장음표시 사용
101쪽
dum vivunt , vel donec saltem nubant: carnaiulcilo sint obstrictae sacramento. r; Odaeum hae horis constitutis frequentant; de tum habitu amiciuntur honesto, verecundo , a fere dixerim Religioso nam caeteroqui extra Tmplum vel Odaeum splendide, ae pro Familiae gl
Sed & earum Coi legiis aggregantur Canonici qui munia sacra obeant; ijqtie in nonnullis Coli gijs ius habent sufflagij feta Antistita eligi , seu distribui Praesidiam aliarum honores debeant. Peculiariter in Ecclesia Thorens erant Cano nici omnino sex, &sola insuper senior seu Deca nissa, ut vocant, quibus liceret suffragia conserrercum deesset a iijs Canoni ssis iustae aetatis honor et ideoque illae ad Comitia minime admitterentur. Fuissent numero plures, nisi huius Thorensis Cois legii lex,aut vetus consuetudo exigeret in eis dena sexdecim Nobilium Auorum stemmata tulo Baronis aut Comitis , qui in semilia eor
Adfui ego itaque ut ipsius Antistitae interessesti electioni cum vni Apoliolicae Sedi Ecclesia Thei - 'rensis subijciatur; tametsi Vicarius piscopidiensis advelaire ipse , ac praeesse
102쪽
tur: aTrmans Antecetarem suum superioribus Comiti js pro pote tute interuenisse, quando Antistita quae obierat, electa fuit. Respondi ego id fortasse factum ideo; vel quia aberat ex Prouincia Iunc Apostolicus Legatus; vel quia deuocatus ad Comitia ea fuerat, uti gerens personam alterius Praelati potius, quam uti vices gerens Epecopi Leodiensis. Erat quippe res comperta, Thoren te oltcgium soli Apostolicae Sessi esse su biectum. Quod causae fuerat cur in Visitatione generali Leodiensis Cleri , etiam illius ego inspectionem habuerim; professique id fuerint ibidem ipsi met
Cinonici: alterentes nimirum pertinere se ad Clerum Secundarium; seque perinde eximi ab Epis copi ordinaria iurisdictione Attamen etsi haec assirmaueram,addideram l ite nunquam aut Leodielem Episcopum, aut eius Vicarium pro potestate visitationem obiuisse se i
Thorensis Collegij , seu alterius Collegij Ca, nonissarum Belisij quod situm est pariter intra limites dioeceseos Leodiensis ; Vicarius ni- .hilominus statuerat ed se conferre, atque experiri si quo modo fundare ibi potuisset Episcopi
iurisdictionem. Canonici contra eum admittere
103쪽
recusarimi, & ine potius ut adessem deliberata ea lectionis die perrogarunt. Ibi cum essem, Latine sum eos hortatus elusi modi suffragatione uterentur , ex qua manifestum redderent, Spiritus sanctii opem ab Ecclesiaticis Viris frustra non implorarL Uentum est ad susis gia; & quamuis sola Decanisa potuisset elid hanc. unus dumtaxat e Canonicis elegit; quinque alii vero Canonici Filiam Comitiis a Rupe. forti, anis norum septemdecim,Antistitam possularunt. Cum enim ea esset etiam Neptis Comitis a Maris
ha, & Neptis defunctae Antistitat, quae laudabiliter Collegio Τhorens praefuerat ; potentes eius
modi assinitates spem eis fecerunt fore Put ditio Ecclesiae Thorensis finitima Prouinciis. Batau rum, certius tuta esset ab eorum iniurijs, & προ- . lationibus. Reversus Leodium habitae Postulationis commentarios rite formavi, ac transmisi ad urbem.
Vbi cum Decanissa sui unius suffragij ius vellet tueri, discussio rei demandata est aliquot Romanae Curiae Praesulibus; atque hi demum , Postulationem alterius dignam esse Confirmatione Apo
Cum omnia itaque prascriptis Sacrorum C
104쪽
nonum congruerent, huic Postulatae Apostollea Sedes dignitatem confirmauit, eique ego ipse, rogante Comite eius Parente,Viro de Catholica Realigione optime merito, possessionem dedi. Decanissa interea aegrum animum usque adeo, non sust inuit, ut vel illo ipso quo recesseram die , hoc est postridie a Postulatione, vim a militibus
Regijs pagis Thorensi, aedibusque , & Claustro
Canonicorum inferri, & ex Canonicis aliquos cespi , aut saltem exterresten ausu temerario cura.
Fuissent autem abducti ex eis nonnulli : nisi Comes a Marha qui aderat, funusque & exequias defunctae Antistite Amitae suae celebrauerat, seis mulos iussisset& incolas sagi arma expedire , factaque e turri significatione Omnes ex agris reuocasset ad iustam defensionem. Quocirca illi v riti mutuas caedes cessarunt ab iniuria,& fuga se indidem proripuerunt. Mox tamen facinus & violentiam, auditis querimonijs meis, Decanissa pariter atque affinis eius Comes Ioannes Nassovius, ex cuius legione Re
pij milites illi fuerant, excusa uni datis ad me litareris, in quibus patrata ea esse nec se conscijs, nec iubentibus affirmarunt : etsi prudenter id posse M 3 credi,
105쪽
eredi, pauci opinabantur. Decanista interea dignitatem adhuc petens ἰaemilcens consilia omnia. prouocauit ad Regium Geldriae Senarum ; ibique Persuasit Thorensem ditionem spectare ad Prouinciam Geldriae, censerique membrum eius. ideo asseruit quoque; li*teras Pontificias ibidem nihil habuisse momenti vel ponderis, quibus utique consensus Regius de . fuerat ; irritamque fuisse possessionem, quam Anti ita Pollulata abique eodem Regio cbntentu a.dierat . affirmauit. Antehac tamen ditio Thorensis neutri parti adnexa, nimirum nec Hispani Regis, nec Batauoru m,liabita fuerat ab ipsit met Regiis Adni in ilitis; qui uti ditionem S. R. l. eam semper, S a sua linserum iurisdietione immunem esse iudicauerant: neque ius dicere, aut pro potestate aliquid ibidem
decernere unquam consueuerant. Imo cum inis
starent ibidem Comitia, & noua Antillita eligi deberet , dederat Serenistima Belgij Princeps litteras, quae commendatione fungerentur, de De.
canissam ad eam dignitatem promoueret. Quod argumento erat, haud ipsam esse Thorensis pagi Dominam; nam alioqui potius ibi nouam suffragio suo Antistitam dicere potuisieti.
106쪽
Fis vero ita res anteactis temporibus habuerat ἰsuis Decani sa postulatis & pcrlitasCitibus Rurae inda: ni Regia Curia Ges hiae nihilominus res riptum obtinuit, in quo litterae Pcntifciae,polsissio Amilitiae Potiu latae abrcgabantur; ipsi vero Decanissae administiatio, de gubernacula E clesiae paritcr ac pagi Thorensis, tamquam Antis litae legitimae adit dicabantur. Cum intcrea nec Thorcnsis Ecclesiae Canonicos , nec Antistitam quae posicssionis iure potior erat, nec alium quem quam , ad quem rue negotium pexI incret , in ius prius Gcldriae Sc natus Regius vocabet. Conscius ego citas iniqui rcsclipti, illustrissimum Nunc itim Bruxellentina rogaui, ut decor fcrret ad Screnissina am Principcm Belgij : praetertim Auia Praeses ac iudices Geldricia sis Cur ae militiam armatam Sercnitatis Eius implorauerant; quo eiuslauxilio videlicct id, quod rescripserant
salueramque, promptius exequeIentur. Vti au- tem erat D. atrCna aequissimae mentis, addixit fore, ut nihil pateretur deinceps seu Tribunal Gel-driae, seu Regios Administros moliri, nisi Prs altera prius audiretur.
107쪽
s Cistitate Ventonam & Rurae mundam Hispano Regi eripuerunt. Quin etiam Traiectum. ad Molam' ingenti castrorum ambitu , clauioque utrimque amne obsedere aliquamdiu; atque ad deditionem. politemo adegerunt. Decaniisa ideo uti ambiatio caeca cli, nec ivlla, sed sibi consentanea dum taxat tribunalia sedlatur) Batavos tarn Ruraemundae Dominos adluit, flagitans ut exequeretur Arn- hemiensis Curia , quidquid Ruraemundae antea sanciuerat Curia Geldriensis; & reipsa mox Antiastitae Postulatae auxilijs Batauorum adempta est possessio ditionis Thorensis. Contra implorans opem Apostolicae Sedis C mesa Rii forti Parens Antillitae Postulatae, c actoque simul milite certum habuit Filiae honorum reddere, atque ditionem Thorensem aduersus Batavos propugnare. Vsus vero ego interprete Henrico Bergio Comite Catholico, dedi operam ut Aurasiae Principi, Supremo Batauorum Duci suaderetur; nihil antea vel Hispano Regi vel Senatui Geldriae: nihil iam Senatui Aruliciniensi esse iuris aut potestatis in ditionem Ecclesi Thorensis': quς utique S. R. l. membrum est, aut certὰ
titulo Beneficiatij magnatibus nullis subest. Ut fore , inhiberet Curit Arnhe miensi
108쪽
miensi,ne in posterum pergeret causae tam iniquae patrocinari. Nccaliter euenit: nam Princeps λu- -
raliae mox ad oritate ua intercellic; protellus insuper tueri se velle Antillitam Pollulatam , eam ., que Assinem tuam appellauit. Qti oditem optauit mihi a Comite Beroto insinuari. Non ita quieuit Decanista: sed rursus protiocans ad Senatum Barauorum, qui Arnhemij Curiam Prouinciae Geldriensis habent , sicini eam Hispani habuerant Rurae mundae , ac pro se adferens decretum eiusdem Curiae sibi commodum ac fauens; utilitatem magnam oboriri posse Gel- driensi Prouinciae ostendit, ex annexu Thorensis pagi, ac ditionis eius ; & hoc futurum si reipsa v- turparent ibi iurisdietiqnem , ac decretum antediis. Aum executioni mandarent. Nec dissicile fuit Batavos- inducere , Ut consilium capesserent, quod: ab utilitate accipiebatur dumtaxat, non a iustitia vel ab honestate. Proin Decanisia pro se habuit ab Arnhemiensi Curia decretum prouisionale in possessorio, quod vocant, eoque sibi conata est comparare denuo Antistitet Thorensis dignita
Cuncta liqc nunclaui ego statim EmU &tum acceptis litteris Pontificiis iussus fui incani LN sam in l
109쪽
98. sam Ecclesasticis censuris compescere, reduc Ieque a male c*ptis; praesertim vero ab eiusmodi perfngijs ad praetoria & tribunalia laicae potestatis. Quod si praeiudicium aliquod metueret, iubebar praeterea eam hortari, suum ius prosequere- . tur potius in Sacro Senatu Rotet Romanet, ac interim ditionem possdcri, retinerique ab Antifiita Postulata pateretur. Cui Antistit et quoniam suffiagabatur insuper Pontificium Diploma, in quo illa meruerat non ita tridem Sedis Apostolice Confirmationem ;ideo tanto ego alacrius iuxta pr scriptum episto- is Pontificis , &. monui cessaret tandem,& iii ἡ spatium concessi, ut resipisceret ; ac pertinacia demum perspecta corripui Ecclesiasticiscensuris rijsque frusta iteratis, mandaui, ut si fieri posser,
traderetur custodiae.. Eadem insinuaui quoque illus rissimo Nuncio Bruxellens; quo ipse nimirum effceret, ne Admiunis ri Hispani Regis opitularentur Decanisae, si ea sorte illorum denuo imploraret arma. Quandoquidem haud iuuare magnopere ipsam Bataui iam poterant ; postquam Regij milites muniu rant se in instila S. Stephani , finitima ditioni Thorensi: & hic est in prauentia status huius coriis
110쪽
DVm pro castris Caesareis in Inferiori Gemmania felicitas maior erat, superato aliquotiess Rege Cimbrorum a Ioanne Tillio, Duce inclyto ac pio; passim Templa eorum opulenta Sacerdotia, Coenobiaque utriusque sexus; quae iniuste usurpaverant Haeretici post pacta Pasiavi en .sia, recuperabantur. Sed tunc consilia satis aliena imperatori Ferdinando fiaggerebantur ; nempe ut Sacerdotia seu Canonicatus, ac eorum dem dignitates ipse distribueret pro libitu r Coenobia vero indiseriminatim antiquis Ordinibus rursus traderet seu Religiosi ex eis vi eiecto fuissent; seu illa sponte , una cum rectis moribus , ' de cum religione ipsa deseruissent. Haec vero praua consilia errore insuper cumulabant , asserebantque debere omnino ita fieri ; nec posse Summum Pontificem, priscas eas fundationes in alios tametsi pios transferre ustis, prouentusque Templorum de Coenobiorum alterius instituti coetibus vel sodalitijs assignare. Cum ea itaque persuasio inualesceret apud Au. Iae Caesareae Proceres, dedi ego litteras ad P. Na Gu.