장음표시 사용
251쪽
1 2 Is AAcI CAs Auno Nijuvet. Mito tibi epistolam ad Cardinalem Perronium hie editam,&aliquanto meliorem Parisiensi. Adieci praefationem, ut nebulonem quendam Pariliis libros vomentem quotidie admonerem sui loci. ridebis credo, cum leges. Schoppii librum avide expecto. quanquam cupidius multo expectarem , si pollem ab illa peste aliquid sperare boni. s citum enim est, etiam ab hoste capiendam esse utilitatem . sed perditissimus Apollata quid potest boni me doceret itaque, si mei a bitrii res est, responsum non feret. pollum meas horas in penso Baroniano melius collocare. Et profecto Indignus est Schoppius , cuius gratia opus institutum vel ad diem unum intermittam: quod quidem video prolixius futurum, quam putaram. Nam etsi mere Theologica in hac scriptione parce attingo, tanta est tamen ineptiarum seges, ut multa cogar dissimulare. Videbis aliquid, spero, quod te delectet. te delectet atque omnes bonos & veritatis amantes : malos dc mendaciorum patronos non parum urat. Efficiam cum bono Deo, cujus unius gloriam ob oculos propositam habeo , admiratores illorum Annalium suae pudeat vanitatis, fatuitatis & stultitiae. Verum hoc
Θιου μεμήλου e. γουνα- nos certe id strenue agimus , quantum per
corporis infirmitatem licet. Vidi hic Legatos Serenissimi Principis vestri , suitque mihi longe gratissimum cum nobilissimo Plellenio non unum colloquium. Ex illo de literis tuis prioribus co-snovi de obitu τ μα- του Domini Hippolyti: in cujus morte respublica literaria non mediocre damnum fecit. Non morabor te pluribus e tantum petam a te , apud virum clarissimum Frelierum meum silentium ut excuses. accepi autem ante perpaucos dies , quas
ipse sere ante menses ipsos tres ad me dederat. Ego existimo fuisse ipsi redditas, quas mercatoribus Francosurtum petentibus dederam. quibus illum iaciebam certiorem de oblato per me libro, quem Serenissimo Regi ante biennium fere nuncupavit. Vale,&lfestinationi ignosce. Londini. a. d. V. Kal. Maj. cIo iocx II. Liberasti me solicitudine magna de Codice Arabico , qui apud Thumum cum parte majore meorum asservatur. sed brevi Deo dante, consilium capiam, quid sit opus facto. Carere enim libris meis diutius non possum.
Vla nobilissime, cum hinc discessit amplissimus Plessenius, ita occupatus sui, ut scribere ad te non vacaret. Et Vero scripse
252쪽
Serenissimi Magrix Britanniae Regis. Qui si vestris Theologis parum placuit, scito ne literam quidem ibi esse mihi propriam. De singillis enim Rex deliberavit cum suis Episcopis, viris pietate & doctrina prς-
stantissimis. Scimus , & scriptum ad nos e variis locis, multis multa displicuisse,&graveis de ea scriptione senetias di ctas es se. *d nos parum ista movent, qui ad omnium defensionem , si id ageretur, parati essemus. Eis nunc quidem occupatissimi profecto vivimus, dies noctesque disputationibus baronianis impendentes. non enim ea curativiter defungimur. Det modo Deus immortalis & vitam&vires tanto oneri pares. sed me nuper currentem inhibuit tristissimus nuncius de obitu viri pietate & doctrina maximi Bongarsi ἔ--M'. O iaetiaram gravem l amisit patria mea magnum lumen: amisit res , publica literarum insigne ptitsidium. Nihil , ne lite pro Dius illo viro: qui in omni genere . . ...- quantus esset, de tu scis Optime , praestantissime Lingeli hemi, dc nemo eruditorum potest ignorare. Ego amico sum orbatus , cuius fidem , sinceram mentem & lidum sudicium nunquam satis praedicaverim. Scripserat ad me , se, properare in Germaniam, & Franco fimi sinurum proximis nundinis. Vix illas literas acceperam , cum de ipsius obitu per literas amicorum actus se m certior. ita saepe coli silia tiostra aliter longe eveniunt quam Proposueramus. . Optassem , si ita Deo esset vitum , in Germania potius ipsum Obiisse diem suum. .Germania ejus memoriae ho norem aliquem habui siet: quod per reformationem Gallicam non licet : quae ad versum poetae facta est: - ν-. nosti caetera. Ego virum optimum beatum praedico, qui sit iis malis ereptus , quae Ecclerisae Dei videntur impendere. Vale vir a rnelissimς β Irae ama. Lon dini. Nonis Aug. inter fervores Sirii prorius hic insuetos. cIIloc XII. Vir amplissa me, jam claudebant hapcepimiam i cum literae mihi allatae sitiat a Davide Haeschelio : ex quibus didici tribui mihi etiam ab amicis scedas mendas, quibus verba mea seria illa, SchOppium dico, depravavit. statim igitur alteram ad te epistolam exaravi,utili tibi probetur consilium, illam illhic cures edendam. ideo exemplar aliena manu descriptum mitto ; quod operis poterit cxhiberi. Ego tibi remtinam Permitto. nam vix potui rclegere, tanta ccleritate usus lum. hi ardi ro a
253쪽
FAscicubim tuum modo accepi. Laetor non displicuisse tibi repent, nam scriptituaculam adversus P Laudo consilium tuorum amicorum, qui nolebant te cum illa teterrima bellua collidi. sed m es laudo pietarem tuam, qui hac prudentia usus non es. Quid3 poenite-it te illi Satanae bellum indixille, qui omnibus suis scriptis certissime Dei hostem se prodit ὶ qui in Ecclesiastico suo verbum Dei viventis ita contumeliose tractat i qui Papam facit Deum in terris 3 qui dicit pietatem Christianam tollere omnes Regra i qui Raviaticum co superil laudat, Henricum magnum vituperat Z omitto alia. Recte igitur de pie, vir maxime, qui id genus pestibus displicere laudi te ducere scribis. Ego etiam glorior obrui ab illis postibus contumeliis. Haerent
enim animo meo alte impressa verba Lucaea μνως
ως O me beatum, si etiam ipsam vitam pro gloria Dei Creatoris mei de Redemtoris possim poneret sed quia hoe non possit mus quod possumus, id assidue curamus, ut ingenioli vires ad veritatis defensionem reseramus. Vidit optimus Zc doctissimus Sculte rus partem operis inchoati. Et est Deo gratia, quod aliqua saltem pars deicrhua est, de in tuto posita. Ego enim reputans humanos casus d scripsi, quam composueram, ut Archiepiscopi viri maximi de ali rum Episcoporum censurae illa subjiceretur. sed de his alias plura A, --V ale optime & praestantissime vir, ac me ama. Londini die
adeo me tantae . qui e ας, nisi tua diligentia exquisita effecistet, ut ego negligens videri queam. paucis enim diebus omnes illas tres epistolas, accepi. itaque oppressisti me. Sed quas ego tibi grates agam, praestantissime Lingelfhemi , pro navata opera in conquirendis de mittendis Graeculi antagonistae foliisὶ omnino non solum de me bene meritus es, verum etiam de ipse Rege cui tuum hoc ossicium ac eidit longe gratissimum. nam etsi alia habet majora, quae curet ipsius Maj
254쪽
Majestas, tamen ne sic quidem literas omittit. itaque stata a te missa statim legit I de selim mihi de ea scriptione juditam significavit. Non
vult autem Serenissimus Rex, ut ego us horulam unam ponam in Daeniis illis confutandis. jubet securum esse, &opus institutum urgere. Quod Sc facio ea contentione, ut sperem , u Dominus Jesus ceptis benedixerit, brevi partem non poenitendam typographo me fore traditurum. Ardeo cupiditate cognoscendi judicia bonorum, cum de rebus, quas tracto, tum de ratione scribendi, quam sequor. Ego Deum supplex veneror, ut det scribere sibi grata & Ecclesiae ipsus non inutilia. Serenissimi Electoris reditum vos isthic vehementer o Ptare, tuae omnes significant. & videtur omnino aequum ac pistum e sese vestrum desiderium. sed quod Rex optimus consueta magnificentia nuptias Vult curari, mirari aut aegre ferre non debetis. V t regiam ta ceam dignitatem, meretur singularis virtus illustrissimae Principis Dominae Elizabethae, ut nuptiis suis hic honos habeatur. sed bene sperate. iam enim ad ipsam Via, est ventum. Scribebam enim haec eo die, quo solennitas nuptiarum erat inchoanda. Ucrum ista omnia e vestrorum literis vobis furit nota. Quod superest, Deum supplex veneror, ut te servet ἀνε- ις απVale. Londini v II. Eid.
' Ir amplissime, omnes tuas accepi, de quas misisti chartas. Quae etsi malae stat, a bono tamen affectu tuo proficit citair, quod tan to studio illas ad me mittas. Non politim expii mere, quantum eo no mine me tibi censeam obnoxium. Rex ipse non parum tibi debet. Nam eius Majestati gratum est videre, quid diabolus per tuos moliatur, dc quantum possit. Isti boni viri, si possent me parricidii reum facere , beatos se putarent. Gratia Deo immortali, quod nihil habent, quod objiciant. peccara enim mea tegit Dei bonitas. illi autem Satani cum virus produnt, de libidinem calumniandi, etiam cum decst argumen-rum. Quid facerent, si ego aut alii eiusdem professionis artem doceremus mentiendi, pejerandi, Reges occidendii Sed quis ille est , cujus praefationem milisti Z risi cum illas ineptias legi, de statim Regi ostendi, qui affatim risit. iterum ago tibi gratias quantas pollum maximas. Liber Ledret Ierio inscriptus, ab amico meo est comnositus, viro pictate Sc docti ina insigni , cuius verum nomen sine dubio audisti. Is est
255쪽
1 6 Is A Aor C as Au B ONr Desiderius Heraldus, qui Arnobium olim , nuper Tertulliani Apolo- gelicon edidit. plura ab eo ingenio voleteDeo sperari possunt. Nos 'lium urgemus nostrum,dc ea paramus, quae seclestis hominibus cordo- Iium sunt allatura. Benedicat modo incepsis Deu&Opt. m . cujus honori labores nostros consecramus. plura cupiebam: sed jam otii copia non est. Vale vir maxime, dc vive sella quam diutissame. Lond.die xix.
ii uni o tu Nobilissime vir, significavi jam tibi literis non unis, omnes tuas
fui lie probe curatas. Gratias etiam egi tibi, quantas poteram maximaS, hoc est, quantas debeo, pro navata opera in mittendis soliis GK-culi nebulonis. Noli putare aliquid molestiae ex illo fatuo libro me copille. Ego Dei gratia non ita vixi,ut bonorum offensionem metuere debeam. Illum parricidarum defensorem odi, de certo consilio depinxi suis coloribus. Non muto factum, nec erit ulla unquam dies, quo me poeniteat parricidialis doctrine alluciorem lacerasse. Visus mihi lumlevare nonnihil dolorem , quem immanis caedes mei magni Maecenatis mihi imposuerat. Nihil dixi de Graeculo, quod verissimum non sit. Faciat idem in me, de gratias habebo. illa maledicta, quibus appetor , arrogantia, perfidia, avaritia, in me non cadunt. si avarus fui siem, potui Lutetiae ingenti mercede conscientiam addicere. quod ut facerem, quid relictum est intactum Z Mirareris, vir praestantissime, si omnia scires sed me, Dei gratia, nillil rei humanae moverit, dum adspiro
ad coelestia. Quid medicoὶ uxor mea omnes omnium conatus fortiter contempsit semper, & ex animo est detestata. Quod me imperitum clamitat; esto. at tanto turpius erit ab hoc imperito tot tamque asininos Baxonii errores elia consutatos. Videbis brevi Deo dante , de so lasse miraberis stuporem hominis, neque illius solum, sed Se Bellarmini. Verum de his alias Deo volente, qui te servet, de mihi amorem tuum. Non potui ad Dominum Frelierum scribere, quam vehemen--ter optarem. dc illi, dc Plessenio, Se clari. simo Sculteto, si ist- hic sunt a nitis verbis, nisi grave, amicissimarn salutem. Vale. Iv. Eid. April. C i Di ozx III. Quae tibi has reddet, veteti amicitia mihi de uxori coniuncta est, petoque a te, ut illam tua bcnevolentia digneris.
256쪽
Nobilissime vir, paucis diebus prilisquam Londino proficisce
rer, tuas accepi, oc quicquid supererat de libro Graeculi. qui sceleratus etsi πιιβιτ 1 -, parum tamen me movet. animadverti enim e paucis paginis, quas inspexi, Cretensem nihil pensi h bere , quid dicat , imo quid comminiscatur, modo aliquid Satanae instincta comminiscatur. Itaque simul librum abjcci & curam omnem respondendi. Opus enim dies noctesque urgeo , quod favente Deo immortali instar apologiae adversus Omnes omnium canum latranis est suturum. Ea potissimum sine Oxonium veni, ut in hae instructissima Bibliotheca libros quosdam percurrctem , qui Londini mihi non sunt inventi. Hie inter alios pietate doctrinaque insignes viros amicum reperiante mihi ignotum, qui magna alacritate respondere Graeculo instituit. Ille me admonuit ter in illo brevi libello objici mihi patris mei suspendium. Obstupui ad hanc inauditam malignitatem. Nam vel ex hoc uno certo mihi constat, Diabolum esse απν παπι is F, qui eas naenias Giae culo dictitavit. Pater meus ante annos xx V II. & quod excurrit, Dic contiorum in Delphinatu ipsis Kalendis Ianuariis in morbum incidit. Habuerat eadie concionem ad nobilitatem in ea urbe comitia se gentem, in qua vir pius & sanctus -- ὸς -του mih in zeli ii comparabilis specimen ediderat. Itaque totus sudore madens e suggestu descenditi mox illum febris occupat quae lenta erat nec Vehemus, sed continua. mensem integrum aegrotavit. Kal. Febr. animam D Eo Creatori placide reddidit: elatus est humecis honestissimorum civium: deduxerunt simus cives omnes, & Gallicae nobilitatis ejus provinciae pars maxima. Ingemuit morti illius tota provincia, neque hoc nesciunt sesuitae , qui Turnoni habitant, aut in aliis vicinis oppi dis. Quis igitur negabit Jesultam impurum, qui id mendacium excogitavit , omnes imprulentiae lineas eiIe supergressum sed facit , quod sesultam decet , quod particidialis doctrinae defensorem . quod haereticum perditissimum. Ego , dum vivam , dabo operam , ut omnes inimici DEa, id est, omnes Jesultae me odio habeant. Non enim melius probavero me piis de bonis omnibus, quam si illa Sata e p ogenies me oderit quam voliementissime. Equidem in hae ihistrissima Academia tantum omnium , doctorum benevolentiam tum expertus , tantaque, illorum fuit contentio ,
257쪽
248 Is AAer CASAu BONI quo me cunctis honoribus ab Academia deserti solitis honestarent ,
nunquam ut par sim futurus meritis eorum erga me celebrandis. Titulos tamen omnes respui , benevolentia tantorum virorum contentus :neque decere aetatem meam ratus, ut cupiditati ipsorum morem gerorem. sed moror te. Vale, vir Nautantissime de me semper ama. O-nii x. Kal. Iun. c Ira I ac x III. Peto a te, ut verbis meis amplissimos viros Plassenium de Frelierum ne graveris salutare. l
perliteras tecum loqui, quando praesens non possum. Scito opotis mei partem jam tertiam esse editam vi τε - ιλίου Θιῆ χάυα inseruidii restionem adversus Graeculam acrem dc ipso dignam. Efit animus separatim illam edere , dc isthuc mittere ad has nundinati sed quia uxor lueret adhuc in Galliis , non sum ausus irritate illos crabrones. Mandavi uxori iter instituenti, ut dii uenter curaret quaerendum inter meos libros illum Arabicum , qui ad Biblioth cam vestram pertinet. spero ipsam mandati memorem futuram. Quod si vel ea tamen de causa in Gallias mihi esses eundum, faxo , γ, ut fide nihil mihi esse antiquius intelligas. Verum, ut dixi, spero uxorem id negotium curaturam. scio enim elle illi cordi, quicquid scit mihi est e. Operis editi exemplum tibi statim sum missiuus Deto volente de faciente. Qui te servet, vir amplissime, dc tuis inceptis mnibus benedicat. Vale. Londini v. Eidus Aug. I. cx i i r viris ampli stimis Plellanio de Frehero osticiositimam salutem meis
Vla nobilissi ipsa mearu ad te raritas potest tibi indicio esse,no cessare me de opus institutu serio urgere.Sed narro tibi editione prime partis meae responsionis esse ja penitus absoluta, si excipias indices& praefationes, quae suturae sunt uberiores, dc, ut spero, bonis de piis
258쪽
E O s T o L - 2 9 Iectu non injucundae. Vides quantopere superbiant M it enis istis Annalibus , 3c de eotum authore. Puta te visurum , Deo propitio, anatomen hominis, in qua & virtutes & vitia ob oculos praeponentur. pudebit fortasse istos , qui pro sano tantopere sunt admirati corpus tot tantisque ι - βμ- Sed tuum esto judicium, vir doctissime Vale & me ama. Viris amplissimis Plessenio Ac Frelicto , nisi grave est , multam a me salutem. Londini. Iv. Kal. Febr. cIIIICx Iv. Audebone, vir amplissime , te orare, ut quas mitto, Tutticum' tes perferendas audebo , & spero te facturiam. N
' Ir nobilissime, tandem gratia Dei perducta est ad umbilicum pars
Prima operis magni mei. Habes duo exemplaria, quae jussi tradives clarissimo Grutero, vel alicui mercatori Heidelbergensi, ut unum tibi servares , pignus observantiae meae erga te, alterum , si placet, mitteres ad Dominum BuWinc ausen, tibi scio probe notum. Non potui ad illum nunc scribere, neque ad ullum fere alium amicorum meorum. Et vides qua festinatione haec parem. spero opus non sore bonis ingratum. Scito deesIe prologomena ad lectorem, in quibus καφ.- deicribitur Baronius. illa quoque scio te libenter lecturum. sunt autem etiam illa edita uno aut altero solio excepto. sed moror te. Vale & me ama. Londini Nonis. c I I o c x I v.
t ἐς iVIt nobilissime, novissimas tuas, quibus erant adjunctae veteris amici mei Samuelis Bernardi literae, nuper accepi. Petieram ab ipso consilium, deberemne Principi, cui inservit, operis mei exemplar unum mittere. Non ita pridem ipse ab eo accepetam colloquii Gonteriani narrationem, lustii Principis, ut ajebat, ad me millam. Volui igitur quasi vico rependere. sed jam deest mihi facultas librum in eam rem paratum isthuc mittendi. Puto perventile ad manus tuas destinatum tibi exemplar. Itaque judicium tuum expecto: judicium dico, S.
259쪽
x Io Is AAcI,CAsAu Bo NI acrem, si me amas,& mea dignaris tua lectiom , centuram. scio quam .st facile in .iam gravi argumento errare & labi. Ego amo, etsi delectatius semper sum illis litetis, ad scribenda tamin de eo argumento nun*iprimu accedo. summa voti mei ire suscipienda ea scriptione fuit, urquali decimam studiorum meorum Deo immortali persolverem. Olim Venerandus parens meus, cum ego illi notas in Diogenem offerrem,&de meis inceptis ad rem literariam promovendam multa juvenili more narrarem : respondit mihi, laudare se quidem propositum meum, caeterum pluris se vel unicam obsetvassonem, sanctimim ad libros sacros pertinentem, quam illa omnia, quorum spem illi feceram. Haesit animo meo penitus infixa viri optimi vox illa :semperque ex illo tempore ιεια icima, sunt conatus. Quod si editione hujus operis prorum judicia sum pio meritus, magnas Deo immortali gratias sum amirus, Sc horam fatalem animo aequissimo sum ex-Dectaturus. Deinceps vero , quae me studia sint habitura , incertum habeo. Patria me repetit, nisi brevi rediero, graves innimicitias mihi demincians. Es: i liberis meis hic prospicere commodis privatus, quς
haetenus e Gallia percepi non possu. subet quide me Rex sereniis mus
bono elle animo: sed meministi Homerici Ordiculi: Aili ιη o Maisoaute,.si quis mortalita, Dote infirma habeo: quo ingenio qui sui ita es in aulis versantur, nae illi haeredeς non multum juvant. In patriam si rediero, Polybianum licilicet Commentarium adornabo Θιῆ : sin me providentia divina hic detinuerit de faverit ceptis . Σ--e, in examinadis Annalibus Baronianis me exescebo. Est animus sorma veteris Ecclesiae qua internam, qua externam, positis affectibus quod pauci secerunt, accuratissme explicare. Vides animi mei aestum, de consistorum 4, απιραν. sed expediet me, spero .
ex his dissicultatibus . Mίμαι e. Θιὸs . Cujus unius est ἐκ τῶνα b. Eum veneror iit te serves, vir amici is me. V iris amplissisimis Plessenio , Ac Frehero ossiciosissimam salutem velim a me nuncies. Vale Londini. i ij. Eidus Aprili . cIo In Cxa v. Cum voltis ad meli teras mittere, peto a te, ut ad virum illum honestum eas dirigas, qui negotia Serenissimi Electoris in hac aula gerit .cNam ad quem tuas bis misisti, hominum opera utitur, qui grandem Pecuniam pro singulis exemplis a me exigunt. De essgie optimi virorum Bongarsit habeo magnas gratias. Nescio quam bene habeat inscriptio episestole, quam scribo ad Dominum Marctionem Badensem .:TC rogo, ut videas, an nil sit reprehensione dignum, potiusque ut epistolam remitritas, quam deferendam cures, si quid in ea parte sit peccarum et de quo
260쪽
GRatae mihi, eruditissime vir, quas a te accepi: ex quibus & eruditionem tuam & amorem erga nos perspexi. Huic tuo affectui laudes fero acceptas, quas larga manu in nos conjicis. Non negaverim, pro ea ingenii sane modici copia, quod est in nobis, tentalle me omnia, qui posset opera nostra literis esse non inutilis. sed hoc tanto studio quantum pro secerim non scio. illud scio nulla ex parte egregiae voluntati nostri facultatem respondere.Taceo illa tot incommoda,q assidue sumus experti vel maxima. verum ista mitto,& venio ad re, id est, Iuvenalem tuum, quem edi a te quamprimum cupio. Habeo aliquot manuscripta exemplaria: quae si propius isthinc abessem, tibi mitterem. nunc cum id commode non potest, videbo, si quid λογουαξι in illis possit reperiri. Addam & nostras in aliquot locos notas, si modo per otium licet. sum enim occupatissimus. sed nitar , &, speto, essiciam ne ossicium hae in re meum possis desiderare. Vale Lutetiae Parisiorum. x III. Kal. Sext. uliani. C OCII.
ACcepi, eruditissime Geverharte, quas ad me dedisti, opinor,
omnes. Primis hespondi statim : alteris literis , quia eram cum illas accepi , ut sere semper, occupatiis mus, priusquam responderem , tertia tua epistola me oppressit in ipso articulo. Parabam enim isthuc fasciculum ad illustrissimum Scaligerum, ad ic, Malios amicos meos, cum tuae mihi sunt redditae. Quod igitur diligentia tua ossicium meum antevertisti, velim persuasissimum tibi tit, nulla mea culpa sectum: sed per assiduas occupariones meas,quq plurim. E sunt & molestissimae. Quare neque de collatione cxemplarium
M S SC Juvenalis fidem.meam liberare adhuc possum: neque de poliendo commentario,quem scripsimus de Critica, vel cogitare. Urgemus enim nunc cum maxime auctorum post Suetonium novam cu uberioribus nψtiseditionem.quq si ad umbilicum semel fuerit perducta, dc vitam cum otio benignus Deus produxerit, multa, ut spero, quq habem non inchoata, sed affecta, brevi edemus. In bis est prope jam absolutus . commentarius de lectis & stragula veterum veste, qui liber non leviter nos aliquando exercuit. sequetur postea is, de quo nupei lcriptisti. Descio an accuratior, sed prolixior certe, nisi fallor, exspectatione rua H li sutu' ad y Corale