장음표시 사용
71쪽
licebit inserre Luilfridus II. non habuit plures majores, quam Rambei tum &inthbertum, quia plures non nominati minime gentium ; quia in ejusmodi scripturis non conficiuntur Genealogiae, sed alia tractantur juxta subjeinam ma teriam, & ea solum adducuntur nomina, quae sunt necessaria. Hic nominantur soli Rambertus & Otthbertus, quia praecipui Benefactores S. Trudberti, licet inter Ottobertum & Rampertum, inter Rampertum & ipsum Luit tridum plures intercesserint generationes. Simili ratione Rudoipsus non nominat nisi patrem, avum & proavum, quia loquitur de possessionibus, quas primum Gulllim. proavus Albertus auxerat, ut videre licet apud Guillimannum, & quas coeteri. sh majores nondum conquisierant ; neque inde fas est inferre: non nominat abavum, ergo non habuit abavum in Germania. 2. Etiamsi Rudolphus expresse & disertis verbis posuisset: Abertus mihi Lan raυio pater, nobis tribus fratribus patrum, Rudolphus aυus, alienus proaυus, ultra quem nullum ex majordus habui in Germania: adhuc non posset legitime inferre Seistidus, ergo habuit majores in Italia. Imo amplius si addidisset: ultra quem nullum habui ex maj rius in Germania sed in Italia,non tamen sequeretur,quod illi majores anteriores debuissent esse Perleones; quia praeter Italiam sunt plures aliae Provinciae in Orbe, ex quibus poterant venisse illius majores , & praeter Perleones fuerunt
multae aliae familiae nobiles in Italia, de quibus formari potuisset conjectura. 3. In praefato instrumento quod Seifridus adducit, loquitur non solum Rudolphus, sed etiam ejus patrueles 3 qui nominant Albertum patruum suam, di
non nominant suum patrem, qui erat alius Rudolphus cognomento Tacitu Nnus , diversus a Rudolpho Avo Landgravit, cur non igitur selfridus eodem argumentandi genere inseri, quod hi tres fiatres non habuerint parentem in Germania Z quia in hoc diplomate suum parentem non nominant. q. Acm
nationum, contractuum, emptionum, Venditionum nominabantur plerunquoe'
duae vel tres generationes ad distinguendum ab invicem facilius personas.
Tales membranas supra viginti ego in manibus habui spectantes ad Illustrissumam familiam Ursinam Comitum de Blagay , in quibus legit Nicolauobus
Domi, flii Radostii, flii Baboneg. neque tamen ausus sum concludere quod Baboneg non habuerit plures majores in Stavonia: sed recurri ad alias membranas ubi iterum legi: Radosiam ius Babonet, ibi Stephani, filii Stephani. Et sic Consequenter combinando plures scripturas conseci totam Genesim Blaga nam accuratissime, ipsimet Illustrissimae familiae ante ignotam, cui vix addere possis aliquid, demere certe nihil. II. Producit deinde Seifridus alterum fundamentum ex membranis Coenobii S. Crucis, in quo Ottotarus Rex Bohemiae objicit Rudolpho mediocrit tem generis , & Burggravius Norimbergensis tacite illam istetur : videtur proinde hinc argui, quod Rudolphus non ex sanguine Comitum Hab ur corum & Ducum Zaringite ortum habuerit. Au hoc Res omdus arguendi prodit magnam ignorantiam veterum membranarum illius seculi undecimi, duodecimi,& decimi tertii, quo in diplomatibus seu scripturis do-Gorale
72쪽
3. VII. Origo a Fier leonibus. ah Z
Restondetur I. Narrationem hanc non esse absimilem alteri in Historia Imaperiali apud Marcellinum de Pise, quae adducitur his Verbis : Hidit olim Panno, Histor. Imnia hominem nobilem,sed indigum adeo, ut obfileiavise cineriauteretur diebus festis O 'e 'gprofisis, qui Regi Bohemiae esset'co ; Rudolphum puta Hasargensem, ob incuriamin υese renovanda: Ied Rex Boh iae iscatus ad tribunal imperatoris, pensurus obf- r. in Moquia, quibus gens B emas debatur imperio, adfatis O tibiaaditum adesse O ibem ita ξ δ' rum auro gemmisque rutilam, ut pronussis Radolpho demitteret Imperatorem agenti: jubsit imperarer sibi adferri easdem Uies, quas olim riserat Olmearus dicens. i Hodie Otrecari Regis fusus σ opes omnes meam honorabumi impiam, quae quia me evexit in Imperium, aequum e re throno Regum gamus videatsibisupplices inclinatas. Ex hoe contextu apparet rude Historici ingenium, qui Rudolphum appellat Nobilem sed indigum & inopem, quia obsoleta veste utebatur; quasi vero indigentiam argueret obsoleta vestis. Imo ditissimi plerunque vestibus utuntur attritis, quia conservam sua, nec curant in vestibus suas ostentare divitias. Quod igitur Rudolphus tali veste sit usus non bene inde colligitur suisse indigum, sed potius in re domestica parcum. Et quomodo viginti millia militum in campo habuisset, quando eligebatur Imperator, si non potuisset sibi meliores vestes crurare Z quomodo secisset donationes Ecclesiis & Coenobiis ex sua substantia, si imdiguisset' quis etiam credat Electores consensu unanimi delaturos Imperium homini indigo, quem potuissent praesumere, privata potius quam publica cur turum Z Nondum electus Imperator, in castris osserenti Historico librum de
genis Romanorum cum Germanis, torquem aureum e collo detractum donavit, & indigum sui se credamus e similis omnino sarinae scriptor est ille quem Selfridus allegat, & hinc non curandum quod scribit. Sed vis ponitur potissumum in eo, quod dicatur Rudolphus exilis Comes. Quid mirum hoc scriptum a Monacho intra parietes Coenobii concluso , qui antea sorte nihil audierat de Rudolpho, imaginatus sibi sorte est unum aliquem Comitem, quales jam tunc in ejus patria nonnulli erant. Certe Landgravius Allatiae non potuit veraciter appellari exilis Comes , etiamsi plane pauper suisset ac indigus respectu sibi similium. Resondetar a. Inter respectivum & abselutum oportet discrimen sacere. Sine dubio Rudo hus comparatus cum Rege Bohemiae, qui tunc dominabatur a mari ad mare, dici potuit respective exilis, sed non absolute ut La gravius Alsatiae. Et ly Exilis, potest referri ad opes non ad nobilitatem. Nullum paupertas eradit ex Albo nobilitatis : Etiamsi igitur Rudolphus exilis fuisset in divitiis, non ideo etiam in nobilitate. Praeterea comparando statum Comitis etiam potentissimi cum statu Imperatoris, quilibet Comes respectu Imperato ris exilis videtur. Denique vox Erilis non significat ignobilem, aut hominem recentis nobilitatis, ac proinde nullam vim habet argumentum Selfridi. Muretur igitur quantum vult Ottocarus, quod Proceres regni, ommissis potentioribus, tam exilem Comitem ad Regnifastigium extulerint. nihil inde sequitur aliud, quam quod non fuerit tam potens in opibus uti ipse, uti nonnulli alii Principes Eur pae, uti Rex Angliae paulo ante desunctus: quod ne in minimo quidem R dolpho adimit nobilitatem antiquam. Remm
73쪽
Reindetur 3. quaerendo, unde habuerit Historicus ille S. Crucis Monachus revelationem, quod inlocarus Rex illis verbis, quae producit, allocutussierit Burggravium Norimbergensem, & viceversa Burggravius Ottocarum e Vereor ut illi acciderit, quod in Iovio Episcopo Nucerino carpit Keckhermannus e d ius a plerisque improbatur, quod nimissibi milia at in fingendis concionibus, quidem saepe talium argumentorum, quae eum secretis afuerint, se quibus Alimanos Turcarum Imperator, consultavit cum Hsirrimo Bassar an bello potiuspers-.quredisini Persae quam Christianis at mirum sit cujus mis istilicio lib. 33. historiarum
prolixam Hii Mi concionem omius acceperit, O colligerit. Quod de Iovio Καctae annus , nos potiori jure de Historico MS. apud Seistidum. Et certe Legatorum & Principum ultro citroque dicta non facile vulgantur, & si sottgsis aliquando aevo nostro, at non se olim. III. Fragmenta vero ex Epistolis ipsiusmet Rudolphi, quae producit Sei- Iridus, aeque parum iaciunt ad propositum. Eodem enim sensu accipienda sunt, quo superiora jam memorata. Comparat enim Rudolphus statum suum praeteritum cum praesenti,qui tenellus & mediocris respective haberi potest. Deinde magnorum Virorum est, quanto sublimiores sunt, tanto submissius se gerere: ita studolphus; ita post eum omnes Austriaci. Et si hodie potens aliquis Comes in familiari colloquio uti fieri assolet) alterius servum se appellaverit, nunquid inde concludemus eum servili genere natum P Demisse de se loqui, & alta stirpe satum esse, optime invicem compatiuntur. IV. Epistola Pisanorum ad Rudolphum ita nihil habet pro Pierleonis Drum opinione, Ut potius illam impugnet. Commendat enim Rudolphum a progenitoribus, qui opem ferre miseris, juvare amictos consueverint, quales fuerunt pater ejus in bello secro contra Saracenos, avus in bellis civilibus Getimaniae, proavus etiam in Palaestina, abavus aliique majores ut Lindolus contra Hunnos patriam defendendo, &e. qui omnes fuerunt Germani, nec Vspiam vel uno verbo Pisani indicant sentire se, quod Rudolphi majores Itali fuerint; minus quod Perleones. Nempe in lacuna haesit illud nomen, exsiccet ergo lacunam Selfridus, & producat nomen Petri Leonis, ut argumentum ejus Vim habeat. Sed suis armis jugulemus adversarios. Volunt Refleonistie conciliate I inspurgicis splendorem nominis ab insigni nobilitate Perleonum , &cum ad probationes Venitur, dicunt eum fuisse exilem Comitem, mediocris sortunae, &c. annon ista sibi e diametro opponuntur P Excussimus hactenus Pietaleonistarum Auctores, & membranas, & apud authores quidem omnes recentes) reperimus nomina Perleonum & Perleones, qui revera fuerunt in rerum natura, sed apud nullum invenimus probationem sufficientem, quod tales Perleones transierint in familiam Habs purgicam. Non enim sussicit aliquid asserere, sed necesse est asserta probare. Probant per membranas: etiam illas excusimus, formalia Verba produximus, in quibus tamen nec unum jota de Perleonibus in familiam Habs purgicam insitis, nec unum verbum de origine
Nabjurgica a Perleonibus derivata. Quid igitur concludendum P Selfrido haeret aqua; quod pompatice pollicebatur se probaturum ex majorum traditione,
74쪽
ex antiqsitatis momonentis , ex renaseri re auriaritate ct fide . quod de sua Di Hae opinione jactabat: Nititur non fiam onusti a multuque seculis e rimata se majorum traditisne, sed etiam omnium, qui olim ea de rescripsere Himriconem βλα tenetis in approbata ; nullatenus priustitit, vel ostendit, vii Eadtenus clare demonstravimus. Neque enim quaestio est an Peneones suerint in rerum natura, fuerint nobiles, illustres, potentes, honorati a pluribus seculis, quod
solum ille probavit ; sed quaestio est, an illi Perleones insiti fuerint Hinspurgiacae familiae , quod nec Selfridus , nec ullus hactenus perleonista probavit.
sive ex antiquo aliquo authore , sive ex antiqua aliqua membrana, sive ex antiquo aliquo lapide, quae sunt necessaria ad probandas ejusmodi asserti nes. Ergo sexta opinio selsa. Sed neque traditio est multorum seculorum, quia primus ejus author Gundelfingius vixit & finxit Anno I476. ante duo secula. Quomodo ergo multis seeucis continuara inmajorum traditis θ quom do omnium qui Mis ripsere Historicorum sintentiis approbatur, si nec unus olim ante Gundelfingium id scripsit e Res volumus, non verba; succum, non f cum. Sed iterum
s. VIII. Pierirenistarum Tertium Fundamentum evertitur.
HIc discutiemus, quas in tertio sundamento adducunt Pierleonissae eo mcturas quasdam, approbationes, & eonfirmationes suae opinionis. Prima cosectara. Cum summus sit consenses veterum striptorum, qui
temporibus Rudolphi I. usque ad Maximillanum scripserunt, clara videtux deduci conjectum, quod haec opinio sit vera, & cceteris praeserenda. De hoc suprasitis dictum est, cum examinarentur Auctoritates: addo tamen I. sellam esse, quod, uti praetendit Seiffidus,haec opinio sit O--,quiolim de ea re in rantis oricorumententiis approbata. Nam illud osen vel accipitur de temporiabus ante Rudolphum I. Imperatorem, vel detemporibus proximis post illum, neutrum potest cum veritate affrmari. Non primum, quia ante Rudolphum non conuat ullum seripsisse praeter Murensem Monachum de Genealogia ΗΔ urgicorum: hic vero non deducit Hab urgicos a Romanis, non a Per
kotubus; sed ab Alemannis & Comitibus Vindoni , & sub Rudolphi inutium Imperii s militer scripsit Rhythmographus e trahunt grem ex in auriri Et his duobus nullum antiquiorem produxerunt hactenus Pierleonistae. Non etiam secundum, quia usque ad annum i476. nullus asseruit Habspurgicos derivari a Perleonibus, primusque id commentus est Henricus Gundelfingius rolin interim statim post Rudolphum alius Murensis en ita Originem Ha Burgicam deduxit a Thiersteiniis Comitibus, circa Minum I 3ω. Ergo ausum est, quod olim omnium scriptorum fuerit in hanc opinionem consensus. Et quinam illi ossin α-es Utricus Megius coaetaneus Rndolphi Imperatoris, Al- bonus Argentinensis, Ulticus de Klingenherg toto seculo posteriores, Hemicus Gundelfingius duobus seculis Rudolpho junior: neque ullum hactenus . G antiqui Di iliaco by Gorale
75쪽
antiquiorem invenio, cujus fidei Pierleonista innitantur. Et hi stat Othnoinnes. Quid vero dicunt primi tres e nihil senὶ aliud, quam quod Habspur uel originem primam habuerint a Romanis, non determinando a quibus Romanis , & neque semiando de Perleonibus. Α Romanis inquam illis, qui Heu
vetiam & reliquam Germaniam incoluerunt ad finem sere seculi quinti serae Christianae: tunc enim residui Romani ex Germania in Italiam revocati sunt ut observat ad annum a88. Melchior Inchosser. Ab hoc tempore usque ad in-tobertum qui S.Τmapertu artyrem suscepit,& fovit ; non essiuxit sesquitaculum. Cum ergo ignorarent isti Authores ex quibus majoribus ortus fuissee imbertus Habspurgicus cultor S. Dudperti, per conjecturam divinabant O tam ex Romanis, qui prioribus seculis dominabantur Helvetiae, quia existim hant nullum nobilem sanguinem ex indigenis juxta Romanos stemma propa.gasse. Utrum autem orti fuerint ex Romanis Fabiis, vel Scipionibus, vel Pis gibus, vel Flaviis, vel Perleonibus de hoc non fuerunt soliciti Κriegius, Mimgenherous, Argentinensis &c. rati esse laborem inutilem, quaerere quod sciri non posset. Sed jam a. etiamsi fuisset olim talis consensus authorum, qualis praetenditur, non tamen sufficeret ad intentum, quia nuda assertio nulla est prohatio; sed requiruntur testimonia ejus temporis, quo aliquod sectam asseritur ;requiruntur membranae Veteres ἱ requiruntur inscriptiones antiquae , nihil ejusmodi produxerunt illi austores, quos allegant Rerleonistae , ergo argumentum vim non habet. 3. Ubi veritas aliqua indagatur per solas conjectu
ras authoritas antiquorum non praevalet authoritati Recentiorum , quia mutii Recentiores melius eruderarunt, quam antiqui; & Hentas ess Tempori lia pergo etiam ex hoc capite nihil evincunt Rerleonistae. 4. Si de antiquitatet opinionum sit quaestio , & ex ea desumi debeat veritas opinionis, antiquissima & consequentet verissima opinio erit quod inb urgici orti sint ex animris Alemannis, quia haec est omnium prima opinio, asserta adhuc ante R olphum , quod tamen Perleonistae non agnoscunt, ergo neque suam debent landare in antiquitate authorum. Quanquam, ut diximus, male jactanς antiquitatem suorum authorum, qui ab Anno primum IAZ6. inceperunt, cita quod idem tempus Manlius, Trithemius, Stabius, Sunthemius suam de Fra
cis coeperunt tradere. : in III. Adducunt deinde approbationem Principum Austriatorum, & ducunt suam opinionem approbatam a Rudolpho I. ΗΔ urgico in Epistolis suis allegatis a Selfrido in fundamento secundo. Sed jam ostendimus hoc esse fa sum, & nunquam probatum aut probandum ex praedictis Epistolis, qui aliud est se profiteri tenellum aut mediocris sortunae , aliud vero se profi, teri Italum origine vel Perleonem 3 illud fissus est Rudolphus, hoc nuli bi. Maximilia-m L ajunt ita sensisse teste Iovio, sed Iovio non creditur,
nisi probet assertum e deinde cum Maximilianus I. fuerit omnium prumus , qui coepit inquirere in suae Domus originem, si approbasset opi nionem Redeonitarum, quae jam erat inventa ejus tempore a GundeLfingio , non fuissent ausi aliam tradere Sundine us. Stabius, Trithemius, qui
76쪽
3. VIII. Oreo 2Fierkonibus. II
qui ci1m omnes a Francis licet alia via derivaverint Habspurgicos , signum est hanc Maximiliano Imperatori magis placuisse , quam illam , praeiertim eum isti tardius aliquantum scripserint, quam Gudelfingius, & quidem ex
directione & imperio Maximiliani, ut testatur Wolfg. Lazius , cujus verba appono e Principum majorum Doram exemplis in ens D. Maximilianus ει - taa. com rarer,sociis laboris Panne Stabis, Iacobo Manlio, o Larium Sundia is , majorum suorum tumulos , nomina , ae propagatimem dii gentissime perquisvit s i eorumque sierimi Genealogiae brevis forma arcam illis triumphalibus instruit, quosas honore isto Ehrenporten nuncupavit, non 'e maximo sis tu apud Norimbergam sculptos , atque impressos. Ea res perexigua exsat, μ' sex μ. benaseomphe satur: tamem ut tum erant tempora, O multa adhue m iam in hoc genere, in m adeo etiam in aliis honesis disci mis latuerami, ematum egregium tanti Primeipis , consiliaque prope divina demons t. Quae causefuit . ut tuerim tam deni in hoe conandam mihi aliquid ess. Haec Laetius proponens sibi laborem Maximiliani ampliare , & quod illi deerat supplere. Cum ergo Larius m gno conatu opinionem illam propugnare aggressus sit, quae a Francorum Regibus derivat Habspurgicos, manifestium evadit, quod eadem mens fuerit
Caraim C. dicitur Romae inquisivisse, an supersit aliqua memoria Peta leonum , di fuisse ei monstratam superstitem unam venerabilem personam ut ait Lequite, vel unum recens Epitaphium cujusdam Lucretiae, ut narrat Cret cenZi , sed inprimis haec variatio narrationis suspectam reddit narrati
nem. Deinde inquirere de aliqua familia vel ejus vestigiis, non est sentire se ex illa familia oriundum. Audierit sine dubio Carolus de opinione Pierie nitarum, uti & de aliis jam tunc inventis, ideoque inquisierit non quod crederet se a Perleonibus ortum, sed ut videret an illa opinio aliquid probabilitatis haberet. Sed de hoc diximus hoc Capite 6. sup . 9. 6. Et denique saepe unus Princeps aliquid probat prout informatur, quod deinde alius improbat, nec
propterea sequitur utrumque esse Verum.
Sigismundus a cladux a Gundelfingio dicitur opinionem probasse Pieruleonitarum. Sed Gundelfingius solum dic , quod Sigismundus bene sciat, a quibus majoribus processerit, quod resorri potest ad immediatos majores
Austriae Duces, & sorte etiam Comites Hab urgicos, non ad alios remotiores. Verba Gundelfingit haec sunt: Seeundum Epirum Hustrium Comitum aventino- Gundeltan in no ingenio praecesse Princeps relinquo ,' qui Tui originem, Tuorumquepraedeces Psorum lem ae magnalia prioribuτ ex Chronographis melius nosti. Nihil dubito quin Sigismundus sciverit suos majores a Rudolpho I. Imperatore, & plures alios Habspurgi Comites ante Rudolphum: sed quod sciverit vel putaverit se a Peta
leonibus ortum antequam Gundelfingius illi suam opinionem inculcaret, laboni Principis affectum occuparet, non credo: eum nullus ante Gundelfi dum hanc Perleonicam originem asseruerit. Sciverit Sigismundus ex prioritas Chronographis seriem majorum a Rudolpho I. Imperatore, prout priores Chronographi descripserunt, sed non potuit scire originem Perleonicam ant
quam Gundelfingius illam desecteret. G a Matthias Diuitiaco by Corale
77쪽
si Prolerament Pars L. Caput VI
Matthiis L imperator sertur approbasse opus Selfridi, sed quo argumento Idevincitur Z quia scilicet Sesseidus illi suum opus dedicavit. Hoc vero non lassicit ad approbationem, quia multa opera dedicantur Principibus, quae illi
non examinant, non curant; &licet ex innata humanitate acceptent, per hoc tamen non sunt censendi approbatores omnium contentorum in opere. Imo
ex eo, quia Seis idi opus haesit mancum & imperfectum, nec reliqui libri post tutium hactenus in lucem emissi sunt, dicunturque extare in Bibliotheca Cet sarea Manuscripti, colligi potest, quod Matthias Imperator melius edoctus a viris harum rerum peritis, inhibuerit ne partes reliquae imprimerentur. Editus enim est Selfridi liber III. Anno 16I3. post quem adhuc sexennio vixit Mata thias, & sorte etiam Seistidus, cur non igitur reliquas partes edidit, si labor I peratori placuit Z aut si interim mortuus fuit Selfridus, cur ex ejus Coenobilis nullus sust it curam prosequendi Typi, ut Imperatori gratum opus integrum prodiret in lucem e Nempe ex primis libellis prudentes viri adverterunt aedificium Mistidi erectum in arena. Fermanis II. placuisse hanc opinionem asserit Lequite eo solo argumem
in , quod illi Missidus dedicaverit suum librum III. de Perleonibus; sed hoc non suffcit, quia potuit illi displicuisse, ut mox dicemus. Phil III. etiam dicitur placuisse haec opinio, tum quia illi Seistitas dic
vit suum librum, tum quia Cornelius Vitignanus illi dedicavit Brevem Gene logiam Austriacam etiam a Perleonibus deductam, propter quam scrtur Philippus Vitignanum specialibus literis commendasse Comiti de Olivares. Epist lae, quae circumfertur, tenor iste est. Illusere Conde de Olisares,primo rurestro Miser , Lugar tenente, I CUDan Generat. Cornelio in namque esa os darὰ, me hamsentari dos obri μώνα s la una delas quales trata eri breve mi Genealogia, I Realpresepia de riseria ; en que da uenamuestra desiu ingenio partes: Ialsi os trabe Perido igniscar, ' emargaras le tengris
sasque Oeeurrierende miservicio, en que in ome Uu calidady profession, s υieredesque me auertinetorservis, quem holgare de loque res his is edes. Dad. in Madrid. 29. de Setti De Is . Nel T. Hae commendatitiae videntur I. subreptitiae ex stylo, quia Reges Hispaniae non solent dare suis vasallis titulum Illustre, prout hic ponitur. a. videntur etiam subreptiliae ex dato, quia datae sunt 29. Septemb. Anni Iς . quo tempore Philippus III. occupabatur in curando sinere patemo, cum Philippus II. obierit eodem Anno die II. Septembris, sepultus sequentibus diebus in Est risi, ubi probabiliter filius aliquot diebus exequias curavit, ibique moratus est apud Hieronymianos usque ad festum S. Hieronymi quod est 3o. Septembris: nec susceperit interim curam scribendi commen)vitias simplicis alicujus nobilis. 3. videntnr subreptiliae ex eodem dato, quia est contra stylum Cancellariarum expedire decreta, aut similes scripturas diebus festis, dies autem 29. S ptemb est sestum S. Michaelis. Sed demus esse veras, & non excogitatas has
78쪽
commendatitias, demus etiam esse propria manu ipsus Regis scriptas, qui ὁ in de elicitur Τ trata en brme mi Genealogia, I Reae prosapia de Austria: en que da burina maestra desu ingenio. Haec est tota lubstantia commendationis, & laudis nam coetera sunt humanitatis & esementiae Austriacete, qna solent benefacere cuicunque qui sui causa laborem aliquem susceperit. Ergo laudatur Vitignaanus, quod breviter complexus sit Genealogiam O Regiam prosapiam ristriae, in qua
fidit Anam Jecimen sivi ingenii. Hoc idem sateor de Seifrido, de Lequileo, &multo magis de Guilli manno, de Respordio, de Chiffletio, quod ostendanesbum ingenium, & tamen his contraria tradunt: nec propterea vera sunt omnia, quia ingeniose deducta. III. Econtra etiam aliae opiniones habuerunt suos patronos ex iisdem Principibus. Ferdinandus I. Imp. erexit Oetaponti in pede S. Crucis Pp. Danaciscanorum insigne Mausolaeum Maximiliano I. avo suo, quod viginti octo si tuis aeneis exornavit. Inter has statuas etiam est Clodovei Francorum Regis, Theodoberti Ducis Burgundiae Gomitis Habspurgici, seu potius Theodoberti Regis Austrastae a quo Lazius, Trithemius & alii derivant Habspurgicos ; Goadeitidi Bullionaei & aliorum, nulla vero invenitur ex Perleonibus, unde colligi, lib. tur quod Ferdinandus I. cui Gebutherus, & Laetius suas Geneses Habspurgicas inscripserunt, illam opinionem, quae a Francis auspicatur, amplexus sit. ndolpho II. I eratori placuisse etiam opinionem Larii argumento est. quod Viennae aulam illam, in qua Comoediae exhiberi solent picturis majorum suorum exornaverit secundum eandem Lagii & Gebuit heri designationem GNnealogicam a Francis Regibus petitam , quam picturam ego meis oculis vidiante annos 3 . quae tamen aula nunc cui mihi resertur deletis picturis resormata, & ampliata est. Supererunt tamen adhuc multi Viennae, qui eam piis
Ferdiniamlo II displicuisse opinionem Seifridi, saepius me audivisse memini ante quadraginta annos, cum dixisse seratur Metuo ne cum docti nimium rimam rur n,irorum majorum originem, aliquando perveniant ad opiliones.
Fenlisaias III. placuisse opinionem Reverendiis Patris Ioannis Gans Consessarii sui Aulici, quae a Francis repetit originem, argumento est, quod Voluerit eam primum impressam Pragete, denuo lapis novis subjici Coloniae ; ut ipse author testarur. Imo nuperus striptor Meffer asserit tardinando III. pl. euisse originem ab Antenore, quatenus ad Pharamundum & cceteros Franco. rum Reges progreditur opinio.
Philippo I g. Regi Catholico placuit opinio Ioannis Iacobi missietii Historiographi sit, quae Habspurgicum sanguinem repetit a Carolo Magno: constat ex ejusdem Chimetii operi Sus pluribus. Leo Mai Mil Archidux piiss mem. ejusdem Chi Hetii opera summe laudavit, uti habeo ex ipsiusmet Serenissimi ore cum Anno I 66o. in clementis. sima audientia illi primam hujus mei opusculi designationem obtulissem, cujus quidem designationis titulos probavit, & ut opus prosequerer hortatus est, quod etiam spero non displiciturum Augustissimo nostro Caesari Leopol do.
79쪽
Habemus igitur totidem Principes contra Adversarios, quot illi pro se it tisse putant, & possemus plures adducere, ut Albertum Belgarum Principem, cui placuit labor Theodorici Respordit, Ferdinandum Infantem Hispaniae, cui placuit labor Casperii Geuortii, quorum uterque stirpem Habspurgicam de Acit a veteribus Francis: ipsum denique Augustissimum Imperatorem Leopolis dum,qui Speculum honoris Ioannis Iacobi Fugger, in quo Laetii opinio praesertur opinioni Pierleonistarum, albo calculo signat, di magni aestimat. Sed noetlumus his immorari. IV. Nertium argumentum, quo Pierleonistae utuntur, est rejectio opini num oppositarum 3 sed haec nihil operatur, quamdiu propria opinio non probatur solidis rationibus, & monimentis antiquis ; haec, haec producant Pieri eo-nistae, si fidem & assensum extorquere Volunt. . Quartum argumcntum est ex ingenua consessione errorum, in quos aliqui Pierleonisbe lapsi sunt. In hoc puncto convenit haec opinio cum altera Tta themii & Laetii, sive quae a Francis Regibus antiquis deducit Habspurgicos; quia etiam Authores hujus ingenue fatentur aliquos ex sequacibus humanumquid passos. Interim tamen neutra opinio sola consessione a reatu absolvitur, donec sussicienter probet, quod asserit. Id hactenus nondum praestiterunt Perleonistae, an praestiterint tequaces Trithemii, videbimus infra. V. Quintum argumentum desumitur ab honestate & splendore Perleoniae stirpis, quae coeteras longis passibus antecedit. Honestatem requirunt Rem leonis se in Francico sanguine, quia supponunt Sigebertum Exulem patre ill
gitimo natum, Theodoberto Austrino ; sed non omnes sequaces opinionis Trithemii a Theodoberto deducunt Habspurgicos ; & Theodoberti legitiumum natalem vindicat Bellesores ius. Qidquid sit de hoc, quia modo non inquirimus de accidentibus, sed de substantia; non a qualibus majoribus procedant Habspurgici, sed a quibus: nec probatur per hoc eos procedere a Perlo nibus non a Francis , quia Perleonum generationes omnes fuerunt legitimete, non autem Francorum : Et quis Perleonibus dedit hoc privilegium, ut non possint inter majores admittere aliquem non legitime natum: sed alia prome da sunt argumenta,quod orti sint ex his on vero ex illis. Quanquam si Pierie iustae bene intelligerem Epistolam Ottonis Friderici Episcopi Labacensis apud Levilem, timidios gloriarentur. Non revelo mγsterium, quod Lucas uolus enius e Vaticana Bibliotheca eruit, verba ut jacent in primigenio sensu accipio intonis Friderici. Che ques Pier Leone, osuo Padre, ὀaυos se mancatonesta fide Christiana. Id quidem vi aliunde habeo de nullo horum asseruit Holfheu nius, sed de alio anteriorum Perleonum. Interim ego ostendam suo loco, quod deducendo Originem I inspurgicam ab antiquis Francorum Regibus, in tota linea recta, saltem a Clodoveo vel Clothario Magno usque ad hodiernos Austriacos, ne unus quidem ex majoribus Habs purgicorum a fide desecerit. aut in haeresim aliquam sit lapsiis, quam praerogativam nescio an alia quaepiam Principalis antiqua familia participet. Sed de hoc alias. Hic solum quaeritur de prima origine Hatipurgicorum in substantia non in qualitate ; haec vero
80쪽
non probatur ex honestate sanguinis, sed aliunde. Probent prius Perleonistae quod Habspurgici a Perleonibus ortum habeant, postea laudent Perleonium sanguinem,&latis facient prudenti iudicio ; secus, actum agent. Idem est de admirabilibus lamsi h praerogarmis, ct ornamentis Perleonum, ut loquitur Seisri--tidus, quia haec illis nugare non volumus, sed solis negamus ortum Habspurgia cum a Perleonibus, quem si probaverint Pierleonistae, simul probabunt admirabiles laudes, praerogativas, & omamenta derivati in in pumicos.
VI. Denique sextum argumentum conjecturae Pierleonistarum desumi mus a scuto gentilitio. Praetulerunt illi antiquitus duos aureos Leones erectos invicem respicientes in campo rubeo, ut habent Cimonius, ion, & Sei-kidus. Habspurgici vero Leonem aureum in campo caeruleo, ut Arnoldus mion asseverat, qualem etiam mutato campi colore gessisse dicuntur Frange. Seistiae in
panes Veneti qui cum Perleonibus ejusdem sunt propaginis. Sed fallitur mirum in modum mon, & sine fide jutare in gratiam Redeonistarum hoc assiducit 3 quia Habspurgici ut uno quasi ore coeteri Austores testantur in suo rentiis
scuto in antiquis temporibus gestarunt Leonem rubeum in campo aureo, coro- ω, in 'na caerulea redimitum; qualia arma etiam fuisse antiquis Burgundiae Regibus existimat Gaius apud Guilli mannum. Et quot sunt familiae quae Leonthus pi οὐ in utuntur in sito scuto, neque tamen ejusdem stirpis se profitentur. Leonem i. rubrum in campo aureo gestant etiam Duces Brunsvicentes, neque tamen sunt d nugdem semiliae cum Habspumicis ὁ Leonem aureum in campo ECeruleo ge-M. ψα. stant Comites a Schmaraenburg, neque tamen sunt Frangepanti. Nihil itaque etiam ex hoc capite pro sua opinione efficax possunt depromere Pieri nistae. Et tamen tam gloriose contra Lazium erupit Arnoldus : Non mim Me loco Gria mon eo bis agimus,sed demonstrationibus Oprobatiousius: neque tistitas hie quidquam tribas 'aut quatuor proficitur, eum in eontrarium longe plures unetant: neque etiam resibus res agendast, ubi veritatem acta,Vmonumenta, infrumentaque publica declaram.
Ubi rogo illae demonstrationes, ubi probationes' ubi testes plures, quam pro Lmio in contrariumst ubi acta di monumenta, & instrumenta publica P omnia excussimus, expendimus, consideravimus; & nec una inventa est efficax probatio, nullum monumentum, nullum instrumentum publicum, ex quo legitime posset deduci, quod Hiapurgici ortum trahant a Perleonibus. Accedit Quod Perleones postquam a Frangepaniis dividi coeperunt, diversia insignia ge- triaverint, nempe Leonem tesselatum sive segmentatum ex aureis & nigris si mentis, idque jam tunc quando in Helvetiam dicuntur migrasse, uti est apud ri LLequilaeum & Io. Iacobum Fugger expressum eorum scutum: tales autem Leones nunquam usurparunt ual,spumici, ex hoc igitur capite desumptum hon. i. argumentum nullum est, ct consequenter opinios Pierleonistarum fictilia.