장음표시 사용
191쪽
Sed effecit urbis dignitas, ut in Praesecto, & Vicario constituendo sola tantae ciuitatis ratio habita videatur:hinc dioecesicos Italicae nomen retinuit ea tantum Italiae pars, quam Praesectus praetorio ad ministrabat. Quo fit ut frequenter in Imperatorum constitutionibus suburbicariae prouinciae , quae omnes in Italia sunt, ab Italia tamen separentur. Quod cum ita sit, nemini mirum videri debet, si earum Ecclesiae a Rufino cum AEgypto conse
rantur : amplissima enim fuit aegypti dioecesis, sed multo illustrior illa pars Italiae, in qua Roma ipse
augusto auspicio condita, Imperium terris aequa uit,& quam in dioecescos quoque formam rein dactam propriam urbi dicarui orbis moderatores.
Rufini igitur haec sententia, aegyptiacas prouincias ab Alexandrino administrari, ut suburbicarias ab Episcopo Romano. Nam quamuis aliae quoque essent in patriarcham Romano dioeceses qua de re nemo unquam dubitauit satis erat nihilominus Vrbicariam, qua plures prouinciae & metropoles comprehendebantur cum aegyptiaca con . ferre: quid clarius quid apertius ξ nihil de summa hic authoritate totiusque Ecclesiae procuratione detrahi vides. Atque hoc sensu etiam accipi oportet quod apud Iulianum antecessorem legimus Novelli Cix.i Archι episcopum yilinianae primae
ea rim iura super Discopos sibi subiectos habere,
192쪽
qisa Papa manus habet super Epistopas sibi
Iuppositos. Quibus sane non aequalis utriusque statuitur potestas ; nemo enim qui sanae sit mentis, cum aeternae urbis Pontifice nouae & ignobilis ciuitatis Episcopum conserendum putet, & nequidem insolens illa Graecorum natio. Suam Me tropolitanus, suam habet Episcopus paroeciam, in qua pari iure utuntur: sed uniuersa tamen prouincia Metropolitani curae subijcitur: quod similiter dici de Metropolitano , & Patriarcha, seu Primam potest ; & hoc exemplo certe Patriarcha nihil differt a Pontifice Max. in administratione dioece-seos quae certis prouincijs continetur; & specialis Patriarchae Romani dioecesis ab Hincmaro dicitur epist.vj.cap.iiij.Verum alia est Max.Pontificis dioecesiis, quae, ut saepius dictum est, orbis terrae regionibus 4efinitur, cuius ratione eleganter is Patria charum Episcopus vocatist a Cassiodoro epist. m. lib. ix. Ideoque Patres, qui primo Arelatensi Concilio interfuerunt, haud temere in epistola ad Si uestrum scripserant non unam ab eo dioecesim administrari Placuit a te qui maiores Hoecestes tenes, . potissimum.omnibus insinuari.
Foelices nimium Christiani, si nihil unquam de summa illa authoritate delibari permisissent: equb
mum induco meum non sine praecipuo Dei nu-
193쪽
PITHA NON DIATR. II. IIImine Orientem Occidentis viribus expugnatum quae Francorum pietati & virtuti laurea maxime debetur ut illa pars orbis Patriarcharum sedibus inclyta Ecclesiae Romanae fasces submitteret, &eius amplitudinem , dignitatemque agnosceret. Quamobrem lego, fateor quamlibenter, quae Innocentius III. de electione Constantinopolitani Patriarcha: eo tempore decreuerat in cap. scri- .ptum de election: quod ut illustrem, & quaedam rei pene iam obliteratae vestigia ostendam, a proposito paululum deflectere non pigebit: an- dantes ait Innocenti quatenus super bis es aliis
inquiras diligentissime veritatem de meritis electi, postulati apud Venerias , ubi nati fuerunt, in diutius conuersati. postulatum hic,& electum V netijs ; natos & educatos audis: quoniam iunctis ante Gallorum Venetorumque copijs Constant,nopolis obsessa,& capta fuerat,totiusque exercit
consensu sancitum, ut si Gallus ad Imperij quod
Balduino postea obtigit 9 culmen ascenderet, V neto patriarchatus deserretur ; idque Egnatium, Blon4um, & Cuspinianum cum non latuerit, a Villaesuyno tamen,Niceta,& ab ipso etiam Imperatore cuius epistolam edidit annalium scriptor Gothostedus praetermissum est.An quia palam,&in oculis omnium actum non fuerat de his pacti nibus, quas nemo extitisse inficiabitur, qui eo rem Y a
194쪽
perductam intelliger, ut soli etiam Veneti ad reliquas Ecclesiae Constantinopolitanae dignitates,& ossicia admitterentur: quod iure optimo Innocentius prohibuit scripta ad legatos suos epistola, cuius pars est cap. v. de institui. Shd apertius ad ipsum Patriarcham: aeuod si de caetero in illi Volos Venetos in Scelesia sanctae Sophiae Lanonicos inst
tueris , aut ad hoc operam impenderis, it semper in eadem Ecclesia sit Venetus Fatriarcha s nulta deinceps ratione poteris excusari, nee iliud observes , ut neminem Archiepiscopum praeter V
netum in tota facias I 'mani a. sunt&aliae eius dem argumenti epistolae in codice MS. Collegi, Fuxensis Tolosie, ex quarum una ea tantum hic Rppingam , quae Francos potissimum ab illius Ecclesiae dignitatibus & ossicijs remotos demonstrant: Solos Venetos melsubiacentes eis in Ecclesia tua promoues , Francoris di alios probos miros alterius nationis promouere contemnenss evolumuae
it ab huiusimodi reuoceris abusu. sed de his satis. Multa erudite de Pontificis Max. potestate a viris pietate, & literis praestantibus sunt scripta, quae gratius erit ab ipias sontibus,quam ex arenti hoc riuulo haurire Ego de re omnium grauissima breuiter tantum, simpliciter, & sine suco egi,
195쪽
Romana. Omnis flatia in ' Pontificis Max.
Patriarcham. An Joricum cum y talia coniunctum fuerit. Aquileia talmatiae isuito. ustus in Occidente 'Pyrici vicarius. Vera yllyrici metropolis mediolanum. Ambrosius
Spiscopus inediolanensis Sirmiensis Episcopi electionipraefuit. In f oncilio Aquileiensi primas tenuit Diseopus . Mediolane senec tamen Frimatu aut Patriarchae sibi honorem et n- quam arrogauit.ut auenna irbs regia, Flaminiae primum metropolis , AFmitiae postea attra. buta. N tam eius Oscopus sibi primatus iis indicauit. Fcclesiae I auennatis autocephalia. 4Aquileiensis Discopus. Gradensis Foroiu-hensis Frimat fuerunt. Gradus noua Aqui-- leia .Longobardia Trani adanae metropolis συμ tm Aquileia. Venetorum Fatriarcha. Fisanis Trimas. Larthaginensis Episcopus iasticae
primatum obtinuit. Κιus authorιtas in omnes
sticanae Haec eos prouincias. Faschalis Hesscriptis a Fontifice literis solebat quotannis publicari. Treuerensis primatus. Veterum Episcoporum modestia. Arelatensis primatus. Fri mates a Seas a solica Uicariis disserunt.
196쪽
q. PH. BERTERII Suas tamen Trimatibus mices ahquando Pontifices imponebant. Legati a latere. Eorum no men ab Jmperio ad Scclesiam translatum. Σrι- tannia Frimatem ab orelatensi Disicopo consecrara moluit Gregorius. Synodi cogenda ius
Arelatensi olim Ducopo concessum. ει- cum i copo et iennensi de iure metropolitano in Taurinensi foncilio controuersia. Viennensis prouincia inter eos diuis. Liuius, es Ecclesiastici Septem prouinciarum conuentin in or latensi ciuitate fiebant. Hi mari sententia deprimatu Uiennensi in dubium reuocatur. To
mi, in Σοnificii de Hrelatensis Episcopi a
Goritate diuersa decreta. Hilarius Arelatensis scopus Galliarum Trimatem se asserebat cui restitit Leo Pontifex max. Aucta nihilominus postea huius scelesia dignitas. Sed ex
tincta tandem. Toletanus primatus. Unde eius
origo. Gallia Porbonensis a Gotthis in Hiθα-nia prouinciis numerata. Inepta Hiaefamarum diuisio, quae falso fonstantino tribuitur. Frost
gato , or extincto Alarico regnum Tolosanum funditus deletum. suo tempore celebrata fuerit prima Murelianensis Synodus. Tolosa Gotthis
cum Aquιtania concessa metropoleos nomen a cepit. Duae in eadem prouincιa metropoles. Vetus P Icaa eum Nicomedia vi a-contentιo.
197쪽
PITHA NON DIATR. II. I71 D- Sritanniarum metropoles a Gregorio
magno τonstitutae. primam inter Disicopum fantuariensem in Fboracensem contro uersia.
IV oo etiam Patriarchas & Primates Occidens coluit: sed cum Ecclesiae Sol propius ex arce Romana eam orbis partem aspiciat, mirMm non est si obscurentur tanti luminis velut sulgore vicina sydera. ait Basilius Seleu
suburbicarijs prouincijs supra, sequitur Italia praetorij Italici dioecesis prima, cuius metropolis Mediolanum ; sed quis olim S totam Italiam in patriarcham Romano sitam denegauerit quanquam si supremam Pontificis Max. authoritatem re icimus,haud valde necessarium videatur de patriam chatus finibus disputare. Vtergo ad rem, nemo sibi persuadeat ciuiles dioeceseon,& prouinciarum sermas in Ecclesiae politia semper obseruatas ; nec enim id res ratiove suadet, quemadmodum suo loco plane & dilucide explicabitur, hic tantum fas sit sagaciter odorari, & inuestigare, an Mediol,
198쪽
r 6 PH. BERΤERII .nensi Episcopo ex eius urbis dignitate aliquid olim authoritatis accesserit, ut de Thessalonicensi ait Iustinianus Novell. xj. quod ita facillime exeque mur , s in hac quaestione Italiae adiungamus Illyricum , cuius aliquando duas fuisti dioeceses, alic-ramque cum antiqua metropoli Sirmio Italiae pl- torto ascriptam perspicuum est. Sed vereor ego, ne ut Daciam alio loco Maccdoniae adiutictam ostendi, ita & haec Illyrici pars dioeceseos nomine seruat,unc Italiae fuerit, nec sol tim cundem Praesectum, sed & Vicarium habuerit, prisco& illustri exemplo legis Vatiniae ; quae, ut Suetonius scribit, Illyricum cum Gallia Cisalpina in Caesaris gratiam coniunxerat.nec certe mirum;quippe Italiae imminet tractus ille. Ausonius in Aquileia:ytala ad ystyricos obiecta colonia montes.
Quin & fines, quibus inter se disiunguntur, parum certi squidem Aquileia ipsa Italiae urbs, Dalmatiae quae Illyrici prouincia est aliquando tribuitur, ut . pmbat hic primae Synodi Arelatenss locus: Lx .
prouincia talmatiae ciuitate Aquileia Theodorus Spiscopus. & confirmat etiam prouinciale Romanum, in quo Pontifex Max. longo post tempore id ipsum sequutus videtur; atque ideo nullus, s quid coniectura assequi possum, in Occidcntis Notitia Illyrici Vicarius.vir doctissimus, qui commentarijs
utramque Notitiam illustrauit, occupato iam a bar
199쪽
barbaris Illyrico, magistratum, qui sungi munere
suo non poterat, praetermissum existimauit: sed prosecto nondum in Illyrico sunditus deletum erat nomen Romanum ; & quod caput est, cum omnes huius dioeceseos prouinciae , earumque Rectores hoc Imperij breuiario comprehendan tur, non occurrat facile qua ratione omitti potuit Vicarius. Itaque Sirmium, nisi frustra sum, pristi num quidem honorem retinuit; sed vera tamen Italiae, & Illyrici metropolis eo tempore Mediolanum. Huius sententiae non leue argumentum in
electione Anemij Sirmiensis Metropolitani, cui Ambrosius Mediolanensis Episcopus praefuit, ita Paulinus in eius vitae L Ambrosius Sirmium ad
creandum Discopum Mnemium perrexisset, ibique Iustinae tunc temporis Regina potentia,/multιt dine coadunata de fcclesia pelleretur,νt no ab Use, sed ab haereticu orianis Discopuae orἀnaretur, essetque constitutus in trιbunal nihil curans eorum
quae a muliere excitabantur orc. An permisisset scilicet Augusta, nisi sedis Mediolanensis haec suiLset authoritas, ut Ambrosius, cui illa pertinaciter erat insensa,electioni Episcopi in alia dioecesi praeficeretur Non Ariani quoquc,qui ab Illyrico prosecti, ut docet Maximi tyranni epistola ad Vale tinianum Augustum,iam Occidentem insanae praui;atis opinione insecerant, viro sanctissimo, quem
200쪽
hostili odio prosequebantur, restitissent Haec si fuit Mediolanensis Episcopi authoritas in Illyrico, qui minor eadem esse potuit in Italiae dioecesi, cuius Mediolanum propria fuit metr
polis λ sane in Concilio Aquileiensi quod potissi
mum ex Italiae prouincijs conuocatum docet Gratiani ad Praesectum praetorio epistola ) ipsum Ambrosium primas tenuisse ex serie actorum liquido - satis deprehenditur; neque vero Italiae statu post crebras illius vastationes immutato prorsus eua nuit haec potestas,ut subindicat vetus mos in Aquileiensis Episcopi electione obseruatus can. istud.
Nunquam ille sibi tantum arrogauit, ut Patriar chae aut Primatis nomen usurparet;quod Gelasius etiam non obscure innuit in epist. ad Dardanos. Itaque unus adhuc totius Italiae & Occidentalis Illyrici Patriarcha,vrbis aeternae Episcopus.
Arx demum Imperij & propugnaculum fuit Rauenna, rbimu ait Paulus Diaconus nobilis
ma,ita Vt regium nomen consequuta sit.lamandes cap.raix.de rebus Geticis: Tertio milliario ab urbe erat regia Rauennate. nec ad summum decus ei defuit splendor Ecclesiae. Nota satis Valentiniani constitutio , quam Hieronymus Rubeus rerum Rauennat. scriptor edidit: --ήΚω πῖς γ m