장음표시 사용
91쪽
in dissectis subinde vaecinis stetibus faetas ubi nempe adverterie,
vasa umbilicalia terminari in corpora certi generis, divisa numer fas in papillas quasi carneas, intra totidem thecas seu capsulas cra-t3ledonum utero ad nascentium taliter infixas, ut ex iisdem absque vi aut laxeratione ulla protrahi valeant. Papillas vero has quoad usum similes judicat aristis illis seu radiis queis branchiae piscium .aonstant scilicet sanguinem maremum, ad cotyledones tam largiter affluentem, papillas hasce undiquaque ambiendo, per easdem mmmunicare sanguini Dein particulas aereas,quibus ipse praegnans sit perinde ut aqua circumfluens carnosos branchiarum radios iisdem impertim aerem intra se contentum ut hine foetus no incongrue tali tempore vitam piscis vivere dici queat. q. 7 . ostenditur, sano sensi quamlibet arborem non nisi Amarismi lanis
tam appellari debere quandoquidem δ: lia fores & fiuctus unice provenire cernantur exmni ca,anno proxime elapso superinducti ligno antiquo ita quidem, ut ea ipsa deinceps tunica nullo amplius tempore quidquam proferat, sed mere eum reliquo ligno a teriori inposterum inserviat pro modulo quasi aut stipite ad gestamdam succedaneam porro tunicam annuam. s. sI. Autor pec hare apum genus commemorat, quod thene Bee, sive Apis arborea dicatur, cujus miram industriam in penu pro foetibus suis reponenda depraedieat. Narrat enim ipsam rotundos sibi fornicesse cuniculos excavare in arboribus putridis ad insignem longrutudinem, in iisque cylindricos nidos, instar profundioris quasi dactylothecae, ex collectis concessitisque rosarum aliisque Ditis, glutinosa quadam substantia compaginatis exstruere, ac rubicunda pulticula, consistendam tenuioris electuarii, nec adeo gratum saporem habente unde hausta, incertum implere: impletaeque sic capsarum summitati singula imponere ova, atque tandem id omne ope culo foliaceo contegere. Ex ovulo hoe paulo post eulam seu te initem pullulare, de pulticula illa semet pascentem, donee mole comporis paulatim completa Nymphae formam induat, ac tandem peris sectam in Apem evadat. Eadem occasione, Formicae meminit, passim pro parsimoniae magistra haberi solitaeci quamvis pro mera fimione reputet, quod a Plinio perhibeatur de granis comp4- istis germen morsu iacerpere, ne per humilitatem terrae radices
92쪽
MENSIS FEBRUARII A. M DC XCn. t
trudere queant quin', nisi Scripturae autoritas obstaret, ipsam granorum congestionem aegre se crediturum sere fatetur, quandoquidem, in Anglicanis saltem formicis, talismodi coagmentationem nuspiam observare se potuisse, testatur. Non minus . a. inter fabulas recenset, quae de Talparum coecitate physicorum plerique tradidere ex propria enim observatione convictam semet ait, ipsis utique oculos esse, cutem quoque perserantes dessedulo cuilibe scrutatori facile visibiles, utut adeo pusillos, ut minoris aciculae capitullam mole non multum superent quales nempe animali ii tenebricosis terrae cavernis utplurimum degenti, adeoq; lucis usura parum genti abunde sufficere, sapienti stimus Naturae Autor censuerit cum e diverso Lepori animanti scilicet meticuloso & jugiter pericula prospectanti, oculos tam eminenti cornea praeditos concesserit, ut non minus sere, quae pone tergum, quam quae ante se fiant, cernere possit Pag. Ti. seq. tametsi Autor non satis caute locutos arbitretur, quotquot hominem prae caeteris animantibus os
sublime nactum esse praedicent, quo astra tueri commodius possit reum utique brutorem plura faciem magis coelum versus supinamae reclinatam portent, quam homo, utpote cujus vultus situ modo perpendiculari ad horizontem stat e nihilosecius alias egregias ex erecta tali statura utilitates inhumanum genus redundare agnoscit: dium ea non solum inservit commodiua sustinendo capiti ampliori proportione corporis, cerebri mole prae brutis gravatori sed &prospecchii circumquaque faciendo aptior est, ac praeterea liberer incomparabilis illius organi, manus puta, usum nobis indulge i, quem pronus incessus tantum non penitus intercepturus fuisse . Ne vero quis serte hanc corporis erectionem arte potius superinductam nobis concipiat, quam provida Natura destinatam,cum sane infantes more quadruped reptare constet: Noster pluscula producit argumenta, quae contrarium evidenter evincant. Primo enim v
get nimiam inaequalitatem longitudinis brachiorum atque crurum, unde homo si non penitus incapax K saltem inter omnes quadrupedes maxime ineptus ad pronum incessiim reddatur unde dei sofies non manibus pedibusque, sed manibus genubusque nitentes repere eompertum sit. Deinde allegat positum humanae faciei,
qui in tali graditndi modo horizonti plane parallelus nos omnium
93쪽
animalium maxime in terram proclives efficeret. Denique e siderare jubet inaequalem proportionem inter musculos brachiorum atque crurum unde evidens sit, haec prae illis ad dissiciliorem magisque laboriosam actionem , movendi nempe ac transferendi totum corpus, per naturam dicata esse. Illud tamen argumentum,
quod hunc in finem a multis, ipsoque jam Aristotele adducturr . fuit, quasi flexura articulorum contraria ratione fieret in brachiis ac genibus hominum, quam in anterioribus posterisque brutorum cruribus, falso penitus fundamento niti monet cum utique, modo partes sibi invicem respondentes rite comparentur, supremi in utrisque articuli, de quibus pra sertim sermo est, eadem via flectanqtur. q. rvi ubi de stupendo oculi artificio sermo est, inter alia , tangit Autor obliquam nervi optici in bulbum oculi insertionem, ejusque rationem allegare satagit ubi quidem eam genuinam non esse arguit 'quam et Herigonus dare sustinuit nervum scilicet opticum ideo ad latus poni, ne pars imaginis in ejus foramen in .cidens pictura careat id enim nunc quoque contingere ait,quod nempe ea objecti pars,cujus radii in centrum seu foramen diisti nervi feruntur, pictura sua excidant, uti e manifestis experimentis constet licet id communiter non advertamus. Veram proinde hujus rei rationem hanc potius esse statuit, quia, si axis optici in ipsum centrum incideret, cuti sane fieret, si nervus recta pone oculum insereretur insigne hoc sequeretur incommodum,quod ipsum cujuslibet objecti, a nobis spectati, meditullium appareret invisibile is, aut saltem obscura ejus loco macula compareret id quod vero visioni non parum ossiceret. I .:D. Autoriis respondet,qui in homine pro defectu quodam reputare ausi sunt,quod Natura ejus oculo nec septimum mustulum , nec membranam nictitantem seu peri- ophthalmium indulserit, quibo tamen brutorum non pauca instructa compareant: nam musculum quidem illum susipensorium in sigrii usui esse animalibus gramine vescentibus ac victum humi conquirentibus, ut quae absque molestia classitudine oculos tamdiu de
orsum pendulos alias vix tenere valerent homini vero tantum non omnino inutilem fore, cum is nec occasionem facile, nec sere
aptitudinem trabeat pronum caput diutius ita demittere. Nictitantem vero membranam quod attinxi, ranis avibus, quadrupedumque Diuilias by Orat
94쪽
4umque nonnullis datam, ejus usum cum Boylio huc potissimum redire conjicit, quo ipsius ope talium animantium, sentes, urticas, frondes arborum, algasque acutas frequenter nimis pervadentiun cornea ab externis injuriis securior sit, membraneo hoc quas spocillo oculum illaesum conservante, nec tamen interim ob sui pelluciditatem, visionem in totum impedientes quo quidem auxilio homini ob diversam victus rationem non adeo fuerit opus Plura hujuscemodi ex Libello hoc excerpere proclive foret, nili haec pro instituti ratione sussicere posse crederemus. Caeterum optamus, ut Nobilissimus Autor, qui plura hujus generis, siquidem haec bene exciperentur,posthac editurum se spondet, propediem promissi M-jus fidem impleat, omnimodam ei prosperitatem suave otium hane in finem animitus apprecantes.
ve Poemata quaedem mesioris nota in hactenus inedira,
seu Parsim edita, in unum 2poclumen congesta.
EGxςgiam grat mque poeticae studiosis operam navant, qui
insgnium poetarum monumenta, quaeve seorsim edita, vel libellis parvis evulgata, injuriae temporum exposita erant, certissimo exitio subtrahunt,&voluminibus singularibus i clusa,ab interitu vindicant. De Germanorum poematis hac ratione bene meritus est quidam A. F. G. G, sextomis anno 1612 editis sub Delisiarum nomine ea complexus Gallorum autem, Italois rumin Belgarum monumentis idem officium praestitit, sub eodem titulo quadringentorii poetarunicarmina novem voluminib9 comprehensa anno I6o8. Ibop. &46I4 evulgans νηπι Gratrem , trari positu literarum Ranutim Genu appellari cupiens, distinctos juxta gentes vatum choros ad posteritatem transmittens. Quem imitatus Joh Phi Paravi anno Sis ungaros poetas uno collectos libro evulgavit Istumque secutus D. Scotus Scototarvatius septemri triginta Seotorum suoriam poemata, sub eodem Deliciarum elogio, perint. Ionsonum medicum ioctam praestantissimum, anno 163 citi publicam lucem emisiti nec absimili studio septem illustriumItalorum
95쪽
publieo dederunt. Eadem cura etiam movit poematum horum Anis glicorum collectorem, qui extantiora gentis suae poetarum monumenta fasciculo isthoc connexa asservanda duxit. Diversis ea ab autoribus scripta sunt, quorum plerique nobis antea nondum fit erunt cogniti quam ob causam gratior nobis hic liber est, quod ejus beneficio in notitiam istorum sumus perducti R. d. puta Bais thursi, Th. Masten, Phi Felli, D. Whisini Ed Hanno dc alio, rum. Quorum quidam haud infeliciter plectra moverunt in eis eantandis Regum suorum laudibus , iisque gratulando imperio con-lugiOVe, P. a. q. 33 π. 72 ιν . aut sineribus eorum deflendis, P. I. F Iaio Diuosi. 2lt clarorum item virorum operibus aut inventis novis celebrandis,p. ao. g. II. o. .apa aut descripti nibus locorum institutorumque faciendis, E. I. V. r. s. . U. asty Satrrae etiam sale haud inficet conspersae inter analecta haee reperiuntur qualis Urange Epicureos, ex atomis omnia constare asserentes, in muscas transformatos fingentisp. r. Ha dingiartem volandi repertam irridentis p. 77. istom Polonorum, nescio quorum, pseudoprotestantium epulas insectantisp. II. Nem oni coninventicula fanaticorum dissipata irridentiss.. Auctio item libra. riae tabernae, eujus institor conturbarat . a . sed ut reliqua omnia carmina prolixitate praecellit, hic elegantia nulli cedit Raphaelis Thoria pervenustum poema de herba paeto, seu tabaeo,ejusq; laudibus t quod duobus libris anno I 6- ωiterum ibas prodiit, sub titulo Umnus abaei a Lud. inschoto publici juris factum. Hoc re sum jam esse, dc insertum syllogae huic poematum a doctis Anglis scriptorum, non poterit non gratum esse his,qui elegantiarum istarum dulcedine ducti eas intercidere ut aegre ferunt, se in talibus fasciculis constrictas asservari, usibus4 delectationi posteriatatis, gaudent.
Comoediae Terentii Gallice redditae, cum notis. Tomi AL
96쪽
MENSE FEBRUARII A. M DC XCII. B
HAudquaquam illorum improbandum videtur studium', qui
trans tundendis in linguam vernaeulam Autoribus priscis
suam addixere industriam. Quam enim majoris pretii operam praestare suis possint popularibus, Latinae Grat ea aliarumque linguarum expertibus, quam si ipse earum elegantiarum reddant participes, quibus praestantissima exterarum nationum ingenia suis civibus disciplinas omnes ac bonas artes tradiderunt,r rum gestarum memoriam conservarunt, aut quibus alias quomodo-eunque tam sitaviter eorum demulserunt animos Et isto quidem labore jam diu de suis bene mereri voluit, quam saepius a nobis dictam claudatam meminimus, doctissima foemina, Anna Tana quilliu bri filia, Disceri eruditissimo itidem viro in matrimoniisum collocata. Ipsa enim, ut jam dudum ex plauto nonnulla,nonnulla ex Aristophane, Anacreontis item ac Sapphus Poemata Galblice reddidit, prout alibi de iisdem in Actis nostris diximus i ita nune Terentii Comoediis sex in linguam patriam translatis, de An. notationibus lueuientissimis illustratis, omnes Gallieae linguae peritos, insigni elegantissimae eruditionis monumento denuo sibi de
vinxit Quamvis enim non nesciret, versiones Poetae amoenissimi Gallica cla olim nuper non unas fuisse adornatas, multos ex eruditissimis Terentio interpretando incubuiae, nondum tamen bonum, ut loquitur, nos habere Terentium existimat. Hancitam in se suscepit curam, ut quae homines politiores in eo defiderare forsitan adhue poterant, adjiceret, Terentiumque adeo sine haesitatione perlustrandum lectoribus exhiberet Toti operi Praefati sem praemisit, in qua occurrunt non pauca annotatu dignissima. Ae ab initio quidem instituta inter mutum merentium comparatione, Plautum dicit plus habere ingenii, quam Terentium,quem
etiam vivida actione nodisque intricatioribus superet,in qui plus semper agendum suis quam loquendum injungat cujus contrarium appareat in Terentio Terentium tamen ipsum emendatum incompositione, prudentem in argumentorum deductione esse; venustates autem multo frequentiores atq; gratiores propinare, ita
ut nullus sere existat versiis, qui lectores non capiat. Imprimis in eos, ut Varro loquitur, sive effingendis morum characteribus ad 3 mis
97쪽
mirabilem esse, nec parem sibi habere;quod apte atque eone ne efficere, quam difficile sit, ingeniose admodum ostendit. Terentium
nullas intermiscere sententias, quae in vitae civilis commercio non possiuit locum occupare Plauti vero affectationis plenas esse nec ad vitam civilem satis accommodatas. Iocosa dicteria& facetias Terenti infinitae urbanitatis deprehendi, Tequi eum in iisdem sectandis Platonicos, qui facetias tot semper Gratias esse praecep xint in qua parte tam seliciter se dederit, ut si duo vel tria loca excipiantur, nihil de caetero in eo sit, quod a scrupulosissimo etiam dici non possit cum Plauti locationes ex adverso multa ex parte insipidae sint,in inficeta Plauti stylum purum quidemin amoenum , sed alicubi inflatum, alicubi nimis humilem esse & terra repentem cum Terentii sermo ubique sibi constet, puro amni simillimus. Nec in tota Latinitate simplicius, gratius despolitius aliquid reperiri, nec quicquam cum Terentianis dialogis comparari posse ne ipsas quidem Ciceronis sermocinationes, in quibus characteres sint confusi, verba licet facientibus Bruto, Laelio, Catone Fanno aliisque Cicero tamen sit ipse, quem lectores ubique
audiant loquentem Imprimis vero rem hanc unam consideratu
dignam esse, quod quo frequentius legantur Terentianae Como
diae, eo pulchriores videantur,in quod animas sublimiores magis quam mediocres teneant atque oblectent. Post haec Transiationis suae reddit rationem, quam quidem non verbum ait verbo reddere. Nam ut diversae in unaquaque lingua Veneres sint, ita sibi hoc praecipue negotium fuisse, ut ipsius Terentii exemplo, suae linguae elegantias consectaretur inde Ἀ- liquando circumlocutionibus, ut rem planiorem redderet, vel genio singuae se attemperaret, opus fuisse Ubi illis simul respondet, quibus institutum hoc, ut moribus bonis noxium, displiceat cum latribus Iectus hic sit Poeta desalii tam Galli quam tali absque offensione idem praestiterint.
Quod ad Annotationes spectat, Donatum inquit sine dnbio optimas concinnasse, si modo restarent nobis integrae cujus tamen vestigia premenda Commentatoribus subsequentibus, neque tantum circa difficiliora loca explananda, sedin circa elegantias uendas, fuerint Patrem suum TanaquisiumFabrum, integrum
98쪽
MENSE FEBRUARII A. M DC XCII. D
commentarium in Comicum hune edere in animo habuisse, nisi mors conatibus ejus intercessussiet. Cujus tamen proposito instituram se ejusque subsidiis usuram esse profitetur. Et profecto istis in notis multa afferuntur summo judicio, quibus vel ritus vetustus explicatur, vel historia declaratur, vel ad mores affectus pertionentia deducuntur, vel quaecunque antiquitas illustratur. Multa etiam sunt, quibus verus Poetae sensius asseritur, quibus suo ex in .senio legitimus verborum positus restituitur,in quibus versionis ratio a Comici textu paululum abludentis, redditur multa dentisque alia, quae ex reconditissima eruditione deprompta apparent. Quamvis vero ipsarum Comoediarum ordinem immutare muria noluerit, licet easdem non secundum temporis rationem, duo actae sunt, sed ut quaeque alteram praestantia superare videretur, Volcario Segidito dispositas non ignoraret: Scenas tamen&Ἀ-ctus paulo aliter alicubi distribuit eum adeo confusi alicubi sint, ut loco plane alieno Actus inchoentur, Theatro nondum vacuo.
In quibus omnibus, post absolutas in Comicum hunc oratio jam destinatas curas, mirum in modum confirmatam se fuisse scribit duobus Manuscriptis codicibus e regia Bibliotheca sibi communica tis; qui ideo apprime memorabiles sint, quod in frontispicio singularum scenarum figuras exhibeant, quae in multis Poetae lucem tirundere possint. In universum tamen quatuor exinde colligit. Primo, quanquam non admodum eleganter delineatae sint, apparere tamen exinde putat, gestu sin habitus accurate motibus animi respondere, quos Comicus ipsis Actoribus attribuerit; nec dubitiu, quin Terentii tempore Actores gestus plane eosdem egerint. Deinde notat, nullum Actorem fuisse, qui faciem persona non obtoxerit inde in frontispicio uniuscujusque Comoediae tabulam esse, tot per nas exhibentem , quot actores sunt; per nas vero ita ex-Ubitas fungie, ut totum caput involverint, comis etiam adstititiis e-
isdem appositis inualium persenarum imagines aeri incisas Daceria in tabula simul repraesentat, inuales jam a Tulvio Ursmo in V
teri Triclinio, nisi fallimur, etiam exhibentur. Popropa Ilia mamcipiorum tam brevia in iisdem apparere, ut nunc sunt Italorum, Comoedias exhibentium, sed multo laxiora: actores illis fasciarum
aut cingulorum in vicem usos funct. Denique exinde patescere, jamda
99쪽
januis aediuis fere omnium intus velum appensum fuisse, quod si quis foribus adstans remotum cuperet, Grum quae intus geruntur, inspiciendorum gratia,istud nodis constringendum fuisse,quod virgularum Mannulorum hodie contrahendis sipariis inservientium ustis nondum invaluisset. Haec igitur manuscripta ait annotationes suas egregie stabilire Ex gr. cum Daceria ad Ac . m. Men. a. Anis ubi ait prurit mentio, altare illud monuisset istud esse non posse, quod semper theatro imponebatur Apollini consecratum .sed qualia Athenis conspiciebantur in plateis, ubi unusquisq; altare ejusmodi foribus suis adjunctum habuerit id ita expresse in figuris istis conspiciendum dari. Sic disputare eruditos, quo in statu sit Menedemu in
Heautont cum Chremete loquens, an ut in agro opus faciens, an ut instrumentis rusticis onustus Lares domesticos repetens; ultimum se statuisse , nec aliter eundem in imagine reprἔesentari. Pariis is do,quae in Seenarum inctuum ordine mutata a se sint, abs Manuscriptis istis plane approbari. Sieractum V in Adelphis commuis niter initium sumere a scena AEdepol, Syrisce, te cur Τι molliter severo ostendisse, erratum hoc esse ingens, actum inchoarenondum vacuo theatro & hane propterea & sequentem scenam ad Aetiim quartum pertinere; in quo plane unum ex Manuscriptis consentiat. Sed ne aliquid de si et Terentio, adjecit denique etiam ipsiustam Auctori , ut a Suetonio concinnata est, sed Gallice versam Acobservationibus eruditis illustratam. Id enim maluit, quam de alia componenda cogitare, in qua tamen nihil novi dicere habuisset.
Opera Horatii translata in linguam Gallicam;
una cum Annotationibus observationibus Criticis in totum opus Auctoremn. Dacerio. orni X.
Lutetiae Parisiorum apud Thierry cetastinum. 69 . in a. C minstant Alphabetis norem, in charta augusta, lacum figuris. II recens Comoediarum Terentii ab eruditissima Dacerii IMV ore in linguam patriam conversarumin notis illustratarum
100쪽
MENSIS FEBRUARII A. M DC XCII. 8;
perfuncti eramus, cum Lyricorum Poetarum princeps, Amra-- Tiaeetu, eodem instituto eadem eruditionis elegantissimae e pia atque accurata diligentia,ab ipsius Marito, Dacerio ipso peris politus atque exornatus nobis exhibetur Et animum ipse quidem habuerat, ad loca quaedam Horatii male intelleista, aut quorum distaestates taetenus permanserant intactae, annotationes nonnullas strictiores, easque Latine edendi. Cum vero ab amicis laborem LEim sine fructu fore admoneretur, quod eo ipso non tamen omnia um locorum explicationem in promptu lectores habituri essent comis pulsum se esse ait, ut integro in Poetam suavissimum Comment ii elaborando adjiceret animum, quem tamen Gallice prodire maluerit, ut pluribus prodesset, Ic magis ipsa novitate placeret tanimvero cum sex praecipue capita in Poetis enucleandis observa da veniant historia, linguae elegantia. vocum emphasis, figura rum concinnitas, epithetorum convenientia, sensus allegorici evolutio non dissilendum est, doctissimum Dacerium in singulis egregie spartam susceptam exornasse. Sane enim, quod circa prumum vel maxime sollicitus fuit, id quamplurimis dis elatissimam lucem asstulit, cum hac ratione manifestum evaderet,in quo tempore, inua occasione scriptae fuerint. Quod utique, ut ipse etiam observat, magnam utilitatem praebere possit vitae Horatianae descriptionem multo exactiorem, quam quae habentur hu usque, molientibus. Ex justa enim darum secundum temporis ordinem dispositione, multo certior notitia actionum Horatii praecipuarum, quicquid urbane ac festivo, quicquid etiam occultein intra velum perfecerit, hauriri potest Nec minus t
men constat, in illustratione reliquarum quinque partium,magnum elegantiarum numerum retexista Dacerium, quas Velante eumn
mo animadverterat, Vel quas corruperant interpretes, dum expliaeve instituunt & vero quantum ex ipsius libri inspectione obse vare datum est, loca sunt plus minus quadringenta4 nonaginta, ovibus vel male explicatis sensum genuinum asseruit, aut ubi, rumidae, Satyrae,vel Epistolae argumentum idoneis ratiocinationibus eruit Nam ut ex tam multis pauca saltem afferamus, ne
minem dicit elegantiam Oda Vit Lib. ti satis capere posse, si vulgares Interpretum. commentationes sequatur, qui Horatium dicant