Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

발행: 1638년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

Τ ex literis non unis Richardi Thomsonis, Savisi clarissime, inteLlexi pridem, & nuper ex ejusdem sermone plenius cognovi me, qui tuam eximiam cruditionem maximasque virtutes amo juxtaque colo, vicissim a te non vulgarem in modum diligi. Beavit me vir amicissimus isto nuntio. non enim mihi aut gratius aut jucundius potest quicuuam contingere , qnam si nos nostraque studia iis probari lensero, quoli sua virtus & scientia in eum evexit locum , quem tu , Savili, vel fatente invidia hodie inter M. ἰών obtines. Me vero ita novem sorores ament, ut laetis hausi auribus nostras te esse aliquid putare nugas. Cur enim ego apud te dissimulem, summae voluptati mihi esse non improbari scripta nostra ei viro, quem certo scio posse talium rerum vindicare sibi judicium ὶ Quod igitur a doctis hominibus nostri libelli interdum isthic lectitentur, sc enim audio id non auctori suo aeque

debent ac tibi. plus enim ad illorum commendationem tuum unius judicium quam nostrum ingenium attulisse nullus dubito. Quum itaque vel isto nomine tantum me tibi debere fatear quam exsolvere nunquam possim : tamen quia ingenui animi est, ut ille ait, cui multum debeas eidem velle debere quam plurimum, petere a te non Verebor , eque obnixe orare, ut in Polybii editione quam semotior, opem seras laboranti, tuoque labore meum adjutes. Posse te hoc si tis scio: non nolle, id quoque persuasus sum. Haec spes mea si non decollaverit,& coeptis Devi adsuerit, de eo pr stantissimo scriptore σου. V -ἀλῶν jubebo esse securos. quantum enim cumque illud est, quod potero parum eiIe fateor in sed tamen quantumcunque poteroia ejus lucem conferre, bona fide vires experiri certum est. Unum adhuc est quod nos moretur: sum enim in Athenaeo - νον ελγ-πῆς. eae a simul liberati fuerimus, ad Polybium mentem animumque coim vertemus: velit modo Deus Opt. Max. Hunc Veneror supplex, ut te quam diutissime velit esse salvum atque incolumem. Vale. Gen. a. L

272쪽

DEcimus sextus hic, opinor , dies est, Cometine amicissime, cum postremis tuis respondi. eas literas Regio adolescenti Anglo Theolosit studioso dedi: neque dubito esse illas ad te perlatas. Quo loco esset suscepta nobis Athenaei editio, dc quousque tunc pervenissemus, ex illis intellexisti : quid postea sit factum, frater Paulus Stephanus verbis melius narrabit. Cum igitur nullum mihi aliud sit relictum scribendi

argumentum, pluribus non tenebo te; nisi ut te orem, sis pi omissi memor,& quod nuper omisisti penitus, id nunc tanto cumulatiore me sura praestes. Cum primum una crimus, contractum apud te aes alienum vel μιγίων rependens vel alia ratione expungam. Apuleii Ap logiam si quando pares sub incudem revocare, id mihi significes velim. Vale vir amicissime. Gen. a. d.VI.Κal. Sept. CIPI XCVI.

EIDS M. BRevissimae epistolae tui vel schedio potius respondebo non multo

liberalius. Quod mea gratia fratri commodaveris, fecisti rem pratissimam mihi, & magnas habeo agoque gratias. feceris α' οδ' .m se fi de tua, ut erat in x H. Utinam dc Procopium, cujus spem fecisti, tr didisses ipsi.Nam Athenaeus noster opinione mea citius ad umbilicum, spero, perducetur. cujus quidem contextus omnis paulo post Jan. Kal. ,Θidabsolvetur. Supererunt illi tot indices, non omittendi quia n cessarii. de iis ut tecum ageret stater, mandaram. mihi enim nihil unquisuit cum indicibus aut porro futurum est. αρκει habor ille αφῶ . quem jam sustinui in recensendo auctore, de qui superest adhuc non minor in animadversionibus nostris colligendis componendisq;. Spondeo mihi per Dei benignitatem dc clementia,futurum opus & me & te dignum. Sed cum illi ante absolutam editione Athenaei manum admovere non possim, vel tacente me vides αἰ Messe, ut ad veriau mercatum res ad exitu perducatur. Quod igitur in Seneca & Etymologico &Theocrito fecisti, separatim Athen um expones unum: vel paullulum exspectabis. Quid tibi animo sedeat, sacies me quam primum ut sciam. Libet Iosa te non quos sperabam omnes accepi, sed istos: Heliodorum,

273쪽

S caligeri in Theocritum, Pisidam , Philonem , Nonnum , Basilium Seleuciae Ep. &c. Codihi excerpta a Diis aversa : non sine

admiratione mea, cur novam in Curopalatem appendicem omisisses. cur item Eunaphim. Crede mihi , amici lsime Cometine , quod tuos libros mihi a te mitti cupio omnes, non facio quia hic emere nolim: sed quia non possiim. Nostris enim bibliopolis ita mens Leva est,

ut tua quae fere σο ς non putant facere, advehere negligant.

Fabrum excipio, qui non adeo omnino socors est. Ab eo emi quae ille habuit tuorum. De Chrysi,stomo non ante habebo gratiam, quam ad Tornaeum scripseris utemia mihi tradat. Hactenus inutilia mihi sinit quae misisti. ita ille obstinato animo pernegat daturum ante mandatum tuum. jam haec quidem vel saepistola est, non Laconica, ut propolueram, Est tamen quod adjiciam. Nuper cum isthic ellet fia-ter julla patris, expertus sum non esse aptos curandae editioni Athen inostri, quorum fidei negotium ipse commiserat . quippe duo siletulit juvenes, qui corrigendi laborem in se curamque sviceperunt: atque alter corum usu& peritia linguae GKcς luculenter instructus,rudis attis typographicae m ---ἰτί- τω s fuit: alter in hac satis versatus,Gω-ἐR οιώ -merus πυς λαον. Omnis igitur humeris meis incumberet labor : cui ferendo cum propter studia , munus meum dc gravissimum morbum in quem incidi par non essem , Cum etiam Omnia experiunda putarem, priusquam operas dimitterem quas aegre tandem fratet liachus erat ; ud neque illae dilli parentur , dc ego aeru-

annis liberarer, dum frater exspectatur, tradidi ipsis Turnebi illius ut si s quosdam libellos edendos. memor non fuisse ingratum tibi quod ante biennium simili occasione ausus eram apud Laimarium.

Res est non magna: vix cnim ad x I x solia opulcula illa pervenerunt. Et tamen siquid in ea in contra tua commoda factum putarem, inve nitem iacile aliquam machinam, ut tibi πηματων ponerem. Velis ergo agnoscere pro tuis,quq sunt edita, an non, si lubet indicabis.

Est autem editus commentarius Turnebi in libros de Legibus de de F o. Vale de illud scito, cum haec scribebam, suille me inibi, ut post dies paucos Mons pelium cum familia migrarem. Satis enim his cum m luctati sumus. D Eus fortunet hoc consilium. Non est quod verearis offuturam Atheiadeo nostro hanc migrationem: proderit imagis. Plura de ea re ici ibam brevi. En epistolam Laconicam. Iterum

274쪽

Ir magne, ex quo me Dei voluntas & admiranda providentia inshoc regnum traduxit, voluisaepe commerciiiraliterarum tecum instaurare. nam & amo te dudum sincero affectu,& tuam virtutem pari pietate juinctam summopere pro eo ac debeo veneror. Sed me hactenus vel otium defecit vel te dignum argumentum. Quod quidem etiam nunc cum maxime mihi deest: ne tamen perpetuo silerem I in ssum occasione oblata.nam quum libellum hie ediderim Regis sapientissimi iussu, cujus argumentum scio tibi non improbatum hi, placuit eum ad te mittere,si nihil aliud, saltem ut scires vivere me tui mem rem dc plane amantem. Rogarem te ut mutuum facias, rusi certo coninfiderem fore te in suscepto semel amore mei firmum ac constantem. Dciis immortalis te servet. Vale vir praestantissime. Londini Kal. Deq.

EPISTOLA CCXX. EIDEM.

VIr amplissime , beasti me literis iis quas superioribus diebus a te

accepi. Nam quod pacis & concordiae studia tibi esse curae ostendis, ne dici quidem potest quantam ea res mihi voluptatem afferat. Vides in patria tua, quam facile sit hodie rixas concitare inter fratres, quam si dissicile excitatas sedare. Puta ubique Bataviam este. tanta omnibus in locis copia, qui pacem in Ecclesia fovere inter habent aut ne id quidem. Parum est quod amor concordiae illorum animis cras e ἐάu: novi multos quibus nullum hominum genus ita suspectum & exosum est ut-' εἰ - - . Quo magis demir tus sum Regis Iacobi pietatem, qui veritatis studium ita amplectitur, ut a studio non recedat unitatis. Poteram multa de hoc argumento scribere. sed quia cogito ad tuam epistolam in η υς πιυν serio respondere, ubi primo iis de rebus cum Sercnissimi Regis Majestate eg ro, scribendi finem nunc faciam: Deum supplex orans, ut tibi hunc se

vel animum & omni benedictionum genere te cumulet. Vale vir magne &me ama, ac meas exspc Sir brevi. Londini x v. Kal. Febr. itiroci Uy Gorale

275쪽

est a me salutes velim. Si π - Heinsium videris, quaeso meis verbis illum amantissime saluta. Misi nuper ad illum notas quasdam e manu scriptis in Theophrastum, quas an acceperit nescio. non Vacavit nunc ad illum literas dare.

EPISTOLA CCXXI.

EIDEM.LIteris tuis suavissimis sine mora respondisse, si fuisset Rex Serenise

simus in urbe. Nam qui scirem ejus Majestatem non sine volupta te epistolam tuam fore leetiiram, priusquam tibi respondeo , volui tuas ipsi ostendere. neque vero spe mea falsus sum. Sapientissimus enim Rex , de pacis atque concordiae studiosissimus sic quae scripseias legit, ut tuam pietatem pari prudentia junctam satis laudare non possit. Optaret ejus Majestas, eodem essent tecum animo omnes qui hodie in regnis aut rebus publicis Christianis ad gubernacula sedent. neque dubitat , magno Ecclesiae Dei bono id futurum. Probat etiam mirum in modum quod suggeris consilium de procuranda omnibus modis inter nostros saltem concordia. Quod si ratione aliqua Deo propitio posset estici, pro certo Rex habet multos viros bonos, qui hodie, quo se vertant in tantis nostrorum discordiis, R. P. ty rannidem gementes ferunt, libertati conscientiariam suarum fore consulturos. Equidem de aliarum regionum Pontificiis nihil volo pronuntiare : de meis Gallis hoc videor posse affirmare : optimum quemque inter illos diem Domini exspectare & cum anilium superstitionum tum Romanae tyrannidis defensores ex animo detestari. Amplius dico, nec dico temere : si in nostra Gallia ea resormatio ellet instituta qliae formam veteris Ecclesiae non adeo immutas Iet, multa hominum millia nostris partibus fuisse accessura, quae nunc a doctrina ecclesiarum nostrarum sunt alienissima. Hoc ego quu nostris ministris in Gallia stire dicere, paucos inveni qui suam aequis ac moderatis consiliis non anteferrent. Hic longe aliter animati sunt & Rex & e Clero Anglicano doctissimus quisque. Inveni in hoc regno plures Episcopos doctrina & pietate eximios , qui easdem tecum dies noctesque animo volvunt cogitationes. Neque vero dubium mihi est, si ullum existeret principium , aut occa fio ulla emergeret efficiendi id ipsum, de quoprudentissime est a te scriptum, & Seren illimum Regem, Sr totam Ecclesiam Anglicanam atque inpriinis reverendissimos Episcopos omnia experturos , quo pium

276쪽

E P I s T Ο L .f. 26 adeo negotium promoveretur. Voluit Regis Majestas jussitque me hoe tibi significare. DeConcilio tamen cogendo, diutius este deliberandum existimat: petitque a te ut serves hanc mentem, & tua consilia nobiscuvelis communicare, ut ego ipsius Majestati reseram, si quid erit, quod scite ipsam cupias. Vale vir magne. Londini v I. Kal. Febr. C i or ac xi I.

EPISTOLA CCXXII.

EIDEM.

LIteris tuis quas paulo ante acceperam , respondi affatim , praestantillime Groti, ante dies paucos. Significavi tibi quanta cum animi voluptate Serenissimus Rex tuam illam prudentissime scriptam epistolam legerit. Sciebam ego non aliud Regis futurum de iis quae scribebas judicium. Itaque ad ejus Maiestatem tuas statim misi :quas, si meas accepisti, suille ipsi gratissimas non ignoras. Non repeto nunc caetera quae nuper scripsi. tantum te rogabo, ut quas istis adjecicures deserendas. Scripsi jam semel ad Bertium & etiam Vorstium, que justiis fueram scribere. Faxit Deus, ut pio fine tota illa controversia terminetur. Ad clarissimum Heliasium scribere nunc non potui, de debet ille quaternis mearum responsionem. miror unde hoc illius sileni tu .

EPISTOLA CCXXII I.

NUper postquam tuas accepi, accidit commodum, ut evocarer a Serentissimo Rege in aulam. Usus sum ea occasione, ut Majestati ipsius epistolam tuam pietatis & prudentiae plenam ostenderem, deque propolito negotio pluribus cum ipso agerem. Non morabor te longa oratione: sum cnim occupatissimus, de tabellarius urget. Id ibi lim dicam, de omni alleveratione tibi confirmabo, ita animatum RHem eos ut nulla in re sit defuturus votis bonorum, si ullam ipsi Deus Opt. Max. occasionem obtulerit promovendae ipsius gloriae, de de Ecclesia Christi bene merendi. Hanc de sua pietate persualionem Rex sapicntiis mus alte infixam tuo & bonorum omnium animis et se cupit.

Quod igitur scribis, non tibi soli, verum etiam aliis piis de prudentibusi Κ k videri,

277쪽

168 Is AA cI.CAsAu BONI videri, incumbendum esse in eam curam, ut Ecclesiarum Reformat, rum Synodus cogatur; respondet Rex, sibi quoque a multis annis idem esse votum, idque saepissime se precibus luis a Deo petiisse. Verum hac de re cogitanti tot dissicultates animo subiisse, ut velle hoe tentare, id vero sibi videretur Nam quomodo conveniet Synodus, nisi indicta fuerit λ aut quis hoc rerum statu jus sibi arrogabit concilium indicendit Sibi quidem nolle se hoc vindicare: qui meminerit univcrs; Ecclesiae se membrum esse, non caput. nolle autem committere, ut rerum imperitis aut malevolis - φιλαρύαι aliena curare possit videri. Quod la illustrissimi ordines consilium tentandi omnia in eum finem probarim & suum hunc animum sibi aperuerint ; ollicetur Serenittimus Rex, fore id sibi longe gratissimum , & tam anetum propositum omni opera atque studio esse se adjuturum. Quamobrem tuae jam partes sunt, vir praestantissime , ut illustrissimorum ordinum animos explores, &de Serenissimo Magnae Britanniae Rege omnia ipsis prolixe pollicearis, quae a tanto Principe vero fidei vere Catholicae defensore possimi sperari. Probabit Rex dictis facti seque suis, semper puritate Religionis & concordia inter Ecclesiae Dei membra nihil sibi esse antiquius. Veneror supplex Deum immortalem, ut & Regi & omnibus qui paci Ecclesiae cupiunt esse consultum,

recta consilia suggerat. Omnino arduum hoc dc insperatum opus est: sed Siου-- --πάνυ . Illi honos , laus & gloriaris τει-v -- . idemque te, optime Groti, servet, & tuis inceptis benedicat. Vale Londini I x. Kal. Mart. CI PIdcxI I

EPISTOLA CCXXIVI

EIDEM.SIgnificavi nuper, cum novi nescio quid libelli tibi mitterem , episestolam tuam illam me accepisse, qua tuum consilium de publicandis Ecclesiarum Resormatarum continionibus aperiebas. Postea etiam altera tua mihi est reddita epistola, qua rationem exponis promovendi generosissimi incepti , cujus tibi dudum venit in mentem. Non est quod longis ambagibus tua morer tempora. Breviter sic habe: quaecunque hactenus super eo maximi momenti negotio tanta te scripta,

ea videri sapientissimo Regi ab optima mente & singulari prudentia esse prosecta. Itaque solet Princeps tuas epistolas non sinexoluptate legere, & plures ejusinodi qualis ipse es, tuae Reip.

278쪽

Reip. optare, imo Reip. Christianae. Qia: si hodie similibus consiliis regeretur, a spe concordiae non esset adeo aliena. Quoniam autem Serenissimiis Rex jam in aliis negotiis totus est, non potest ejus M alestas nunc huic citrae sic vacare ut optaret. Tu interim, praeitantissime vir, age quod agis, dc tuam solertiam in tam pio propolito exerce. Ego maximum Regem non desinam φαλ - iam ut se dabunt

occasiones, dc ferent ipsius negotia. Quae scribebas de conseisionibus nostrarum Ecclesiarum, isthic, nisi fallor, possent commodius perfici: ubi neque eruditorum Theologorum copia deest , de libros edendi r tio est quam hic aliquanto expeditior. Mihi quidem illi curae vacare non licet, qui totus jam sum in disputationibus adversus Cardinalem

Baronium susceptis. Nam quia eo rem videmus redi ille , ut adversariis nostris canon antiquitatis Ecclesiasticae sint Baroniani Annales, faciundum duxi, ut illos commonerem , quam sit cis Spero sane si faverit operi . --l e, effecturum me, ut admiratores illorum Annalium suae pudeat inscitiae & fatuitatis quae summa est. Setvabo tamen inititutum, ut debitam laudem auctori non eam ademptum, neque malitiose carpam quae possint excusari: quod hodie solenne est nostrorum hominum peccatum. Sed ex ipso opere melius meam mentem capies: idque brevi si Iesus Christus . . viressuerit largitus. Vale vir magne, de me ama. Londini Κί. Maj. stylo

' Ir magne, profistiscenti huic meo amico ad vos non potui non

dare aliquid literarum, ut notitiam illi tuam conciliarem. Vir est pietate & doctrina excellens, de simplicitate morum inter suos con spicuus. Scripsit opus ingens ad literas Arabicas illustrandas . sed pilus quam sua ederet, certo scire voluit,quid restaret spei de editione the- lauri F --- l. Scripsi ad clatissimum Heliasium , ut benigne hunc excipiat, quod non dubito saetarum. - Nos hic in exspectatione sumus adventus Electoris Palatini , ut pet ficiatur quod inchoatum est negotium Si quem offendero in ejus comitatu aptum ei ncgotio promovendo, de quo saepe egimus, imminebo occalioni , & lapidem omnem movebo , siquidem spes aliqua fluctus fuerit ostensa. Scribimi amici, quos isthic habeo, graves de me

querclas passim apud vos jactari: de hqresibus quς in epistola ad C ardin.

279쪽

1 o Is AACI CAs A uno Ni Perronium continentur. Non miror, ncque indignor , neque bid --

praevidi namque hoc futurum. Habeo omnium quae scripsi satis, credo, idoneos. vale vir praestantissime, de me ama. Londini Kal. August. c i P cxI I. Rogavi Cl. Heinsium, ut si posset fieri in prosellione literarum Arabicam in isthic occuparetur industria viri admirandi in eo genere-Th. Erpenii , quem credo ipse nosti. Vestras enim est, educatusin Academia Lugduno-Batava. Bene merebitur de literis, qui otium illi viro procuraverit. in quo te& polle multum scimus , dc velle etiam nostra caulla aliquid confidi

nata a

EIDEM.VIr amplissime, laetatus sit no displicuisse libi quε nuper misi libet.

lii. At quam multi erunt e nostris qui danabunt i Iam e Gallia plures t i terie huc venerunt querclarum plenae, imo gravissimarum accusationum. Nam plerisque meorum Gallorii norma veri est ab antiqua fide abire quam longissime. Ego nihil scripsi de quo non sepissime cum magno Rege & doctissimis Episcopis deliberaverim. Itaq; clamoribus non magis moveor qua Scioppii perditissimi nebu- lotis ineptiis. Si dabit Deus immortalis perficere quod nunc habeo primanibus opus, intelligent aequi lectores, qua diligentia hoc genus scriptores malηυπε Dη , dc multo magis quanta flagremus cupiditate promovendae gloriae Domini Jesu. Quod superest, peto a te majorem in modum, ut quem mitto fasciculum cures ad Lydium. Quae dam ibi sunt chartae Clemendi, quibus est illi opus. Deus te servet, vir magne.QVale Londini prid. Kal. sui. ci Io cx .

EPISTOLA CCXXVII.

VIr praestantissime, si quantum voluptatis e tuis capio, tantum de V otii suppeteret ad consabulandum per literas tecum I haberes me importunum congerronem. Sed mihi omnem ejus rei facultatem curae, negotia, studia denique eripiunt. Nam & occupatissimus fere sum: praeserit in cum Rex optimus est in urbe aut ad urbem. tum autem operis suscepti magnitudo ea est, ut aegre a proposito divellar. Videbis, si D a v s immortalis faverit inceptis, novi generis scriptionem :

280쪽

1 E P I a T o L AE. I 27 Irerum nempe veteris Ecclesiae nudam & simplicem explicationem , sine affecta partium. Nihil maligne fingimus, nihil veri dissimulamus , omnia ad gloriam Dei referimus , non ad partium victoriam. B. vero imperitiam , fatuitatem , stuporcm sine dubio miraberis. Nam quisemmam religionis faciunt P. R. adorare, illis B. quanto in pretio sit non te sugit. Quid go dicturi sunt , quando videbunt certis argu mentis demonstrari illum melioris totius literaturae fuisse imperitissimum Et nos quidem summa moderatione semper utemur: sed non propterea odium V η πης ουν - vitabimus. Ne illis quidem , satis scio, gratum erit opus nostrum , qui omnes Opiniones' mnatas, volunt semper obtinuille in Ecclesia D E i , de insano errore quicquid non probant, putant esse rccens de ab Antichristo excogitatum. Isti sunt qui in epistola ad Cardinalem Perronium scedas haereses deprehendunt, & gravisti me de me pronuntiant. Est quidam in regione vestra Theologus , Vir bonus & mei amans, qui nuper libere scripsit sutim de illa epistola judicium. damnat non pauca ut parum Theologice scripta ς smedam execrari se ait toto animo tsie enim loquitur, & addit, velle se accurate meos errores mihi demonstrare. qui si quantum est novorum librorum evolvat , nihil afferre poterit, cur aut Rex sapientissimus, aut eruditissimi Episcopi hujus regni aut ipse liter uiam unam in ea responsione velimus mutatam. Te aliter judicare de illo libello laetatur Sereni stimus Rex, laetantur & Episcopi gravissimi, quibus tua pietas & singularis doctrina non sunt incognitae. Deus hanc tibi mentem semet , eandemque aliis suggeiat; ut tandem aliqua patefiat illius negotii promovendi ratio , de quo non unis jam literis inter nos egimus. Scribam ea super re ad te brevi plura volente Deo. Vale vir magne. Londini I v. Non. Jul. C I oi 2Cx I r. Peto a te, ut quas tuis adjeci cures perferendas. Invitus hoc tibi oneris impono et sed cogit necessi

Vir amplissime, quod rariores ad te doliteras, caussam scito esse meas occupationes, quae vix aliquas mihi siiccisivas relinquunt horas. Operis quod sum aggressus magnitudinem & difficultate nune demu intelligo, quando fas non est. Neq; vero in colatandi, mniisBatoniatas magnus mihi est labor. pueriles sispent ipse indoctus,

SEARCH

MENU NAVIGATION