. sed ratio Pomponii haec est: quia his filius nee sub conditiona quidem Druptus heres intelligitur, qui in hune ea- sum n citur , qui non es te me sin*rebensus . Hatoandet & alii aliquot Editores omiserunt his sellus , mrte quod de filio nondum loquutus erae Pomponius . Eibertus Leoninus lib.
o. emend. cap. s. servat bis, sed, tat quam ex ingenio , quoque abdicat . Marquardus Freherus Iib. I. pa rerg. cap. m. pro scriptus heres reponit ser plus oberes, tacito nomine reprehen sus a Leonino d. cap. s.
Sed quomodocunque legas, adeo mihi crassum sinciput est, ut rationem Pom- ponti non adsequar. Ea paulisper missa, missis 3t, aliis , quas. alia fingunt , --tionibus, simpliciter videbatur dice dum , eum , qui nascitur casu omisso .
rumpere testamentum , quia praeterissues, est autem praeteritus, quia nee in stitutus , nec exheredatus est. Nascitur
postumus , sed nascitur, alio , quam qui expressus est , casu ; 'eo igitur nec heres est scriptus, nec exheres , sed plane praeteritus . Ex duobus propositis
qui unum negans , altertim tacendo conacedis , inquir D. Gregorius in eap.' s. 6 I. X. de praesumi. atque Itaqui unum ait, alterum negasse videton. Sunt. his liquida. At quid Pomponius Zqui nascitur casu omisso , . testamentum rumpit , quia illa nee sub eonditune quidem serimus heres intali hisur . Pa
jus & Iulianus iis . quos Lpra indie -
535쪽
bam , loeis . palam quoque scribunt ,
alterum easum, testamento non expres
sum , altero , qui expressus est , non contineri , sed rationem non addunt,& sane praestat non addere, quam eam dare , quae ratio non est . Quid hieεbi vult Iab eonditisne Nihil equidem
verius est , quam eum , qui plane est praeteritus , ne quidem bis eonditisne institutum videri , sed nee sub ἁemon. Rratione, causa , vel modo. Et, si deis uas τα sub eoussit one , nihil adhucvroficies, runc enim diceret, eum, qui si ascitur casu omisso , ne quidem scriptum heredem , adeoque rumpere testamentum, sed non rumperet, ii esset exheredatus. Tunc demum idonea esset rario , si ita legeretur : quia bis stius nequidem serjtus, heres vel exb res mtelligitων . Postumus praeteritus rumpit testamentum , quia nee institu-eus, nec exheredatus est, recte se tune haberent omnia, sed quis sacros nostros Codices tantum mutare ausiti prohibet sana religio mea. Vellem , alii , a me sententiam et in gati, opem attulissent Pomponio. Gabriel Vallius libro sngui. ad i. ast. ε s. F est in explicandat. I. Io. sed ulcus plane non tangit. - iuranus in casu ait, qui nascitur casummisso, nedum pure, sed etiam sub eon...itime non videtaer Ins tutus. Id ipsim dixit Merenda d. lib. 4. contremers innevis. q. num. zo. aut , quid dixerit ,1non intelligo . Laborat. scilicet .mul. .eum . quo probet, testatorem, ea su omita , de conditione non cogitasse 'se est , sed nec , eo casu , de ipsa insitutione cogitavit . Igitur , ut modo dicebam , minus apta est ea Pomponii Tatio . Cubcius e ment. ad h. L IO.
nihil quoque extricat , & quo se Vem
ath pescit. Rugae nempe, utrum Pom--puruus , sum ait , postumum , qui in
casum omissum nascitur , nec sub tonis ditione quidem institutum vidi ri , hoc
eontraria eonditione substitutaem non viis
rei 3 an vero , illum possumum plane praeteritum espe , nee linamenti verbis salo modo riseitutum videri Prima interpretatio mihi ipso Pomponio o sturior esse videtur' secundam intelis Ego , sed desidero , ut quis hanc cum verbis Pomponii componat . Si eum Frehem emendes nec sub eonditione quidem scriptus ExΗEstra intelligi, ur , nihil quoque proficies , nam , quamvis verissimum fit, quod ait d. lib. I. parerg. cap. z. filium non nisi nominatim exheredari posse , ut sub co traria conditione exheredatus vide tur, necesse esse, eam exprimi, id immen non convenit huic loco, ubi non
eontraria esset conditio, sed planc alia atque diversa. Quinimo sive legas seria pius beres , ut nunc legitur , sive ser plus exseres, ut Iegit Freherus, utroque modo Iaborare rationem Pomponii , quod satis est, supra ostendi. Ego amisplius deliberandum censeo , & hane Pomponii rationem cum aliis quam
plurimis in difficillimo, quod de post
mis est, argumento reponam alta mei
re, donec quil melius adluxerit. Sed cur tantum praelationis , & ubi eandem emblema delitescit λ utrunmque intelliges, si a Frehero didiceris. eam, quam dixi, Pomponii rationem , conisiecturae emblematicae causam praebuisti neque vel sic intelliges , ni fiscias & credas , quod scit & credit Freherus , Tribonianum initio hujus
ponii filisset, fimpliciter substituisse, rhqui nondum natus es , 8c mox , na/us umpis 3esumentum . Fis rationem λ
536쪽
q a scilicet Iustinianus in ἀρ- C. deliberi prater. vel exbereri in exhere.
dandis p tumis omnem sexus differentiam sustulit, cum iure veteri postumimares nominatim essent exheredandi semellas autem inter ceteros exheredari
suffice et . adi 'ipto duntaxat iis legato, ne per oblivionem videantur praeteritae o Ita est apud UIpianum fragm.titia 3 2I. Se in finit lambis iis.1 3. 6 r. 1 & alibi passim Verriinium sane est, quod de exhe--mone audio, sedi quid ad rem prae Matem λ non agit Pomponius do exheredatione podiim vn , at de institutio
ne in hac vel illa specie censeantur praeteriti . In praet 'ione postumorum, etiam jure antiquo. emina masve suae, intererat nihil quicquam agnatione rumpebanv tabulas aequo iure . ut Vol
principia iuris docuerint in δ' I . Inse. di apud Ulpianum tit.. 22- fiarn. 3I8. Recte igitur Pomporius dixit, is, quin dum natus & mox simpliciter, narres , 'quo utrumque sexum una trino rione complecteretur. Idem scilico pri
stabit verbum is , ae verbum quis , de quo Ulpianus P L I.. F. de Urebr Ingnis. Imo vero . de exheredatione etiam Pomponius mulligit Freherus, 3c sevit, si, ut ipse , emendes , quia hisaees ob condisiam quidem serj ussauheres Entelliseitu . 'o idae, quorsum eat hominum audacia ue in deprehendem
do Triboniano sta plactant. Ipsi, ipsi
inquam , leus interpolant, nec alio sane, quam ut ex his, se interpolatis, etiam Triboniani interpolationes eruapt. Pessime , in distinus', legem . corrigiἐFreherus ., Sed quid si optime λ esto . At vel sc potuisset animadvertere Fr rus, Pomponium, ubi aee' praeteriti
ne ad exta tionem , ut ille quidem
-existimat , transie, stilum vertere, & inominatim de filiae verba sacere . Sic data opera secisset , quod em sine euista factum putem . Quin C si vel ex , res scribendum si , non opus suisset stulum mutare k cum verbum is vet. He fletisset idque ad solos que main pes referri posser, ut pro ratione arguis
menti refertur sexcentiem. Sed quid audio 3 Qui Pandectis componendis pra fuerunt voeabfilum filii bis sustulissent. studio . scilices,. &. tamen id ipsem reliquissent loco tertio 8 sic est , inquieFreherus, sed Compos rum ineuria . . Credit - igitur , eos fuisse bipedum fles.'rissimos , qui in eadem , non d- ,
lege , o fere linea, unum idemque verbum nunc Iudio induxissent, utrae I ta culpa ser sient. Apage nugas. Sed me sic quidem te dimitto .Fr here , nam ecce. tollo 'iam , & voculam is vePbie etiam ad sextura sequiorem a reser se & scribe tuo arbitrio eis res .... Iam utique morem gesse P ut ho- mo esk & tamen in patione Pomponii nihil quicquam ossenta , quod, non j ris antiqui regulis apprime conveniat Dixissee sie Pomponius di qui quaeve nam scitur in easum omissum se testamentum rumpit k quia is eave nee quidem sub eonditione seriptus seripeave exheres est Non urget Freherus iliud sub conditione, quia οῦ us dixi, atque incommodum est in ave beres legas . sive exheres. IJ bit potius filio, qui incitur c omisso verum esse , exheredatum non Gnseri quia nomphatim exhere. dandus est, sed non aeque de Alia. Pia hanc Inter ceteros exheredari sessicit.ε nec filiam se casti omisso natam, recte cemus inter ceteros exheredatam k quia, ubi plane nulla est exheredatis, ibi nec est exheredatis inter ceteros k at me
praeteritio se Quin nec semella postumae in imm
537쪽
inter ceteros & ἁορ ως exheredari poterat , nisi , ut supra dicebam , adscripto ei legato ; in casu autem plane omita, quis testator de legato cogitaverit λ Quapropter & de femella postuma recte dixisset Pomponius , Mam , casu omita natam , nequidem scriptam exberedem intelligi, sed smpliciter praeteritam , adeoque rumpere testamentum, ut agnatione rumpunt omnes utriusque
esse a Guonian; manu adultera in L. 3. pr. ff. de injusto rupto ire. sact. testam.
praebuere his , quae nunc disputo ad d. ι. 3. pr. Si postumi, nec instituti . nec exheredati , agnatione rumpant testamentum , interest scire , non tantum quomodo instituendi , & quomodo exheredandi sint De in stitutione diximus ex Pomponio in Lio. 1 de liberi ' pinum. De exherein datione se Ulpianus in d. I. g. pr. P flumi per vir;km sexum deseendentes, ad
similitudinem Itiorum , nom natim exbeis edandi sunt ne testamentum .ugnasendo rumpant . Tribonianum hic quaedam immutasse Interpretum , qui nunc sunt, una fere vox est A Signum extulit C jacius in notis, quibus se primum erudito orbi ostendit, ad Ulpiani fragm.tit. o. 6 4. nec sententiam postea mutavit , quin probavit & latius exsequutus est comm. .ad I. 4. F. de Iiber. possum. di inde pedibus in eam est itum. Sic autem Cujacius e mares postumi, cujuscunque gradus, nominatim exhere dandi sunt. Se ideo in lege Velleia scriptum est , qui tesamentum faciet , is omneis virilis sexus , qui eἰ suus heres futurus erit, & cetera I. 29. f ia. F. de liberi possum. De virili sexu ad. jecit , ut ab ea definitione arceret sce. minas postumas . quas , adscripto legato - .nter ceteros exheredari olim susti- .ciebat. Sed jure novo non lassicit, nam& in causa exheredationis utrumque sexum aequavit Iustinianus , etiam filias postumas nominatim exheredandas praecipiens in I. tili. in fn. C. Ea tiberi praeter. exber. Atque inde sectu triputat Cujacius, ut pro eo , quod Ulpianus scripserat in h. i. 3. pr. possumi virili sexus , Tribonianus reseripserit , possumi μν virilem sexum defendentes . quo haec loquutio & semellas comprein ahenderet
Res paulo altius est repetenda Ηistoriam exheredationis vetustae , quod
ad postumos, ita describit 6 I. IV. de
exberedat. ιiberori Feminini quidem sexus possumae , veι nominatim , mel inter ceteros reberedari solebant, dum tamen, s inteν ceteros exberedantur, aliquid eis degetur , ne videantur praeteritae esse per oblivionem. Masculos vero possumos , id
es filum, O deinceps puta nepotem, pronepotem . & qui nascentur ab illis j
placuit non aliter recte exheredari , nisnominatim exheredentur. Ita ibi. De talio postumo nominatim exheredando,
de filia inter ceteros , adjecto legato, id ipsum ait Ulpianus sit. 22. fragm. ai. Sed de Nepotibus, pronepotibus, Qeterisque, praeter filium, postumis masculis , aliud quid velle videtur 6 aa.
Nepotes , inquit, or pronepotes , ceteriaque masculi posumi praeter Dium , vetnominatim , vel inter eeteros cum adjectione legati. sunt exheredandi : sed tuis
.eius es samen Mominatim eos exheredari,
o id observatur magis. Igitur Ulpiamus liberos mares, secundi vel ulterioris gradus , comparat seminis postumis.
538쪽
Nemo , quod sciam , Ulpianum cum Iustiniano composuit . Sit haec regula: omnis postumus, qui nasciturus est sinis heres, vel instituendus est , vel nomia
natim exheredandus , ne ejus agnatio rumpat testamentum . Non me audis,
stumus necessario est scribendus heres vel exheres , quia semper nascitur suus. De nepote ex filio non idem dicimus, is enim suus non nascitur, nisi mortuo patre, qui eum antecedit. Hoc novit, qui novit, quid sintsui beredes. Secundum illam definitionem nepotes , cererique mares postumi , mortuo parre . nomina tim erunt exheredandi, quia sui nasceis rentur , sed eo vivo, inter ceteros suL secerit exheredare . Habent haec rati nem . iuris, quin & auctori prem . Unde Ulpianus I. 6. pr. boe ita cum exsacto dixisset, nepotem possumum non
rumpere testamentum , hanc rationem addite eum nee exheredari huiusmodi ne. ms deberet ab avo , quern pater pro debat . Igitur eo easu , quo filius est, . qui praecedit , nepotem nominatim ex heredare non erit necesse , sed bene consultum est ab Ulpiano d. 4 22. tutius tamen illud fieri , quia , si patet turbato mortalitatis ordine , ante avum decesserit, nepos agnascetur suus , &testamentum rumper . quemadmodum Alexander Severus rescripsit in I. 2. C. de liber. praeteri ρο exhev . Neque aliarer, ae jam disputavimus de exheredati
ne postumorum . disputat Gaius in I. F. hoc tis. & qui eum descripse, Iustinianus in β 2. In I. de ex red. liber. Oporter igitur ejusdem Iustiniani orationem genera Iem , in Φ qui praecedit,
I. ex eodem Iustiniano interpretari, &restringere ad postumos mares, qui nascentur sui. Absque eo s st, Ulpiano stabimus in fragm. Atque ita secundum
ROMANI LIB. VIII. C. XXIII. Us
diversas inspectiones aliud atque aliud juris erit . . Quapropter , si testator sibi
omni modo consultum velit . omnem postumum mascuIum , nisi instituat, nominatim exheredabit, alioquin testamentum rumpet si postumum naici contiis gerit suum heredem.
His ita constitutis , superest , ut de
sententia Ulpiani in b. l. 3. pr. eam in consilium . Et puto jam constare, eum , cum postumos, , ad similitudinem filiorum , nominatim exheredandos ait, duntaxat de iis agere, qui adgnascerentur sui. Sed an & filias postumas cominprehendet illa Ioquutio, posumi per viarilem sexum descendentesὶ an & neptem ex filio P Verba equidem hoc serunt, sed alia est mens UIpiant . Si dixisset, possumi mares , per virilem sexum descen- demes , vel poclumi visitis sexus , per
virilem sexum descendentes , ut alia Dccasione dixit tis. II. fragm..6 q. men. tem suam diligentius explicasset , sed auctoribus non semper contigit esse adeo alis , ut quam accuratissime Ioquantur. Si filia postuma, si neptis ex filio his, quae dixi. verbis intellini possint, intelligi tamen non debent ; fgnificati
nes verborum exigendae sunt ad rationem
argumenti , de quo agitur , & si haee verba Ulpiani exigamus ad alia Ulpiani loca , quae de hoc ipis argumento supra adtuli, non est , ut de ejus mentesmus solliciti. & ea inde eruamus, quae a Iurismidentia illius aevi plane sunt aliena . Nihil quicquam ille voluit,
quam postumor , per viνilem sexum de fendentes . id est mares ex maribus, nominatim esse exheredandos. Οι αρ- ρενογονιας , qui sunt propaginis masculae,smpliciter vertit Scholiastes Graecus ad tu. 39. Eastis. sit. 2. eap. 3. & hos mox appellat τους ἀρῆέ-ννους, per mares descendentes . Procul igi
tur hinc filia postuma , neptis ex filio,
539쪽
& reliquae deinceps semellae λ atque adeo ipsius filii, nominatim exheredandi sunt. procul hinc sententia Constitutionis no- De filiabus , & reliquis , per seminuvae in d. ι. νlt. C. de liberi prHer. ρο num sexum descendentibus , nihil qui cis .exberi quam dicere decreverat . & sane ludiis Ad hae Ulpianus dixit possumi, ge brium deberet, si de his dixisset, exhonere virili , cum alioquin postumos & redationem nominatim esse faciendam. postumas sollicito distinguat d. tit. 2a.
fragm. β Forte possumi, ut G Α P U T XXIV.
postumas, per virilem sexum descendenis res, excluderet , eoque Sccurreret sini- inpiano aevo convenire Juri prudent amis
strae interpretationi , quam nunc & de quae exsat in L. pr. is qui semellis fingunt, qui aliis acutiores vel testam. fac. poss.sunt , vel videri volunt . Quin si Ul- planus simpliciter scripsiser, postumi υL DUto solius Ulpiani esse , quod ait filis sexus , ut eum acripsisse sibi per- I d. l. M . pr. qui testamento heres inissuadent, posses sub hae definitione etiam seituitur , .n eodem te amento testis esseeomprehendere nepotem ex filia, si hune non pMes . Intercedit tamen Viglius postumum nasci contigerit , cum ille Zuichemus ad 6 Io. Inse. de testam. Or- nepos utique sit virilis sexus. Cavit igi- dis. ratira, Compilatorum auctoritate plein tut Ulpianus a verbis plus ambiguis. seque fuisse. immutata , ac ad noviFmi Utitur quidem iis ipsis lex Velleja, ut iuris obser tionem accomodata , & sic modo diximus : ded hoc addito , qui quoque esse in d. l. 2o. pr. Sed, si h suus heras suturus es , quod nepotem Henus recte disputavimus, nulla est ra- ex filia , & reliquos mares, per semi- tio , cur haec nobis tam large obtrudinam descendentes , omnino excludit' patiamur, ne quidem quod add. l. 2 nam feminae suos heredes non habent pr. Cum Viglius ait , pleraque fuissa ι. q. 6 2. si de bonor. possess. contra sab. immutata , plus mihi dixisse , minus Quare dubitem, an non melliis scripse- sensisse videtur . Sinistra autem suspitii Ulpianus, quam si scripsisset, potu. cio de supposito Ulpiani partu , inde, ηἱ virliis sexus. Adgnatos viriles , qui est , quod rotunde neget d. i. 2o. pr. ipsi erant definiendi, definivit bene; si testem esse posse in testamen eo, qui eo Impliciter dixisset tarilis sexus , opor- heres scribseur . & tamen olim id lutuisset etiam adjicepe , per virilem se- cuisse diceres , . quia abrogat Iustinia-
xum descendentes, ut adjecit d. tis. II. nus in L h Io Inst. de testam. ordim . fragm. h 4. Sed hoc est κακοφωνον, ob Abrogationis νatio est : quia totum bis repetitas ejusdem significationis v Aegotium , ' quod visur testamenti ordices . Huic vitio sorte mederi voluit, nandi gratia , creditur HODIE inter te certe potuit verbo masculino possumο- statorem heredem υἱ. Nunquid iguram . Scio , postumos , si res ferat, & tur olim hoc non fuit ereditum ap-Iostumas quoque . comprehendere , -sed paret non 'suisse in eo senere test
verba ambigui teneris eo reserenda sunt, menti , quod per aes & l ram fiebat, suo iurisprudentis illorum temporum re- & de quo solo Justiniani sermo est ia ferri suadet . jubet . Hoe igitur vula reliquis d. g Io. In eo -samiliae epat Ulpianus: postumi nepotes, pronepotes rem , & qui in ejus potestate erant , ast ex filio, dc . ita deinceps , a d exemplum Milimoiuo repellebant vetereso heredem
540쪽
OBSERVATIONUM IURIS R ANI LIB. VIII. Q XXIV. 4ρ7
non repellebant , familia mouisolatis inter einatorem familiae emtorem fit, ut haec enarrat Ulpianus
rit. ao. ε 3. & Iustinianus in Io. Erat equidem haec fictio , sed nemo
nescit , quam prolixe Veteres fictionibus indullerunt. Ex luculenta παρκπα-
σει , quam habet Theophilus ad d. 6
Io. tres mihi succurrunt rationes , quare in testamento per aes & libram ipse
heres , non vero familiae emtor potuerit esse testis. Prima esto , quod κατὰ πρωτην ο νιν , pνima fronte, familiae emistor haberetur pro ipso herede , atque adeo omne lucrum & compendium sa- miliae videretur mancipari in hunc fiduciarium , qui in causa propria , ex regula juris , testis esse non poterat. Secunda ratio , quae primae consequens erat, quod ipse seres alienus videretur
ab eo actu, neque enim nuncupabatur, neque quicquam ei mancipabatur , a que ita testis esse videbatur 4n re non sua . Tertia, eaque praecipua ratio esto.
quod tabulae testamenti per aes & Iibram fuerint elausae , & heses clam scriptus, ut discimus ex Ulpiano Letis. zo. β ρ. Theophilo ad A. -I Testamentum ita nuncupabatur : Baevi; in his tabulis eer quesisipta sunt &. Heres scilicet non nuncupabatur, atque ita is , elam scriptus , rem Iliam agi ignorabat, certe ignorare poterat. Si
ignoraret, id utique omnem doli salsisque suspicionem excludebat . si sciret , vel quia scire poterat , Veteres suadebant , ne heres illo iure dicendi testimonii abuti vellet , ut est in Q h Io.& apud Theophilum.- Sed haec quo pertinent ut constet
nimirum , rationem suilla peculiarem, cur in testamento per aes & libram refutatum non fuerit heredis testimonium.
Anne igitur in testamentis , quai prisco more fiebant calatis comitiis, quae BFnk. T. I. in procinctu , heres testis esse potuit Jpotuit , si credas Aecursio ad Z 6 Ie .
non potuit, si Viglio , ad eundem Sane quod de herede, ad testimonii diis ctionem admisis , scriptum est in d. 6IΟ. ad testamentum per aes & libram pertinere , palam testatur Iustinianus& se quoque interpretatus est ' Theo philus. Curiacio idem sedet coimnent. ad h. I. 2Ο. quia bores secreto in tabulis θνἰptus es . sed ea ratio non valebat in testamentis , quae fiebant calatis coismitiis vel in procinmi . Ibi palam
nuncupabatur heres , atque ita palam res agebatur interi testatorem & here
dem . Quare diceres in illis tectamenistis nec heredem testem adhiberi mrui se . Sed vero tota haec quaestio , nisi ipse saltar, non est unius assis. Test mentum , quod calatis comitiis fiebat, fiebat teste populo , ut ait Theophilus , o quod in procini u , tessibus commiliatonibus , ut omnes Interpretes conse trunt , utrumque igitur testamentum
pronunciabatur, praesente , audiente , &testante magna turba hominum ς unde non est , ut de testimonio heredis iamus sollicui.
Noli igitur putare , nos Ulpianum
in b. I. eto. interpretari , ut sunt qui interpretantur , de prohibito heredis teri stimonio in testamentis , quae olim fio bant ealatis comitiis vel in procinctu. Si ira liceret, nota interpolationis cetasatet, sed non licet , non ex tantum,
quam dixi , eatione , verum & quod ipse noster Ulpianus u. 3it. U. fragm. 62. aperte . scribat , ex tribus testamen
torum generibus , quae olim frequenta4bantur . calatis comitiis, in procliis M& per aes libram duo priora jam
sua aetate suisse abolita , solumque inula . quod per aes & libram fiebat, nisi