장음표시 사용
251쪽
loco dc caussae, eur Iosephi de eo testimonium a nonnullis pro genu
3o8. no habeatur,rejiciatur ab aliis, exponuntur.Domino Prophetarum adisjungi merito Apostolos de quorum nam n e , in i ituti ne munere . spraeeminentiis copiosi luculenterque egerit Frideris Spanhemii Dinsertatio Historico-Theologie de Apostolatu re Apostolud proximo ab Apostolis ordine censeri Prophetas testamenti novi, r. Corinthar 28. Eph.2,2o. i. I, 1. nec defitisse Prophetas strictissime sie dictos, Aibi futurorum praenuncii, et. ii, 28, Prophetiarum de in I. Tim. I, 8, ut& excellentissimae prophetiae in Apocalypsi Iol3is descriptae, exemplo stabilitur. Post Prophetarum theoriam de Evangelistarum dignitate & munere agitur,4 ostenditur, nuperi censurania Critici, quae Protomartyris Stephani apologianwmatit, ac si is lapsiuato. mnemonico quaedam distinguenda conruderit, injustam esse exponiis turque, quid aperturae celi in mirabili viso Stephani notet quid ille . conspexerit; quid item prophetici Cornelio contigerit, aliisque e plebe fidelibus. Cumque magni ad rem Christianam momenti sit A postolorur
in fallibilitas indolendo, illaque ab hominibus pravi ingenii adduci iα controversiam coeperit, agendum de ea sibi accuratius peculiari capite eensuit,sipponendumque, non extendi eam ad facta singula: pommodum Spinosae,Clericiq; sententiam sincere sincteque sumit expendendam dictumque Chri lii Ioh. I, l. extenuari notat a Clerico 33y. Pauli Petrique discrepantiam non tollere utriusque infallibilitarenta in doctrina , neque pologiam Pauli idoneum erroris esse argu
Ad Prophetissas cum devolvitur sermo, non solum virilem, sed se inquiorem quoque sexum prophetiae gratia ornatum fuisse, Miriami e emplo, Deborae, Annae cujus de Messia vaticinium brevi paraphrasi; ue . explicatur Huldae sub regno Iosiae florentis, Mariae Matris Domini, Elisabethat, Annae Phanuelis filiae, nec non quatuor filiarum Philippi
Postremo loco de Prophetiae continuatione ab Apostolorum ex-31i cessu tractaturus Autor disquirit, an Prophetiae donum,& munus Proispheticum adhuc durent in Ecclesii monetq; non videri quidem prorsus negandum, ad tertium aut quartum seculum illud viguisse negat tamen promiscue admittenda esse omnia, quae narrantur a Patribus:
252쪽
negat promissionem Ioelis continuationem inferre perpetuam muneris Prophetici negat etiam, post canonem Scripturarum consummatum, Eee lesiam eodem indigere an revelationum genere,quod praeten 377.ditur, elucere magis genium scribentis, quam characterem divini Spiantus idque patere non solum Thaumaturgi formula, verum ela in revelatione Christinae Panjatoviae de adoranda Trinitate, inque Con-:Λngelica Cotteri, rationisque Dominicae paraphrasi B. Lu- a scripto verbo contentum, a visionibus4 apparitionibus desi 3 q. lis prudenter abstinuisse pie tamen factum esse a Zvvinglio, divinam quandam ita loquitur2manuductionem in explicandis 381. ae verbis agnoverit. iungeri prophetias non ipsi tantum, ve- multis adiis fuisse exitio. Nicolai Drabicii vaticiniis non re 38ρ. idisse eventum, utut pro grandiloquentia sua, non dubitaverit Λ-postolis ipsis sese anteponere. Exemplorum adductorum contempla oo.tione peracta concludit, personas tales Deo esse committendas,neque impositam sibi necessitatem putat determinandi, utrum haec omnia . finxerint improbe, quod suspicari tamen charitas prohibeat, an illusio. nes fuerint phantasiae, sive ex melancholia, sive alia quacunque causa; an vero divini aliquid subfuerit,quamvis non sine mixtura illusionum, quibus melancholica ingenia facile deprehendantur obnoxia. Non tamen a Deo crimini sibi versum iri confidit, si Scripturarum revelationibus contentus,prophetias omnes recentiores locosio relinquat, ab eventu vel comprobandas, vel refutandas; nulloque tali vaticinio impelli se patiatur ad aliquid vehementer vel metuendum, vel sperandum, nedum eo,ut terminos vocationis praetergressus, periculoso unquam operi manum admoveat.
ANGLICANI NOVI SCHISMATIS REDARAti,siis Tractatus ex fortis ecclesiasticis quo
Mur Episcopos, injuse licet depositos, Orthodoxi Sures Communionem nunquam refugisse Graees Larine ex Coae LMSo. Eaetore Humfredo Hol SS. T. B. COEPI G in Acad. Oxon Soc.
omnii e Theatro Sheldoniano i6yr in Constat
253쪽
FGςtus hic Graeci eujusda es scriptoris est, qui, ut schismati suae
tςmporis qualemcunque medicinam adhiberet, ex historia re etesiastica probare voluit, patriarchas solio suo etsi injuste deturbatos,unitatem ecclesia nonsidiise, neque Succetarum suorum, dum modo orthodoxi essent, communionem refugisse. Exempla eum in finem collecta plataque ad Constantinopolitanam ecclesiam stant,& omnia seculum stetimum tertium antecedunt, nec Scriptores in hoc tractatu allegatos quisquam occurrit, qui post dium Seculi is floruerit. Ex quo colligere licet, Autorom scripti labente Seculo 3 QMditione Constantinopolitani P. chatus vixisse. Et cum hic tractatus in volumine MSC. Biblsae Bodlejanae, e quo nunc primum prodit, eum nonnullis Num Callisti collectaneis connexus sit, suspicari licet, quod eundi autorem agnoscat. Id solum liuic sententiae refragatur,quod NiphousCallisti in catalogo Patriarcharum Constantinop.qui e*d Volumine manu scripto continetur, inter patriarchas,qui ub saacio Angelo hanc sedem tenuerunt, duos Dositheos numeret, cum hic de schismate tractatus unum tantum referat. Adjecta est a Doctissi mo Editore interpretatio Latina iraefatio, qua causam editionis .perit,eriam in ipso titulo non obscure indieatam Nimirum .
quibusdam Anglis Episcopis nuper depositis persuadere cupit, v degradationem suam sive juste sive injuste factam tolerare,quam e clesiae unitatem novo schismate perturbare malint, cujυs rei grati Clementis Romani, Dionysii Alexandrini Gregorii Nazianzm Iohannis Chrysostomi aliorumque veterum dicta Lexe fa in m diu producit.
EX ITALIA Eques Domini FbHana,celebrisArchitectus,pam tu jam habet insigne opus,Vaticana Basilicae tam antiquae qua .recentis Descriptionem continens, multis aeneis leonismis exo nandum, quod propedieminet committetur P. Eonedictu M iauinin Castrensis, Serenissimi Ducis Mutinensis hoc tempore Histo riographus, Iohannis Baptis at pigni Historiam Principum Atesti' norum, jussu Heri sui, couitinuare decrevit. Idem ιarium Erudi
254쪽
roram, quod Italico sermon in I 686 Parmae trepit edere, mini Muis inae perrexi, ut adeo, cum in Actis mensis Ianuarii anni praesentis pag.qZ.ηιximus, non , ut Parmensis Diarii uise orem bu contiis. v atrione osticeamur fama publica nos deceperit. P. Gaudentius
histinus Carmelita interim progreditur m chndi. cetaneu It λ μ Eruditii conferantur Acta Eruditorum A. adco. pag. 38 C
peculiare opustulorum Mathemit corum volumen propediem ab , solvet, quo praeter ea, quae dudum quidem edita, in officinis tameta fibrariis obvia non sunt, varia quoque Galileiae Galili is,Alpho ΤΕ
rum meteremata . quae in manus omnium nunquam pervenerunt. comparebunt, Romae Emanuel a Schelyim te, Bibliothecae Vaticanae
sectus, Antiquitatibus suis Ecclesiasticis immortuus est, quarimvmum volumen, secuncti fossa quaedam, paucis ante obitum di uis, vidit,lupis Collegii de Propaganda Fide impressa. Ei in administranda Vaticana Ribliotheca P. Henricus de Noru Iesultis quos Gallia procurcisse constat prohibitionem Historiae Pelagianae ab eodem doctissimo Viro ante plures annos editae inequicquam obstant, bus, successurus dicitur. EX ANGLIΑ. Intra mensium paucorum spatium evivis ext efferunt celeberrimi viri Robertia Bostis philosephus praestantissimus ,
nec Angliae tantum suae, sed totius orbis literati eximium decus e Ri-ehardus Boterus Τmologorum Presbyterianorum facile ptieeps; Misardiu Loiser Medicus excellentissimus,4 Paulus Colomessu Po . I istor clarissimus Henrici Dodisessi Prae lactiones Academicae de vita Trajani bad Historiae Augustae Scriptores,una cum Annalibus Plinianis& accurata epistolarum ejus strie Chron ologica ad finem vergunt, post paucos menses edendae Histossae plantarum volumen alterum
seb praelo habet Boianus Horti Bolanab apud Oxonienses Curatori Chronicon Saxonicum a Whelbeoolim eum Bedae Historia EccIesi, niis Angi, Saxonica echium, ex codicibus manuscriptis triplis auialestius brevi dabit Gibsonu Oxoniensis e Collegio Regmali. Isaacus μννum Mathematices professior Cantabrigiensis, novum Philose. phiae Systema meditari dicitur Sub praelo jam ferver Dictonarium Ua re mastia, tribus partitis distinctum, aprarum prima Geogra aphiea est, altera Historica, mi Politica 'DMM-rus
255쪽
rio Morario in linguam Anglicam transferendo gnaviter intumis buni; fingunt, refingunt, addunt, detrahunt, adeo ut novum potius opus, quam versionem censendi sint procudere.
Sho. Georgii Fuestini Conclavia Romana reserata Tiguri 6yχ. . Io Iae. Hottingeriasortia Pallavicinus infelix Concilii Trident ni vindex. Tiguri 692. q. Io. Clampini disquisitio de duobus emblematibus, in quorum altero disceptatur, an duo PhilippiImp. fuerint Christiani Ro
D. Dan. Majoris prodromus Atlanticae, vel regnorum Septentri nsium in Achate albo expretarum declaratio praeliminaris chorographica. Κilonii r6yr. . Io Molleti sagoge ad historiam Chersones Cimbricae quadriparti. ta. amburgi 6'I. 8. Petri Francii orationes in unum colleetae Amstelodami.iόρ2.8. Mati. Nauritii tractatus philol. de sortitione veterum, cumprimis Hebraeorum Basileae4692.8. Theod. Jans ab Almeloveen Bibliotheca promissa oli latens Goudae. i5y2.8. milh. Ein Tentetelli Exercitationes Selectae Lipsae 6yr. . Ioh. Braunii Doctrina mederum, sive Systema Theologiae didaetieae& elenchtieae Amstelod.4692.8. Eliel Mauritii Dissertationes ex Iure publico, seudali privato, in unum Volumen collectae Francos Idy2. . Elii Veteli epistola de summa dignitate studii medici, juxta mentem Sanctorum Patrum prancos. 692. .
Ioaeh. Hildebrandi Theologia dogmatica Helmstadii i6ρr. in . Iusti Cht Schomeri disputationes de Collegiatismo Luneburgi
256쪽
iotre de Guilla ume III Ro 4 Angle terreis e par Medailles, Inscriptions, Arcs de Tri Omphe &e re eue illis par N. Cheis valier. Α Amsterdam i6ρχ in sel. Histoire de Concites Generauc commencant parrae premier Cone ite de Nicee Paris I692. in . Comedies de Plaute, traduites en Franc is par Mad. Le Fevre ais vectae Remarques c. Derniere edition. Λ Paris 169i. inaria Les euvres de Lucrece traduites en Francois avee de Rema que par M. te Baron de Coutures. Derniere edition AParisI692. in I 2.
Du oraum de Siam, par Mr dela Loubere A Amsterdam Emretieiis Historidues surae Christianitae de I Empereur Philip pe. Utrecht ιε'2. in II. Trai te dela Veriodesta Religio Chretienne parm. Grotius traduit par P.L. I. Amtrech I6yti ina. Exereitationes de Utilitate Phrlosophiae Naturalis Experimentalis
propositae amni Roberto Boyle una cum ejusdem An nota tionibus. E genuina editione Anglica in linguam Lati- avun translatae Lindaviae in9a. an A.
Chronico Egmundanum authore r. In hanne de Leydis e. Primus edidit adjectis observationibus Antonius Matthaeis
257쪽
M. Tullii Ciceronis de ossiciis Libri III. Paradoxa VI cum notis Alberti Christ mi Rotth Lipsi inya ini. Iohannis Idendorpii Sylloge Exceptionum Forensium, reviaviri
cessariis Supplementis ad serum potissimum accommodata ab Andrea Christophoro Rosenero I. V. D. L lae4602. va . Dan. Georgii Morhofii Pars secunda podhistoris sive de notitia auto- rum de rerum Commentarii. beeae46yχ Christiani Iuncteri Schediata de hemeridibus seu Diariis Eruditorum in nobilioribus Europae partibus hactenus publicatis, cum Centuria Reminarum eruditione de scriptis illustrium,
' Cum in Actis A.16yo.p.i8.4 sqq. liorurn Gallicum, Lalfenieis i Eglise eontreet lipre de Mr. Clode, colus exemplar ad nos pervenerat Autoris nomen minime prauerem, recenseremus, in ea persuasione fuimus, Scripti illius non alium autorem esse, quam D. Antonia inm Arnaliam. Ex quo laetum , ut in Indice quoque Autorum I. lius anni, liber hiearnaldo fuerit tributus. Nunc vero ignorare Lectorem Benevolum nolumus, pervenisse postea ad nos ejusdem Operis exemplar aliud, in quo tum in titulo ipso, tum in Approbatione Gilberti, Episcopi Tornacensis,d. s. Iun. A. 68'. perseripta, verus libri Λutor nominatur Rev. . ' Ante uri Canonicus Regularis, Cancillarius Ecclesiae S. Genove in universitatis Parisiensi unde in Mic in Indice liber merito erit vindicandus. Diuitiaco by Oos
258쪽
REFLEXIONS SVR LES DIFFERENS DE RE
Considerationum de Religionis controversiis pars quarta, qua eontinentur resiponsiones ad objectio, nes ex Germania missam, tractaturque de unitate Ecclesiae,§arum toleratione atque ad
missione in ipsa Ecclesia. Lutetiae Parisiorum apud J. Anion 169a in ra.
I Llusiris Pellitanius, eloquentiain eruditione non rninus quam admissione in aula sui Regis celebris, libros aliquot Reflexionum de Religionis controversis Gallica lingua per intervalla didit Parte prima inprimis ostendere aggressus erat, necessitatem Protestantibus esse impositam exactissime examinandi suam fidem; examen autem tale in plerisque hominibus locum non habete in vix reperire exitum; itaque sequendum esse lumen generale com mune totius Ecclesiae, infallibilitatemque hujus & necessaria esia pronusiam Specimen tamen examinis cujusdam subjecerat de Eucharistia. Addiderat denique relationem Latinam de statu religionis in Gallia, qui erat anno I68χ, non minus eleganter scriptam, quam alia plura, ab eodem Autore Gallica lingua, in qua regnaro merito creditur,edita,quae publice prostant Subjiciebantur probati nes,autorum verbis Partesecunda respondit objectionibus ex Anglia dc Batavia missis D e quibus quidem prioribus duabus partibus in Actis Eruditorum A. i68 pag. 6 .d seqq. diximus Tert a pecu
259쪽
cstorum dicetur Euarta, quam hic recensemus, tali occasione nata est Forte Serenissima Ducissa quaedam, quae non minus regia origine,quam magnis vivacis ingenii luminibus eminet in Pellillo. nianas Reflexiones quaedam notare jussit suae aulae Virum, non Theologum quidem, neque tamen controversarum Religionis expertem aut incuriosum. Praestitit hoc ille breviter, ut argumentum QAdverserius merebantur, modestein revetenter Pellitanius acceptas notas adeo non aegre tulit, ut potius testatus sit elegantissima responsione, nihil accidere sibi potuisse gratius. Ita continuato commercio, perpetuo tenore humanitatis, natum est, quod
libellum impleret, quem Vir amplissimus, ut harum ex Germania missarum objectionum non minus quam aliarum ratio haberetur, Lutetiae Parisiorum nuper in lucem dedit, rarum 2 laudabile specimen servatae in verbis moderationis sine rerum praejudicio. Sed ad libri contenta veniamus. Objector, praefatus quantum delectatus sit mascula Messica ei Pellitanii eloquentia, doctrinae fc ingenii ubique velut luminibu illustrata putat tamen non nihil ejus demonstrationi adhuc deesse. Λnte omnia admittit aut ponit, neminem sequi religionem aliquam aut mutare posse, nisi rundamentum ejus habere sibi videatur. Itaque omnibus opus esse nonnullo examine; alioqui religionem arbitrariam fore. Deinde duplices ait persuadendi rationes esse, explicabiles scilicet, aut inexplicabiles multa enim nos intimo quodam se su percipere , quae distincte exponere aliis nequeamus. Ad rariones
autem inexplicabiles revocari debere lumen internum,ac velut radium divinae gratiae animum convincentis, quem non Protestantes
tantum, sed .Pontificii admittant, quippe fidem divinam penitus certos nos reddentem disti mentes a magna probabilitate seu fide humana, quam gignere potest collectio argumentorum sane pulcherrimorum pro religionis Christianae veritate , quibus vulgo me imponitur motivorum credibilitatis Constare amem, multos rideles has rationes parum habere exploratas, desinexplicabili illo Divini Spiritus motu contentos non ideo minus salvari, quam do
ctiores Putat igitur debuisse Pellitanium de hujus quoque radii caelesto vi persuasoria tractare in veri lumini ab illusionibus dis-
eernendi rationes exponere, ut hoc praesidio Protestantes depelle-xςntur, quibus veritas divini verbi sua luce radiare iudicatur. Progredi Diuiligo by Orat
260쪽
greditur deinde Objector ad rationes explicabiles, mas ait esse vel generales, vel particulares Generales vocat majudicia, vel utTe tullianus vocabat,stras ri tiones; speciales autem rationes facere ait diuulsionem. His positis,Pellissonii argumentum ita formanam
cesse est, ut detur praejudicium infallibile sed hoc si datur, non potest reperiri, nisi in Romana Ecclesia tritaque Romana EccIesia est infallibilis. Objector missa nunc quidem posteriore praemissarum, missis quoque nunc aliis a Pellistani adjectis rationibus, clapeculiari tractatione Eucharistiae priori praemissae sese ait velle immorari. Hane rursus Pellis nius ita probare videtur Nisi daretur infallibile praejudicium , omnes forent obligati ad persectam discussionem; sed haec obligatio locum non habet, quia talis discussio a plerisque praestari nequio itaque datur praejudicium in- fallibile. Objector concedit,plerosque non posse onerari discussione accurata controversiarum; addit etiam .se nolle hie uti distinctione inter controversas fundamentales aut non-fundamentales,
quoniam regerere possit Pellitanius, saltem aliquas fundamentales controversias dari, respectu earum discussione aut infallibilitate opus fore consequentiam tamen negat a discussionis exclusione ad necessitatem in fallibilitatis, eamque in seingi statuit tum exprimcipiis communibus, tum ex principiis ipsorum Pontificiorum pec liaribus. Commune esse principium , quod fides divina generari possit a lumine interno inexplicabili divinae gratia per verbum Dei, quod lucerna est pedibus nostris , sese insinuante etiam in eorum aniniis, qui examina & rationes pro veritate religionis ignorant, quales sint Christiani plerique. Peculiaria praeterea esse principia ipsorum Pontificiorum, quae minime Protestantes probent, imo passim in scriptis refutent . his tamen prorsus everti necessitatem in- fallibilitatis. Scilicet passim quidem gloriari Pontificios contra Protestantes, & hoe suae Ecclesiae privilegium edere, quod ipsa damnet alias, non vero vicissim a Protestantibus damnetur. Sed hoc, re curatius inspecta fallum reperiri, nullosque laxiores esse in o. mnibus, non haereticis tantum, sed etiam Ethnicis ad salutem admittendis quam Pontificios, inprimis Jesultas, d his consentientes alios Scholasticos; quemadmodum sane dudum ea de re graviter questi sint Theologi Protestantes. Nam secundum Doctores Scho testicos complures&celebres, ad salutem tantum opus esse amor