Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

발행: 1638년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

701쪽

681 Is AAcr CAsAu BONIbere debet pridem institutum negotium, conveniamus prius necesse

est. multa enim sunt quae malim tecti m praesens quam per epistolas. Scito tantum alta esse quae cogitamus, ardua, & magna. Deus ille, ille Hμι Θι ι faveat conatibus & coeptis benedicat: prodesse posteris, gloriam T i φη promovere, haec omnis mea cura, omnis amor. Sed enim quid nos sumus itctum dico plane, imo - n/: Sc quod maximum αναξιοι του ἰων- να ἀπ' -τῶ. Verum ista coram. Nunc quid sit futurum de quam Iccius portus, adeo turpiter milliis, sit allaturus velim ex tρ scire. quatefecitct concussit animum meum magnitudo ejus casius. Nisi igitur aliter ipse lentis, tibi huc non nobis isthuc est cogitandum Tuas exspectit-bo impatientissime. Vale praeses amplissime, dc scriptionem νί- boni consule. Ego & uxor pro tua & nobilissimae conjugis su vissimorumque pignorum salute, & felicitate Deum precibus fatigare . ---μ. Vale iterum. Gen. a. d. m. Non. Maias. cIoio cxcvi. Iterum dico tibi. tuarum exspectatio me cruciat ;magnum enim est quod accidit. δείγ

EPISTOLA CCCCCLXXX.

EIDEM.

EC quid tantum tibi abs re tua otii erit, Canai amplissime, nostrum decus,ut tot literis legendis vaces quot ego ad te scribo puto enim me paucis his mensibus qui a reditu meo fluxerunt, vicenas & eo plures tibi misit se. Ego vero ut omnes meas legas non postulo: satis mihi satis erit superque, si quod spero , benigno semper vultu a te excipiantur. fuerit hoc ipsum grande satis tui adversum me amoris testimonium. Ipse quod nullum scribendi ad te finem faciam, multiplex caussa est. vel quia esse hoc aliquod officii genus vulgo creditur, quod equidem sine piaculo deserere posse haud putem : vel quia in ista

omnium rerum pecturbatione tu unus es meus amor, mea cura, in quo animus moerore prope confectus acquiescat: tu unus es quem aD

sari , quem appellare, quicum garrire, pro levamento omnium mearum aerumnarum soleam: tu unus denique imis animi nosti i medullis inscriptus, impressus, infixus, quem dies noctesque orc&corde circumseram, atque in oculis gestem. Qiii igitur tibi sic junctus haeream, miraris si garrulitate mea sim interdum submolestus' quid fieret, inquies, si propius abesse must. QEid si una Einemus isdenique stibit aliquando veteri, ne hic metus ab eo quod institueras, te avertat. At ego

ia interea

702쪽

E P I s T o r. 683 interea amore tui & desiderio marcescam , tabescam , liquescam. Quam vellem qdod inceperas , vel aliter cecidistet vel tibi in animum venisset nunquam. mihi enim illud tantum ex eo contigit, ut quo propius a fruendi spe affui, eo nunc tuo conspectu tuaque ομιλια impatientius caream. Sed si Athenaeus fuerit semel ad umbilicum perductus , faexo ν' - - , quam haec vere loquar reco gnoscas ipsa. Vale & salve vir maxime & tecum nobilissima uxor tua cum omnibus tuis. Deus vos servet. Genevae Prid. Id. Majas .

. EPISTOLA CCCCCLXXXI.

ET DE M.

REvocatus ex ipso prope quo morbus me detulerat, haec ad te scribo, Praeses amplissime. Statues ipse gratularine

mihi debeas, quod ex violentissimo morbo tam facile emerserim ranvicem meam dolere, quod exoptatissimum portum tam props accesserim, nec tenuerim illum tamen. me si unum spectes, dolebis , scio, cum dolente. meam & meos si intueare , non noles ita potius accidi sese&Deo Opt. Max. mecum imo cum aliis quamplurimis gratias reddes 8c laudes. Det vero ille mihi pro tua infinita clementia, ut quod super volet esse vitae totum ad nominis ipsius gloriam pro virili augendam pio sanctoque animo a me conseratur. Ut diu vivam, non id est votorum meorum sumnium : ut bene vivam, id vero toto pectoris affeetii opto, aveo, voveo. Spero equidem si coepi is Deus aspirarit re olim ut meorum labi rum neque patria neque Ecclesia fructu careant. Sed haec coram ut spero brevi, quanquam vota mea non parum moratur Athenaei, quam suscepi W- Θrat editio. Tunc de Monspeliensi negotio affatim agemus: quod equidem quem habere exitum queat nescio. Scis enim in quibus studiis simus , aut esse potius velimus T ιπῆ . O - ατι. Scripsit ad me Sc Nemausensis civitas operam meam in restauranda Academia sua exposcens. respondi ut nuper Mons peliensibus faciendum praesci ibebas. illac nempe iter me bro vi facturum dum ad te propero. Atque haec quidem ita habent. caetera Deo curae erunt & ut sint precor. Eundem Oro venerorque supplex.

servet tenuam & tuas ac tua ou . Hoc fac, Deus magne, per seium Christum qui est vera salus , c a quo omnis latus. Vale.

Gen. a. d. I I I. Kal. 1 unias. CID CVI.

703쪽

ΕPIs TOLA CCCCCLXXXII.

EIDEM.

TVas accepi tandem, Praeses amplissime, illas dico quas Kalen. di, ipsi, Ausum ad me dedisti. quas enim triduo post te scripturum ajebas, illas ego nondum vidi. Cum reddita mihi tua est epistola, quadam συνκve factum de bono nescio quo meo fato, ut statim mox afferrentur literae ab amplissimo praeside Thuano, a clarissimo Gillotio, nec non a doctissimo Pctro Pithoeo. omnibus idem fuit argu mentum : serio enim mecum agunt ut Lutetiam ad menses aliquot concedam: debere me hoς ipsorum causa praestare: qui tam avide me exspectent i, debere mea δέ literarum , quibus juvandis idoneio cs agnoscis verbum luris o potu sim futurus quam nunc sum. quippe reperturum ibi quς diu & frustra quaesierim. Ipsa sunt clarissimi Thu

ni verba: qui non unis sed pluribus literis huius itineris necessitatem mihi i posuit. nosti enim vestras H- να - λησο esse. Qua enim fronte recusemi Sedet igitur τῆ κακου cui nunc obnoxia urbs est, dc illos & me voti hujus facere compotem. quod tamen sub hac conditione dictam accipias velim, sit ita tibi videatur ;ru enim solus omnium meorum consiliorum clavum tenes: tu mihi prora de puppis. tu mihi m Ac miror. cum jam aliquoties haede re tecum per i iteras egerim, nullis tamen esse a te responsum mearum. Ego vero persuasus sum multas epistolas ad te meas periisse nullo quidem tuo , sed meo nonnullo damno. non enim alicquor quod cupis, ut assiduatare scribendi meam erga te observantiam tibi faciam testatamia Athenaeus noster lente Procedit: quae res summo mihi cordolio est. Nam quando fruar tuo supra quam ego dicere aut tu fortalle tibi persuadere queas, mihi exoptato conspectu i Scit Deus. M omnium mearum deliberationum summam eo niti cardine, & in eo solo itinere maximas imo omneS spes meas πιις γε κατ α ρι-- α -- esse sitas. Atque utinam illum aliquando diem videam. nam aut aliquis tum erit mearum aerumnarum finis, aut nullus unquam fucii rus. Tu i itur φ --. Exorere, inquam, dies ille omnium mihi jucundissime dierum, qui mihi pridem illuxerunt. Non peto a te ut de me inter ista cogites, dc parandi mihi otii aliquam ineas viam. Illud Deum Opt. Max. Oro, Viam tibi aperiat, quae mihi adhuc patet nulla. Sed haec coram melius. Deus, idem. ille Deus, ter maximus ter Optimus, te tuamq; nobilissima ino & suavissima pignora

704쪽

OVintus dies hic est, Praeses amplissime , quum a Coss. Mompe

liensibus literaelaedditae mihi sunt quibus peramanter ad se me vocant. simul binas tuas & a clarissimo Ranchino unas accepi. Has omnes ubi legi semel iterum; , Dei primum invocato numine, deiit cum jucundisama conjuge re deliberata, cepi mox consilium Deum sequi vocantem,& tuam,meum decus sciem apud eos liberare,quibus eam obstrinxeras. Caussae quibus sum inductus ut nunc potissimu rem vellem perficere muli e eaeque graves sunt. Speroque me brevi σμώ S Millas tibi in primo nostro Congressu narraturiun, dc probaturum. Interea mitto tibi exemplum literarum quas Coss. M. de quas Ranchino scripsi. Grave onus imponam tibi si te oravero ut ambas velis terigerae. sed mea interest quamplurimu , ut sciam quid mihi praestari velim,& omnino quomodo in hoc negotio me gellerim. Audebo igitur te rogare ut illas legas. At illud equidem te non orabo adiuves me dccainam meam suscipias. Tu amice magne , incepti Eujus primum it lis autor, deinde suasor mihi suisti: tuae undus literae me horsum pri mo impulerunt, deinde etiam compulerunt: Tuo, inquam , unius ductu atque auspiciis de inceptiura de prope iam perfectum hoc nego tium est. Itaque facerem, nisi fallor, gravem tibi iniuriam si Iecum pliuibus agerem , ut me in tuam suscipias clientelam. Ergo vero pridem tuus sum; tu milai jam per multos annos patrocinium tuum assidue praebuisti : ego cultum,. obtervantiam , ac verum amorem depraestare conatus sum semper, & aeternum praestabo. Deus Opt. Max. xit, redeat aliquis tandem ad te fructus ossiciorum omnium erga me tuorum. Ita fiet, ne dubita, Praeses amplissime, mihi quidem ego sic

705쪽

EPISTOLA CCCCCLXXXIV.

EIDEM.

Consilium nostrum sit per instituto pridem negotio, recens de ano

te dies xx I v. susceptum, puto jam tibi esse notum. Misi enime vestigio certum hominem ad consules Mompei. qui doceret ipses, A tandem literis eorum novissimis acceptis. eidem tabellario tradidi de tibi, meum decus , inscriptum fasciculum: mandavique ut squidem Montepessulo posset statim,via certa mitteret sin minus, ipse eum ad te perferret. Adjunxeram autem meis literis Suetonium minore forma nuper hic editum Exspecto nimc hominis illius reditum: qui mihi quidem lentὶor Myrmecide jam videri incipit. Sed enim satis cito si modo satis bene. cujus rei spem omnem in Deo Opt. Max.& secundum Deum in te positam habeo. Exspectemus igitur. Interea mitto tibi Bongarsit viri optime de studiis meis quotidie merentis epistolam, cui ut quam primum respondeas tuasque ad me mittas, rogo te atque obsecro. Sum enim ab eo vehementer oratus ut responium a te sibi curarem. Scito autem quas nuper ad illum scripseras Argentinae perii ile, cum integro faciculo mearum, quem Melchioris unii filio tradideram Sc fidei hominis commendaram. Vereor ne&aliquot aliis mearum idem casus evenerit: forte de tuarum quae meis adjectae. Ut metuam facit Bongarsi Uirmatio , negantis se ullas a te per istos octo menses accepisse. Quicquid ejus sit omni culpa vaco. Illorum omne scelus qui per summum nefas aut vaegrandem certe ne gligentiam spei meae illuserunt. Tale vir amplissime, de diu nobis quam felicissime vive cum nobilissima conjuge & suavissimis liberis.

Gen. a. d. III. Idus Octob. cIo I 'axc v I.

EPISTOLA CCCCCLXXXV.

CVm ad hanc epistolam exarandam accessi, Praeses amplissime, non aliud mihi propositum fuit scribendi argumentum , quam urArriani promissiim librum tibi osserrem. Sed mihi uti video non munusculum offerendum, veritin deprecanda potius venia est, quod post Iongam adeo exspectatione ae nunc quidem illum mittam. In caul Iaest iniquitas de angustiae ejus loci, qui mihi adhuc pro musco est. Nam

706쪽

E O s T O L AE ct rem solutos nuper libros ubi collocem non habeam, susque deque omnia perturbata sunt, ut quaesitus mihi cum maxime si ιὶ ille Iiber inventus tamen non sit. Atqui ego illum casti in

meas manus delapsum ante sex septem dies secreveram, & certo loco posueram ubi facile eum reperire mihi futurum fuit. nisi vel tagax aliqua manus, eum mihi abstulit: vel imprudentia aut mea aut alicujus meorum illum loco movit & in aliorum turbam conjecit. Scio te pro tua singulari humanitate omnia consulturum aequi boni:

sed me male habet quod tantum quotidie temporis in quaerendis libris male ac saepe frustra collocem : etiam illud aegerrime sero quod praestare quod promiserim necdum possim. De aedibus spero, brevi prospicietur. si quid futurum est scribam statim ad te. quando etiam

naec levia, Praeses amplissime, ad tuam pertinere curam non dubito. Deus Opt. Max. & te &nobilissimam heroinam uxorem tuam,&Omnes tuos ac tua servet, sospitet, semperque fortunet. Vale nostrum decus. Monspelit a. d. xi I. Kal. Martias ipso natali nostro x x x I x.

ineunte quem velit Deus ita felicem illuxisse, ut ad publicam utilitatem & hie vitae nostrae annus,& si qui alii futuri sint referantur omnes. Iterum vale vir maxime. Sed non differam diutius quid nostri judicii sit super proposita quaestione e Psalmom t. Initio statis abiille videntur L xx. ab Hebraeo cujus vestigia nostri propius sequuntur. Sed nos inpraesentlarum omittemus quid secuti illi sint cum sic verterent:

ex iis verbis non dissimilem posse elici. προσναλ verbum insolens,&quod vulgo explicant sitire. nempe aliquid dicendum est, etiam quum nihil . od dicamus habemus. Nos ita putamus, quam recte ipse vi

nisi animi salior, est μφαῖκον - dictio qua denotatur hoc loco si num desiderium . proprie dicetur hortus --ba qui avide curam& manum domini exspectat. quasi dicas, velle in distingui hoc est, coli de cura . Maeteria, inquiunt Philosophi, formam naturaliter appetit. heic forma est mariams . est autem hoc desiderium vehementissimum animae piae qua fertut erga Deum hac voce indicari. Pluris foteram in hanc sententiam: sed nec ego stultus qui non meminerim intelligenti satis esse vel unicum verbum. de Pial-- . cum erit otioli tantillum scribam. V ale & me ama o puriorum Musarum delicium.

707쪽

EΡISTOLA CCCCCLXXXVI. EI DE M.

Nimia misel ia est,uir amplissime, pulchrum esse aut videri. nam hominibus φ .-λ- est quando - Mihi adeo milero esse usuvenit non quod sim , sed quod multorum judicio pulcher tibi videar. Equidem non ita sum aut vanus aut levis aut utrumque , ut si quid Sabini de nobis somnient id existere putem non οναe. Itaque facile fuisset hominum fabulas contemnere &rumusculis vulgi hominum, qui me gratia pollere apud te- συjadtitant, αν nm- πιυμο ἐδε nisi iam aliquoties verum esse cxpertus Ascraei senis oraculum, negantis φ - illam posse emori, quam ποκοιλαιι-Quorsum haec λ dices. Nempe ut a te impeti em ne me impudeutiae arcet Ias, quod toties meis te interpellem. Fateor abuti me patientia tua & benignitate erga me. . Sed per ego te Deum ' ro obieero, miserare sortem potius meam quam ut indigneris. Fit ad nos concursus ab Omnibus prope- modum quibus iithic quid negotii est. Omnes postulant vel flagitant potius . nemo illud adiicit: si salvo pudore tuo licet, si hoc tibi grave non est futurum. omnes M' ore aut pectore habent: aut fac, aut cur non velis facere causam dic. Quid igitur hic faciam 3 equidem quod unum pollum id faciam : scribam nempe: tu quod tuum erit id facies, & insigni aliqua in nos contumelia homines errore, me labore liberabis. Satis praefati sumus. Vi obilis de la Valette commendatus mihi a Ranchino , cui quantum debeam non nescis, tibi a me caussam suam voluit commendari. Puto

me iam exhausitIe si quid gratia apud te aliquando valui prioribili eiusdem arsumenti literis : si quid tamen superest id omne velim ad

hujus caussam conseras. Vale & diu cum nobilissima conjuge liberitque suavissimis vive quam felicissimus. Scripsi raptim eadem die &hora qua illas quae D de Fresac erant tradendae. .

EPISTOLA CCCCCLXXX VII. EIDEM.

PHilologia nostra Dei beneficio excepta blande Ar benigne ab omnibus, doctissimi cujusque & aequissimi judicio stat de spero. stabit.

708쪽

stabit. Nihil dabo auribus tuis q ii mea curas tanto opere, neque mihi ipse porto Suffenus ero: sed ita profecto est, ut quisque in hac civitate eruditissimus, ita nostras quoque nugas aliquid esse & sentit da

profitetur. Possem referre duorum summorum virorum clogia, Piae-sdis Philippi , illius optimi & doctissimi senis, & D. de Mallit an,

vere erudiit& nostras litei as callentis. possem chori totius musici, cujus longe princeps Ranainus noster, consentum &-commemorare: sed me ista nihil assiciunt, nisi ut tanto Deum supplex orem, ne mea indiligentia aut culpa committam, ut tuae de nostris studiis pollicitationes & νι-ι- ιπαν probro tibi Vertant. Hic mihi ad connitendum aculeus, hoc incentivum, haec fax cste solet. Omnino enim eo ventum, ut sine existimationis tuae imminutione Elgere nostra studia non possint. Parum abest quin de te conque rar : adeo duram provinciam humeris nostris imposuisti. Nam equidem ad docendum nunquam accedo quin ob oculos mihi Obverseris,

ut si possim tua quoque approbatione digna promam. eo quidem magis, quod Zoilum mihi no ideesse terrae filium nescio quem, Philolophi nomen ementientem, per hosce dies compertum. Σ'ν α A.'

Moi. De Schedis sic habe. Concio quam primam habuimus, ea nobis perscripta est , ut sere est habita quam die altera habuimus, de laudibus & necessitate Philologiae, ea jacet in schedis, quae

λήγη continent. Erat animus polire utrumque sermonem, & si ita videretur tibi iii vulgus edere. Sed me multa adhue qua terrent, qua impediunt. Terret exspectatio tua & aliorum quae summa est: imp diunt quotidianae ἀκρομι tanta elaborandae cura, ut multis non Philologus sed consultus juris videar. Hoc postulat susceptum arsumentum. Leges enim exponimus quas Cicero Lib. m. deleg. conscripsit. Exspectemus igitur, amabo, reditum tuum , aut illa potius, si lubet, omittamus, quanquam hoc scito, fore me in tua semper potestate. Libros fidei meae commissos a Tornaesio habeo, invenique inter meos omnes. Iterum dico, Corpus Iuris Accursimum illud uti quinque aut sex voluminibus constans. Eo si tibi non opus, scribam ad T. & cum ipso agam. caeteros mitram prima occasione. etsi qui Properum tuum dulcesium adeo futurum videam , Cuiacio tuo sortasse ad aliquot dies utar, & adventus tui tempus quod sit utinam quam brevissimum exspectabo. Venio ad iter illud tuum, quod me quam habeat lollicitum noli quaerere. Si animum meum nosti, illud quoque nolli , tuis fatis mca quoque fata illigata esse. Noli igitur dubitare, pro celeri Afausto tuo reditu Dei Opt. Max. aures me esse satigaturum. Duit ill tibi, o mecum dccus unicum , dc pervenire quo tendis seliciter , &

709쪽

60o Is AA cI CAsAu BONI perfieere quae νῆm celeriter de mox in moris amplexus redire liram citis lime: ut rebus omnibus ex animi sententia rite confectis, Reipubl. commissa tibi gubernacula, quod hactenus fecisti, tractare de regere quam felicissime & diutissime possis. r. Metri, Vale & cum Lutetiam veneris mei memor esto. Literas ad Praesides ampli is mos Hai laeum de Thuanum de ad Gilotum brevi mittam.

Iterum vale mea cura. Momp. a. d. VI. Kal. Martias. C IDI DXC U I I.

Locus e Psalmi μ , epigraphe ἡπιν πιοῦν , jongam Orationem desideraret, si quae divinus ille Basilius philosophatus est stupet illis verbis cum in hac inscriptione , tum p - ἔν '. commemorare vellem, sed nimis certum ex imperitia sermonis Heb. illa fluxisse , ut de vulgatissimum illud εις ἀ άλω. Vox Heb. organi nomen notat qiod ad lilii aliquam similitudinem erat effictilin. De advocatis dies distilliis esto. meminero tamen post reditum tuum quem celerrimum suturum de spero, de ut sit voveo. Exaudi Deus Opt. Max. dc meliu)us. voti reum face. . .

OVo ordine meas literas acceperis, vir maxime, quas post reditum ad te dedi, non scio. hoc scio , iam ter aut amplius factum ut bilia, de eodem oleo de hora eadem exararem. Nescio mim quo casa factum, ut plures eodem temporis puncto literas meas a te expeterent. Quid facerem Z negarem lane ita faciendum fuit, si apertas vellem sussipere cum multis inimicitias. Tu, qui hominum quotquot terram colunt ειρη esses mihi ejus consi i auctor Non jam ignoras quid velim. serendum nempe tibi aequo animo, P raeses ampli Gsime, si multos tibi quotidie commendem. Scio de profiteor nullum esse meum erga te meritum, cuius gratia jure meo uti possim videri, cum tuam opem aliis imploro. Sed quia ita hominibus placet ut ego frequentibus litetis sim tibi molestus, sine me hanc servitutem honestam servire. ipletuo iure utere uti libuerit. Ne multa, qui has tibi tradet commendatus mihi a Bernardino , cuius quotidiana exstant in me ossicia, tibi porro a me voluit commendari. Si quid precibus meis moveris, peto a te ut vel vultu paullo similiariore amorem erga me tuum illi testificeris, de caussam eius adiuves. Vale. Deus Opt. Max. re& foeminarum decus conjugem tuam tuosque omnes servet atq; fortunet. Ad amicos magnos Patisiens cras, si Deus dabit.

710쪽

EPIs T LAE. 69 Iaut perendie scribam. Totum me sibi nostrae ἀκριμι nunc vindicant:&quod internos liceat in dies excitat auditor studium. τύλύ - - --λων ἀμού Monspelit a. d.vI. Kal. Mart. c I xv I.

EPISTOLA CCCCCLXXXIX.

EI DE M. SI necdum persuadere quitus sum tibi, quae hic cunctorum Sc de tuo

in nos amore esset opinio, ecce tibi, Praeses ampli ili me , luculentum eius rei testimonium, dc ut tragicus ait, 3. JO-bertus enim isthuc ad negotium nescio quod curandum lita putavit interesse ne sine meis coram te se sistaret, vir, ut scis, Sc merito suo maximae autoritatis , & patris laudibus clari stimus. si igitur . - α-ρ - ου--nihilominus μια-- ω tuam illustrem dignitatem sibi putavit conciliandam, quid lupercit, niti ut qiosi tuorum consors honorum exultem & incipiam pe. ει,3 Sed hem, ita tecum iocantem percellit tristis nuntius. . Ecce enim a Wecheliis literas, quibus certior fio delici aes nostras Bongarsitum vivere illum quidem, sed vivere in languore & situ. c squallore. luctus de illuviei caulla obitus repens sponsae: quae diu sperata cum tandem Areentinam advenisset quatriduo post ipsa hora, quae celebrationi nuptiarum fuerat destinata, terris relictis in coelum pelle correpta migravit. Cogita nunc quis amici nostri illius optimi animus qui quantique gemitus, meipsum certe tangit ille dolor: & quamvis προα

verae amicitiae vis. Scripsi autem ad illum nudiusquartus , tantum ut si quid tuis literis esset factum, sciret nullam hic culpam tuam. Sed bene est: scribit enim ad me Sarracenus noster Geneva, se&accepit se & statim misisse. Nondum eram desiturus: sed vocor alio, nec res moram patitur, ac adest qui literas a Ioberto postulet, quem ut vel mea caussa familiariore paullo vultu excipias per ego te nostram amicitiam oro. Quato mihi opere tua auctoritate opus, ut hic degere cum dignitate aliqua possim, scribam proximis diebus Θιέ. Ad D. de Fatues ut iuueras adivi et si longe situm , nec reperi. Vale. Deus te luam & tuos sui Vet. Monspelli. x I . Kal. April. c a xc VII.

SEARCH

MENU NAVIGATION