장음표시 사용
221쪽
noluerit: eius verba sunt in epistola ad ipsum Augustinum Anglorum Episcopum lib. xij. Lbora censem Discopum tuae si aternatatis dis stlom volumus subiaceres posὶ obιtum vero tutam ita spiscopis quos ordinaMerit praesi Ni Londoniensis Episicopi ditioni nusto modo Fubiaceat.Sit ero inter Lon
doniae dedi Eboracae ciuitatis Discopos in posterum honoris ista distinctio , t ipse prior habeatur, qui primus sterit ordinatus. ubi quod de Londoniensi Episcopo scribitur, de Cantuariensi accipiendum est,ut monet Neubrigensis lib. v. cap. X. vertim illustrior postea videtur fuisse Cantuariensis Epistopi dignitas, ut demonstrant Synodales literae, quas Beda lib.iiij.cap.xvij. edidit cum hac subscriptione: Praesidente Theodoro gratia iei circluepiscopo
Eritanniae Insulae ciuitatis torouernu. Et huc pertinent laudatae a rerum Britannicarum scripto
ribus Bonifacij V.& Honorij ad Iustum,& Honorium Cantuarienses Episcopos epistolae , quibus
Durouerniae seu Cantuariae primatus in omnes Britanniae Ecclesias confirmaturiunde & eleganter Cantuariensis Episcopus alterius orbis Patriam
cha dictus est; quanquam mansit diu controuersia inter summos illos Antistites,ut plenilis dio serit Neubrigem sis lib.Vo
222쪽
agnoscit Otto, reiecta eius sententιa. 'Romanis prouinciarum descriptionibus originem habent Gassiae primatus. Treuerensis in dubium reuocarι non potest. Lius tamen authoritas in Sestica secunda parum cognita. Lugdunensis Di opus non Galliarum ,Ied quatuor tantum Lugdunensium prouinciarum primatum ob tinet. Una primum Lugdunensis Trocons-laris. Omnes Lugdunenses prouincia ad unius formam reuocatae. Tritum censis Niriurique Aquι- tantae, j oue opulania Fatriarcha. ambonensis primatus asseritur. Unde Vienna S
natorιum nomen acceperit. ε/do reprehenditur.
Imanae,es prouincialis Durrae Senatores. An quinque mel octo fuerint Viennenses prouinciae' Primatus Viennensis, de quo edita Fontificis ax. Siluestri nomine η Vetus epistola evenditur. AEuae primae fuerint prouinciae. Utriusique Germanια primatus iure optimo inoguntιno Spiscopo delatus multam inter primas, in alias prouincias discrimen. A Sedis Apostolica authorataleprιmatus omnes repetendi.
223쪽
C T E N V s meas de re antiquisti-
ma coniecturas exposui: sed prius quam finem faciam reccnsendi mihi sunt Primates Gallici quorum adhuc viget gloria. Otto Fri- sngensis tres tantum memorat lib. q. cap. XXX. Treuerensem , Lugdunensem, & Bituricensem: Tribus enim ait Galliis tres Primates praee se
censem,tertia Lugdunensem. Sed errat Frisingensis, aut quisquis huius sententiae author: nam p imae licet haec fuerit diuiso Galliarum, tamen nalcente adhuc Imperio, cum nulli prorsus Patriarchae aut Primates essent, quatuor in eis prouinciae ab Augusto institutae sunt, ex quibus postea decem &septem propagatas alibr diximus: sed & nullum iam in tota illa dioecesi Imperij Romani vestigium
supererat, cum Bituricensis aut Lugdunensis Primatis nomen primo auditum est quod ille,opinor, non inficiabitur qui unum Galliarum Metropolitanum atque Primatem Arelatensem Episcopum x nouerit a Gregorio Magno appellatum, eo tempore quo iam prostrato & iacente Imperio Francorum potentia validas satis radices egerat. Quamobrem ego dignitates hasce vix ante occasum Are- Cc
224쪽
eto a PH. BERTERII latensis primatus cognitas arbitror,quamuit a Romanis prouinciarum deseriptionibus, quas nemo neget in Gallijs ab Ecclesia quondam obseruatas, ortum videantur habuisse : adeoque si quis primarum prouinciarum metropolibus honos debetur, is prosecto Augustae Treverorum maxime tribuendus sit,cuius Episcopo hac ratione saltem primatus utriusque Belgicae eripi non potuit. Verum
Remigij sanctitas, Christianissimi regni cunabula,& Romanae legationis fauor tantam olim Remo rum Episcopo gratiam potuerunt & authoritatem conciliare, ut Treuerico iura Primatis in secunda Belgica retinere vix licuerit: unde sorsan Treue rorum Ecclesia Remensis seror non mater appellata in Remigij testamento; quo modo item loquutus est Hinc rus Remensis Episeopus apud Aimoinum lib. v. cap. xxj. Primatis tamen auth ritatem aliquando in Belgica secunda receptam testis Gregorius VII. Pontifex. Max. in epistola
ad Manassem : mensis eis praesides fcclesia
giro post Romanum Fontificem obediuit. Nec dissentit Hin arus epist. vj. qui Pontificum constitutionibus eam Sedi Romanae subiectam, & ab 'alia potestate liberatam dixit. De Lugdunens dubitatio nulla est: Patriarcha ille a Gregorio Turonensi,& in Concilio Matist
225쪽
nensi vocatur.Sed non defuerunt qui totius Galliae primatum ei tribuerent: idque olim in Alinardi Episcopi electione non praetermissum, Ut proba tur his verbis: Lugdunensis Scclesia plus caeteris
Galliarum scclesiIs , quarum primatum, Ut institutis Fatrum legitur,haberibonitatem iei magnι-
sicat. Ex quo Guillelmus Brito Philipp. xij.
Ft Lugdunensis,quo Gallia tota solebat, et inama est,Primate regi, causasque referre Di ficilessit ibi lis συθιma litibus est ei. ec mittebatur Romam lis vlla,nisi quam Lugdunens orum perse finire nequisset. At certe vereor ne fama haec parum idoneos habeat authores: nec cnim quisquam ita se credulum praebeat, ut prima adhuc surgentis Ecclesiae aetate Galliarum primatum Irenaeo delatum putet ; non .ea suae, ut quibusdam visum est, Eusebij mens: inquit ille lib. v. cap. xxij. SP Γαμ αν
αροικυων ας Eι νέος Em οπc quae Metropolitanum tantum, non Primatem indicant e nam παροια Episcoporum sunt territoria can. Apostolorum. Iq.6c y .can. I 8. Con.Ancyr. can. s. Concit. An tioch. can.bonae res. II. quaest.6. An vero tantum
Ecclesiae suae decus, si res ita habet, praetermisisset Ioannes Episcopus Lugdunensis in celebri ea comtentione,quae illi fuit cum Senonensi una prosecto erat primum Lugdunensis prouincia, quam Pro- Cc Σ
226쪽
ANTONINI A vGG. &c. Et quidem Seueri temporibus summa floruit eruditione & sanctitate Irenaeus; sed ex una demum quatuor prouinciae deductae sunt: primae metropolis mansit Lugd num ; nec alia, credo, inuestiganda origo Lugdunensis primatus, cuius dioecesis ita describitur in supplemento Sigebeni: Haec Sedes habet prima- tum super tres Archι 'scopatus:prima enim Lugdunen s , id est, Lugdunum super IV odanum: δε- cunda Lugdunensis super Sequanam, id est, Itb magensis. tertia Lugdunensis super Ligerim, id est, . Turonis: euarta Lugdunensis , id est, Senonis superycamam. Quibus consentiens quod Gregorius lib.vj.epist.xxxvij υ Apostolica Fraesules Archiepiscopos, sis T 'Trimates ordinauit, cuιuae confli tutione authoritate Lugdunensis Fcclesia primatum super quatuor prouincia iidelicet Lugdu-uensem, othometensem, Turonensem, tae Seno nensem por annorum longa eurricula Atmmisecognoscitur. Hunc porro primatum a ciuitatum
catalogis, & antiquis Galliarum Notiths repetit Iuo doctissimus Carnotensium Episcopus epist. CXViij. te meterι querela , quam babet aduersus
227쪽
Senonensem Fcclesiam Lugdunensis Scclesia, laudotes consulo, elat si qua habetis priuilegia Apostobca
manu roborata , vel scripta authentιca , quae primatum Lugdunensis Scclesiae , quem aliquando excatalogis ciuitatum conj cimus extitisse,ab Scclesia me ira remoueant f ssest tibertatem , quam eidem fcclesiae desideramus,defendante ostendatu ea constatribus nostris. Quo reserri potest quod & scribit Sidonius de Patiente huius ciuitatis Episcopo epist.xxv.lib.iiij. Laput est ciuitati nostrae persacem
dotium,prouinciae mero per ciuitatem.Imo nec albter suam tuetur dignitatem Episcopus Lugdunen sis in epist. ad Itionem: Siquidem cum prima Lutianensis prouincia sit, nihilominus secunda , tertia Lugdunensisprouincia esse cum ergo primae Sedis Lugdunensis 'Praesul pro suis aut istorum necessitatibussecundae , vestertiae Praesules iocat , non ad alienam prouinciam trahit, sed rationabili ciusto ordine seruato, inferiora membra ad caput reuocat.& rursus : Frιmae Sedis Pontifex ad secundam, tertiam,vel forte quartam prouincιam progrediens prouinciam non excedit. Quatuor ergo Lugd nenses ad veterem reuocat unius prouinciae formam , cuius caput ipsum Lugdunum urbs antiquissima,atque ideo recte m Ναὲ mera, et dicta a Ptolemaeo. Sed miror certe Ioannem acerrimum Ecclesiae Lugdunensis propugnatorem maximam
228쪽
αc6 PH. BERTERII Sequanorum praetermisisse; nunquam venerat illi fortasse in manus ea Galliarum Notitia, qua Se quanorum prouincia quinta Lugdunensis vocatur. Iam hoc exemplo, cum Biturigum ciuitas primae sit Aquitaniae metropolis,haud iniquum etiam videatur, ut Aquitaniae secundae, & Nouempop laniae,quae tertia Aquitania est,Metropolitani Bit ricensem Episcopum Primatem suum suspiciant. Patriarcham cum vocarNicolaus Pontifex Max.incan.conquestus.9. q. 3. sicut Primatem Guillelmus Brito lib. xij. Necnon Biturieus Turono cum Praesule Primas.
Taceo litem Bituricensi Episcopo a Burdigalensi olim illatam : vrerque enim Biturigum se Episcopum contendebat.
Sed quis non aegre serat a Nicolao Narbonem sem Archiepiscopum subijci Bituricensi λ suas ille sane retineat sibi Aquitanias, & primae Narbone sis Episcopum in duas Narbonenses eodem uti iure patiatur, nec iustum hunc antiquissimae prouinciae honorem inuideat: iacuit illa Gothorum quidem dominatu oppressa, eiusque Antistes Toletano obsequi assuetus ita prius animum demiserat, ut, non dicam nihil eximium, sed ne vix quidem ingenuo homine dignum animo conciperet:
nam quid a faeda seruitute differt humilis &
229쪽
PITHANO N. DIATR. II. et OTabiecta timiditas ego non dubitem Bituricensem, cum varijs Francorum victorijs caesi pulsique bam bari Gallia excederent, voluisse fines sui primatus in vicinam quoque prouinciam nullis fultam &subnixam praesidijs sensim proserre : sed postea Narbonenses Episcopi, ubI Principum nostrorum benignitate receptam senserunt libertatem, & lux menti reddita est, coeperunt statim de primatu suo
vindicando cogitare, eorumque querelis & pr cibus Pontificum aures non difficulter patuerunt. Vidimus Urbani II. decretum, cuius hic partem duximus apponendam: Frimaeum Aquensis metropolis, quae est 2 carbonensis secunda, θ' quidquid dignitatιs mel honoras eandem Narbonensem Ecclesiam antiquitus iure habuisse constiterit, nos quoque praesentis decreti pagina inconcussum sis inuiolabileperpetuo manere decernimus ann. gu. xcvij. indict. 6. pontificatus Urbani θ. Papa anno x. & rursus in alia eiusdem Pontificis ad H, gonem Apostolicae Sedis Vicarium epist. F. noster Narbonensis Discopus conquestus est ver Aque Discopo,quod ei iure primatus obedire contemnari mnis staternitati tuae praefentia scripta dirigimus praecipientes mi eundem Archiepiscopum iuxta Apostobcaesedis instituta Trimatisvo obedire compestas. Quae omnia Episcopum Narbonensem suo quodam iure hanc dignitatem assequutum non
230쪽
αo8 PH. BE/TERII obscure significant. Sunt praeterea in Ecclesie Narbonensis scrinijs Paschalis I I. qui Urbano successit, & aliorum Pontificum, ut Martini & Benedicti rescripta, quibus omnis Episcopi Bituricensis authoritas ab Ecclesia Narbonensi remo
Vienna , cuius Epi1copus Primatum quoque numero inseritur, celebris est Allobrogum ciuitas, nobilissime prouinciae metropolis,& antiqua iuris Italici colonia l.vitide censib. urbs olim Senatoria.
Claudius Imperator in oratione habita in Senatu: Ornatissima ecce colonia malentissimaque Viennensium,quam longo tempore Senatores huic furiae conferte inde Senatorium nomen. Nam quod 1cribit Ado in chron. Hanc TRomani, Senatu composito qui Gastias dissoneret, Senatori am appestare voluerunt. mihi probari non potest. Macte virtute
doctissime Ado : quis de Senatu illo Galliarum
omnium moderatore aliquid unquam praeter te aut legit, aut inaudiuit Nemo est certe mediocriter literatus , qui amplissimum ordinem , cuius utraque Roma sedes fuit, huic quoque ciuitati concessiim ; i et a municipali Curia,& paruo Decurionum Senatu tot florentes prouincias, quae suos habuerunt Rectores, administratas existimet. Haud ignoro tamen & eruditissimum virum Auitum de Viennensi senatu in quadam Homilia siclo