Vincentii Madii Brixiani et Bartholomaei Lombardi Veronensis In Aristotelis librum de poetica communes explanationes Madii vero in eundem librum propriae annotationes. Eiusdem De ridiculis et In Horatii librum de arte poetica interpretatio. In fronte

발행: 1550년

분량: 399페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

IN o E N IN agregie cum Epopcria eadem gena . ax contextus uero diuersus. xi sTragoediae connexio,πfolatio. si Tragoediae finis. 6o Tragoedis origo. ν τ agoediae partes. 36 Tragoediae partes sicundum quantitatem discre tam π in quas secatur,quc. 3a a gaetiae poesis. x Tragoediae principium ac uelut anima Iabula. 4 3Tragoediae qualis imitatio. ΑΟ.4 Tragoediae quatenus imibs Epopoeia. 3 1 Tragoediae quatuor generi sa agoediae compositιo duplex. τx

Tragoediae mirandum. ε 3 x Trapaedic uirtus etiam extra frenam,cr bistri nes. 4s

agondium cr comoediam, quare Mi uendicent

Doriensis. Tragoediae morum expertes o aviare in infelicitatem terminare debent. ἄν agoediae qua parte maxime delectent. 4x avediae, quare non multarum familiarum. Is Tragoediae quondam ad clepsydram agitatae. 4s agoenarum vera nomina. s Translatio eiusq; species. et io anslationes maxime conuenire iambicis. 1 a 3 anslationibus recte uti,maximi momenti esse,

uersatiliss inmij indoli prae se ferre. si a

VI pes ex cicatrice agnitus. s xvi ses falsius nunciati s sVbisis uulneratus. πν Ivus apud Alcinoum agnitio ex recordati M. 8 3ri fis quaedam acta, prudenter ab Homero Hod papraeterita. sau lassem apud cepbalenses duxisse uxorem 1 3 οVniuersala in Tragoedia. 3 αVniuersale quomodo 1peculari oporteat. sVocula. 2 o Voculi breui nullam nomen terminari. a svocatis langs,κ, et c. sVocum quae elementa piae non. 9s Voluptas comedis propria. τλ

22쪽

lNDEx RERUM , Ac DICTIONUM IN COMMENTARI iam orabilium. Primus numerus faciem: sicundias lineam indicat. - A. l Dmirationis genera Dc. s.lim Is Admirationem eum ridiculis necessarioti coniunctam esse. 3Os. Admirario quot modis vi ridiculis contingat.

Aedificandi artis apud poetas nonnulla ratio.

Aeneidos fabulae summa. s. 31 a sedivitura uirtutum materia. s .s Agathon. 23 q. sRγαθός. II s. 3 Omnitio quid fit. ι .rs Agnitio quomodo ristet a peripetia. Iti. is nitio eur delectet. x x ε. 3 8 Alcmaeon. 1sGIT A biarai fabula. 286. Antigones tabula. is 8. 16 Architecto omnes artes i Uictruuio tribui. 6.i Architectum non omnes artes attingere, sed ultiquas: ut medicus, y orator. 6.14 Artis multiplex signimatio. 4 3. s Artes a poetis adumbratas. s. 2Φ. . Astrologiam in Poesi locum babere , π quem Ioacum babeat. s.A. 7.

Bios de quibus proprie dicatur. 2 o . a s Beneuolentiam in prooemio a ijs, quae dicetiada metia Aia proponuntur , conciliari.

. c. Κίτοι particula quomodo utamur. 1 3. 2 a Καλον quid sit. Tτ. x scarmen esse intimum quid Deficos 1 o o. x scarmen modo quodam poetam facit. s 6. 4scamen a Platone pro taxametro eupL y ς. 8 carmina a Ditisrambis apud Platonem distinguL

carmina Hetrustae linguae accentum gravem Cracutum loco pedum habere. - . a scatus quae causa sit. 1 39. xx Centaurus fabula. 3 T. 4 chaeremon. T. 36ctarum dare quid significet. yr. 1 .s . chori duplex Pium in Tragoedia. 3 s o. 3scboras tragicus quot personarum erat. 8 I. 1 cicutae. 63. 3 cithara. 3 s.

cubara in quo distet a tibii 4s. Citharae tibiave soni cur disci ab Aristotele papellantur. 3s.s cleophon. 63. Isclapodra quid erat. 11 ατ comoedia in quo distet a Dialogo. sq. s consuetudo. Α . s. 3 Corona laurea oer poetis dabat . I. scrites. 92.2s

elopes qui fuerint. ss.

Dinnitionum genera. 323. 2 Definitiones plures unius rei dari posse.

Demonstrativa res quid habet commune cum Poeatica. 8.1 sDemonstrativa ars quid habet distinctum a Poeati . s. 1 si inrisime indigna tria genera hominum.

Dialectica cur facultas dicatur. s. sDialectica quid habet commune eum Poetica.

Dialectica quid baset distinctum a Poetica. 8. 16 Dialogum imitationem esse. sq. sinulagus in quo distet a comoedis. 3 4.3 Dictis asententia quomodo diserat. δ. x inferentiam constituentem heciem non posse genus constituere. 1 F. 4 inficere quare iucundum fit. V 3.12 tartarambita diois. 's 4.3 statinambi quidsint. 34. o Ditisrambos apud Matonem a terminibus diastingua. 3s. γDitisramborum usius inde furarii. σε. x Dis ramborum prooemia ilia demonstratiust esse, ex Aristotelis sententia in Rhetoricis

DPbγrambi,dum recitabantur, tria continebant ς s. r. Disbaerabicos poetas verbis copUM ML 3 31 Dolorem,π uoluptatem simul esse posse. a a. s loria Tragoedia cuius gratiast. 11 r.et εμ αμιν, vim verti a cicerone. as. 3

η eoticulam pro xi surpiri. 14s. . Η εος graecae uoci ex myntiliano latina propriam nactari respondere so. 33u eor

23쪽

ππ-. 3 q. suopim e5m: Pre,quid dicaturi s T. 3 x Emporia proprie quid dicaturi s r. 3 ππ- π Tragaesu partes quotu non easdem esse. 1 o. 37 opcm cum Tragoedia comparatio cur ultramura laeum in Poetica Aristotelis fortita sit.

o. r.

Emmia Tragoedia praestantior fecundum Maa

Fabulam tria significare. 3 Ο. O. 32. o Fabula genera, προπα. 9 s. s. Tribule parte1. 1 P. 24

Fabula solutio quomodo dispera es exit a. a 4.

Facetiarum aliae in re, aliae in verbo tractarit aer.

Facetiarem usus piis sit. 3 .rs Faeustulem pro natura sumi. 29. 32Faealtas quomodo digerat a nat ra. 3 .s relicitatis rudes definitiones. xo s. x Felicitu duplex. 8. Is

Figurae significata. 4 1lanis,s ultimum quomodo disserant. xxx. 1 tristata in quo dolet a tibia. 48.3 Flamma, Cr ignis quomodo inter sie differant.

Formari bifariam L s . o Fortuna guae causa sit. 13s.1 GGRammatica ex Poetica exorem esse. v. x Grammaticam usi esse Poeticae, Aristotelim demonstrasse. 1. s eneris definitionem ex specierum definitionibus eliciat non contra. 1 13 enus pro natura saepe ab Aristoteli sumῖ t3.1τGenus pro quo aliquando accipiat Aristoteles.

Geographiam in dis locum habere, Cr quem

lacum babeal. F. . .

T T Abitum)peculantem bifariam capi tr. xi I I immoriae descriptio. 4 8. 1σHarmoniam siue consonantiam ex acuto, π gravi constari. 46. 4 Harmoniagorra. THarmoniae duo genera. 46. φιHamonte usus. 66. 8 Harmorumme eonsionantium sine risissimo Gnaquam esse. 66.1 Harmonia raro Poctu imitari. T s. sHarmoniam caminibus inesse. 4s. 4 Harmoniam magis de carminibus, quam de soluta oratione dici. I. 3intrastae linguae earmina decentum grauem, cracutum loco pedum babere. 4 3 sHexametrum eis dicatur heroicum. a G1.2 8 Hexametri formae. 262. Hippias Tb ius. a s i. x sHomeri defensio contra Platonem. ε. II sinu er flamma quomodo inter se differant.

Ignorantiaquid sit. I oq. 3. Ignorantis genera. 3Ο sinitator quomodo differat a fido interprete

344. 1.

stularem pluribus modis posse consγderam

Interpres Mus quomodo risera ab imitatore.

LLAcomae cur in risu, vel in laetitia effundatur.

Lacone cur in maerore effundantur. 31ς oLaetitia existente, quomodo moveatur cor. 32s. T. Legum nomine eur eantilenae significabantur. s s. 3 . Legem cantilenae genus cura corporis motu ex

tus. Ps. Medicinae tres partes. s. 33ledicinae

Duili

24쪽

P γ quid sit.

rarios quid poti rium significet.

Perit,etia quid fit.

ε 3 8. 34 Peripetia quomodo Astra A egnitione. Mimorum plura genera. 3 3.3 s

MGemordiae descriptio.

Φώλον unde deducatur, er quid significet. ratificae duae partesu armonia,σ AFAmus.

Φιλανθρωπα. 33. rara ira poetaerumpnens. 4. I IN Uscim Poesi necessariam esse. 4. 1 f.6. I 8 muscum, V poetam communire nomen babere. q. 3 'Nuli, σpoetae opera communi nomine appeta ri. s.

NNAturae significatum. 3 I. s

Naturam bifariam sumi. T s. ax Necessarium duplex. 21s. 8Nec sarium ex positione quad. 32K. xv

Necessarium, cr uerisimile is dis quomodo dise

Nendi artem i cudi o recte expressam. s. is Nicoctares. 6 3.3 Nomini significa L xx I. 3 Nominum tria genera, quibως in soluta oratore

utimur. 131. τ

Numeri titiorem esse significatione, quam rἀγtia

re. 1. s

Jκ nomine quaere ordinem vulgatu intellaxerit Horatius. 34 TOrdo Ilibrorum Aristotelis unde fumatur.

Ordo naturalis in scient s. 3t. 3 sortinem uulgatum quare orbem appellauerit Horatius. 3 44. organa, quae praetcr nomae uoluntatis imperium

cientur. 31 1

ornatus quae species ornamenti sit. a 3 a. x sornatum tum pro specie,tum pro gentre capi.

Pbilosiopbiam naturalem a Poetis sparsim tradia

Philosiophim naturalem perficere poetam P. L ilosophiam naturalem a poetis methodice tu duam. 3.3

Philosopbiam moralem . Pos eo lecti

i omis prooemium ex fient entia Alexandri

Uionomicam a Pos e lacti. s. sPictores poetae nomine etiam intelligi. Eo s. iPingendi artem a poetis praemonstratam. ε. 2Poema quomodo a dis differat.

Dematis utilitas. T. 3ς si quid sit,cir unde dicatur. 29. x estos genera vim esse, quae defacit ad notui ipsim estor. 37. sPoestos desinitionem ex Tragoediae desinitione eliri. 36. omesis duplex. I. SPoestos materies, Pa de agit. I. 1Poestos materies,quam ni exornandam proponit

poesis quomodo disserat a suis Iegssus. rη. is estos leges gratia ipsius Porseos esse traduas

Presim omnes scientias complecti ron tantum aliis quas,ut alia artes. s. a. s Um non earere uaticinandi scientia. s. sci et M uerbum duo significare. 13 Cis Poeta quid fit Cr unde dicatur. 1'. sPoetum,er musicum comune nomen basere. 4. Is Poetarum

25쪽

Poetaerum nomine pictores etiam intelligi i p. iPoetis qui proprie ricantur. 3 I. x Poetarum duo genera. ετ. 4 Poetarum tria genera, secundum Aristotelem.

Poetarum munus. 13. 3 Poetae,ra musici opera communi nomine appella H. s. Poetam vim omnem ponere,ut bomines bonis maribus imbuat. 1 . Is Poetam omnes doctrinas nosse,non immini Hexcellere necesse esse. -s Poeti corigo. xt. Poetieae duplex fignificatio. 1 q. t. I. s. νPoeticae definitio. I. s. 3 Poeticae in uniuersum sumpte nullam ab Aristote se desinitionem trari. 1 .4 Poeticae severa quaedam e pretem crit Arctois telis. 33. . Poetice Aristotelispropositum. 3 o. s. x K. FPoeticae Aristotelis proposituri ere sit Porsis im

Poeti scopus, Memis. s. I s. 3. Poetice utilitas. T. o Poeticae Aristotelis utilitas. 13. x Poetices Aristotelis diuisio. xo. I r. 7. 3 LPoetices proa ij Aristotclis diuisio. 1 o.et a Poetices narresιonis Aristotela diuisio. 1 o. x fractice Aristotelis metia uti fit. Poetice Aristotelis doctri me uia a 6. I Nicae Arist.orio ad reliquot eicis libros. 13.1 edice Aristotelis ordo inter Philosophiae para

Poeticae locus, inter rationalis artes. p. tr. 1 P. RPotircam,Cr poetam circa iam versari. It- 2Poeticae uim non tantum in expresione morum uersari. 12. statiιca quid habeat eommune eum raetorica.

Poetica quid babea commune cum Demostratis Dialectiea,Cr Sophistica. p. xx Poetiea in quo differat a Rhetorica. o. ς Poetica quid babeat distortu a Demostratius, Dialectis . π Sophistica. R. 16 Poeticae Horat' inscriptio unde desumpta sit. 3 1 8. . Poeticae Horati' partes missimae. 3x s. sDIVnotus. s. Pexfu quid sit. s . 3Pρ ις in quo reperiam . st. ΟPρομε c Cr problema pro obiectione interdil

Procmis praecipuo manus,ex Aristotelis fientEtia

viam verbo,quomodo folia Aristo. telis uti. so. 19

Rhetoricae ortus. F. Rethoricae definitio. s. QRaetboricae scopus. s. Metorica cur facultas dicatur s. sRhetorica quid habet commune cum Poetica.

Rhetorica quid habet distinctum a Poetica.

m,thmum ne latione esse non posse.

- . L. MRisthmum omnem in duobus motibus Iocalibus necessario reperiri. - . 9Rhythmi in s. 46. Risthmious. . ΦατRistbmut in ot rebus reperiat aer. 4y. x Ristbmam alium in incis prolatione lici in motu corporis apparere. q. smythmum in carminibus reperiri. RBnmum in carmine privi qui iam iam cona1yici. τα sMMbmus in quo distet a carmine, 6 s. q. svγtbmus in quo distet ab harmonia, ex Philoponi sententia. - . p. I. ΦRBibmus in quo distet a metro, ex Pbiloponi Anatentia. 66-ι

,tbmus in quo distet a pede. 46. v.

RHtbmus quomodo idem sit quod te uter quoamodo etiam riserat ab eo. - . II γthmus boum in oratione quid sit. 4s. αὐγtbmo imitari quid sit. 4s.so Ristbmo raro poetas imitari. Vs. ςRBibmus, qui in vocis prolatione, quibus poetis proponatur imitandus. 4. 1 ς Ristbmus, Pi in corpore,quibus poetis propona

Ridicularum

26쪽

DE P Ο E. ET DE RID. micularum alia re alia urebo tractantur.

miculum pulcherrimum quas conditiones babere debeat. 3 3. inicularum usus. x O. smicula a quibus abstinere debemus. 30. x Risu quid sit. 3as .as. 3 6 Ri us quot modis capiatur. 3 s. a Fufia ubi sit. 3 14. s. 3 1 sRVus,quom si a ratiocinatione proueniat.

Risti quomodo concitetur,quae' est eius effectrixeausa. 32s. 3Rιμι procliuiores quiset. 3ax. Risivi minus pro Διres qua sint. 3xi. Rasus iam fit, quomodo moueatur cor. 32s. Basus um '.cursat corporis concussio.

Psin quomodo, nobis notatibus rumpat. 1 f. at Risus quomodo latera simia os uenas tum, oculos occupet. 3as. 3

Saltaris quid asperaspectarysus. φ . 1

Sapiens. 2 C. Menarum tria genera ex Uictruvio. 8 4.xsscientias afuiς subiectis bonorem capere. x . Semivocales coniunctat cum uocatibus mutarum rationem habere. 1 3.

Sententiam bifariam capi. . I. 6 Sententia quomodo disserat a dictione. o t. ix Sententiam aliter ab Horatio, quam ab Aristoteli sumi. Is . a Serum quid. 27 . 84 SiβHuc 1 Ο.s

sopbistica quid taleat eommune eum Poetica.

sopbistica quid babeat distinctura a dictica.

s. s. sopbron.

Speciei definitionem perfectiorem esse generis desi

nitione. 36.4 Σπιδιαγ unde dieatur. σε. a Strepitum pro sermone capi ab Horatio, T cicerone. xys sntrabarum quantitatem ameta, π oratore in motu sonoro connderari. 213. a

Tibia in quo distet i fistula. 48.3τ

Tibia in quo distet a cithara. 43. subi est bare uesioni eis Desis ab Aristotele ..pellantur. 3s.s Timotbω. ση. xs tum magnitudinem non babens quid'. i Q. s agoediae Di 'τ. t in v s. I agaia ,σ Emporiae partes quantas no eas esse. ao. γTragoedia tum Epopoeia eo aratis evr vlitimum locum in Poetica Aristotelis sortita ti

Tragoedias saltari solitas, non solum agi.

Turpitudinis definitio. 3 o 3. a s Turpitudinis genera. 3o 2.9 Turpitudinu animi definitio. Io 3.3 Turpitudinis animi genera. 3 P 3. 3 Turpitudinis eorporis definitio. 3 o 3. t sTurpitudinis eorporis genera. 3 3. a rapitudinis exprimenda modi. Io'. sTurpitudinem animi fictam sapientibin conuense

Turpitudinem simulatam maiorem risium mollere

quam ueram 3 12.6

Vertendi duos modos, unum fidi interpretis, alaterum imitatoris quare iunxerit cicero.

FINIS.

28쪽

B ARTHOLOM AEI LOMBARDI VERONENSIS IN ARISTOTELIS LIBRUM DE POETICA AD ACADEMICOS INFLAMMATOS P R AE E A T I O.

E POETIcA , eiusque partibus cum milii di λcendum esse, ct ea se re librum Aristotelis ex uestra, Inflammati, uoluntate interpretandum intelligam . primum laudo uos, quod acade m iam ita ornare pergatis , ut Poeticae uelitis uobis ornamentum assumere . in quo gratias uobis agendas esse censerem, qui mihi hoc mu/nus tribuistis; s ct uobis & muneri satisfacere me plane polia cola fiderem: sed cum id sperare non audeam, uestrae benignitatis erit animos addere. conabor certe . Deinde rem ipsam aggredior. qua

in re de Poesi prius , quae est ipsius Poeticae & opus ci finiς, eiusq;

dignitate uerba faciam,& in ea scientias omnes consistere atque artes pro uiribus docebo: ut uel inde, quas ex sente quodam ema/narint, uel in eam confluxerint. In ea certe disciplinae sunt omnes.

neque id uulgari quodam modo, scut in Medicina, Rhetoricaue, aut quavis talium, ut anto saepe audivistis; sed sngulari quadam ratione , ac multo quidem praestantius,atque in illis; ut post' aper. tius explicabo . Tunc autem de Poetica ipsa arte, quae ad Poesmcomparata est, ut sunt artes omnes ad sua opera suosq; fines com/ὐ ratae, ita loquar; ut ostendam csse illam singularem atque mira/ilem : ut scilicet intelligatis quid asseram uobis , dum Poeticam assero: etsi hac in re non ignoro multo mihi plura, maioraq; quam quae aut leuia snt, aut nota, esse dicenda. sed in re tanta, scut non adeo ex dignitate omnia dici possunt; ita cἰim aliquam partem dixero , multum dixero ; ac si non thesauros omnes , auri tamen uo

bis plurimum attulero. Statim itaq; linguam,eamque facultatem, quam Grammaticam appcllamus, ita Poes coniunctam videmus, ut initio grammaticae regulae in ea comprehenis fiat, ct ex ea pro/pemodum exortae; cum poetae ips , ut Aristoteles innuit in tertio de Rhetorica, ct uberius primo de Orbis descriptione Strabo, prionii omnium prudenter dicere incoeperint: & inde grammatico rum obteruationibus hae ipsae sint postea consectae regulae; sne qui-

29쪽

bus poetae non scripserunt. Hic mihi sese offert campus uarietatum linguarum , elementorum , syllabarum , earumque aptissime ordinatarum comprehensionum , qua in Grammatica docem tur, Poesque continentur: quae ego in alium locum, aliudq; teni

pus disserenda iudicaui: de quibus tamen hoc in libro dicentur postea, quae dicenda uidebuntur . Ac ipse quidem Aristoteles, cuius auctoritate maxime nitimur, mihi plane uidi isse ullus est, quis esset Crammaticae usus in poesi; cum in poetica hac ipsa detexi ct elo.

cutione scripserit, ct in Poetica Grammaticae praecepta tradiderit. Oratoriam autem facultatem ita est complexa Pocsis, ut cum in omni sermone uel ineruditi rhetorice quodammodo loquantur,de utili, de iusto . de honesto : proponant, respondeant: coarguant: suadeant, dii suadeant: accusent, defendant: laudet, uituperet: omnibus utatur figuris ct dictionis,ct sententiaru: hoc magis in Poes, quod & ipsa doctior est, ct apud eruditiores locum habet. Plenus cli Virgilius, ct ante ipsum Homerus: O sunt rhetoricorum uolumina exemplis poetarum in omni genere orationum reserta. Et saὸ ne habet tantum decus orator, numeros , quibus ille tam placet,

tamque gloriatur, sumptos a Poesi . Atque haec pedestris oratio, ut Aristoteles innuit in tertio de Rhetorica, ct uberius in primo de Orbis descriptione Strabo, a Poes ortum habet, quod initio omnis copostior oratio poetica erat: a qua paulatim in hunc. quo nunc vulgo loquimur, sermonem peruentum est; ut pedestris oratio ex alto delapsa humi repere, nostra uero Poetica curru vehi sublimis, ac triumphare uideatur. Neque uero illa, qua subtilius argumentamur, abest a Poesi. uera, uerismilia, falsa, absurda ,ambigua, syllogismi, paralogismi; alia eius generis, quae sunt eius, quam Logicam appellamus, quas tela quaedam : haec in Poes onυ nia, sue in sermone personarum, sue sua copositione poetae , dum illae colloquuntur, ct ipse pangit: cum tum uera , tum uerismilia, nonnunquam etiam falsa suis eligat locis, absurda reiiciat, ambigua scribendo remoueat: syllogismo saepe, ut in agnitionibus uta. tur, nec minus paralogi imo; dum falsa, ut Oportet, ueris annectit: de quibus etiam omnibus multa sunt ab Aristotele in hac ipsa Poetica, quas suo loco tractata; ut inde facillime appareat quis Poeti/cae Logicaeque sit nexus atque coniunctio. Naturalis autem Philo λsophiae principia in Poesi passim, in primis Homeri, iam quiuis an te dixit; θ apud alios optimos quosque poetas uidere est multa de rerum primordiis, de globis coelestibus, de clementis, de mixtis

impersectis, de plantis, de animalibus, eorumque natura: quan quam

30쪽

quam non serie ac methodo, sicuti a philosophis tradita sunt: sed sparsim, ut ueris Philosophiae sententiis sua fabulae materia di gnior efficeretur: dum scilicet utile dulci commiscetur. Nec de, tuerunt,quibus ipso suo instituto,atque incoepto Philosophia inuolucris, figmentisque poetarum , iub Poeticae figuris, ac uersu, me/ 'thodice re ordinate scripta fuit: ut in Empedocle uetere Craxo, ct Lucretio nostro videmus. & fuere alii: ct habet Plato Poeseos plurimum . Ac sicuti hi philosophi, si poetae etiam sint, multo sint etiam praestantiores : ita poetae sine Philosophia sutiles, ac nulli. Adde sublimiora quam sit natura rerum corruptibili u. Nonne iidem erant poetae atque theologi priscis P Legite poetas praestam ,

tilsimos quosque de Diis multa , eorumque prouidentia, natura. potestate, forma . in figmento fabularum uera Theologia. Hic ego Inflammati,animaduerto uestrum alicui uideri posse me, dum Poeticam essero laudibus , apud uos id agere, ut mea uos oratio/ne detcrream I re tam praeclara, contra atque oporteret: siquidem tam multa , tamque magna quam a nobis 3 icta sunt ad Poesim re,quiruntur . Sed aliter cum pueris atque indoctis, aliter cum doctis

utrisq; prudentibus agimus: cum quid suademus, ct agendum proinponimus : quod non idem semper dicere, sed idem semper speci re debemus . illos enim quibutiam quasi dolis, atque fallaciis , hos re aperta, nudis uerisque rationibus impellimus aδ id , quod uolumus . Itaque nunc, cuin lim tanta a poeta postulari dico , non dissimulo , ct uere dico uersari nos in re magna; ut etiam glorie/mur, & plurimarum, & maximarum rerum cognitione . Sed illud etiam aio, nolle me poetam esse in Grammatica, aut Apollo. nio , aut alicui Prisciano parem : neque postulare ut sit poeta alter

in Philosophia Plato, aut Aristoteles, neque quiuis principum doctrinarum ipse unus singillatim omnium: sed sicut quo quisq; plus earum habuerit, ille scilicet persectior: ita quiddam in quavis ea. rum esse intelligo, quo possit esse non ignobilis poeta, si minus ab

solute persecteque, at quantum sit satis , norit omnia, quae in qua/uis earum argute disputantur . Quanquam etiam, dum uestrum unumquemque contemplor, non uideo ex uobis, qui deterreri de/beat,aut desperare: de uobis sentiens, qui adolescentes estis, ita esse omnes ct ingeniosos, ut quae sic discenda supersunt, facile; ita studiosos, ut breui; ita rebus opportunis abundantes, ut commo de assequi summa quaeque, & magna omnia praestare possitis : qui autem uiri estis, iani esse assecutos; ut cum uelitis, possitis etia.

Addo etiam illud, si aliis alii seculis, Homerus, ct tanto post L i i Virgilius,

SEARCH

MENU NAVIGATION