Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

41쪽

Uod epistolae tuae ante aliquot menses acceptae nondum respon derim, eniditissime Labbaee , morbus primo fuit in causa, deinde iter, in quo plures fuimus menses : postremo istae occupatio-Nes , quae nos assidue hic enecant. ut saepe mihi ortare in mentem venerit, eveniret tale aliquid, quod me in negotiosa nac otio nim matre ἔμπαροικειν non sineret. nou enim nobis vivimus, sed aliis: qui nullo studiorum nostrorum respectit, tempus omne sic nobis itissurantur, ut 1iiccisinas horas non multas habeamus, quas curis melioribus impendamus. Quod si studere nobis vivere est, ut profecto est, cogita quantam quotidie saciamus vitae jacturam i qui & matutini & pomeridiani Icmporis meliorem partem cogamur perdere miserrime. sed lucmitto: οὐ γαρ , .... Tu, mi Labbaee, fraterque tuus seliciores , qui ut accepi hodie a charissimo Puteano, institutum Glossa- riorum opus ad umbilicum jam perduxistis. Macte estote hac diligen- ia &-Aveo si quis alius exactam & publicatum opus videre. Sed tamen illud occinere non desino, -υδετ Plane eximia provincia est quam suscepistis: verum cjusmodi, opinor, quae prope ranter administrari nolit. quid enim latius susum eo argumento Video enim vos non segniter de B νε ea cura velle defungi εquod consilium etiam atque etiam vehementer laudamus. De Isida-- ro, quae commimicasti, perplacent. nos cum olim cum auctorem percurreremus, pauca ad oram codicis nostri adnotavimus vere παρυ-

3 quae non dubitamus vobis elle animadversa. Est quidem is scriptor necelsarius potius quam doctus: sed non male de literis fueritis meriti, imo vero ut judicium nostrum est,quam optime, si illum opera vestra sueritis dignati. De oratione sis magnas habeo gratias. Legi , sed quaedam superant adhuc excerpendar excerpam , dc statim re

mittam. Vale de meis utere, si quid est quod vulis. A mplissimo patri& fratri multam salutem. Lutetiae Paris. Eidib. Oct. anno oDionysiano cra racm, Photio cum usus fueris ipse lubens utar.

42쪽

TIRIusquam me totum accingo scriptioni illi, de qua heri locuti su-- .mus, de quae dies aliquot meas omnes horas occupabit, placuit quod superest de ratiuncula expungere, dc fidem meam apud te li- rare. memineram enim in tuo aere cile. Accipc igitur quod tibi debeo, aut ut melius dicam, quantum Vires meae ferunt, ut tibi nunc solvam: nam alias tu, id Mπειν, meliora exhibebimus, & uberiora. Quaesisti a me, quid sibi divinus vir velit, cum scribit, verba Apostoli D. Pauli e -- - sic esse accipienda, ut vox significet tractatum,quod Perch, aut heleli, id est, Thalmussistis dicitur. Ego vero non miror facessisse haec verba negotium tibi', hoc est,ci quem meliora studia tenent, quam ut in nugis RR. tempus perdas. E quorum putidissimis scriptis paucos magistros cxcipio, dc omnium maximum Mosem Rambam: qucm ego cum paucis demiror sic ut nihil supra: si qua utilitas capi potest, s de potest sane: ad profestionis tamen tuae homines nihil admodum genus hoc literarum portinet. Atqui etiam illorum qui Hebraice docti sibi videntur, multos scio fore.

qui illa non capiant. Hoc autem vult iloster magnus doctor: cum dicit Paulus ,-- --μει linης, idem esse ac si diceret: nemo de vestra pietate statuat e tractatu magistronim super observatione festorum. hoc autem in dicere: nemo exigat a Vobis observationem corum praeceptorum, quae libris doctorum continentur, capite de Festo Die. Hic sensus quem indicat Scaliger, dc qui mihi quoque e placat,ut Omnia illius. Ergo ut scribit, erit pi vel pbri sed illud potius: nam minores T Thalmud partes vocantur a magistrism . vocatur & Halatim, quod idem est: sed & magis usitate penu M. Longum faciam si incipiam dicere quid sic in Thalniud redi, sive Δὰγ os, unde , in vestris etiam libris: aut quid 'mo aut 'm,quo nomine dicte sunt sex partes, quς totum illud corpus absolvunt: quid meum in quas divinitur Vario numero una quaeque partium , quas diximus. At Massacthoth secantur singulae in sua capita, quae ipsi, ut dixi, Peraim appellant. Quare Apostolus eum dicit μ' ἔπαλ οῦ νουαίωιM, alludit ad duo capita Rabbinicae superstitionis, sinodi sunt hodieque multa in septimam Sc Octavam Massacthoth. II. Sedec relata: quarum alteri nomen est 2 u Tractatus de bono die, ita vocantu altera inscribitur m n rara

43쪽

α Ιs A ACI CAsAu BONI Tractatus de capite anni harum duarum Maliacthoth de reliquarum fere omnium II: sed & capidi sive perakim singula ritus explicant ut plurimum lios, quas vetustissimi Iudaei Legi Dei ut pannum purpurae allcribunt. inaremihil verius qua quod observat eo loci Scaliger , B. Paulum eo allusiisse, cum illa scriberet. Ab eadem voce Perek, quod rine oblitus eram, nonae invenerunt illi Ara μαῖ , quo rum meminit Iustinianus in Novella de Ebraeis CxIVi', quo ex loco apparet inter Doctores sive Expositores Legis fuisse, qui vocaretur, quasi dicas σαι, quod particulatim capita doctrinae ex ponerent, aut coram populo legerent. Horum decani vel primicerii

pythago am legem, de qna alicubi mentionem fecimns, nam S de hoe quaerere te memini) in nostro de Critica tractatu fuse exponimus. Extat apud Synesium in Dione, quod pulcherrimum est illius mellitissimi scriptoris opusculum. De subscriptione illius Critici,

qui Vegetium recensitit, multum te amo. Disseremus in eodem opere de toto illo genere multa, & quae observavimus eodem spectantia in medium ageremus: velit modo . .me . - , ut instituto pridem operi colophonem aliquando imponamus. Habes credo ad omnia. Nunc illud accipe M.νιξ πιαἰπου. Adeo vertim est , quod scribit Scaligetrag- 122. 'ra vocem, quae creaturas proprie significat, ex usu Hebri homines Dbsignare , ut manarat eadem phrasis &'in alias

Orientalium linguas. Nam in Gographia Arabica sexcentis loci

stequentiam urbium ita designatam invenimus , ut dicat auctor esse mcis multas do 2 creaturas: hoc est homines. hinc illud etiam illustrandum Marci xvi. I I. annuntiate Euangelium πιἰσηκτiri. Atque hanc elegantiam vernacula nostra lingua, ut scis, retinuit. Poteram lias alia adtexere , qthe strictim a maximo virorum judicata non omnes, qui legem, intelligent. sed de his omnibus cum voles, τυ μvale, bol υυ . In Mus o V. Eid. Mai. CIo io c V.

O Uod me officio scribendi anteverris, Perrove pol n, genas

. stiffunderer ,ni essit in promptii excusatio. Nam qui literarum argumennim nullum habetem, Ac possem per filium tuum te, quoties illuc literas daret, salutare, omissor fiuise hac in parte fateor, dcculpam, si culpa est, serio deprecor . Amare quidem certe & colere te inoli ' le

44쪽

E O s T O L AE. nun m destiti, nunquam desistam, O viri μιττί. . Testis mihi uxorique meae crit olim, cum ad vos redierit, Dionysius tuus aut potius noster, quam seramus uterque impatienter tui & caeterorum istic amicorum desiderium. Omnia hic etiam ultra spem,Dei beneficio, hactenus contigere beta & prospera. Unum est quod nos urit, priorum amicorum memoria, quae in animis Viget, S dum erimus 1 emper recens

vigebit. Studia filii tui curae tibi elle, qui te norim & sciam quid sit τυμ ει ι - non miror. Sed tu illius nosti ingenium, quod non tam calcaribus quam freno videtur egere. Vidi quas ad ipsum dedisti , ac legi. nec diffitebor tibi, qui tuus sensus est, eundem & meum semper suille. Itaque hortari illum non cesto, ut studia medicinae feliciter adeo inchoata olim capellat denuo, & sortiter id spatium decur rat , quando semel est ingressiis: sed dissimulare non possum ipsum

paullo mox, cum huc Venit, repente immutatum, & ab eo consilio penitus aversum. quod etsi non damno , faetiam tamen auctore me non est, nec suasore. Atque hoc volui nescius ne ciles. Vale, vir venerande, dc patrum ac Datrum caelum summa observantia colendum, etiam atque etiam meis verbis, si grave non est, saluta. Monspclii a. d. xiv. Kal. April. cIa Io XCVII.

CC quid vales, Firxi nobili T. 3 ecquid nostri viget adhuc aliqua in

animo tuo memoria Θ Spero equidem, quod sciam de meliore luto tibi ficta praecordia: etsi miratus sum nonnihil, fateor, quod nuper cum Mombelgardum, sic enim audio, venisti, atque ad nos propius accessisti, prius inde pedem retuleris, quam nos vel verbulo salutasses: venim hoc malo magnitudini, & multitudini negotiorum tribuere, quibus in illustrisi . principis tui aula distringi soles: quam aut oblivioni aut ne ee . Ipse quod rarius ad te literas do , habeo paratam

incusationem : nemo enim ad manum adest, cui incas committam; secus si esset, frequentiam illarum desiderare ne polles, emcerem : o tunderem te potius,qui meus cst in te amor,& quae sere est amoris comes , Neque tibi, reor, ingratum ellet de nostro statu fieri sae- Pius certiorem. qui quidem impraetentiarum laetus sic satis est. Valemus enim ego, se uxor: at non S superioribus mentibus valuimus: cum illa diu summos ciuciatus perserret, ego non diu quidem , sed reticulosissime aegrotar . utriusque nostrum velut piamentum fuit

45쪽

Is AAcI CAsAu BONI filiola Abigail,paulo post fatali morbo correpta, ac nobis erepta. Ingemuimus ejus morti', atque etiam nunc oculis non siccis ingemiscimus. Sed quid nos sumus, ut Dei magni voluntati obstrepam seriat igitur ille uti volet,& quamdiu volet: nos Iobum imitabimur. Sed letiora eu experti postea sumus & porro speramus. Oro illum, Ficti

amicissi. supplexque Veneror,te nosque salVos atque incolumes praestet.Vale. Uxor quam osticiosissime te salutat. Gen. a. d. v. Kal. Sept. cio In xc VI. Salutant te Veteres amici, Bera, Lectius,Pinaltas, Cobladoni .

EPISTOLA XXV. CHRISTOPHORO PUTEANO.

Ratissimas accidisse mihi litteras tuas, amicissime Puteane, etiani tacente me confido tibi esse exploratum. Praeter aristissimae amicitiae, quae mihi tecum intercedit, jus sanctissimum, sunt & aliae plures causae, cur iis acceptis gauderem: sed illud crimium, & milii crede, magnum, quod post intelleinim morbum, quo istic laborasti gravissime, sollicitus semper vixi: ut nihil serme potuerit evenire mihi jucundius, nullum suavius, quam ut ea cura liberarer, factus de convalescentia tua certior. Ago, mi Puteane , ex animo, si quisquam tuorum,magno Deo gratias, qui te semavit, S porro etiam sic spero & voveo) servabit. Tu quoque siquidem ινρ ογῶ nos meo nomine cidem vero debes. Nam si nescis, a tuo dis cessii vix uniun egimus diem a morbo Vel meo vel uxoris vel amborum immunem: quin & nunc quoque jacenti de tantum non conclamatae adsumus,cuin has scribimus. Quintus hic est dies,cum ἰατα, viri in arte sua excellentissimi, pro deposita eam habebant. Adfuit

velut α --ε επι παπι Θιος et cujus ope effectum confidimus , ut

jam spei non dubiae sit aliquis locus. Nos ab eo tempore pedem extra cubiculum ipsius vix extulimus: quo faetiim ut apud amplissimum

praesidem tuam, sicut optare te scribis, causam agere non potuerimus. Verum nostro patrocinio nihil opus tibi, cum neque oucida sit ulla admodum contracta: neque si maxime esset, alio deprecatore opus haberes quam lectisti a matrona , parente tua: quae apud sapientissimum virum tantum potest, quantum & virtus ipsius meretur, α commune cognationis vinculum. Quod scribis impetum cepisse te noscendi propius & penitius historiam Ecclesiasticam: laudo inceptum , atque adeo, qui meus est in te amor, serio tibi gratulor tam genero se

46쪽

rvientis. Nam quotus quisque est ex hodiema juventute, ejus praesertim

cultas es tu loci, eorum majorum, quem haec tangat cura λ Omnes ad forum properant, omnes illud r , ut nescio quis veterum dixit, plectuntur, mirantur. eo cruda studia deserunt, eo cogitationes omnes suas reserunt. Melius tu , mi Puteane, qui animum tuu ad vere sublimia vere coelestia paras appellere, aut jam notius, appulisti. βα-' οῦ ' ααἰν π Δαναοῖm γνοι. . Qui ctinq, ille fuit qui tam

salutaris consilii suit auctor, hunc sequere, de propitio numine aggredere studium utilissimu simul ac suavissimu. O mihi pi aeteritos rei erat si nunc Deus armos i testor, nihil mihi eo genere i iterarum antiquius: sed nobis cum erat adhuc dux defuit atque hortator. Tu i,

Cui virent genua, i bone, quo tua te virtus vocat. Spero equidem νη- obortum in animo tuo rei tam praeclarae desiderium. Amabo autem, serione an joco petis a me, ut rationem tibi aliquam indicem feliciter ingrediendi hujus studii 3 ego ut in hoc genere aliquid praecipiam tibi Z Ut oblivi icta aut ipse qui sim, aut tu tibi sis μ'

αἰ σ/μἰγαμα τεις, ου τηι ἀωσω. Prorsiis sic est, rem magnam me rogas, dccui praestandae parum sim idoneus. Quanquam si mihi ista scribenti

plusculum otii fuisset, nec tam gravis aerumna omnem animi mentem mihi excussisset, totis ingenii viribus in eam curam incubuillem, ut qua ardcam gratificandi tibi cupiditate, non nescires. Nunc cum ista raptim exarare cogar in sponda lecti sedens, cui assisa est consors mea, acerrimis vexata cruciatibus, da quaeso hanc dolori meo veniam, ut aut alios meliores me, aut etiam si ita vis, me quoque, sed alias consu-Ias. Si de lite quamvis parvae rei in consilium ad te aliquis adiret &multis S molestis distri inim curis, huic tu considendum te praeberes non juberes Z & merito quidem :-μ --Feres igitur animo aequo, vir amicissime, si votivitati tuae impraesentiarum non facio satis. Omnino ingens, immensum, vastum est pelagus il-Iud, cui naVim tuam cogitas credere. Sed nihil tam arduum aut disti-cile, quod labore Se diligentia non sis superaturus. nihil est rcrum omnium, quod non sit ει os Multum autem dc Operae & temporis periturum tibi, nisi mature certam rationem inieris, quae ad optorum portum te dirigat. Qusnam autem illa Z nempe hoc est, quod tu me rogas , de quo cum jam non possim sententiam meam tibi aperire, non recuso quin liberatus hac tanta molestia voluntati tuae morem geram. Vale. Lutetiae Pariliorum. a. d. xi I. Kal. Febr. aiuro Mestiae T X c. cIo Ioc iv. Dionysiano. Si mihi librorum indicem miscris, qui istic Arabice sunt editi, aut qui putentur brevi edendi, facies mihiron gratissim im Velim etiam si cibi notitia cum D. Spondano inter-

d Di cedit.

47쪽

,8 Is AAcr. CAs A uso urcedit, verbis meis illum salutes quam ossiciosis. Accepi ante aliquot

dies illustri C. Cardin. D. Baronii literas , ouas curavit ipse. his nos respondebimus cis breve tempus τύ . re o.

EPISTOLA XXVIII. LAUDIO S A LM A S IO.

VI m amoris erga nos tui, eruditissime Salmas, abunde cum alias declarasti mihi: tum vel maxime epistola illa, quam ante paucos dies abs te accepi. Nam quas mihi laudes tribuis, nimis sim Suffenus ipse mihi ac AMxηλo , nisi quo ex fonte manciat, agnoscam. Ego Vero agnosco probe, & in te Verum experior, quod dulcissimus Philosophorum dicebat, ώ--ες φούρου caecutire. Opto tibi, non ut minus nos ames, . , εἰν και' sed ut brevi ad eruditionis id culmen perVenias , unde rudes conatus nostros liceat tibi recte aestimare. Fallor aut pretium illis non aliud pones quam quod ipsi facimus: qui egregiae voluntatis nobis conscii illud tamen non ignoramus, quantum inceptis nostris frigidus obstiterit circum praecordia singitis. Sed haec mitto. Tria ex me quaeris, de quibus quae nostra sit lententia, accipe. Locus Sulpitiae Poetriae obscurus est: ut fere sunt omnia dicta, ad quorum illustrationem nihil possis ex aliis scriptoribus mutuari. omnino ejusinodi est hic versus de Imper. Domitiano per contumeliam factus:

Non trasese ter pralesus γ ingluvie altas. Apparet dictum: sed cui simile alibi nihil memini legere

De eo ipitur sic videtur nobis. alludit ad Graecorum proverbium : καλκῆ -ω, αλ' ἀπὸ νῆ. vel - - : nam utroque modo urbani homines efferebant. Vis tota adagionis est in verbo π π ν' quod cum proprie corpori conveniat, venuste ad animum transfertur, Sc de codicitur, quem recta ratione excidisse volumus videri. Simile est apud nos, quod de malesano dicimus, mentem illi esse eversam aut subversam. ratio enim in summo capite, & cerebro collocatur. hac qui carent, jure dicitur istis excidisse ratio. Gregorius Nysse. de vita Mosis:

. ολοθρα- εις - ῶῆς et δυιτ . Hanc parcemiam alludens Sulpitia venustate , ut mihi videtur, admirabili dixit Domitianum nau quidem do

48쪽

de quadrupedum serarum esse factum similem: instar Nabuchodo- Dosori illius, quem litera: sicrae narrant. Quoniam quae cadunt alicunde, ea nccessario illud, tua de ceciderum, supra se relinquunt; non male usa est poetica licentia Sulpitia, cum te rigo prolabi potuit, pro rea nam bnitis quadrupedibus proprium ut suprema eorum pars sit dorsum : cum contra homini os sublime naturae parens dederit. A lito exponere hunc versum nequeo : de de hac interpretatione quid tibi videatur , cupio scirc. judicium enim rurim plui is .aestimo quam pro aetate, in qua nunc es. Sequitur Juvenalis locus e Satira VH. Sed cum fregissulse is versu, Erc. Ubi recte judicas de interpretatione magni illius scinonis Iosephi Scaligeri. Olim ad Domitianum Suetonii cum ex mente nostra exposuimus , atque cxpositionem nostram paullo post ipse Scaliger in opere magno confirmavit. Utrumque librum si luber consule. non cnim ropctemus quae ibi scripsimus. Tertium γ τειλεν crat super altero ejusdem Juv. loco ebarisa vi. in quo pro tundondum alii libri habent tonuendum. Sententia inpurcissima & nefandae obscenitatis plena. quam tamen in gratiam tuam, cujus caussa Omnia cupio, etsi μιν αλm pluribias persequerer; nisi animadvertit sem novissimum interpretem ejus poctae recte illum versum esse interpretatum , certe quidem ex seia tenti a mea. Ad illum igitur adeas, oblucro te. Valς ac me ama. Madridi m. Non.

EPISTOLA XXI X. EIDEM.

Immae, quas post tuum a nobis discessiim accepi, illae fuerunt, A quas ante paucos oppido dies mihi tradidit Gilbertus noster. Utinam vero possim Verbis exprimere, quam gratae illae mihi fuerint: de quia valere te ex illis cognovi, ik quia profectum in literis tuum in ii clem magis magisque perspexi. Hactenus enim quid in pangendis Graecis Latini lque versibus postus, pi aeclare ostenderas: minc vero ad solidiorem eruditione accedere te , & jam aliquid meditari, quod posteri loquantur, incredibili cum voluptate ex tuarum lcctione intellexi. Quis de Callimachi editione scribis, nihil plebejum sapiunt: at quae in Athenaeum sint a te animadversa, ita me Deus amet, ut mihi fuere grata, de simi visa. Quare te hortor atque adeo obtestor, pergas in illa te exercere palaestra. Nec te moretur, quod aliquid ipsi occupavimus. Plus enim vcrae laudis ex spici legio te manet, quam

D 3 ipsi

49쪽

3d IsAλ cI CA, Au BONI ipsi opere tam longo simus adepti. Ego ingenue tibi sareor, emendationes tuas prima specie statim'mihi se probasse I magis autem,

cum ex intervallo illas relegi. At non in profecto cujusvis Graecos auctores emendare, nec omnes habent, sed pauci, quos Iupiter aequus amavit. Miserunt ad me multi suas observationes in eundetriauctorem, post nostrorum editionem. Sed Deus bone, quam frigida aut absurda nonnulli λ Iterum igitur te convenio, S ut pergas quo cepisti pede, etiam atque etiam te vehementer oro. Deus te servet, charissime adolescens. Clarissimum parentem a me jubcbis salvere,ni grave est. Vale. Lutetiae Parisiorum pridie Kal. Septi CID Io C R

E PISTOLA XXX. EIDEM.

T Inas post tuum discessum literas a te accepi. prioribus statim re- - spondi, de meas Gilberto nostro dedi: posterioribus ne responde rem hactenus, per illam spem tui adventus tactu est quam ex tuis literis concepta 6 παρ rems τῆ im ρα usi idem ille utriusq; nostrum amantissimus Gilbertus. Non igitur potes jure de silentio meo queri.

Et profecto non is ego sum, quem eo nomine amici soleant incusare. Quod si quis est , qui cum literarum commercium lubens incrceam, tu, mihi crede, cum primis numeraris. Grata nobis vel potius longe gratissima, quae de tuis studiis novissima epistola scribebas. Cum ad nos redieris, non prius hortari atque urgere te desinam, quam a te impetravero , ut specimen aliquod tuarum lucubrationum edas in publicum. Callimachus, Petronius, itemque alii Veteres scriptores tuam operam deposcunt. ego illorum vicem cro et quia certus sum, a τῶ S - μνῶν, quicquid institueris, publico bono de honori tuo cessiirum. Sed ante omnia illud a te exposcimus, dc si pateris pro amicitiae nostrae jure exigimus , ut cures valetudinem. Si te non re*icis , at canos respice venerandi tui parentis, qui pro omnium sitorum in te meritorum βῆ hoc te rogat, tibi imperat, ut in studiis tuis memorem te veteris dicti probes, α ,. Sic igitur animo indulge, ut corporis quoque rationem habeas. Hoc nihil gratius facere mihi qucas. Vale de amplissimum parentem a me saluta. Lutet. Paris. Kal. Jan. cIO ID CYI. Ha . / EPISTO-

50쪽

EPISTOL Α XXXI. EIDEM.

REversus domum e longinquo itinere tuas accepi non unas, quibus dum in dies responsum paro , ecce tertiam tuam epistolam , quλα αγγάλι ν mihi narras de invento codice F Κύκλου T ὐπ' Α- ου hin illo . Deum immortalem, quibus ego lanitiis incessi, cum illa legerem l sedringebar simul, quod amoenissimis delitiis tibi soli frui liceret, no item mihi. qui si junior cilem &tot adamantinis vinculis heic non essem astrictus, istuc advolarem, Sc me quoque in partem tanti ερμs admitti postularem. Id Vero quia non pollum, neque nobis licet esse tam beatis , ut opes illius bibliothecae propius aspiciamus, per ego toMusas omnes S quicquid tibi charum, oro atque obtestor, ut saltem aliquas Sc apophoreta nobiscum communices. Tune solus cum Sapphone, cum Callimacho, cum Anacreonte colloqueris, δἴ nobis ad illorum ιαν μους admitti non licebit 3 mecum dico, omnes intelligo qui Graecarum Musarum-: πω uis mi oblectamur. Iterum iterumque a te peto, doctissime, amicissime Salmasi, ut dum publico convivio omnes τνι φιλοψοῖς ad iras lautissimas epulas cs invitaturus : privatim mihi partem aliquam earum velis impertiri. Si quis faciΣ1dus fuerit sumptus ad descriptionem, omnia quae impenderis, statim refundam. neque hoc meo unius nomine a te peto , sed & am pi illum Augusti Thuani, quo nemo Vivit omnis eruditiovis amantior, ut nec Scaligero magno intelligentior. Accepi & aD. Gutonio literas omni lepore Sc suavitate conditas. 6 factum malet quod tantum ingenium ita in tenebris delitescit. Sed de eo plura alias. T u velim isthic illustria illa nomina D. Lingelmemium, D. Gothose dum D. Gruterum a me salutes. Dciis te servet. Vale& festinationi ignosce. nam adest famulus Cl. Bongarsit, qui urget. Lutetiae

Parisiorum Nonis Feb. CIo Io CVII.

EPISTOLA XXXII. EIDEM.

' T Uas accepi Az qiue adjecisti, epigrammata antiqua, pro quibas quas tibi gratias agam Z certe quantas habeam , potes conjicere e Petitione mea prope impudenti. quare suppudet me , quod tanmm