Apophthegmatum ex optimis vtriusque linguae scriptoribus libri 8. Paulli Manutij studio, atque industria, doctissimorum theologorum consilio atque ope ab omnibus mendis vindicati, ..

발행: 1601년

분량: 908페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

ad nos. qic enim respondere solat admirant bus, qudd de moribus semper de astris dequci meteorologis nunquam d sputaret.

6- tum in via quidam illi per lasciuiam caua tuter. cem impegisset, admirantibus quod id pater tur: Quid facerem inquit 3 Illis hortantibus, ut vocaret hominem in ius : Ridiculum, in i quit, si quis asinus me calcε perculsi Cet, dic retis mihi, voca illum inius p Nihil putabae

interesse inter asinum & hominem brutum, nullarii; virtute praeditum, ac vehementer absurdum videri, non pati ab homine quod ab anima nate bruto pas,urus sis.*s Quidam ab eo salutatus non resalutauit , Μο4ς δ nee moleste tulit socraths: amicis auten

' admirantibus, & ob homini, in ciuilitatem indignantibus dixit, Si quis nos praeteriret peius affectus corpore, quam nos sumus, nequaqui illi succenseremus, cur igitur illi succeaseam, qui peius affectus est animo quam nos sumus' χο Euripides obtulit Socrati librum ab Hera-' Iss. . clito conscriptum, eo lecto, rogauit, quid illi videretur: Per Iouem, inquit, quae intellexi, . mihi praeclara videntur,qualia puto & ea,quq non inte lexi, sed opus est De Iio quopiam na . latore. Notauit per quam salsὸ assectatam eius scriptoris obscuritatem,unde & cognomen inditum est, De Delio natatore diximus in Chiliadibus. 7 Quum Alcibiades illi spatiosam aream onMunii 'ferret dono, in qua sibi domum aedibcaret. Muuiς Quid, inquit, si mihi calceis opus esse t, num

corium dares,unde mihi calceos conficerem

Et si dares, an non ipse ridiculus essem , si accipe a

192쪽

operem Hac similitudine munus inutile recusauit . Per sorum obambulans cum a piceret mer- 28 cium copiam, quae illic vendeban ur, ita seca Frugali' loqui consueuit, Quam multis rebus ego non egeo Ait alii cruciantur animo ita cogitantes, quam multa mihi de unt. Socrates sibi gratu. labatur, quod iuxta na uram vivens, ac pau cis assuetus, aurum, purpuram, gemmas, ac ebur, aulaea, reliquasq; diuitum uelitias, nec cuperet, nec egeret, qua dicere solet magis necessarias agendas tragaediJs, quina ad usum vita . In hanc sententiam varpabat versu Iambicos poetae nesciocuiu, .

Argentea ijsebac masa simul ac purpura . rari: Λ'Tragaediorum accommod4 histrionibus Sunt, ad beatam conferunt vitam nihiI.

Dicere solitus est, eum esse dij. simillimum 29 qui quam paucissimis egeret, quum dij omni- Frugat,no nullius egeant rei. At vulgus diuites dijs xy- proximos existimant. quorum deli i)s nihil satis est De his enim dictum est in comoedia Terentiana : Quam vos facillim E agitis Hoc autem Homerus dij tribuit , quos appellat ρα v

ἀγονται. i. sacillime viuentes: facillime autem vivit, qui paucissimis contentus est.

Dicubat, qui suaviter ederet panem, huic S' non esse opus obsonio , & qui suaviter biberet quemlibet potum, hunc non desiderare poculum praeter id quod abet. Fames enim & sitis

optime condit omnia.

Dicebat, cuius eae promptum , si quid retii 3 ι

193쪽

Amieus insignium haberet proloqui , quum riscilli.

Iu ς μὴ mum esset nominare,quos possideret amicos ,

quum hac possessione nulla sit charior. Hoc di i cto laxabat praeposterum vulgi de rebus iudi- cium , qui hoc negligentissinia haberkt, quod omnium plurimi faciendum erat. Ditior sibi videtur , cui pecuniae nonnihil obtigit &dam . Rum deplorat, cui perijt: at qui sibi parauit bonum amicum, non videtur sibi factus beatior , nec iacturam deflet, qui perdidit. Euclidi contentiosarum argutationum ad Sensisco modum studiosor Sophistis, inquit, o huclimum . des uti poteris hominibus non poteris: India cans Sophisticen inutilem ad publieas functio nos , quas qui astectat, eum non oportet gry phis quod inanibus argutios ludere, sed homi

num moribus semet accommodare. 33 Scientiam dicebat unicum esse bonum, eo tra vilicum malum ignorantiam: quod quicunque committunt rem iniustam, hoc peccant , i

. quod ignorant quid cuique sit tribuendum: εο lqui sortes sunt, non alia re fortes sunt, nisi lquod sciunt ea expetenda , quae vulgus existi- mat horrenda & qui intemperantes sunt, hoc errant, quod ea putant suavia aut decora,quq 'minimh sunt.

3 Cuidam dicenti, Antisthenem philosopha

matre Thericia progna um esse, velut hoc probrum impingenti viro, quod hybrida esset pari th. tre quide Atheniens, sed matre barbara: Quid, inquit, an tu putas virum adco praeclarum ex utroque parente Atheniensi nasci potuisseὸ Notans corruptimi mos A theniensium mores,ve cr

194쪽

APOPHTH. LIB. I II. Issbiis, quam ex Atheniensi&hoc quod habebat

probitatis Antisthenes, ma ri tribuendum putauit. Dicebat ocium possessionum omnium opti' muni. Ocium autem sensit non ignauiam, sed Ocisi a tuoiultuosis negotij , & a cup1ditatibus a- Πςstum nimi tranquillitatem vitiantibus, esse quie-

stum .

Illud omnium maximum eelebratur, quod 36 dicebat,se nihil scire, nisi hoc unum, quod nihil sciret: inquirebat enim de fingulis, tanquiambigens,non quod reuera nihil haberet certo cognitum : sed hac ironia & suam declarahat modestiam , ct aliorum redarguebat arro gantiam , qui se profitebantur nihil nescire , quum re vera nihil scirent. Sophisi quiddam publich profitebantur sese ex tempore responsuros ad omnem propositam materiam. Hora arrogantem inscitiam saepenumero consutabat Socrates. Atque ob hoc ipsum ut ipse quidem interpretatur, ab Apolline iudicatus est sapiens, quod quamuis omnium rerum ignorantiam cum caeteris haberet communem, eo nomine tamen illos su peraret, quδd suam inscitiam agnoscerer, quum illi hoc quoque nescirent, se nihil scire.

Laertius & hoe illi tribuit, Ccepisse, di mi- ,

dium facti esse, d cibat enim dimidium operis cuctatio Peractum et,qui iam esstit aggressus. Sunt enim ' qui cunctando, ac deliberando vitam omnem absumant. I st autem hemistichium Hesiodium, . Qui res praecoces magno emerent , eos ale- e

bat deiperare quod ad lepus maturitatis esset

195쪽

peruenturi . Alioqui stultum est, de pluris Sedeterius emere, quum paulo post liceat & mi noris & meliores. Ira nusquam non reuocabat hominum cupiditates rationis expertes ad so- briu in tu dicium.

39 Quodam tempore tum Euripides ita de virtute disserret, ut diceret.

xend , Quasi virtus inueniri vix posset,surrexit Socrates, dicens ridiculum esse, quum mancipisi si non protinus inueniatur, operae precium existimemus inuestigare, virtutem nulla inuestigatione dignam iudicare, si non protinus contingat homini. Rogatus ab adolescente quodam virum me monium censeret νηο rem ducere, an non ducere: Vtrumcunque, in qu t,feceris poenitebit: indicansi& coelibatum S coniugium habere suas molestias, ad quas perferendas esset praeparandus animus Caelibatum comitatur solitudo,orbitas,generis interitus, haeres alienus. Matri. monium perpetua solicitudo, iuges querelae, dotis exprobratio, a uinium graue superciliu , gari ut a socrus, lingua. subsessor alieni matrimonis, ineer us liberorum euentus, aliaque innumera incommoda Proinde non hic est ele ctio, lualis est inter bonum & malum; sed qu lis inter leuiora S grauiora incommoda. i Quendam ex amicis conquerentem , quod

Frugalia Athenis omnia magno venirent: unum enim D . Chium mina, purpuram tribus minis constare,mellis heminam quinque drachimis: mania

illius prehensa duxit in penum farinaria, obo

196쪽

Io inquiens semi sextarius venit, vilis igitur annona est. Hi ae ad oleariam deducens: duobus, inquit, aereis sextarius. Non magno agitur in urbe veneunt omita. Qui paucis ac necessariis contentus est, sibi facit vilem annonam . Archelaus rex Νocratem ad se vocarat, mul 42 3ta polJicens, Socrates respondit, te nolle ad eum venire , a quo acciperet benescia, qου umilli reddere paria non posset Hoc dictum im Munera probat Seneca , quod philosophus persuadensauri, argen sciue contemptum, plus dat, quam si det aurum ti argentum. Quodam tempore reuersus h foro, inter a- Armicos dixit, Emissem pallium, si nummos ha- vltronealmissem. Nihil postulauit, tantum verecundE .

admonuit egestatis. Mox inter amicos ambi-ς ς0u . tus erat, a quo hocrates acciperet. Et tame

post eam vocem quisquis properauit, ut ait Seneca , sero dedit. Cuidam quaer: nti, quod peregrinationes si- η hi nihil profuissent: Nini immer to, inquit, Peregri tibi istud euenit: Tecum enim peregrinabaris. R 'io ima Nulli putant longinquis peregrinat o nib coN ''ligi prudentiam, quum Horatius clamor

tum non animum mutat,qui transmare currit: congressus sapientum confert prudentiam ,

non montes , aut maria.

Colapho percussus a quodam in via , nihil aliud respondit, quam quod homines nescirent quando prodire deberent cum galea. Simile quiddam Laterius adscrib:t Diogeni. Aiebat se mirari, lubd quum statuarum artifces id summo studio conniterentur, ut lapis Lepide. quam similliatus homini redderetur non pari

197쪽

ter hoc curarent , nὶ ipsi lapidibus mviderentur &essent. Sunt autem qui putent Socratem prius, quam ad ocium philosophiae sese conferret,statuarum opificem fuisse. 7 Abhortabatur iuuenes,ut se subinde ad spe- Cultus culum contuerentur, quo si essent egregia cor nimi, poris forma,cauerent ne quid ea indignu com mitterent: sin minus, quod eorpo i deesset, id ingerii j cultu, morum4; honestate pensarent . Aded vir ille undecunq; rapiebat occasionem ad virtutis studium adhortandi. Ad uocarat diuites aliquot ad coenam: ob id simile solicita Xathippae, qudd apparatus esset perante . quam exiguus, Bono animo si , inquit: Nam trymsRii' frugi, temperantesq sunt, boni consulent. si minus, nulla nobis horum cura debet esse Hoc dilemma nobis merith excuteret operosam desumptuosa ambitione in excipiendis conuiui Dicebat, multos in hoc vivere, ut ederent νης biberentqi se contra, ob id edere ac bibere, ut

Luxus. viueret: quod his. rebus non ad voluptatem Psed ad naturae necessitatem uteretur. Hanc sera tentiam retulit Satyricus. Non uinas, ut edas: sed edas, ut vivere possis.

Eos, qui multitudini imperitae fidem habe so bant, aiebat perinde sacere, ac si quis tetradra Pecunia chmum unum contemnens ieisceret, & aceruo S--ii E similibus congestum probaret, reciperetque. Cui non fideres soli, et ii hilo magis fidendum est in turba similium. Nec enim refert, quammul i sint, sed quam graues. Nummus adulterinus,etiam in quamuis magno aceruo adulte rinus est. Hoc aduersus turbam testium ,& ii

docti vulgi iudicia.

198쪽

Cbm Aeschines ambiret esse de numero di- s Iscipulorum Socratis, excusaretque verecunde Comi , paupertatem suam , ac moletu ferret: quod quum caeteri Socratis amici diuites multa largirentur , sibi nihil esset , quod daret praeter seipsum: An non intelligis, inquit, quam ma gnum munus mihi dederis , nili sorte teipsum paruo aestimas λ Itaque mihi curae erit, ut te tibi reddam meliorem quam accepi. Alij Sophi sae quum meras nugas docerent, nu Ilum admittebant discipulum nisi magna mercede, so crates nihilo minus libenter recepit inopes

quam opulentos.

Cum quidam illi diceret, Athenienses te s L

morti adiudicarunt: Et illos inquit, natura. Mors in Sentiens non esse magnum malum, si quis adi euitabigatur ad mortem, paulo post mori tutus etias .nemo interficiat. Quanquam hoc dictum qui- .dam ad Anaxagoram referunt. Vxori muliebriter comploranti, dicentiq; Mi vir, innocens morieris: Quid, inquit uxor . num me nocentem mori malles 3 Mors bonorumb hoc ipsum minus defenda est, quod prster meritum occiduntur: bis vero deplora di sunt, qui ob malefacta data' poenas, sed longe miserius est,meruisse poenas qua m dedisser o die quo Socrates bibiturus erat venensi, . Apollodotus ei pali uin multis r iij ad sola aium obtulit, ut eo indutus moreretur At illa recusans donum: Quid, inquit, hoc meum paldium,quod vivetiti conuenit, in ortu O non con ueniet ρ Damnans quorundam ambitionem,

hoc miro studio prouidentiu n,ut quam hon illicentissim esteramur , ac sepelian ur.

199쪽

Nuneianti, qudd quidam de ipso male loquEModera retur Nimirum, inquit, non didicit bene lo- . qui: I ingui morbum non malitiae tribuens, sed inscitiae: nec ad se iudicauit perrinere , quid de se dicerent, qui morbo animi, non iudicio loquuntur. Cum Antisthenes Cynicus pallium haberer pertusum, idq; obvertens fas Iuram omnibus dag ψ ψΤερ-insipietendam: l er fissurani , inquit Socrates palli j tui video tuam inanitatem releganter notans, turpiorem est ambitionemr e vilitata cultus quim ex amictu splendisso.s uidam ada: iranti, q iod nahil in eum conet Q aςxa moueretur, a quo eonuiti, inci ssebatur: Mihi, inquit, non maledici z, quandς quidem ea,quae dicit, mihi non adsunr, nec in me haerent. Atqui ob hanc causam hominum vulgus magis commouetur, si quid dicitur in immerentem. Boni quum male audiunt, sibi grar tamur quod puri sint ab his malis, quae ipsis impinguntur, nec in se dici inretp erit tur: nihilo magis, quam si quis oculorum errc re Platonem appellet Socratem', & in 'ocratem congerat maledictas, is non maledicit Platoni', sed ei , quem existimabat esse Platonem. s 8, vetus comoedia solet nominatim in ciues di Maledi- cteria iacere . Horum libertatem quum plerique meruerent, Socrates dicebat expedire vequis semet illis scien f, ac volens obijceret . Nam si quid , inquit, dixerint in nos, nierito reprehendendum , admoniti corrigemus, Zep osuerint: sin salsum conuicium in nos iaculabuntur, nihil ad no . Ul

cus pio dest.

200쪽

APOPHTH. LIB. III. Istscit in aedibus, ac tandem sessus consedisset Lepitu, ante sores,illa magis irritata quiete viri,de se nestra perfudit eum lotio. Ridentibus,qui pret 'teribant, R ipse Socrates arridebat,dicens: facile diuinabam , post tantum tonitru sequutu-li ampluviam. IAlcibiadi demIranti , quod Xanthippem supra modum rixosam domi perpeteretur. Ego, Assuetu inqui iam pridem his sic assuevi,vi non ma- mixi'gis ostendar, quam si lotae, quae aquam educite Puteo stridorem audiam. Nam is stridor molestissimus est insuetis: eundem, qui quotidie audit,aded moleste n6 seri,ut se audire nesciat. Eidem simile quidam dicenti: At tu, inquit socrates, nonne domui tus toleras gal inarum Vorgiarientium strepitum p Tolero, inquit Alci--θbiades, sed gallinae mihi partulit oua, pulloia ' 'que. Et mihi ait Soerates, mea Xanthippe pa

rat liberos.

Sunt qui putent Socratem simul aluisse domi duas uxores,Myrto,&Xanthippen. Proin- Lealta de demiranti cuidam in quem tandem usum aleret duas mulieres . praesertim rixosas, nec eas domo exigeret: Hae, inquit, me domi docent tolerantiam, qua mihi in publico utenduest , harum moribus exercitatus, commodior ero ad aliorum consuetud nem Hunc percunctatorem A. Gellius facit Alcibiadem. 'Cum Xanthippe in publico pallium marito

dextraxisset, ac familiares admonerent. ut tan Linito tam aniuriam manu: ulcisceretur: Pulchre,in- 'quit, nimirum ut nobis colluctantibu , nobis acclametis, alius Ela Socrates, alius Ela Xan- sthippe. Nam huiusmodi vocibus spectatorest h

SEARCH

MENU NAVIGATION