Sylloge opuscolorum selectorum ad praxim praecipue medicam spectantium ... civis Valerianus Aloysius Brera ... In Ticinensi Archigymnasio therapiae specialis, & clinices professor ... Vol. 1. 4.. Cum tabula aenea

발행: 1798년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

Ex hac disquisitione, Inprimis eius priori Parte , apparet , auctorem nostrum minimetinicum principium ponere, quod vivum corpus ab omni mortuo distinguat, sed vel mani festo aliud quid, quod adeo extra corpus existit α , in auxilium vocare =. I 338 , vel silentio concedere, fieri posse, ammo verisimile esse, & alias multas existere Vitae proprietates. Cum tamen in toto suo opere solain ipse agnoscat incitabilitatem, satis ac de re dictum sit. Maioris momenti est illa disceptatio, quatenus in applicanda incitabilitate ad singula systematis placita primam eius descriptionem

Sequatur, cum ea consentiat, & consentire possi. Nam ex hac re, certe maxima e Par-tς , Perspicuum siet, num pro veris habenda sint, nec ne, quae de incitantibus potestati-hus 8c de incitatione promiscue ac indisserenter profert. In incitabilitate nulla alia mutatio cogitari potes, ni adauclio O diminutio. Hoc enuntiatum, variis licet expressum verbis , quavis sere legitur pagina, hoc demonstrant

a) Ut vitae processus sustentetur praeter incitabilitatem stimuli, ut notum est, etiam requiruntur , qui sunt interni, vel externi. Hi ne certe aliquid extra corpus existit, quod suis proprietatibus vitam substinere

322쪽

tabulae, quibus vim remediorum, & morbi modum id gradum defuit, quae quidem falsae 8c alienae essent, simulac incitabilitati aliam tribueret proprietatem Et tamen alios omni no admittere videtur, quum Inquitur g. et x

a certain change .produced in the 31sem .hy πhieli te sum total in simuli is rendered tess si ot ari tipsa the Excitabiliry aliqua intus mutatio, qua minus ad ver sus incitabilitatem emcax itimulorum Summa redditur, usu venit . Nam, quum stimuli, per nullam aliam rem, nisi incitabilitatem. quae in corpore est, in corpus agere possunt, sequitur, ut, simul ac eorum effectus mutatione quadam corporis impediatur, ipsa quoque incitabilitas aliquam subierit mutationem, quae alia sit necesse est, quam quae a re plus de minus pendet. Haec enim non, nisi itimulis ipsis producitur. Por

323쪽

ful emes of thius mosi grat ut to the

Sense, as in the exa Ies of the legumina ; - and by the Salutary enci os dira-greeable things, as the severat forms andi preparations of Oplum. - Simili modo supra de intra purgantium opus quae partim, in grata incitabilitati assinitate gratoinve sensu, Consistit - explicabile est . In terdum assinitatem , interdum sensum , age re, inde patet, quod vel gratissima sensui, ut legumina nocent, iugrata, sicuti optiformae, iuvant . Quid significat effectus, qui grata a nitate relation , effectus, qui grato Sensu sensation producitur Nihil sane, quod

in sola τι - - vel - mutatione consutat. Et

qui fieri potest, ut cum secunda valetudo i. e. iustus incitationis gradus cum suavi quoque sensu coniuncta esse debet quod nee Auctor, nec alius quispiam negabit , qui fieri

poest, inquam, ut res, quae nocivae sunt, idest quae iustum incitationis gradum perturbant, gratiores seΠsui sint; quam salutares,& vice versa, ut dicit. Ipsa nota g. ad hunc locum auctori repugnat. Loquitur in ea de sultabieness in te mixture aptitudine mixturae stimulorum, eorumque discordant Combination. Tacendo ergo tribuit incitabilitati novam proprietatem, qua in modo assici Potest .

324쪽

pote:λ . Ide n dealonstrat β. et sue, quo locope diluvium nullam aliam ob caussam , nisi obvoluptatem Sc sua Vitatem quam parit, com

mendat .

Ipse ergo sbi minime constat , & quamvis infra si si constare videatur, attamen id silentio modo consequitur, quo maxima cum diligentia hanc proprietatem Praeterit. Quam vero sit nocet Tatium , eam incitabilitati tribuere , magis quoque apparebit. Opio, qui maximus Auctoris eth ltimulus in disquisitio

nem vocato .

Supremus incitabilitatis gradus 85' .

deficietate stimulo, de exhausta prorsus incitabilitas nimio stimulo, mortem parit. Medius& itimuit, & incitabilitatis gradus secunda Valetudo est, contra, quaevis declinatio mor-hus . Omnes ergo morbos medendi ars in hoc solum consilit, ut idoneo stimulo incitabilitas in medium reducat ut gradum. Iam si unum mihi notum est remedium .stimulus γ , quo Prae reliquis omnibus abundantem incitabilitatem qua omnes nascuntur morbi asthenici ob directam debilitatem ad medium usque gradum diminuere possum , quid opus est Piu ribus, quum omnibus his remediis Semper idem efficiendum sit , meaque eatenus modo idem efficere possint , quatenus simplex iis ethcommunis proprietas, qua incitabilitatem, tali Blitae opusc. Sel. Vol. II. A

325쪽

quam fmplex principium, agunt Atqui si revera Sc incitabilitas, de id quod in eam agit, simplex est, quodvis etiam remedium , quod hac proprietate praeditum est , vim

suam exserat necesse est, simulac idonea eius quantitas incitabilitate admovetur. Iam , quum optum omnium praestantissimum & essicacissilis anum . sit remediorum g. 2ΑΦ , sequitur, ut nullum aliud aliquid essicere possit, hoc essectum denegante a . Contrarium tamen non Dunquam evenire, ipse confitetur BRUNO , de variationem stimulorum suadet. Quod quum sit nece Tatium, apparet, hic virium & modorum operandi rationem unice habendam esse . quos omnino excludit eius theoria, ideoque eam hanc ob caussam iusto esse augustiorem

Perspicuum est b .

a . 3i ipse auctor dicit; Afer optam fatis, a simultis fili hisber , and more dissu ble, is therebeavsuch , is il haυe the sanae essest. h) Stimulorum doctrina multis adhue premitur dissicultatibus. Mihi absurdum videtur, omnes stimulos vi tantummodo mechanica in eorpus agere ; quod si eveniret , quomodo solvenda Auctoris cel. relata argumenta Haec dieant, Medici, qui plurima ad aegrotantium lactulos eonstituunt periculat Non protinus saltem negandum existimo, medicamentorum actionem

Phy sco- chemicam esse posse , uti monet Vir insignis REI L in sua diseeptatione de vi vitali Commentari Medici, Decade l. Tomo II. A tune intelliis

326쪽

323 Quam recte ergo fecisset auctor, duas tantummodo morborum formas, duo debilitatis genera, duo mortis genera β. 689 Mai. 8c unum simplicem operandi moturn potestatum incitantium ponens , si incitabilitas ea esset, quam haberi vult tam maneta te imperfecta nobis haec omnia nunc videantur ne cesse est , postquam incitabilitatem non una solum qualitate praeditam , & ea , quae pro fert de opto , quod praecipuum eius est rein medium , suae ipsius contradicere theoriae vidimus. Sequitur inde, plures existere posse morborum tormas, dc modum, quo Potestates

incitantes vim suam exserant, Varium esse;

- tabularem illam divisionem, quae primo adspectu tam simplex Sc utilis esse videt ut ,

cc mancam esse , sc inutilem atque Vanam, ut taceam, inutilem eam, quamvis vera esset,

ideo tamen mavere , quia geometrica nobis deest scala, qua corporis statum te singulo Tum remediorum vim cum tabulis illis com-

gimus , cur incitabilitas uno stimulo defatigata altero obedit: hinc necellitas stimulorum variationis in quamplurimis morbi periodis Editor . a Ad quam manifestam empiricen eoactus saepe sit auct ir, deficiente hae scala, apparet e 4O6, ubi de cynaacues stridulae cura loquitur:

327쪽

ῖδε - , LATROBE .

Quae tabulae, cum magni sint momenti, quia totius systematis brevem quasi descriptionem continent , dignae adeo Sunt , quae accuratius inspiciantur . Quod magnam ta-sten habet dissicultatem , propterea quod Auctor nusquam clare dc perspicue nobis relationem indicat , qua incitatio cum incitabilitate & potestatibus incitantibus coniuncta sit vagoque verbi huius usu mox Se ipsum non intelligere videtur , mox lectori dubitationem movet , num auctorem recte intellexerit .

Brevis plurium collatio locorum . quibus de incitatione a loquitur , hoc ipsum illustrahit , nobisque occasionem dabit . quaedam ab hoc loco non aliena de eius morborum divisione dicendi . . 22. The πhOle phaenomena, inquit, V Iis, every degree of healch and di sense, cohs is in stimulus , and are Oaring to noHuius morbi , quae prodierunt, eurationes , se ab errore tutus, considera. Si, his aut facto tibi perlatiu in au triat, 1 ou shali mahe vel sanguinis detractionem & alvi purgationem, vel quae antispasmodica vulgo dicuntur, i. e. stimulantia, respondere compe veris; in illo easu sthenicum , in hoc asthenicum mor

bum esse , pro certo sciaς.

a) Definitionem incitationis invenimus 3. I 6 3c aliis locis plurimis. Vagus & incertus huius verbi usus, in philosophico opere maxima saltem est negligentia , eaque haud excusabilis.

328쪽

other cause Iu simulo omnia vitae , omnis sive secunda, sive adversa valetudo, nec in ulla alia re consistunt . Reiftius dixisset , Ihe vhole phaenomena oflife &c. cons is in excitement , dependingior iis cause upon the operation V simuli vpon the excitabilit1 In incitatione, quae pendet ab operatione stimulorum, in excitabilitatem agentium, Omnia vitae - consistunt . Nam , quum nec incitabilitas , nec stimuli per se vitam constituent 39 N. e. & vita non . nisi ex eo, quod incitabilitas disti muli producunt, i. e. incitatione I 6 ita procreatur, ut a nobis agnosci possit, dici nullo modo potest , vitam in simulo consistere . Hic enim eam non , nisi , data incitabilitate , gignit . f. 23. Excitement, the ejec' of the excitingPOVers , the true crevse of life Ρcte Itatum effectus , incitatio , contineus vitam

Hic Incitatio vitae caussa dicitur, prioris . simulus vitae caussa dicebatur . Caussam

igitur & effectum male confundit . et q. This mutuat relation. obtains belDixi excitabilit1 and excitement, that the more Mea ly the poWers have anted, or the lessthe simulus has been, the more abundatit

329쪽

3ais LATR REthe excitability beeomes; the more pcwer Ithe simulus of the agenis has been , rheexcitabilit' hecomes Me s more exhausted Haec incitabilitatis A luci titionis Iatio est ; ut, quo potestates imbecillius egerint , seu stimulus minor fuerit , eo magis Incitabilitas abundet; quo validius stimulus Incubuerit, eo illa exhaustior subst . Hic manifeste incitatio pro stimulo seu Iotestate incitante ponitur. Nam si incitationi veram & propriam notionem tribuimus, nihil de eo dixit Auctor , quod dicturum se pro miserat . Caeterum , in anglica versione reliqua huius , & initium sequentis delevit . Apparet ergo , Auctorem verbo , Inci- ratio , praeter illam notionem , quae secun dum β. I 6 sola est Vera , aliam quoque tri-huere . Vel enim hoc vel bo indicat tantummodo actum incitandi, vel adeo ipsos stimulos . - Hac Verbi ambiguitate non potest non fieri , ut dubius & vagus existat sensus , quoties hoc Verbo utitur , praesertim cum saepe dissicile sit, singulis locis invenire eam notionem , quam auctor exprimere Voluerit. Exemplo sit et s . A mean simulus , asseriing also a meanor half consumed excitability, produces thehighesi excitement. And the excitementhecomes Iess and leSs , in Proportion aS

330쪽

ei ther the simulus is applied in a higher

degree, or the excitability more accumu Iared . Medius stimulus mediam quoque, seu semi-consum tam incitabilitatem assiciens, summam parit incitationem. Quae tanto minoris usque subnascitur, quanto vel maior ille, vel haec cumulatior iusto sit P. Hic incitatio non potest fguificare actu nineitandi . Dicit enim parit incitationem . Haud magis verae , Verbi notioni locus est . Tunc enim Omnes evanescerent morbi sthenici, qui nulla alia re, nisi immodica nituntur incitatione, maiore quam qui bonae valetudini aptus est, admoto stimulo, minime vero seni consumta incitabilitate a . Itaque operam ludimus. dum claram 8c definitam morborum eius formam Sc debilitatis generum notionem tenere studemus. Proue enim libet in verbis varians, quae maximi

sunt momenti, suam ipsius obscurat sententiam , nec ullam nobis demonstrat rationem,

qua, data incitabilitate & potestatibus incitan intibus , factum sive summam incitationis consti-

SEARCH

MENU NAVIGATION