Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

발행: 1638년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

711쪽

EPIs TOLA CCCCCXC.

e IDEM.

S Equitur vara vibiam, ait vetus dictum,& tragicus ait: G, ως,, In te de me, Praeses amplissime, si in quos unquam haec dicta competunt: heri alium , hodie alium, cras item alium tibi commendem necesse est, & erit. Extra jocum dico, nisi effeceris ut pereat, atque ex animis hominum evellatur constans haec opinio, quam omnes habent de nostra apud te gratia, ilicet conclamandi sumus. nullus enim modus erit, nullus finis. Semper tibi legendae nostrae, mihi scribendi incumbet necessitas. Aude igitur contemnere clientem.& fontem semel contrahe, ne quotidie necesse habeas. Prius tamen sine me hoc a te impetrare, ut caussam doctissimi viri N advocati nostratis, cujus frater isthic est, ii suscipias cognoscendam, de pro tibi aequitate disceptandam. Hoc gratius facere nihil mihi potςs. Interea exspecta longam epistolam , qua me tibi, non alios, commendem ante discessiim tuum. Sunt enim non pauca quae te prius Volo. De casu Bongar sit de sponsae ejus inorte ιαλκέτω atque intempestiva satis heri. Deus pater misericordiatum per sesum Christum filium suum te, tuam, tuos , ac tua servet, fortunet, regat. Vale meum decus. Mon clii. a. d. x. Kal. April.

est nunc ipsum, scriberem ad te, O meum decus, si quid vellem. dubitavi quid facerem: temporis angustiae urgebant & ne scriberem suadebahi: amor & cultus rapiebant in contrarium. scripsi igitur paucula haec raptim de quasi aliud agens, non ut in solutum illa veniant , sed ut futuram brevi numerationem eius aeris, quod pridem apud te contraxi, spondeant. Ita ergo tibi persuade, vir maxime, si Deus mesanum de vesciatem csIe voluerit, scriptiarum ad te cis dies unum ait rumve ubetiore stulo. Exponam tibi tum quo loco sit valetudo no- stravi quae,nc quid di stimulem, sic videt ui affccta , ut Veranaeus nostet

scpiulci: Perio an per jocum, blevem scd gitiosam polliceatur futu-

712쪽

EPIs T LAE. 693rum. Omnino aliquid contumax defluxio minatur, quae pestis & latera ita jam opplevit, ut doloris, sed remissioris, nulla pridem contigerit intermissio. Ea re factum , ut omissis aliis studiis , in sacrarum literarum lectione , & cum ab illis vaco, Senecae per hosce aliquam- multos dies fuerim. atque utinam det mihi Dominus Deus, posse sin aliquando proferre quae in utroque hoc literarum genere lumus meditati l Sed haec cernet ipse pro sui nominis gloria de utilitate nostra quam optime. Interea illi mecum gratias agas oro te quaesoque :decimus namque hic dies elicum uxor chari simi familiam filiola

auxit. hanc cum in Ecclesiam reciperetur, Sarracenus noster tenuit.

De codicillis a rege impetrandis ut dignitati nostrae consulatur, ne κ. quidem ad amicos Parilienses scripsi. cuius tamen negligentiae non ita me poenitet ac dolet, ut quod de privilegio impetrando nihil

mandaverim Ranchino nostro , sum absque eo multa quae habemus, quaeque νι--vel projicere mortalitatis memores statuimus, edi vix possint commode. Si Deus dabit, plura de hac re tecum proxima epistola. Scripsi enim haec non alia fine quam ut silentium meum avid te excusarem. Platonis .siquidem vera in primis sententia est: ώA, Ergo & tu nobis ignosce, qui moerorc ruentis patriae pene absorpti, quasi animum despondentes ἐν aliquamdiu tacuimus. Tandem collegimus nos, & ad solennia osticia rediimus. inare frequentiores pol thac a nobis exspecta litet as. iter enim tuum putamus hoc rerum statu te elle dilaturum. Scripti autem

ad semones illos Parilienses ante aliquot dies, cum illuc Ranchimis vir clarissimus proficisceretur. Philologia nostra Dei beneficio stat, Se videtur aliquam consequi dignitatem poste in his locis, nisi immin

ret nox atra quae suis tenebris omnia involvens γην πνυ sit mistura.

C aeterum o a . Illum precor salvuna te sal tem nobis & incolumem praestet cum tua Sc omnibus tuis. Vale, mCum decus unicum. Mompelli a. d. v. Id. April. cI PIIxcv I 1 .

EPISTOLA CCCCCXCII.

EIDEM. Q qui morbo sunt obnoxii, siqua bona scaeva longius

paulo aliquod intervallum dilucidum experiantur, stupent: sic ςgra solitus turba eorum inquietari, qui se de caussam suam tibi a me commendari vellent, miratus sum non semel Praeses amplii sinae,quod Pς hosce dies aliquam multos nemo fores meas pultavit, ut ego tu sRrrr Σ pesis

713쪽

69 Is AAci CAs Aullo NI pulsarem, nemo fuit mihi molestus ut ego tibi essem: sed mirari desino, nam venit ad me nunc ipsurn amicus summus meus, qui necessario cuidam suo has ad te meas impetrat. αμ' ιπγ , αμ' - : simul enim rogatus sum, arrepto calamo paucula haec exaravi. Peto igitur a te, Praeses amplissime, ut catissae hujus tantum faveas in quantum στι aequitas patietur. Sic re Deus Opt. Max. & tuam tuosque omnes protegat. Vale meum decus. Momp. a. d. Iv. Idus Apr. cIa I Oxς via.

QVod sit scelix & faustum , hodie in aedeis Vochantianas migravimus. Si verum est, rerum principia habere omen, Gymn lium hoc mihi futurum video, in quo ad patientiam exercear. Ita hic dies ob varias caullas mihi uxorique meae illuxit illaetabilis. Sed haee Deus Opt. Max. qui solus potest, vertet in melius. sin aliter fata serunt, confide Stoicum sapientem evasurum me. Sum enim si qui Gquam. alius doctorum ejus sectae studiosus & avidus discipulus. In hoc quotidie adlaboro, in hoc me exerceo, ut quod illi suo sapienti νέ tantum nunquam autem viso, tribuunt, id homini accommodem, rebus non nomine, Christiano. Juvat nos sapientissimorum virorum vestigia legentes ab aliis principiis ad easdem conclusiones pervenire: atque eadem sere illis dicere, sed alio modo. Equidem sanctissimorum veterum Patrum laudo consilium: qui scripta vel eo nomine legenda nobis censent, ut sapientissama illorum praecepta & exempla laudatissima pudorem nobis incutiant, Mnos nobis accinere cogant: haec dixere, haec fecere quibus verae lucis

vix aliqua scintilla astulserat: nos filios lucis quid aequum est facere λnos quibus ad omne virtutis genus dux , doctor, & auctor filius Dei,& ipse Deus t nos quibus f si tamen proseisionis nostrae nomen non ementi muro coelo immissa & infusa vis sancti Spiritus Isemper adest i Hujusmodi cogitationibus jacentem saepe animum erigere & ad suam originem rcvocare soleo, vir maxime. neque id, uti spero, si ustra, Cum plus profeceio, tentabo curatelas facere, & medicum profiteri. Puto risisse te in hoc dicto, & vanitatis me alguisse. Et ita profecto est, curvi non est velle curva corrigere. haec igitur mitto & narro tibi rem lepidissimam. Scripsit ad me clarissimus Ranthinus se postquam in aulam venit, omnem movit Ie lapidem, ut codicillos qualcs nosti, mihi impetraret. amplius tamen crlicere nihil

714쪽

potuisse. quam ut pretio aureorum quinquaginta eos liceat mihi redimere. hoc mihi ab aulae proceribus pro summo beneficio concedi. Ego vero, magnae animae, beneficii huius gratiam vobis facio. habete, servate vobis vestros codicillos ; quibus equidem eo solo nomine fateor me Indignum quod tam fatuus fui ut expeterem. έ μοι κρῆ -- πνῖσαυλεῖι; At enim illud certum, non quia istorum judicio parum

dignus sim, eo mihi negari hunc honorem , sed quia auri sacra fames late grai latur per infelicem aulam. Questur M. Tullius vexatam su stemporibus Rempubl. ab infima plebe, quam ille hirudinem aerarii summi probri loco indigetat. Nostra hodie longe deterius habet Respubl. quam non alii regunt nisi merae quaedam aerarii hirudines, quibus pro Deo lucrum est, pro virtute regina pecunia. I nunc Maude boni aliquid spetare, dum isti sedebunt ad clavum. Et non est ea tamen nostri landi praecipua calamitas aliud est: aliud

ulcus plane desperans. Verum ista αἰεν--βουι im γλά si

Caeterum ut res eis ) de privilegio impetrando sci iptis nostris non est quod cogitemus et bis enim in eundem lapidem impingere lapientis non est: sedet autem nobis lit 'ras non Diu abutor patientia tua, nondum tamen finem faciam. . Habeo enim quod te rogem. Scripsit ad me vir clarissimus Iobertus Joberti F. nostra multum apud te ponderis habuisse: optare autem se, ut tibi homini occupatissimo iterum de suo negotio aurem vellam. Quod igitur liceat mihi cum bona gratia tua, Prsses amplissime, peto a te, des illi all- quam tui in nos amoris sisnificationem. Equidem quod tibi imputem aliud nihil habeo , niti hoc unum , quod tibi uni accepta serimus incremenda nostrae dignitatis. Hic meus de tuis erga nos meritis, maximis sensus, hic animus, si nos sapientum praeccpla non fallunt, iaccessitatem tibi imponit in dies bene de eo merendi, qucm semel ornat; dum dc protegendum suscepisti. Non potes autem ulla ratione plus nobis prode iste quam si intellexerint qui primas hic tenent, esse nos tibi cuiae, & gratia aliquid apud te posse fieri etiam fortasse poterit, ut

tua nobis opus sit commendatione apud nilnς con lut . Sed esto hoc argumentum alterius epistolae. Vale dc Inc ama qui ite niveo Prorsuspeetore colo Jc vereor : quique pro tua de omnium tuorum Lucitate πιρι γαν lollicitare non cesso , non cellabo. Iterum vale meum decus unicum. Mons pclii Nonis Maiis c xcv I 1-

715쪽

EPISTOLA CCCCCXCIV.

DIu scribere ad te distuli, Praeses amplissime,ne ea quae te scire nollem scribere cogerer. Quia tamen unus tu mortalium portus mihi & praesidium es, quid acci terit post tuum discessum celare non possum, non debeo. Scito igitur Coss. de nobis hactenus ita male meritos , ni certum consilium iit, nisi tu impedias, in veterem patriam pedem quam primum referre. Istas enim procrastinationes & vanas pollicitationes imo illusiones ferre non queo. Ut paucis omnia tibi aperiam, omnium eorum quae per literas absenti fuerant promissa, praesenti nihil sine aliqua immutatione,hoc est, nihil bona fide praestitu est. Domum erant daturi: eam impetrare nunquam potui nisi venirem in partem pensionis. ita hiems tota miserrime transacta in an- se gustissimis cubiculis duobus. ut filiolum quem habeo unicum extrudere magnis impensis suerim coactus. tandem Vauchantianae aedes da- tae: sed ea lege ut decρm ipse annuos aureos darema atque ii statim exacti. Suppellcctilis nomine promissi aurci C L. . detracto trienterream surrima est ad centum. Ligni spes facta: vix adhuc quas con- vitio extorquere decimam part m quitus sum. In antecessum sena stre stipcndium erant repraesentatuit: hoc nec factum in pilore semestri , quod per minutas partes acceptum : & in isto nuper inchoato plane ostensum mihi quid in posterum sperandum haberem . nummus enim exprimi adhuc ab illis non potuit. Non illiauctoritatem tuam reveriti sunt: non datae fidei rationem ullam habuerunt. amicorum denique omnium meorum incallum vigilavit industria. Scio non de re quod causentur. Sed istae mature praevidendae erant. nunc illis nullus locus. Quid enim ad me si sunt occupati Z si rector provinciae in urbe est si rerum novarum Occasionem quaerentes nonnulli salis commercia rupere λ Quid ergo nobis fiet, si non belli ni tus si, sed certum bellum Z Invitus haec ad te scribo, Praeses amplissime: sed coactus vi doloris,ne aliud dicam. Expertus enim sum genus istud hominum elle si quod est aliud. Paucos excipio veros amicos, Ranchinum , Serranum , dc ipsum primum consulem. quorum tamen nemo aut gratia aut ulla alia re caussam nostram multum

potest adjuvare. Ranchinus abcst, Serranus apud istos qui pecunias tractant parum potest, suos ipse nobis loculos aperuit. Consul quoque partim moibo pallim lenectute, qive est de ipsa morbus, κλυκρητ

716쪽

EPIs T LAE. 67 domi iacet. Caeteris vel juvandi facultas nulla vci Voluntas. Hic est rerum nostrarum status, vir maxime, quem semel aperire tibi visum, ut dares ipse ante discessum consilium. vel si suppetit nullum, caussas haberes cognitas illius quod video mihi necessario capiendum. Est autem ejusmodi ut vel Genevam vel Basileam lates conseram, & vitae quod superest ibi degam. Puto repertum iri vacuam aliquam professionem, ut inde sit quo mihi de meis consulam. Moneor & cupiditate proserendi in lucem multa, quς hactenus in nostris adversariis male latuerunt. Sed nos cupiditas otii segniores esticiebat quae spes cum jam nulla affulgeat ex ulla terrarum pat te, cruda studia & extreme li neς egentia scripta nostra proserre certum. Hec sententia si placet tibi, quam primum exequi constitui. Scribe igitur si grave non est, priusquam itineri te accingis. & tibi persia ade mammas& gravissimas mihi fuisse caussas, cur hoc consilii inirem. Sed mihi nullum unquam pl. cubit consilium , cuius tu mihi dux & auctor non fueris. Quae duo ad dandum consilium necessaria sunt, amor & prudentia: eorum altero longe me superas , altero omnes homines. ne mo enim est cui chaliorem me putein quam tibi. Vale vir maxime. Deum Opt. Max. supplex veneror, & te & nobilissimam uxorem tuam, atque omnes tuos servet, fortunet, & omni bonorum genere cumulet. Iterum vale & me ama Mompellia. d. x I v. Kalend. Jul.

EPISTOLA CCCCCXCV.

Ostendit mihi nunc ipsum literas tuas, qua erat in illis saeta nostrimentio, Cabassiis. simul addidit tabellarium qui suas ad te esset allaturus iam esse petasatum & ad portam urbis. paucis igitur accipe, Pr es amplissime, non illud quod postulabas breve rerum nostrarum cum Lutetiam veneris : sed querelas tantum de iis qui conditiones omnes quibus me huc vocaiunt in --. Scripta ante dies sex septem ea de re plura : noli putare eo tempore quod inde fluxit respuisse ad quos ista cura pertinet. constant sibi, & nos nostratque aequissimas animo obstinato insuper habent. Contulum primus - s jacet pridem : alios ipse parum novi. Veni tamen ad secui dum nuper deducente Serrano : exposui quid vellem: addidi si ita in cum agerent brevi me repedarii rum, de iptos noliri cura liberaturum. id promoverim res loquitur. Omnes se mihi cupere mirum quam

717쪽

tum ajunt: omnes fidem Cois. appellant ; multi quiri tantur rem esse indignam, datam occasionemram cito conquerendi: risuros eu ir. is ros omnes qui ista resciverint': magnum scilicet fore hoc pro telum G tardo, ad quem nuper scriptum, item Lemo aut Gothosredo de quorum altero icis nostros cogitare. haec de similia his suom. caetextim nemo proficit hilum. Rrid ergo consilii capiam Z dic tu , ic maxime, amicissime. cui non minus quam mihi sieri ab istis iniuriam equidem doleo. Sed erat nimirum ita ut multos praedicere memini, fore istum Mompeliensium impetum & vere, alunt, ξα D illi mulare non possum magnum ex hac istorum inconstantia capere me dolorem. Nam si sinistra ave huc pedem intuli, redeundum est nempe in veterem locum. Sed pudet nos mutatae tam cito sententiae. & hominum illorum nosti ingenia. Scis quid ab illis sit nunc praesertim nobis sperandum. Sed feramus fortiter necesse est quicquid

mutari inon potest. Utinam tantum bibliotheca nostra hac occasione non ria ale pereat. in multis variisque curis meis nihil habeo, quod me angat vehementius. Scis enim absque nostiis libris vitam nobis nullam vitalem. Exspecto igitur quid consilii in re crepera sis daturus. Quare ei si non nescio in hac praelertim tua prosectione vacui temporis habere te nihil, peto nihilominus tamen a te, i. Lbas tuam supernostris rebus sententiam antedit celsiim. Ad Cos . ut de nostro negotio scribas non postulo. Satis enim ipsis perspectus est tuus, quo uno glorior, in nos amor. Adjice eo, recentem esse in eorum animis illorum verborum merno iam, quibus me ipsis nuper tanto comi nendasti opere. Quid igitur epistolam tuam nunc abeuntis cincturam apud eos sperem, quos praesentis divina illa , parum movit Sed hoc statues ipse melius. Lutetiae quod nostra caussa agas jam unum superest, si tu nobis deserendae Galliae auctor, vel certe suasor. Literas enim quibus civitatis Gallicae jure doner quorsum expetam hoc statu rerum mearum Z minus codicillis dignitatis nobis futurum opus, si opera nostra nullum opus Magalonensibus nostris. Solum privilegium est, de quo te exoratum velim, ut illud quam optima lege de conditionesi eri poterit mihi impetros. iEgo interea dies noctesque Deum Opt.

Max. precibus fatigabo, ut te euntem, tuaque agentem, Mmox redeuntem servet, regat , & omni suarum genere cumulet. Vale vir maxime & meum unicum dccus. Mompetu a. d. x I.

. . . . . 4

718쪽

-tii

EIDEM.

R R Accipe igitur, amplissime Domine, non responsionem ad illam tuam accinatissime scriptam epistolam : neque enim patitur si Iξ : sed fidum planeoue cetium obtervamiae pignus ab eo profectum qui cum in omni officii genere candorem simplicitatemq;

sitam ac constantiam tibi cupit esse probatam 3 xoru in eo maxime negotio, quo de tanta accuratione a te nuper est actum. Noli vero, per immortalem Deum te obtestor, hanc moribuq meas notam inurere, ut alterplicum hominum more aliud me corde sentire, aliud fronte promptum gere existimes. non facio , non feci unquam, nequ*un quam sum facturiis. Servet modo Deus Opt. Max. quam indidit nascentis animo . Cujus ego vel praecipuum testem fueram te laudaturus , si sors tulisset, ut alieno testimonio vhaberem. probandum. Putavi ego stultus, persuasis-urnum tibi esse ex veteris amicitiae, qua me dignatus es, longo usu, tuum. Casau bonum caeteras quidem laudes, quas sertaile quorundam comitas illi adscribat, ut alienas asperiavi. & facere non tanti: catorum id unum summopere semper contendisse, ut vivus, nec vivus, Ve teris Poetae dictum tolleret, e λῆ At tu magne vir, illis me adnumeras, quos pater ingeniorum mna πολ m bonis ait exosos. Scribi: eniis, satis te acceptum habere nos in re omnium eravissima rneo A. νι-3 βάζειν. Mener ν σαλὸν, non scire me unde ista tibi de nobis nata sit opinio. Convenio memoriam meam : ab illa omnes sermoncs exigo S garritus nostros: nihil invenio nisi sorte justi sumas ruerelas in tuum sinum liberius olim effusas de certorum nominum iusteritate, & in bona caussa animo, ut videbatur, non bono. Si alia iit mens nobis, cur dissimulem cum .presertim quod me hic teneat, nihil quicquam eorum inveniam , quae in rebus expetengis lent spectari, praeter caussae justitiam. Quid i tu me adeo insuatim ju

dicas, ut contra mea commoda & meorum , qui vita mea mihi chariores sint, animum in dissimulatione obdurem O me vacurcapitis υ& judicii, si ita est , plane nullius i Sed de odio dignissimus sim tot

procerum & summorum virorum , qui pro sua in nos benevolentia dc in literas amore tantopere tam saepe idem quod tu a nobis exegeiunt. Omitto illius divini capitis se , κ, in cium unius secundu Deum

719쪽

,oo 1sAAer C As Au BONI potestate ac nutu omnes spes, sortunae, vita ipsa nostra est posita Huic ego tam benigno , tam clementi hero meo, sine ulla excepti ne morem posse gerere, ipsa j mihi crede , vita mea vellem redemptum. Sed scit ipse quid me impediat; Ac pro sua aequitate sicilis ignoscit. Tu quoque, amplissime domine, idem facias velim : tibique persuadeas, neqise in hoc negotio, neque in tui cultu de o servantia, aliud unquam mihi linguam esse prosesturam, quam quod

EPISTOLA CCCCCXCVII.

T serius Je breVius tuis respondeo , Paraee charissime, quam vo- luntas mea credoque tua erat. Possem hujus morae & multas degraves excusationes afferre: sed eo labore supersedebo hoc tempore reo quidem libentius quod Regium nostriam , adolescentem juxta tecum mihi charum, longioris epistolae vicem funetiirum apud te fersuasum habeam. Novit me Regius: novit assiduas occupationes meas: de quod caput est novit idem qua benevolentia, imo quo amore spem istam tuam amplectar, prosequar. Deus faxit, mi Paraee,bonorum & eruditorum virorum studia sic promerearis , ut excitam nunc ἡβασκων, . --α 6- , G. Quae scripsisti de studiis tuis jucunda mihi grataque fuerynt: teque volo rogatum, pergas mecum de iis per literas agere. Ego de meis tecum quoties erit otium. Patri tuo viro clarissimo auctor esse ut huc te mittat sid visus es a me petereo equidem decreveram, eramque omnino facturus: cupio enim te Iropius nolle: sed duplex me, cum inibi essem , respeetiis inhibuit, oci ubi es tutus de nostri: illic vigent floremque M us e & annona ;hic iis . quidem fortasse non frigent penitus , at annona certe per est cara: ea si convaluerit, de nos inviseris, re experieris quam tibi cupiam Serio dico, mi Paraee, si huc. veneris senties nos tui studiosos de

amantes. Vale. raptim. Parenti tuo plurimam a me salutem ex animo. Gep. a. d. Non. Aug. Cio IDxcVI.

E PISTOLA CCCCCXCVIII. γ H I N E E S II OT S O N L

Ir ornatissime, magnum adjecisti cumulum prioribus tuis in me ossiciis, cum sine mora vices meas apud illustrissimum Comi-

720쪽

i E P I s T O L AE. 7 Item D. Dunibar obiissi. Vere astirmo tibi, non prius gratum penitus mihi coepisse esse illius munus, quam hoc Mecetiario ossicio, opera tua, sum desunctus. Nunc fruar tanti herois liberali. tate, professus animum vere ipsi devotum, vere gratum. Tibi vero, ornatissime doctor quas acturus sim gratias nescio. qui quidem omnium sete bonorum quae mihi Regi Majestati contulit, extitissiconciliator. Non possum homo peregrinus tibi ulla re esse utilis: dabo tamen operam ut a suspicionς animi ingrati me liberem δεου γ M-ἰia . quite servet, dc nostros . Vale.

i. r.

ACcusas silentium meum, charissime Richarde, immerito. Scripsi enim, & prorsus tecum, si aliis rebus nequivi, hoc saltem

ossicii genere parem calculum ut haberem feci. Scripseram etiam ad maximum Scaligerum ante quatuor menses amplius: ac deinceps ad te etiam scripsi aliquoties. si meae diligentiae mihi fi iactus rei iit, est eo cur doleam, non cur a te vapulem. qui persuasus esse debes, seu s cribam , seu taceam,in amore tui Constantem & me fore. sinita es comparatus, ut paucorum Uensium labefactari polle amicitiam nostram putes : vide quomodo tui magis fui, illius vetetis dico ambulatoris, κνώας quibus te elle addictum scio possis tuet t. Sed profecto & tibi de mihi de meliore lum Titan praecordia finxit: quare quidem κλ s. Duas autem a te postquam Lugdunum venisti literas accepi: quae me quidem tantae Dum rari επι η ut jam triste nihil posse accidere mihi stultus ego crederem. Cum ecce stibidem tempus quasi fulmen quod me poetae tibi mei ique abstulit. Raptus enim est his diebus in schs i mein ille vere Petrus Chevaleritis dulcissimum mihi nomen. cujus in morte quantam iacturam secerint mea studia dicerem, nisi animus memoriam tristissimi casus refugeret. Sed & ille nimirum mortalis erat: & nos quoque illum, cum Deo visum fuerit, sequemur. Crede mihi , nunquam magis imbibi illud : Vi e se ma bivvis spes vetat huDane longas: etiam illud accrede, amitisse te amicum de meliore nota. Sed redeo ad tuas, quae profecto maria quaedam gaudiorum mihi attulerunt. Primum illud quanti me aestimare putas, quod tuo nescio quo

stratagenaate factum, ut ille mortalium αμ ξ -κ Mκωovi, tanti

nosti m nuga. faceret quanti tu quidem ais. Scis ipse, me qui heorum

Sissa picti

SEARCH

MENU NAVIGATION