Vincentii Madii Brixiani et Bartholomaei Lombardi Veronensis In Aristotelis librum de poetica communes explanationes Madii vero in eundem librum propriae annotationes. Eiusdem De ridiculis et In Horatii librum de arte poetica interpretatio. In fronte

발행: 1550년

분량: 399페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

VERONENSI SI N

ARISTOTELIS

LIBRUM DE POETICA COMMUNES EXPLANATIONES: MADII VERO IN EUNDEM LIBRUM PROPRIAE ANNOTATIONES.

Eiusdem de Ridiculis: Et in Horatii librum de arte Poetica interpretatio. In fronte praeterea operis apposita est Lombardi in Aristotelis Poeticam praefatio.

6쪽

CHRISTOPHORO MADRVTIO

TRIDENTINO RV Μ, BRIX INENS IV Μ' EPISCOPO, AC PRINCIPI OPT. ET CARDINALI AΜPLISS.

T s i uniuersim philosophor scholam: historti

omnem , c ARDINALI s amplissime, teriem habeo, amicitiam rerum omnium unam esse dulcissima eas in bominum cietate efficacius omnino nihilinuentri: tamen,dum Dat V Philosephiae riudin operam nava rem, ubi me ad amicitiam contulι Bartholomaei Lombures merona curbe quidem illustribus ingeni facundis a orat, qui

ipse fladisseisdem in eadem tunc civitate vacabat d potissimum verum esse deprehendi. fit enim inter nos ea charitatis, ac beneuolentiae consensio, ut ne momento quidem temporis,dum ille vixit seiuncti esse ualeremus ; neque poLIquam e vita excessit, ulla unquam ouum, illus cous Asia temporis diu lumitas memoriam eius in me delere potuerit: quandoquidem mutua internos amicitia ex amoeni simis Philosephiae IIvijs orta, longa plus annis uia nil consuetudine,communi contubernio,oim,victu, omnibus dens; officis ferit coniunctissima. Is igitur inonus iam hic agitur annus,sii in Patavina Inflammulorum Cacademia nomen arbitror tibi minime ignotum, qui om. ma firme Italiae pmnasia, Patauinu praesicrum, optimaram artium causa,

per fisso Poetices ri Totelis librum publice cum explanare voluisti exordio,quod in hoc uolumineprimum legitur Ex dum habito nuto sanguinis primum ibiboe deinde correptus, in medio vitae cursu morte praereptus ess, incredibili mehercle omnium, qui eum norant, erore:erat enim doctrona,atque adeo moribus prope singularis . cuius immatura mors mihi quami riis, quam amara,atque acerba ferit, usu es reperiucundos amicitiae fuctus ali1uando degustarunt, ij sicum ipsi reputent. Vt igitur amici voventis honoriinc dignitari nunquam defit, ita sene uita fincto deesse nolui. num quos in Ogri totelis de Poetsca librum commentarios unascribere coeperamus It e tenebris nomen eius olo cut aiunt etiam reluctante ,si id per me feri posset, eriperem n luceml reuocarem summis laboribus inque vi objs ad finem perduxi. Horum Itaques villa erit omnino laus, oris

7쪽

partem amuus meus fret . quem si ustentio , at ue hominum obuione

mea indus, a vendi cauero, eiuN itidem patria', cui magnopere me duere

non dimiteor, altivia ex parte jatisfaciam. Franciscus enim pater meus, vir nobilis, dique integerrimus Fliquod verum est,cura iactarionem etfaλri licet J Gestare Redi tinensi liciis, moribusp probas sermo inhvmanto ribus hieris est vfis sma ceptore. Ego item, si quid in disii mis pro ore,

utris Verona ortis, Heronmo praecipve Bagolina ,scienti omnibus referto, ac praedito prae caeteris in Philosephia praeceptoribus meis, viris mehercle omnibuS egre*', id totum acceptum refero . haec accedit, quod cum amicus meus singularis, Nos una tot annos coniunctissime amant funestinxerimus , a fimma norara charitare, ac beneuolentia minime a horrere ut fim est, si contenderem, ac summa ope niterer, ut apud lucratos,

M ludi', doctrinis 3 deduos viros in po terum etiam virtusque nonum simul duraretierfuerarcis memoria. Neminem itaq; Iuturum arbitro qui his auditis, huiusce libri edendi consilium meum non approbet. Cum autem nos Das hasce vigilias, Cardinalis amplissime, in divismi sis Iotelis de Poetica librum, in lucem edere constituissem, ut ornario/res coram te venisrent, nonnulla aha, quae hoc in uolumine continemur, eis

addenda esse putaui .sub avssicos enim celebratisismi nominis tui, ut in apertum prodirent, iam Italueram. quid Ilatuerum s quasi id mihi essis integrum : fmmo pluribus de causis, hiss valdissimis, tibi illae, quilescunque sint, optimo iure debebantur. Idam, ut omittam ill Nisae fi

iubae tuae nobilitas decus, principatus amplusimos sacerdotiorum dignitates perquam eximias , lingularem gratiam, qua apud c AROLvΜCaesarem inuit imum, FERDlNAN Dura Romanorum Regem muni si centomum, ac eorum plurimis nominibus insignes liberos plurimum polles: quae mehercte omnia tanta fiunt, ut lite tos quosque ad libros tibi quotliemittendos, tuot nomini commendandos non excitaresoLιm , verum etiam cogere posint: egregis in preris tamen animi tui dotes id me Iucere compulerunt. De quibus quoties cogito, illud mihi in mentem venit, quod roslateles de circulo in libro de Mechanicis quaestionibus afert. ait enim

circuli nasuram admirabilem esse, quoniam ex contrarin con late ac pro Pterea opera admirationis plena,machinis, quarum parens ipse e ἰ, homones ejicere. Id autem viris virtvte praeditis, cum ex contrari s cir ipsi conrient, optime quadrat. nam cum virtutes moribus confictae,emfidem . ro lotelis te timonio mediocritares ese stamus; quas circuli centro Propor none renondere contendit: mediocritales autem ex contrari s aut conflatae snt,

8쪽

sint, aut contrariorum saltem naturam sapiam: mirum pro U non eritis utri virtiuibus insigniti admiranda eficiunt. Quorum illuὰ maximum mihi per eri infim,eos dua*s instrviunt, cisse non oramicosed regio more,

hoc est lis ita cupientibus sobcsime dominari. in cum virtutes omnes coomuni omnium consensu cparcat mihi pudor ille tuus ingenum,P RINcEPsilli rissime non enim auribus tuis ferum Jd vera loquor caput tuum uin randum, perinde ac ex lauro fertum certatim exornent: mlh mim videbitur, si me,qui nihil magis, quam uirtutes semper expetivi, eximiae uirtutes tuae me ad te rapuerat, ibi penitus dediderunt aboresis hosce nomos tibi ut dica/rem,mpulerunt. auxit etiam hanc meam voluntate amor in te meus ut ego quid sentio)minime vulgaris, quo te semper Cr colui, ob eruaui. cinus

vim dum mecum ipse reputo,Princeps sapientsinne, illud saepe sum admiratus, cur gemmas, maria tas, cxteras id genus praetiosa auro compar mus, incisiimp eisdem aurum tribuamus; amorem autem amore tantum compescinus. quod proptCrea feri arbitramur: quoniam cum amor vehemens quaedam in eum, quem amamus, animi propensis sit: humano autem animo sub lunae plobo neque praeliantius quicquam, neque quod eum aequet, repeariatur .iure optimo fit, ut ipsi sibimet praemium, Prectum existas. de Deus optimus maximus non aurum,non Ac mas, non imperia, fedariiamini non um, quo nihil in homine nobilius,erga se propensem esse exoptat. Cum itaque uenerandus ille senex GAvDENT ius pater tuus illa trifi/mus, ob eximias virtutes, praeclaram filiorum prolem immortali gloria dignus, amore non vulgari me semper sit profecutus: ALIpRANDus praeterea illa sesin us faler i S recolendae memoriae ccvius praerian. tiam aperte declarant honores amplissimi, clarissimis ab eo rebvsge Iis parti; quos in praesentia cum angusto epiriolae locosim circunfeptus, iure optimo de indu Dia praetereo, ne non dicendo de eo, videar dicere uoluisse qua ferit in me animi volutare,cum Palatiij auditorium meum mea sum ma cum laude frequenter illa Durit, apertissime demo Dauit: em tu quoque, Princeps illustrifime, quanto me amore complectaris, te lis sit cutalia omittam, atque praeteream urbs tua Tridentum, cum mustendae amoplitudinis tuae, arque genua amplexandi graria eo me contuli; ubi tu metam peramanter, er perhumaniter Quae tua summa fit benignitas exce Ili, ut dici illius recordatio mihi nunquam memoria exciderit: quis tam

inhumanus, ac ferreus sit, qui cum se a tot Heroibus amari sentia amorem pro amore non rependat s . et belle mecum hac in re agi sentio; cum in rebus bone tis vincere pulchrum per se habitum, quod te a me

uehementius

9쪽

vehementius amari, vel ita dicam redamari haud quaquam dubitem . pitiaris, Sardinatis optime,me tibi hac in parte esse longe juperiorem : Pan. do id ratio manive po Iulet. nam cum amor pulchrae rei defiarium sit, ex quo Jane' quid pulchrius eri, eo etiam ardentius amari presit: tu vero

corporis, animi pulchritudine me plurimum antecellas : marorem etiam in te meam, quam in me tuam, beneuolentiam δε tari dubio procul oportet. Quam etiam maiorem reddunt, DrInceps ivvsime, tot in me tua collata merita, atque oficia: ut nihil habeam, ne uitam quidem ipsam, quod tuis

maximis beneficiorum vinculis non si ob Dictum . E quibus illud unum commemorasse satissit, quod in Hieroomi Miram disicipuli mei,'stat

tris eius ciuium Tridentinorum,irrogata mulcta poenal florenorum cui appellant octingentorum, contuli Ii . hac ut eos absolveres, cum antea multi nefιmmis quidem precibus exorare potuissent, unica lit aram mearum,

atque ea leui qui meus eri pudor Ansicasione tam mihi libenter condo Ili , quam qui maxime . Nec id tibistis ese viseni eri, nisi me tueris

tuis, quin es auri loco apud me confruantur, amice, ac similariter admodum etiam reprehenderes, quod in tam exili munere petendo haesitare, cin Elarissim visus cum longe maiora in meam gratiam te larum pollicere ris, atque reciperes. Fuit haec tua in me ueristas Princeps illi me, quam accessione tanta exorna ti , upra quam credi possit mihi iucunda,' muli grata: cuius memoriam benevolentia colam sempiterna : cum procretim in amici met summam utilitatem redundauerit. nam quae in gratiam amst corum obtine S, cum omnibus multo chariora, gratior ab se debent,

quam quae sibilsis homines impetrant: tum mihi potissimum grata sunt, cui

sic amicitia colitur, ita res amicorum cori fint, ut in in curae ac diligentiae plus adhibeam, quam in meis. ccipe igitur Sardinalis, maximis es fisi mub virtutibus ornate, a me summopere amate, optime de me morite Midij tui, atque adeo Lombardi scriptiones has vo nomini atque terrarum venerando commendaras ; arque ab eo aniso bale, a quo quam Mentisime

longe plura, si plura praestare polisit, e s habiturus. non mehercle ut tuis in me a Uimis ossici gratiam ullam relatam putes: Quippe qui sciam te

potius L Ddere u in alios merita prioribus maiora semper, sta' cumulatio ra con eras, quam, ut ab eis vlla tibi gratia res ratur,expectare sed ut apud omnes teriarum relinquam cum maximam in te meam benevolentiam exiriere tum etiam, cum omnia dedium, longe tamen plura restare, quae tibi deberem. Cumulo autem tuorum eria me meritorum accedit clusi mea m lut opimo,riptionis huius nostr perennitas, atque mortuit tur

10쪽

tas: quam planesi usqui vaduremiis Od quod nos oumi Hudio contendi,

mus eam acceptam rure tibi refremus . nam cum fortuna metutum tuarum omes perpetua cuiatis in rebus Iehcsime tibi semper arriserit, inmortali, tali quoque diuini nominis tui optime consulens, atque prospiciens , effociet non, o te timonio, qui Philosephiae, hoc erit studio veritatis in prismis operam nauamus, maioris apud poriter os fdei, ac certitudinis gritia, ut eximiae uirtutes tuae bis no Dis hierarum monumentis ad omnem me moriam commendentur. Vale. XVIII. GL Sept. M. D ALI A. Ex ulvio Ferraciensi Gγmnasiis: Regnante HER cvLE . II .Ferrari γsium . lv. D VcE Opt.

SEARCH

MENU NAVIGATION