Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

발행: 1638년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

131 Is AAcI CA u BONI librum de clus vita & morte,quem si Deus dabit absolvere, facile mihi, scio , ignosces, si de patris laudibus tacere non possum. Calumnias infandi Graeculi scito a me sic esse consutatas, ut vereri non debeam , ne trost sanatum ulcus cicatrix maneat. verum ut dixi nondum ea scriptioucem potest videre. Esse qui molestiam aliquam tibi exhibeant , non sue dolore e tuis didici. Sed esto bono animo, vir optime dc docti silamet conciliant hos tibi inimicos tua virtus dc quae in re est eruditio. Oro Deum immortalem, ut in omnibus tuis inceptis tibi adsit,& modis omnibus te fortunet. Vale. Londini. vi. Eid. Aug. CII Io CXHI.

EPISTOLA CXLVII. DOMINICO B A V D I O.

T Rinium tibi pro eo ac debeo,amicissime Baudi,ex animo gratulor, quod ex ipsis pene Orci faucibus ereptus, salvuS tandem atque in columis istuc perveneris. Habes igitur, ω τ πη--ν πυ-- , Iuc lentam materiam, in qua foecundum illud tuum &-ingenium exerceas. nam si 4 Al πινων, quanto illud suavius, tantum Opt. Max. Dei beneficia fidibus tuis numerosissimis aptare, dc mem fiam illius posteritati consecrare Deus bone,qui fluent numeri ex isto mellito plane ore tuo, si hia semel in manus sumpserist puto equidem, licet alte in animum tuum praesentis adeo periculi metum descendisse non dubito; longe tame nobis,qui tua omnia miramur,descriptionem tui casus sere suaviorem , quam acerbum fuerit tibi frementis undique maris & indignantium undarum murmur. Excusationem tuam lubens accipio. Non commisiilemus ut esset ca opus , si hospitium tuum habuillemus notum : quod cum te sepius rogarum, semper sum expertus inexorabilem. Constitueram nihil non tentare,qui possem ossicio fuim in domum te visere: sed consilium meum praeceps discessio tua antevettit. AM G --,α Cum praesertim in

nobis sit mutuarum literarum commercium exercere, quas Vere dixit

Vale doctissime Baudi, dc si me amas, viro amplissimo Maecenati tuo, quem ego iuxta tecum & colo tu observo, plurimam a me salutem. Equidem inter aduersa mea resero, quod pro istentem illum a nobiscum saepius quaesiverim, invenire tamen non potuerim,ut praesens prinsenti valedicerem,& veteri verbo rogarem,nunquid vellet aut iuberet. Iterum vale. Lutetiae Paris. Eid. Fcb. cla lac II. raptim more meo,

142쪽

E P I s T O L A CXLVIII. EIDEM.

fuisset,lamen cupidos adhuc nos dimisiliet, nec plane dum satiatos. Equidem hoc mihi non sumo, ut de talibus iudicium putem serre me posse: si quid tame usu longo consecuti sumus,neq; in totu linguae Latinae sumus i ..5i,quid sit Latine scribere noli scimus, nisi hoc est ita loqui, ut tu loqueris. Sive versibus sive --a te scripta lego, videor colloquetem mecum audite,sin; fuco, sine cincinnis de meretriciis ornamciitis,quibus insana liqc juventus ἀν ζ λόγου metitur. Quod autem novum vitet genus institueris,& ad Colendas Musas, tam propitias tibi Deas, totum te contuleris, ita vivam, mi Baudi, ut cxca re gaudium insimum magnum capio. Bene sit viris illis magnis, qui tibi isthic manum injecerui,& in tua in castra, etsi sortalle obtorto collo, duxerur. Quanta enim passura suit res publica literarum iactu ra, si tam excellens ingeniti in tenebris dc inter forenses rabulas aut aut alicuius mancipia consenuisset Scito vero ex omnibus, qui rebus se, cundis tuis laetantur, neminem esse qui magis ex animo tibi gratuletur. Vale praestantillime Baudi , dc me ama. Lut. Paris. a. d. x. Kal. Jan.

EPISTOLA C X L I X. EIDEM.ET si Lutetia nuper discedens propter grassantem ibi luem dedi ad te

literas, vir clarissime, tamen quia sciebam Euer inum nostrum, quem mihi commendam, ad te scribere , lubens pauca haec exaravi: ut scires me ubicumque locorum tandem sim, tui memoriam jugem servare , te amare, te mirari de illud praestantissimum ingenium quo eraeellis. Legi his diebus incredibili cum Voluptate Carmen aureum , quo vitum divinum de novum ejus opusEusebianum laudasti. nihil poteratraeque elegantius neque Latinius. Iam sententiarum gravitas cum perspicuitate ita certat, ut nescia utrum potius mirer Oφη,ειαν ἔ Hiae meo judicio praecipua virtus est, an τ ιγυν τ - . taceo pietatem Megi πι, quam totum carmen spirat. Itaque m cito me rapuisti in admirationem tui: eui jam pridem gnarum ψ cur by COOste

143쪽

δεινότ4luta Nos paramus Polrbium : quem authorem si dabit Deus

edere, ut est animus, non erit, spero, cur operae nos poeniscat. Sed magnum opus futurum est: mole quidem certe: utinam & re ac legitima aestimatione. sed de his alias volente Deo, qui te servet. Vale & me ama. Brettoneriae. IV. Kal. Oct. CIo IocvI. Peto a te ut clarissimum virum Vulcanium meis verbis salutes quam officiolissime. Scripsi nil

per illi.& libellum misi, missurus etiam tibi,si tasset ad manum exemplar, sed culpam emendabimus O- λῆ brevi.

EPISTOLA CL. xiii IE IDEM.

DRimuinibi de constantia, quam praestas in amore mei, gratias pro

eo ac debeo gratissimas agam. Fateor enim me in aere tuo esse , neque temper in scribendi ossicio paria tecum posse facere.. Ut alia tem pora omittam,nuper certe cum novissimaS tuarum accepi,& quos ad iunxeras libellos, debitor adhuc tuus eram, neq; iis dum responderam, quae ante unum alterumve mensem a te mihi fuerant redditae. Habes confitentem reum, cui te ignoscere candor postulat naturae tuae, de σαννωπιγου, F Accuses per me licet cessationem meam , dcδc supinam si lubet appelles negligentiam: feram aequo animo quidvis, modo ne animum tuum ulla tangat suspicio amoris erga te mei imminuti. . μὴ γιν. . ,-- Accepi ab eruditissimo Rutgersio orationem tuam ad studiosos Leidenses habitam. cujus lectio quantae mihi fuerit voluptati, verbis nequeo exprimere. Proprium hoc est omnium tuorum scriptorum , ut in animis legentium Τι-ὲνα leo tibi Πω, ε..in familiare est Sed me nescio quomodo admiratione majore affecit, carmen illud tuum purissimae LM ainitatis , quo hem N. parcntasti. o Veneres, mi Baudi, tuas i o elegantiam pari gravitate conditam l expectabam carmen a Pocta , inveni severum judicium de viro longe gravissimo. Revocavit mihi in mentem ejus carminis lectio, quae nuper super eadem re ad me scribebas. in quo miratus sum adeo immutatum tibi fuiste animum, ut quem tot Iiteris mihi commendaras, nunc ultro gravissimis verbis ac cusares. Equidem mutationis huius causam e tuis literis parum capiebam , quam videor ex illo carmine luculento plane jam intelligere. Fraudi nimicum viro docto Ac pio statem filisse omnes narrant, neque

tu negas tat scivius aliquid quod priores magistros nostros fugerit.

144쪽

, E p I s Y o L It. rs 1 Iam enim, uti video, res eo rediit, ut in unius doctoris verba omnibus sit jurandum, qui pii volent audire. Meum non est de tantis rebus ferre sententiam. dissimulare tamen non possiim , rem videri mihi admiratione omni dignissimam; neque ulla pacto mihi rationem illam satisfacere quam ipse non semel commemoras , lapidem vel male positum

non esse commovendum. Agnoscis enim tua verba: Toleranda sunt a-

dum riuia temporum. Enimvero ista ratio de axioma istud quam vim habeat , de quid ex eo consequatur necellario, acumen tuum sugere non potest. Verum de istis rebus plura alias. nam quod nolo te nescire, accidit mihi dum cogente necessitate in lectione Patrum eo animo versor, ut totis ingenii viribus nostra placita propugnem , ut de nonnullis capitibus universae Eccletiae antique admirabilis consensus in stuporem me daret, ac figere gradum cogeret. Atque hoc nunc me studium habet: quem ipse nosti a Romana tyrannide sic aversum , ut ne mo queat magis. Haec raptim exaravi, plura, ut spero, brevi scripturus. Vale pater Latini sermonis & omnium clegantiarum. Lutet . Paris. Kal. Maii cio IOCVI. Suetonium imper editum in hac urbe, sed nondum plane absolutum s desunt enim indices nosti arum animadversio

num ) brevi a me exspecta.

i EPISTOLA CLI. EIDEM.

Aetiim esse te uxorem ex animi sententia proximae tuae me dociae runt. Gratulor tibi, vir clarissime, dc ex animo gratulor: eo qui

dem impensius,quo mihi notius est 3 χαμ ἔ-,quantum sit studiorum adiumentum grata de uxor. Erexit me is nuntius in mingam spem de tuis praeclaris inceptis. Deus immortalis,verus ille de conjugii autor de praeses, effundat in te dc uxorem tuam genus omnς suarum benedictionum. Quod ais optare te , ut de te cum ipso Rege potius quam cum aliis egissem, falleris. nam de cum ipso Rege egi de cum viris magnis τὰ αμφ' α- . Multi sapientissimum Regem dc erit- ditissimum plenis velis m tuas laudes nom semel audiverunt. Sed non est mos Anglorui ut viros eruditione claros aliunde accersant. Dieto sapienti sat est. Si quid me volueris curare, quod erit τ ε muniere opera mea,neque falleris expectationis. Vale. Lond. prid. Non. Febr. Srio Gall. cla I cxm. 4

145쪽

T Geo tesponsum ad binas tuarum : prioribus significabas non esse tibi te ditas meas postremas I polletioribus illas ais accepiste. Gaudeo non dubitare te de fide mea, se sumo amore erga te. sed quod ais, gratia me non uti qua valeo apud regem longe optimum & longe sapientillimum,tu s hie sis, aliter sentias. Verum quidem,non obscura Regem dedi Is S quotidie in sermonibus suis dare testimonia suae orgame benevolentiae: led non ignoras aulica negotia non ab unius voluntate pendere. Ne plura dicere cogar , scito me peregrinum elle in Anglia ; ubi peregrinis non aliter bene est, nisi quamdiu magis posiiunt quam φ vel unica iustoriola, quam ad ρ-Heinlium,fidem dictis meis abunde fecerit. Sed thaec internos. Quod scribis; uxorem tibi contigille exanimi sententi.i gaudeo dc tibi toto pectoris ine gratulor. Spero magiaum tuis studiis accessisse illa ratione: dc ut ita sit, oro, oblecro Dominum Iesum ε---ν-Ego Dei singulari beneficio expertus scio,quantum in eo sit positum felicitatis. Itaque si quis mortalium, facio lubentit si me, ut consentientis matrimonii pii &honesti laudes praedicem. Sed haec tua Sparta erit, qui mihi visita es in tua elegantissima& mellitis lima epistola ad id argumentum μεγαλο*ωνσλὼν tractandum esse aptissimus. Sed fortaste occupabit te bono publico suscepta historia patriae. Accepi a nonnullis, jam aliquod re singularis industriae tuae ... μ ν , illustrissimis Ordinibus exhibuisse,& plausum tubile. Quare eo etiam nomine iterum iterumq; tibi gratulor. Quem mihi nuper commendasti adolescentem, vidi tantum semel. Is si opera mea opus habuerit, dabo operam, ut intelligat quanti ego te faciam. Vale vir clarissime,& summopere mihi colende.

EPISTOLA CLIII.

DOMINICO γ E VIC QUM ERICI

F. Abbati Becrensi.

F llentium meum Potnodo inter preteris , Abbas honoratissime ,

nescio. Me certe suppudeat tam larae scriptionis: nis conscius ipse hi sim multarum & sxoitim occupationum, quae me hactenus scripturientem

146쪽

i E O s To Τοῦ pruseritem impedierunt. Absque iis siti sset frequentes meas habu Issis. nam de tuas Hiccre cupio: & rc maximae silet adolescentem non ponium , qui meus est in te amor, non hortari ad compestenda acriore in dies impetu literarum studia. Age igitur, mi Domini ,quam cxcitasti de te expectationem, ne destitue, sed supera potius de vince. Id veronis ipse tibi desiis, dissicile tibi non in futurum. Primum te Deus Opt. Max. ingenii necelsariis dotibus benigna manu instriixit: patrem dein. M habes, cui nihil antiquius , quam ut Omnibus te virtutibus ornatum videat. Taceo praeceptoris tui diligentiam. Silao eriam doctissi iiii Ribesti exemplum jam tibi domesticum. Cum igitur talia de tanta irritamenta ad studia habeas, noli per Deum immortalem committere, ut tu tibi solus defuisse possis videri. Vale, Sc nisi tu non vis,brevi literas tui intueris prosectus indices mitte. Vir te amantissime salutar,

teque una mecum orat,ut illustii de lectissimae matronae, Dominae matri tuae, stris verbis plurimam salutem nunties. Lutetiae Parisiorum.

a. d. xiv. Kal. Iamrarii CII IDC.

EPISTULA CLIV.

FLORENTI CHRISTIANO. '

Α Ccepi ante paucos dies,vir doctissime, notas in Athenqum aliquas, i aesarissimo Servino missas r in queis ego cum tuum nomen Non semel inucitissem, arripui libens hane occasionem scribendi ad te, atques rii modo non nolueris, amicitiam tecum instituendi. Equidem a qeo primam Graecarum literarum amore sum captus, te quoque amare,observare & mirari nunquam desii. Noram enim te, quam illarum rerram cognitione excelleas, quarum cupiditate totus ipse ardebam. Atque hoc velim mihi accredas, Μ in ιεν --, 'acerbam mihi siepe vitam fuisse quod te cum caeteris oppido quam paucis rei literariae fulcris Sedestinis idem vestroque ductu proficeve nondum quitus sim. Quinniam tamen ς. o lai ,non abieci adhuc omnem spem. Sedet enim , nisi conatibus nostris summus humanarum rerum arbiter adversetur, Lutetiam statim φει-l τ υκῆ excurrere, de te, vir doetissime, eadem invisere. Interea ago tibi pro illi, in Athenaeum notis,quas mecum nuper communicasti, gratias quas nullis verbis explicare possim.

Hoc illud est, quod jure oc metuo semper dolui deo procul ab iis nos 2besse qui nostra studia poterant adiuvare. Mea vero prae ua fuit quaedam infelicitas, qui dc consuetudine tua carui de doctissimorum scriptorum lectione,quae proximis hiscet annis edua esse a te Angliis

k quidam

147쪽

a 38 Is A vct 'CAsAu BGNI quidam me docuit. Dici non potest quam male ea res habeat. Frustra enim omnem ad hunc diem movi lapidem, ut illa mihi si eundo pararet, eo magis quod Athenaei quaedam suis Ie in illis a te emendata ex eodem eruditissmo juvene intelligere memini. Nam quod te non sumsit, ejus aut horis editio suscepta nobis studio haut dubie maiore quam consilio. Sed amabo,vir do stillime, laborem meum potes enim ὶ tuo subleva. Hoc ego sic te oro quae idque, ut nihil queam aut studio majore. Vale & vive ac flore diu, storidis lime Μ. ηαε αωla. Gen. a. d. v I. Gl. Octob. C ID I CVI.

c Tu gratum mihi fuit, cum tuas heri accepissem, amici is me Foppi r dolui tamen eo potissimum tempore tua poematia mihi fuisse allara, quo minime vacuum supererat tempus ad ea legenda. Nam etsi sacile intelligo ejulinodi tua este, ut censore opus non habeas: secisi sim tamen luoentissimo animo, ut qui aliter nequeam, hoc certe ossicii genere amorem meum tibi. testater. Sest nos impraesentiarum sum alie molestet cur habet exercitos, tum etiam regia bibliotheca: cujus custodia stiperioribus diebus nobis suit demandata. Itaq; non voluntatems edotium de ille nobis scito, cupidis alioquin voluntati tue morem gerendi. Epistolam vero stiper. obitu Hadriani ἔπι --ν. quam ad I. Soligerum scripsi, cum non invenirem, ut scires memorem me esse illorum sermonum, quos una habuimus, cum proxime una ellemus , raptim aliam exaravi argumenti ejusdem: quam si ejusmodi esse putas, ut amiculi; nostic Iestem apud polleros illam extare cupias, iudicio tuo: itaris per nau licet Ego neque cam ncque quicquam meorum facio tanti, ut dignum judicem oculis eruditorum. Verum ipse prO uapru'dcntia statues. Vale. Lut. Paris. a. d. XIV. Kal. Ian. CID ID CIV. 1 : . in l

EPISTOLA CLVI. E I D E M.

Eti reverso mihi a Synaxi sacra reddita est epistola tua,eruditisii me

Foppi. Gaudeo no mcdiocriter amore tuo in nos qui cisi vehemes, non tamen si mus nos hac parte abs te vir ci, parati de omni alia laude

148쪽

i Em 's T O L AE I 39cundiς virginalis plenus vultus, sensi captum me amore tui: hoc est, virtutis me & modestiet quam prae se ferebat & tacentis vultus. Postea vero quam de pietate, de literis& virtute eos sermones habuimus, quorum ne te quidem video esse oblitum : tum vero auxit adeo meus in te affectus , ut jam nihil mihi posset gratius accidere quam abs te a niari. Enimvero detestant alios alia: nos secundum --τἰν Θυν in prima parte felicitatis ponimus amore bonorum. Quare duobus no minibus gratissima mihi suit epistola tua r & quod me tibi charti esse abunde testaris, & quod memoria etῆ ιτου Hadriani Gulielmi conjunctissimi heu nuper mihi ila summe chari eleganti carmine ornasti.

Omnino dignus erat optimus ille iuvenum , quem amarciat ViVum Ο rLnes, quibus sereniores Muse sunt cordi: de quem nunc fato de- nctum lugeant omnes earundem Dearum

Luere Arabicς quantam in illo capite jacturam fecerint, nemo facile dixerit. Pietas vero probissimi adolescentis quanta quam singularis 3 ut sine lacrimis recordari tristis illius diei nequeam, qui tantum thesaurum nobis eripuit. Αλλα mi κιν; Θι. ωλβουλη'. Vel um de his quando & quoties Voles, plura coram. Vnum te rogo, nobilissimum& generosiisimum & studiis melioribus accurate excultum adolescentem,qui nuper ad me una tecum venit, meis verbis quam officiosissime salutes. Valete ambo,&me amate. Lutetiς V. Septemb. CID I cI v.

EPISTOLA CL VII. - EIDEM.

I Iteras tuas, cruditissime Foppi, suturas per se gratas. reddidit mihi gratisi imas adjeimim carmen , quod in Hadriani Gulielmi Hissingeniis, iuvenis multis nominibus dum viveret mihi charissimi, obitum immaturum scripsisti. Nemo illum norat, quin iis laudibus fateatulit gnissimum, quibus est a te ornatus. Ego quem ille heic unicum ac prope solum testem habuit pulcherrimorum inceptorum , ad quae dies noctesque se strenue comparabat, tristissimo hoc casu in tantum dolco, in quanium virtutem amo & studia literarum , quibus nihil inihi charius, industria felicium ingeniorum cupio promoveri. Quae Belgiae vestrae propria quodammodo videtur elle virtus, morum simplicitas, ea sic in Hadriano excelluit, ut vere possim affirmare neminem eo Pro

biorem , aut magis αυλαιον mihi fuisse unquam notauri .

Eruditio vero supra annos plane stupenda. Omitto Graecae Latinaeque linmiae summam petitiam & omnium honestarum artium, quae liberar liter

149쪽

r o Is AAcI CAsAu BONI liter & quidem Lugduni Batavorum educatum doceant. At in rerum naturae universe dc ἡ cognitione quos Sc quantos, Deus bone i fecerat progrestust Hoc tantum dicam, medicis excellentibus, qui pinstantiam iptius in hoc genere animadvertebant, suisse miraculo. Nos vero nihil impensius in eo mirabamur quam literarum Arabica rum notitiam. Paucis enim annis studio, labore ac diligentia eo iam perVenerat, quo vix tota Europa quemquam adhuc perventile, si unum aut alterum excipias, notum habemus. En, mi Foppi, qualem qualitumque juvenem res publica literaru in amisit. Nam qui in ipso adolescenti .e store adhuc erat, Jc omnia quae diximus fuerat consecutus, quid censes facturum fuisse, ii eum ἰω non rapui sset Lugenda cane publica sors literarum : quq in imo hoe capite tantam feci jacturam. I ple vero non lugendus, scd beatus potius predicandus: qui

onere T mature liberatus caducam & malis obnoxiam vi tam meliore mutavit. Sed redeo ad carmen tuum , mi Fors, tibique etiam eo nomine graIias ago, quod exemplo tuo popularibus tuis, nobilii limi iugenii juvenibus prςivisti ad celebrandam polla itque tradendam Hadriani memoriam: quo nihil potest mihi gratius accidere. Vale vir doctiesime, de quod i upra omnia est,

Lutetiae Pariliorum , v. Kal. Octob. CID IOC IV.

EPISTOLA CLVII. EIDEM.

OCcupatii limus eram, cum tuas accepi: dictabam enim aliquid quod jam ad typographum erat deferendum. Sed nulla unquam

suci it occupatio tanta, quae me a tuo colloquio avertat. sucundillimae situr milii fuerunt literae tuae. Atque utinam propius abessemus. Asidissem in linum tuum dolorem meum propter scelerata mendacia

prostigati pudoris hominum , qui astu me adorti sunt, ut facilitate ac modestia mea abuterentur in detii mentum veritatis. Ego stultissimus Se inconsultis in ius sui, qui aliquid candoris putavi in illorum animis posse reperiri. Obstupui cum mihi eorum sermones reserrentur,neque silui: scd statim ad Cardinalem Perronium epistolam scripsi , cujus exemplum cupio dare, cum primum te vidcbo. Spero non ingratum forc. Hoc tibi erit uia o pro tuis eleganti uimis versibus, quos legi magna cum voluptate inter has molestias. Eorum quae mihi de consilio tuo di illi, meminero. Et fortaste tibi mihique simul prospiciam. Sed quoniam ex es totam deliberatione res pendit, nihil addam de ea re am-

150쪽

plius, nisi quod tibi persuasum velim ardere me cupiditate eo veni rudi

de naigetas uti, tibi liberum erit putidissimis otiosorum hominum commentis respondere, prout merentur. De puero nihil adhuc constituimus , neque pluo tuae peregrinationis tempus adeo cile propinquum. Vale dc me ama. Maesidi pridie Ela. Octob. Cis IM 1 v.

EPISTOLA CLIX. EIDEM.

Commodum cum lias ad te cogitarem exarare, Ac iam calamo manum cilem admoturus, reec tuas ante d. II r. Noti. Ian. datas. Quis domum illas attulerit, nescio: sed miratus sum tuis it: ille adjunctam epit Iam bicintii, de quantillam faceres mentioncm. Accc ram litice diebus literas a fratre tim, quibus orabat, cui arena tibi claserendam quam in hoc fasciculo invenies, epistidam. Ex omnibus cognosco magnitudinem mat erg1 nos benisolentiis. NMM quod mihi Ah quid re dc re existimas, gratis prose sto hoc facis. Nam qua re ego relinquam iuvi quid nnquam tibi amicitia mea profuit i Ego, mi FGp - , re amare coepi tibi primum te vidi, I de Pietate ac litoris loquontriti aradivi. Hoc si interpretaris heiacficium, concedam, sed ca lege, urnori minus ipse tibi debeam, qui non dicam sed vero λια. sv e-

ti telis postlim iudicare. De M si quaeso te, na verba. Amor noster ἡ-- ς' . Quod ut serio diruim velim accipias. Simul ut tibi polii car, 1 Ila re defuturum me cibi,quae quidem in potestate fuerit.

Uale Sc mc ex animo ama. Lur. Par. κDe. Kal. Febr. CID IDC V. Raptim,

EPISTOLA CLX. EIDEM.

SAlmumim te s rosesimi esse intellexeram ex tuorum popularium sermonibus, qui nuper cum inde reverterentur, salutem mihi abs te nuntiarunt. deinde vias accepi, quae mihi, ut omnia semper quae a te ventinat, fuere gratissi me. Gaudeo atque adeo tibi gratulor, quod familiarita em consecurus sis nobilissimi illiis atque omni laude dignissi- miviri, de quo ac me scribis. Nuinis dubito, qn in ex illius sermonibus doctior semper iis rediturus & melior. Itaque autor sum tibi, ut trian tam reb tua serent, eam pocillimum Galliae partem probes, eam inha-R a bites,

SEARCH

MENU NAVIGATION