장음표시 사용
21쪽
Suifragiorum puncta non tulit septem. Ciconiarum populus ultus es mortem. Clarum igitur es , quid sibi voluerit Tertullianus, qui post Apicium egregium cupediarum artificem, Russum nominarit. Sed quid causae es , cur Rusefus in illis σκαζουσι dicatur elegantior duobus Plancis pPlocius Plancus rhombum & ciconiam primus mensis consecravit, quo facto Populum Romanum vehementer abs se alienavit. Elegantior igitur &delicatior fuit Ruffus Planco , qui ciconiis non contentus earum pullos ascivit in convivia.
Multos errare in illa sequendi formula :Propius nihil factum est.
Qui sic eΣponunt hoc genus loquendi, Propius nihil factum es, id est, parum abfuit quinseret, penitus errant. Cicero ad Quintum fratrem: bib. I. epis. 2. insn Propius nihil factum es, quam ut ille occideretur. Idem pro Cluentio: feap. 2I.' Sic nunc propius nihil factum es. Idem in Verrin. accUS. cap. 36.J Nec quicquam propius e actum, quam ut illud Uticens exemplum de Hadriano transferretur Θracusas. in quibus locis, propius pro citius accipi debet, authore Servio in illum versum Virgilii. Aeneid. 8. υ 78.JAos e tandem , s propius tua numina frmes. Repraehendendus ergo est interpres ille doctissimus Epistolarum Guillelmi Budaei. Sic enim scripsit Budaeus: Adeo nihil propius factum es his alteris tuis fit ris , quam ut librum meum de AF exoscularer. Propius factum inquit interpres id est, paulum abfuit, quin
exoscularer: παρ τῆν βιβλον την ἐμὸν κατα-
ΦιMis. Sed errat, quia in illo loco Budaei, propius pro citiui ct potest di debet accipi. --
22쪽
LOCI RESTITUTI. CAP. VI. ISC AΡU T. VI. Locus restitutus apud Gellium, capite ultimo
libri IX. . iUsque adeo aliquod semper consequimur laboris nostri praemium. Quis liber frequentius Gellio teritur manibus omnium 8 En tibi tamen i cus apud illum corruptissimus, a nobis primum animadversus , capite ultimo libri Ix. Authoris verba sunt hujusmodi: Vir fortis prum vito quod optaverit donetur. Qui fortiter fecerat periit alterius uxorem in matrimonium, θ' accepit. Is deinde cujus ea uxor fuerat fortiter fecit: repetit eandem, contradicitur. Eleganter inquit Plinius probabiliter ex parte posterioris viri sortis uxorem frireddi postulantis, hoc dictum est. Si placet lex, redde. Si non placet, redde. Fugit autem Plinium sententiolam tuam, quam putavit esse argutissimam vitio
non carere, φuod Graece orisρεφον dicitur. Et est vi
tium initidiosum S subsalsa laudis specie latent. Haec ille. At quid istud est, vitium insidiosum Ssubfa sa laudis Decie latens y Quid huic loco cum laude Τ
Dic igitur compendio scribendi mendum irrepsisse , & non laudis, sed lemmatis esse reponendum Rem ut dico habere convincam eX argumenta. tione Plinii, quae lemma seu dilemma notimimo Rhe toribus nomine appellatur. Supersedeo aliis probationibus, ne in re manifesta anzie me torqueam.
23쪽
Apud eundem vocem unam perperam legi ,
libro XVII. Cap. M. Ex cognatione nominum suspicor locum quendam corruptum esse apud eundem authorem libro XVII. cap. H. Illius verba haec sunt: Sed Plutarchus in libro Θmposiacωn authorem Platonis sententia Hippocratem dicit Ditisse. Idem ue sise opinalis N Philistiona Locrum S Dioxippum Hippocrati- cum, veterer medicos nobiles. Ego igitur hieputo non Dioxippum debere legi, sed Dexippum a). Suidas enim Dexippum Coum fuisse tradit, Hippocratisque discipulum, a quo relictus est unus de medicina liber, & de prognosticis. At
Dioxipporum tres tantum insignes & nobiles a divimus , quorum nullus medicinam professus est. Eorum unus Comicus fuit poeta , cujus meminit Suidas. Alius Athleta , cujus meminit Plinius. Nat. lib. XXXV. cap. II.J Tertius miles Mdri, cujus meminit Aelianus D. Sed cur non licebit impingere Gellio μνημονικον, quo
a Nee Gellius, nec ejus librarii erroris sunt insimulandi. Plutarchus enim diserte nominat AusFππον , in loco quem respicit Gellius, ΘNU. lib. 7. pag. 699. Eum tameni Dexippo Coo , cujus praeter Suidam meminit Galenus , diversiam non esse censent viri Docti , Gνonosius in notis adi Ioeum Gellii, & Fabricius Biblioth. Graec. Ol. Tm. pag. 139. ibi Respicit AEliani locum Var. Hs. lib. x. cap. 22. quem tamen si inspicias, videbis, Asellanum ex uno Dioxippo Dineisse duos. Namque Dioxippus ille, de quo ibi loquitur AE-tianus , non fuit miles Alexandri Μ. sed ipse ille Atheniensis Athleta, cujus praeter Plinium multi alii ex veteribua me. minerunt. Vid. notas ad illum AEliani locum.
24쪽
quo doctissimus quisque laborat, ut pro Dexippo Dioxippum scripserit magna nominum similitudine Τ
Expositus unus locus, S alter restitutus upud Tibullum . . Antiqua numeri libertate usus est Τibullus, qui
nobis merenti, pro merentibus dixit, ut in coodice meo manu scripto annotatum est. Neque
probare possum vulgatam illius loci lectionem , qua insertis distinctionibus vitat, quam diXi, numeri libertatem. Quid enim vetat quo minus nobis merenti dixerit Tibullus, ut Terentius Eunuch. M. IV. M. g. G. 7. J absente nobis. Pomponius, poesente amicis. Varro, praesente legatis 2 sap. Donat. ad Terent. i. c.J Locum integrum adscribam, ut diligentius se., cum qui Volet, inquirat. Eleg. 6. lib. 3. G. 47.J 'Etsi perlue suos fallax jurauit ocellos , myunonemque sιam, perlue suam Venerem: Nulla mes inerit. perjuria ridet amantum Puppiter, ventos irrita ferre jubet. Ergo, quid toties fallacis verba puellae
Conqueror γ ite a me seria verba precor. Quam vellem tecum longas requiescere noctes: Et tecum longos pervigilare dies. Perfida. nec merito nobis inimica merenti.
Persia. sed quamvis perso, chara tamen. Vulgata lectio distinctione sie vitat illum nobis inimica, merenti Perso. At non admodum dissimile est apud eundem lib. II. Eleg. I. si, II QVos quoque abese procul iubeo: discedite.ab aris.
25쪽
Nempe, non cui, sed quibus, dictum oportuit. In quo versu posteriore advertendum est mendose legi externa, pro hesterna: ut intelligamus hesterna nocte pollutos prius lustrari & purgari oportere.
CAPUT IX. Locus apud Persium, aliter quam vulgo explicatus. um Persi libellus multum noctis habeat, liribuit aliquando ingenium exercere in eruendis verioribus sensibus, quam qui ab Interpretibus promebantur. Neque enim ii mihi videntur percepisse, quorsum spectaret Persius in his versibus.
Ecce modo Heroas, sensus afferre videmus: Nugari solitos Graece: nec ponere lucum Artisces, nec rus saturum laudare. Britannicus cum caeteris per lucum rem humilem intelligit & minimam. Sed errat meo judicio. Debemus enim potius intelligere per lucum, S rus δε- rurum , locos communes: quos etiam Graece solitos confici testis est Ρlutarchus in vita Catonis. Eos igitur insectatur Ρersius, qui locos communes male norunt accommodare, & quasi assuere rei materiaeque praesenti. Quum profecto de locis communibus loqueretur Horatius in arte Poet. proximo his
egemplo usus est. DU 14. seqq. inceptis gravibus plerumque, ly magna pro effla Purpureus late qui splendeat, unus θ' alter
uitur pannus. cum lucuset ara Dianae Et properantis agitae per amoenos ambitus agros ,
Aut sumen Rhenum, aut pluvius describitur arcus Sed nunc non erat his locus. Ad-
26쪽
Adde apud eundem authorem me non sentire cum Vadiano, qui sic emendavit illum versum. f MUL
i , Sic costam longo subdux ur Apoenino. Sic os tam longo subduximus Moenino. Mihi siquidem verisimilius est loquutum Persium de carmine hexametro, quam ut ad ea respexerit quae longa serie recenset Vadianus. Pro nobis facit quod Cicero in libris de Legibus, s Lib. 2. cap 27.Jhexametros versius, longos Vocat ex Ennio.
De quantitate verbi, Contudit, F accentu verborum, Arguit ac Calefacit.
raeter Grammaticorum sententiam, scias sieenister corripi inediam verbi Contudit, syllabam: ut refert Acro in illum locum Horatii. Serm. lib.
2. Sat. 7. G. IS.) ' , ' i , ' ---- postquam illiJusa ebiragra Contudit articulos: 'Nam & Ennius produxisse legitur in hunc modum. Viresque valentes
contudit genialis h3 ι. Frequentius tamen correpte legitur , licet pugnante ipsius natura, ut & in illis versibus. Horatii E-psol. lib. 2. D. I. U. IO.seqq. J. Diram qui contudit Misam, Notaque fatali portenta labore subegit, Comperit invidiam supremo sne domari. Item interfui nonnunquam circulis doctorum homI--rium, qui non solum praecedens illud mirabantur, verum etiam quod scripsit Ρristianus, in verbo Calefacis & Calefacit in penultima signandum esse ac-
27쪽
Centum. At Omnem admirationem longe superat quod me legere memini apud Porphyrionem, Verbum arguit, quando praesentis est temporis accentum habere in penultima. Haec eo libentius commemoravi , quo longius a medio visa sunt esse seposita.
specta quaedam apud Acronem. Impense dubitabam qua satis probabili causa Ho
tius Oceanum rubrum περιφραςικως Occidentem nuncuparet, scirin. lib. I. Od. 33. V 29.seqq. JServes iturum Caesarem in ultimos Orbis Britannos, hy juvenum recens. Examen, Eois timendum Partibus , Oceanoque rubro.
Quem locum Acro de occidente interpretatur. I venis quidam doctissimus, quo cum has nostras vigilias communicabam: An non inquit Occidentem propterea Oceanum rubrum Vocmit, quia quum in Occidente sol condatur non sine ingenti qumdam rubore circumfuso, contegitur' Quae conjectura vehementer mihi placuit. Alias 1i Acronis interpretationem referas ad mare Rubrum divisum in duos sinus Persicum & Arabicum, nulla rati ne nitetur interpretis sententia. Ad haec apud alium nunquam legi Europam ab Asia dividi Scamandro fluvio, quod ille in his versibus asserit. OG
pod. XIII. si 13. a Te manet Assaraci tellus, quam frigida pares
Pindunt Scamandri sumina, lubricus S Simois.
28쪽
LOCI RESTITUTI. CAP. XII. za CAPUT XII. Duo Senarii apud Porpbrium a nemine: i animadversi.
Duo sunt senarii apud Porphyrium, qui fere
non advertuntur. Unus est in capite de genere. alter in capite de specie. Sic enim ille, Καὶ γὰρ ἡ πατρις--δει-εκα ου γενέ-. Hic est versus trimeter Jambicus eX aliquo Graeco scriptore, - ἐςι της ἐκάςου γενέσεος. Idem in capite περὶ-: πρωτον inquit εἶ ἄξιον τυ- Qui locus corrupte legitur. Deest enim ut sit trimeter Iambicus, quod clarissimum est ex interpretatione Boetii. Πζωτον μει Mος
5. ubi haeret interpres. Affero insignem locum ex Oratione Ciceronis pro Marco Coelio, cap. 3.J Nobis quidem inquit) olim annus erat unus ad cohibendum brachium toga consitutus , S ut eaeercitatione ludoque campestri tunicati uteremur, eademque erat, s satim mererisipendia coeperamus , castrenses ratio ac militaris. in aetate nis qui se ipse sua gravitate castimonia, Est cum disciplina domutica, naturali quodam hono defenderet, quoquo modo a suis custoditus eset, infamiam veram effugere non poterat. Hic haeret Interpres. Solebant veteres inquit puerit inhi-B a ' here
29쪽
bere quum luderent, lysese exercerent, ne vestis exueretur , ne detectis virilibus pudicitiam violarent. Tu. nicati ergo utebantur ludo campestri, id es, in campis tunica induti se exercebant. Istam interpretationem cur non probem multae sunt causae. Primum Cicero de pueris non loquitur, sed adolescentibus. Deinde unum annum Cicero constitutum fuisse di. cit , interpres nullum certum tempus praescripsit.
Ρostremo quid sibi velit Cicero in posterioribus verbis nullo modo explanat. Sic igitur tibi dicen. dum puta. Post pubertatem, authore Servio, ad Lib. 7. AEn. 6 162 J juvenes armis eXercebantur, &sexto decimo anno militabant, quo etiam solo sub custodibus agebant, postea quicquid vellent libere facturi. Quo tempore veste utebantur non laXa, dc illud est quod dicit Cicero, brachium toga cohibere. Tibullus lib. I. Eleg. 9. G. 69.J Nunc si clausa mea est, copia rara videndi,
Hei 1nferum. laxam quid juvat ese togam pPersius sat3ra S. OG. 3Q. MN JΓuum primum pavido custos mihi purpura cessit , Rullaque succinctis laribus donata pependit, Quum blandi comites, totaque impune saburra Permist spar sitae oculos jam candidus umbo. Sic intellige hos versus Ovidii. lib. I. Art. Am.64 I. Dum licet, loris pag*im potes ire solutis, Elige cui dicas: tu mihi sola places. Respexit siquidem Ovidius ad id temporis quo Veste laxa & soluta uti licebat, submoto omni custode r licet Bartholomaeus Merula foede in ejus loci interpretatione erraverit, nescio quid de curis commentus: quasi per illas passim ire non liceat. De hac oratione pro Coelio meminit Suetonius Tranquillus in libello de Claris Rhetoribus cap. 2. J
hia verbis, ubi de Plotio Gallo verba facit: Nunc
30쪽
eundem inquit) Marcus Coelius in oratione, quam pro se de vi habuit ,signiscabat dictagye a Cratino accusatori suo actionem Q. Vides quam sit hic prodigiosum erratum. Neque enim a Cratino, sed Atratino legi debet.
CAPUT XIV. Locus restitutus apud Lucium Horum, capi- , te I 8. libri m.
Circumseruntur quatuor libri rerum a Romanis
gestarum Lucio Floro authore, qui tamen cujusdam Μarci Annaei esse lectitantur in codice manu scripto & istud nomen εἶνm satis arguit quaedam Epitome in Livium sub eadem inscriptione evulgata, hinc illuc, nisi fallor, transfuso titulo. Utcunque res sit , locus unus apud eundem mendose scriptus est, neque Berotidi, neque Camertis opera castigatus, libro ΙΙΙ. cap. I 8.
Primum inquit) fuit belli in Albano monte conflium, ut festo die Latinarum Sextus Lucius Caesar, S Mamtius Philippus Coss. inter sacra S aras immolarentur. At sic legendum est: Sextus Iulius Caesar, S Lucius Martius Philippus. Id ego perspicuum facio ex Suetonio Tranquillo in Cajo Pulio Caesare bM Cou- .sules inquit ante Dicta orem fuerunt Sextus Pulius Caesar cum Lucio Martio Philippo. Sed & apud Iulium
a orationem Ciceronis pro Coelio ab ea, quam mem inrat Suetonius, distinctam fuisse; & hane esse deperditam monet Vinetus ad h. Suetonii locum: & recte: illius enim, quam pro se ipse habuit Coelius , tanquam a sua diuersae meminit Cicero pro Coelio eo. I9. ubi Abramus docet ιn notis, Coeliarinae orationis fragmentum superesse apud auintilianum Ins. Orat. L. XI. c. I. Et extat etiam aliud apud Festum in V. Orea. bl Recte adscribitur huic loco in Thesauro Juris. Verba Bae in Suetonii Caesare non extare: Eutropium vero princ. lib. Borum consulum meminisse.