Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

발행: 1638년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

1 Is A ACI C As Aullo NI. Sed labor est in ea parte, quam ipse mihi a ἰηνε in. imposui. Nam quia id egetat B. ut siue historiae primus hic tomus

probationes contineret omnium eorum, quae hodie in controversiam vocantur: nos contra evertere ejus disputationes non contenti, id agimus ut fidem veterum in singulis capitibus proponamus. Videbis ,--ειν di sputationem de Coena Domini, accurata diligentia elaboratam. de qua tuum, vir magne, judicium gestit jam animus cognoscere. Hoc interim pro certo habe: nullam me novam haeresin allaturum : veterem doctrinam πανη - n risei illustraturum : quae

hodie ab aliis ignoratur & odio habetur, ab aliis sceleste jactatur & abi isdem evertitur. Ante duos, opinor, menses pars prima praelis subjicietur. si voluerit . urgeor enim a maximo Rege. Vale vir amplissime, de me ama. Londini I x. Kal. Mart. C o CXII.

Quas hic adfeci velim cures reddendas, quo nihil mihi gratius fe

ceris.

EPISTOLA CCXXIX. EIDEM.

Ir maxime, reversus domum inveni famulum D. D ecani Paulini, qui me heri sui verbis rogavit, ut te cras mane ad prandium ducerem ad se. Q atim respondissem , non posse id a me fieri, quia die crastina Rex esset adeundus: de proximo die Voluit idem a me impetrare. Negavi eandem ob caullam. Ille non quievit, donec de quarta feria diem Mercurii vocantὶ & tuam & meam fidem obligassem. sumpsi hoc mihi jure nostrae amicitiae, ut etiam pro te sponderem. Spero te quod a mim est ratum habiturum. Sin aliter Videatur, fac me ut sciam. Vale, vir amicissime.

EPISTOLA CCXXX. EI DE M. V Ir amplissime, quod oblitus sum tibi dicere, eum apud te fili ,

brevi hoc pittacio tibi significabo. Ο - - Eliensis heri quaesivit a me, quando te esset visurus. dixi te vel Mercurii vel Jovis die ad illum cogitare. petiit ille tum a me, ubi tu hospitum haberes. cum in eo essem, ut tuum ipsi diversorium indicarem,& de die certi aliquid constituerem: ecce Regem qui suo interventu colloquium nostrum abru-

282쪽

E s T O L AE. 17spit. Quare nihil certi constitutum. Sed fieri potest, ut D. Episcopus ad te mittat. Volui igitur nesci iis ne ellus quid egissemus. Tu condictae diei apud D. Decanum memineris. Vale , Dominus Jesus annos tuos multiplicet. De carmine iterum te appello. semel enim frontem perfricui; sed ea lege, ut meas lucubratiunculas prius inspicias diligentius, quam scriptioni te accingas. Atque utinam maximi Heliasii Graecos versus mihi exprimere queas. Tu igitur operi meo apud illum praebere testimonium debebis domum reve sus. Vestris duorum testimoniis nullum aliud adjicietur.

EPISTOLA CCXXXI. EIDEM.

UIr amplissime , cum heri in te incidi , veniebam ab aula: ubi rogem Conveneram, sed occupatiorem , de qui serio quodam sermone me detinuit, quamdiu cum ipsius Majestate fui. Ita saetiim ut non potuerim , quod maxime optabam, tui mentionem facere. Sed egi apud D. Episcopum Bathoniensem, qui a Regis latere non discedit, ut Regi significaret, quod ipse volui illi indicare. Hodie redeundi in aulam vix erit mihi facultas. cras Deo dante iturus sum , nisi intellexero D. Bathoniensem praestitisse, quod recepit facturum. Vale vir amplissime. Cum eris expeditus ab aliis curis, nihil mihi gratius tuo colloquio : atque ego ad te non raro itabo σνε ψ . r. inii te servet. πινλu-R m. D. Eliensis aegrotabat heri, nec fuit in aula

EPISTOLA CCXXXII.

EIDEM.

rla praestantissime, quod non potam coram de sis id s V cio absens per literas ; ut tecum sermones seram. Valde autem dolemus de nobilissimus Savilius de ego, non licuisse tibi per tua negotia hoc iter una nobiscum conficere. Equidem si potuissem illud differre, non carerem nunc facultate confabulandi tecum: lquo nihil mihi jucundius in vita memini contigisse. Sed ea est conditio κώ- ἐῖ- , ut semper aliquid aloes habeant admixtum , neque sitiat

υλυκία, sed Alως γλυκυ 'υ. Saepissime hoc sum antea expertus ,

sed nunquam illusti ius quam hoc tempore. Nam quum justas Ietitiς

caussas

283쪽

1 Is A A cI CAs A u Bo Nicaul Ias habeam, quod nobilissima fruat bibliotheca: quod tamen eam ob caussam te mihi carendum est Sc suavissima tua consuetudine, vix mihi iam grata sunt, quae absque eo futilet gratillima erant futura.

Dabo operam σύν - - Θιῆ ut accelerem reditum tua unius gratia. Verum de meis rebus certiora narrabo proximis literis, volente facien- teque Deo. Qui te servet, Vir maxime, dc tuos omnes collegas, nominatim D. cognatum, vel astinem tuum. Vale. Oxonii v i i. Eid. Maj. CIII ozxo I. D. Savilius te amantissime tautat: valde irascens tuis negotiis, quae te isthic detinuerunt.

EPISTOLA CCXXXIII. EIDEM.

Non possit ni vetbis exprimere, quam varie sim asscimis lecti eluarum literarum , quas accepi binas eodem tempore. Priores dolorem mihi in ικεν ο attulerunt, quod de viro summo, quem scis a me summopere coli, omnia A narrarent. Is vir vadmirandus quantum possit Gos p ne tu quidem nescis. Itaque metui statim, ne moderatissimum consilium, quod non ita pridem vobis datum fuerat. non α - π s ms mimi φρ lim corrumperetur. Ego autem ingenia turbonum , quibuscum res vobis est, nosse mihi videor: neque dubito, si tanto praendio suffulciantur, nihil remis seros quominus isthic omnia perturbent ac sus deque misceant. Haec cogitanti mihi & serio ingemiscenti Ecclesiae malis allata est tua posterior, ne ipsa quidem satis laeta: snam spes mihi adimitur ea epistola tui inveniendi Londini cum illuc rediero) eo tamen gratior, quia spem aliquam saltem superesse nuntiabas. Utinam ita sit, de benedicat bonus Iesus eorum laboribus, qui paci Ecclesiarum cupiunt ire consultum. Tu, vir maxime, in promovendo illo negotio multum potes. noli animum despondere, quaecunque tandem sese offerant disticultates. Parum cst quod aperti Dei hostes, ministri Antichristi, pio proposito sese opponunt ,--λη ἰρι--m r i Illud genus adversariorum molestius est quod domi nascitur,& ipsa penetralia Re formatarum Ecclesiarum invadit. Sed etiam adversuε hunc σμὸν confirmatos esse oportet eos, qui malis Ecclesiae prosita virili coptime medicinam facere. Ego reditum cogito Londinum , ubi tuas exspecta bo, si sorte illae daturae mihi sunt aliquam occasionem publicae utilitati inserviendi. Deum supplax veneror, ut te servet, vir maxime, quem

284쪽

ego , dum vivam, silmma observantia semper sum culturus. ita me ceperunt pietas, probitas, de admiranda tua doctrina. Oxoniae, XVII.

EPISTOLA CCXXXIV. EIDEM.

r Ir maxime, haeccine data fides 3 Mensem jam abes, dc nihil a te ae-v cipio. Me cum dico, intelligo non simplicem amicum tuum, sed ministrum Serenissimi Regis: cui promisisti te literas ad me daturum. Scito optimum Regem, tui promissi memorem , subinde me appellare. Serio dico , tuum ossicium jam rex desiderat, dc an exciderit tibi data fides, addubitat. Tertius dies est, cum colloquium vestrum mihi ejus Majestas exposuit. Animadverti mire eum tuis sermonibus delectatum. Habeo mandata, quae tibi non prius e ponam , quam tu mihi indicaveris, cui me velis meas dare. Oxonio postremas acceptas scripsi ad te, & fasciculum misi, in quo erant literae ad τηε -- Hcin-sium, de Baudium, Sc Meursium. tradendum curavi fasciculum legato illustrissimorum ordinum. An acceperis scire cupio. Narro tibi :Oxonii didici, quod prius ignoravi: patrem meum laqueo petiille. Vix iurbem eram ingressus, cum ille vir doctus cui mandatae sunt partes respondendi scelesto Graeculo me adiit, petiitque quid ad hanc obsectio- nem responderet. Ter hoc assirmare Graeculum Cretens cm. Obstupui,seteruntque conis, vox faucibus i Statim domum reversus dum ad editionem operis principium paro. nactus occasionem commodae digressionis, relpondi illi Satanae. Mitto ad te illam partem, ut si placet cum amicis illam communices. Impius enim sim, si parenti factam iniuriam dissi mularem. Ego vero ut furori

inimicorum meorum obviam eam, constitui ou Θιή de patris mei vita& obitu brevem narrationem edere, quam spero sore bonis gratam.

Magna enim exstiterunt Dei immortalis in illum beneficia. Sed de his alias. Tuas exspecto. imo, ut jam dixi, Rex exspectat cupidissime.Vallade me ama. Londini Eidib. sun. cina dior ii. Viros clarissimos Scamicos, ad quos nuper scripsi, nisi grave est, meis verbis salutes velim.

285쪽

BInis tuis quas simul accepi, alias plusculiam nactus otii pluribus

respondebo. Nunc duo tantum volo significare. Munus Savili num probe curatum cst: atque ego illi ipsi in manus proprias tradidi. Hoc spero te ex ipsius literis cogniturum. Operis mei pars prima jam edita est: solique lupersunt indices cum praefationibus,qiu impediant, quo minus exemplar unum ad te mittam. Brevi--- scito id futurum. Si quaeras quae me post absolutam illam editionem curae sint habiturae: respondeo, ne mihi id quidem notum essὸ: adeo me curae diversae agitant. Sed de his alias plura, uti ii ero. Interim vale & me ama. Londini. pridie Kal. Febr. CIOI cxxv. Regi nunc rusticanti tuas non ostendi. videbo quid sit opus iacto.

EPISTOLA CCXXXV I. , hiis imi

VIr praestantissime, soleo mirari silentium nostrum, cujus culpam tune sustineas an ego, nondum constitui. Memini anno, cum tu hic eras, quam longe aliter futurum uterque nostrum speraverit, atque alter alteri simus polliciti. Ego non sum mihi conscius neglecti hac in parte ossicii, ita ut omnibus tuis non responderim. Respondi enim profecto omnibus, de quidem tuis novissimis non semel. Tu an meas semper acceperis nescio, & cupio scire te significante. Nuper vero, simul ac opus nostrum publicam lucem vidit, unum ad te misi exemplar, memor & ossicii & datae fidei. Eram tunc remporis: er de λιπι em : ex quo sacrum, ut neque ad te neque ad τ παεν Heliasium scribere potuerim. Confido eruditissimum Erpentum , cui misi aliquot exemplaria de scripsi etiam in lecto, unum eorum tibi, uti rogaveram, deserendum curalle. Nunc scilicet expeto, quid tu,quid vestri Theologi sitis judicaturi. Omnibus placere me non posse, satis novi: si bonis placuero, hoc est, Orthodoxae dc piae antiquitatis amantibus, nontusillς me operam putabo. ---ου Θιου e. γουναm-- κε ων. vale vir G Θυμοῦ προσσυ - . Habeo nonnulla de quibus tecum libenter garra' rem: sed jana tempus non est. Iterum vale,& me ama. Londini ix. Kal.

Majas. CIDI DCXIV.

286쪽

EPIs TOLA CCXXXVII.

EI DE M. V It amplissime, accepi hoc ipso sere momento, quas die vigc simo

hujus mensis ad me dederas. Respondebo accurate &-λιστύν - id ad omnia, de quibus scripsisti, ubi prius millam a te chartam cum Recte Serenissimo dc nonnullis ex ordine Episcopol tim communicavero. Tuas ad D. Oueratum ipse illi deseram hodie, dc de vestro negotio consilium ipsiuas exquiram. Scito autem ipsum non esse jam Decanum Paulinum, sed Episcopum Lichfeldensem, qua dignitate ante mensem ab optimo Rege est ornatus. Sed,' ut sunt res humanae, hanc accessionem honoris parum ipsi Letam reddidit sive , Hyssius non di ssi milis generis morbus, quo eo ipso die corripiebatur, quo dimitatem est adeptus. Essiciam si potero, ut ipse ad te scribati, aut si id minus positim, sententiam ipsius planissime tibi exponam. Ego stitim fasciculo tuo aperto edictum illustrissimorum ordinum legi, dc

in eo unum aut sterum locum notavi, quos optassem paullo aliter esse

conceptos. Sed exspectabo sententiam aliorum ; deinde omnia quae vel iple observavero, vel ab aliis intellexero , diligentet tibi perscribam. Interim propositum illustrissimorum ordinum latis laudare non possum, qui curiosis ingeniis hoc edicto fibulam eunt impositum. Benedicat sesus Christus ipsorum inceptis omnibus. Mihiquidem dudum persiuasissimum est, inter gravit lima taculi nostri mala cile , immoderatam hominum cupiditatem penetrandi in arcana Dei consilia, etiam ultra ea quae aeterita sapientia nobis revelavit in Scripturis. eius Ecclesia firmiter credidit, multa esse in Religione Christiana mysteria, de quibus sileto satius esset, praesertim apud plebem, quam subtilitet dii putare. Scripsi multa nuper de illa veterum op In Ione , cum exponerem cur Sacramenta dicantur mysteria. Quod argumentum ouum tractarem, mimul veniret in mentem hodie marum controvertarum, non abstinui quin aliquid ea de re dicerem. vide si libet paginari o L x I v initium. Puto enim tandem accepisse te exemplar tibi destinatum, quod ante mensem ad Erpentum misi. Atque ego cum tuaslcgerem, miratus sum, eum librum nondum cibi suisse redditum . nam mensis praeteriit, ex quo assini Erpemi fasciculus ille est tra litus. olui illusti illo mis Ordinibus unum excmplar mittere, pignus humilis servantiae, sed prius te consulto opus cita iudicavi. l'raeisio concinctiassensionem Reformationis ; argumentum omnibus proicitantibus L l 1 com

287쪽

commune. pergam in proposito, si autor mihi fueris , non siter. Illud vero etiam impensius a te peto, ut quid Theologi vestri de meo illo opere iudicent, facias me certiorem. Equidem doceri cupio meliora, si quis isthic est,qui velit me docere: ea tamen lege, ut contraria fidei Ecclesiae primitivae credere non Compellar. Confido ejusdem mecum esse te lententie: quo magis te Oro Obsecroque, ut tuas miniatulas ceras mihi ne invideas. Vale vir clarissime dc amicissime. Lond. vi. Kal. Mai. c Iocx IV. V xor ex animo te salutat. Exspectabo responsum tuum ad has literas.

EPISTOLA CCXXXVIII. EIDEM.DE Edicto illustrissimorum ordinum, quod nuper misis Legiae

e irate cum Rege Serenissim . cum D. Archiepiscopo, cum a

iiis praestantis doctrinae praesulibus. Et Rex & omnes, qui legerunt , consilium vehementer de probarunt de laudarunt. Interest enim religionis Christians & ad Protestantium existimationem vel maxime per tinet curiosis hominibus fibulam imponi, ut desinant tandem πιι et δει pacem ecclesiarum turbare Se sua illaudabili infamiam Hoc νυν προ- s apud veritatis hostes reforma tionem profitentibus inurere. Summa igitur laude illustrissimorum

ordinum prudentia digna est, quae hujus sui Edicti publicatione dc

curio ses hominum mentes, Deo coeptis favente , in officio continebit, &sui imperii ecclesiis publicam reddet tranquillitatem. Faxit Dominus Iesus ille unicus ecclesiae auctor ac conservator , ut quem boni sperant fructum ex hoc saluberrimo consilio, illustrissimi ordines percipiant, & nos pro stabilita inter ecclesias vestras tranquillitate occasonem gratulandi brevi habeamus. Neque vero consilium

duntaxat Rex de alii viri gravissimi probavere, sed dc se mulam quoque ipsam jussu Ordinum conceptam. Apparet enim id

esse actum, ut a duobus scopulis in hac doctrina aeque periculosis ahinc Manichaeorum inde Pelagianorum, populi avertantur de in ea doctrina confirmentur, quae salutis nostrae proram de puppim, princi pium, inquam, progressum de iam, uni Deo adscribens contemtum tamen bonorum operum non inducat. Vale vir clarissime & me ama

288쪽

zPIs TOLA CCXXXIX. ε IDEM.' Ir maxime, scripseram hodie ad te, & judicium de illustrissimo

rum ordinum Edicto qua Regis qua D. Archiepiscopi aliorum-oue prisulum tibi significaveram: cum post consectum & traditum falciculum tuas accepi x I I I hujus mentis datas. Respondebo ad eam epistolam accuratius post dies paucos m/ν Θεέ ει πειν. Quanquam sortas se ubi priores meas legeris , aliam responsionem non moraberis. Mire enim illius Majestati placuit illustrissimorum ordinum consilium: ipsa quoque formula omnibu hic probata, praeter admodum pauca , de quibus ea libertate ad te scripti, quam postulabat fides mea. Tuum erit omnia benigne interpretari & operam dare, ut ne alii quidem mea aliter accipiant. Quod me hortaris ut isthuc veniam, vellem id fieri posiset. Et quidem multa sunt quae me hortantur, ut recreandi animi causisa profectionem aliquo suscipiam. Accidit enim mihi post absolutum opus nuper editum, ut illas quaedam diversorum morborum in meum corpusculum faceret impetum. Atque ego non decumbo quidem jam - αυ- Θιῆ sed liberatus tamen non sum. Majemius noster; -- ἰαστὶι aquas Spadanas mihi fore judicat utilissimas. Sed mihi nulla ratione unquam persuadebitur, ut ad illas thermas velim proficisci. terret enim me gens illa , quam nosti esse mihi valde amicam. Peto igitur a te, ut mihi significes, sine urbs in ditione illustris. smotum ordinum non adeo remota a tractu Leodicens, ubi possim aquis uti eo allatis. Id si posse fiet i intellexero, scito me nulla interposita mora, M: --- αἰ βαπιλῶ, isthuc statim eursum directurum. Cupio rescribas mihi, quamprimum fieri poterit. illud magis, ut me ames, & ut Valeas m Londini die xx. ex veteri Kalendario- ώαι Fciaracae Iv. Ignosces, spero, festinationi meae.

missi luci C.

289쪽

EPISTOLA CCXL.

Si plus otii suppeteret aut temporis, responderem accuraten Missi-mς epistolet tuae, quam mihi Beduellus nostet attulit. Legi iii illa incredibili cum voluptate mea tuum judicium de nonnullis controversis quae isthic agitantur. Atqui non omnes ita judicant, Sc sunt viri pietate &probitate insignes qui omnes non solum improbant, vertim et-jam oderunt, quibus non placent extrema. Haec magna calamitas Est: sed cui medicinam facere solus Deus potest. Ego beatum me praedico, quod in toto primo tomo Baronii, quem serio jam consuto, de illis scholasticis quaestionibus verbum occurrit nullum. Nam quid face-tem extrema defenderemὶ ego vero nori possim a consensu pri sese Ecclesiae discedere. taceremi hoc esset Papistam se prodere. Sunt enim multi hodie, qui pro hostibus omnes habeant, qui in arduis quaestionibus non per omnia ipsis assentiantur. Ago quotidie gratias Deo meo, qui in illis locis me collocavit, nia de sapientissimus Rex & λατιινῶ i. valiter sunt animari. Verum haec mitto. Opus meum creta tquotidie beneficio Dei. iris quod memor humanorum casuum No- embre totum impendi descriptioni eorum quae jam erant composita, ut illa saltem in tuto essent. Nuper editus est in Galli, meus Coifi mentarii is in Characteres Theoprasti, a me recognitus': mitto tibi ii num exemplar. Misissem etiam epistolae quam adversus Scioppium seripsi exemplar, si plura habui siem. sed illa edita est Lutetiae A: Her

bergae, unde vix il la aut quatuot exempla sunt altria. Vale vir magne&me ama. Londini die XXVI. Nov. CIDUCXII. Lubi .rit ii, timia liticin initia emta ira obli O, ui s. lii,

EPISTOLA CCXLI. i

STimulabat me pridem late didita tui nominis fama, Thirane praestantissime, ut aditum ad te omni ratione quaererem. Flagrabam enim desiderio, qui te summa observantia multos jam annos tacitus colerem , noscendi tropius tuas virtutes, & , si fas optare, amicitiam tecum jungendi. αειοῖ τὸ καλὲ , scis ipse, εφ' εμυς, de quod Poeta ait, αμὸς Sed quid agerem λ aut quam rationem inirem, ut mei me voti facerem compotemivcrebat ne si frontem perfricarcin

290쪽

E. ,s et o L AE a Isticarem, & prior appellarem, stati m tu mihi: το,π ν εις αν νιήδε' πι ιι; Merito;quid enim nos sumus, ut iter affectare ad tuam, ea dignitate viri, eo spicndole, addam etiam ea doctrina, amicitiam non dubitemus Vadum tamen, etsi uti tum judicabam, periculo' sum, tentare aliquoties memini. nam de ante menses, Opinor, x V Irecente adhuc Characterum Theophrasti editione, datum a me Hot mano iuniori exemplum unum, tibi meo nomine cum officiosissima salute offerendum. saepe etiam calamum in manus sumsi scripturus ad te, ut hunc saltem affectum meum tibi indicarem, & quod aiunt, palam procarer: scd meum hunc impetum pudor semper inhibuit. Hic enim quoties hiscerem dc te, vir maxime, assari conarer, ά. εκνωὲλαμ ri ἰον-. Tacui igitur, dc ignem hune mira mea praecordia sevi hactenus, unica illa spe fretus, si quando vir omnibus virtutibus ornatus,& de meis studiis optime meritus Ph.Ca jus a Fraxinis isthue veniret, lare tum, fore , ut ipse mihi tuae amicitiae talis tantusque pararius sores reseraret. sic ego affectiim in te meum sustentabam, cum ecce ineruntur mihi a D. Sabaterio tuae ad ipsum literae, in quibus non solum honorifica nostri nominis mentio factae sed etiam amicitia tua, quam tanto ambiebam opere: , amice adeo & benigne oblata. Quid dicam non enim possum verbis gaudium hoc meum exprimere. Ten' meam amicitiam expetere i ten priorem lacellereὶ sic me Sophia ἐν ημερος σπεσβἰνω amet, ut ego me 'μακα talis .c'- .ra 'M. Habe igitur me deinceps, δῖε - - κεφαλini,habe non amicum,sunde enim Z- mri :) sed unum ex iis qui te colunt, qui te observant: qui denique tuo nomini devotus pridem sim, ac porro sim futurus. Quod si Deus coeptis aspirarit, faxo ut quantum animo i stoin me tuo gloricr omnes norint. Habeo aut quando libenter te hoc quoque sciturum video ) inchoata multa, affecta quaedam , pene per baetiam nonnulla; quae si olim publicavero, luminis foliasse aliquid nostio nomini, rei certe literariae lucis nonnihil videtur posse accedere. quo in genere sunt duo non indiligenter conscripta nobis nunc bibla: alterum de venatione amphitheatrali: alterum de Circen-sbus. Lipsus enim , qui hanc provinciam pridem susceperat, uti vi dcs, tacci. & sunt tamen non pauca, in quibus mihi ncque cum illo neque cum doctissimo Fabro convenit. Est in manibus de Suetonius, cratus nCVam editionem menses amplius bis novem parturimus: sedd soni praeter ingenioli vires omnia lilbsidia. Tu ii quid habes, quo in tua pueritia ista omnia perdidicisti, oro , obsecro, adjuva. In Athenaeo recensendo seliciores fuimus : multa enim ex manulcr. codicibus hiscuam, quae mirifice nos iuverunt.iVellem in Synesio, quem cgo

auctorem

SEARCH

MENU NAVIGATION