장음표시 사용
91쪽
o PARS II. TIT.II, DE CONSECRATIONE
laboranti praesens patrocinii tui praesidium , ob Monasterii in tu ui
honorem extructi meritum, attulisti; ita nobis, quaesumus, in illa tremenda lucta conflictantibus, pari pietate succurre, atque - haec , quae in litinorem tuum , & ad augendum hujus Sacrosanred Basilicae, quae tuis auspiciis, tuoque augusto nomine celebratur, splendorem , ct cultum conferre studuimus , benigne respiciens,
interventionis tuae suffragio, Virgo Beatissima , nos ab insidiantis hostis furore defendere, S usque ad beatum Filii tui, Dei nostri, conspectum perducere digneris. q. s. Reliquum est, ut nosmetipsos , atque huius Basilicae Clerum , cunctosque fideles in ea nunc congregatos, qui ve ad eamdem devote visitandam accedent, vestris commendemus orationibus, glorioli Sancti cum Christo regnantes, quorum Reliquias in hoc Altari recondimus, seu quorum Corpora, & Reliquiae in hac Basilica asservantur. Inter hos utique Te veneramur, magnae Ecclesiae Doctor, Beate Hieronyme, cui, post electam ossium tuorum requiem in antro Bethlemitico Salvatoris nostri incunabilis consecrato, non sine coelesti prodigio contigit, ut eadem deinde ad hanc Basilicam , ipsius Salvatoris nostri Praesepe , ct Cunas amplectentem , transferrentur . Constat sane , id factum esse sub finem laeculi duodecimi, a quum Sala dinus Saracenorum Rex Hierosolymis potitus fuit. Verum, quinam proprius ius 6 hac Basilica sepulchri tui locus, nunc quidem a nobis ignoratur, vel saItem non ejusmodi, qualia optaremus, argumenta nobis suppetunt, ut tuto statuere possimus, tua eme, quae nobis indi-epta sunt ossa. Te invocamus, Ecclesiae Sanctae lumen, hac o C. casione , & hac die , quae solemnis tui memoria per universam Ecclesiam religiose colitur , ut nobis impetres supernae lucis radium . quo offfusae animis nostris tenebrae dissipentur . Sancti Leonis Magni Praedecetaris nostri Corpus in Vaticana Basilica sepultum fuime indubia testantur monumenta : sed igno-67 rabatur hujusmodi sepulturae locus , D quam Sancti Sergii Pontificis precibus concessit Deus , ut venerabile Corpus mira biliter inventum . publico fidelium cultui proponi posset. Nomuimus sane, qualis Pontifex Sergius fuerit. Novimus, quae sit
meritorum nostrorum inopia: nec ullo modo audemus parvitatem nostram cum illius sanctitate vitae, ac virtutum splendore comparare. At si ullum est . ad impetrandum quod cupimus, devoti obsequii, piaeque venerationis pretium , nos certe , de votionis erga te, ac pietatis affectu, nemini concessuros esse au
92쪽
denter assirmabimus. Huius non obscurum argumentum per nos datum este putamus, quum tuam agendi rationem erga banctum Pontificem Siricium Praedecesiis rem nostrum , a quam aliqui iudeleriorem partem acceperant, nostro studio , ac labore, in propria luce collocare, & ab objectis vindicare curavimus. Nunc vero pretiosas morialitatis Reliquias invenire magnopere cupimus, ut eas publicae venerationi exponamus; atque ita solemnes Duliae actus, impensius erga te exerceantur ab omni ordine tam Clericorum, quam Laicorum hujus Romanae Urbis: Quoniam majores Tu quidem olim acrioribus litterarum tuarum aculeis per frinxisti. Uerum illorum successores , quum satis agnoverint,
ea, quae scripsisti, a ferventissimo, quo flagrabas, Divinae gloriae Zelo unice processisse, summo Te amoris, ac pietatis studio prosequuntur, & colunt: Id cum ex eo apertissime comprobatur, quod Apostolica haec Sancta Sedes, eo Canoni Eationis genere , quod primis Ecclesiae temporibus in usu erat, fulgentissimo Sanctorum albo Te adscripsit, quodque Te in luper inter Sanctos Ec- 6 clesiae Doctores, una cum Beatis Gregorio , Ambrosio, ct Augustino, connumerari voluerunt, b) tum vero majoribus obsequii nostri significationibus comprobabitur, si nobis , Te intercedente, datum erit, lacrum tuum Corpus in hac Basilica conditum reperire, ac publico Ecclesiae Romanae cultu honorandum proponere . De A ltari Confestionis Beatorum Apostolorum Petri, ct Pauli, loquitur idem Summus Pontifex Neueri ius XIV. in eit. Co situtione sci. Ad hsaxarandam memoriam fieati mi Apostolorum Prium cistis q. t 6. , ubi statuit nemini licere super hoc Altare praeter Romanum Pontificem Mime Sacrificin m conficere , aut alterum , qui 69 munitus proponatur praevia Pontificis licentia per litteras Apostolicas singulis vicibus expedienda . Ad hoc Altare emciuntur Sum morum Pontificum juxta vetustissimum Romanae Ecclesiae ritum,
Consecrationes, & ordinationes, tum etiam eorumdem corona- 7Otiones. dum sacro Pallio e Corpore D. Petri desumpto decorautur, & tanqnam Apostolicae ipsius potestat di Successores publica
omnium adoratione coluntur, ut ipsemet BenediLias XIV. testatur, ac notat in cit. q. 16. Reliqua vero d. Basilicae, tum etiam aliarum Ecclesiarum ad hanc pertinentium Altaria possunt sacro chri smate dedicari, atque inungi vel ab Eminenti si mo pro tempore Archipresbytero, vel ab ejus Uicario Episcopo , aliove Antistite 7 de mandato tamen , ct delegatione eiusdem Cardinalis Archipresibyteri, juxta eit. Benedictinam Consitutionem s9. q. 8.rim. II. L Ut
a Mart rol. Romani edit. eidem Mart - Famiorum in o.
93쪽
3a . PARS II. TIT. II. DE CONSECRATIONE
Ut Altare dicatur consecratum , vera requiritur per Eccle-72 siam praescripta consecratio : hinc susticiens minime erit Mitis 'celebratio 1 uper eo facta, vel a simplici Sacerdote, vel ab alio quocumque ς quemadmodum optime sentiunt Doctores, apud Aisopaz. de caus piis lib. s. eap. 8: n. 3i., rejectis Docioribus aliter sentientibus, eorumque in medium productis rationibus, ut videre est in n. 3O. 33. , ac constat ex Iunoeentio III. lib. I. epist. 3s7. , cujus ver ha dat Pasqualuus de Sacris. Missae qu. 683. n. 4. Enimvero consecratio Altaris continet certam , ac peculiarem formam, S s olemnitatem ab Ecclesia praescriptam, qua non obtervata nulliter proceditur, obtervante Aiso laa. d. n. 31. Neque per aequi pollens sanctificatur, di deputatur Altare ad usum Sacrificii, teste Pioquaistio Q qu. 683. a N. 6. Equidem, quando Lex formam essentialem, S substantialem 73 praescribit, acta in contrarium fiunt irrita, ac nulla , neque per aequi pollens suppleri polIunt, ad L. Nou dabium cod. de legib., L. Si papillos q. di Praetor 1f. de rebus eorum , Farinaec. in fragmeui.
atque Rotale Auditorium in Romana, Jeu Fianen. dotis Io. De cemb. l7s6. q. 8. eor. olivatio impressa anno 1 fg., ct habetur in indice sub num. a i9. adeoque, etiam si Millae Sacrificium locum Altaris lanctiscet, illique maximam procreet reverentiam , at tamen non erit Altare ita sanctificatum, ut in eo possit Missa ceIebrari, utpote qno Minime conlec raro. Addatur, quod Ecclesia praescribens certam formam consecrandi Altaria , immplicite excludit allum modum consecrandi per aequi pol Iens , arg. Cop. Nonne s, de praesumpt. , Amostae. d. lib. s. cop. 3. Iub
Semel ac Altare fuit consecratum , non potest amplius con 74 secrari, eodem modo , quo in auteriori titulo n. 79. dictum fuit de Ecclesia , atque Doctores communiter tradunt, sed praesertim
Fusc. de visit. lib. I. eap. 24. n. 3. , Ventr I. in praxi par. 2- οππυt.2Ο. q. un. n. 24. Exemplum nobis suppeditat Saron. ad au. 9GΟ. n.pensi. subi narrat, quod tempore Adelphon si Magni, illi Episcopi, qui Altaria Compostellanae Ecclesiae copsecraverant, ausi minime sunt tangere, seu sacro chrismate inungere , Altare majus, in quo Reliquiae Sancti Jacobi continebantur , propterea quia jam conse cratum antiquitus fuisse putarunt. Urbanus quoque VIII., qui Ba silicam Vaticanam SS. Apostolorum Petri, & Pauli dedicavit, ut
in anteeeri tit. sub n. iret. demonstravimus , a consecratione Altaris majoris se penitus abstinuit, quia illud a Praedecessore suo Clemente V II. jam fuerat consecratum : quemadmodum habetur in Alaleouii Diario, 2 in torsario Libro ejusdem Basilicae Vatica
94쪽
'nae, tum apud Benedierum XIV. in pluries cit.Constit. Ex tuIs precι--us , seu epist. r. ad P . Engeibertum l. 8. in fine. Haec tamen regula suis quoque subiecta est exceptionibus . quae, ut supra diximus in anteced. tit. a v. 81. de Ecclesiae consecratione , ad quatuor reduci solent . Prima enim exceptio est,
quando consecratio Altaris facta fuit absque debita forma, & materia nraescripta ab Ecclesia: quo in casu perinde est, ac si facta et snon fuisset, juxta illud juris principium, quo edocemur, idem esse assiquid non fieri, ac fieri quidem, sed non rite, recteque,
per text. express. in I. a. ubi glossa r. f. Ne quis eum eo , ac docet Pax Iordan. elucubr. lib. s. tit. 9. sub u. 63. vers. Paria tom. I. Secunda tunc locum habet, quando consecratio fuit peracts ab eo, qui legitima praeditus non erat facultate, ac iurisdictione: puta si γε a simplici, vel alio Sacerdote , non autem ab Episcopo, ex Cap.
Ruamvis 4. GR.68., Cap.Ruid in dubiis de eo eor. Ecel. vel Altar. , Cus. Misistrare eau. 26. qu. 6., ibi Consecrare altare Presistir Non praesumat T. ac inter reliquos Doctores Barb. de jure Getes univ. lib. a. cap. 7. n. I 3. Ne refragatur Can. altaria 32. de consecr. dip. r.
desumptus a Gratiano ex Concilio Agathensi, ubi dicitur, sacranda esse Altaria sacerdotali benedictione. ibi et Altaria plaeuit ποπsolum unctione ebrasmatis, sed etiam facerdotali bene idiione saerari . Nomine enim sacerdotalis benedictionis intelligitur illa Episco- 77 palis: quia Episcopus antonomastice Sacerdos dicitur: & hic Doctores dicta verba interpretantur, ac signanter Pasqualig. ut D
pro qu. 678. Tertia exceptio eo in casu contingit, quo de Altaris consecratione merito dubitatur. Tunc enim ulla absque haesitatione ab- 78 solute consecrari potest, quemadmodum declaravit Concilium Romanum Lateranense sub Beneditio XIII. anno i7as. in tit. Is . cap.3., confirmat. a Benedicto XIV. in Constit .s . incip. Ium inde si . . q. ct s. tom. . sui Buli., ut alibi jam diximus, videlicet iusinteriori titulo num. 89. de eonfeer. Geles Paroebial. Probatur autem Altaris consecratio iisdem ferme modis, quibus illam Eccle- 79sarum probavimus in eit. anteriori titulo anum .' p., de quibus probationibus abunde loquitur Pax Pordan . elueabr. lib. s. tit. IO.s n. 38. M 4I., qui in π. 4 et . ait laudabile esse, si consecrationis
memoria in lapidea tabella ineidatur; ut sc publico quoque aspe- 8Sctui proponatur dies, quo indulgentia a Christifidelibus acquiri
Valeat pro anniversario Dedicationis, ut ex Concit. 4. Provinc. Nediol. admonet Gavant. in Manual. V. Altare num. 8., juxtaque e emplum, caeteris omisssis aliunde eruendis, quod lupra tradi
dimus sub n. s9. . ubi sermo sit de A itari in Basilica SS. Laurentii, R Damas de Urbe erecto, atque Deo uni, & trino , sanctissimo L a que
95쪽
l84 PARS II. TIT.II. DE CONSECRATIONE
que Sacramento Eucharistiae solemniter dedicato ab Emo Orthois bono S. R. E. Vice-Cancellaria , ejusdemque Basilicae perpetuo
Commendatario . Solet quoque ad maiorem rei gestae evidentiam, aeterna Inque memoriam , in fronte Altaris, si lapideum , ac marmoreum sit, notari nomen Consecratoris, atque annus, ct dies, quo AI-tare fuit consecratum ; quemadmodum exempla numero pluri
ma id in Urbe hac Roma demonstrant: ac praeiertim illa a nobis posita sub n. 33. hujus tit. Hujusce generis requiruntur Basilicae Vaticanae Altaria , quemadmodum legere est in sequenti Inlcriptione , quam excerpsi . OmisIis caeteris, ex Altari, su per quo celeberrima informae recta est, ct collocata Cathedra D. Petri Apostoloruin Principis .
DIE XXvIII. DECEMBRIS MDCcxxv I.
Praeter superius Altare alia viginti eiusdem Basilicae Benedictus XIII. Pontifex Optimus Maximus lole inni ritu dedicavit, 1icut eruitur ex sequenti marmoreo monumento , quod in ingressu supra dexterum Aquae lustralis Vasculum publico fidelium aspectui ita proponitur .
AD AUGENDAM REI DIvINR RELIGIONEM ET ORNANDAM PRINCIPIS APOSTOLORUM MEMORIAM EX ARIS HUIUS SACROSANCTR BASILICE UNAM ET vIGINTI SOLEMNI RITU DEDICAUIT.
Diximus laudabile esse si consecrationis memoria in Iapidea tabella, vel alio simili incidatur, ut Christi fidelibus appareat an
niversarius praesertim dies , quo Indulgentiae consecratum Altare devote visitantibus impertiuntur . Hanc circa rem s ciendum , quod antiquis temporibus, ne cum anniversarius dies dedicationisgi Ecclesiae , sed Altaris etiam fieri consueverat, teste Gavant. ἐν rubr. AIit. pari. 4..tit. . n. Ia. , ubi citat Sanctum Augustinum inserin, ct s s. ita loquentem : Conseerationem Altaris hodie ce, embramus , ct jusse , ac meriro gaudentes celetramus festetitatem , in qua benedieisis , vel untius es lapis , in quo divina Merseia eo e erantur . Hodie tamen non solet annuus pro consecratione Alta
sa ris dies festivus peragi, tum quia vultibi praescribitur, ac per
96쪽
mittitur hujusmodi Festum , tum quia in dedicatione ipsius Ec-' clesiae comprehenditur , ad tradita a Carolo Guetis lib. t. de uatu ra festor. cap. . qu. 2. , relato, & secuto a P.Catalano ad Ponti ale
Nec refragatur , quod ex Sacris litteris eruitur in lib. t. M. ecb. eap.4. , ubi constat, quod postquam Altare antea profanatum, e fundamentis denuo erestum fuerat, atque dedicatum, illius dedicationis festum per octo dies sole inni pompa, magnaque po- .puli laetitia peractum fuit. deindeque praescriptum, ut hujusmodi solemne festum cum octava singulis annis renovaretur, quem ad modum legitur in illis verbis α Ante matutinum surrexeruntis quinta, ct vigesima die mensis noni hic est mensis Casleu , , cente limi quadragesimi octavi anni, dc obtulerunt sacri sici uniis secundum Iegem iuper Altare holocaustorum novum , quod fecerunt .... Et fecerunt dedicationem Altaris diebus octo , diis obtulerunt Iiolocausta cum laetitia , & sacrificium salutaris , R Iaudis .... Et statuit, Judas , ct Fratres ejus, ct universa Ec- clesia Ilrael, ut agatur dies Dedicationis Altaris in tempo- ,, ribus suis ab anno in annnm per dies octo , a quinta, ct vigessimais die mensis Casleu , cum laetitia , ct gaudio . Illa enim, aliaque similia, Coeremoniis inservientia, ad casum, quo de agimus, non nisi perperam protrahi pollant, nemine ignorante praecepta veteris legis coeremonialia , non secus, ac Judicialia, in nova, seu gratiae lege post Christi Domini adventum penitus expiravisse, juxta unanimem Doctorum sententia in . Deficientibus itaque legitimis probationibus, sequendum merito est dicti Romani Concilii Decretum intit. t s. cap. 3., ct fistu Aristi Constitutio s7. q, a. 4. ct s. : eo quod isto in dubio con- 8 3secratum minime praesumatur Altare , tametsi erectum in Eccle-sa, ac Civitate insigni proponatur, ut prae caeteris te ent Fusch.
Illa enim qua facti sunt, cujusinodi est consecratio Ecclesiae , vel Altaris, non in conjecturis, & praesumptionibus . sed in probatio- 84 nibus undique concludentibus consistunt, ad eap. Cum in jure deo e. deleg. , Leg. In bello si. Facta f. de eaptiv., ct postlim. rever. ,
Quinta, & ultima exceptio tum demum admittitur , quando concludenter appareat fuisse Altare execratum , juxta exemplum Ss superius allatum sub n. 63. O 69. Execratur autem primo, quando ita frangitur, ut in parte integra nequeat amplius Calix cum PRtena contineri, eap. kuod in dubiis, eap.Proposuisti, eop. Liguri ασ 86
97쪽
86 PARS II. TIT. II. DE NSECRATIONE
Secus enim, quando notabiliter non frangitur: quandoquidem adhuc remanet commodum ad sacrificium, adhucque suam reti-17 net formam. Eodem modo , quo Ecclesia adhuc remanet coninsecrata, si major pars remaneat, Cabasuι. in theor. jur. Caustu. lib. e. cap. s. num. f., Amosyaa. sub num. 37. , ita & Altare, per Do- . Ctores ab AmostaΣ. relatos. Quod argumentum a simili, in hac, qua de agimus re, non est contemnendum, nemine ignorante 38 istud injure valde essicax reputari, ad sensum Bald. ἰr Leg. Earbatius, in Leg. Notabili f. de o c. Praetor. , Mantie. de eo est. ἰib. 8.
tit. 2. Num. 7. , ac Rot. eor. Paraeeiano iv Interamnen. celebrationis
yIissarum 27. Navemb. I 7s8. q. O. Quando Altare in plures partes frangitur, notabilis est fra-89 ctio , adeoque execratum remanet. Amosae. n. 38. Neque refragabitur , quod partes ita frame postea per aggre tionem uni an tur, ut observat m6yaz.eodem Ioes: quin audiri mereatur Liamas 3. parte inethod. cap. s. q. 6. Contrarium tenens, ut expendit Hennaus' disput. . seu. 3. nam. 3 i. de Saeris. Missae. Caeterum si in duas partes frangatur, quin aliquo modo dimoveatur, consecratum adhuc existit, Viaz.dn. 38., P quali. qu. 689. num. I . Si AI-taris cornua notabiliter frangatitur , ita ut major pars Altaris de L9O sciat, amittit consecrationem , secus vero si non notabiliter . Amosiaa. ursupran. 39., Po quali. qu. 64o. per tot., Lumau. lib. s.
Per fractionem sigilli, sive Sepulchri, ubi existunt reliquiae, 9 I de jure non remanet execratum . Amsaa. ut Iupr. p. i. O seqq. , P quati. de faeri . II ae quas. 69 i. a num. 4. , & alii plures.
Nullum enim adduci potest Canonicum monumentum , quo ed O ceatur ex huiust Hodi fractione remanere execratum ' Altare ; quin in contrarium adducatur eap. 1. de eonseer. Eceles, in quo considunt Doctores contra sentientes, inter quos Pax. Iord. lueubrat.
non loquitur de fractione sigilli, sed de fractione Altaris , seu ta
bulae consecratae, ut liquet ex lectione ejusdem textus. Consecra 9ῖ tio siquidem non deperditur , nisi deperdita , &destructa formata rei consecratae : unde cum , non obstante fractione sigilli, ubi sunt reliquiae, adhuc AItare in sua forma remaneat , sequitur quod adhuc remanere debeat consecratum , ut observat Ainosiae. xx supra a Praeterea cum de iure reliquiarum impositio non sit necessaria in coniecratione Altaris , neque earum sigillum , sequitur quod a fracto Diuitiaco by Corali
98쪽
fracto sigi IIo non execretur Altare , utpote fracta re non necessa- 93ria , ut ratiocinatur Amostar. Ioeo cit.n. 3. Quod reliquiarum impositio non sit . de essentia, tenent praeter Amomet. loco eit. subar. IV. 22. seq., Zerosi in praxi Episcop. par. I. verbo Altare, Diana parte I. tract. 6. rosol. 2 s. in priue., ac D. Thom. in parte qa. 83. art. 3. ad a. ubi notanda 1unt illa verba α quandoque Altareeonsecrari cum reliquiis - Verbum autem quandoque , non semper,
sed aliquaudo significat , per exceptionem a communi usu, & re- 9 gula , Leg. Rogos. quando dies Leg. Ced. , Leg. Pen. q. fu . f. de
reb. ered. , Leg. Interdum Τ. de condit. , inde, . , Menoch. cons. 99. n. l 87. , Amosio a. sub d. n. 22. , ac plurib. seqq. Nec refragatur Canon. Placuit de eouseer. dist. I. depromptus
a Graiiano ex Concilio Africano seu Cartaginensi quinto C. so. , ubi Episcopis praecipitur, ut Altaria evertantur, quae passim per agros, ct per milar c vel ut alibi per vias tamquam memoriae Marinorum eoudita probantur. Etenim , quemadmodum observat clar. D.Sebast. Berardi in suo opere ad Gratianaeos Canones tom. i. edit. Taurin. 37sa. pari. I. cap. IS. pag. 2 6. q. ωπον 26. , sciendum est, .
quod jam tunc temporis carperant nonnulli per somnia, & per fictas relevationes , atque commentitia oracula , superstitiosos cultus inducere, quibus necessario erat Occurrendum , ne forte rui lusea occasione induceretur cultus in delubra gentilium , quae adhuc manebant in viis sine ornamentis aedificata . id autem facili negotio ostendi potest ex Can. s8. eiusdem Codicis Ecclesiae Africanae , ubi haec verba habentur : Instant etiam alia necessitates a Religiosis Imperatoribus postulanda , ut reliquias Idolorum per omnem Afrieam jubeaut penitus amputari: nam plerisque in locis maritimis , at qua . possessionibns diversis , adhae erroris istius iniquitas viget: at praeci piantur, ct ipsa deleri , ct templa eorum , qua in agris , vel in Io-ir obditis eonstituta , nullo Ornamento sunt , jubeantur omni modo desναἐ Oeterum quemadmodum ex consuetudine reliquiae solent imponi : Ferraris Bibliotheea Canon. tom. I. Derbo iactare n. I7. ita, 9 squamquam de iure per fractio uem sigilli non tollatur conlecratio, ex consuetudine tamen habetur Altare uti execratur , La)Qsπ. 96
ut fur. n. 2O. quo videtur referri posse resolutionem Sacrae Congregationis Rituum et r. Iun. 1 io. in una Ord. Capueris. Et hoc modo intelligi potest L Sstuosis Tuscul. pari. I. cap. I 4. art. 2. n. a. ori qua consuetudine tamquam lege non erit recedendum ἰ cum 9 quisque sciat usum , ct consuetudinem formare ius, ct pro lege da beri in omnibus materiis , Leg. De quibus ga. f. de legib., cost. I V. e consuetud. , u. Ex non scripto insip. de jure nat .gent. S civ. crVP
99쪽
33 PARS II. TIT. II. DE CONSECRATIONE
ebsem. r. n. i 6 a. , Rot. eor. Catae. Basso in Constantien. sub ἰἰ 'roebiotir 9. Iul. I s s. q. 4. ibi ' Porro tanta es vis eo uetudinis, ut in omnibur inde ite materiis aequiparetur legi . Item execratur Altare per illius amotionem , Cap.Si motu. 9 . de consecr. dip. i. , cap. i. , cap.Duod in dubite 6. de eo eer. E cies. , atque Doctores communiter. Debet autem illius amotio
esse talis, ut Altaris forma omnino mutetur, ut explicat Giosso iu d. eap. Si motum verbo Altare. Hinc si integrum Altare de loco
99 ad locum amoveatur non amittit conlecrationem : quia non datur partium dissolutio . Fuse.de Visit. lib. I. cap. 22. n. 2., Pax ordona d. Πώ's. tit. IO. n. O. , Amsaa. d. cap. 8. n. sci. Quin refragentur Canonica monumenta modo citata, lolam requirentia amotionem:
etenim amotio , de qua in dictis capitibus, non est intelligenda, quando Altare integrum est , sed quando fit cum dissolutione par in 'tium , it aut non remaneat forma Altaris, neque commode lupereo lacrificium Mimae confici pollit , Pa uall. qu.687. o num. 3. ν
Si amotio Altaris fiat ab inferiori structura , tunc nonnulla sunt consideranda . Etenim si basis ubi Altare repositum est , fue-TOO rit lignea, ex eo quod mensa ab illo amoveatur , nulla fit execratio eo quod basis lignea nequeat consecrari . Gn. Altaria de eo eer. dis. i. Idemque dicas si inferius sustentamentum , seu basis sit lapidea, & seorsim consecretur menta: quia fuisset ne-ὸOI cessarium , ut totum Altare cum basi consecraretur, ut per amotiorem ab inferiori structura execraretur . HennauIDAS . M. 34., P quaila. qu. 686. a n. f., aliique apud Ormosae. n. 49. Quando
Altare fuit conlecratum ad modum Altaris fixi cum lacris sigillis, S unctionibus inter stipitem , & Altare , si motus fuerit lapis su perior , qui format mensam Altaris , a suo stipite , tunc execraturioa Altare iuxta resolutione in Sac. Congregatiovis Rituum ainii I io. in una ordinis Cappuee. ubi additum , quod si Derit Alt
re consecratum ad modum portatilis, non execratur in quavis remotione, sed tantum quando frangiturSepulchrum reliquiarum. De hac quoque materia breviter loquitur D. Ioseph de Bonis in suo nam de Oratoriis publicis eap.ro. sub n. 386. q. Utrumque edit. Rom. i 7 66. Patet ergo discrimen inter Altare fixum,& portatile. Quandoquidem Altare portatile non execratur per solam amotionem de εο 3 loco ad locum , ut tenent omnes communiter , ac signanter Barb. de os . Dise. alleg. 27. par. a. n. as. Adhuc enim priorem retinet formam , idem adhuc manet , adhuc aptum est ad finem, ad quem
fuit destinatum . nempe ad Missae sacrificium. etsi ad alium locum transferatur. aliique Mensae aptetur. Gloss in L Cop. Si motum verbo AItare, oe in eap. Ad haec eodem. tit. decus cessaret sinis , ob quem
100쪽
quem AItarium portatilium usus permittitur. Permittitur enim
Altare portatile , pro majori commoditate juxta loci, ac temporis circumstantias, ut sic com π.ode de uno ad alium locum tran, latum , super illo Missae peragatur sacrificium, Gn. Coneedi- io musso. de consecr. dis. I. , ubi conceditur , ut quandoque extra Ecclesiam , sub dio, in plateis , vel alibi Sacrificium peragatur, juxtaque doctrinam Card. Non. lib. I. rerum litorgic. cap. EO. n. a. , ac Catalan. ubi plene tom. a. rit. s. a n. . ad 8. Permittitur quoque,
ut super Mare Missa celebretur, in commodum praesertim Militiarum : quemadmodum Benedictus XIV. elargitus fuit indultum 1 os pro celebratione super triremibus Militiae Hospitalis S-Joannis Hierosolymitani, in sua Constit.4 i. inci p. Exponi nobis , tum etiam super triremibus Pontificiis, in alia Constit. pariter inci p. seponi, tom. r. sui Ball. , dummodo tamen , ut legitur influe ka., cele-hratio Missie eo tempore fiat, quo Mare tranquillum, & Coelum serenum reperiatur, & cum assistentia alterius Presbyteri, seu Diaconi, ita ut periculum effusionis sanguinis indicta celebratione minime adsit. Sed quoad Altaria portatilia scire operae pretium est, quod Ecclesiae saeculo praesertim X l, Altaria portat ilia a non nullis Anti nitibus non concedebantur, nisi vel in tabulis ligneis, vel in aliquo competenti substratorio compacta, ct firmiter essent affecta, ita ut de loco ad locum portarentur, non tamen de loco, in quo roserant consecrata, moveri possent , ut legere est in epist. a. ad Gerardum S. Gandregislii Abbatem , ab Ivone Carnotens Episcopo
scripta , apud eruditum Catalanis ad Ponti . Reman. tom. a. tit. s.
de eo eer. Altar. portat. n. 8. Quod si aliter factum fuisset, erant denuo consecranda , ibi V quo idest loco, in quo erant conse- io crata ) si amulsa fuerint , sicut catera Altaria, denuo sura consecranda Quod ipsum repetit in eap. 8o. ad Guillielmum Fiscanens . Monata Abbatem . Hinc est , quod Altarium portatilium usum nonnulli Antistites etiam Eeclesiae saeculo XI., quo Ivo Carnotensis vive hat, vel nullo modo, vel dissiculter concedebant et quemadmo dum peragere solebat S Anselous Episcopus Cantuariensis, apud rogCatalan. loeo cit., ubi d. Episcopi responsionem habes datam, illelmo Abbati, eum interroganti, quid agendum esset si Altare portatile motum fuisset. Si Ecclesia per combustionem, collapsionem, decrustationem, aut notabilem restaurationem execretur , salvis, & intactis remanentibus Altaribus consecratis, tunc ilja Altaria , quae sc illaesa
remanent, nova non egent consecratione , sed tantum Ecclesia, ro' Hostien. in fam. hujus tit. q. Et an sit num. 6., ae in cap. De fabrica, eris cap.Si motum eod. tit. dist. I ., Pax γordan. d. tit. I O. n. 7s. Ratio