장음표시 사용
561쪽
dependentia par fieri affectaverit. Ipse vero ad quoddam prae 7 μ ita enim loquitur in universum hoc dominium, cujus admitti
tio Aristocra a penes varios Archangelos sit imo Deo sum p tente primitus fuerit, eum adspirasse existimat; quod Messiceret, rella quos Angelorum ordines suae praefecturae subjicere opus sibi esse semtiens,vires dotesque suas ambientium more ostentare coeperitiam in hanc sententiam siuam ex Matth. IV. o. ubi Satanas adhuc om, in mundi regna sibi parere existimans, Christo ea adorationis praeir iniri offert Fortius autem eandem confirmari putat ex Epist. Iudae v. .
ri Principatum proprium non servantes , h. e. transgress m aliorui se pomoeria insiluerunt, caeterasque mansiones Angelicas invaserunt, se quamobrem facti sunt οἰπολ-Wneris διον οἰκητηργον,h. stati senis ipsis assignatae desertores. In verbis enim modo recitatis non poenam malorum geniorum, seu e coelo dejectionem, sed
culpam describi probat primo exinde, quod in proximes verbis poena indicetur , ideoque culpa prius quem ordinem in praecedentibus quoque Apostolus
v. . ait: τὰ μὴ n. σαωπις en culpam lyιμωλε- en poenam Sic in seqq. v. . c. Probat hoc porro ex parallelo Apostoli
tricloco, a quo Iudam mutuo accepisse verba illa, maximorum viro rum est sententia. Iurat itaque noster, illa apud Iudam ἀγγέλους
οικητάνον, apprime consentire cum istis Petrinis: - γελών et α τη-ντων ,sicut contra illae Iudae: ia,L In ηαερας μεγαλης dota accuratissime cum istis Petri: σωροῶς ζ cp-λωσας,conveniant. Ex eo etiam interpretationi sita aliquod pondus accedere judicat, quod ista emphatica: τηνά τωνάρχην, ατ ιδιον οἰκητηργον, sit . relative opposita innuere videantur, scilicet την - α Μουν άμην. ωτα ἀλλοτριοψοικητηργοι. quae Angeli illi desertores invaserint. De nique verba illa. μω τηρησανlooe, ωάπολιοποντα non pati scribit, ut poena dejectio Angelorum ex collo hic indicari credatur, utpo te quae actiones spontaneas, non coactas denotent ac nemo de Ad mo pari loquendi ratione dixerit, eum invitum constet ejectum.
Ad secundum inde Caput pergit Auctor, in quo ex
562쪽
MENSIS NOVEMBRIS A. MDC XCII. si
men Luciferi angelorum ejus superbi.im fuisse ostendere satagit. Hos vero illius suasionibus ad shid allectos ales unde illi etiam πειροι- ντὶ nomen in Scripturis natum fuerit) quibus spe universalis, cujus ipsi quoque participes futuri essent, dominii, mucis Princ,
pisque sui excellentia excoecati faciles aures praebentes, in sceleratum foedus consenserint; ita quidem, ut alii omni madio hoc scedus promoventes antesignanos quoque se praliterint, alii vero ut inclinatiores in Luciferi partes, tanquam minorum gentium milites eum secuti saltem fuerint. Et inde natum discrimen , quod inter malos Daemones Porphyrius, Iamblichus, Psellus aliique agnoverunt, ipsis quoque Scripturis non dissentientibus, Marc. IX. 29. Ephes. VI. 2. Matth. XII. F. Luc. XI 26 cujus discriminis rationem ex epithetis illis adscriptis aliqua ex parte liquere Auctor arbitratur, cum tetrici alii, surdi ac muti dicantur, Marc.IX. 13: lascivi aliivi impuri, Luc. IV. ad plerique ut fanatici, visiones .enthusias mos pollicentes describantur, a Chron. XIIX. I. quibus egregiis scilicet eorum . donis Princeps p rum commode uti, , secundum ea minii teria illorum apte disponere optime noverit. . Dubium cuidam subnasci posset,invidiam potius malorum Angelorum filisse vitium,quod ex ea profectae videantur Protoplastis intentatae machinationes. Sed
praeterquam quod filia superbiae sint livor atque invidia, probabilius est, Satanam ingens coeptum istud, quod in coelis moliri inceperat, interris prosecutum esse, hominem quoque universili, quod affectabat, imperio subjicere illarum ope voluisse. Quod secundum L ciseri ela Angelorum ejus facinus illis πονηροῦ his vero πονηραν
πνευματων nomen fecerit, quippe quod insanabile prorsiis ejus genium arguebat, eumque ab omniprob.rtioms secunda beneficio excludebat; cum contra eam homini misero, aeqim simis his rationibus inductus,concesserit summusIudex,quod alterius insidiis ipsum circumventum peccasse videret, quod animi post peccatum consternati verecundia GenesIII.7 eum non, ut Satanam secundi criminis
scelus, plane insanabilem esse argueret Adstructa ita ex Scripturis sua de Lapsi Angelorum opinione, Auctor tertio quoque argumento eam confirmat, quod ex consideratione morum,quibus post lapsum adsuevit Diabolus, ipsi subnascitur. Praecipue autem urget summum
ejus Polymeisma in mundum inducendi studium, quo honores Deo Tt ira debitos
563쪽
debitos per idolain creaturas in se derivare, siaeque sept re conatus fuerit, utpote quos ab ipsi quoque Servatorere non erubuerit. Et hoc esse ait, uod Apostolus Rom. ocia
τωίτητα enim inveteri foedere semper sere idololatri.im notare sitis notum esse, nec obstare sequentia verba Rar' 'pum δι, hi pote quad versum sequentem antiquorum codicum Mammoiuli auctori a
te rejicienda putat. Euartum denique suae opinionis argumenturii desumit a Christi Filii Dei mam festationeau solventa opera i
facta, cum emicans in eo praecipue humilit tu virms,satames mini quoque inspirati, cui medelam in ram satis indicare videatur. Haec de lapsi, ciferi angeIorum ejus Harioribus adhuc Scripturae monumentis suas de cogitationes inniti sibi persuadet, ad quasdam de .Hominis itaque statum primaevum,quamvis, quod aiundiquaque perfectum ac consummatum ipse statuat, ut non qualis fueris, sed qualis fieri pociterit, considerandum Viro docto tamen dictentit, qui in nupero de imellectu tu,homini integro praeter facultatem a senti notitiam ejusque ope in cognitionem boni verique nitentem, vix quicqua liquit. Statum itaque hominis probarionarium hic iterum inculcat, probationis examen extitisse contenden praeceptum nec tingeret homo scientiae boni remali arborem. Cujus nominis r se in ipsi videtur este, quod Creatoris de ea latae legi obtemperantes Arnum, transgre res vero malum sint experturi Prombebatur illis arboris contactus,non quod vel tructui vel ipsi astui mali mora i ouid adhaeseriti physicas enim fructus vires noxa non caruisse, cilius sene quis credat, quo magis clarum est, primum gustatieMetum lascivientes ac prius incogiutos membrorum motu .ditatis scientiam pariebant, mile, quorum pudore etiam parentes, illa praecipue membra ficulneis foliis texisse dicquod experimentum obedientiaediumanae inde capere sapinae placuerit, ut ex illa sciri posset, bene uti viribus concestis, de arbitrii praecipue libertate hominem, dum normae recte volendi, h. e. divinae voluntati adhaererct Neutiquam vero credendum, insidias
564쪽
struxisse homini hoc praecepto Deum, utpote quod observatu facΘIe, minis insepe promissisque his licet occultis munitum fuerit, imo quo id plane Deus intendisse videatur, ut cautum hominem redaderet ab insidiis , quas Angeli lapsi ei essent structuri Tentationem porro a Satana serpente revera indui, quem animal fuisse per- astutum desse erectum urcredat, verbis Scriptura Genes.III.iψ se
cogi existi typeractam putat, simul Iuliano Apostatae obviam it, qui Scripturam in hac narratione inepte mendacium prodere blasphemavit ruspectam enim statim foeminae, territae etiam, bestiam loquentem ait futuram fuisse, ut finem suum inepta adeo fraude Satanas obtinere non potuisset Cui satisfecisse se putat Auctor ipsi objici sis.
omnitim animalium naturas ita perspectas nondum habuisse Evam ,
ut sermone demitu serpentem noverit. Multa enim, quae sciri poterant, ignorasse Protoplastos, vel ex eo satis liquere, quod avido hoc mictus vetiti es ad majorem scientiam adspiraverint. Et hac quidem occasione penitius considerandam divina imaginis rationem . Auctor ducit,quam in justitiain sanctitate recite quidem poni non abnuit, sed, num alia illa sit ab innocentia, quaerit,in hanc perfectionem mere ne alivam esse,concedi sibi postulat, adeo, ut plurimum quidem homo potuerit, nec ad ulteriorem persectionis metam eo
tendere difficile ipsi fuerit, sed tamen adhuci ut ipse loquitur in ca
ceribus steterit. Iustitiam enim originalem in sanctitatis habitu post creationem infuse ponere, scholarum esse insemium dicit, quod lapsus heul nimium facilis jamdudum confutaverit. Scientiam pientiam e facultatum exercitio in homine integro oriri denuisse putat. licet enim impressast uti loquitur' seminales aliquas ideas
habuerit, radiosque intellectus lucidiores, illos tamen integuments corporis non pariim obscuratos fuisse scribit. Integrum denique hominem vult idem esse ac innoccntem dc cui nil pravi aut in pejus proni inhaeserit,amo qui potius in partem meliorem inclinatum se senserit, ita tamen,ut cretori, nus recte facultatibus utens, obnoxius extiterit. Quae omnia susscere putat,ut homo ad imagnaem Dei dicatur conditus. Quam vere, quam orthodoxe, Theologorum ulteri
ori discussioni relinquimus. Jergit de Auctor inscursiam de ipsa tentatione, quem hac de Imagine divina digressione interruperat, peditexere,in tam Diabolum tentantem ejusmae artificiosas machinati
565쪽
nes, ex sermonibus cum Poemina habitis peraphrastiea in explicatis,ob oculos ponere nititur, quam seminam quoq; tent
tam,quae&serpentini sermonis suada,in propriae imaginati
qua fiuctum tanquam pulcherrimum & maxime expetendum iaxerat,incitata tandem in peccatu conseruerit, postquam scilicertasia ex adspectu perculsa inemenem gustandi cupiditatem cujus vestigium hodie quoque in parturientibus picam relctor arbitratur. Ex quibus omnibus prolixius expensis, siti hominis quoque crimen ruisse colligit, cum nihil a serpente di invenire se dicat, quod huic accendendae unice non inserviat, qui relamirum maximum scientiae gradum,sapientiam divinae millam, temporis momento impetrandam,ambitiose promittebat, stat in xut omnia simul coacervaret,quae in mundo sint,non ex Patre, - ε- piscentiam nimirum carnis monum ad vescendum,concupiscenti, oculorum pulchrum octu praecipue vero fastum vitae concupiscibile, quod intestigentes ceret . Adeo ut omnium humani gener . ruptelarum lineamenta hic posita derint,quae in immaculatis ituri constantissimae durationis esse, facile liqueat, utpotestar, quem primum imbiberint, ac proinde a blatibus me tinctis ad omnes rivos derivati sese habentia.
gationis peccati illius rationem cognosci posse judicat. Imo in primis parentibus peccatum corporis appetitus prius infecerit,'
postmodum aninuae quoque facultates secuin traxerunt, misti quoque vitiorum ratio facile reddi posse Auctori videtur. Cui i omnibus eorum posteris temperies corporis peccati primaevi 'corrupta parentum Vitio adhaereat,ea tamen in omnibus aequet reperiatur, diversas quoque inclinationes in anima ab ea produci .n
cesse esse dicit, ita ut ad hoc peccatum alius, alius ad istud magis propendere se sentiat. Redit inde Auctor ad textum Scripturae, ejusque verba historicam seductionis Adami, ab Eva jam lapsa actae,narrati nem continentia,pari,ac superiora, paraphrasi exponit. Dissentie vero hic ab Hieronymo augustino, qui ex I. Tim. II. I . Adamum non seductitam esse, eoque gravius eum pec se colligunt, quod con tra conscientiam etiam cum scemina perfiladeri se passa conscientia repugnante nihil admiserit hamori iratiae foeminae id dederit, ut ejusdem criminis reum se faceret, quam rejectam contristari noluisset. Di iligo by Orale
566쪽
MENSI NOVEMBRIS A. MDC XCII. ueri
Nam amorem foeminae selam, quae Adamum seduxerit, causam iussς accessisse quidem illam eaeteris, quibus Eva persuasa iterat, rationibus, praecipue cum etiam illam nihil mali post fructum degustatum pati videret, facile largitur textum Apostolicum velle haud putat: in illo enimus πρωτο solum repetendum esse, stylo Scripturae iam, tiari, & tunc nihil prorsiis, quod Patres istos juvet, comparere. Ita locum illum iraeroretatur, quasi legat: δάμι γάρ πρωτ - ἐπλι Eυα Καυδαμ ου ---η πρωτο- η δε πινα - - Θεσιὰ πρωτη Ἀλώω βασει γεγονε. Interim tamen, ut diximus, non leve momentum Adamo fuisse sceminae amorem,concedit, cujus rei ipse quoque vestigium in filiis sitis reliquerit, miram scilicet illam virorum,qua uxorum s bilicitationibus cedunt,facilitatem pubter ut iupra picam gravidarum vestigium concupiscentiae matris Evae in ejus filiabus esse, annotaverat. Tandem Auctor repetitione fa ctasimmorum capitum, Ac nonnullis, de quibus in ipsa tractatione satis se dixisse haud putabat, contra Arianos potissimum ac Socinianos duputatis, contra quos non minus ac Pontificioso Fanaticos paLsim data occasione calamum strinxerat, finem huic tractatio imponit,
re nuper Interpretis Gasci, super loco S. cinia mi
mmilia III in Episi, ad Hebraeos. Lutetiae Parisiorum apud viduam Sim. Benard, ΘΙ. . Constat plag. 7. Quod iis, qui vel Graeca Latio dant, vel Latina alio idiomate
reddunt, accidere videmus passim, ut a mente scriptoris dis datur aliquando idem interpreti Gallico Homiliarum S. Chrysostomi in Epistolam ad Hebraeos, evenisse nuper deprehensum est. Dixerat Chrysostomus sub initium Homiliae tertiae ad verba Pauli cap. I. comm. 7, 8, οταῶθα; Ιουδα ου , 34 τὼς Παυλα
άνε - vel ut habet Veronensis editio, δυο, σω m. δεικνυς, uti u θεον,
567쪽
llis duae natae sunt proposiones N in controversiam. ma:percutit Paulus Iudaeos,ostendens duaspersona re Deum inem. Altera: Marcellum vero alios, quod dissim siti persona di tinctae secundum posa tuas has propositiones cum sic intellexisset interpres, quem diximus, Gallicus, ut utramque ad Christum putaret pertinere, nomen etiam Christi, quod tamen in Graeco dota lino contextu deerat, in Gallico adhibuit: en leur montrant, quias a deopersennes en Iesus-Christ. en monstrant, que les deo persenno
quisent en I C. sentiti stantes par esie memes, M. Hic quum error Nestorii recoqui vidererer&sanctissimo praesuli denuo imp tari, vindicias illius hac dissertatione complecti voluit p. 8 sqq. mus.Atque in ea ita se gessisi ut primum quidem quatimentis,ac deinde testimoniis uno pluribus evinceret, a menteo modis loquendi Nestorii omnino tuisse Ecclisue patres nunquam de Christo propositiones illas p.r1 sqq. jacent, filisse intelles Nec defuisse tamen Criticos quosdam, pota Italos duos, flaminium Nobilium,& Sixtum Senensem, pariteri duos Anglos, Halesium Dounaeum, qui circa genuinum sensium illius loci quodammodo haesitarint. Et Iaminium quidem non dubitasse, voces istas προα που c πομοτως de Chrisso hic usurpata Chrysestomo improprie idemque valere atque άσιο sc - . Caeterum erudite respondet Monymus ad ista, rellione quadam instituta, autoritatem Symboli Athanasiani, quoad fidem incarnationis,ex genuinis Athanasii textibus aliis adstruit seda Sixti Senensis conjecturam, pro θεον se ἄνθιωπον legendum putantis θεον, diluit: quumque Halesii lectionem, δυο προσωπα δεικνυς.
I 4να θέον itemque ounali, δύο προσαπτια δεικνυ de o uno θεον θέν ωπον recensuisset eo descendit denique in 'vr ostendat, Chrysostomum in duabus illis propositionibus nor
solo Filio, sed de Patre arterno ejusque erbo,tanquam duabnis in Divinitate, esse locutum, d quiscumque lectionem duas in Christo personas non omnino admittere Gersitisse Iudaeoritinerrorein, quem ille hic oppugnet quod Deus una esset non natura solum, sed etiam persona, non plures personae ἔα
568쪽
MENSIS NOVEMBRIS A. MDCXCII. 1s
quod inde sequitur Jesus essset merus homo, non Deus. Ideoque verba illa sive Prophetae sive Apostoli semper tanquam argumentum palmare muta adhibita a Patribus, tum Graecis tum Latinis, ad convincendos Iudaeos. Perinde igitur esse ac si dixisset Chrysostomus, ostendit Paulus 'udaeis Mas personas cis disinitate P μοι p. 3. ostendit9 Deum re hominem c in Christo. 9 Quantum ad contextum ipsium Chrysostomi attinet, arbitratur ex variis istis, quas adduxerat, praeterendam Mutiani, qui has Homilias Latinas fecit, lectionem, p. 4'. δυο αανσωπα δεικνυς 3 ενα θεον, duas persona Iudaeis ostendens ,σ-um Deum vixisn enim hunc Mutianum seculo sexto, a Chry- stomi aevo fuisse non longe dissitum. Habuisse etiam multos c dices Graecos ab aequali lamico sit Cassiodoro, optimae sine dubio notae, ut credere par est, a Graecis transcriptos, nec dum Imbrariorum ima ensium Latinorum incuria aut inscitia corruptos Imo Homilias illas Latine translatas a Mutiano , τὐ 1- μείων, ex notis Constantini pres teri, lioc est, ex scribendi compendiis,quibus verba concionantis Chrysostomi Constantinus prosec tus sit, discipulus illius, qui opus etiam ejus in epistolam ad Hebraeos statim ab ejus morte vulgaverit.
maria Mutatione, Arigmen o TRACTATIO tribus Libris ab oluta.
Lipsiae sumptibus Io. Friderici Gleditichii Λ.48a. Constat plagulis o. in 3. HAudquaquam propositum fuit qucton libri hujus consulis rirem omnem monetariam , quae latissime patet, quaeque e quisitam multorum egregiorum virorum industriam jam dum experta est, hac una opera exhaurire quin imo neque antiquuoris monetae scrutinium aut exterarum gentium nunc quidem sescipere voluit, ea contentus imprimis attulisse, quae aevum nostrum, adique Imperium RomanoGermanicum propius attingere videbam tur, quanquam data occasionein eo excursiis sepenumero instituat. Cum enim observasset, ut ista, quibus vivimus, sunt tempora numiaugmentum magis magisque imminere, cum aliqua reipublica uti, Vii a litate
569쪽
litate conjunctium sore arbitratus est, si de Numi, qualis nujactatur, Mutatione de sugmento prolixius commentaretur, eatra tionis methodo usus, quae aliis in eodem argumento versatis, Da cisto puta Hotomanno, et pari Anthonio Thesium, quos ipsi laudat, familiaris fuit. Dispestuit igitur totum opusculum in tres ιν 2s, quorum Primus paulo generaliora persequitur,&de Numi de
finitione, origine,matcria, forma, pondere, valore; item de jure a
numum cudendi, de officina numaria, & denique de numismatibus se specie si dictis agit. Secundus liber, paulo proximius ad argu mentum operis scopum accedens, de ossicio Principis circa retra numariam, demutatione numi in genere, de mutatione circa malinetiam, formam, pondus,in valorem in specie citem de auri ad aregentum, sicutio numi moderni ad antiquos proportione; de probationibus numorum, generibus eorrumque diversiis appellac denique de aestimatione numi in solutionibus tracsit. demum libro, de augmento Numi in genere postea sigillatim L lgmento circa materiam rormam,pondus4 valorem c. solutio bus aucto num praestandis, de pretio rerum, ac denique de usuris disserit; eam operam sellicite praestans,ne Imperatoris invictissimi,aut augusti Electorum collegii majestati, vel alicui in Imperio Statuum praejudicium creetur; ut de caetero ipse eruditionis elegantis inamtiquitate cjure publico laudim auferat.
Eistoria exicana seu Novae Hispaniae, bello ab Hiaspanis, Duce Ferdinando Cortesio partae. Ex Hispanico Antonii de Solis in Gallicum versa an Autore libri de Triumviratu.
Hagae Comitum apud Adrian Moetjens Λ. Da. in . Constat plagul. 3. figuris aeneis u. Cum Diuilias by Orale
570쪽
MENSIS NOVEMBRIS A. M DC XCI. 13
Cum regiones vastissimae, quas in America hodienum postsedent Hispani, nec uno duce, nec uno ictu subjugatae sint, Λ tor Historiam hujus subactionis in tres periodos distinguit . Primam adscribisCHRISTOPHORO COLUMBO,quo monstrante viam, amplissima haec orbis pars primum ab Europaeis compecta filii Alteram tribuit FERDINANDO CORTESIO , cujus sub auspiciis ea mericae septentrionalis pars in potestatem Hispanorum redacta est, quam Mericanam communiter sive Novam Hispaniam vocamus. Tertiam relinquit FRANCISCO PIZARRO cui Λmericae Meridionalis sitbjugatae gloriam debent Hispani.
Triplicem hanc Plistoriae Americanae partem uno filo pertexe . re, abserdum videtur Autori, quod resin diversis regionibus diversis rum ducum auspiciis gestae nullo modo cohaereant, adeoque sine fastidiose annorum&rerum disjunctione recreueri nequeant. Missa igitur parte Prima, utpote satis aceurate dudum ab Antonio d'He rer illustrati missa etiam Tertia, cui jam ex asse fuissecitL Inca Garciliasib Mediam tantum aggressus est, quae Novam Hispaniam concernit, quamque hactenus nec Antonius d FIerrera, nec FranciscusLopea de Gomara,necBartholomaeqLeontardus d'Arge sola, nec Berctardus Dia det Castillo, quorum singuli Historiam . Mexicanae scripserunt, citis accurate ita censet Autor p. 6. ypertractarunt.Caeterum opus ipsum quinque Libris absolvitur, quorum .siimma capita paucis inescabimus..Lib. I. exponit Autor, quae causa fuerit, cur se ad scribendam hanc Historiam accinxerit qua provinciarum tam Hisi anicarum squam Americanarum tum temporis fuerit conditio quomodo IohannesGrijalva Mexicanam exploraverit: quomodoFerdinandoco lesio occupandae exicanae negotium fuerit demandatum. Res runtur denique, quae Cortcsio acciderunt, tibi primum in Mericana pedem posuit. Lib. II. enarrantur acta Cortesii cum Legatis Moterumae Imperatoris exicani Moterum ejusque imperium describitur et prodigia porro futurae exicanorum cal. mitatis, urbis Verae Crucis fundatio,Cortesii in militum seditione comprimenda studium, L e gulorum nonnullorum, quos Caeique vocant Mexican ,.. MoteZ ma crudeliter imperante ad Hispanos desectio recensentur.