Dissertatio iuris naturalis De iure retentionis quam in vsum iuris ciuilis conscripsit atque preaside ... Philippo Iacobo Heisler ... publice propugnabit Bernhardus Intelmann ... mense martio a. 1751

51쪽

PRAENOBILISSIMO AT VE DOCTISSIMO

S. P. D.

ta est, Praenobilissime atque Do

ctissime Domine CANDIDATE,

non de lana scripsisti caprina.

Enimvero incredibile es, gustutos in retentionum materia DD. dissensis , quantas contentiouesset reperire. Alius pro iure retentionis manifestam aequitatem naturalem militare clamitat. Huic mox controdicens alius, idem retentionis ivs. agendum esse in exilium, contendit, tanquam iuri . naturali contrarium atque inimicum. . Distinguite, interpellat alius, distinguite inter debue

tura conlimum et non conia lim, et rem acu tam

gelis.

52쪽

getis. Im non laetetis ,- obstrepit alias, dubia, nescio quae , et sexcentos nodos contra nectens. Verum utinam haec sola doctrinam de retentione

di cilem controuersia reddat f Quaere de iis is retentionis requistis ς biscitare hac super reDD. cripta, et obstupesces, se se campum tibi

aperire discordiarum et variantium horridam sibuam lectionum , citiusque. repurgari Augiae s istum, quam in unam urisperitos cogi sententia amposse, deprehendes. Et quae, amabo tes tandem causa exsit tangarum inter Icios dissensi num p Non obscura ista es, et facilis ad coniecturandum. Nimirum iusto parcioressunt in de L

endo iure retentionis leges ciuiles, eiusdemqlie re- .

usta alto silentio premunt. Silente vero Iure ciuili, naturale sequendum esse, compertum B bemus ; et sequvntur omneso Vnde ergo tanta

opinionum varietas p videtur nonnemo rNare. Et rogat merito. Ilis naturae enim idem es ac

immutabile , semperque sibi constans. Verum uti in rebus aliis fere omnibus , ita et hie suos quisque manes patitur, sua cuivis principia ha rent. In se quidem Ius naturae semper idem estae immutabile. Quatenus vero subiectiue spectatur, Protei instar varias induit formas. . Aliae . G a sem

53쪽

. . .

semper aliis ideae Iuni -, ver esidem omnibus eois gnosimidi ratio. Hic aequitatem sibi fugit, ubi

summam alius iniquitat deprehendit. Vtemque non raro male philosopbatur, infelices utemque partus venales habet, in suo cerebro natos. Tere manu DD. libros, percurre fora nostris culi, et quanta ebeus opinionum iudicatorvm

que diuersitas in iis praesertim casibus se se spe-

ctandam praebet, quos non clare decisos iura ob vilia dant, argumento non dubio, aliud cuique sis naturae inesse, imaPinarium plerisque , nec ex solidis istud rationibus ductum. En lemam malorum s eu ses naturalis neglectum infaustam errorum in scholisforisque matrem I Profecto saepe non mediocriter mihi dolet meminisse, esse nou paucos Iurisprudentiae naturalis atque uniber se Philosophiae contemtores, esse, qui eius culi ram ad dociles nugas atque inutilia taedia abi eandam existiment. haec pestis quaedam abominanda, qua teneri adolescentum animi non raro insciuntur pes e, et uniuersa scientiarum, Iuris praesertim prudentiae, facies turpiter coinquinatur. Quam ob rem omnino est, cur m rimis eos lavibus extollamus, id qui agunt, ut aute, quam ciuili Iurisprudentiae addiscendae δε moncipent, Philosesbiae sudio rationem colanta

54쪽

unt, et praesierim Iuris naturalis praeeepta ex fontibus solidioris scholae hauriant, utpote nouincertosposthac in ista progressus facturi. Hisce

frincipiis et TE imbutum cernimus, CANDIDA

TE Docti me. Exhibes nobis, me hortante), Dissertationem eius argumenti, cuius utilitas in I stinianeo Iure se se exserit ampli lima, cuiusque ignorantia non nisi monstra parturit. Animo itaque eo alacriori Praesidis , quod Tu A mihi humanitas demandauit, incivm in docto isto, quod perendie inibis, certamine suscipio, quo in gis totam, quam ventilandam dabis, tractationem a capite ad calcem inque ex meis fluxisseprincipiis deprehendo. Gratulor intimissemibus aev-

A s T I B I laudes, gratulor vitae academicae turriaevium teliciter peractum, gruulor eximios, quos in meis quoque sicholis fecisti, profectus. Redi, honis avibus, tu Patriam, et diligentiae Tuae . fructibus Tecum ipse perfruere quam divissiMe. Dabam Halae aea Milrt.

55쪽

PRAENOBILISSIMO Arnug DDCTISSIMO

DOMINO RESPONDENTI

S. P. D.

Uuanquam morem nostris diebus introdu.ctum haud ignoro. qui exiger videtur in istiusmodi occasione, qua nos hodie versamur sic dictas literas gratulatorias condendi, Dominoque Respondenti exhibendi: tamen, etsi me in omnibus capitibus huicinori mancipare nolo, non vero in totum subtraho. Nam quid eommuniter in iis reperimus, praeter catalogum meritorum iisque dignorum elogiorum 8 Ex hac ratione neutiquam Commotus pariter agendi, cum et iam fatis aliuncie scio, quam indigitum Tu ferre soleas, si alii laruden TvAs efferre tentarent. Sic tantum mei ossicii esse arbitrans , tanquam amici veri nominis , quanta sit mea laetitia, cie TVo sic bene et perfecte exacto. iuris studio , publice testandi. F ruor, quem semper erga scientias prodidisti, satis iam me de TvA ahsoluta eruditione conuinceret, nisi et haec erudite conscripta diLsertatio omnem in animo depellat dubii speciem. Gratulor ergo TIBI Amice perquam Dilectis ne de T v I seruditionis profectibus ἰ gratulor parentisin Tu Is Dilectissimis, Patriaeque. Sis ipsis solatium explendo spem deTE bene et merito conceptam, meque, si quid rogare meum est. TvA suauissima amicitia non dedignari Pergas. Vale.

56쪽

Morem eleganti verborum copia delinea. tum inde non reddi si gnantiorem conii imis, nec rhetoricas ambages Praeme. ditatus, nec laudum, ut moris esse solet, tuarum praeco superfluus futurus, iussit Occasionis, qui TE exspectationi patriae et honoratissimorum quos mox amplexibus T VIS tenebis, parentum, satisfecisse indigitat, nil nisi linguam pectoris Tisi deditissimi loquor. Suavis laetitia animi. mei potita praecipua a me UBI explananda esto, cuius obieetiam honorem esse ex assidua TvA midiis addicti. one hodie redundantem. quis dubitabit, postquam me amicum reg colere dixi Z Auctis enim Piladis praedicatis laude dignis, nonne quoque Or es felicior erit Z Ast similem inter nos adesse relationeni, est id, de quo nec Tu nec ego dubitamus. Mitere igitur fundamentum hoc gaudiorum meorum in dies cumulare, ut ex henm uolo illo nisu et E ipsum simul persectiorem reddente motiva desumam sinceritatem erga TE si nimirum tactu possibile ad altius propellendi cacumen. Quamobrem imposterum dies quicunque augmento felicitatis Tu A E notatus faustiori quoque mihi erit omine. Quod tandem ad opponentis munus subeundum me non indignum putauisti, in specie me Tisi deuinctissimum hahes. T v vero vale nec mihi absens amicitia TvA Canin sinna unquam desiste. Dabam in Frsdriciana die xxvi. Μan

tii MDCCLI.

57쪽

'M . .

58쪽

' MONSI EURMon tres cher simi,

t' ard de l'honneur, que Vis disputes Mus portent pour recompenser V s labeurs potnt entreeoupes, daignes ausit accepter ceux, que j' ose Mas adresser. Iis sollent d' unc ur, qui est epris des manteres, doni Votis usis enuers Vos amis, et que Dus aves aussi genereus ent etendu jusqu' a moi. Ne faut'il done pas, qu'ils s ent Ies plus ardents, Ies plus sinceres' oui iis te soni sans doute, Monyseur, et j'etudierat meme de les pousserau plus haut degre, si Vous me promettes, de ne me pas croire inis digne de Volre tendresse a Pavenir , Iaquelle te m' aequiterat aussi demeriter en Mus assurant, que je serat sans eesse

de Ia Silesie