장음표시 사용
111쪽
duabus consecrationis Locorum, videlicet Ecclesiarum , & Altarium , speciebus , de quibus dimise disseruimus , ad ultimam , ut ordo expostulat, est transeundum, ad Coemeteria attinentem : quam omitte re nefas esset, quum Rei Parochialis speciale quoque, ac necessarium caput constituat. Verum enim vero nullus co tra iuris nostri principia iturus erit inficias , Coemeteria ad Ecclesias tantum parochiales pertinere, non vero ad alias, nisi ex speciali titulo , seu privilegio , vel legitime praescripta consuetu. t dine: per Textum in Can. Certi cari 9. cum seq. , ac inement. Dudum vers. Hujusmodi de sepult, , Ludov. Correa in eap. Inter alia de imman. Geses pari. I. n. II., Bata. Iur. Eccles. πniv. lib. 2. cap.9. n. I., ae Rot. Def348. n. Ι6. ctseqq. pari. 1 I. Rec., tum cor. Molin. decis. o6. n. II. Solet Coemeterium ita nuncupari a graeco verbo Cimi, , hoc est dulce, δ sterium, quasi statio, eo quod ibi defunctorum cor- apora dulciter conquiescant, Salvatoris adventum expectatura , ut notat Durand. in ration. divin. Ossis. lib. I. erp. s. n. I a.', ct cap.6. in priue., ae Pax Iord. tom. I. lucubr. lib. s. tit. o. n. s. Uel dixeris, Sacrarum Scripturarum , ct Sacrorum Patrum testimoniis innixus, Coemeterium a graeco vocabulo proficisci Cemitirion. , ta Cemao, sopio, quod idem significat, ac dormitorium . Earb. di uo cap. 9. u. 3., Piguateli. couefuit .s9. n. ag., Catalan. ad Ponti . Roman. tom. a. tit. 6. n. 2. , & ante ipsos m0brid. de reb. Getes. cap. 6., Lavor. cap. s. π.IOO., & alii afferentes , quod apud Cretenses domus, in quibus hospites dormire consueverant, Coeme - 4teria mancupabantu . Aureum autem est D. Ioannis Chrisostomi dictum , in oratione in Gemet. oppeti. , ita conceptum ae Vide quomodo ubique mors nominetur somnus: qua de causa loeus Cameterii quasi dicas Dormitorii, nomen invenit. VEquidem dormire pro mori passim usurpatum Pegimus tum in veteri, tum in novo testamento. Sic caeteris omissiis exem- splis , ut legitur in lib. g. Op.7 D. o. M. per Nathan Prophetam , Da videm hoc modo adloquitur Σ Cumque eompleti Juerint dies tui, se dormieris cum Patribur tuir , suseitabo semeu tuum postre, quod egredietur de utero t uo, ct firmabo regnum ejus α Ite in apud Ioannem cap. a. , Christus Dominus , qui Lazaruin e mortuis suscitavit, eum dormire dixit. Consonat illud Apostoli ad Nessalonieenses cap. 4. , ac alibi passim . Idemq u notat Glossa verba
emeterium in cap. Saeris de sepult. , Azor. insit. Morat. pari. a. Iib. 9. eap. 6. vers. Coemeterium , Pax Pord. d. tit. I I. v. 3. , Catalis Ioco cit., ac Planatel. d. consult. 9. n. a y. Hinc apud fideles nascentis Ecclesiae tum recentiorum temporum, palIim legitur fuisse ero 6
112쪽
toa PARS II. TIT. III. DE CONIECRATIONE
Coemeteriis loca illa , in quibus credentes sepelliebantur , nuncupata Dormitoria , eo quod ibi dulciter requiescentes , suo tempore, velut e somno experrecti, sint resurrecturi. quemadmodum videre est D. HFeron. in eit. ep. I. Pauli ad Thessal. 4. , ac D. August.
Inter alia nomina, quibus Coemeterium frequenter hodie 7 donatur, recensetur Polyandrum , ac Paulatorium , ut videre est apud Catal. in Ponti'. Romau. tit. 6. q. it. ct seq. , ubi it orati Omne , quam Episcopus Conlecrator recitat, haec habentur ta Benedicere dignare Ioeum istum , ut sit Pobandrum , seu Cameterium . . . . dulcis regiaer, ae pausatio mortuorum ' ex quo paulatorium fuit deis rivatum . Ac de Paulatorio pro Coemeterio constat apud Carolum
D fresne tu suo mediae, ct infimae latinitatis ρIossario , tum apud
Theodorieum Monaebam , qui, ut refert idem Catalan. in cit. h. II. n. a. , , in historia inventionis Episcopi Trevirensis n. 16., haec lM-het : Cum diu, noctuque Fratrer . . . . in pausatorio justorum . . . . divisum frequentarent officium cte. Nec refragatur , quod a nonnulli lis inferioris 2Evi Scriptoribus Polyandrum sumatur pro sepultura unius tantum hominis, ut videre est apud eandem Dufresne ioco
cit. verbo Pobandrum: Communiter enim , ac tutius pro loco sumitur, ubi plurium mortuorum corpora reconduntur, adeoque pro Coemeterio , non pro simplici Sepulchro : ut notat Duranssi, qui varias refert lieti mologias lib. i. ratiou. div. obste. cap. s. n. i. ν seq. , quem refert, ac sequitur Caralau. tu cit. tit .6. n. 27. Coemeteriorum originem ulla absque dubitationis alea ave
s teri testamento, a patriarchae videlicet Abrahami temporibus est repetenda: quemadmodum sacrae ipsae literae , ac Doctores testantur . Legitur enim in lib. Geneseos eap. 23. , quod Abraham ab Ephron Athaeo filio Soar, agrum emit, cum duabus speluncis , in quarum una Abrahami Uxor nomine Sara , fuit tumulata, maltera vero successivis temporibus fuerunt ipsius Abrahami, eiulque filii Isaachi, ac posterorum corpora recondita, ut Doctores Obser
vant , inter quos Poldian. Vergil. de inveni. rer. lib.6. eap.6., Barbuis jure Dei. univ.lib. a. eap. 9. n. . o. Solethus in explicat. divinor. . R. cop. Ι0. , Catalan. in suis eruditis eommetitariis ad Ponxifc-Ro man. d. t m. a. tit .6. n. I., ct q. 6. num. f., ae Planatel. d. coυμι 19.
Coemeterium nihil aliud est, quam locus religiolus, De nec I-ao ctus, vel consecratus ah Episcopo ad fidelium sepulturam dest malus. Durand. in ration. div. in . lib. t. eap. 6. , Duraui. de r tu
113쪽
est discrimen, quod inter locum religiosum iure civili, & locum is religiosum jure Pontificio attento , intercedit. Si enim primum attendas, locus religiosus ille dicitur, ubi Cadaver fuit tumulatum , vel etiam ipsius caput, velut pars principalis , & dignior , 6.9. Instit. de rer. Avif., Leg. Cum in divere. f. de rella. sumptib. funer. Si secundum consideres, locus religiosus non dicitur et si corpus aliquod fidelis defuncti humatum fuerit, nisi ab Episcopo ,
vel alio facultatem habente, fuerit ad talem usum destinatus , praevia benedictione, vel consecratione : unde sicuti benedictio , vel consecratio locum efficit religiosum licet Cadavera nondum fuerint illata , sic e contrario absque illa Iocus remanet omnino iaprofanus , etsi Cadavera fidelium tumulentur: per Text.in Gn. In Getesiastico , ibiqueglus. verbo Si terro, su. I s. qu. a. eap. Aboleuis, ibique glos a, Innoe. de Sepultaris, cap. Adhαe de reng. rim. , Card. in Gem. par. I. qu. 7. in Ane de Sepuit. , Gratian. diseept. forens.
Celebria sunt Romae loca illa, quae promiscuo nomine appel- Iari solent Sanctorum Martyrum Coemeteria , vel Cathecumbae , is de quibus devotis It me scribit D. Hierondimur,ac praeter alios a Bene-diti. XIV. citatos in suo opere de Cavonia. Muciorum eap. 27. , yo. Eottar. Biblioth. Vaticanae Custos , ac Summi Pontificis Cappel-
Ianus intom. r. Roma subterraneae, tum Marcus Antonias Bolisti Canonicus S. Mariae in Transtyberim , qui opus eruditum edidit .summopere commendatum ab eod. Sened. XIV. in sua Consit. 43. inci p. Neatus Andreasq. 1 2. tom. r. fui Sullaris. Quae soluta oratione habet D. Hierondimus in Commentar. ad cap. 4o. Ezechielis, graphice expressit versibus in himno II. de Coronis, Poeta Pradentius, sequenti modo. Haud proeul extremo euisa ad pomeria valla Mersa latebrosis eruta latet foveis. Hujus in Oeeultum gradibus via prona resexis Ire per ampbratias Iuce latente Aeet. Primas namque foressummo tenus intrat biatu, Illustratque dies limina vestibuli .
Inde ubi progressu Deili nigrescere visa es
e abseura loci per speeus ambiguum . Oeeurrant eessis immissa foramina tectis , fluae jaciunt elaros antra super radios axuamlibet aneipites texant bise inde recessus Arcta sub umbrosis atria porticibus .
Attamen exeis subter cava visera montis Crebra terebrato fornice Iux penetrat.
die datur obseuris per subterranea solis ornere fulgorem, luminibusque frui Haec
114쪽
Ilaec loca vulgo Coemeteria , vel Cathecumbae, ita a Gentii hus fuerunt excavata, & effosa, in extrahenda communi arena, acdicaearchea ad extruenda illa aedificia, quorum adhuc vestigia ad- parent, quae postea fuerunt a primis Christi fidelibus sanctificata, quemadmodum docet laudatus Pontifex in sua epistola ad Capitulum, & Canonicos Ecclesiς Bononiensis , die go. April. r 4s. edita, anno sui Pontificatus quinto, inci p. Iam Odum q. q. versis. Atque id, impressi. in append. ad tom. . fui BuII. In ista enim, prout& in alia caeterarum Orbis partium, Coemeteria, sese fideles ob
metum per iecutionum recipiebant, suos conventus peragendi gratia . ita ut ibidem sacrae etiam functiones a Summis Pontificibus , aliisque Sacris Praesulibus perficerentur, ac caetera ad divinum Cultum, & ad ecclesiasticam Disciplinam pertinentia, executio Is ni demandarentur, eodemque tempore ecclesiasticae sepulturae donarentur defuncti, sicut uno ore Doctores, atque Historici testantur : qua de re videri possunt Clem. in lib. 6. Consit. cap. 29. ,
Albanas. in sua apolog., Cassiodor. in lib. s. histor. tripari. eap. f., Eu-feb. lib. 6. bistor. Ecclef. cap. II. lib.7. cap. Iris lib. 9. cap. . , ac ali hi , ac plene onvbrius Pauvinus de Romana Urbis Cameteriis , ac praesertim in append. ad Hatinam, tum Catal. d. tit. 6. adq. 4. n. 4.,
ac praecipue BenedXIZ in sua citata epistola ad Capitulum , ct Canonicos Ecclesiae Bononiensis .
. In hisce Coemeteriis , seu Cathecumbis sola Christi fidelium
corpora sepeliebantur, tametsi Hasuvio haec opinio minime ad- 16 rideat in suis operibus, cujus auctoritas omnino infringitur alia auctoritate eruditissimi Dominiei Georgii in suo opere de Mouom grammate Christi Domini, tum etiam supra relati Bottarii, quos sequitur Benedictar XIV. in suo opere de Canonietatione SanEoruis edit. Patav. , atque in citata D: totast. s. vers. Sasuvio . Uerum quamquam Christianorum corpora relatis in locis sepulta, Sanctorum essent corpora, sanctitas tamen alicujus corporis, ex hoc 7 non probatur, quod e Cathecumbis erutum sit, sed absolute coninfugiendum est ad evidentissima, ct undique concludentia asgumenta, ct signa, ex quibus de hujusmodi sanctitate valeat appare re , iuxta doctrinam , atque ratiocinium laudati Pontificis Optimi Maximi in eis. q. s. Quamobrem , ut idem prosequitur in L q. s. . si corpus alicuius ibi reperiatur cum proprio nomine, inquirendum erit , utrum habeantur illa signa , quibus talia corpora a primitivae Ec-18 clesiae Patribus distinguebantur. Etenim in Sepulchris Sanctorum super eollocabant signa indicantia sanctitatem, non vero in Sepulchris illorum , quos uti Sanctos minime habebant. Signa a
tem, ex quibua Corpua alicujus Sancti a Corpore alterius Christia
115쪽
ni distinguitur , varia videri possunt praesertim apud eundem doctissimum Pontisicem Benedictum XIV. in suo opere de Canonizatione Sanctorum cap. 29. n. l4. editionis Patavinae , ct in cit. Epipola ad Capitulum, & Canonicos Ecclesiae Metropolitanae Bononiensis q. 8. Tantae virtutis , tantaeque essicaciae sunt Coemeteriorum Consecrationes, Benedictionesque , ut illas quandoque Deus miracu- I' Iis illustraverit: quemadmodum nobis suppeditatur exemplum invita D. ADiaebiae Episcopi Hiberniae , de quo D. Sernardus eiusdem vitae Auctor, scribit in Cap. 17. , quod postquam Sanctus Episcopus Coemeterium construxerat, illud solemni inauguravit bene dictione, a Deo optimo Maximo variis postea miraculis illustr tum , it aut luo adhuc tempore ista actitarentur. Inde est sunt verba d. Divi Bernardi apud Catalau. d. tit.6. n. 29. quod timis loeis infirmos , ct male habentes illo portare eonjueverunt , ct
Quo vero primum tempore coeperint Coemeteria consecra tione inaugurari, nil pro certo ex Scriptoribus erui potest . Ne- aogari tamen minime poterit, quod hujusmodi consecrationis usus antiquissimus existat, ut uno ore fatentur Doctores, ac prgesertim 2ICatalan. d. tit .6. de benediit. Gemeter. n. 2s., ubi refert testim O nium D. Gretorii Turonensis Episcopi de Coemeteriorum consecratione mentionem habentis in lib.de gloria confessorum cap. IO6., laudat . a Stephano Durant. lib. i. de ritib. Eecles. CatBol. cap. 2ῖ. Saeculis autem sextum , quo Divus Gregorius vivebat, subsequentibus, passim occurrunt harum consecrationum exempla a Caism
iano d. tit. 6. n. 26. relata .
Huius conseerationis ordinarius Minister, non alius agnosci debet, quam dioeces anus Episcopus, vel alius praevia Ordinarii et alicentia, ad textum in eap. a. ct cap. Aqua 9. de eonyeer. Fecl. , Azor. Instit. morsi. pari. a. lib. s. cap.6. qu. I., Pax Ior . elucubrat. tib , s. rit. II. n. 8., Catal. d. tit. 6. passim. Ita tamen, ut si extraneus
Episcopus absque dioecesiani licentia Coemeterium consecraverit, consecratio hujusmodi illicita quidem fiat, sed locus idoneus pro sepultura dicendus sit, tum religiosus ac sacer, quidquid contra sentiant Agor. cit. qu. I., ct Pax Iord. d. n. 9. Caeterum, si de C se' a 3 meterio non consecrando, sed benedicendo agatur, cum talis be nedictio non sit Episcopali ordini reservata , potest Episcopus vel Per se, vel per alium etiam simplicem Sacerdstem , hoc mini sterium adimplere, quemadmodum hac in re communis est D - 14ctorum sententia, ct Ritualis Romani clara dispositio . Differt insuper Coemeterii benedictio a consecratione : quan doquidem in illa perficienda debet simplex Sacerdos, vel etiam
116쪽
io 3 PARS II. TIT. III. DE CONSECRATIONE
Praelatus inferior ab Episcopo delegatus, uti Rituali Romano, as non vero Pontificali: cum Pontificalium usus in conlecratione, vel solem ui benedictione ab Episcopo servandus , ord mi Episcopali sit relervatus, requirens jurisdictionem in loco, ubi exer-s6 centur hujusmodi Pontificalia , juxta notata a Rotali Auditorio dee. 26. n. a. impressa in s Ianιissa apud Card. de Luea de juri . . Oeor. Falcos. de os. Ordiu. dcc. II. n. 3. adeoque omnino prohibetur
tale exercitium simplici Sacerdoti, vel etiam Praelato inferiori, 27 Episcopali ordine, juris lictione, ac privilegio ad hoc specia I iter
concesso, minime donato, gloss. in Cap. Sicut plantare verb. PIena jure de privit., ibique Eutr. n. 16., o Dee. n. Ia., GNespen. injur. Lecles univ. pari. q. tit. 3 l. ev.6o. u. q. Ο ΡΤ . , Lotier. de rebeues lib. .-a . u. I l. ct seq., quibus cons mat decretum Alexandri III. de voto Sacrae Congregationis Rituum anno iε99. relatum per extensum a PanimoI. dec. go. annot. I. u. ., ct seq. , I Ionaeell. formul. 4. sub u. 33. tit .rg. tam . a. , Card. Petra ad Guyit.6. Urbani IV. Jub n. s3., quodque a Sacra Rota pluries decisum fuit, ut videre est in deo. a I. n. r. cor. Falcon. de ιβ. ordiu. Sed dicti Abbates ex privilegio habent ius Pontificalium intra ambitum 28 propriae Ecclesiae, vol Monasterii, ex eitatis au Zioritatibus. Dilcrepat simili modo benedictio a consecratione Coemeterii, in hoc, quod in illa Crux una tantum est benedicenda, erigendaque in medio Coemeterii, at viceversa in ista, seu in coniec ra-29 rione, quinque sviat benedicendae, consecrandaeque Cruces, in Coemeterio semper duraturae: una videlicet in medio , ct quatuore quatuor Coemeterii partibus fgendar, erigendaeque, ut constat
ex Pontificali Romano apud Catalanum L lom. 2λ tit. 6. q. I. , ubi sic legitur α Die pracedenti ponuntur in Caemeterio benedicendo quiΠ-que lignea Cruces , videlicet usa altior in medio , em quatuor aliae, quae ad saturam hominis sint , quarum una in extremitate Oemetemrii ante Crucem mediais , alia in alia extremitate Gemeterii retro Crueem mediam, tertia in tertia extremitate a dextris, ct quarta
in quarta extremitate Coemeterii a finifris Crueis media: ct .anto quamlibet in dictis quinque Crueibus ponitur . seu figitur in ter ram aliquod lignum in qui summitate aptam ad erigendum illi tre/ca-elas , trium unciarum quamlibet, vel eirea, scala, supor quo ascendens Pontifex possis attingere sammitates ipsarum Crucum , το magnum aqua plenum benedicendae , vas eum sale . Laudatusque Cum totonas in d. q. . n. i. tria ad hanc rem illustrandam profert Manu scripta Pontificalia, unum uidelicet Guillelmi Durandi, alterum Christiam Moguntini Archiepiscopi. qui vivebat saeculo i3., tertium Ecclesiae Romanae anno circiter co. , quod in Bibliotbeca Coiberiana asservatur.
117쪽
Rationes, quibus Coemeteria sacris cceremoniis expiari so-Ient, ac in illis praesertim figi Cruces, variae a Doctoribus asseruntur, quarum una est, ut inde inferorum monstra abigantur, cum istorum saepe in monumentis sedes , ac domicilium habeatur, quemadmodum Divus cir sostomus afferit homil. I s. in μι-3baum, in cujus eap. 8. verba haec sunt: Cum venisset Jesus trauifrerum is regionem Gerasenorum, oeeurrerunt ei duo habentes daemonia , de monumentis exeanter , saevi nimis , ita ut nemo possco
transire per illais viam Σ Sed illa, quae mihi videtur principalior ratio quoad cruces, in hoc posita est, ut videlicet transeuntes viatores Crucis erectae signo admoneantur, eos, qui inihi conditi sunt, in Christo Domino requiescere, & in ipsius Christi Jelii fido. Phanc lucis usuram reddidisse : iuxta observationem Patri Cotoni in Da eathoiaea iussit. lib. a. eap.48. , & CataIsui d. tit. 6. n. 3 o. Priscis Ecclesiae temporibus solebant in coemeteriis Cruces depingi, prout in coemeteriis Romanae Urbis, hodiernis etiam temporibus nonnullae conspiciuntur in venerat Ione semper ha- 3 ibitae, de quibus videre est Mareus Antonius Buldeibus in suo opere
de coemeter. , quem refert Catalan. d. tom. 2. tit. I9. s. r. Quando vero usus incoeperit Cruces in coemeteriis consecratis , aut benedictis figendi, erigendique, nihil , quod extra dubitationis aleam sit positum, erui potest a Scriptoribus, cum hujusmodi get origo ignoretur . Incoucussum tamen est, quod saeculo Ecclesiae duodecimo jam iste usus observaretur : quemadmodum Lobbeus, 33
relatus a Catalaxo d. tit. 6. s. a. , nobis suppeditat exemplum in rom. I 2. Concilior. eolum. I 263. edit. Venet. , ubi duae habentur epistolae Callixti II. ad Matisconen. , & Cabilonensem Episcopos, qui bus se Tren ostiensis Monasterii Altaria , ct Coemeteria benedixisse
De Cruce in Cremeterii medio firmiter figenda , clare docet
Coneil. Mediolanense r4. sub D. CarbI- Horro maeo , anno Is 76. cete bratum, Coneilium Aquense anno ζs8 f., ac Concilium Avenio uen se anno is 94. habitum, ut videre est Catalan. d. tit. 6. q. I a. u. 7.
Solent in nonnullis Coemeteriis, cujusmodi illa sunt Patrum Cartus an Orum , ut Romae observatur, ad capita defunctoruin sigi, sterigi in odicae altitudinis ligneae Cruces: quod a vetustissimis lem 34 Poribus derivatum nemo non percipit, quotiescumque animad Vertat jam quinto Ecclesiae saeculo morem fuisse , ut in Coemet riis , vel extra illa Cruces ad defunctorum capita locarentur, bene dictione Episcopi primum sacratae: ut videre est Catalau. d. riι.6.
Hanc praxim , & consuetudinem, Divi Patricii, Hiberno rum Apostoli, temporibus vigentem , usu quasi generali resς O a latam Diuitiaud by Corale
118쪽
ios PARS II. TITVII. DE CONSECRATIONE
ptam suisse, saeculo circiter decimo tertio, ut in quocumque Ioco extra coemeterium Christianus sepeliretur, illius capiti crux po-3s ni deberet , tradunt inter caeteros ' o. fio Ietbus de explieat. divin. offc. cap. 29. , Durond. in ration. divin. inrc. lib. 7. cap. 3 s. n. 39. . ac
laud. Catal. d. tit.6. q. t. n. s. Sed quidquid sit de hisce crucibus ad defunctorum caput erectis, nil istae habent commune cum illis, quae in Coemeterii benedictione, aut conlecratione sunt necessa
De tempore, ac die, quo Coemeterii consecratio , aut hene indictio peragi debeat, nil in jure cautum legitur, adeoque vel feriali, vel festivo die hoc poterit ministerium ab Episcopo adimia 3 I iteri . Decentius tamen erit , si festivo die peragatur ἰ eodem modo , quo supra diximus de Ecclesiae , ct Altarium conlecra
tionibus, tit. i. n. so. , ct tit. 2. n. s9. Sed hic postem O notandum, quod inter caetera , si in consecrando , benedicendove Goemeterio , insidelium corpora fortasse humata fuerint, debent, si ab ' aliis discerni possunt, prius ex humari, atque projici, quemadmo-37 dum de conlecranda Ecclesia diximus in eit. tit. I. a u. s. , G F.
Coemeteriorum consecratorum rarissimus est numerus, Ob eam rationem , quod exitu naspecto, nil ruert, utrum Coemele 38 ria sint conlecrata, vel benedicta . cum pari modo apta sint ad fidelium sepulturam,iisdemque privilegiis fruantum non secus atque 39 de consecrata, vel benedicta Ecclesia superius notavimus cιt. xit. I. a N. 33. Dato autem casu , quo Coemeterium ab Episcopo , aliove legitimam habente facultate fuerit consecratum , juris nostri inconcussum principium est, non posse amplius nova inaugu-ηo rari consecratione, arg. eap. Delestia et O. de consecr. dip. I. , cop. Proposuisti eod. lit., ac passsim Pax 'Ord. d. lib. s. tit. I l. u. EO. , Catalan. s. t . a. tit. 7. n. i. Nisi legitima, justissimaque superve-4 nerit causa, novam consecrationem inducens, excitatis aucto ritatibus .
Causae, ob quas Coemeterium denuo potest consecrari, ea 4 et dem sunt, de quibus in Ecclesiae , vel Altaris consecratione clXlmus . Quarum prima est, si fuerit consecratum absque debita tor-ma , ct materia ab Ecclesia praescripta , necessario , ac lubstantia 4 liter in huiusmodi ministerio servanda . Quo incalu prior conte cratio perinde habetur , ac si tacta minime fuisset; quandoquidem actus ille, qui in radice nullus est, non est proprie actus, sed Pro
64 uon iacto omnino habetur i juxta Rotalem doctrinam is dee.φ9ῖ,
119쪽
plementi legitima i . yrn. I7s7. h. s. cor. Sta tion. Secunda tunc habebitur, quotiescumque fuerit consecratum
a Ministro legitima facultate destituto, seu Apostolico privilegio, aut Episcopali ordine minime insignito . Tunc enim ille cola le- scrationis actus ipso jure nullus erit, ad text. tu cap. Aqua de eou- seer. γ eap. Ruanto de consuet. nec non g. 3. Jeu 7. Vip. I. Bened. XIV. ad P. Abb. Enge Ibertum , inci p. Ex tuis precibus, impreli'. in tom. 4.fui Bull. Consecratio enim Coemeterii , non minus ac Ecclesiae, vel Altaris est Episcopali ordini annexa , ut prae caeteris docet 46 Cutasen. d. tis. 7. q. t. n. l. , ac consequenter deficiente in conse- Cratore hac Episcopalis characteris qualitate, & ipsa consecrationis validitas deficiat necesse est , velut medium ad ipsam consecrationem efficiendam necessarium .
Quod si ab alieno Episcopo ulla absque Pontificis delegati
ne , vel dioeceiani licentia , fuerit consecratum , non amplius poterit iterum coniecrari, eo quod consecrationis actus illicitus A quidem erit, sed validus; arg. q. e. tum S.Ieu et . dictae Consit. Benedietina: Ex itiis precibus. Enim vero interdictum quidem est a sacris Canonibus, ct a Concilio Tridentino, in aliena dioecesi Pontificalia exercere , abique speciali dioecesiani licentia : nec non poenae contra eumdem Episcopum in dicuntur , privatio videlicet 48
exercitii eorumdem Pontificalium, ad text. in cap. Tua nos de con feer. Ecet. . east. Omnia de Oenit., ConciI. Trid.DF. 6. de reform. cap.
. , edi sess. 14. de reform. eap. 7. At nulli bi legim us , quod per de- Cretum irritans, tales actus Pontificaliter gesti, non solum illiciti, sed & invalidi dicendi sint. Quin refragetur Imperator in
l. s. eod. de legib. , ubi declaratur, ipso jure nullum esse , quod contra legis prohibitionem factum perhibeatur: nimis enim generalis est hujuli nodi regula, variisque subdita exceptionibus, &S ad materiam , in qua versamur, minime traducenda et adeoque
ob hujusmodi irritantis decreti defectum erit quidem illicita consecratio , sed omnino valida . Rem illustrabo exemplo . Ante quam matrimonium in facie Ecclesiae contrahatur, tenetur Parochus, nisi aliter Episcopus judicaverit, tribus diebus festivis inter Missiarum solemnia publice in Ecclesia, denunciationes emittere , de proxime inter denomi natas personas contrahendo, ut, si quod inter futuros coniuges pateat impedimentum . debeat ab iis, ad quos notitia pervenerit somanifestari. Ex Concilio Lateranensi in eap. 3. de eIond. despo .,
ac melius ex Coneilio Tridentino in sus et . eap. 1. de reform. motri
monii . duod si Parochus etiam data opera has omiserit denuncia tiones, talis omissio efficiet quidem matrimonium illicitum , sed
120쪽
DO PARS II. ΤI P. III. DE CONSECRATIONE
validum, ob defectum irritantis decreti. Guebea de mair. IV. 3 disp. s. n. 3. , Ursadia discept. Eccles. pari. 2. discept. l . n. 86. De uis sis, ubi alii, de dispens. ωurim. lib. a. de matrim. claudes. cap. I 9. n. 29. II 6., ac pluries Sacra Congregatio Concilii, ac praeseris
At si vices vertantur, debet matrimonium in facie Ecc Iesiae Coram proprio Parocho, vel alio de proprii Parochi licentia, tum set etiam duobus, aut tribus testibus celebrari, iuxta praescriptum Tridentinorum Patrum in cit. eap. r. de reform. matrim. sessa 4. Quod si matrimonium aliter fuerit celebratum, non solum erit illicitum , sed etiam omnino invalidum, tamquam peractum cous 3 tra decretum Tridentinum , decreto irritanti innixum : ut uno ore fatentur Doctores , ac Sacra Congregatio Concilii pluries declaravit , praesertim in Mutinen. matrimonii II. Novemb. I O2. sui videre estis supplemento Resolutionum sub annum I 74 I. , juxta que ea , quae habentur in folio io. Maii I 76o. in Aneonitana q. π- conitana in fine , pluriesque Sacra Rota id definivit, ut eor. Her rera decis. 2. n. 4., decisa9. n. S., ac signanter in Compostellano IO. u. I 747. q. 8., O IO. eor. Caniuiae. , ut melius alio in loco videndum a Tertia causa novam consecrationis inaugurationem suadens est , quando merito ambigimus umquam fuisse Coemeterium Cons in secratum , arg. Can. 6. Coisil. Cartagio. V. anno 398. Celebratis cop. 3. tit. as. Concilii Lateran . , q. a. 4. s. Constit .s7. Fene
diei. XIT, tom. 4. sui Sull. Eaque propter si de Ecclesiae conlecras S tione aperte constet, de illa vero Coemeterii nullum habeatur probationis argumentum , potest ullo absque scrupolo consecrari, se cus ac male opinetur Barb. de jure Getes. auiv. lib. 2. cap. 9. n. 8., asserens consecrata Ecclesia, & Coemeterium censeri conlecratum. Etenim Pontificale Romanum diversos omnino ritus, distinctasque formas praestribit pro utriusque consecratione, ut videre ple ne est apud Catalan. tom. . tit. 2., ct tu. 6. Unde quamquam a Pon tificali Romano forma praescribatur pro Ecclesiae , ct Coemeterii Consecratione , non est tamen praesumendum, quod Episcopus utrumque consecraverit: cum nullum habeatur praeceptum , quo Episcopus post Ecclesiae consecrationem , debeat di Coemeterium illi contiguum consecratione inaugurare . Neque refert, quod Coemeterium Ecclesiae contiguum , di-s6 catur ejusdem Eccletiae accessorium , per Text. in cap. un. de con Iecr. Eccl. in 6., DEOl. de Um. Uc. eap. 29. q. 6. n. 2. , Catul. ποDp Diqitigod by Comic