장음표시 사용
51쪽
31 Is AAci CAs A u BONI molestiarum tibi exhibuerim. non enim non intelligo, quae sit motum
studiorum ratio,& quae contentio. Iinoue, mihi crede, sum de te & valetudine tua solicitus. duco enim te loco fratris. aetate antecedo ego rtu aliis dotibias , quae mirificam tui exspectationem mihi pridem conmoverimi. Tantum moderare ingenio, habe curam valctudinis, fruere
bono aetatis: & serva te in hac juventa, ut major annis ea praestare possis, quae exigi nisi a te non pollunt. Videor mihi videre te in mediis aquis Tantalo similem. neque enim potes omnibus perfrui Palatinae bibliothecae divitiis. aviditatem tuam e literis cognosco. Sc alioquin scio quo impetu servis ad disciplinas. Haec res facit, ut corpusculo tuo metuam. Caeterum de versibus, quos misisti, pluribus i cribam alias. nunc sum occupatissimus. Si videris τεν ει Bongarsitim, ex eo intelliges , quae nunc sint meae curae. Polybium cnim seposuimus Vale vir amicIssime. Lut. Parisio. Eid. Mart. CIo II CVII.
'C X iis, quas ad me isthinc dedit clarissimus Gothostedus, de tua pro
spera valetudine cognovi. Opto mi aris illa persecte bona, ut ea quae moliris in literis, possis perficere. Stephano tuo quid Acbim sit, discupio scire. nam is liber nobis nunc clim maxime ellet usui. Multa enim, ut scis , Polybiana ille auctor attingit. in quibus si quid a te fuerimus ad uti, antiqua fide profitebimur , per quem profecerimus. Est sine is liber admodum depravatus : ut non mediocris laus eum videatur secutura, qui meliorem saltem publicavetit, quam priores fecerunt. Hoc ego a te spero, de certo scio ita sore. Sed amabo, si quid aut amnis a' gumenti inveneris nondum publicatum, id omne studiosis communica. Non semper Heidelbergae
futurus es, neque semper integrum tibi erit haec ibidia traetare. Fac exstet luculentiim aliquod tuae adolescentiae monumentum. Quod tamen non eo dico, ut tuam in Midi is diligentiam intendam : moneo potius 8 oro atque obsecro , ut corpuscussium hoc respicias, de ejus praecipuam semper r*xionem habeas. Tantum illud opto , ut de quam primum editionem matures,& ut nihil corum omittas, quae vidciatur nostris studiis posse conducere. Polybius neqne dormit, neque currit, sed procedit. Mitto tibi Librum clegantissimum & te dignum , qui nuper hela editus. accipies eum a Drovardo, cui tuas dabis, si quid adnae ex ipsis nimiunis es scripturus. Vale charissime vir di me ama. Lut.
52쪽
' Ccepi nudiusquartus, quas anni novi Kalendis ad me dederas. Ac- - cidit mihi eas legenti, quod nunquam non quoties aliquid a te accipio literarum : ut a tuarum lectione doctior semper discedam. Nam de Periplo Maeotidis quam mihi gratum illud acroama suisse censes quum praestatim auctoris nomen simile quid polliceatur iis Periplis, qui iam sunt editi. Itaque te hortor atque adeo obtestor, ut opus integrum tibi describas , & tantum thesaurum tibi perire ne sinas. Ubi ad nos redieris, speramus ejus inspiciendi libri fore aliquando nobis co-I iam. Neque enim te fugit co genere argumenti semper nos elle de-ectatos. Poteras cum Stephano tuo cum simul edere, nisi te graviora, ut video, tenerent occupatum. De epigrammatis mira sunt quae narras. os equidem non dubito ita esse, uti scribis. opto tibi sic laeta omnia, ut brevi omnia, quae meditaris, perficere ex animi sententia queas. Ego certorum hominum multis repente calamitatibus obrutus animum pene despondi Deus spe ro, mihi meisque aderit, quos multiplex fraus & iniquitas nonnullorum proxime inopiam redegit. Vale optime Sc eruditillime Salmasi: Iau. Paris. IV. Eid. Febr. CII Dc VIII.
Espondi nuper iis literis, quas a te mihi paucisante diebus reddi- derat G libertus noster. Eo nunc breviores iste erunt. quum prae 'sertim a nonnullis acceperim te Heidelbergae amplius non cite. Pars reperiiTe patriam affirmabat; quidam ad V. Cl. Sc amplissimum Pr sidem Janimi in Hollandiam elle prosectum , hoc mihi nuper quidama Ermabat e tui parentis familiaribus. Ego cupidissime tinim Florum exspecto, quem prelis dicebas jam sub emim. Atque utinam, mi Salmari , priusquam isthinc pedem moveres, praeclaras tuas vigilias nobis
Ec omnibus harum literarum amantibus commimicalles. Meum semper sibit consilium huic ciue aetati hoc studiorum genus optime convenire. Vereor enim, ne ubi α φω εἰς alio animum converteris, nobis luvenale . tuas curas iuvideas. Ne seceris peri Deum immortalem te oro.
53쪽
quem supplex veneror, utile semet s πι---Nos gravis casus nuper assiixit, obitus filiae natu maximae , utrique parentum suo merito & singularem ob pietatem charissimae. Θιου si ετελειεν βουλη : culsit honos & gloria M. M v αἰώνων. Vale charissime mihi adolescens, Lut. Paris VII Eid. Mart. CIo Iocum.
Γ Xanimamni me literae quas a Cl. V. Bongassio nudiusquintus a ' cepi. cognovi enim ex illis nutare Valetudinem tuam, parumque firmam esse. Equidem meliora spero , neque ut tua est aetas, illud ultimum tibi metuo. Sed dolet mihi, tam infirmo te esse corpore,ut ingenio indulgere sine detrimento valetudinis non queas. Quoniam tamen ita placuit ur Si- , ut minus commode habitet divinus animus tuus, serendum aequo animo de hoc incommodum, & quaecumque alia idem summus Imperator serre nos voluerit. Scit ille quid nobis expediat. nos magis quam pueri bimuli nescimus. illi igitur nos nostraque omnia permittamus. Plura in eam sententia adjicerem, nisi te quoque idem sentire persuasum haberem. Opto tibi ptaestantistime Salmasi, laeta saustaque omnia quae ut tibi a Deo opt. min. contingant, supplex ejus numen veneror. Mihi certe longum erit tempus, donec intellexero te & ad pristinam sanitatem rediisse. Auget sollicitudinem de te, quia magnu Scaligerum morbo dissicillimo esse im- elicitum intelleximus: qua ex re quantum doloris percipiam, omnes sciunt qui me norunt. De libellis quos nuper a te editos misisti, gratias agam pluribus, ubi te rediime in gratiam cum bona Valetudine cognovero. Unum scito, ita mihi placuisse hoc τις, tuarum lucubrationum, ut neminem tota Europa tuorum aequalium putem tibi comparandum. parum dixi: sed nolo in os. Iterum numen convenio & pro tua finatione vota facio. Vale mi Salmas, & mei memor vive. Scripsi pedoccasionem Lut. Paris. pridie Non. Jan. CII Io C IX.
LIterae tuae, quas ante menses sere duos accepi, etsi non ακροι u gaudium mihi attulerunt, magno tamen solatio mihi fuerunt πικρῆgm propter nuntium de tua amictissim valetudine paullo ante ali
54쪽
E ν x s Υ Ο Ε - tum. Meministi, doctissime Salmas, quoties tecum per literas egi, ut te respiceres, & corpusculi tui valetudini consuleres. Noram animi tui impetum: quem sciebam corpori plura imperare,qua n vires ejus ferrent. Itaque quoties tui recordatio animum subibat, subibat autem saepissime) metuens Valetudini tuae, tibi tacitus apud me irascebar. 2 Iam qui nihil mediocre de tuo excellenti ingenio sperarem, iniquo animo ferebam non id agere te, ut Resp. lateraria quam diutissime in-.dustria & laboribus tuis fruatur. Utinam fidelissimis meis consiliis ellet a te obtemperatum i caruit Ies, opinor, illis cruciatibus, quos hic tibi
6 desinetiim jam te omni periculo : nihil enim cpistola nupera tua prae se ferebat. opto certe ita esse: & ut voti hujus damner, o πώεα s. Censeo tibi faciendum, ut quamprimum, quod valetudinis tuae commodo fiat, aerem repetas δί elum, cui es innutritus. Si hoc feceris, spero te Lutetiam brevi esse venturum, quo nihil mihi suturum sit jucundius. Non nescis magnum Scaligerum mortalitatem exui lIe. Scito tam gravem ac mo tellum accidive mihi hunc nuntium, ut nihil supra. Magnitudinem lacturae, quam in illo uno capite Resp. literaria fecit, nemo melius intelligit, quam ipse facis. Ego privatim amisi non amicum, sed parentem ait tum. Itaque luctu& dolore conficior. Levabor non mediocri parte lanus aeriurinae, si te valentem de reditu cogitare intellexero. Omnia igitur depone , corpori serui. Quantam diligentiam in valetudinem tuam contuleris, tanti me fieri a te putabo. Vale. Lutet. Paris. YHI.
'Αrditatem responsi hujus, doctissime Salmasi, excusabunt apud te
μ' partim occupationes meae, partim si quando vacaba, tabellarii inopia. Nam Gilbertus noster, ut scis,longe cubat. neq; occurrebat temere alius,qui id oneris in se reciperet. Ita evenit, ut qui tunc siluerim,cum minus tristis eram , nunc cogar inter gravit simos animi cciiciatus te
compellare. Caulla infandi doloris mei est pari i cidi ii nuper admissiim sim in sacro capite. o scelus t o technas diabolit 6 maculam nomini Gallico inustam i Adeone v l--, ut reperiri potuerit tantae i inmanitatis homo aut monstrum potius hominis , qui tanti parricidii
55쪽
ες Is AAe I CAsAu BONI ,rimine sese impiaret ὶ En mi Salmas, in quae tempora devenerimus.
maximus Principum qui terras colunt, a vitillimo de nequissmo biperidum est terris erreptus. Patria infelix quantam acceperit plagam, ominites intelligunt, moerent omnes boni. ego hoc amplius Maecenatem amisi, herum amisi, cujus benignitatem, indulgentiam & comitatem adversum me satis praedicare,ne si maxime quidem velim,queam. Ita re angor, mi Salmasi, atq; animi vinementer crucior. Te quoq; non issimili dolore assici, nullus dubito. Gemunt in urbe omnes ordines,
Omnis aetas, omnis domus. nemo tam Eudis est rerum, quin acceptae
calamitatis magnitudinem sentiat. Aderit tamen, spero, Dominus, delabantem patriam praesidio suo fulciet. magnum benignitatis divitis pignus habemus, cum omnes principes Sc proceres ad salutem regni
procurandam videmus consentire. Omnino F αννου ἔγ-
respondeant modo posteriora primis, quod de futurum confidimus, Deo propitio. De erudita epistola quam a te accepi, noli expectare, ut gratias tibi agam. publice id libentius faciam : si tamen dabit Dei aliquid amplius edere. nam status meus nunc quidem incertissimus est, sed Deo me totum permitto. qui te servet, doctissime&amicissime
Salmasi. Patri tuo multam a me salutem. Lutetiae Parisiorum. xWΚΘknd. Iun. cII ID CX.
V X iis literis lias nuper accepi,non cognoVi, an postremae mearum M tibi fitillent redditae. interest amen mea scire, in constet mihi apud te ossicii ratio. Tu vero ita statuere debes, neminem hodie vivere,quicum per literas, quia nequeo aliter, libentius quam tecum sim semper de communibus studiis collocuturus. atque utinam det Deus, ut omnis ejus rei facultas nobis non eripiatur. quod me plures causae cogunt male metuere. Nam quod sine lacrymis dicere non pollum , amisimus, mi Salmasi, auctorem pacis,patrem concordiae, monstrorum domito rem : quae jam caput attollere incipiunt & bonos terrent , dc cogunt
Has M. Ego igitur tam sum incertus quid me futurum si,quam quima xime. Det mihi, det tibi, & omnibus consilium, qui soliis potest, Deus opi. max. --- - . Suetonium hic nuper editum tibi mitto, missurus brevi σι υ Θεύ opuscula Scaligeri, in quibus de tuum nomen legitur. Ego de eodem oleo Regum maximmo parentavi Sc maximo doctorum postremum ossicium praestiti. Vi
56쪽
E est AE : debis & judicabis. exspecto musas tuas lugubres in tam lugubri argu- moerto. Cave autem alii cuiquam priu, i ramistas quam mihi. nemo tua leget sinceriore affectu. Vale. scripsi raptim, Nonis Iul. CII inc x. Parentem tuum senatorem clarissirmim salVere a me jubeas , velim.
QIve mea est, sive tua, sive utriusque, Iargiter certe 'peccatuli . est , cum literarum commercium hactenus intermisimus. Ego nonteram tempus occupationibus meis hominembrandis. malo enim emendare errorem, quam exciisare. Gaudeo te bene valere. Eram die noctissique de re sollicitus, non solum quia te vehementer amo : sed etiam quia literas amo, & illis cupio : quae a re quid possint spetare, non ignoro. Utinam te servet utinam det vires paros
nobilibus tuis inceptis. Sed mitor nihil te scripsis de tuis studiis. ω tu me putas μ is sed falleris, sidia putas. haec enim gens nihil minus estquam barbara, amat colit literas, praesertim autem sacras. Quod si me conjectitra non sallit, totius re formationis pars inteferrima est in Anglia. Ubi cum studio veritatis viget studium antiquitatis : quam certi vicimines dum spemunt, in laqueos se induunt, unde nisi mendacio postea exuere se nequeunt. Ita hostibus veritatis non solum risus praebetur, sed etiam paries illorum mirifice confirmantur. Nemo serio versatus in antiquitate hoc verumcise negaverit. sed multos amor partium cogit mentiri. Nos in opere iam versamur, quod fama hominum , scio, jaetabitur, si dederit Deus immortalis finem ejus videre. Baronium enim nomine antiquitatis misere abutenteiri examinamus , de historiam ac res Ecclesiasticas pro nostra tenuitate illustramus. Iam pars operis est consecta e; Sia. Sed procul absumus a meta. nam adversus I. tomum responsionem paramus ipso primo tomo vix minorem. Magnis sudoribus constat nobis haec scriptio. Sed vires hactenus suggessit Deus, qvi Sc suggeret, spero, dum expediet gloriae ipsius: cui promovendae siquid meae vigiliae possunt inservire, beatus lum. Miraberis utilitatem nostrarum literarum in tam gravi scriptione. Nunc totus in luctu sum, non privato , sed publico. Ereptus est enim vi morbi spes altera hujus regni, Regis maximi maximae spei filius, princeps admirandus. lugent boni, luget Uetas, luget virtus. Sed ἐπι -- ον. nosti caetera. Vale&me ama. Londini raptim aWEid. Nov. CIo Ioc XII.
57쪽
Uon quia deest argumentum aut voluntas plura scribendi, pauca nunc ad te exaravi: sed quia constanter inirmatum mihi erat a tuis, Palatinatu jam te excessisse,& brevi in hac urbe futurum. Utinam illum diem videam, qui te nobis reducem sistet. Venies non inanis, scio, sed Musarum divitiis instructissimus. Itaque incredibile dilata est, quam incipiat mihi tui reditus exspectatio este longa. Spero Florum esse jam editum: quoniam de Stepnano sententiam te mutasse video. Audio te auctoritate impulsum Scaligeri τ παεν, vertendi ejus auctoris conlilium mutas te. Omnino si res spectetur ipsa,neque habeatur ratio volimratis Typographorum supervacuus ille labor. Sed in ea tempora vivi devenimus , ut qui Graecos libros edunt , plane sui juris non sint. Equidem quod ea consilii mutatione spei nostrae de tua editione Stephani mora sit injecta, iniquo animo sero. Sed veni modo: non deerit ne hic quidem , qui tua libenter publicet. Vini igitur Ureo, ω Lutetiae Paris. VI Kal. Sept. cra D c MII.
Inas post meum e Galliis reditum a te accepi: prioribus respondi nuper deliteras ad Bongusium V. Cl. misi,&simul nostrarum nescio quid in Theocritum nugarum. posteriores reddidit mihi Amandus Polanus vir eruditiss. In Gunthero esse te intellexi iterum lubens: scripsi quid de eo proxime, quae nunc ut repetam non est Operae. Conrejectilia utraque tua, quam mihi indicasti, judicio meo recta est: dc nae ego plurimum tibi debeo, qui cum hactenus rerum cassas literas sem-Per a me arceperis , luculentas ipse mittere non cessas, ex quarum lectione doctior fiam. negare non potes,quin jure in te vetus dictum ex Petat, Vertuntamen neque ego propterea Diomedes, neque tu Glaucus. Memini grandem aliquam epistolam minatum me tibi aliquando. nondum periculam inligisti. noli adhuc AEscillapio gallum. primum occino osseretur commoda , senties memorem. Haec scribebam occupatissimus, solum ut scires tuis literis nihil quic- suam posse mihi accidere iucundius. Vale doctiss. Patiamus, dc plu-
58쪽
coli non ignoras. Iterum vale. Gen. m. Non. M M. cIa II xcv I.
N E est ita, vir clarisI'. omnium rerum est vicissitudo. suit cum tu in scribendo diligentia me vinceres: ego nunc ea re antecello tibi. nam post novissimas tuas scripsi ad te non unas. Testis mihi dilitentiae meae Iacobus Bongarsius, ad quem binas literas tibi inscriptas inperioribus mensibus mittere memini. Quid te mutavit Z aut cur factus es minus vocalis 3 nisi tu soriaste Mis. sed fallor. non enim dubito, quod fuisti in hoc ossicii genere omissior, eo factum id esse, quod Gumherus tuus te sibi totum vindicaret, cupidus luce illa frui, quam tu ei pridem promissam praestare debes. Si ita est, libero te eulpa. recordor enim similis indiligentiae reum suille me nuper, cum in Suetonii editionem incumberem .λγ--πM. Essem fortaste etiamnunc, si operae, quibus in Athenaeo cudendo repographus utitur, non tam crebro interiungerent. Non enim nescis, opinor, praelo ante ali- ot menses subiectum id oeus. Caeterum adeo lente hactenus res cesit, ut vix ante αξαν - ον ἀ-P finis futuriis videatur. Enimvero is scriptor ille est, in quo nulla cunctatio longa Videri debeat. Hoc tu optime nosti, qui Musas Glaecas tanta felicitate coluisti : vitilitigatores ista nesciunt, qui nos putant V --- pHης, quotquot in rece seridis veterum scriptis operam ponimus, Mans ai -υῖ ς ονουνris et in nos maneamus o. - , & pro virili de literis bene mereti pergamus. Vale clari T. Ritterinus & omnibus amicis , viris clarissimis, Camerario utriqueς Scipioni Gentili, & Philippo Scherbio philo rho,plurimam a me salutem, nisi grave est,nunties velim. Iterum valenostri memor- Gen. a. d. V. Kal. Sept. cII Io xcvI. Quando proditurus sit Oppianus tuus,scire cupio: iam enim expectatio longa nimis.
E meo in te animo, vir clarissime, malo ex sermonibus optim - ω praestantissimi Gentilis nostri cognostere te, qua ex meis literis. imvero tam inorbitavimus,redeamus censeo in viam, ἀν γ πεπτα
59쪽
cerimus hactenui Tulliano dicto, bonorum animos facile esse irritabiles: nunc illud potius probemus ακες- - φρινες ε λλ. Non clam me
est, caussas habui ite te aliquas, cur existimationi T savcres minus: illum impurum , qui de magni Dei certissima sobole, Veritate, triumphos nunc agit, quid impii sit, git virum de litteris optime olim meritum , & vel parentis Roberti nomine praecipuo honore dignum, hac inam nitate laceraret. Ingenue fateor, amicissime Ritters huli, cum illa primum vidi, vehementur sum commotus. Atque is ego sum tamen, cui uni optimi senis morositas plurimum displicuerit, plu-ximum offuerit. Sed praeponderabant apud me semper tot illa & tanta in rempublicam litorariam meri : quibus commemorandis nolo vel patientia tua, vel otio meo abuti: & sunt omnia tibi, si cui alii, probe nota. Omixto privatum hoc affinitatis vinculum , quod si contemne-xem , magno me scelere vel judice te impiatum putarem.IA ,- - μει--τνα u , iam φε μα- M Quod superest oro Deum optimum maximum, charissime Ritteribus , ut pro tua singulari pietate & probitate omni bonorum genere te cumulet, firmamque tibi valetudi-Dem, mihi amicitiam tuam praestet. Vale. Lutetiae Parisiorum iv
W Esitisse te adeo ossicio tuo, ut nos parum dignos judicares quibus discedens valediceres, miratus sum : sed multo magis, qtiod a profectione tua primum cognovi, purioris religionis prolassionem dese- mille te. Equidem adirmanti hoc mihi uxori non poteram adduci ut ςrederem: donec advenit meorum aliquis, qui cibi adsuit, cum monachQ Lusitano gratias ageres, quod primus oculos tibi aperuisset. Agnus cis ipsa Vetria tua, quibus apud libim es usiis. Ergo, mi Daniel. Lusitanus ille mirabile aliquod pietatis arcanum te docuit, antea tibi incognitumi Ego. qui hominem intus δοῦ i incute novi, satis acceptum habeo non te ab illo, sed ipsum a te potu ille doceri: non acumen in eo tantum, non eruditio, non Iectio patri ur ad primum ejus congressum herbam porrigere cogereris. Vimis igitur os, non quia resistere 'on poWras et sed quia volebas optabasque vinci . Si adeo erant v. uita argumenta illa Achillea, quae admu Lucilianum te adigebant, cur ad BGcω non adibas scita rem tantam iis inconsultis ha- cux
60쪽
- Ei js T o 2 rdetiique consilium hoc tuum ita studiose nos csasti ὶ sed mitto amicos , & in his termaximum Scaligerum : patrem tuum , senem infelicem te filio nisi resipiscis, cur in consilium non adhibuisti Heri ostendit mihi pictor quidam Belga, probe tibi notus, epistolam ab optimo parente tuo sibi scriptam, quam equidem cum legerem lachrymas vix tenebam. tanta apparebat probi & providi senis sollicitudo de te de
tua in virtute ac vera pietate perseverantia. Diceres vatem este,qui imminentem mutationem tuam animo praesagiret. Cogito nunc quid
animi futurum illi sit, postquam omnia intellexerit, quae binis jam literis, etsi aegro corpore, prolixe ad Scaligerum scripsi. oro te, mi Daniel, redi ad te,& o lubrico quem insitis loco pedem reser,priusquam
toto corpore concidas. Deus opi. mo. -- - ω τῆς V
Ie. Praestantissimum virum D. Riberium meis verbis quaeso te saluta. Scribam ad illum, ubi cum valetudine in gratiam rediero : quod videor brevi seruirus, volente Domino. Lutetiae Parisiorum. a. d. LII. EM. Apr. CIO IOCIII.
T Audes illas immodicas, quibus me oneras, Daniel eruditissime.
posthac si mihi tuas vis es Ie omni ex parte gratas, Velim omittas. Duo nobis literarum studia capellentibus contigerunt, quae vel maximo ingenio virum,nedum me, tardare poterant: ut dc esse- anus , dc Scis vetus cile dictitan vatis praecipui: τύ e e, ιντρον hoc nos experimur in nobis esse verisisimum. nam cupiditatem quidem discendi de bene de literis merendi animo nostro insevit naturae parens : at facultatem proficiendi de quae mente agitabamus perficiendi non dedit. Sane cum ea aetate ciTem,quare nunc ciIe ex magni Scaligeri literis conjicio, bonorum authorum nomina paucis admodum exceptis ne sando quidem audiveram unquam. Quod & libentius commemoro , ut mἰν σήν dc fati tui clementiam agnoscas Fruere, eruditissime adolescens, tanto bono: de studia tua sic compara , ut olim cum maturior aetas advenerit, inter literarum lumina merito tuo censearis. Hanc spem ut de te concipe'
rem , divini Scaligeri literae effecerunt, quibus ille singularcm tuam eruditionem mihi dilaudat. Accessi tanti viri commendationi erudita epistola tua, multis nominibus gratissima. Magni enim belleficii lo