Commercii litterarii dissertationes epistolicæ historico-physico-curiosæ, Jodoci Hermanni Nunninghii et Johannis Henrici Cohausen

발행: 1746년

분량: 1042페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

terraneo odorem nisi sylvestrem, terreum, staeidum calcarium expectet A seriis pergo ad ludicra, nam lorum litterae tuae faciunt mentionem, ad Bisontis, inquam, v nationem ex Pausania a te allatam, sed mihi certe ridiculam. Ex illius fide resers Venatores Clivium proximam Clivo planiciem recentibus Boum coriis pro quanta illorum in promtu debuit esse multitudo instravisse, & si hariim non suppedi tari copia quod facile crediderim arida asper sone olei lubricasse, esse Bisontes per uncta coria delapsos de ad imam usque planitiem devolutos. nucleisque pini pastos, captos mansuefactas esse. Lepidum venationis artificium arida coria letaspersibiae ita lubricari, ut casum faciant Bisonti- bus, vel tyro coriarius explodet. Milod coria uncta

tantae molis, ponderis brutum ab ordinaria sta- tioue deiiciant refutationem non meretur. Quii satiee Mechanicam intelligit facile comprehendet, non esse in corio uncto eam resistentiam, ut sub tanta in hoc animal musculorum elasticitate robore illud dejicere valeat ab Orthostadia . Quo circa hujus commatis venatio ad commenta anilia merito referenda. Quae vero consequenter . ex Pausania de Mansuefactione hujus belluae attu- isti viscera mihi fere cachinno concusserunt. Quod vero illud artificium' perae pretium exit illud tuis ex Pausania verbis repetere. Nempei Iacentibus adhuc inea nucis nucleos interioribus e emptos restibus avoni, alium enim cibam nustum eia laam tunc appetere,postremo vinculis districtos abigi dounc modum rapi Delicatam, Hercule belluam Biasontem, quae post triduanam famem, quae alias,

72쪽

41 ut in Prouerbio est, fabas etiam cruda reddit esu suaves, nullum cibum, nisi delicatissimi saporis i sis Amygdalis gratiores in nucleos velit appetere, quidem suis exemiatos corticibus inempe involucris quae male ausamas appellat, interioresie nec qii altius ipsam et feroci dente comminuere nequeat. Legi in Iorizono Bitontem alli victitare, sed nihil enucleis pini, quibus dein mansuescere

hanc belluam commentum est , nam arte captos brevi iucurore inteli re allatur Cambdenus m Scotia. Ducleis mi a Venatote exhibitis Bisontem nu-ttit pariter Fabula est Namis frutices aluum vel ab homine attrectatos multis diebus aversutar,

ita humarium horret consortium referente Ionstono in Thaumarographia Alat de admir quit ruped. C. s. Potiorem dem meretur a rurici tim Pithagora, quibo vena ferocientea prope Taren miri aliquot insusurratas verbis ita reddidit mansuetum, ut de rurestri colono Urbanus ambulator factus Tarenti consenuerit, placide de manibus victitans, ut scribit Caelius Rhodoginus.

Vides Amice, quibus etiam nugis scateant antiquorum Physico mistoricorum scripta, qtiam vis nec Neotericorum iis plane careant, ad quos refero, quod in datis ad te litteras olim meminit Meindersius superficiarius saltem rerum Physicarum ruspator, quasi vero Bisontes QElas, quas Alces putas, de selos quandam aluerit,estphalia. Cum tamen Celeberrimus Valentiri longe exactior Naturae interpres, qui totus in Mus eis consenuit, in Introduct ad Regnum naturae animale expressis tradat Alcen nostris in oris nunquam visum . nili elocis Septentrionalibus illuc advectum. Meinder-

73쪽

sus id ex Iulio Gesare tibi voluit persuadere, cum

tamen neutri hoc animal natum Qeonspectum esse exaltatis constet, quando perhibeat& mutilas esse cornibus,, crura sine nodis articulisque habere neque quietis causa procumbere, quae omnia experientia sunt adversissima. Ionstonus author est, alcen gestare cornua duodecim interdum librarum pondere, singula dirorum pediim longitudine. Ipse non exile possideo quale recordor Tibi hic aliquando ostendisse. Si alces crura sine articulis habeat, quomodo celeritate posset tantum die emetiri, quantum triduo Equus quomodo venatorem posset percutere Anterioris quippe pedis ictus mors vena. toris inquit Ionstanus. Quomodo morbo caduco cota

reptus Se in terram dejectiis dexteri posterioris pedis ungula auriculae sinistrae immissa paroxismum petitere, in pedes se erigere valeret Falsum itaque, quod quietis, qua nullum animal carere potest. causa procnmbere nequeat. Scripsit ex aliena fide Iulius Osr, ex illo sine consideratione repetiit Meindesius, modo vera sit allegatio, de qua dubitare me non dissimulo possem pluribus ejusmodi pacalogismos refellere, nisi litterarum vetarent angustiae. Hoc tamen addes Putas quod obsoletum illud verbum Ela signiueat alcen, potius id hariolarer de celo. Alces enim par anagramma Meia redditur. Quamvis hae conjectura ingeniosior sit

quam verior.

Verum Epistolae jam sussiciens prolixitas finem exigit, quem faciet sequens pigraphe loco tuae, quam laminae aeneae inseriptum assisisti, Cornu adipendenda.

yides

74쪽

excorticatam Cornu medarim, Illa magnitudine illo pondere, Ut facile Bisontis crederes. Si ex animali est, quod dubites, si petrefactam putas nec hoc liquet. Nam ct natura ossa o cornua formas. R stat igitur. Ut Vulcanas sit Dacimastes, An petra , an os, an cornu sit, An in spiritum, oleum rari volatile intimata restatione abeat.

Veris et Minis Chymica, Aliquando ad Regnum animale pertinuisse. Expecto, quid hisee meis dubiis Q ject,nneulis sis responsurus, quae e alear addent, ut Carolinas Elephas tuis meisque Glossematum phaleris redimitus, ει quasi reanimatus post tot ieeulorum oblivionem proxime in lucem hominumque m moriam redeat. Vale. redenae ex Musto Idibus

75쪽

Epistolia IV.

De osse femoris Blephantini Curis mo verrisemoque Viro

Iatrices Doctori famigeratissimo &c. S. P. D.

Ex responso tuo ad Epistolam de Cornu meo

Bisontino Idibus Ma exarato colligo firmiter tibi persuasum videri mea ad unum omnia destrui argumenta, quibus4dstruxeram Bisontes hae Regione olim pastas, eorumque ex Cataclysmo adhuc hodiedum reperiri reliquias. Quo certius opinionem meam evertas , exemplis tua propugnare fatigaris, praecipue ex Oia Wormis, Thoma sartholino, Deue tuis, Monconnus is aliisque petitis, quibus omnibus nihil quidem proficias. Concesserim quidem tibi tuisque Auctoribus totum exsilice hominem exacte naturale caput, collum, humeros, pectoris summa, oculos nasi protuberantiam, scapulasis cetera referentem sed istud sane absque cerebro, illud sine vertebra, sine corde pectus, sine lis quoreCrystallino oculos,nares sine spiraculis,reliqua sine nervis&arteriis deprehendes Nee Bartholino

silices disputo in externam bominis figuram quasi

arte

76쪽

arte tornatos Monconnysio quoque tuo. Lapides, corda S caput mortuum Pampinosque praesentantes gratis damus, quae minimae Cornu nostro Bisontino, utpote vivo ammati olim ad genito, obstrat, in quo omnia reperiuntur ad Cornu Bisontimor phum requi lita ut 'sunt ipsa cum primis medulla cum centenis Striis, quibus Cornu innexum extitit, cavitas quae carneam materiam e cranio protuberantem complexum est , Pars ipsa Cranii corneae

Medullae astixes in ipso denique Cranio vestigium,

in quo proxima auris vertitur, ut cetera taceam, quae rei veritatem intuentibus commonstrant. Vel

ex his vides, mi Cohau sene, argumenta tua scepticismo aptiora esse, quam quae Cataclysmi huic spolio antiquitatem, dignitatemque derogent suinterim veterem Bisontina venationis morem ut

rideas, facile permitto sed de his satis. Ad Musei mei olla, eorumque praecipuum. quod Elephantis elle ostendo, progredior. Jut Horatius I. Epist. 6. Quidquid sub terr aest, in apricum proferet alas. Protulit quoque de illa superioribus annis curiosorum indagini ingensos Elephantini se moris, ex inculto ad Rheni ripam agro haud procul Luppiae ostiis, olim Luppemunda. Luppehelm, Linebam, Lippe ant, & Lippia dictis. tibi vetus celebrisque Regum Francorum Carolin-gicae Stirpis olim fuit curia, hodie VESALIA dimi, famosum Clivicae Ditionis Monumentum. De hoc

nunc tecum colloquar.

Est os praegrande, at sine inferiori apophysi, excedens pondo XVII., quadrantem, longitudo ulnam Brabantinam aequat, superior apophysis, qua integra est, ejus medietatem. Ad Gigantes referri

77쪽

reserti pene statuissem in gratiam D. M. Ferii mesontione Pari. I p. 98. de Septi pedibus patriolis suis disserentis, quit sua aetate in Libera Burgundia Gigantis ossa, adeo magno firmia, crassa 4b-

uva effossa refert, ut cruris os cuidam in agris fossis transmittendae vice ponticuli peditibus interviret Verum cum aliquamdiu me atque alios exactius fatigasset rei examen, ad hominis, num belluat sceleton referendum esset, tandem cedendum fuit Pontivagorum, E cumprimis nato mes peritorum judicio, qui omnes Elephanto illud vindicari confirmarunt. Esto, ais, o Elephantinum, quid in illo raritatis, pretii, post tot secula luci publicae exponatur 3 Non ignoras, mi Antice sedulus Ephemeridum Lector, Collector, quam acriter pronuper de integi quodam sceleto petrefacto prope Tonnam Urbem ex arenosa marga de- sota, cujus illud esset, a Viris summis disputatumst. Elephanto illud asserebat Guillies. Ern Texnesus, contra Medicorum Gothanorum ordo in- integris Tractatulis Germanico, Latino radiomate editis, Unicornu esse propugnabat Quid igitur mirum fi de steleto Elephantis, cujus solum

os femoris, ceteris Berotinum, ut spargitur, trans missis, nobis fortuna conoessit, quam aetatem serat, aut quam conditionem, sera quoque nobis subrepat dubitatio. Immo viro Bibliotheca Anglica MDCCXV. Mensium Novembiis, Decembris Iom. I. Part. I. p. 3o. D. Epistola Francisci ille ad Episcopum de luber Societati Regiae

communicata quatuor insuetae magnitudinis dentes

ad aquilonem Hyberniae prope Rivum quendam ad quatuor pedes alte effoss. perhibet, eos Elephantis

78쪽

phantis esse Cataclysmo istic loci extincti ratus.

Conveniunt in eo omnes maximas inter raritates

apud Hybernos detectas eosdem recenseri Moulinices sive Molynensius in Epistola ad Archi Episcopum Diablinentem ejusdem argumenti exarata antiquioribus seculis ibi demortuum autumat, tempore, quo Hyberni tantae molis belluam in sinus lucis transvehere nondum didicerant, causam quomodo illuc pertigerit, hanc reddens: Nempe post Diluvium taciem terrae, aliam, quam sit hodierna, ipsamque Hyberniam aliis cum terris extitisse contiguam. Addit Mol nensius dentes cum Elephantis ossibus etiam illa Regione, clua nascuntur, repertos magnum fore momentum rebus diluvianis detegendis, modo constaret, etiam alibi terrarum sum ilia e usdem bestiae offa reperta existere, utpote rem Eruditorum laeologorum, subtilissimorum ciue Philosephorum observationibus longe dignissimam. Eraim vero Alathias Parisius narrat suo tempore Ludovicum IX. Franciae Regem, Henrico III. Reti Bratoiuina Anno CCLV. donalle Elephantem, qua tempore Britones octoginta annis Hyberniam ii olle derat , inquiensu nec credimus, quod unquam aliquis Elephas visus es in Anglia prater illuni. Etiam Aniver planus Elephas a G. decano apud Aldrovandum non tantum accurata octo pedum mensura,

sed de observationibus quoque curiosis descriptus

est.

Pati modo Elephantem sub initium prioris se-enti per Germaniam ductum, Notaberge cum primis ac Francolarii spectaculo exhibitum, dignum duxit Casp. Hornius Philos a Med. Doctor, ut

de eo integrum Tractatum nec ineruchium Germanico

Corale

79쪽

Guniarthie dein Elephanten. c. Ut plutes taceam, etiam Georg. Christoph. Peti ab Harte eis Et phandographia Curiosa Erfurti Anno IIIJ. to cum Fig. meis typo edita has bestias decoravit. Igitur si tanti Germanis, Belgis, praesertim Albionibus est Elephantis sui sive ortum sive adventum pervestigare, quid obstatis Persici nostri

tanta pompa celebrati Historiam contexere, eiu demque hoc Monumento renovare memoriami Proin nem supervacaneum censeat os unicum post noningentos amplius annos in auram protrachii penitius rimari, eoque nostras hie exercere conjecturas.

Itaque os Musii nostri cum Elephantis sit, locus, quo tumulatus acuit non sinit noli suspicari illud ad exuvias ABOLABAZii Carolo M ab Aarone Persarum Rege dono submissi, 'o loco demortui humatique pertinere Famosa, depol lpenes medii aevi Chronologos ratissimi praetii haec Bellua magno sumptuum apparatu has ad oras transmissa. Sane posteritatis interesse Annalistis visum est, illius non modo nomen Abulabate, sed Wannum DCCCII quo Catoli conspectum subiit, Ductarem quoque illius Isaacum Iudaeum, immo obitus annum DCCCX. locum denique funeris Livebei haud supervacanea cura, Necrologio dicam, an Fastis inscribere mireris classem Elephanti advehendo paratam , eique a Carolo M. Praefectum fuisse Ercanbaldum Comitem ac Palatii

Notarium. Itaque si Manibus Reliquisque Ethnicorum

80쪽

sE LORET iterario olim parentavimus, quid Elephanto pariter haec justa persolvere vetabit Atiimal hoc a Persarum Pege Aaron eum multis muneribus transmisib Classe in finem per NotariumErcambaldum in Lyguriam ablegatum parata prolixis perhibet auctor vitae Cariati apud Pirhaeum, quae non piget hoc loco reserret Imperator de Spolerio Ravennam veniens, aliqvot dies ibi moratus Papiam perrexit, ibi nuutatur ei, a garos Aaron Amisalmumini, Regis Persarum, Pisas imrrasse. Quibus obviam mirrens inter Vere uis Epo. reiam eos sibi fecit praesentari. Unus enim ex eis erat Persa de oriente Legatus Regis Persarum: Iter M. O cenus de Africa Legatus mirati Abraham, qui

in consenio Africa in F ut ρυμ bar, Qui s

Maum, quem msterator ante quadriennium ad M.

gem Persarum cum Lanfractis Sigimundo miserat reversum cum magnis muneribus nunciaverunt Nam Lamfredus ac Sigi vos ambo defuncti erant, tune iste misi Ercaxbaldum Notarium in L guriam ad Classem parandam, qua Eufans o qua cum eo deferebantur, subveherentur. Ipse vero celebrat Natali s. Ioannis Baptista ad Doeriam, Alpes transgressus in Galliam ransversus est. c. Et paulo infra Men-ρ Octobris Isau Maas de Afrisa cum Elefante reversus Portum Veneris intravis. Elephantem una cum muneribus Aquisgranum-pellatum Isaacus Carsis obtulit, Iulio quidem mense, ut his eiusdem Auctoris verbis docemur, ubi simul Abulasara belluae nomen adjecit Mense aurem tilis venit θη--- Eufanu O cereris muneriam bus

SEARCH

MENU NAVIGATION