장음표시 사용
521쪽
Aes, numero plurium , nam , cum au perven t ad patronum . Vix r λ fictoritas desit , epy potius pronun4ςM, :institutus si ex parte minore, , quam non liques. Sumcit. 4ficamus illam de si debeatur, residua vero pars Dppleta
anno elati silam esse ex jure Utiquo, sit legatis su fidei mmmissis , di stisatisfactum ei videtur, isequit A. Lois. mod icum sta nihil querelarum habebir patron uti s S per tuum laudi consequatur, quod sibi deest : per ser.
vos. qstippa , ex personis dominoriin, qui instituendi erant, tecte libertis su . . ex quo Mana suggerit Ulpianus in h. i.
a. h a. idque signiscare secum iam legem vel secundum leges , cetera ivo
- His omnibus addo , in β peu. Dis..is mio DraFll. simplicina quoque diei , intra annum a matribus Ietendos sedi , alio exemplo s eclarat Hermog esse tutores, neque id iuri novo adices- uianus ire hasti a La I. 4 nen. . rur. bi, eum tamen OIlicite Insiturionis jus' sus Pa in n. s. F. δε bou. iis ribuum a veteri soleant diiunguere.. Et quid , si τω i tra annum in d. l. Ita esset juris i mi , id ignorassent i Basilici ' ignorarunt satis , aut ludibrium debe- rent, qui , exhibi ruri aiententiam d. f.
.ert. . sed auod .it Hermogenianus iai. vi. I. uominum , quod per sese acquirit. io supplementum legit, mae, Pisque per sis ipsum acquiri, A
abuo emblemata exc, relesti. λ .L. 2I. rL. & h ff. de . . Iure patronat. ex Balnicis , qui sententiam .ejus cia stitutionis nobis servarunt lib. I. ἐu Iin. Atque eam ipsam sta inam ex iisdem rusilicis, ut de latinam Cos stitutionis , alibi inpectam, praesentat 7dem ille Cuiacius a I intelligo I. sius sententia eth, servi cap. 34. Quum vecopatronum , quam Vis ex uncia heri: sthtutio fuerit m jor , qu m riuor din d. in scriptum , excludi etam' a bonin caelaris Anticat mea. ut ex inopeodio rum possessione' contra tabulas liberat, Graeco apud m,sisycos leges , M segere' s id ., quod patroni servo relis uin est Mommodum est , aron vacat mihi ' vel quocunque titulo , sive hereditatis , ta summam dejus describue . Capita . qv ve legati . live fideicommisi , 'iuificiat ad iaccessioneis l1bertorum pertinent, Per ad supplendam portionem p tronalem - satyram collegit Iustinianu in I AAtque ita est. Ulpianus in L 3. IS. tae succes. liberi. &, quod satis est, e. 3 as. I7. I 8. eir de Mn. ιiberi. plicavit Cujacius. i. ιi-O. a se . σορ in eo totus est , ut in debit m patro . 34.' Inter lia & hoci sancivit., ut , sino portionem imputari doceat, quaecun- stibertus cenisnario si minor , &- , oue quovis modo ex hereditate liberri status , vel cum liberia decedati, nihil
522쪽
trono debeatur : si centenatio. m,jor, sive autem de.semisse Praetoris , sive ,& intestatus , dc sine liberis, patrunus pro varia ICloeum aetate, & varia spe- ad illius hereditatem vocaretur ex asse; - cie, quae incidebat, de parte virili legis si testatus, α sine liberis, vel Qum li- Papiae intelligas , , quod in Pandectis . taris , juste exheredatis , patronus palum legitur de portime patronis haberet trieriens , ita fine mere , im bita , Inihi equidem perinde est , nam
Inse triglines, ἀν- nee Iiberis libem de utraque illa Ptronoruni legitimati libertam ex ea parte lagata - fidei- verum puto . relinquendatri. suisse- commisa praesentur , sed ad μιινedes eo- ue eoaditione er dilatione γ Sane derum boe onus re naeet . Vel, ut lutin patronali pinetione , Muae . ex lage Pa-
- is apud Colacium e sine opere pe- pia atque adeo ex usu sui ieculi d nitus diarer m coram gorum AEDM Iebatur , paIam id adfirmat Hermog exturerunt Basilici , ut sus a dicebam, nirnux in b. I. et r. 6 & si πατρο αι ειε ως &α id usto trient a li- quis neget, id recte essi ei rex Ioco suberum abomm eonditione, omnῖque mora. 1pecto , cedo mihi aliu , qui contradi Atque illud ipsum est; quod hic ais dicat: donee enim siti. a probaveriti 'Hermogenianus , .sed interpolatus ex aruid suisse juris in testima patron
mente cujacti. norum veteri, aliud. in Iustimanea .
Mihi contui videtur . a iod ut 'Er quod ia adjecium onus, de utraque iam , sciendum , ius Romanum idem pronunciabo. Quin si praetor edi- quod vi portionem , patrono de At, patron.s vis mimis, quam semissem ' bebatur ex hereditate liberti, fuisse 'va- .apiso ex bonis liberii , & si lex Papia rium ae mutabile semper . Historian laneiat , is liberti eentenaνύ is p
illius mutationis exponit Ut nus fra . , pronus eum rueris Ilaeni, misus tribus. ω.2ς. & Iustinianus lib. 1. Inse. cap. 7. pro υἰν lἰ Doeator , quin aliae utriusque
XII. Tabulae nihil juris patrono tribue- sibertus j iii mimis relinqueret patron hant in bonis liberti , hiis & intestati,' quam per legem ille .. sic legitimam& fine suis heredibus decedeptiς. . Sed libarorum . quia lex de vixit , constasti Prmor eorrexit, qui, exceptis es trunuh non posse adiectam onditione veIsibus, quos referre nihil attinet , pa- dilacloise , circumsci Ibitu enim omnia rono leat niam dedidi . hoc ast , ad adjecti Z quia legitimam minueret minimium semissem' 1 inorum. Iiberti minus ὀarer, quam Iec ipsa deflet . Hane legitimam muta It lex . Papia Sed suid cunctamur λ debitam patrono Poppaea , ut , si 'ibertus' haberet rem portionem elis in iure veteri 'ab' omni ampliorem centum , ω li ros , quami onere' legm ω Meleommissi liberam tres , pauciores, suefiestatus , sue in-' Risse ex l. 28. str de Iegae. a. proba-
testatus decederet , patronus vocaretur vit inse ine Culacius ad L Novesi. in portionαm virilera . Hae sunt patro. Ec addit lib. 2o. obferv. caρ. 34. qilae .norum Ieg imae ante Iustinianum , de- ejusdem intentiae est, L si sescriptae in pri ε i. β 2. Inst. de bon. Ide H. nec tantum eiusdem senten. Decus. ι bert. Quid ipse Iustinianus con tiae , sed in specie , quae Hermogenia stituerit , supra compendio indicabam, . no convenit in b. I. an εώ. nequi
523쪽
dem ex servi portione fideicommissim esse praestandum ait. Rursus de patrono , ex debita tantum parte instituto .& tamen gravato, id ipsum dicit Maris tellus in ι. 2D. pr. β. de donat. Her mogenianum quoque in b. ι. 2I. g I. agere de patrono ex debita duntaxat parte instituis, indicat tota ejus disputatio,& inde quoque apparet, quod utique his , quae debitam partem excedunt, recte adjicietur conditio .& dila. tio , quin & in β 2. d. l. a I. nomio natim sermo est de patrono , ex debita parte instituis . Si igitur dideico missum rejicietur , legitimae patronali adjectum , eadem ratione rejicietur conis ditis dilatio, haec enim Pria sunt, di convertuntur in SMopsi , quam diximus , Latina , & in Graecorum πομραφρωσμ . Si non onstaret , uti nunc constat, jure veteri, quod ad adjectum
onus , idem juris suisse , quod est jure
novo , sola auctoritate Basilicorum muhi mrsuaderi non paterer . in ipsa constitutione Graeca Justiniani exstitisse haec verba ,-ἀιρέσεως &e. Verissimum enim est , quod & alii observarunt, Basilicos ex jure posteriorum Principum plurima addidisse suae vel καθαρσει
vel παραφροσει . Saepe utique peccare.
mus , s hos magistros sequeremur adamquendas Triboniani interpolationes . , sed non tali auxilio 4 nec defensoribus ictis tempus eget. Quo attentius omnia considero , unicum , quod Iustinianus ultra jus vetus constituit de apposito On re , iunicum , inquam, hoc esse videtur , ne patronus ex debita parte a stitutus .a se relictum legatum .vel fideicommissum hodie vel ipsis liberii libertaeve liberis praestare cogatur , ut
secus fuisse videtur , ut probat Cujacius d. lib. et . observ. cap. 34. cetera
ibi de emblemate securus. Satissamim est Cujacio, sed nondum Accursio, qui ad i. 3. Io. F. -
hon. liberi. alia adhuc ratione .compositores iuris deprehendit in h. d. V. sI. nam ecce cum in d. h I dicatur , totiens ad bonstrum posses ionens contra tabulas invitari patronum , qu riens non ςs heres ex debita portione inasilistus , cioc correctum esse monet a
Iustini', qui in I s. DA de suco .
ιιbera. id, quod patronali portioni deest, suppIetum iri dixit ex suaconstituti ne . Idem , ait Accursus , videtur jure veteri ex L a I. β I. ist de jur. --tron. sed dices , silud a Compositisibus
additum. Imo vem hoc non dices. Lonisge diversa est hujus h I. sententia a Coniastitutione Iustiniani. Haec, quod deest, condictione ex lege suppleri iubet, noster ε r. nihil quicquam de condicti
ne , sed excludi patronum ait bonorum possessione contra tabulas , si legitimae patronali nihil desit , nihil deesse docens , si vel ex parte legitimae Per rius heres scribatur , dummodo , quod deest. per servum, judicio liberti, qu quo modo acquirat dominus . Excluditur igitur, quia sic nihil deest , ceteroquin, si debita .portione minus ei reis linquatur , admixtendus ad bonorum possessionem , ut indicat hic g 1. &palam ait A p. Plane ut olim ex edi cto Praetoris quod ad semissem, si imia innus relictum esset, patrono dahatur bonorum possessio oonrra tabulas test
SIe ibi Asrieanus Ib. 2. quaesisvum et
LIberto octoginta babensi fundus μὰ
524쪽
dret uta legatus est. is die te αἰ eedenti Meessit, extraneo hereda instisuto, respondit , posse prironum partem de, mvemdicare , & reliqua , quae nihil ad causam emclematis . Quaecunque hic habet misenhachius, ad vethuda deis scripsit iniCujacto , Heu G ad Africanum in d. I. 25. fide, ut solet, b na . Diximus e . praeced. legem Papiam Poppaeam patrono dedisse porti Bem virilem in bonis liberti sui , sive restati s e intestati morientis, si nempe is plus quam centum haberet in bonis , & minus quam tres liberos ς& se est' relatum in f a. Ins. de Iucem. Iiberi. Illa isitur distinctio instelibertum centenario maiorem minorem
Ve non videtur obtinuisse, nisi existentibus liberis , nec quicquam pertinuin se ad heredes extraneos ; de quibus Ire Papia flebat. Africanus' eamen in LI. 26. extranis herede iasiliuio , & in ea specie patronum admittit ad partem debitam , si centenario major fuerit . Unde Cujacius conjicit , Africanunt
scripsisse , filo beriam instituto se non exarraneo beriae instituto , & mox , partem dimidiam, non, ut nune legitur . γα rem debitam , idcirco autem utrumque
mutasse Tribonianum , quia illa legis Papiae distinctio inter centenario majo-
'rem minoremve , ad heredes extraneos. duntaxat pertinet ex Constitutione Justiniani de jure patronatus, quae &'ipsa non dimidiam , sed tertiam partem
patronis dedit. Sie ipse narrat in * 3.
tibist. Cujasii sententiae subscribit Charondas not. mar3. .d λι. subscribunt & alli. Utcunque se res habeat' quod ad liberos vel extraneos , mihi equidem genuina videtur loquutio , qua ICti
Veteres portionem patronalem vulgo vocant debitam partem . V Agare id esse apparet ex variis locis , ab aliis io- . T. L
indicatis , di ad nauseam descriptis . Saepe etiam , in eandem is sentiam .
meminerunt panis cerne , & constitutae.
Sc legitimae, sine expressa quantitate . Illiberale est rite omnia Triboniano 'adscribere quia scilicet reserri possunt
ad trientem , qui patronis debetur ex Constitutione Iustiniani. Illa tamen
nes reserri poterunt ad semissem ex Iure Praetorio, vel ad partem virilem ex lege Papia, atque adeo ad eas legia imas , quae iure antiquo obtinebant . . Explieanda haec sunt ex usu & teminpore veterum Iciorum, ut explicamus
debitam molonem, quae liberis debetue in ι. 8. 6 II. F. de inclc. testam. Quin, si me audias, magna ratio est ,
eue Veteres , de degitima patronorum gentes , tantum non semper debita partis meminerint , non expressa quantitate . Fac enim , vel omnes ICtos,
qui de portiona patronali loqduti sunt,inxisse post, legem Papiam e ppaeam . non semper tamen ex ea lege aestimata' fuit patronoruma legitima , sed -- tum existentibus liberis , minus trihus . Si igitue libertus sine atheris decesserit , extraneo herede scripto , semis debebatur patrono ex 'Edicto Praetoris , ut est in speeie i. 26. Ad haee ICis, etiam in casu legis P
piae oceupati ., quantitatem legitimae exprimere non πterane ', nisi simul' expressissent numerum liberorum , quo illa censebatur . Prudentius igitur R. consultius compendio orationis usi sunt, non definita quantitate, quae varia fui & quam nemo non sicile Dierat scia ' re ex iis, quae proponebantur. Magis turbat, quod in b. L3 26. scriptum est de axtraneo beriae: si enim
525쪽
hune heredem scribat libertus , expedirtum videbatur , ut modo dicebam , ex ι Mess. libem. patronum sed semissem vocari a Praetore , & huia jus edicto locum esse, cum de eg .s cie nihil cavetit distinxeritve lex Pa. pia . Cur igitur Africanus , ex facto
Consultus , priusquam , extraneo herede instituto , patronum ivocet, ad partem debitam ,- tam sollicite probat , libertum habuisse rem ampliorem centum
Mihi videtur dicendum , legem Papiam
patronos a bonis libertorum , centenariis minorum , penitus exclusisse , &eo jure niti Africani responsum in h. I. 26. Destituimur quidem expressa in
eam rem auctoritate , cum nullus sit locus, qui aperte doceat, quid cautum
fuerit lege Papia de bonis ti, centenario minoris, sed id non nititabiIur, qui noverit, varia legis Papiae capita intercidisse. Sane eunt distinxerit x libertos sentenario majores 3c de majocibus caveridi, ,quid cui non fiet probabilo, etiam inde centenario , minoribus ι In his proclive videbatur reverti ad clementiam legis Decemviralis, quae, uti otiam libertus rei suar legassit, ita jus esse volebat pri . liberi. Nullus, i quod sciam , exstat locus , quin gat, centenario minorem ex lege Papia potuisse testa, , excluso patrono , di quum ex b. I. 26. contrarium.emiscis tur , non animadverto quare ulloe dicere non sit integrum , cluamvis Val. go placeat an centenario minoribus ad edictum t raetoris fuisse reversum , ut
placet quoque Iacobo Goi fredo in conjiciendo evise 14. legis Iul. Fisp. & in Li. ad cap. a . ut &Clar' minereio I b. a. ad um Iai. O Pap. cap. 22. 6 3. Sed ejus sententiae auctoritatem desidero , - eique oppono
auctoritatem Africani i* h. L 16. Et;
si centenuio mistores ex animi sui semientia non statuissent de rebus siris . quamobrem Ulpianus in rota l. 16. Τώ jura patrem adeo sollicitus esset in coercendis fraudibus libertorum, qui sacentenario minores faciunt quam ob rem , inquam , nisi ut patrinos exclua dant frustra alioquin esset ea machiri
natio , siquidem ex bonis centenario minoris patinus secundum vulgarem sententiam caperet semissem , s sine liberis decederet libertus , quem nee unquam capere poterat ex bonis cente natio majoris , nisi unus duntaxat taliuι unave filiae liberto suis e sui restin. Sin ajas , ideo hoe fieri' in fraudem patroni , quia , existentibus liberis , nullum patroni jus est in bonis cent
nario minoris , reponam etiam non
existentibus liberis, si vel extraneus istinus heres, idem juris esse videri, cum Ulpianus in ea disputatione , quam in d. l. i5. habuit de liberto , qui se
.centenario minorem facit , liti orumnuspiam 'meminerit . Indistincta ejus
Q oratio de omni liberto , qui secentenario minorem iacit . Rursus, sinajas Ulpianum de eo recte disputas. se , quia libertus , qui se centenario minorem facit , utique celandis . alienandisue bonis minuit' jus patroni, plus a Iioquin habituri, reponam ex eo ipse
Ulyiano in d. I. Io. pr. libertum . qui .
se centenario. minorem facit , peccare& fraudem legis & in fraudem patroni. In fraudem scilicet legis Papiae,
quae patronhm a bonis liberti , cent nario. inoris , penitus excludebat, atque ea ratione ipso jure nullum erat ,.quod . egerat libertus . In fraudem patroni si simpliciter peccasset, ut si ceno tenario major bona tamen alienasset , ejus fraudi coercendae Faviana vel Calis visana sinisebat d. l. Io. pr. In fraudem' legis facit , qui conditionem patroni
526쪽
OBIERVATIONUM IURU RΟΜANI LIB. VIII. Q XVIII. 483
troni licit deteriorem, non qui meli Maa ' atqui patroni conditio , si liber. tus se centenario minorem secisset , ex vulgari sententia , poterat quandoque esse melior , quia illa . non existentubus liberis, semper patrono tribuit i tegrum semissem.
Scio ei, quod cximus de plena luberrate testandi ex lege Papia in liberto minus centenario , objici posse Constitutionem Iustiniani, quae id ipsum ita definivit, ut est in ρ 3. IV. d. Decels liberi. Sed vero id jus non oberusit nobis Tribonianus, atque si novum esset , ut alioquin saepe peccavit
in hanc partem , Multa , fateor , illa Justiniani constitistio novavit in iure
patronatus, at multa etiam retinuit ex
iure antiquo , & in eam transtulit, noquidem deesset argumento, quod plena manu exsequi constituerat. Atque ita Iustinianus liberos centenarici minoris& intestati ad hereditatem patris Voc vit d. I. tametsi iis abunde prospectum fuerit, si non lege Papia , quod ipse puto , certe lege Decemvirali , &ipso Praetoris edicto. Alia transeo. Possumus his defungi ad resutandum
emblema. Sed quid si addam, Deiem
di quaestionem , Africano propoli tam , usum quoque habere potuine in extraneo herede scripto', s libertus decesserit liberis relictis . Finge e libertus centenario major extraneum scribit heredem , praeterit patronum Sc liberos , quos habet, unum duosve. Procul dubio & patronus & liberi ex lege Papia vocabuntur in partes viriles . Non expressit quidem hic Africanus , liberto etiam liberos fuisse superstites . sed fuerint, nec ne, non erat ibi quaestionis. Illud quaerebatur duntaxat, an landus legatus augeret hereditatem libertiὶ atque adeo an libertus secundum , quae proponebantur, decessisset renis tenario major λ & respondit, deeessisse. Potuit igitur Africanus in proponenda
specie id facile omisita quia nihil ad
rem praesen tem. Si liberi fuerint superis. stites , jam salva rea esset secundum ipsum Cujacium, sed suerint, nec ne, mihi equidem perinde est.
. Tribonianum non pellueero in L.
G iudici dixisset, eos, qui domum
revocandi ius habent oportere eavere
iudieis fisi , & Praetoris esse statuere ,
in quem diem promittant, continuo addit in q7. seu pen. in omnibus autem, is quibus protelatur admonitis, hoc proincedere sne temporali dammo creditorum oportet. In cataloν emblematum, quem
- exhibet si jacius ad I. I.C. de dignisati est& haee La. 3 pen. Sed quia ibi nec rationes addit , nec probationes nullas, ex aliis quaerendae sunt. nisii, quod ille smpli iter. ait simpliciter negare decreveris. Ex iis, qui Cujaeium vel laudatum vel illaudaistum sequuntur, alii rem & verba, alii sola verba, atque si Triboniani essent, increpant. Primi ordinis est Faber An
tonius ration. ad h. I. 2. 6 pen. secundi Defensor veterum. JCtorum adversiis Laurentium Vallensem p. nuper. edis.
33 I. pluresque alii ex utroque ordine , de quibus sic audies . Quia res verbis potior . est , de re ipsa prius dicam . Perpetuum esse ait Antonius Faber d.
Dc. ut , quoties favetur reo, ne conis veniri pomi, secturratur etiam actori , .
ne quid praejudicii patiatur circa tem.
poralem praescriptionem , in eamque rem adducit I. vlt. in βη. C. ροἱ bon. ced. mss. ι. vlt. h II. in M. C. da jure deliber. nowH. III. eap. s. in .
527쪽
ex quἰbus omnibus Ioeis , inquit , qui sunt Iininiani , apparet tanto manifestus , totum -- Deum esse Tribonian; , . cui perpetua illa exemtio tam favid aris Dis. Wissenbachius de stilo Ulpiant, . ut-Videtur, securus sola utitui I. utri an fn. C. qui bon. μου, pcl. Agnosco autem lubens , & d. l. ult. .& alia , quae dixi, loca cornino is exemplis ser-Vire, quae probent regulam Ulpiani , dilatione nempe concessa , Non periis actionem temporalem , cujus diei alioquin esset exitura. Perperam his inte cedit Utricus Huberus eui m. Rom ad h. L 2. 6 pasti. minus aptum esse ratus argumeatum ex L le ult. quia ibi non agitur de his, qui domum revocant , sed de induciis debitorum . At vero hic habemus regulam generalem Ul- piani, mi causam praebuit proxima iputatio de iure levorandi domum, &ejus regulae idonea exempla sunt in ἀι. iat. ω aliis juris novi lacis , quae Faber suggssit. Opportu autem admodum advit Huberiis d. loe. Sed nee Iare vereri ἀπ-atus' puto , quin ejus mori duallinis tertis non praejudiaurent, P. uiri est ingulas mel us . Imo nee ipse dubito , , sed addenda erant exemis pla- ex aure veteri I quae ipse non ad dit . . Ηaee dabo, simulae de sententia Ulpiani constiterit. Mane autem optime inpresserunt' BasilicI ιib. tis. s. casI. ε 7. his verbis: ἐν Ossia η υπ- νε-
qui 'donituri revocandi jus habet , &hcti P eiu orati praescriptum iri , si ille ipsis Provincia conveniatur , d lato to eo, atque ita S dilato tempore, istionis est , ne creditori pereat actio. Indicat id. Ulpianus d. t. a. 6 cum
toris esse statuere , in quem da n 'νω- ttat . Sic consultum erit creditori ,
si s 3t in aliis causis i lem juris est ex regula Ulpiani ,' quae mox subsequitur ε 7. Videamua igitur 3c de aliis .
Literis D. Hadriani cavetur, ne Magistrarus, quo anno Mm imperio sunt,aausam in judicio vel agant vel defen-
r. l. 48. F. de iudie. Quid si acti
nes interiturae sint λ nori tunc sic purare , nam SCro , quod Macem retulit in t. I 6. F. de σοῦ. prae . cautum est , ut actiones, quae ob eam causam institutae. non essent , postea qηa' quis
eorum ea Provincia ex Quit , restituantur. Addit SCyum, in quibusdam musis hactenus jus dicendum esse, ut quis Etem continetur , in rem interim deponat, quo se usucapio impediatur. L. litis contestatione illustris exemplum suggessit Paetius in Legato Ρr inciali
quit, It dies act inis ex tura em cauis 'onenita a resis eum imi etiam Primior Hre debet, uet L s E TESTETUR. ita ut in Protanciam transferatur. Conis stata per inis contestationem actiones roterer las, fieA perpetuas , R aeq'econ tali mositionem , apud , sequestrem sactam , usucapionem fistere . Sed quid attinet ex jure vetesi plura exemebre nsere, quibus, si diffetatur iudiciana, di virtur si . creditorum damno λ vel in unum quod dixi , de Legato Provinetali iussicit , quia ejus occasione Ulpiadus pro frit regulam in L ι. 2 Igitur de re ipsa laboraΕdum non .est . de stilo etiam labstratur ; quin
hune solum arguit Huberus , arguun alii. Concoquere ne uni protelare pro. Verre. motrabsee. Nec placet admoniatis pro Milone vel judicio , nec , quae solita Fabri iadignatio est , temporale
528쪽
damnum ma damno , quod imminet ex hie tricamur , ubi eo ipso verbo uta- ιυμ in ris . Ied saepe alias dicere inrὶ ' ' . me memini, cum ipsa Iurisprudelitia Admo i , quod προ talum hic qum bene se habeat, de verbis solis cornem que est pro petitione nescis, dere , & haec , quia nova , quia inusi- an apud Recentiores magis fit freque tata sunt, Triboniano adscribere , rem latum , quam ipsos Veteres . Si plane esse lubricae definitionis Verbum pro- non, vel non magis, nulla interpolan . telare & Latinum aest . & satis .anti- di causa . Non intercedo tamen quo quum, si accipias pro propellere, pratu - uus monere admonere debitorem, bara , ut alii , additis auctoritatibus , molli phrasi , ierim significet , quod prolixe observarunt , sed an veteres interpellare debitorem, vel comvenire apud Latinae linguae auctores pratelare dixe indiem , di quominus id recte fuerit rint pro disserre 3c producere, nonaque dictum per omnes aetates linguώ, Laris . onstat . Sunt , qui aiat , sunt qui nae. μου ius ectione eisit in apud Le negaot. Ego, M. quid dissimulem, ne- nem in I. o. de laus ad regantium sententur aceedo , motus fis elas Monfv ιὸ 8c apud Ciceronem, rationibus , quas sexpedivis Cortiq; ad in Topis. ad Trebo um , non procul a Sallusti Catu. capis 43. m. 3c Da- ρν-ej οι Isaee Iego : admonitus bHar erus de Iast nisais veterum Ictorum p. 'aeris alien , nolui de e ne tacitae quia 33I. γ 3 2. Est quidem protelare δε---hallani inae. Belgis etiam, lin hac significatione, apud Robertum Coi, gua vernacula . linios illa loquutio , stantinum, supplemento lim tarinae.. ex Latio desumta, tape placuis , cum sed non alia auctoritate utitur , quam aiunt manen , Aetnaant, δc re se ansse. Ulpiant in . rumpen. Apud Re- Seri hoc jam aeon agimus. od autem rucentiores pauini .ea ' vox occurrit ia- raber arrodat temporale damnum, m. eam sententiam,' etiam apud Iustini in orationis , μη dam, ea Dp- num in ι. 23. 34 I. .. m. c. de ju- .tempor aemnino nihil est o Cedo , quid 3c u. ap. C. de iure. δώiberi sed hie se sermoria nori. Τ fi usio ser& apud Apulerum, Iootam,qualmo, monis concisis & contorti , meminisse bis reperi, at eius auctoritate in f velim , istus a veteribus 1 si in I hanc rlicet, nisi in exemplum cadentis .Lat, partem esse peccatum , qua I xb ipso
nitatis . Tes quoque loco habendos essς. Triboniano. . - in r
action. emti, de aliis, που in
us Pandectae constant, & ros Iuqestu ,& inter omnes, egregie cordatos, convenit. Non repetam , . quae ibi dixi
de stilo JCtorum , nee mire ' de i in ani , quo de nane agimus , suto
tius , Alberieum de Rosite Dictionaris iuris jam produxisse l. 4. r. f. d. damno infesta, quo obaret, Ui,ia ni& ibi dixisse pretes e d m pro
re diem . Et cimi ille . locus sis extra
.mnem suspicionem emblanasticam, quid
529쪽
cadi. gr. rotunde scribit i r timem se- quemadmodum , addie Cujactus , in L stertiariam , a veteribus JCtis usurpa- 34, g a. eod. resertuo ad id, quod di. tam . Tribonianum ex Pandectis su- ctiun erat in I. I. F. eod. 3c in ι. 11.stulisse & substituisse aureos eo pre- . --F G Iege Cornia de Dis ad id ,1io , quod diistinianus definivit in quod ha eL I s. f 2. st eia i t.
6 q. Is l. de sutas. libera. Sic putat Sed quamvis verissimum esset, τ .esse sectum in L ix. I. &-ι. 'inonianum hic illic . addidisse voculas , oli. ε δε ἰn ius sec. sic .& in aliis quae transitionibus serviunt, vel in se locis . Sed cum verissimum sit, & ra- quentibus Paridectarum inocis quaedam tionem sestertiariam , r JCtis frequen- τetulisse, quae pertinebant ad superiora,
istam , plus 1 emel in .Pandectas exsta. M , & aureos quoque eorum aetate ad
Tem nummariam pertinuisse, recte jam alii omnia ea loca vindicarunt contra hune Cujao aliorumque inanem impetum Mec his quisquam addere nunc animus est. Miror, Cujacium non ob servasse , etiam alia ratione Triboniani quamvis ex alio Auctore descripta ,& eo lis orem remisisse, nihil tamen in ζo est interpolatiqnis, quia sententiam non mutavio, nec jus novum pin
II. pr. Τ eis. quaedam omisit, sed principiis Iegum laepe quaedam addidit,
manum inter lantem apparere in ι. . ut se gmenta, invices1 - - , cohaereis vili. f de in ' mota cum memimi ,
quasi ex Modestipo, supradictae paene,
ἐν es , , inquaginta aureorum respiriciens ad i. quae proxime praecedit, pςn. ubi haec poena commemriatur , sed abcrent. Nec potuit aliter, cam ex membris undique collectis umim Corpus constituerit, in quo singula membra ejus dem Corporis membris rei pondent, ut
in ipsorum JCrorum operibus respo Ulpiano. Modestinus, eo loco; nihil de' Obant. Et quia rὶspondesiunt apud ipsosca ante dis at . Unde illud supradicta
poena videbarur .esse Triboniani. kropter eandem rationem sistoniusFaber rarion. .ad ι. 57: &L 58. F de contν- emi. eidem adscribit postremam ciausulam in d. I. 58. sc Noeulam copulantem .quoque in princ. d. l. 58. , cum dicitur , sive emtor sciat , sue .gnoret , vel
uterque inorum , Φας οMinere . quae .ἰn
superioribus casibus pro aedibus dicta sunt, haec non Papiniani, sed Triboniani esse contendit, respicientis ad eg , quae Paulus prolixe de aedibus disputaverat in prae denti I. 37. Rursus, cum
emt. suam,s supra diximus , haec non
Paulo , sed Triboniano tribuit Cui
eius lib. 2. Observ. cap. s. referenda ra.
vetares Auctores 4 temetitatis est, ubicunque in Pandectis non exstat alius choris docus, ad quem referrirr,co tinuo fingere: Tribonianum haec retuliae V suam iptius. -ῖostionem. Quidni Auctores veteres eo libro, quem edolabant , .recte lectorem resnssissent affpraecedentia riuuiem 1 ibri - θα uibus id quoque argumeMqnt sactabat aia id, ut aiunc fit, sic olim iactumesie, quis
ausit negare 2 sane ex eo negare non lisces, quint locus , ad Avem reseriur, ex eodem ,Auctore in Pandectas relatus non sit, cum multa milli erisum i terciderint. Forte Modestinus Iib. I. se
poenis , ex quo est a. l. uli. F de injus voc. inter varias pcmaa , quas ibi remn suit, proxime egerat de poena quin tus ad ea , quae ex Ulpiano exhibet L quo, ma aureorum , & inde sorte supra- s. si de conirab. emi. & I. I 4. F eis, dicta poena in d. i. vis. Forte & Pac
530쪽
pinianus iis a Io. νUirmum , ex quo gerit is tub Aut amnus censur. Gallis. est L lo o. Is de contrab. emi. etiam ad b. I. Pauli' locuta ex I. Io.
de 4dibus egerat in eandem vel si tui- eod. ubI emtionem valere pronuncIavit, .
lem sentenciam, in quam Paulus' in s. . licet in qualitate auri suerit erratum. 37. E. eod. '& inde forte obtinue & hune ipsum locum Tuggerit Heral-volliit , quae in superioribus casibus prν dus obse i. oe eme d. eap. 23. Sed re. aedibus dicta Ium. Idque magis erit Ve- cte an invdvertit Huberus evnon. R-- rosimile . si animadvertamus , ut ex dia r. ad h. t. eo Paulum hon re exis- aliis -legibus apparet , Papinianum MI Mo Io. tractasse varias quaestiones, quae ad emtionem vendicionem pertinebant . Id ipsum diei potest Si de aliis ICtorum loci; , quae ad alia' loca
reserunt: quamvis enim hae 'hon certa fide assirmentur , ita verum est , nec
d. I. ar. ρ 2. 1 de amou ems. nam pessime habitus est ab .Ioterpretibus, constat absolvitie quia libro sequenti rest ι pratum sit , an vinea . quo senis 34. locationem exposuit. enitioni pro findi qualisatem dixit Iulianus in. t. ximam , ut distimus ex inti riptionibu 22. si de action. emt. Qualitas non est idem quod materia vel substantia ,
, eo quoque i ro tractase potuit &debuit ea , ad quae remittit in h. l. 2I. β 2. Ubi vero . ii uies , tra avit 'non licet quHere locum apud alios Ctos , neque adeo apud Ulpianum an ι- ρ. β 2. vel in I. I 4. F. de contrab emi. in ipso Paulo quaerendus est. Sug- ut sunt. qui sibi & aliis misiadene
teria & qualitas in d. l. distincte pro ponuntur, & mox distincte tractantur duae quaestionra, prima est de errore in qualitate , an aurum purum sit, an a aes admiritum in vers ut puta . Quo casule , cum d. I- α sit ex alio opere Pauli , scilicet libro s. ad Sabinum , quod non convenit τ' supra . Optime autem conveniet, si ipis libro a 3. ad edictum haec ipsa tractata suisse appa reat , idque apparet non tantum ex Ly4- 4 3. F. de contra b. ei N. Ad & .ers hac ipsa I. a I. pr. β I. Hatin quod dicitur in d. β g. an fit m tDum; quod Veniit , in b. I. r. pr. an ancilla sit sterilis vel praeanans, in β I. an prae nec a quoqxlam , quod sciam , recteri diu, debeat tributuni , an fit liberum, vindicatus, & tamen sic vindicari po- cadit in eandem quiestionem . 8r illud test ut sic jurisprudentia xauli lubsi- est, quod Paulus repetit lad. β 2. cumstat, D simul absit omnis adulterae ma- in eorpore eonfestiamus , ut in A. servo,nus suspicio . A e autem ibi ex . bro ancilla , praedio, is qualitate autem N-33. ad edictu i r ouamvis supra dix - sentiamus , nihilominus emtionem esse. mus , eum in corpore vi sentiamus , de' cualitas hie est bonios , n titudo, δε- qualitate amem dsentiamus , emtionem lubsitam, amoenitas , commoditas , Sc , tamen venditor teneri debet, quasi propter haec , ununde ex his r ma interes non dereptum , etsi venditor ius minusve . rei pretium . n. auro an quoque insisa , veluti s mensas. quis' sit purum d. l. i6. F. de tonstab emi. eitreas emat , quae non sunt . Pertracta. in semo , an sit vitiosus 8. i. 34. vii nempe Paulas lἰbro 33. ad edisti H ε 3. ih ancilla , 4n possit concipere totam ionis materiam , inchoase d. I. gr. pr. in pradio, an sit liberum constat ex I. r. f. de eontrab. emt. 3e d. l. a I. g - In praedio etiam inre