장음표시 사용
11쪽
CAP. I. DR IvRE RETENTIONI sa AND EM voeat, si causa releurionis ipsi rei , quae detinetur, innereo Verum obscura hae e mihi sunt. Amabo tet quid est hoe: ea a re- .reurmnis ipsi rei iubaeret ' Certe ex hae definitione limites inter iiis retentionis ex eadem et diuersa eausa non satis perspieue eernere datur. Nihi in hae re arridet HERIN sit explicatio, qua in Diss de retentione . in deposito licita Sect. I. 3. i 6. phrasin Carpetovianam ita reddit: tunc causa retentionis rei, quae detinetur, inhaerere dieitur, si debitum a propter eam sit contractum , b aut si in eam a possesore factae sini lin- pensae, vel o operae h. e. quod ego breuioribus verbis euunclaui, si debituin intuitu rei, quae retinetur, Ortum.
Diuisio rein sentionis in praece priuam et
Diuisio retentionis in praeceptiuam es permisiaam, quam attulit HERI NO in disi . mox laudata Sect. a. f. 9.s improbanda. Is vero per redentionem permissiuam intelligit eam, quam DD. alii retentionem vocant, et de qua nos s. I. . Praeceptiuam Vero illam este ait, quae ex legis necessitate fit, non propter debitum , nec in securitatem retinentis, sed potius in utilitatem eius, Cinius est res, vel tertii cuiusdam. Qua de causa hanc diuisionem improbandam dixerim, huius rei rationem dedi supra f. l. Schol. 2. n. q. et δ. : nimirum quia hic deh/tum, et, quae retentionis finis est, securitas crediti desideratur.
plum. Vt vero magis in luce colloeetur, quid HS RINGIus per retentio. nem praeceptiuam intelligat, exemplo rem illustrare iuuat. Lucius Seio gladium suum commendat eustodiendum. Vix aliquot abiere dies, et eccet accuuit Lucius, inflammatus ira et non absimili1 furenti. Ridet
12쪽
oeulos' spumat ore, & multa vociferatus gladium repetit, quo aeeeptam, quam putat. intimam aduersarii sanguine ac nece mox vindiearet. Hoeeasu Sejus possidet rem alienam pro deposito; cessat post repetitionem gladii eausa possessionis prior, et tamen gladium reddere non tenetur, quid Z reddere lex vetat naturae , quippe in flagitium ae eaedem ruenti. Et hic est easus, quo MERINGIus retentionem deprehendere sibi visus est, quam praeceptiuam voear. Sed quis alius DD. Seium iureotentionis hoc sacere dixerit 7 profecto dixerit nemo: scilicet quia nodi propter debitum, sed ex alia causa, non in suam et crediti sui, sed alienam utilitatem atquc securitatein gladium retinet. Loquatur ita H RINGIus, Pace mea. Ego cum scholai
Me magis ad palatum es disyla retentionis Φn TE M- Rὸ - PORALEM et PERPETUAM fu talem, quae it I Pso perpetua1vRE, quam probat LAVTER BACH in Dissi de reten. is, , tione. Sed quoniam per posteriorem reuera nihil intelli. git aliud, quam compensatiouem, quam a retentione mi. prior risi ris modis differre norunt etiam ignarissimi: nos eam merito reiicimus , praesertim postquam supra g. IV.ὶ omnem retentionem te oralam esse demonstratum d vim a
13쪽
Η mines in Iuris prudentia naturali considerari veIa quatenus extra ciuitatem degunt, nullius ciuili, quod aiunt, imperio subiecti, nulIum agnoscentes iudicem, leges nullas, nisi quas ipsa praescripsit mater natura ; vel b quatenus in ciuitate vivunt, ubi civili imperio sub sint, legi hus ex eodem manantibus parere iussi ; atque illum statum mattiralem, hunc veroonilem in scholis saIutari , haec quidem benevolo Iectori
tam nota esse arbitror, ut operose haec Omnia evoluere, esse actum agere existimem, quid' in regulas artis conscribendae dissertationis me peccaturum putarem, si Prima iuris naturalis Hementa multa cum ambage verbo-
rum recoquere garrulus laborarem, quippe hecrati quodam huius scientiae themate enucIeando iam occupatuS. Quare id sollina monendum dueo , qua ratione praesentem doctrinam pertractare constitutum fit mihi. Neminem fugit, iura et obligationes hominum pro diuersitate duplicis status mox laudati saepe non mediocriter variare, iustum
14쪽
iustumque non raro esse ac licitum in statu natura ii, quod in ciuili prohibitum ac scelus reputatur. Hoste itaque status separari necesse est; secus distincta euadere tractatio, et scopuli erroris satis euitari nequeunt, in quibus praeter compIures alios praesertim HERirus ivxi fecisse naufragium in cit. Dissi. λ I. g. 6. deprehendi, ubi iuri retentionis ex principiis iuris naturalis indistincte locum 'esse concedendum putat, ast meo quidem iudicio pe peram. Quam ob rem ne eodem et nos implicemur fato, factu optimum erit, primum an et quatenus ius reten tionis in statu naturali obtineat, examinare, id quod thema est Capitis secundi; deinde an et quatenus in statu e tittatis eidem Iocus sit relinquendus. perpenderet, id quod Capiti tertio materiam praebebit. . V hique tamen duntaxat ius retentionis legale ante oculos habebo, detestamentario, conuentionali ac iudiciali parum solicituri
id quod semel monuisse si issiciat.
Ioluendum, ita tamen, ut seniora, aeque apta, durioribus Data eou-
praeferantur. Natura quilibet est obligatus ad conseruationem patrimonii sui L. R de M OLFP Inst. I. N. et Muss. G. g. 2O8. , ad quod cum etiam ea pertineant, quae ab aliis nobis debentur IDEM Ii 2o7. , consequens est,
15쪽
I4 CAP. II. DE IURE RETEN πve natura quilibet obligatus sit, ad ea exigenda ab que in suam crumenam cogenda, quae ab aliis sibi debentur. Iam vero quem natura obligat ad finem,
eidem etiam ius dederit ad media necesse est, quippesne quibus finis obtineri nequit tDEM g. 46.). Ergo natura cuilibet permisi urn facit, mediis uti, quihus compelli morosus debitor ad seluendum potest. Et quoniam praeterea superioris vel iudicis auxilio id fieri nequit, utpote quo status naturalis prorsus ignorat g 9. , consequitur, ut priuata auctoritate hoc efficere creditor possit. Poterat haee propositio etiam sic demonstrari. De hitor perfecto obligatus est ad soluendum per hypoth. . E. et creditori ius esse debet, solutionem urgendi, dehitoremque soluere cessantem, adhibitis idoneis mediis cogendi ad seluendum IDEM I. 46. et 8O. . Per superiorem vel iudicem Vero in statu naturali cogi nequiti E. priuata auctoritate Ut cogi possit, reliquum fit. Et
Ius creditoris coactivis mediis adigendi morosum debitorem ad selutionem oritur ex obligatione perfecta atque resistentia debitoris Per demonstr. Prior. et L. B. dewo LPF j. 46. et So. l. e. . Ergo maius esse non potest, quam quantum sussicit, Vt vinci debitoris resisten tia, et impetrari solutio queat: rationatum enim amplius
se se porrigere nequit, quὀm Permittit ratio . Ergo plus qui
16쪽
IN sΥΑTU NATvRAL I. 13 qui facit, eatenus sine iure agit, adeoque extra dubitationis aleam iam positum cernis, media leniora donec sumetunt, a durioribus esse abstinendum. Et hoc . erat
si permissum est, privata auctoritate ira retentionis exerce tio es I re, modo eum aha medra seniora, aeque tamen secura, de
siluant. In statu naturali cuipis permissum. priuata amctoritate mediis uti, quibus compelli morosus debitor possit ad obligationem suam explendam, modo media alia leniora, aeque apta, desiderentur cl. IV. . Atqui retentis est taIe medium g. g. , et quidem in statu naturali, qui superiorem et iudicem nescit, priuata auctorutate sumtum. Ergo in statu naturaIi creditori contra debitorem, in mora seluendi existentem, competit rus reten tionis. etiam Privata auctoritate exercendum modo alia desint media I niora. aeque secura, sesutionem ab eo impetrandi. Confirmari etiam haec propositio ex eo potest, quod natura ereditori ius quoddam constituerit in honis dehitoris, vi cuius nisi debito tempore soluatur debitum. ex iisdem sibi satisfacere possit L. B DE WOLFFInst. I. N. et G. 9 7 O . . Ergo rem dehitoris sine dubio .rctinere potest creditor, Ut ote naturaliter sibi pignori
obligatam , donec pro debito latisfactum fuerit. Αα cedit
17쪽
cedit, quod priuata pignoris capio in statu naturali sit licita' si debitor expungere debitum recusat IDEM c. l. s. 792. . Quidni igitur et retentionem licitam esse di. camus Z eum perinde sit, siue debitori tergiversanti pignus surripiamus, siue rem eius, quam ex alia causa iam possidemus , retineamus , doneo debitum solutum.. 'Quid Z quod in statu naturali hellum sit licitum contra eos, qui, quod nobis debent, praestare nolunt IDEM g. 98.). Multo igitur magis retentio licita esse debet, utpote quae eodem nititur standamento , et praeterea . medium est bello longe humanius et minus eiolentum.
τ .hssis Iam de requisitis laborandum , ad exercitium iuris retentionis iure naturali necessariis, in quibus determinaiadis iuris ciuilis DD. minime conueniunt, alii plura, pauciora alii laudantes, 'cui controuersiae dirimendae non exiguam lucem ex iis, quae mOX in .medium proferentur, accessuram puto.
Ius retentionis iure naturali requirit ab aebietum, propter quod exercetur, esse perfectum. Osficium humanitatis seu ius tantum imperfectum insertquidem ius petendi, neutiquam vero ius alterum inui tum adigendi, ut petito annuat, quippe quod posterius
18쪽
soli iuri persecto est proprium c per utriusque iuris definitiones. L. B. de WOLFF inst. I. N. & G. F. 79. 8o. Iam vero retentio est medium , debitorem inuitum adi. gendi ad solutionem g. 3. . Ergo ius retentionis semper praesupponit in eo, qui id exercere cupit, ius perfectum, adeoque et in altero obligationem seu debitum perfectum.
DD. iuris eluilis hoe requisitum non urgent, hae sine dubio riatione commoti, quia Iurisprudentiae eivilis obiectum tantum sunt iura et obligationes perfectae, quae proinde eis etiam simplieiter iura et ob. Ilationes vocantur. Igitur ita eomparatum est hoe re luisitum , ut in Iure eludi non sit necesse, id nominare, cum per se iam subaudiat .
Ius retentionis requirit b) debitorem esse in mora, vel alias adesse periem Ahii num amittendi crediti. Iuris retentionis finis est securitas crediti, utque paratior efficiatur debitor ad seluendum
g. 3 . Quodsi vero debitor iam sua sponte paratus est
ad soluendum, nec Vllum suspicari periculum amittendi crediti possis: utique uterque hic finis iam est obtentus. Ergo rem debitoris possides sine causa. Ergo eam resti tuas, et iuS retentionis cesset, Oportet per demonstr. ad j. a. .. XU. Debitum certam Icti vocant, quando deberi con si . stat si ium
19쪽
I8 CAP. II. DE IURE RETENT.stat; liquidum vero, si, quid praecise debeatur, apparet, cui aequi pollens etiam illud habent, quod tale per prohati oriem in continenti fieri potest. In casu opposito do, bitum incertum et illiquidum vocatur.
Ita Lllus Ea in Mediti ad Pand. spee. 37s. Medit. 4. quem si euti sunt 1 ERINO in Diss iam laudata Sest I. 4. I S. et scri AvM- sv pG in Comp Iur. Dig. L. XVI. Tit. a. I. s. quibuscuin etiam iacit B. uo BRER in Inixod. in lus Dig. Lib. XVI. T. a. i. 16. IT. aliique.
Ius retentionis requirit c debitum, propter quod exercetur , esse certum sitim tibis liquidum vero esse non Iemper requirit, sed potius, s ratio-θM m, nabilis ades suisicio, fore, ut creditor incurrat periculum amittendi crediti, etιam ob debitum Iuiquidum ius retentionis exerceri potes, nisi debitor paratus sit, alio modo suffrienter cavere, sesatim soluturum , quamprimum debitum ad liquidum fuerit perductum, Ius retentionis requirit, ut, causa possessionis priore cessante, adsit noua causa, . h. e. debitum 2. . Ergo constare debet, alterum ei. qui ius retentionis exercere vult, aliquid debere. Pone enim, de hoc non constare; et utique debitum tollis: nam non esse, et non apparere in moralibus idem sunt Debi tum vero, de quo constat, dicitur debitum certum cI. IS. . Ergo ius retentionis requirit debitum certum. Id quod
20쪽
IN s T AT V NATURALI. 19- Finge iam, debitum esse certum, circa eius vero
quantitatem aut qualitatem adhuc dubium superesse; finge porro, creditorem in manifesto periculo esse amittendi crediti, atque praevidere, fore, ut debitor interea, donec debitum ad liquidum perducetur, fiat
non solvendo, neque se habiturum, ex quo redigere solutionem queat: tali profecto casu ius retentionis exer-eeri posse , si res aliqua debitoris in creditoris manu existat, quin assirmem nullus dubito, hae praecipue ratione couvictus, quod natura quemlibet obliget ad conserivationem patrimonii sui et ad quodlibet damnum a se,
quantum fieri potest, avertendum s L. B. DE KOLFP Inae I. N. et G. g. 260. et 2O8. , adeoque et ad idonea media ius dederit, necesse sit, quibus nos securos redde.
re possimus a quavis iactura bonorum imminente vid. demonstr. ad β. IO . Ad isthaec vero media quoniam retentio omnino referenda est g. 3.), consequitur, ut, tali casu existente, iuri retentioniS recte locus concedatur, etsi debitum nondum ad liquidum sit perductum. Id quod erat secundum. Sed finge iterum, debitoris permagni interesse, ut res sibi sua restituatur, paratumque eum existere ad sol- vendum, simul ac debitum ad liquidum fuerit perdia.ctum, quid' etiam ad quantum satis est, cauendum se Iutum iri: et tunc sane, quid rei restitutionem remorari queat, non video. Tunc enim nulli periculo expositum