Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

발행: 1638년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

ra. 2 ISAACI CAs Auso Nil=vλ-- nempe de assiduus hortator. Vale, vir clarissime S amicissime. Lond. xm. Kal. Jun. CII Ioc xiv. Misi nuper ad te grandem fasciculum, quem an acceperis,uelim significes: erant in eo multae epistolae , quas spero esse a te curatas. Opus baronianum ad optimum is clarissumum Erpentuin fuit millum.

EIDEM.

IIr clarissime, tertius iam exactus est mensis, cum librum meum adhuc musteum tibi misi. Qisa autem eo tempore jacens in lecto exadversa valetudine dare ad te literat ston potui, ubi primum meliuscule habere cepi. grandem fascicultim exaravi & ad te misi, in quo literae continebantur ad plurimos amicorum meorum, qui isthinc ad me scripserant. Multum mea interest scire an fuit rite curatus ille fasciculus ;quod ut mihi significares magnopere te rogaveram. Scripsi postcactiam alias literas, misique ad D. Grotium, itemque alios, dc demissis libellis tuis grates egi gratissimas. An tot meae epistolae perierint, velim mihi qi iamprimum significes. nam Exercitationes meas tibi suille redditas ex literis optimi Erpenti cognovi. cum tibi vacabit, cognoscam, spero, e tuis. Vale, dc me ama. Lond. Eid. Iun. CID IDC xiv. Si librum

EPIs TOLA CXXXIV. EIDEM.

NIIr clarissime, post longam Sc molestissimam tuarum exspectatio' nem tandem H reis epistolam accepi, quae stiper obitu -- τη-al nos scripta est. O quas ego tibi gratias reseram pro tali Osticio i quid rependam tibi unius illius epistolae: quicquid a me fuerit profectum, minus erit tuo munere. Gratias igitur agam tibi quantas pollum maximas : illuni vero divinum parentem nostrum H -υνζω vi; in qua verae pietatis 3e constantiae tot edidit testi monia. Plura tecum de rebus meis cupissem ; sed narrabit tibi vir honinissimus, quanta cum celeritate ipso praestolante hcc mihi exaranda Dexint. Plura igitur alias qui te de othnes amicos servet, im-

Primis

132쪽

magno mihi dolori fuit. Deus omnii componat ,& vos servet. Vale& me ama. Raptim, VI. Eid. Mai. C C I x.

EPISTOLA CXXXV.

DANIELI TILENO, it

Egi librum tuum, eruditissime Tilene, eoque nomine tibi gratias ago maximas. vellem reserre possem , dc ἀα mittere opus, in quo tot mentes sumus: sed non patitur operarum nostrarum lentitudo. Q od malum aliud quoque est consecutum. Nam quia inter maerus nolitas tamdiu hesia illa commentatio , factum est imprudentibus nobis, ut longe supra id quod institueram opus cresceret. Quid facerem αυοῦ μ ὲφίλαμ-ώλ . Nam quae videbantur oblcura de implicita, dissimulare candoris noliri non erat. Sed de nostra opera alias. Tuus vero liber, amicillime vir, incredibiliter me delectavit, ut omnia semper tua, a quorum lectione nunquam nisi melior discedo δc doctior. An erit umquam illa dies, cum iκ miis ἀπο --ἐλmm Antagonilla tuus veritati manus dabit gloriosum , dc quavis melius victoria. Sed vetat nos hoc sperare ἡ eorum hominum, qui agnitam veritatem inscito animo persequuntur. Milerct me illorum, maxime autem Veteris amici mei, qui Venctiis nuper ad incliteras dedit accuratissime scriptas , ut me ad suas partes traneret. Ibi vir ingeniosissimus & facundi ilim smultis disputat extra Ecclesiam esse me , quae una sit, Romana nempe, omnibus numeris persectissima. haec una Christo legitima sponta. in hac una speranda salus , & hoc genus quisquiliarum. Nolli enim re positam toties cramben. Ille autem non contentus immeritis laudibus Romanam Ecclesiam ornare, nostram insuper convicii; pro: dindit; de quanta maxima potest inetenti vi nostros lacerat, improbos, i ios, irrisores nominans, δέ turbarum auctores: & quid non . Heu miluerum i Ita me Deus amet, charilsime d i lene, ut ad i ctionem illam totus cohorrui. Videbar enim videre imminentem Dei dexteram,& ultricem manum. Ne ininc quidem extra pavorem luna u- cogito, his αλιουπι μήλαι. αλ ιra 3 λιπται. Det illi Deus rectat' mentem. Idem te servet, ec amorem tuum mihi. Vale, script raptim tertio Kalendas Sextilis Iuliani. Cio DC H. Galenum vocari mi

ror , virum tam assiduum in Dei sapientia praedicanda. Ego illum eo maxime nomine dianum laude& steriis pretescatione temper judicavi

133쪽

i EPISTOLA CXXXVI.

m AVIDI HOE SCHELIO.

CCtipsi his diebus notulas nescio quas ad Siletonium recens minore forma editum. Ejus simul de illarum unum exemplum tibi, Vel sero alterum mitto. non dubito te pro summo tuo in me amore muneris levitatem aequi bonique consulturum : gravissimus de minus familiariter notus Vellerus ne fastidiat nostras nugas , interdum vereor: sed adelis tu Ne munusculo, quod a se non habet, verbis tuis pondus adjicies. In Athen o pridem sumus: de procedit eius cditio,verum ita lente ut plane testudineus hic noster sit gradus. Interea suscepi quasi invitus, sed suscepi tamen, Spartiani, Capitolini de omnium id genus historicorum editionem. Appello tuam , appello Vel seri fidem , ut me vel libris vel animadversonibus vestris adjuvetis. hoc a vobis sic peto, ut majore contentione nihil possim. sum enim parum ad id ceptum viaticatus. Expertus sum in Apuleio de Suetonio, quanto usui prime editiones el- se possint. eam non habeo istorum authorum: si vestra opera mihi illa contigerit, immortali beneficio me ametiam a vobis putabo. Libellos, quos mihi dono misisti, legi omnes: nec dissiteor paucula quaedam in iis mihi observata vel suspecta vel manifesta mendi. Sed quia illa levia erant dc operis ascribenda , ideo notare neglexi . cum Voles relegam, de monebo. Vale amicissime Hoescheli. Genevae a. d. v I. Kal. Sept.

EPISTOLA CXXXVII.

OUas Franco furtum miseras, accepi, vir doctissime,& libellum in simul quem muneri misisti: eoque nomine Mago S habeo tibi gratias. Laudo saetiim tuum, quod cliam ad has minutias descendere non graveris, dum studio sie juventuti consulas. Sed te eximia eruditio tua multum in istis operae aut temporis Ponere non patitur. Alius Neneris sunt, quae a te omnes exspectamus& flagitamus. Habes amplum, in quo excellens ingenium tuum occupes, stadium. Veteres dico Theologos, qui in nobili Augustana bibliotheca latent. hos proser, sodes, in lucem Ic ii Ivo nos semper aliquo bea munere. Atticiacus noster paullatim eo deductus esti, ut iario a nobis recensius plus dimidia

134쪽

dia parte jam sit editus. Mea ratio hqc suit: ut textum infinitis emendatum supplatumque locis ederem, cui e regione versionem Dale cham pii cum notis non tam adjeci, qua pastus tum adiici. Meas emendationes quarum ratio reddenda erat, in libro animadversionum s ervavi. Si votis Deus annuerit, spondeo opus fore non poenitendum. Quanquam illud moleste accidit, quod ante migrandum hoc loco mihi est necessario , quam res sit plane consecta. Sed in fide δc diligentia Pauli

Steoliani assinis mei certa spes. Quae caussae ad hanc mi gn tionem me tandem compulerint ιώ, , puto alia epistola breviter me tibi significalle. Deus opi. max. consilium approbet. Vale, amicillime Hoeschela. Genevae a. d. VII. Idus Nov. CII Io xCul.

EPISTOLA C XX XVIII. EIDEM.

TArdius responsum ad gratissimam epistolam tuam occupationii is

velim meis imputes: quae ita frequentes sunt, ut videatur nobilissima urbs eo nomine futura nobis aliquando odio. Omnia nos quidem tentamus , ut nos nobis asseramus, Sc studiis dedamus. sed vincunt νὴ, ἀραι reeαν amicorum ossicia, de procerum quas necessitate mixtas olim apud Platonem legeram, nunc autem usu experior. Itaque omnia jam nobis hic minus grata esse incipiunt. Nam absque libellulis nostris πατι viis β . Hinc adeo factum ut mensem ipsum post acceptas tuas elabi sitierem , priusquam ad respondendum me accingerem: quod ne aliam in partem accipias, peto a te etiam atque etiam. Laudes quibus opus nostrum aspergis, eatenus admitto, ut amorem tuum in nos Sc candidum animum in ea tuarum parte deosculer. Non enim ita nos ignoramus, ut quo te adfectus provexerit, non

agno scamus. Est tamen sine quid dissimulein gratissimum mihi, quod

tuo dc magni Velieri judicio fretus , operam non male a me elle poli ram, pristi uum jam habeo. Si dabit Deus alterius editionis facultatem, multa quae pr termisimus, ad icientur: multa fortasIe in quibus erravimus, corii gentur. utique si tu, vir doctissime, juvare S emendare nostra quam commendare malueris. De Photii loco ita c en i eo. Euagrium suisse domo Epiphanensiam nullus dubito. Urbs filii Syriae nomine, cujus multa apud Geographos & Historicos mentio .iu-jus est , ut scimus cum ex analogia, tum ex Stephano. recta igitur in editione Euagrii seriptum , L m recteque interpreto, Epipoliae v. Hoc ipluin indicare voluit Photias cum scriberet,

135쪽

eκ Antiochia; sic de aliis. Non tamen displiceat, si quis putet legendum eise: α . A Habes super hoc sententiam meam. Tu vicissim de Sidonii loco nuper a claris. Lipsio emendato ad Paneg. Plin. p. io. quid scntias scribe. Nam mihi videtur insigniter vir doctissimus elle hallucinatus. Verba Sidonii: Vlpio incomparabili principi comparabilem panegyricums i t. placet illi: incomp. neg. Non capiebat acumen dicti. Vult Sidonius, Traianum nulli principum elle comparabilem ; sed illi ipsi comparari posse Plinii librum. h. e. ut inter omnes sui ordinis excellit Trajanus, ita inter omnes panegyricos Plinianus. Nosti argutias Sidonii: est quando frigentis. Exspectabo tamen judicium tuum. De iis quae nunc in manibus habemus proxima epistola σμοῦ λ d. Varia enim molimur. necdum quid edituri primum simus, constitutum habemus. Puto tamen aegre diutius nos repressiros Suetonium, qui pridem a nobis r censiti publicari per nos gestiunt. Quamobrem, mi Hoescheli, si quid in eos infelicissimos hactenus scriptotes habes, brevi

Α D ternas brevi spatio mihi a te redditas duabus epistolis respondi : quarum alteram ad Bongarsium misi : alteram hodie traditurus sum Mago mercatori , apud quem habitat adolesccias Augustanus, quem mihi nuper commendasti. Hujus unicum argumentum est, ut honestissimo dc eruditionis amantissimo callentissimoque Tardiaeo meo istac proficiscenti aditum ad te patefaciam. Ille quia literas amat, te quoque Sc amat Sc colit.Tu cum ipsium noris, amicitia tua dignissismum judicabis. Hoc interim mihi accrede, & omni ex parte letus ac foelix per lustra multa s. a. --Lutetiae Pariliorum

EPISTOLA CXL

EIDEM.

136쪽

dit, ne accidisset: neque enim suturum dubito, ut confundat te hic nuncius,& magno assiciat moerore. Homo es dc homo humanissimus : pater eras . magna ista sunt luctiis incentiva , m 1gna fateor; sed aliis; tibi mediocria aut potius modica, habcs enim parara praesidia minuendo luetiit, quae nota sunt oppido paucis. His, oro te, nunc utere, vir doctissime: dc literas, quarum tanta in te notitia, a vulgi calumniavindica, quasi illae nihil admodum cultoribus suis prosint. Tu vero

proba exemplo tuo, 'Π --ἰita vim nanc inesse, ut ea

praediti non solum de Virtutibus disserere: verum ci iam praecepta illatum T - poisint exercere. Nemo cst paulo saltem humanior Europa tota, quin iciat erudit illamum es le te , dc omnia innumerato habere, quae adversus luchim e Veterum sapientum scriptis solatia peti queant. Fac nunc experimento isto cognoscant tui familiares & amici, illa te non legisse, veruix, imbibi illa: non oblectationem ex iis quaesisse, verum adverses omnia fortune tela certa inde remedia tibi comparaste Super omnia veniat illius tibi in mentem,qui gravissime pallius auream vocem emisit: Dederat Dominitar ablutis Dominus sit nomen Domini ben dierum. Tεἰς αἰωρμε, nii H Vsthcli, ἀγκu, qui totos se cum omni-bii, suis providentiς divine permittunt sic, ut quicquid eveniat,ita me lius esse persuasissimum habeant. ω F-: d νηπtνΘλ ω'ως φαρ- . , , t Deum supplex veneror, det tibi hunc casum sic serre sortiter, ut posthac laude & omni genere bonorum florens inter florentes tuos vitam producas quam longissime, quam beatissime. Vale. Lutetiae Pati

siorum. a. d. xv. Kal. Dcc. CID IIc M.

Ratae mihi quas nuper a te accepi, Κuglere charissime. Mirabar sa- ne silentium tuum, Jc tacitus apud me fidei non servatae reum peragebam. Memini enim sic a nobis te discedere, ut spem saeeres assiduarum literarum, ex quibus de tua valetudine dc studiis fieremus certiores. Amamus enim te ego Sc uxor: semperque jucundissimum nobis futurum est, si te valentem vigentemque de in pietatis virtutis ac lite ratum studiis quotidie promoventem intellexerimus. Hoc votum nostrum est: hoc a Deo opt. max. tibi, charissime Icustere, perimus,oramus. Nos valemus nunc quidem sic satis Dei beneficio: sed post tuum discessiim graviter aegrotavimus ego Se Conjunx: obiit ctiam charissima filiola Abigail non sine summo parentii luctu. Sed enim S a P , ---Mjilicior Corale

137쪽

t 13 Is AAcI CAs A u BONI βουλε. cuius voluntati non acquiescere summa amentia simul de impI tu. Illum oro te, servet, reg1t, fortunet. Viro optimo parenti tuo dc matri quoque plurimam a me dc uxore salutem nuntiabis. Velim etiam verbis meis salutes clarissimos doistissimosque viros funium, Glase

EPISTOLA CXLII. τ

PUto accepisse te, vir clarissime, quas ante dies circiter xv studioso, euidam Anglo tibi perserendas tradidi. eo nunc brevior ero : pr serti in cum variis curis distrahar. Probus nec venit nec scripsit: ut jam quid eo sit faetium hic nemo sciat. Spero tamen Francofurti eum ad nundinas futurum. si ita est, tu illum in reditu videbis. Videor mihi intellexille inibi este te, ut cum Stephano inita societate Plutarchi editionem suscipias. Nollem id me celasses: juvissem sortas Ie vel re vel consilio. denos illum scriptorem dc nos aliquid in his literis videmus. Optimum lenem nostrum solum sibi videri sapere, nec miror, nec suam ipsi vel famam vel doctrinam vel sapientiam invideo. Paulum Datrem id apud me tantopere dissimulasse demiror. Suetonium nuper relegimus: accipies ejus exemplar unum a Datre Paulo. In Athen o nunc sumus : quo absoluto sedet animo nutantem rem familiarem terio firmare. Deus Opt. max. cepta adjuvet: quem supplex veneror, servet te, tuam ac tuos. vale vir clarissime. Gen. a. d. Kal.

Sept. CID ID XCVI.

EIDEM. t 7 Post longam & mihi molestissimam exspectationem tuas tandem accepi. quibus tunc de pluribus respondebo, cum Se plus otii fueronactus. de ex aula redierit Guillelmus Ranchinus vir doctiis mus, juris proselior in hac schola ordinarius, tui amantissimus &studiosissimus. Is cum aliis multis Omni studio, - ν - δὴ --tis agit ,'ut vel te vel Lectium in hanc urbem pertrahat. De Lectio si qua suerat spes, ea

nunc valde minuit. Tu si animum huc appellere volueris, non erit spe ro cur te poeniteat. Me quidem mutationis non piget aut poenitet, nisi quod veteris patriae amor urit animum pes saepe. Atque utinam

, seri

138쪽

fieri olim posset, ut ego & tu in pristinas sedes restituti stui invicem amicitia nostra eo loci possemus, ubi eam inchoavimus. Id quoniam nulla spes est polle unquam perfici, habeo quod gaudeam , in eam venisse me utbem , ubi & pietas viget si usquam in Galliis, & ubi quantum humanis rationibus provideri potest, habitatio securissima , ubi

denique honestissimorum & literarum amantissimorum virorum magna copia est. Cogita igitur, obsecro te, meus amor, & si huc animum inclinaveris, fac me certiorem. Sc meis uxorisque vel bis lectissimam

coniugem tuam Sc filios plurimum salvere iube. Scripsi raptim. Mom

QUod diu multumque sunt moliti amici hic mei atque adeo Senatus populusque Monsipsiensis , ut me huc pertraherent, id tandem, vir charissime esse perfectum jam, opinor, nosti. Quod per alios

potius quam per meipsum factus sis eo de consilio certior , condona, obsecTo te, occupationibus maximis & plurimis molestissimisque,qiii bus sub profectionem meam ab urbesum paulo minus obrutus. Ira quod pr stare ipse non poteram, id ut meam vicem exequeretur frater, rogatus a me Vehementer atque obnixe est. ejusdem fidei & Juvenales tuos tres M s. commisi, ut eos tibi quando jusseris perserendos curet. Magnς vero grati , quod illis me tamdiu uti volueris siverisque. etsi factum negligentia mea, ut illis nondum sc estem ut decreveram ii sus. dum enim diem de die duco, & alteium cras sem per exspecto , expertus sum tandem quod ille ait, Αἰώ r πιιὼλuως - .e ἀ m ταλαιει. Omnino si quantum in me harum rerum studium est, tantum ingenui pudoris non si istet, excusare apud te factum meum, postquam illos huc atru-l i item,quam illis carere maluillem. valde mihi enim unum saltem utile illorum erat futurum ad multa, quae paro. Sed Dcus ne sitit, ut dici unquam studiorum curiosus , officii incuriosus jure queam. Redeo ad profectionem in haec loca meam, quam ego non dubito miram tibi visum leti. Atqui hoc , vir amicissime, scito , itaque persutium habeto , nihil hic a me factum temere, nihil propere , nihil inconsul- te: biennium integrum traiiuim hoc negotium est. Testis mihi Dominus toto illo tempore aliud nihil optas e quaesisseque me , nisi ut liberalius p ullo stipendium nactus curis rei familiari, liberam , stuue lucratum me dedc rem . λ Hoc in coetu nolbo, hoc

139쪽

I3o ISAAEGI CAsAu BONI apud Senatum , hoc ubique sum semper pro stas :.Sperabam re aliqv ndo ut nostri aliqua haberetur ratio. Cum omnis tandem pricisa spes videretur, cum me privatim multa urgerent, cum instarent quotidie Mon spelienses, nostri obsurdescerent, dedi manus, meamqui operam iis addixi, qui illam tanto desiderarent opere . Accedebat eo respectus quoque matris, cujus negotia meam praesentiam expetebant: ca vero non longe hinc abest. Erant Sc alia nonnulla momenti quam, maximi, quae mihi nunc Habes caussas consilii huius mei, cujus ne me poenitere unquam possiti, facturos omnia spero , qui mahuc vocarunt. Hactenus quidem certe omnia laeta, omnia spei plena, etiam ultra spcm. Mirus enim omnium ardor in literas, nec minor cunctorum in nos amor. o 3 ciri ego soli me, meos meaque omnia committo ac permitto. Hic te quoque, charissime Gothosrede, ac tuam & tuos se et, regaI, fortunet. Vale. scripsi raptim Monspetii. Nonis Ianu. CIO ID XCvII.

EPISTOLA CXLV. EIDEM.

Q Uod a me postulasti binis tuis responsum, ecce illud tibi, Gotho -

srede praestantissime. Erit puto, parum gratum iis, quorum cause faves de plane, quod unt, η -- Σκυθῶν ρ-σ t. sed animum hominis flectere nostrae opis non fuit. Si quid aliud tua causa potero , confideesse me totum tuum. Nihil tam disti cilis imperaveris, quod non libentissime spe gratificandi tibi sim sitscepturus. Expeti te hic ab omnibus doctis scripsi jam ante non semel. dc est profecto ita. magnum enim merito nomen tuum ubicunque purioris surisprudentiae studia vigent. Spes est, si facilem te praebueris , posse eam tibi parari hic conditionem, quam fortasse non sis aspernaturus. Sed quia vii clarisIimus Ranchinus, qui tibi omnium cupit plurimum , dc sumanam apud suos auctoritatem obtinet, ex aula nedum rediit, amplius de hoc ne- fotio inpi sentiarum scribere superscdebo. Leetium quidem nostium, lularum illud delicium, vix spes ulla superest posIe huc unquam cogitare. Ego dies noctesque hoc molior, hoc Deum oro, ut iterum ui vitam aliquando possimus degere. O si ejus voti olim me Deus damnaverit tiim demum dicere incipiam; nunc juvat vivere. Sed sui pili-iuum Vale meus amor, & diu felix vive. Scripsi raptim Mon- spelii in Volcis Arecomicis. Idibus juniis can Io xcvra.

140쪽

. i ir mi nil mazyblam : tabius in uir itetae tuae, Vir eximie , quas ante mensem fere integrum accepi, tu cundissi mς ut semper mihi acciderunt. Gauisus sum valere te, Illam de tuos: eoque nomine gratias egi Deo immortali: quem lupplex Ve'neror, ut te se et αν ον η ---ῖν. videor . mihi Lutetiae elle cum tuas & aliorum amicorum literas lego isthinc missas. non potes autem dubitare,si meos nosti mores, desidelium patriae & tot amicorum, quos in patria reliqui , subinde ad occasiunes recrudescere, & animo meo Ρλ- ἄλγεα infligere. Aς ἡ- , ,Lανις ει ι η μειν s, qui patriam non amat, aut fidelium amicoru desiderio non tangitur. Mihi quidem comea fibra non est, neque . ne , ut Stoicorrim pol

sim probare. Quamquam ea quotidie mihi narrantur de rebus p retriae , quae meum illius desiderium magis ac masis in dies levent. Nealia commemorem, doctrinae parricidialis alteriores , genus homi num Bos O s , plurimum istic posIe & potentiam illorum quotidie crestere, e multorum sermonibus & Iiteris nonnullorum intelligo. Gratulor igitur ipse mihi, quod illa cillem non video , quae sine dolore intenti audire non possiim. Constat mihi pestes illas quieicere non posse. habent propositum sibi scopum, cuius ut fiant compotes, nihil Dicturi sunt intactum. facile inj---- ius m. Quoties venit in mentem concionum Gonterianarum quas pei illam Gaadragesimam habuit, quae Henrici Magni c. aedem praece mi, toties contremiscimi mihi artus metu futuri. Avertat terris hanc pestem Deus immortalis. Ex istorum grege est impudens ille Graeculus, qui nos et librum aberses me edens hoc inter caetera nefaria excogitavit, Uod mihi convicii loco obijceret,Patrem meum sententia iudicis la-Dia eo vitam finisse. Resutavi hanc calumniam brevi scripto ante duos menses edito, sed quod maiori insertum operi lucem adhuc videre non potest. Habent qui me amant, cur mihi gratulantur : non potuille perreditissimum nebulonem invenire, quod mihi exprobrarer, praeter con- vitium ita falsum , ut ne Diabolus quidem illius pater rallius aliquid vosset excogitare. Ingratus sim erga Deum,nisi illi gratias agam,eo potre esse me natum, cuius vita speculum est probitatis & omnium vir tutum. Illi ego debeo quicquid in literis didici; sed tu , vir optime &doetissime, si par tis mea vita tibi esset nota, negaro prosecto dignum me , cui tantae prudentiae & sapientiae viri nlius audiam. Inchoavi

uia librum

SEARCH

MENU NAVIGATION