장음표시 사용
511쪽
mentis serenum,naturae nostrae dignitati apprime conveniens,eo turbare valeat aliis perinde ut nobis ipsis nos esse natos,quodque considerare nos, ut unius corporis membra diversa, desinuicem si cero ruciquo omnis experte animo nos prosequi debeamus tantum
abesse, ut ullus sit hominum eui inferre injuriam liceat, ut potius nemo sit, cui non omni ope succurrendum, d cujus in gratiam non sint facienda a nobis, quae amico conjunctissimo aliquis fecerit quemadmodum justitia unica actionum nostrarum debeat norma esse & regula rae utilitatem' bonum societatis humanae scopum esse deberes, ad quem omnium collineent conatus, & cui ut serviamus, nullus tantus sit labor quem non subire, neque peri culum ullum, cui nos exponere noliri non sit ossicii Annon vero suspicari aliquis posset, neminem talia scribere potuisse, nisi qui in Iblitudinem abditus,4 eontemplationibus profundis immersus, Christianus denique sanctitate singulari conspicuus fuerit tinc ininterim Virum fuisse,in celebritate hominum semper versatum,negotiis maximis in orbis theatro exercitatum,atque urbis, totius mundi capi tis, consulem,o gentium denique religione imbutum. Exinde sane colligi posse, quousque recta nos ducere possit ratio,si eonsulere eam
ubique&sequi vellemus,4 quam parum sit illud, quod religioni in
praescribendo vitae cursu sit agendum, si tales simus, quales nos esse
debere libris istis Cicero docuiti quidem quod primum est, hie
desiderari, fidem nempe charitatem; sensum item compunctionis,
ex notitia de naturae nostrae corruptione exortae; cognitionem de nostra verum bonum assequendi impotentia, inuae ad totum de
Christo mysterium pertinent, quibus omnibus verus Christianismus contineatur sed facile ista locum inventura apud hominem, qui in seipsum Tequenter descendat; qui inquisitione veri occupetur; qui jugo rationis se subjiciat; qui contra sens excubias agat,&perniciosas illas voluptatis illicias qui aequus ubique, benefacere Omnibus studens, δου nihil pro vero bono habens, nisi quod publice prodesse constiterit. Quis enim dubitet, dispositiones ista requiri tria eo, qui professionem Christiani simi amplecti velis aut qui fieri posset Christianus, qui nondum est homo, nee ut fieret, cogitationes umquam suscepit Nihil sane posse tale quippiam in nobis operari rati nm,quod pretium aliquod a Deo auferat; posse tamen gratiae obstacula
512쪽
eula removere, sensuum illusiones dispellere, animum nostrum coeriae itis affectibus ad seipsum revocare, uno verbo illud, quod gentiis Ies praestitisse haec testentur officia. Inde ipsorum libros atque liq)utationes esse utilissimos e nullo tamen fortasse tam bonas fruges,' ua ex Ciceronis hoc volumine demetere lectores posse.
abus de manunimento sesie pri te inimisitis odi
Tractatus Equestris contra abusum prosequendi se Valas inimicitias,autore Iosepho de Ansideis Perusino, Academico Insensato,& Nobili Cubiculario Magni Ducis Hetruriae.
Persiae typis Constantini, i691. in . plag. 3s. IN hoc Tractati, qui beneficio illustris Magliabechii ad nos delatus tribus absolvitur libris , illum sibi potissimum seopum Nobilissimus Autor praefixum habet, ut consultis eam in rem diversis scriptoribus d ex propria , quae ubique elucescit a judicandi dexteritate, primo consuetum privatam inimicitianti. quam per malevolentiam duarum perfitiaram haud occulte rein ciprocam definit) prosequendi abusum, privataeque vindictae injustitiam ex principiis moralibua accurate ostendat ubi tamen i cet duella optimo jure prohibita sunt, honestum nihilominus gladiinsem,necessitate ita exigente,& deficiente praesertim segitimo judice, modo cum iustitia: fortitudine , o citra ullam prae altero praerogativam adhibeatur, non prohibendum, sed nec omnibus promiscue concedendum ess haud obscure insinuat. Diversas deinde osse Iozam realium & verbalium species, quid circa fingulas considerari mere
atur quomodo etiam Equestris ordiniis viri, rationis ductu oc imperi tibique praevalente se gerere debeant, distinctimin acute examinat.
Deniqueinde satisfactione agit, quam omnes gravissimae etiam os-fensiones, excepto manifesto adulterio, admittant,4 ad quam o rendam ωaceipiendam tam findentem quam ossensum proclives eradcctari ita ut sitia insenua vera facti narratione prantia, adjς deincUs
513쪽
deinceps poenitentiae contestatione, dc subjuncta petitione condonationis illam praestet, hu contentus,in ad pacem inter se reducendam promtus esse,nee alteruter plus minusve justo ab altero exigere, sed
honoratiorum ex Equestri ordine arbitrorum judicio uterque stare debeat. Et talem satisfactionem etiam susticere si quis alteri cui tamen in ipso actu talem injuriam non inuliam relinquere incum. bat molaphum impegisset;modo offendens, praeter adducta, insuper eonfiteatur, se asso tuum impotentia abreptum, improbeis pessimi instar hominis egisse, alterum vero talem injuriam nequaquam mereri Plurimum vero ad tollendas honesto modo privatas inimicitias, sabiliendam hoc pacto tranquillitatem publicam, conferro
Polle autoritatem a principe uater positam. Ideoque maximam deinberi laudem, qui nunc rerum in Gallia potitur, LUDOVICO XIV, quod peculiarii', ut verba ejiudem habent, i se justa re ad consi vationem Equestris ordinis necessaria constitutione detestando isti privata dissidia gladio dirimendi abusui obicem posuerit; in qua imter alia cautum legitur, ut qui alterum percusserit, post biennalem custodiam, nec ipso offenso intercedente coarctandam , ille inde egressus similibus ictibus recipiendis se submittere, im viva vomquam seripto testari teneatur, se bruto more alterum percussisse,&i gare insuper, ut condonare sibio offensae dememinisse dignetur. Ca,terum ut Principem quoque suum , Magnum hodie Ducem Hetruriae
COSMUM III dignis Autor extollit praeconiis, quod singulari gratia
discordiis inter Nobiles praecipue vix exortis honestum finem imp nere satagat, cujus auspicio etiam cujussu ad spinosam hanc Honoris Equestris materiam discutiendam processerit: ita inter summos Imperii nostri proceres, non minori encomio mactandus venit, quivi arte Marte eum Majoribus paria facit, Serenissimus Elector Bran-denburgicus FRIDERICUS III, qui praeter complura facta Heroiaca alia, ante annos haud ita multos id quod desperatum aliis opus videri poterat severa sanctione omnem Monomachiae licentiam ex provinciis suis eliminavit, & non minus effreni alterum quocunque modo laedendi pruritui frenum injecit,quam offenso,pro
injuriarum diversitate , de suffcientissima satisfactione hactenus pro toti
514쪽
Chrissiani eisii Orator Erudituri
Lipsiae sumptibus Io. riderici Gleditschu, 692, in I. Constat plagulis 66. I otissae tot ingenii monumentis rempublicam literariam si
non potest devinctam reddere celeberrimus Mam,quin tio. bis iucundus semper accidat labor,quian recensendis eisdem nobis imponitur. Ut enim faecundissimum a natura faventiore accepit
ingenium, ita amoena nunquam non novitate lectorum animos sua
viter trahere solet. Qui igitur jampridem Oratorem Polirisum, post hunc Oratorem Elucidarium, ut vocat, quo istum plurimis it iocis egregie amplificaverat auxeratque, Germanice itidem luci publicae exposluat ut de Latinis ejusdem Institutionibus Oratoriis nihil dicam9; habuit tamen praeterea,que eloquentiae studiosorum comis modis nunc consecraret, O ratem Eruditum. Quantumvis enim, ut in omni oratione eruditionem adhibeat non ineptus orator, neu cesse sit quemadmo lum tamen vulgaris eruditi fert acceptio vix alios id nominis auferre perspicacissiimus in rebus ejusmodi meisivi anno laverat, nisi qui ex eruditionis penu nonnihil aut quod caeteroquin rarum: non vulgare, eximiumque sit, sermonibus suis admisceant. Illorum igitur studiis ut consuleretur, isto libro operam dedista Auctor, quem dua in partes distribuit, quarum in priore docet. quomodo adhibito Allusionis artificio eruditionis opinio orationa anciliari possiti ita nempe si vel ingeniosae imagines &δε- , va extantiora exempla, vel exquisitiora denique apophthegmata in me. Eum asserantur, quae omnia aut ex miscetaneis aut ex coclectanei aut ex ipsis etiam dissiplinis petenda sin ut haec Omnia tribus integris libris fuse persequitur, in quibus inter alia & regulifin exemplis ex Medi Obarbo, Menetren, Birotici, alusque docet, quomodo pro . pria industria eruditionis ejusmodi curiosa supellex comparanda&sn usum oratorium transferenda sit. Ubi tamen praeciar imprimis nobis videntur illa, quae tertio libro de raudis distributione, is erudia in evntasione, de erudita deniqua a -- peculiam
515쪽
ribus capitibus praecipit. In Veriori pane de ExpreFon item
minum retineamus, eodem instituto agit, quam apum ad eruditi nis laudem admodum commendare orationem posse, uti asserit, ituta quae ad eam requirantur, ut scilicet emphalica, ut perstuua, ut amaena deniquevi ornata sit,prolixius monet de quibus tamen omni bus veIἱdeo plura non dicimus, quia dignissimum librum arbitraismur,ut tum ob linguat Germanicae purissimam dc sponte fluentem suavitatem, tum ob exemplorum clarissimorum ad ipsim praxin tendentium copiam,tum denique Ob rerum varietatem non injucundam. frequenter ab eloquentiae cultoribus evolvatur. In fine duplicem appendicem Aut Io adjecit, in quarum priore orationes exhibet, rentale ,geminatis exequiis in Domo Electorali Saxonica. k Serenia. smat matris,& filii Electoris Potentissimi destinatas, alterarita. Monstra rosae repraesentantur, quibus heroicus tumulus gloriosissimi
Principis, O GEORGII III orationibus variis enco aincisin eucheticis sub ductu Auctoris conspersus fuit.
PROIET ET FRAGMENS ' V DIcΤυ-NAIRE RITIQUE Detineatio dc fragmenta Dictionarii Critici.
terodata apud Regnerum Leers anno I691 ina. Constant plag.2DPRodit tandem prodromus libri, cujus spes ante biennium uia
Belgicis de libris eruditorum relationibus facta est Scopus apparatus ejus in epistola ad R detam,humaniores literas Tra lecti ad Mosam profitentem,explicatur. Autor licet nomen reticea ex stylo elegantissimo variaq; erudusione, utin ex lite cum D.Iurio divinari haud dissisulter potest. Constituit errores Dictionariorum sue Lexicorum, dataq; occasione aliorum quoq; autorum omnis generis colligere a labore, ut ait,illi non absimili quo Herentes Augiae stabula purgasse in fabulis dicitur Agnoscit quoque talem videri posse, qui amanuensibus potius & quibuscunque compilaroribus , quam viris conveniat, qui ex se aliquid ad rem literariam eonterre possint. Tuctu tamea inititutum suum, tum ex genii propensione, tum a
516쪽
materiae amplitudine,quam tantam esse dicit, ut non pauciora volumina quam Zvingeri Theatrum impletur stoquam se tamen uno v lumine comprehensiarum esse pollicetur. Quod vero etiam magnorum d illustrium scriptorum opera examinaturus sit, vitio sibi verti debere non putat cum nemo tanto sit ingenio aut doctrina, qui non hallucinetur:id quod caligeri,Salmissi dc Ba onii exemplis confirmat,ex quorum lapsibus minorum gentium autores solatium petere posse monet. Neque tamen vilem ignobilem flaborem eorum esse arbitratur,qui censuram in alios exerceant cum summa diligentia cavere debeant, ne ipsi, dum alios arguunt, censuras incurrant,
quod Casubono in Baronium notas scribenti accidisse, non dissimulata vitilitatem porro operae hanc commendat, quod ab erroribus is numeris vel omittendo vel perperam sentiendo scribendoque commissis,liberari homines possint, tantoq; majus pretium emendam iis libris accedat.Quod vero non integrum opus, sed specimen ejus iri praesens edat, ideo a se fieri dicit, ut judicium orbis literati experiatur. iudieaturus inde, continuare ne an abrumpere laborem satius fuerit. Quod leviores quoque errores,dc quos doctiores facile corrigere possint, itemque eos, qui in prioribus librorum editionibus admissi, in sequentibus eorrecti sint, arinotet, id ita excusat, quod non omne suo judicio sphalmata deprehendant, neque recentiores Optimae editiones in omnium manibus versentur. dia hoc scriptionisi nere incurri posse facita praevidit mereti tamen se illa non opinatu cum nullius scriptoris gloriae detrahat, imo optimorum librorum a tores libentius notet,quia soli emendationem lubentes ferant, di id alii negligendi sint, qui admonitiones respuunt, aut quorum scripta ejus ingeniivi ponderis non serie, per quae lectores in errorem induci facile possint, inprimis ignoscendum esse ait lexieorum compilatorubus,ob laboris infinitam pene molem .Quod vero minutias etiam aliquando persequatur, id profuturum esse credit ad excitandam majorem scribentium industriam, illumque rigorem in suos libros vel maxime exerciturum se esse profitetur. Nihil denique tam minutum esse putat, cujus investigatio viris doctis displiceat. Ideo exemplo ii lustris viri magnique nomini Ezechielis Panhemi sese erigit, qui ju sto volumine de numismatibus tractaverit; neque enim omnia ex
517쪽
di commoditate aestimanda esse, nisi serie viuinam rerim vulgaris exigit,opitiem summis artificibus praeiacri eisanimadversonitas excitari ingenia, veritatem insimo occurri posse non dubitat, majorem aue ideo illic adstruit, quam mathematicarum subtilitatum nimiis Neque vero inficiatur criticae opellae vanitatem, ut oldcrerum Tandem abstinere se velle testatur a contra, tractatione; ntque enim fidei & religionis,sed facti errevelligam' detegi. Perstringit vallum opus Morerra, Di nempe Historicum, cum toties contra dissentientes circa declamet, quasi sermones excitandis ad bellum sacrum habere debuerit. Haec fere sunt, quae ex Sciagraphia priris critici excerpenda nobis visa sunt specimina ex eo Bibetauior ordine alphabetico Vocabula sunt, quae Missis. Arnal 0.e Antonius, in Sorbonicus satis notus
m Iohanna, illustris Ac docta superiori seculo Lucius se Cornelius, Consul Romanus Α. u. yi . . relligitur Autor, qui sub Stephani Iunii Bruti nomine tyrannos scripsit quorum plures refert, Viscellis nos Lucium &Cajos,Heminam,& occasione Cassii Sev-sros Augustus Caesar damnavit de natura epasmodi libiquatenus ad erime si is majestatis pertineant, disputat. Philosophus Epicureus tempore Ciceronis. Comemu
reschalli Franciae sub Lud.XIV, quae sepientia se meruit, ut emploLegati Gallici vicem in lonia susinereti H Msve dies, cujus varias definitiones de mensuras recentet Maria Bruneat, Caroli De Loges uxor, foemina nobilis
sub initium hujus seculi in Gallia celebris. yn mour intllarethain Iohanna sorores in Anglia, eruclitaein clara ficulo. -- Matia, pellex Caroli IX. Galliae Regis, traguis Henrico IV adamatae. α uxis c pictor inclutae se horum explicationein descriptione egregia polymathiae tor earubet, quae desiderium absoluti operis proximo' uspore videndi lectoribus facient,4 in nobis quoque i sermus, quod ubi die Maalao p. II.
518쪽
is Actis nostris R. 689, p. 639. - quoddam erratum, vel nostrum vel ejus, a quo Iob. C- libet contra Arnaldum editus est, annotavit is erroribus enim immineo nos nainime pro ur, sexiguas gratias clarissimo Autori debemus,quod laborvi nossi mulani elogio supra metitum proseeutus est, Lipsiamque nostram thenarum Germanicarum cognomento honoravita
ANTIVI LIBRI MISSARUM ROMANAE ECCLESIM
Antiphonarius S. Gregorii PapM Comes ab Albitis
ex Caroli M. praecepto emendatus, una cum aliis est nariis,& pituitae Evangeliorum, ex in& coscibas live primima edita, sive emendata, studio
curaque Iosephi M. Cari Presbyteri Theolog
Romae ex typographia Ioseph vannaesi c.risti in . Constat 3 Npharu V, eaeterisClarissi autoris scriptis Actorum nostrorum sinc plomenta Tom L p. 86.4squ videri poterunt. Praesentiis
voluminis priori parte continetur primum Antiphonarius, quem MSC. eodices Gregorio Papae tribuunt. In eo minoribus typis expressa sunt quae post octavum seculum a lita eensentur Majoria, et laritatis causa celeberrimus Editor nonnulla addidit, uncinulis in . Husa, quo facilius internosci posset, quid ex usu vetere imprimis in repetitionibus supplendum esset Edem placuit ossicia feri eum ab ossiciis festorii disceratere, quae in SC codie permixta orant, ut hic Antiphontarius ordini, cui in modernis libris obse vari soler conformis fieret. Codices aurem manustripti, qui a hujus Antiphonarii editionem adjumento fuerunt,subinde in margiis ne notantur. Subjungitur huic Antiphonario appendis, varia e serpta ex eoditibus, . at Antiphonarium pertinentia eo ps
519쪽
tiae in Basiliea Iohannis asservatur , a Longobardorum Regina Theodoliud eidem ecclesiae donatus, duabus tabellis eburneis inclusus, quarum pars posterior effgiem Regis Davidis ante tvero effgiem S. Gregorii exhibet, cujus capiti sequens disticho 'adscriptum legitur:
Gregoris Prasit merisis, nomise dignau, - - undegen- ducit, summum conscendis honorem. : . . . Exemplum hujus codiei manu sua descriptum praedictae Basili Archipresbyter Petrus Paulus Boscha ad Carum nostrum transmiis si, qui hunc codicem post Amalarii aetatem scriptum esse censeticum feria o Parasceves praetermittat tractum qu habitat,quem sci. tum Amalarius agnovit, ejusque loco substituat tractum eripe me Domine, quem ordo Romanus ab Hittorpio vulgatus,in liber do divinis ossiciis sub Albini nomine editus nuperrime compilatum di eunt Idem judicium ferendum existimat de ecclesiae Carnutensis, quem cum edition Pameliam id de Loo Prior S. Petri ord Ben eurantibus Claudiotio Congreg. S. Mauri Procuratore generali, oh Iohannenio. Cum eadem Pamelii editione contulit Antiphonarium Cais sinense Longobardicis literis scriptum Erasmus Gai tota a Caleta, collationes illas Cato nostro communicavit. Claudit priorem huius voluminis partem Litania, quam a Canonicis Basilicae Vatica
nae S. Petri seculo circiter duodecimo usurpatam fuisse, Edito si
In posteriori parte ex codice Carnutensi, cujus apographum Arnales de Loo paulo ante memorati beneficio accepit exhibet primum Comitem ex Caroli M. Imperatoris praecepto ab Albino emendatum, una cum appendice ex eodem Carnotensis ecclesiae dice deprompta. Hunc excipit Lectionarius seu liber lectionum, quae ad Missas Romani ritus leguntur, ex antiquis Sta codicibus collectus item Indiculus antiquarum lectionum S. Pauli Apostoli ad Milas, in usum, ut videtur, ecclesiae Mediolanensis, ex codicea ginae Sueciae, qui nune ad Uaticanam bibliothecam accessit; imstremo vetustissimum lapitulare Evangelicarum lectionum ad Miciam ex multis codicibus antiquis collectum, cui passim notas suas
pro illustrandis,ubus liturocis do imus aditor adjecit. C
520쪽
extrema pagina vacaret, subjunxit praefationem libri, qui Comes appellatur, sub Hieronymi nomine a Luca Acherio tomo I3. spiciis legit, jam pridem una cum Polydori Vergilii excerptis de nomine
autoribus Missae a I laeto Magdeburgi publicatam. Praemisit Carus toti volumini disquisitionem antiquorum iamum circa cantus Milti:, in qua primum de antiphona ad introitum, cujus originem ad Caelestini tempora referendam observat, disserit, a quibus, quo corporisin vestium habitu,&quo loco ac ordin canista fuerit, exponit. Deinde etiam de litania Κyrie eleison, da hymno angelico, ac imprimis de responsbrio gradati tractat. Tum ad hymnum Halleluja accedit &Sozomenum, qui Alleluja semel quotannis in festo Paschae Romae cantatum asserit, eum Hieronymmo ita conciliat, quod etsi semel Romae publico statoque ritu Aloletula cantatum fuerit, quisque tamen privatim, quoties libuerit. eo hymno usiis fuerit. Tandem etiam de tractu & catacris nusiae cantibus nonnulla subjicit.
Dn de latoubere, Ablegati Regis Galliae extraor dinarii ad Regem Stamensem in annis 158 42688, Descriptio regni Siamensis Tomi iu
Λ-elodam apud Λbrahamum olfgangum Iby. in a. Constat plag. 3 4 multis figuris aeneis. Quamvis in relationibus de gestis Gallorum in reuno es me. quarum compendia in Actis nostris Λ.468 ,i6884 69ci dispi exhibuimus, haud pauca de situ natura regionis,sta tu publico moribus incola um memorentur autoribus tamen earum propositum fuit, acta Legatorum G id litor ut aut Missionarisorum, quos vocandi inpris desultarum, praecipue recensere M. beri vero a Rege Gallia Legationi Sia mensi des inatu i eum anno