장음표시 사용
11쪽
Ervenimus tandem ad errores Tertulliani, quos ripleuitatis ginti in duas lasses easque divertis distimuimusci alios enim communes habet eum Nonianistis quorun Serum amplexus est a si vero adeo proprii ac peculiares illius sunt, ut Heres vehainde evaserit, ae horum et m asseclas habuerit
Dilaipuli huiusmodi oenullianistae appellabantur Non nisi moerens dolensque, .uialae, ne quem mihi
proposui seque adimi ordinem immutem , artalysim errorum mulliani nunc dabo , id unum vehementere et ibam,
de proprio tonsideraverit a. iri , qui utrim.
unus vel ster fortasse erit, qui seire de-cuasnam ob caussas a Catholica Gde defecerit Tertullianus . Ex omnibus conjecturis vas hae super re multi tradiderunt, nullam teneo verisimiliorem illa Divi Hieronymi , contendentis propter invidiam, ac inurbanitatem Romani Cleri ea iustum hune Patrem in Montani haeresim prolapsum esse . Nec alia eiusdem apsus caussa deerit, si naturae illius indolem petierutemur cum ex severitate ae d. Neritate propriae vitae potuerit ipse Montanistarum Sectim amplactici quae utpote severioris moralis Disciplinae tenacissima, ita apta erat illius animum allicordi immo insuis errotrbur illaqueare . Quidquid a. men hae in re sit illud erituri indubi tumqtie est Temillianum non silum erroribtis ac deliramentis Memianistarum subseripsi e verum etiam eadem ardenti sine propugnisse Hululae rei uberrimam probationem ineses habemus in iis quae scribit ille in favorem sui Para ontani e .eti iustitiam scilicet primo ri tempore legis natu-
G H. phetas promovisse in infantiam dehine per Evange-ι--. e. lium efferbuisse in juventutem is tandem per ar,
eletum ontani ad matutitat: a persectioilem sua npervenisti. Vah portentosum errorem quem ictem --ctor priusquam in haeresim incideret, uti blasphemiam damnaverat , quemadmodum videre est in suo libro . ., de 'raeseriptione capites a Verum passione actus adeo
mi ii caecus valerat post suum Schisma, ut ausus sit appele'nxio ex lare falsum hunc Paracletum, Unicum caput, ei .in ii, Iis inum totius veritatis , eum a Christo Iesu missum'. a. . te venditares, Qveluti perennem fontem doctrinae pro g b. universa Ecclesia eumdem habere. Quas quidem era . . . - tulliani insanias refutare facile eli, hoc uno tituta to . .. Q iisdem testimonio ex libro de praeseriptione
II. verum intelix iste Pater pol suum lapsum
tam si ratiocinii vim, quam ii doctrinam spectes , t tin imitatus ab illo est, item cingenios illiinoen, doctissimum supelius vidimus . Cuius rei notabile exemplum ipse perhibet quando non olum damnat ear tecum eundas nuptias, sed insuper ealde n enormitatem v
n. ita ea omni crimine maiorem Contendit quippe secum ita , . das has mi ptias esse vera adulteria, ab Apostolo in Met plieite vetita, quando prohibuit promovere ad Episco, palum illum, qui duarum uxorum vir fuisset ex laicis enim, inquit ille Eeclesiae ordo proficit igitur eaqlia Clerum ni insunt, onines in crete fide, a, tingui κ. . se tum lane ratiocinium' quod laici ei licet perfecti elle debeant ut clerici, quia clerici a labris educuntur. Ne magis recte loquitur , cum circa idem are umentum hinc proponit paritatem; quia Catholici scilicet, cum tantum Evea:. carnis infirmitatem, ut in uoeiam freqiaenter sustinendam putent Heberent a pari Nindem amem in alia caulla 1iutineis A te hoc est quando expugnata est io mentis is Cur illam, inquit, in alia caussa neque sustineret, neque venia foverit, eum tormenti expugnata est in nes in rionem 4 Utique enim illam magis exculari capit is quae in praelio cecidit quam quae in cubiculo quae
futilius h e eon paratione extae lim potest mane δε- ne retulisse, refutasse est. III. Montanistae docebant in genere licitam non esse fusam tempore persecutionis .apud eosdem id eratii praxi positum , ut tune temporis simul manileste eonvenirent veluti insultatur Elnnicos 3 eum contra Catholici iis in eircumstantiis, nonnisi secretonirent, .maxi in ad se ritatem adhibita dili Tertullianus autem ipsos videtur, tanistas me de re disserentes antecellere cum ait vel certus est te ne tali uia gaturum si non sugeris , vel incertusci si rems, iam
negasti, quia praelumendo te negaturum, id despopon zizdisti, de quo praesumpsisti; vinciam fugis ne ne ast .δε ges, qui si negaturus es, iam negassici s vero intus es , cur non ex aequalitate incerti metus utrumque eventum, etiam conmeri te posse praesumis,
e saluum masis fieri quo minus fugias , cui negatur in te praelumis, ut fugias Quia vero eidem o, ajiciebant illud Salvatotis cum coeperint perimes vos νει- tugite de civitate in civitatem hoe, reponebat ille in personas proprie postolorum, e in tempora, ei caussas eorum pertinet optime sane quasi maj
rem magnanimitatem exquireret Salvato a simplici ribus fidelibus, quam ab eorum Pastoribus is Usque Cur, illi, adeone ait inu*α, more miserum ex Moriaturri quoquo modo , aut victus , aut victor, Nam etsi negando ceciderit, eum tormentis tamen praeliatus., Malo miserandum, quam erubescendiim . vlehrior est miles in praelio amisi is, quam in fuga salvus is vi diabolicam praestimptionem lIV. Si adeo severus erat Tertullianus erga illos qui persecutionem sima vitabant nemini mirum videbitur, damnatos ab eodem fuisse eos omnes, qui, merata pecunia persecutorum iram molliebant , iret nullarii praeberent arguinentum suspie a Mi se fidei at renuntiasse. Haec praxis nihilominus semper in Melesia ab omni laberim nun is habita est. Quinimmo ad dere possumus laudabilem fuisse Christiano dignam; hoe picto quippe fideles ad inopiam redigebantur ut
salvas facerent antinas suas, phitis Chtitium facimbant, quam divitias. Nihilomimis in hine praxim numio mimmoderato ulci accensus Tettullianus , indignum aiebat, hominem redimere semetipsum nummis, quem Sanguine suo redemerat Christus Fatetur nihl G - .lominus, i artare nonnullas Ecci sitas aliquid in comis
mune Conserre consuevives, ut persecutionis vim im 'et
munierent Sc extinguerent: aerum propriae opinioni rediti magis addictus idem mullianus , quan au Itoritate permotus, conisnunem hanc fidelium charitatem triΨde , aitque per ironiam , hane Episcopatu Armam Apostolos providentius condidisse, ut regno suo secuti stui Dossent pileopi, sub obtentia procurandi. V. Vehementiori autem ira de indigiratione exarsie Tertullianus eontra indulgentiam Ecclesiae erga pere tores ad poenitentiae reversos. Si fidem eidem praeis stes, homicidium, idololatria, surtum, abreminitatio fidei, blesphemia , fornicatio, adulterium Walia huiusmodi, crimina sunt in praesenti vita penitus irreis missibilia. Non quidem quo ille luitulae generis precatores ad amplectetidam poenitentiam non eohortareis tui; sed a solo Deo horum peccatorus veniam sporandam docebat, regabatque obstitutissime , poteli te remittendi haec peccata apud Ecclesiam residere
Quod si quis objiciebat, Divum Paulum indulgentia uiuun esse erga illum incestuosum Cotinthium, quem
antea excommunicavera , reponebat ipse R. virum hunc, quem excommunicavit Apostolus eumdem non
esse, mi postea indulse in posito quod Apostoli hae indulgentia us sint erga quosdam peccatores non posale inde ullum trahi exemplum pro Disciplina Eees sae, cum id peregerint illi ex quadam potestate illis
peculiariter tradita Majωi ainem fide dignus est Teris tullianus eatholicus, qui in suo liliro de Poenitentia
is Non statim, inquit succidendus, ac submitaenitus V. et I
ri est animus desperatione, si secundae quis poenite is tiae debitor fuerit pigeat sane peccaremit sus, sed
rursus poenitere non pigeat pigeat iterum pericii- is tari, sed non iterum liberari. Deus non omni Mis retur non poenitenti, si non ignosceret poenitcnti . Et supra habet is innibus ergo delictis, seu car Cap. ' ne, seu spiritu, seu facto , seu voluntate commi -
.ss, qui poenam per judicium destinavit , idem
veniam aer poenitentiam spopondit, VI. Timodo praecipuos mulliani errorcs , arripuit ipse prodendi odium tuum, ania erga Catholicos intensissimum . pelagi ant-
inbuia quas evomui Doctor i te contra ret
ac sumnias , quibus eamdem maculare τυ--
altius est. Non uno in loco appestat Catholicos, P, - amet
ehaeos, hoc est, rudes homilis ac amases Eosdein ta arguit, quod Agapes celebralido, ventri indulgerent, . f., ii
de Mn ciuis operam darent nec non quod Confes
12쪽
.so in carcere detentos ad intemperantiam comps- I. SIII. lerent . Reprae1enta Sanctorum Martyrum carceres velu- .es Acu'ti disset utionis loca, in quibus Martyres ipsi non AV him ad tormentorum victoriam per carnis mortificat in m ieipsos non parabant, sed e onera deliciis om- Lib. d I. n Au, at luebant. Hinc narrat de quodam Martyre, qui ν-- culi huiusce vitae illecebris omnibus indulsitici, ungulas admoras quasi titillantis manum pallas et , elaquem Dominum confiteretur , interroganti Praesidi teL pondere non potuerit inplius. Huius vero narrationis vadem tesseriaque Temilliano digniorem volumus, cum nemo ignoret, omnia ab ipso uti vera venditati, quae adversariorum suorum tamam laedant. Nunc autem DI prios ac peculiares illius errores exponere in an irio
est, quibus delictoriim suorum mens iram implevit,irier arcta inde evasit.
i ΤΟ caput in immeri sum protraheretur, si omini 1 ne reuerre vellemus Tertulliani errores, ac dii riores Phrases, quae in eiusdem Scriptis occurrunt Quia vero haec omnia minutatim retulere Pameli iis ac Iigaltius, ut illemontium praetereamus, Dupinium ac Patum Cesillarum , in partam hane accuratis sine Mitiarunt, hine notabiliotes solummodo huiusce Patris errores exponem hie erit finis laborum tiro: um, quos in tradenda Tertulliani doctrina insumi lutilis. Primo igitur loco venit id, quod ipse do cia de Saticia Uirgine Dei para , quam amisisse virgi-1nditam in partu merere non dubitat , etsi fateatur ruique ad patium Virginem permansisse , eo quia absque ullo virili commercio concepit . Hinc ait , ,riam, virginem se is non est Virginem Virgo TI, qu os . Virgo utique , sed in quantum Virum
linias M, Gn cognovit non Virgo autem, in quantum peperio:
υ, 'I' Eam Virginem eum concepit, in ipso coea - ,ην ci, Altus nuptiis autem in suo partu, cum ad instar cadit si c. 3. rarum mulieriam pepererit Ee s Hi eoacepit, μ' - - vsi , ipsa ar facta ον ονυ et . Ommus Tillemontius ait insuper a ignorare se , num in recto sis interpretari possiit Tertiillianus cum ait, quod Virgo post suurn partum semel tantum libere debebat Same nuptin post γ m. Verum 'ater Ceilli rius b egregie observat , verba hae Tertulliani in toto rigor tum non deberes, eum immediate poli idem de nullianus subdat, Virginem semel tantum nu
ptias contraxiise eamdcin quippe appetiar Umviram quod quidem verum non esset, si praeter Sanctum Imm limi , quem in Sponsum accepit ante suum partum, cum alio deinceps vim matrimonium intillat Fateri nihilominus oportet , Divum ieronymum Τenustatin hac in re recellis ieci hine cum Helvidius eidem opponeret auctoritatem Tertulliani , ipse reposuit viri illi us auctoritatem cur valere , qui extra Ecclesiam eonscripsit: 'olli, inqui S. D ex inissimonium Marci Holisma , --
bominem vim L e. st mihi videtur, huic D. Hi et nymi re ponsioni addi posse eam Patris Ceillieri animail versionem, quam supra notavimus, quaeqt: in D
liani textu satis superque undata videtur. Et re
quidem vota, ineredibile prorsus est , vetustum hune 'Patrem, in suo libro de monogam: attulisse essicacis , aut
simum Virgiliis Mariae ex plum contra propriam sententiam , quam nimio ardore tuebatur . Hoe sane exemplum se solo in tua momenta contra secundas, ptias allata in L. Vit. Commune utique est Tertulli tio haeretico uti reipsa erat quando illarum de Mon gamia exaravit in ruinapti loqui verum , diram teisium inaedibile idetur, uti dein retulisse obiectionem illam, nulla adnibita diligentia, ad eam diluemdam Λ eertissimum est, eum nunquam elut alle quae
ibidem seripsit ergo verba illa intelligenda veniunt in sensu , quein superius eum Patremi interio innui
II. Operam nostram iam posuimus alibi in expliacando venigne Temilliano scribente, animam esse quod πω
dam colpus sui generis. Nullo aut: pacto excusati mam. possunt alii errores, de quidem nurnero plures, qui in Lib. εω codem Doctore de Anima pariter verba aciem de prehenduntur uti, exempli caussa solemni ora quaeque, α omnimoelo debita corpulentiae, adeste animae quo-cue ipsam ex proprio se iis distingui, vel masculino scilicet vel sceminino trinam, scuti de corpora , Perlongum sciliret, Iatum, de profundum , dimensionem habere Corporis humani speciem ac figuram praes serre, non esse qualitatis inanis Qvacuat, sed quar teneri possit, aerei cololis, ae lucidam. Illud autem portentum aequare videtur, inquἰ Auctor vitae Tertulliani, Viroen hunc ei licet, sublimi ingenio donatum, fidem eoneiliare potuisse lauiusmodi errotibus, vision bus illariim mulieruin, quibus aeque ac Sandi Spiritus revelationibus omnimodam fidem praestabat , Forte nescio quid de Anima disieramus, inquit ille, cum ea Soror in spiritu esset. Post transacta sole., mnia, dimissa plebe, quo usu 1olet nobis reniariareis quae viderit Inter caetera, inquit, ostensa est mihi, anima corporaliter, spiritus videbatur , sed nonis ilianis 3 vacuae qualitatis, immo quae etiam tener , repromitteret, tenerati lucida, aerei coloris,m, serina per omnia hinnana is . Hoc pacto , pros quitur Auctor vitae uti Doctoris, triumphat Tertullianus huic innixus visioni ainquam validissimo fit , mento, cui superstruitii illius opinio de natura nismae nec non audet uilisce visionis testem Deum inpellare. Sed aeque portent simile videtur , magnumae celeberrimuin hunc virum in adeo patentes errores ζrolabi potuisse is nonnullarum mulierum visionius hos misi urare per summam audaciam voluisse quas non Spiritus Dei, sed spiritus erroris ae mera ci agitabat, ac extra se ipsas rapiebat. II l. Notabilitet insuper errat Tertullianus eum do Error I cet Ecclesiam ibi etiam haberi, o sunt duo vel tres, licet laici in oras , celsa e , iee ι-- . .. Hottibilis sane pinpositio ex qua funestiora bene mul eas. ta pro Ecclesia conlequuntur. Silcntio praetereo alios Paorores, quos non solus ipse propugnavit, sed, alia. ex vetustioribus, quemadi nodum exempli gratia, tirandos esse ab haereticis baptiratos etsi, ut fateamur, es hunc errorem tune emporis quaquam posset. Qii sane in numero reponi Opinio Millenariorum , de descriptio Paradis, quem in Apologetici cap. 7 appellat locum divinae amoenia talis, reeipiendis Sanctorum Spiritibus destinarum, maceria quadam igneae tonae a noritia orbis communis segregatum. Quibus omnibus illud addendum venit
quod ipse docet de Angelis Apollatis , qui filias'
minum impudice cognoverunt. Hi sunt notabiliores
13쪽
lautii Felicis eloquentia , a renum profanarum eruditio, optime ex illius Dialogo deprehenduntur. Hujusce Scriptoris meritum, praestantia cuilibet pur hoc percurrenti de facili innotescent. Si styli nitorem l pectes verborum delectim, concinnitatem, ingenii vim , argim Ient rum subtilitatem I hisce omnibus addas insuper amoenissimas, qua pasi sim occurrunt, descriptiones, imaginum ac figurarum varietatem non minus quam nobilitatem, habes in inutio Felice elegantiorem pene dyxerim totius antiquitatis Scriptorem. Hoc satre eidem testimonitim reddit Lactantius iste verbis i i Hreius liber, cui Octavius titulo: est, de larat, quam idoneus veritatis assertor esse potuisset, si se totum ad id studium contulisset. II. Minutius sui Causidicus, ut eodem loco tradit mox flatus Lactantius risi eius Glix, non ignobilis inter Causidicos Dei fuit. Idipsum aperti Isimis verbis scribit etiam Divus Hieronymus in Epistola ad Ma num E quo sane factum esse credimus , ut omnem indv. striam operamque suam in studio Christia inae Theologiae non posuerit. Hinc ex suo Dial . . nullo negotio eruitur, magi eum excellisisse in humanis litteris, ac profana historia ,
in illis aeque ac in ista Princeps facile sit, quam in veritatibus Dogmaticis Catholitae Religionis. Nihilominus ex eius Dialogo exsci ibemus quidquid non mediocrem obtinet auctoritatem in re theologica, tum ob venerabilem hujus urioris antiquitatem , tum ob praeciarum nomen, quod inter Eccletiasticos Scliptores merito tenet.
PUNCTA DOGMATICA.ULCHER ni Ma sunt, summaque doctrinia rescit quaecunque de Dionitate scribit inutius Felix mi exiliemia qui mundum condiderit, miro ordine, cietur, nullo negotio depre- inspiciamus coelum ipsiani quam late temquam rapide lolvitur , vel quod in ioctem,t M. ita astris dili sititur. Hi quod in diem Iole lustiatur te oraera pium auctorem suum parcinumque citaritur temporii:n μ' P u ordo itabili trusunt varietate dii tinctus, Oceanum re- ei procis aestibus refluens, fontes ullis perennibus 1 nanus, uvii exercitis lapitibus sumps euntes aedi:posita recta notatiuin collu: iii Oxa, porrecta cui poni , multilorinis animalitiini adversus cle utc-Ia, ipsa praecipue tonnae hominis pulchi illido, tenim.
si eausa spe, tr decoris. Et quod magis nur::in est sit,iuiigit eruditus ille Auctor, cadein figura omitibus, sed quaedam inicuique linea:nenta deflexi lie, limiles univei vidcmut de inter tu singuli dissimiles in.
II. Verum aeque facile est hori ominis Supte in huius Ninnini, uir taleii a Vicere . IIcie enim non ιst multi labor, aperue cogi :anti impcria terrena, quibus exempla utique de coelo uiganio tuaquain urni so-- cietas aut cum fide caerit, ruet ne cruore desiit
Dei p. i. . . ob pastorum, casae regnitati se geminὶ historia, notissima ei . hoc loco Remum de Romulum imis digitat. Generi de Soceri Cinlatis, de Pompei is talla toto orbe est iis lunt iam irragni imperii
M. dit id credas. m. is Palam est, prosequitur idem Auctor, Paret, teni O mita Deum, nec privi ipium liabere , nec is terminum: qui nativitatem omnibus praestet, sibi pcrpetuitatem inii ante mundum fuerit tibi ipse, P. mundo: hoc est, ipse sibi tueritis occupa. , io, citolia. Qui imiverta , quae Mue lunt is verbo iubet, ratiotic diIPentat, virtute conIuirimat. is Hie nee videri potest visu elatior est nec coimis prehendici tactu prior ex Me aestimari, sensibus is inaior est, infinitus, imnienses Te seli M , .M is Q, ruaurus est, mim. Nobis vero ad intellectimis pectu, angustu ' est de ideo se illudigne itini, is mus , dum inaeitimabilem dicimus . Magnitudinem Dei qui se putat nosse, niinuit qui non est mi-
is mea est. Illic vocabulis opus est , auum per ingru. l- propriis at pellationum triuignius multitudo di.
IV. , Quem si l)a rem dix- , loquitur semperis Minutius Felix, iuri enaui opineris ii Regem, earis alem suspiceἀasci ii Dominum , iuelligus utique
is mortalem aliis in in nominum , ct e eicies itis Hori . . . lan mane Divinitatis idemnntabis per libet citatus .ic criptor i in quarerlectissime congruit caeteris latribus, qui anterloruerui:t. Hinc interendum venit , uti alibi jam uia iurimus , homi inrita in hoc saeculo cognolcei Deum Degativo potius, ut ejuut Scholae, quam positive hoecli, elim inelius δείnoscimus cogita :do quod non est. Iu.it quo cit: οι elim i mui, ut Minutii orba Delum iee cem , dum nassimabilem dicimus Quae quidem crba uno codemque tempote e intini. tam in inagnitudincni Osticardura iuniinam humis nae meIItis Dbecillitatem.
V. Licet autem iliaccessibi Iis fit Divinae Maiestaris gloriari iiihilomitius semper verum erit, quod cusignorari reuit Oinnium Oinitium lia sule re i '.'ma. bemus conicitium: Omnium do so, inquit Mininius habe tonsusum, Audio vulgus, quum ad coelum, nus elidunt, nihil aliud quam inui dicunt Q. Deus .agrius est; 4 Deus verus est ι , i Deus duderit. I f se Muralis sermo est , an saani confi/αιδε riui Philosophi Ethnici, qui Iovem primcit,ein volunt, falluntur in nomine, ic de una pote-it..te consentiunt: hinc deprctientis iiilosophos insos, eis sermonibus variis, ipsis tamen in rebus in hane unam coire, incoli spirare sententiam. Vide haede remituitium vesicis eludite disserentem P . II.. o. v I verum hunc Deum , licet omnibus o ni sti, M. sublimiorem, ae excelsiorem, in operibus eius semper dx Provi. praetentem aspici ira At enim , quem colituus, Deum, inquit sapientissimus noἱlet inator, nec osten dimus i nec videmus e Immo ex hoc eura credia
is statius. is bus notibus virtutem ejus earpe praesentem alpia H ci; nus quum tonat, fulgurat, ulmurat, quum se is Icnat . . . Non tantum Mis proximus , s. ansa is sua est . . . . A A nullo toros esse et reum an res ut arioni, a nostra . . . . Nen Nineum sa, ιuo agimus seco cum iso, α ρον dixerim, vio, vimus .... Deo una domus ei mundus hie t is ius. Reges tantiu regni sui pre officia mirusticiturnio universa novere: Decimiiciis epin non es. οὐ is tum is oculis eius, sed G u tu vivimus inuti nam Dei praeleiatiam Ecquis porro certa fide ha' . t neat, di intillianis moribus no i excellat
VII. Etsi in suo Dialogo de Divinuare Iesu Christi strua
i, quod euin sentire possiunus, videre non ro vis. In operibus enim eius , de in nundi .iiD-
14쪽
c, --, non disserat, nutius nihilomitu quae modo ex mi I. HI dem exscribimus, orthodoxam illius de hoc articulo
fidei ostendunt . Lonso do vicinia veritatis errarι
v inquit ille Ethni eos alloquens, qui putatis Deum cre-
si , τι me isse noxiam , axe pernus terrenum . Naialo miserabilis e Milia in Aemi mortali pes amnis imniριιών. Constat ex his , inuti uis usserere, Iesum Chi istum esse verunt Deum is dictinctum a ceteris hominibus, quorum potentia eum vita desinit. o. ril IlI. Illud hoc loco observandiim venit , vetusum et auii Seripiorem, paucis interiectis asserere, Christi 2P. et nos sui alvi C:uces noti colere sexces et am nee colicit . ... mu infra apud eosdem nec Templa extare, nee Dissiciam Altaria nee Simulaeia. Ex quibus sane qui ant qui 'a LV ratem probe non allent inferre possent, Cultum inu. tuis is cis, necnon usum Ecclesiarum, Attalium , e Imagu. 'I' mim in praxi primitum iaculorum minime luntari.
Usse. u. cimo vero ad primum articulurn, Minutius citari ima in loco loquitur in lenis inni eorum, qui fidelibus, e probrabant quod atque colerent Crucifixum , ae liniam Cruce in Huius criminationis rustis est locupleti Lsinum Giones in suo Opere contra Celsum lib. 4.
pag. 87. Ibi enim haec habra eis te aurea, loquitur de Ethmeis, minissaei Iosia usoriam, colli tine nia , nos
ruin Ethnici probabiliter Minuti aevo non exprobra iunt Christiani , quod Crucem atque ac Crucifixum colerent, ni Christiani ipsi vel in Ecelestis . vel in propriis domibus quaedam culius signa in Crucem prbuissent, habita taine ratio. te ad Mundixem, qui sipplicium illud subire volitit. a. si oris inio Atyine M alteram disse ultatem , quae Gad s. -- clesiain respicit , Aharia, de Imagines, vidimus iandam dissi eum Tertulliani doctrina n exponeremus , illius aevo Mi δ aevo florebati ipse Miniuius Felix DChristi nos habuiue Ecclesias, ultaria , si per quae Domino in ostentantiae sacrificia vetum , ut egregie obse vavit Pater eiularius in hune locum a Scholaei lius dici poterant hae loea, quam Templa, ab Ethnicorum molis non absimilia, in quibus ne ido'orum statuae deerant , ne altaria ad comburendas vicitaras accommodata . Minutium autem eo loci locutuni esse de Templis ut aiunt publicis , non vero de locis iis, in quibus fideles de more eonveniebant , ex eo invin cibi Iiter liquet , quod in eodem Dialogo Ethnici eri-ininantur deles, eo quia solemnioribus diebus coeunt viri, mulieres eum totius familiae comitatu MUM Ia , inquit Caecilius nomine Ethnicorum , quorum tuetur Religionem, solema die aeua eum omnibus iis beris , foro ιbus , matribus , sexus omni homine diomm atatis . utio quidem non inficiatur Miniitius solumque istendit puritatem a sanctitatem harum Congregationum fidelium. Ex Iuo insertur, i Ilii ario hos convemus h beri conluevine , ideoque tunc temporis ex tui se Ecclesias, quales supra definivimus. XI. Ad Imagines in particulari quod spectat, Iicet Minutius videatur tamquam cerium ponere , nulla apud fideles extitisse , oservalidum nihilominus in Caecilium non asserere absolute, nullas arud Christianos extare reipsa imagines, sed solum nulla extare simul
cra, quae nota sim Cur villa aras habent Chris sani,
inquit Ethnicus ille loco praeallegato , empla vitia niala nota smularea Quibus verbis supponere vid rur, apud Christianos aliqua extitisse simulacra Et liniis cis minime nota , cuiusmodi esse poterat , exempli caussa imago boni actoris , cuius meminit Tertulli nus . Caelin iura animadverωre debemus, quod hie agitur de tempore, quo persecutio saeviebat, quo rustianis liberum non erat Templa haberes, de Altaria publica ac ornata, qualia hodie apud nos lunt. Tune quippe internus cum .sset Christianorum cultus , ad extra non prodibat, ne verae tractaeque Religionis ultores persi cutoribus immelcerent. .XlL De Damoniis verba iaciens Mininius docet,
tu ' quod insinceri isti spiritus , polleaquam simplici.
eis maue tatem substantiae suae nulli immersi vitiis perdide- lefiςii runt solati uir ealainitatis suae non desinunt Drditi iam perdere,, depravati enorem pravitatis inliam doe, di alienati a Deo , inductis pravis religionibus a Deo segregare iv. Magos, ii idquid operantur quod
miraculi speciem praesei crat, per daemono operari re Madam miraculi ludun sagi in re demones fa
Disa illis aspirantibus , proIc vitur idem Auctor, de infundentibu praestigias edunt , vel quae non sunt, videri, vel quae sunt, non videri. o. tradit , quod illi impuri spiritus , sub latuis de inaginibus consecratis delitescunt is afflatu suo auctoritatem quasi
uuntur, dum inspiramur imimmorantur, dum nonnuin
praesentis numinis consequierim vatibus, dum fanis quam extortum fibras animant , avIim volatus guber. Ita tu, sortes regunt, oracula reiciunt falsis pluribus involuta is Nam di falluntur, c illi eo subdit sapientibis sinus orator de lallunt, ut de nescientes sneeram, veritatem, quam sciunt, in perditionem sui nonis confitentes Uitam hominum turbant, somnosis inquietant, irrepentes etiam corpori bis occulte, ut, I pii itus tenues , morbos figunt , errent memes
is membra distorquerit , ut ad cultum sui cogant is nidore altarium , vel hostiis pecudum sagii rati , Ie- cinissis , quae eonstrinxerant , curasse videantur . . Hi sunt, furentes , quos in publicum videtis excur rere : vates de ipsi es,lque templo e insaniunt , ebacchantur , te rotantur. Haec omnia sciunt plerique vestrum, ipsos damones de semetipsis confiteri , qu ties a nobis e tormentis verborum , Ee orationis incendiis de orporibus exiguntur. Nec utique in turpitudinem sui , nonnullis rasertim vestrum allistentibus, mentiunti illa adjurati enim per Deum verum Aesolum , inviti miseris corporibus inhaerescunt , vel exilium statim, vel evanescunt gradatim , prout fides patientis adiiivat, aut gratia curantis aspirat. XIll. Homo, iuxta Doctrinam huius Gloris, vere est imago Dei: --υμ simulae - Ex Iatura sua liber est M.η minis libera est . Eius an, ma est immortalis, julque torpus, postquam in pulverem redactum erit, resurget. Ilastronii hune articulum urget mutius . ostenditque , Deum potentein adeo esse , ut possit reformare , quod ex nihilo prius finxerat . Etenim diruilius est id o*uod non sit, imcipere, quam ii quod fuerit, iterare is is oris θM. tredis , addit Minutius , si Mi oralia nostris Ἀκιtrabitu Corpus o nne , live arescit in pulvini, rem, sive in humorem solvitur, vel in cinerem coin, primitur , vel in nidorem tenuatur, subducituris o bis , sed Deo elementorum custodi , resereatur , Nee, ut creditis , ullum damnum sepulturae tini
is mus , sed veterem meliorem conluetudinein mandi frequentamus.
XIV. llatis deinde non ilis ex naturalibus petis exemplis, quae Resurrectionis possibilitatem cunia docet insuper, plerosque haberi, qui conscien tia meritorum , nihil se esse post inortem magis orient, quam credant malunt enim Gaddit illico egregius orator extingui penitus , quam ad supplicia reparari quibus sane tormentis , subjungit ille paucis interiectis, nee modus ullus est , nee terminus ouis
Eo autem merito torqueri , qui Deum nesciunt , ut impios , ut injustos nisi profanus, nemo deliberat et
noris sceleris si ignerare , quam liae e . Quae qtiidem postrema verba maxi ne attendenda sunt, cum directe opponantur opinioni corum qui tuentur, Deum igninrariis osse invincibiliter, ideoque sine culpa. xv. Illud tandem observatione dignum elaea Dogma inminutio Felice perlegi, quod Mundi finem respicio docet quippe omnia conflagrari debere Caridirum de inrendio mundi inquit illes aut improvisum ignem cadere, aut di melle non aedere , vulgaris erroris est . Animadvertis , philosophos eadem dispi
tare quae dicimus : Nan uia simus oram si iasubsecati a sed qu a illi de divinis naineationi a Pro phetarum , umbram interpolata veritari imi/ari sine Itaque hoe Dogma aerarum Scripturanim aucioritatet ulcitur atque ac Traditione sacrarae prosam . Caeterum inutius expresse, formaliter damnat intempsicosis senstiniam mi iam Mimi convicio dignam i nuntiat. Nunc vero ad rem moralem transiliamus.
Ua, seribit Minutiva in suo Dialogo de vita, adue ..3 moribus veterum Christianorum , ad pieta do Cht ubi quod maxime alliciunt . Ut autem a mamitan rima
suetudine ordiamur , in hac virtute excellebant ut vetitum sibi crederent homicidium videre vel
re necnon animantium sanguinein edere ab humana an Mina cavemus, inquit Octarius , ae moeediatiam meo um a cibis an uinem noreamus. Et immediate ante hae verba inquit Nobis homicidium noc
II. Quoad eorum puritatem illud observandum venit, non exterius solummodo hanc virtutem illos e luulfi, sed intus etiam, mente mdarem non facie, sed men/e rasamus , hoe est, e spiritu, Se corpore mundi erant . Unius matrimonii ve
15쪽
: at,erant ab inceltu, euius crimitiis tal ιν ab Ethni cis argurba latur , ut publica etiam coii juncti nonruilisti elL ruborici Tantum dem ruo ales incesti cumua,ti nonnullis Mori si etiam Maila coniunIuc. Taluerat pudor ae vcrecundia veterum fidesum. chi missi Verum atque aberant ab honoribus oli enita.
t et isti quod in dies nostri numerus augetur prci sequut ς' ' tu id inminuti non est crine erroris . sed γ
να, - sum dii: Liudis . Si nos denique non notaculo cormiis , ut putatis med innocentiae ac modestiae signox serum tacit dignoscianus. Sic mutato a. e diligi m. sie
v axi tu . , se ilaris , Aninius enim . illic subjiingit, ut FH si luxu solvitur , ita stirgalitate firmatur . Et iamcn qui pote: p per eis , qui non set . qui non οῦν, hiat alieno , qui Deo dives et M.eis pauper illeis in qui cum multa habeat , plura uesa uri bis eam tandem quemadmodum sentio: cmo tam pH i. per potest esse , quam natus eat . Ave so patrii
, monio vivunt .... Facultarcs, si uriles putarernus, is a Deo Polacremus .... Sed noli contemnere maluis mus GPLI, quam possideres innoce: ita uiuis eu.pimus, magis patientiam flagitamus . Malumus nos bonos iste, quam tiroci gos , Hoc rata Majolesti illi opae ac facultates contemnebant.
IV. Eorumdeni veterum Christianarunt quanta esset fides, quam tortitudo .constantia ex eo iacile eon jicere possimus , quod imirediate post in eodem Mi nutio segimus via licet irod Christiani, itando aer,mais oppressi erant, citi advirus posivi , probe o. verant , Deum iisdei sibvenire posse , de cis non despiceres, sed siue in extremam mortem , volunt tem hominis sciscita, i de quemadmodum aurum ignepti balin , se Cliti ilia nos variis lictimnibus argui
' ζο . . Quam pulch:um ii cctaculum Deo, prose lititur pius
,e 'ruris is noster Orator , inim Christianus tu dolore eon. an reiciam, quum adversum minas de supplicia, tot menta componitur λ quum si epitum mortis
is horrorem carnificis irriden, insiliat. . . . . Soli Deo. . . is eodι insiaci emm Dei miles no in desurari deseritur, nec morte finitur , Ex quibus concluuit
d ,m in ionibu eriguntii , ut in penium eorum perditae mentes ieentia potestatis liberae nund entur
. Abique enim Miria De , quae potest esse solida se lae licitas eum sit somnio sitnilisis Antequam tene
tur ei. Nisur . Rex es t tam times , quam timeris:
quanilibet fis multo comitatu stipatus , ad periis culitin tamen soliis es Dives es sed sortuna maleis editur, e magno viatico Meve vitae iter non in struitur, sed onerati ir Fascibus, purpuris glori
is risi vanus erici licininis .... Nobilitate generosus m. parentes tuo laudas in nos tamen pari freto uase M sola irrure sm mmu .
VI. Ex praeliantiissima hae veritate id inseret Miltu, iliis, quod Christiani, qui in moribus, pudore si riam stram ponunt, merito voluptatibus, pompi , ε spectaculis saeculi abstinent , cum hortim turpitudinem , noxia blandimen a probe norint . Deinceps subjunxit . quod Christiani saeri ricionii reliquias , epoeula dealbata conteinnant iisque abstinent, ne quis existimet, aut daemoniis , quibus libatum est, eos e. de te, aut sitae religio iis eos pudere . Moribus indulgere so permissium pu abant m rosam veris capere,
iiiiiii , e quid id aliud in floribus blandi eoi
ris, odoris est et caput autem storibus non eo nabant, ne superstitionibus Etruricorum participare deprelie aderentur. Ne ix riuos coronabant , cum inutile mi ae supervacaneam acerent non sentienti coronam. Exequias adornabant eadem tranquillitate , qua vivebant . Fide praesentis majestatis Dei animati, sciit spe situm scelicitatis vivebanta cum e contra omnium Philosophorum muli itudo in incerto rign ratione praecipui hujusce articuli vixerit. Hinc eorum sapientia immensus superabat oriun Mitinam , cum non magna eloquerentur Christiani , sed recte vis rent. Ne non hasii sapiantiam , inquit inutius sed mons prauerimus , non eloquimu magna, sed vis must. Praeclaris his si ii ae characteribiis num dignoici poterunt fideles , qui iobiscum vivum Vena in heu quot sunt , qui sancti illiinam arae oeconomia. turpiter invertunt, magna eloquentes , magna excogitantes, sed scelesilii: me vive iues Si bene omitialem sentur , speculative potius quam pracsce hodie christiano nomine censeinu et loquimu magna , se nεn
les noctu simul coire adunari solitos suisse raecnon quaedam solemnia ieiunia observares; quemadmodum Caecilius Octavio exprobrat . Haec sunt nota.
biliora, quae in Dialogo Mic: uti Felicis depretardere potui
16쪽
A VI M UAE R E I temporis injuria majori ex parte perierunt Sancti hujus ecleste Doctoris opera saltem non exigua consolatio nostra est, dum etiamnum hodie nonnulla apud nos extant ejusdem Patris, quae plurimas veritates primarias tum quoad Dogma, tum quoad Disciplinam complectantur. Egregia sane vetusti hujus Patris elogia in Scriptoribus Ecclesiasticis deprehendes Theodorem eum accente iis sontibus , per quos lumen veritatum uarum Deus in Ecclesiam suam dimidii Divus Ioannes Chrysostomus eum recenset inter illos Episcopos a Doctores, qui uti uigentissima sydera in mundo emicuerunt; quin immo eumdem appellat suavissimum . optimeque animatum Alii vero Scriptores eum vocant, Doctorem omni veneratione dignissimum, fidelem verit, iis testem, eloquentisssimum Scriptorem. II. Omnes hae dotes in uno Divo Hippolyto collectar in caussa sunt, cur lugeamus a. cturam omnium terme operum eximii adeo viri celeberrimique Scriptoris. Ex iis quae adhuc stipersunt innotestet meritum eorum omnium quae amisimus, una cum innumeris citustissimis monumentis. Qui scire desiderat, quinam esset Divus Hippolytus , quinam numerus sit, nec non natura ejus operum deperditorum, adeat Dupiniam, Tillemontium , Patrem Ceillierium. Mihi vero sat superque erit ea tantum recenter , quae modo extant. Haec igitur siunt omni sua parte perrecta scilicet Tractatus de Anticluistoci Cyclus Pasich, Iis momilia in Theophania, sive de Praesentia Dei per Incarnationem suam manitestata Tractatus de Donis Spiritus Sancti, is Traditione Apostolica Homilia , de Deo noin tribus Persionis, & de Incarnatione Horum quae sequuntur . aliqua tantum stat menta habemus sunt 3 Commentaria in opera sex dierum, in Genesim, in Palmos, in 'r verbia, in Ecclesiastem, in Cantica in Isaiam, in Ezechielem , c in Danielem . Quaedam inisper habemus fragmenta ex ejusdem Tractatibus adversus Haereses, ex ejus Homitiis iri Dominicam Paschatis .in Evangelium de talentis a Domino peregre proficiscente disti, butis servis suis, de duobus latronibus, de Elcana . na Matre Samuelis, de Divini. rate. Tandem quaedam tamenta cujusdam Tractatus contra Platonem is cujusdam epistola ad quamdam Reginam, quam suisse dicunt Imperatricem Severam, Philippi uxorem. Har premittenda erant Do arviae Divi Hippolyti, qtiam modo trademus.
se κιντο A. Nnumeros habemus in Divo Hippolyto attuculos circa primarias veritates eligionis Ut autem a Saoea Scriptura ordiamur , id p. imo loco notandum est , vetustum hune di .i,in is hilleopuin agnoscae divinam Sariorum librorum imo so.' spitationem docet enim, Prophetas , hoc est S ieros Seriptores, qui antiquitus Prophetarum nomine desi --- gnabantur, luisse orgaria, per quae Verbum annuntia. f A bat hominibus Divinam voluntatem: m nam a P - ενοι, inquit Divus Hippolytus in suo Tractatu de M.tlahristo , θι it prophetia prati , duneris ab pse
locutos esse Sacros Scriptores , scis sapientia, impi ratione verbi ea revelantis , quae reliquis hominibus
erant abscondita: a Deo ea ae radicasM , πιι illi divina dumtaxi e numine manifesta foren , et .via vino absconaua. Illud tandem lubiunsit Uerbuin
hoc Sacros Scriptores coegille per Spiritum Sanctuin loqui Verbum in his relatum suisse, in his locutum
Ecquid Eeacius pro Divinorum librorum inspiratione dici potest Ecquis post hac audebit inire disputati nem de natura hujus inlpirationis , scilicet num in mediata sit , vel solum mediat. Seliptores proeli tia spiritu repleti Scriptores , qui iunt velut orga-
naci p. r quae Uerbum Divinam voluntatem an ruintiat Solptores a seipsis non loquentes, sed sapientia, iri.lpiraticilia divina Scriptores , uno crbo, quos e bum cogit per Spiritum Sanctum loqui, in quitius verisbum ipsum versatur, Wloouuur numquid aliter lo- ti sunt , quam divin.tus afflati revesatione proprie tali, de inspiratione mimediata C. set ergo controversia de hac veritate cute admodum intior antiquitate iundata.
Prusent insuper in Traditionis favorem ea afferri
quae habet S. Hippolytus initio sui Tractatus eo iἀtta heresim N eti quo scilicet cum beati Pres ut ii tedirguissent nunc Haeresiarcham, aperte iden d cla. rarunt quod unum Deum vere cie alit sicuti de irsem sed latebant insuper Helin Christum i sciebant, Filium passum, moi tuum, suscitatun citia die, Se ledentem ad dexteram Patris, venturumque ad j
dicandum vivos e mortuos AG lii hac vicimvi, sub vetem jungit Sinctus Martyr, qua didισιmm. Hoc pacto e Trialitione
eadein hac Traditione non sine ingenti utilitate uta u. Hibbantur advertus haereticos . Utitur sane id in S. Hir o . ε 3.
γlytus onera caelum, ut ostendat, verba Dei et 'coeli descendisse in Uirginis uterun Ae ex ea inearis
17쪽
t Astigat si ne loquitur noster Aucibi dem, stetio Sanctissimae Trinitatis, aperteque declarat propriam redem cilca niuatem Naturae, de illinctionem
Deisonarum is Si ergo, ait ille in suo Tractatu on- tibi, a Noetum Verbum erat apud Deum , QDeus, erat, quid ergo Dicci ne aliquis dieere Ioannem
riam dico Spiripias sancti Gratiam appellat hoc loco Spiritum Sanctum , quia Divinus iste Spiritus est fons omni ii donorum , quae inus hominibus largitur . si Pater quidei unus , prole quitur . Hippolytus is perionae vero dirae , quia ilius tertia aut ei Spi-- litus Sanctus Pater mandat, Verbum reis it . . .
U. Nec quemquam morari debent haec verba : Qui obedie Filius, quasi laederent Perse tam C substatui alitatem Patris de Filii Nam, ut egregie animadvertit Pater Ceilli et ius ast hisce loquendi formulis usi sunt Patres secundi Se tertii saeculi, inuidem sine olfensione, ac phrasi usus est S. Irenaeus absque ullo serupido, ac tu hae sormulae loqtiendi viderentur avere Arianae haeres, nihilominus etiam post Concilium Nicasium in atribus occumini, ut videre est in Divo Basilio, b Divo Athanasio, e de Mici Victorii M. I Quippe juxta stylum veterum Theologorum
Divinis se imo est, non sinincant i an alteri imperale e modo, quo orninus semulo' ito in cipit , se idc signant soluim modo consensionein volum Mis in Patre . ilio non secus ac si quis dictici, quod cum Pa-ic statuisset Mundi in condere per suum Verbi in , id ton luci fine voliritate cibi sui lio est utra , dcmque cum eo subitantia, uti .im illo loco dixi inus di modo lusius patcbit. IlI.,, Pater, proicquitur S. Hippol)etus est super, omnia, Filius per o nia, pii itus Sancius in omni-
nc agnoverunt Filium. Di se puli, Sal, at olis agnoverunt Filium, sed non in Spiti tu, Sancto. Sciens sinu Verbum Patris mononuam is de voluntatι Patiis , quod non vult aliter Pater, gloriticari, is sic cum resurrexisset, tradidit ii
is Si ititus Sanctus manifestum fecit . . . Necesse ergo is est, ii quamvis nolit, confittar ut, Noctu, PM et nis Detim Omnipotenter , hi illum Iesuui Filium is Dei, Deiri tactum hominem, cui omnia .ire sui
se iecit pia ter se, rapiti tum Sanctum is hos esse
hujus Sane nemo Oilet nostris hi e tem p tubus magis accurate loqui de Mysiola Salictissi liae Trinitatis, qaam loquatur S. Hippolytus, qui tertio ces ita saeculo floruit Perspicue revera adorabile hoc Mylterium periractatur, mim dicitur, Patrem est Deum Filium esse Deum, Spiritum Sanctum eue Deum . nihilominus unum solum esse Deum , qui . tres iliae Personae, etsi vere ab invicem distincta sunt una ea demque virtus sive potentia , ideoque unus ridem Deus. Hoc uno S. Hi polyti pulcherri in testimonio, tum Atii, tum Sabelli a pictas profligatur. Tres sunt Di, inae Personae, sed sunt unus Deus. En totum Sarmctis sinat linitaris yilerium. IV. at praxisione loquitur Sanctiis iste piscopus de Divinitate ac Coti subitantialitate Verbi in particiFlaciuem ex illo innumera eruuntii testimonia , quae Arianoruin noui Icum viventium os obstratere valent Habe modo notabiliora. M Unus Deus est, quem non aliunde agnoicimus , quam ex Sacris Scripturis is Deus soliis cum esset, ante Creationem nihilque, sibi coaevum haberet volui eo Mindum eri cere , , mundum cogitans ae volens,, dicens edicit. i. hi erat praeter ipsum: Ipse solus multus era necis enim Oat sine ratione, sine sapientia , sine potet,
se Iudaei atrem, tiasci quide,
sι a. d. de risu lancio cap. 16. In hunc locum si ita, sine consilio Omra erant in eo ; ipse eratis omnia. Quando voluit, Se quomodo voluit ostenditis verbum suum teniporibtis apud eum delini iis . peris quod milia secit . . . Quod Verbum cum iii lese haberet, essetque mundo meat ilia metabile , Leitis aspec stabile, emittcns priorem vorem, lumen ex lumine: A quo ita austri e a. . . Cum a tum di. o non duos Deos dico sera tanquam tamen ex ino
se vis r s Verbum . . . . Ipse hoc ex Parro enitur.
V. Deinceps post .vica quae habet contra pluralitatem D Otiim ab antiquis haereticis adnissam, Ostendit eos ipsos debere ne uario unum solum Deum agno .seere, qui fecit Omnia, sicut voluit opi ilis. ω m
Deus sit ungit Sanctus Mari, , dedit legem, Pollictas, de dat L coepit hos pur pilitian Sanctum
loqui, ut accip crates virtutis Paternae inspiratioriem consilii mi, voluntatem Patris nuntiarent . is in hisis igitur Verbuni e sabatur loquer de ipso iam
is ini in pleri ius praeco era. Dilcndcbatque suturum. - esse, ut ob mi in homillibus appareret idcirci, se sic clamat,at: l .iclus sum natu citas hi, qui me noliis qtur Ieb et dic M. Em vero es , - manis stiis, nisi Vertum atris, uia cum It te misit torestat νε ibam est enit , mini m. Et in te: ius loqr: sde vetito, quod ciis miserat, iuxta phrasim Acciuilia Apostolicorum , aperie dicit, cum intim esse,
mimim omnium: His est Deus omnium De N. tisa Deum utilina illi, licet duae sint perlonae Duos ama. Quindit .im meos hsed num ρι ena vero λ auci ac tan. dem, .urc. n, qui .i hiat, Filium , qui i lit unum macilique inimicisse Visio est Deus, qui man
VI. Omni tu lais decretoriis auctoritatibus addipnLset alter juld in . Mailytis textus o codem Tracta. tu contra Noelum crimi. 'tua in quo plicans ate
Clitilli verba Philipte, qui vidi me, etiare P. trem hic. id est, si me vidisti, e me p. te Patrem e re noscere. Per ima veru en/m , qua smitis est . . est IMιle Pater e gnosi Tandem ut argumentum oe ii se a Divo Hippolyto crir.ri tatii , in conpendium redigailius, unum asseretritis ciuidem .itris, ex Tractaru talitra Noctiun , resilit Onium, Nec non unum ex libro eontra leronem, quae expies tu acie Divis iraten
Verbi demonstrant, ut nihil magis desiderati queat In primo igitur in lix Evangelii verba Eq, Par rianum Iumu , te te decIara , .itrem cui tum unu in idemque sm , ilia unam eamdemque acinnet
virtutem de potentiam: IF Pare unum f. . . . . si uixis, quia duas perfnas demons inure, diu Im . ni rapotentiam, sive virtutem. In altero pariter expresse docet, quod Filius Dei, tam atrue, quam poli Incatarationcm erat infit .itus, incomprehensibilis , inpassibilis, inutatiotiis expers, . ni Potcns s.bsistens de op rans per seipium uno verbo, quod erat periectus D us, sicuti est pcrfectus homo Deus inbum turm D m est potus, idem aer homo reus Sane Ariani qui adhue supersunt, harum alictoritatum vim eludere nullo pacto possunt uias eniti non agno cet uti verum Deiri , uti Patri coiuubitanti .ilemn eiura , qui ab aeterno tulei in Patre; item Pater eivili ut umeri ex umine, ut radium a sole, ut aqi iam ex sontes eum, qui eamdem tabe cum 'atre virilitem acci oleariam; qui
est dein D us cum Universi conditorem qui in su i persona potentiam Patris ostendit; qui est Deus, Dominus timuit, qui est vera Patris inragoci in quo, de per quem Pater scipium mani testat cloen tandem vi est infinitus , in comeri licii libitis . omni tens ubsistens, operans pc se psin , die est in. Hictus Deus, siciati est per tecti is homo Si tiana L pietas contra hae firma dilue de sol eoilitatu persevcrat , nullo alio a to pater. unquam merti. VII. Observat,dum nitulo in ii.ti, biter est , hanc S. Hippolyti lirasiin Deus lotus erat arte cicationem 3 quando voluit is quomodo voluit ite uti verbum suum; hanc, inqtiam phrasin creare potie alia avidis
ficultatem te toti in lectione veteruri attui 1 usve ilaro qui vero vel leviter eorum lcr ca , .lcile
iit, illic deprehendet, vetustos Ecclas Putes ulculoquendi formulis ne minimum quide in litare volui Lis aeternitatem Verbi, eiusque tu aire, e cui Patre remam subsistentiam ostendimus jam sui erius A in Athenagora , de in aliis Parrabus nu; uimodi phrasos non semel, eosque quantum par erat piit gare studuimus ostendendo, illos verba rectisse non de se rati
se Contra Gentiles. d Lib. de Creatione Mundi.
18쪽
ex ea est incarnatum , unpta anima humana' -- να ς. Quando solum suis te ante
Verbi proprie di taci sed de quadam productione
IlI rara, ouae ab liae generatione dirier . Productio S Ecd hae non es aeterna ut in conscis est apud omnes a u peracta est temporibi apud Patrem definitis , ut .iu veteres Patres G. Hippolytus in partieulari consentiuntu sed aeq in verum est iuxta hos oldein, teres Patres, Verbuit fuisse ante hane productionem: Ee ut in isto Divo Hippolyto, de quo in praetenti m est quaestio, sistamus . apertissime mentem suam manifesta ciun ait, ' quod licet Deus Pater solus estet ante hanc productionem tamen multus erat , evellit in seiplo multiplicatus: Ipso solus multus erat; quod quidem falsum esset, si tune verbuin non fuisset in Patre, eum Patre. v. Quod ante hanc produm Pater non erat ne ratione , sine sapientia , consilio sed Filius est ratio Patris eis: Filius erat antequam Pater, volens inundum condere , eum ostenderet re si s Hippolytus non credidisset, Ver bum fuisse ab aeterno in Patie cum Patie, quomo do oeuisset, Patrem de Verbum elle unum solumque Deum, ut nimque habere unam eamdemque virtutem uitam aurilemque potentiam. Insuper verbum inparticulari si Deum persectum, inlinitum , totius ut pertemis omnia hae nonne evidenti mune ulmerbi coaeternitatem misee addi inus , Divum
ippolytum explet se docere , Filium Dei esse alii
hi Auctor ait, Patrem, de per cibum suum Omnia feciste id unum tradere vult , Verbum ante hac tempora, etsi ab omni aeternitate genitum, ad ore productum non suisse, sed veluti abditum in Patre semper suilla, cum quo e in quo erat . Cum vero idem S. Hippolytiis a. paulo post inodo expensa verba Torvin vere Pare , ex ano reus Verbum
hisce formulis deno: at , iuxta Veterum phrasim Pe: io itatem Personae in Patie , quem totius Divinutatis principium habebant: minime vero superiorit,tem naturae quae est , iuxta eo idem , eadem in Patre
di liis , ut ex ipso Divo Hippolyto jam demonstra
v Ill. Qioad Spiritum Sanctium , omni possibili
praecilione declarat idem Sanctus Episcopus e Madiu , Divinum hunc Spiritum esse tertiam Perlonam Salutilli uiae Trinitatis, ut lup: iam vidimus. Suppinnit uis idem Auctor ires Divinas Personas ille unum eumdeinque De I ait quippe , tres has Persona, trabere unam eamdemque Potentiam, unam eam de virtutem ergo supponit, Spiritum Sanctum esse Deum, est Patri Filioque Conlubitalitialein Caelorun peripleue mentem suam prodit super hoc articulo, cum ait hanc consensi citi trium Divirarum rimsonarum reaagi ad unum Deum : Ee -- consens M-- . edινιρω aia unum Mor , Inus et enim Deus,
αἰ se iubjungit, qui mandat, Pater qui oedit , Filius,
. . ., qin docet scientiam, Spiritus Sanctus Aliter Deiun uti uni uitelligere non possumus, nisi vere Pori, is Filio, QSpiriti Sancto credamus e per hane enimis Trinitarem Pater gloriatur is it inlupe S. Hippolytus, nos adorare Spiritum Sanctum Spiritum a Ilum adoramvis Illi tribuit ea ludem gloriam eamdemque potentiali , ac Filio , cujus pultus cilla ιυ Ch so lisi is posemra eum sacro -ἱio , bo , viυ co Utis Spiritis tr . Igitur certum ratumque est, iuxta S. Hi polyti docuit iam , Spiritum Sanctum esse Deum, sicuti, Pater Deus est Filius Deus eli, illiique vere esse consubitantialem. νων, lat. IX. Hic est Spirisu , qui ab initii. 6νobatu βαρ-
: a zz is omm vitam occipiun/: H qui in Prophetis p m. Rid is ratus est , in Christum devolavit: his si Spiritusis specie linguarum ignearum datus potiolis de hoeis Gabriel a Virgineui , pirotis an ius Nemenaee M in te ι. Per hunc Spiritum Petrus beatam illam, vocem fiatus eth, Tu es Clusus uiua .. ,-- , , is per hunc Spiritum armata Ecclesiae petra est. Tandem per hii in Spiritum, conjunctus cum qita Jalitisinio regenetratus homo vivincatur, ex crvitute in libertate. n traniit, ectyrauni de ad regnum , ex tot ruptum ad incorruptibilitatum . Haec sunt notabi. liota , quae in Divo Hippolyto occurrunt quoad tres Di uias PersonaI.
Verbum appellatum est Dei Filius ab initio . quia in cu tempore itue homines nasci debebat rore enim Veri
et adeptus perlectat qualitatem Filii , nisi per uni nem duarum naturamin , per quam de Filius Dei, de Filius hominis simul effectus est. II. Divinum Vetbum . Dei primogenitum, unitum uis induia
eum Virginis primogenit , est verus Deus verus in Natis homo perfectus Deus, perte ius tomo Totus Deara .
homo idem ipso . ratio qui, em factui est abique Perse . ulla mutatione huius vel illius naturae r ab M GIU Pa
docet S. Hi , nec arrem , nec Spiritum Sanctim
Maria nMu, ' sin confusione Deus is homo, aer γγ Wτ--ε. 6 ihωπος. Hae poliremae loquendi formulae excerptae sunt ex quod fiagmento Comventarii quod exaravit S. Hippolytus in Proverbiaci ibi enim explicans haec capitis . verba rapiantia a ficavi μμ domum . . . mistui vinum, eadem interpretatur de ita duabus Iesu Christituram divinam per Miscui in pocula suo
merum ae Mismum t sive , ut alibi etiam habet Moreale corpus nostrum si admastando vi rari. II l. Caeterum inanis scrupulus esset opinari , uti. ctianam haeres de sigrint hae voce isela admiscens rpraeter enim superius recitata apertissimi testimonia innumera pariter hoc loco asterre possumus , quae ab omni erroris suspicione super hoc articulo illum redis dunt immunem Eteni in in Tractatu contra Noetiim peculiares proprietates operationeique tribuit duabus Chiisti naturis, Be quidem his verbis: M igitur ,- ων iri,
monstra e duas substantias persectas, divinam, de hu 2
manam : serrum namque Divina Incaruationis . . . e.Tom. I.
ρε .ilais italis N plena et Urativum Humaritatis Pas. 37. . Se utramque naturam luas proprietates e operationes μ' naturales absque ulla mutatione serviale Soexudum arraιmano MMm semper permanans sine casu , ambus ivina pax ore is humana veratis es oe eitionem μνomnem trimque arronem seba naturatiter incom ram em servam , atque ideo Divinurn verbis miracula patrabat, caro vero patiebaturi: --- ιidem ιυμ μ paticla veram, Amanirae vera humana. M
Iv. 1 Humanitate sua Salvator noster esurivit . tivit a de in Divinitate sua uno eodem lue tempore
ab Aneelis Mora M. Ut verbo, operationes illae adeo' distincta sunt, iuxta S. Hippolytum, quod verbum
Habes igitur duas Chrilli naturas formaliter distinctas, ea indeinque distinctas operationes in Divo Hippolyto assertas conspicis Demonstrandum superest, vetustum hunc Ecclesia Patrem, unam agnovisse in Christo Personam, unumque principium operationum ominum quae utrique naturae conveniunt. v. Id vero evidentilsime constabit uni euique vel leviter attendenti quos superius attulimus textus, ut distinctiones duarum naturarum aeterram a Divo Hippolyto evinceremus ex illis eniti probe nrani testuin erit, quod licet duaruiu raturarum illinctio perspicue allatatur ι nihilomitu una tantum in inito perso ait ruitur. Ipse qiuppe de perfectus Deus est, ieris uiata, citis Homo, ipse, prout Dei Verbuin divinam habe Peristin eabat Iuturam prout vero dae filius, habebat naturam et hinnariam Deus incarriatus est, Deus incorporatus; et te ipse est, qui natus est ex Maria, Deus 'omo Ex ea nasus in . . . Deis e hama idem est qui ab Hcrode spemitur Se ab Angelis adoratur; qui divina operatur 'umiuia, qui moritur , de manc vivus Quoirodo conciliari haec postulat eum distinctione M.turarum raudi eumdem Divun Hippolytum ci belle hoc
Secuniam utrumque suamns sine casu, quibus di Dine parate cir rures Et alibi : sibim.
19쪽
. VI.s -- αν r . Ex omnibus his, quae modo attulimi quoad Incarnationem inferendum est, Divum Hippolytum suis scriptis manifeste damnare tres primarias Haereses post eius mortem exortas 3 Eviscni sciliret, Monothelitarum , Nestoriano um primam quidem, dum astruit in Christo duas distinctas seeundam vero, dum duas admittit volum rates in eodem Christo duasque duarum naturarum sunt propria tertiam Christo
Unitarem Personae in v Finis ae scopus Incarnationis fuit
-ρων is um crederent in nominae Ius . . . . . Ne '
Ηxe incarnatio traci est in Virginis utero, operante Spiti Sancto: error est opinati , verbum aut aliunde quam de sinu Virginis carnem sumptisse , aut
carnem hane de Coelo triaille , cum ante Incaretiati
ne nullum corpus haberet, essetque purus spiritus Prophetae utique Filium Dei appellaverunt etiam filium hontinis; sed per amici pationem , scilicet propter su
VII. Bina insuper Divi Hippolyti quiete ol servisione dignis lima testimonia asserenda superliint quae Incarnationem respiciunt Primum est de perpe
s, . . Secundum, Divisam eiusAn Virginis Maternitatem evincit se mihi, a Mara Maraa, si virginem alloquitur S. Hippolytus, quid era a re is ut με em v m, e quid si in Virgim ii nisum eos barin 1 F.rbum erat M. Hoc . Hippolytinium recitat Theodoratus in ua primo Dialextat pariter in primo Tomo operum hujus ME. 67. Minifestae Mis aucraritati addatur quod ex eodem Sancto Episcopo iam protulimus Salvatorem scilicet ex Maria natum, si Deum & hominem sine naturarum Salvara ea ea nam os , ne si emo. Diat loci auius ancti S. V. B Arvas u . i
OUoad Baptiimum docet Sanctus iste Episeopus
per hoc Sacramentum nos olitinere immortalit tem de vitam spiritualem, a servitute daemonis nos liberari, Induere adoptionem liliorum Dei ei in eum M , addit iste Pater, in hoc regine ἀδιons lavacram se die, emoriae malo, ct Corso se addici a mflem Mnesar a Christum Deum osse confretur: ---
is Propheta Isaias Raptismi vim purgativam pixdixit
cum aula lavamini , mundi estote . . . . . Si intis peccata vestra sitiit puniceus pannus, ut nives deal- , babo; sique fuerint ut e cinum , dealbabo ut la--nam. Sed Baptismus quem Ieius Christus a Ioanne suscepit, virtutem di effieaeiam eontulit illi Bani Cis o , quem in Iesu initi nomine suscipimus . vis, des igitur, itot di quintorum bonorum acturam facturi fullsemus, s Ioannis monitioni Dominus ces. susset , e Baptistium non suscepisset ι clausi enimis erant ante hac coeli, inaccessa super regio ., Quae veto ibiden habet i. em S. Hippolytiis Aueilo uisse
det possent a Baptismi gratia eos abigere, qui citum eriminum rei sunt si vero hujus Patris mens attente Perpendatur, onuus illico evanescet difficultas: u. citim omnes gentea iacto Sinamentum invitat innite dima as risi Ἀ-ι- ad Baptismatis inmorariiratem , o sane, idolorum ultores, di adulteros ta praesupponit xv nullum est crimen, quantumvi enorme, o divino hoc Sacramento non deleatur, juxta Isaiat textum, quem de Baptiuno interpretatur . Hippoly. tus, ut iupra vidimus ergo Sacramentum hoc delet idololatriam , adulterium die. Igitur Sanctus Martyr id unum intendit, oportere ilicet litterae hibitumise rectum ad haec crimina, uti, ad aetera omnia, ut nuptismi gratia obtineatur quod quidem verum est di cum Ecclesiae Doctrina appriine conδruit. Eneu ARI TIA III.
Emharistia, prout docet S. Hippolytus est Meret Mo
corpus , a venerabilis an uis quotidie super nostra x det
Τ Andem S. Hippolytus post Christum Iesum aperis
te declarat quod homines in resu: rectione erunt IIII,
sicut Angeli Dei hoe est ut ille explieat, eorrinforruptiptionis expertes, di immortales Emane
dam. Ex his elati isma eruitur, Divum Hippolytum agnotisse animam nanira sua immortalem de Angelos uti substantia pure spirituales , is materia omni in secretas quae quidem dirae et itiales veritates , Iiqua involvviuur ob tiritate in ribus Melis, qui ante ipsum Druerunt.
S. VIII. A Wrieu,r. νηη, L DR huius Sectionis coronide quaedam 1 Divi Hippoluti loca circa Anti Chiimim.
bulonem hune excitii. Dan alcitia in docet Sanctii A. ik,2 ille Episcopus, tuamque sententiam firmare studet m. n. Goritate Seripturarum is prax time Genesis cap. q. vers. 7. Ieremiae ea . . virs. 6. Uerum opinio haec, ad vimum e simplex onjectura proferri potest hanc quippe retilliis , retulasse est, ut quilibet probe dignoiceta si vel leviter perpendere velit dum illa Scripturae telli u.onia , libus eius opinio tota quanta est innititui . Quoaa Antichristi nomen , ea Saret Hippolyto irinu uocitetit, hoc designari illis Ap calyps verbis Q i Et numerus ejus excenti sex ginta sex; licet definire non audeat Sanctus piis
1copus, quodriam Oine ex hoc numer emergere pos sit nihilomirus ex coniectura opinatur, mi S. I eis naeum, impollo: em .inc fortasse appellari debete hoe
nomine Titan sive ευμ has, sive Latinuis quae qui rici dem coniectura, aeque a prima, futilis et t. II. Non aeque nutat quod docet idem Sanctus Mar tyr de cmpote adventus Antichristi docet quippe hune iniquitatis virum in fine mundi venturum ei se quod de comminat ter docet Ecclesia Careerum non ilis Tempuale sum ego, qui asI:ntiri Ois D. Hippolyto qua dam Scriptui testimonia de praxis Antichristi ad , ventu interpretanti veluti eum ait, Amiehristum ven- mn. I. turum in postrema Dptuaginta hebdomadarum Danielis conita enim uti alibi jam vidimus , hebdoma.dam hane finem habuisse in ptimo Iesu Christi adventii, quo peracto circumstantiae omnes notabilissima impletae sunt , quas impleri debere in illa hebdomada Scripturae nuntiaverant. Ex tunc quippe Urbs inclyta Ierusalem deliructa fuit, temptum eversum , aeri eium abolitum, abominatio desolationis tui inci co Sanctora quemadmodum Ecclesiastica iria ex fide ipsorum hebraeorum, qui cum propriis lis calamitates illas conspexiisent, littera
III. Nee ultra coniectivae fines vagatur inera rare S. Hippolyta opinio Enochum scilicet 2 Etiam Pt phetas per dimidium septuagesima hebdomadae pugnaturos cum Antichristo nec non insumpturos in prae V 'dicatione bis mille, bis centum sexaginta dies 'φ4. IV, aeque ineertum est. Moth, Elias apparebunt inique
Antichristi aetate honines ad poenitentiam cohortam tes, sicuti eodern I aco noster ue Auctor docet verum, quonain praecii tempore apparebunt quot di bus terram habitis antis aris ac inutiles quaesii cint . iunt istae, quarum certam solutionem arere nos luid
20쪽
H luit is res Sanctus sicitii, deterrairiatum impus quo uini consummabuntur ι quod tempus nihilominus ad exitum sexti illanarii ab eodem S. Hippoly- - prassitur. Ex quibus sine peculiaribus Divi linpolyti opinionibus probe coniiciurus eum in expinnendo liticiali Salptura n sensu parum admodum e Glluisse. IV. Felicioribus ventis mare istud enavigat cum dincet, Seductorem hune, ut saeuius hoenines decipia 2 cia vemitu quibusdam notis ae mis distinaum in uti coae in Sacris litteris Iesu Chi isto tribuuntur i edu-- clo enim , ut ait S. Hippolytus, per omnia similis videri vult filio Dei . . Leo quidem Christus, ex sacris, Scripturis de ex iisdem Saciis inlaturisio Ambis chriuus. Rex Christus arae Rex Antichristus Exhi- is bitus est Salvator ut agnus ipse quoque pariter ut M agnus apparebit. Misi Dominus Apostolos in om nes gentes mittet Ipse perinde pseud apostrali s. Congresavit Salvator oves, quae dispersae erant i P- , se quoque pariter populis contre abit, qui disper se sus est. Dedit Dominus fidesibus suis snaculuinciri ipse quoque similiter dabit. Apparuit Salvator hinis minis habitu ipse quiniue in hominis habitu Milet, Excitavit Salvator, ac sanctam domum suam ut is templum sint ipse itidem templum lapidibus constr . . tum Hierosolymis excitabit,, Hi sunt, juxta L Hidi Polytum raraeieres, qui in peciem Iesu Christo, Antichristo communes erunt a quibus aliud adiungit
non aeque enum quod scilic cum Salvator venerit
in circumcisione in mundum a venietis ille mi- ην Hoe autem pacto a vero Christo secerni poterit seductor ille erit quippe politicus tyrannus, qui omnium tormentorum genre animadvertet in eos qui
eius doctrinam semii abnuent; insuper salsis promi sionibus allicere tentabit per summam armgamiami inciti su nos honores exquiret quem tandem Dominus h miliabit, remam nil se nimiae illius superbiae debitam. Icius Christus eum exterminabit spiritu oris sui; μὴ I. Oe dc inceps veniet iudieare omnes homines . Tun , myiorum inquit S. Hippolytus in suo Tractatu adversus Plato. V. ' nem, in pu aetermis suppliciis adjudieabuntur iustius
νιι. . Mi ro regnabunt in perpetuum: Ingo sutaem atram βρμμis .... a Misalua αν e. Prius vero univosaleg. - ivd cium ruturum est, de omnes rationales Creaturae sis dum hoc est Homines, Anseli, ε Daemones ante tribunal Verbi Des insistere debent Mente exciderat adnotare, Divum Hippolyturn 2 suo Tractae adversus PI R.suis. roncm de generali esurrectione sermonem habere ista trem quo quidem loco docet , unumquemque cum proprio tu μα eorpore esse surrecturum . Habet pariter, quod Iuli rum corpora reIuixent glorio a impassibilia, cirrininionis expertia , Ela una, cum anima uemur beata aeternitate e contra autem empora impiorum non im mutabuntur, iisdemqtie morbis ac infirmitatibus abn rua erunt, quibus in o saeculo fuerunt obnoxia
Haec sunt notabiliora, quae in Divo Hippolyto quoad Dogma deprehender posui.
Anctus iste Episcopus initio siti Tractatus de Amo hiehristo temonem praebet iis summe neeUPhominibu Moua indis nisis diaerinis divina Moysi . ULI me summe necessariam Moralis partem eonfirmi Do S cu.ctrina, pratis summorum Porum malum, qua in Ecclesia florueruata II. Oui in Samrum Stai prurarum lictione operam Q. Mislocant suam , duo prae oculis habere debent. λα-i lactis his libris modum cognoscendi De ulna etiaςΠ quc ies.lli erasa nitandi erutae debent, cum ex his fontibus lolum Divi imodo haec hauriri possint. 1 . in id surrinopere in z eumbo debent , ut verum earum4em Scriptura m - αν. tensum pocipiant, di abhorrete ab omni interpretatio. ne ad arbitrium eonficta , vel quae pectiliari nostrospestui nostrisque sit confortas uno tr. bo nullam Scripturis vim inferre debent et Noae
dum propriam voluntatem , -- -- - δ' Num sensum , nequa vim infe pares in ea σω ab eo data
sum; seco,emdι ipse meus θ ρεν sanctas crinae sdoco se isti se inretii amo. Quae quidem verba attendere debreent haeretici nostri huius saeculi , necnon multi qui inter Catholicos male vivunt.
III. Nee minoris est utilitatis id quod docet alio cum M
oeo idem S. Hippolytini stilicet, eum d mysteriis τ'
agitur, curiosius non inquirendum . Exemplum prole iέM. ramus ab eodem excerptum , Quod est de generatione imuirinis
Uerbi is Sed dicit mihi aliquis c verba sunt S. Hip ra
is polytior itomodo verbum genitum ex Explica u..ε. n. l. tionem huius Mustelli quomodo petis tu , qui mo, dum generationis humana non potes persecte erat.
V re a Non satis est tibi scite , quod Deus mundum condidit, nisi alid eas inquircte, quomodo condidit is Non suffiei tibi cognoscere . quod Filius Dei tibi apparuit ad salutem, si tamen id redis a sed insuper quomodo genitus est eundum spiritum curioseis indagra Atqui generationem eius secundum earu, nem enarrare non plurib is quam duobus cisma ad concreditum est is tu audes g
sanctis tenti igia Ouod natum est ex spiritu, seiritus ex Sufficiun ηι ρsimanis fidolibus visitaris sa/iosis.
Iv. Charitas Iesu Christi est anima Eeelesiaeci
est veluti vinculum , quo deses uniuntur . - han inta. eharitatem, sicuti, per fidem Ecclesia recipit Baptis δεα υι--- am, xiiuus inus indolem ac dotem emesos doremis,deod di largitus ex in eo autem posita est hae Lebo, quod scilieri Religionis veritates de facit non tradantiis, qui ad earumdem abusum proni sunt a disposi. nem secundum prinem apud se Me δε--, mel. aia vi fatum UM Menno, etiatur estote verbis cmum Erct si per Mem . . . . oebaorarem in Deum ... - - νὸcipio ia---. Qui post susceptum apt)umum trans μα- grediuntur Des mandata, ves Religioni Christiana num e sQ...tium remittunt , artemam propria animae mortem inis PM με. runt. Haec sunt notabiliora , quae in Divo Hippolyto deprehenduntur quoad Mores.
V. Quoad disciplinam haec observanda veniunt Io Solemnitatem Paschatis fuisse tempus praefinitum mnet ad ministrandum & recipiendum Baptismum. v. Hanc Paschatis solemnitatem celebrari debuisse ominica post decimamquartam lunam Malitia nisi deci qua ta luna incido in diem Sabbati , quo sane in easu. .. ι - - iuxta Divim Hippolytum , sebrari non debebat is di sius dies Pasch. iis D minica sequent , sed trans serti' 'i' in aliam subsequentem Dominicam, ne sestus hic dies Glebraretur die eodem , quo Dominus noster Iesus Tempus
Christus mortuus est . 3'. Solvendum fuisse u drage arietasmate iriunium Dominie Pasthuic: Folvere aerem hὲtatem oportet Uxnium, Mi Dominica iuri με, Σ, avI. Quod spectat ad opiniones peculiares , mores .iau, queraracii hu)us pilcopi , praetra iam dicta superius eruti Mesa calcein prima Sectionis , circa Antichristum ob ram. parit hie venit , iuxta S. Hippolytum sis utre quemdam locum hiberi , in quem sece lyt . homines postis sentem hane vitam huncum esse mundo , tresque diversas sedes post a. s. n. t. ti, sed iis solummodo hominibus, qui in timore Dei vivunt, in unciitate de ultitia. Illi ipsi iii docent docere debent cum metu, nec coelestia eloqui debem. nisi charitas urgeat; in ipse Genti ira Apostolus eum metum caute de mystratis fidei loquebatur; quia eum
tune temporis nec omnes homines crederent, nec toto
terrarum orbi de illucescreet, ulla fonnidinis eatis . illi non deerat, fore ut haec ni ita indignis, ad contemptum summe dispositis rurotescerent ideoque Timotheo discipulo suo etiam atque etiam commendat, ut non tradat veritates a se jam acceptas, nisi piis ac religiosis viris, qui alios porint easdem veritates do
politus, hac caute ac metu tra rest .... ιἀ- ρι-
locum coarprehendrae . Primanum, ustis est assignata: qui ibidem patiuntur
Tertiam etaimat quidam ignis aeter o Hippolytum Ausu
inquit alie , aeterno supplicio adiudicabuntur ι iusti Operibus debitas ni lacus , ouem nidius adhue, juxta Lisse uill 11 est hoc quippe supplicium, ut ille ait, ad To- extremi iudicii tempora reservatum est Tune injusti,'
vero regnabunt in perpetuum : atque enim doere hie Aucior , aeternam gloriam iustis reservatam esse post viii versalem resurre tionem, et post mortem maxima perfitiantur tranquillitate in contemplatione visibilium bonorum, in spe perstuendi tandem simiando inolestibus bonis, opinatur insum Divus Hippolytus in subterrane illo loco Angelos adesse , qui praesint Animabus ibidem detentis, quorum aliqui debeant julto, eo in loco comitatici alii vero promeritas in nas iniustis infligetes opiniones ista audaciores sunt quam par est immo earum aliquae erroris notam non