장음표시 사용
771쪽
set Is AACI CAs Auno Nrmale te novi , ut probari tibi polle putem ulla ex parte nesarii homi nis scimus quis ille sit) partum, blasphemiis in Deum & in constitutos a Deo Reges plenum, in omnes bonos contumeliosissimum. Hae sunt artes Cerbereae illius familiae, quam non pudet illud nomen ultirpatione sua contaminare. nam quid homines movit, cur in magnum Scaligerum tanta cum inveherenturi Me vero quod nominatim traducere tanti putarunt, non pluris equidem facio quam olim Socrates asinum λα V m. hoc doleo non eo loco esse me, ubi possim literataim causam adversus hanc pestem defendere. Est mihi cum Frontone Ducito ejus quidem viro, at non eorum morum de praeterea doctissimo, s miliaritas magna. is juxta mecum auctorem libri, vel potius auctores dc approbatores abominatur execraturque. En , mi Rittentius, infolicium temporum diram sortem l quando veritas non cuniculo sed polam oppugnatur: mendacium publicos prosei res habet: maledicere Deo hominibusque, rixas serere in bella mox erupturas, pietas censetur. ναο A κιωρος ἔση κνυε. haec enim sola bonis spes & cor solatio relicta. Quam petis Thuanaeae historiae partem, habebis cum mantissa. tota enim priore illa forma hic cuditur in folio, uti vocant. totam mittemus mandatu Thumi, ubi fuerit editio absoluta. cum totam dico , omnia dico, non quae scripsit Thumus: sed omnia quae sperare possumus eo vivo editum iri. multorum enim annorum historiam prius editis nunc adiicit . - ως: annum tamen L x x i I. non transcendit, ne absolvit quidem. Is te amicissimes lutat, de una tecum larissimum virum Scipionem Gentilem, cui brevi &scribam& opusculum mittam in quo sum nunc totus, De Satyrica Graecorum Poesi & Romana Satira. Exspecta etiam tu exemplar
NO n dubito accepisse te quas ante mensem, S quod excurrit, ad te misi. Itaque de magni Thuani in te affectu& desponso tibi exemplari ejus historiae, cum suerit absoluta, quae nunc cuditur editio priore duplo auctior: de his, inquam, & caeteris quae proxime scripsi, nihil jam dicam. Te potius orabo, ut munusculum non magna rei, quod tibi mitto, Sintagma quoddam nostrum de Satyrica&Satira
772쪽
EPIs Tot m 713 satira in em accipias. argumentum quam sit jejunum vides:
quod tamen prolixe & accurate traetavimus. non deerunt io, quibus ἡ e Hακροφλιγέα videatur elle supervacua: ego tuam ct paucorum solide eruditorum sententiam exspectabo, assensurus haud dubie, quamcunque in partem pronuntiatum a vobis fuerit. Sexcenta talia argumenta, sive antiquitatis communes locos habemus assedios:
qui modico labore poliri, atque in publicum protrudi quirent, si tanti ea facerem, iit illa publicari reipublicae literariae magnopere putorem interesse. Sed enim, mi Ritterili usi, vita quam hic vivimus,propter frequentes occupationes, non multas horas ad studia succisi vas nobis reliquas facit. nos autem ita natura sumus comparati, ut discere quam docere, legere quam scribere longe malimus. Vel umtamen, quoniam per amicorum s nobis non licet et se negligentibus,
excitabimus ipsi nos & juventuti studiosae prodeste contendemus. Nunc quod Deus sertunet inceptum, in Polybio sumus: brevi, ut spe- . ramus, prelo magnum illum scriptorem subjecturi. dabimus hoc publicae utilitati, iis auctorem hunc Latinum faciamus: magno sane aliarum nostrarum curarum haut paullo graviorum damn . sed obdurandum est. aleam enim jecimus. fidei credo in hoc negotio litabimus, securi de elegantia Sc calamistris, quos ii curent qui otio abundant, si volent. επει οβ β Ps. Notae uberiores erunt & si postumus non inutiles iis qui notitia antiquitatis oblectantur. Isidorum tuum strenuecdi, partim ex tuis cognovi, partim ex literis clarissimi viri Georgii Remi. is nuper scribebat ita assiduum esse te in opere Musico, ut - ὲπικεκοφλτοὰ mi οῦκ τα laborandi finem nullum facias. Quid tibi vis, mi Rittera huti, cur te is perditum ὶ cur hora te respicis quin exemplo utere potius meo , qui postquam huc veni, &minus in studiis assiduus esse cepi, factus sum inquam essem prius. Tu quoque ut quod agis, diutius agas, age remisenus, & valetudinem tuam sedulo cura. Scripsi nuper, nullas tuarum
videri periisse quas a mensibus sex septem mihi scripsisti . nam ct illas
accepi, quibus erant Oppiani flores adiecti, cum Latina interpretatione tua. qui liber ruus, si ullo modo heic edi poterit, non deero mihi, quando placuit tibi eam lucubrationem tuam pulcherrimam meo nomini inscribere. Sed ad talium editionem mire hic frigent typographi nostri : quae gens ς-- παλαι- nisi lucrum prae sens aliud nihil curat. Accepi vero a te multo alite literas, quibus de Isidori aliquot locis me consilebas. iis litetis nunc , quia ante non li- 'cuit, paucis respondebimus. Recte emendatum est a te stulti imillud
xx Epigrammate in Archidicen, quod in editione Par istiens non semel
773쪽
71 Is AAcI CΛs Auno Nicorruptum legitur. habetur integrum epigramma apud Thucydidem lib. vi . unde disci potest quod de Archidica ista scire cupis. fuit deo Archidica nobile scortum, de qua Herodotus Se Athenaeus: sed quae
nihil ad hane tuam. Illud autem Epigramma elle a Simonide compositu in didici eY Aristotele Rhetor. lib. I. cap. I x. Quem vocasHymnum in Plutum, Hymnus non est, sed Scolium --6, alibi quoque mihi lectum: etsi locus nunc non succurrit. Lex Solonis quam qtiaeris ad illustrandam Epistolam c c x v. Libri I i. a Plutarcho tangitus in ejus vita, nam plane eadem est sententia istorum: ά. . .. βiλn i ἡδἰν -- ἶβωσε --. hoc solum diiserunt quod minus dicit Plutarchus quam tuus scriptor. Quae ad πα λι- Pe
satum spemiat, non dubito desumta e libris Xenophontis. quibus similia etiam apud alios dedisciplina Persica invenias. Regis apophthegma qui utilitatem sequebatur legisle memini. ubi legerim nunc non memini. Haec sere erant quae ad tua responderem. Vale vir eruditissime&me constanter ama. Lutetiae Parisiorum Kal. Septemb. c I I I P c v.
- .E P I S T O L A XVII EIDEM.
Non putabam fore mihi vel tantillum otii ut te compellarem,
vir clarissime. jamque egeram cum communi amico, doctissimo Gentili, ut patrocinium meum apud te susciperet. Sed do&-αὲ ἔ-, effecitque ut quamvis occupatissimus haec pauca raptim ad te exararem , cum praesertim a superioribus nundinis neque icripterim adi te neque tuarum quicquam acceperim. Cupio ex te de tuis rebus & praeclaris inceptis cognoscere: non enim dubito aliquid moliri te ad publicam literarum utilitatem adjuvandam. quod cum feceris hactenus magno cum fructu Sc publica utilitate, Deum oro, iit .etiam porro εις πη- -λ- facias idem, de magis magis'; in dies de posteris merearis. Isidorum tuum nemo adhuc in hac urbe vidit . Eum librum ego de Thuanus . u seu γας quanta cum cupiditate
exspectemus, ne ipse quidem nescis,fnisi nos ignoras. Vale. Scripsi raptim, Lutetiae Paris. pridie Kal. Apr. C a o cur.
EIDEM.SCripsi nuper ad te, vir clarissime, via Francsordiens, priusquam
tuas a ccipcrem exeunte Februario datas. quae cum paullo post mihi fuerint
774쪽
suerint redditae , laetatus sum occasionem tam bonanI milii se obtulito
literas isthue mittendi. quas equidem uberiores darem multumque de communibus studiis tecum garrirem , nisi otium deesset. eram enim eum ista exarabam occupatissimus. Quare da mihi hanc veniam ut diem distindere liceat.)Scribam enim brevi γ , ' εc quidem ναμ εν νε η , ut puto. De Diogenis Codice & opera tua, O beasti hoc nuntio. Amabo quae inveneris benignus imperti. amo enim illum scriptorem, vel eo nomine, quia per eum mihi aditus primus ad doctorum amicitiam suit. Sed multo magis quod meminisse illius non possum, quin parentis mei, viri cui similem me liberosque meos
esse opto, cea filii illius virtus, sapientia & eruditio) jocundissima recordatio animum subeat. Quod si otium aliquando Deus fuerit largi tus, posse videor editionem concinnare non poenitendam. Sed haec alias. Nunc scito quaesisse me diligenter de eo Germano ad quem litoras dederas, quem quia brevi isthuc intellexi rediturum, mitto tibi quas scripseras literas. Sic enim jussisti&ita est aequum. Vale optime doctissime vir. Scripsi raptim Lui. Paris. prid. Eid. Apr. c I I c I. Exspectamus ego&-Thuanus Epigrammata in scelestissa mum librum isthic scripta, quorum in tuis meministi. Quilibrum non oderunt, auctorem non habent pro sacro & intestabili, bonorum odio dignos puto. Paratur nunc, ut audimus, Ingol stadii liber in magnum
Scaligerum, quo libro nihil sol vidit scelestius, hoc est, iis hominibus
dignus quos te in genitit, A Aς produxit in lucem. En magistros Romanae pietatis: en Petri succestares. Thumi historia adhuc sub prelis est, quae si fuerit absellata, memorem agnosces ciun bono Deo. Clarissimos viros Scipionem Gentilem SI G. Remum , nisi grave, everbis meis salutabis. nec non doctissimum virum Conradum intonem, ad quem nuper scripsi. Iterum vale.
I Sidorus tuus de quo sepius scripseras, vir clarissime, naufragium
in terra iacit, ad nos certe non pervenit, quod culpa bibliopolae non putamus accidisse neque ego, neque ς Thu nus. Is tibi historiae suae tomum utriimque mittit. ego pusillum libellum, quem hortatu amicorum ante aliquot menses de scripsimus &publicavimus. Spero bonis non ingratam fore Opellam. at εἰ -ππιμ ---, quid de nostris in eo genere conatibus sciri iant, ciccum non in-
775쪽
lustrace: illis veritatem obscurare & sexcentis figmentis aut potius μυοια ἐπὶ ex hominum memoria delere. Sed est in eoelis Delix, qui molitiones istorum baronum videt ridetque. Ille pro sua bonitate infinita viros excitare vestit scientia literarum & amore veritatis juxta insignes, qui adversus furiosos istos προθώνης stylum acuant. En erit unquam ille dies,cum exorietur aliquis qui patrocinium verae sis. fortiter suscipiat i me certe etiam vitae piget taedetque, cum triumphare impune adeo conflatos ex mendaciis homines video. Atque haec cura tam me urit, quam illius scorpii amentiam sacile contemno, qui me atheum &Thrasonem Vocat. homo impurus,
si maledicere volebat cur non aliquid fingebat, quod speciem veri haberet ὶ nunc ea mihi tribuit, quae omnes sciunt esse a me alieni stima. Enimvero si Thraso essem, aliter mea scripta loquerentur: si atheos, Romae essem, quo opimis conditionibus fuisse me evocatum multi norunt. Sed esto ea per me sedes scorpiorum & similium Apostatarum, ea certe nunquam erit l . scd de his plura alias. Vale. Scripsi raptim Bretoneriae quo nos pestilentia secedere coegit. v. Kal.
EIDEM. Non distulissem ad hanc diem tuis respondere, clari si me Ritters-husi, si esset hic inventus, qui eruditissimos tuos libellos vellet edere, de quibus nuper scripsisti. Equidem simul tuorum capitum indicem a te missum legi, cupiditate exarsi operis ipsius videndi. Sed nostrates typographos id fere unum ab illius editione suscipienda
avertit, quod vel maxime, si saperent, debuit allicere. Sacras enim tuas
lectiones nuncupas: qui titulus in homine tui meique simili statim s spectus. quid faceres Z Iis moribus hic vivimus, & hec fatua sententia multorum animos insidet, de rebus secris nemini hiscere licere, nisi aut etiam TAMi. . Nam hic est .lo. hodie ἡ-υνών. Quod si eadem scribens titulo illo formi doloso abstinuisses, fortasse nihil suisset, quod editioni impedimentum afferret. Hoc igitur videbis. Ego certe quibus potero cumque rebus enitar ea praestare, quae tibi sore grata cognovero. Mitto tibi libellum hic editum, a magno Scaligero scriptum . eo magis confido te illum tibi gratum. Qui a autem ejus muneris editores nos eramus,
776쪽
EPIs TOLAE. 7 7 placiis ea occisione uti, ut semel de sceleratis calumniatoribus nostris aliquid dicerem. Polybius strenue hic editur Dei beneficio : qui si dederit instituti operis finem videre , spero fore , ut & bestiarius Scribanius de Apostata Schoppius non minorem ex ea editione molestiam capiant, quam boni laetabuntur, nobilissimum scriptorem velut exorco παλ-eσην aliqua saltem sui parte vitae esse restitutum. Sed hoc Θιοῦ ea νου - , Est enim opus magnum. Vale vir clarissime. Lut. Paris. Kal. Septemb.
olui dolore tuo quem novissimis literis mihi significabas, viri I praestantissime. Neque enim dubitabam tibi acerbissimum eum casum suisse. viro praesertim humanissimo & optimo: quo ingenio
qui sunt eos suorum obitus graviore solent dolore assicere. Morum vero tuorum candorem - Ο , vel ex scriptis tuis videor mihi satis certis signis collegisse. Tuli igitur permoleste, tanti & tam justi moeroris caussam tibi esse oblatam. Quin tamen necessario tuo tempore virum te dc vere Christianum praeberes, dubitavi equidem nunquam. Noram, mi Rit tersitusi, tuae virtutis aut pietatis non esse, ut ad instar ni s remedium a longa die potius quam recta i ati prae exspectares .reruditionis quoque tuae non esse, ut qui praeclare alios solari posses tibi ipsi deesses. Cui enim bono literae , quae hanc nominis celebritatem tibi pepererunt, si aliis non autem tibi, quae didicisti, prodessent ὶ Didici postea ex amicorum literis, ita plane accidisse ut ipse mihi persuaseram , teque in adversis non mipus
sortem atque constantem elle visum , quam rebus laetis moderatus ac compositus semper sui sies. Nos quoque nuper quae citet literarum utilitas c. m. αλμ' in ostendere exemplo nostro sumus conati, cumsallaci genere morbi nobis esset erepta filia natu maxima , cum aliis nominibus multis, parentibus charissima, tum maxime propter singula em pietatem & adversus illecebras x. νιω-ficinam constantiam. sed me in eo agone vehementiae doloris interdum succubuit lenon possiim negare. nunquam enim magis sum expertus, quam essem Gratia Deo Opt. Max. qui nunquam ita me dereliquit, ut non thitim me colligerem & in eius voluntate acquicscc-xem. Juvit me non mediocriter, quod per inchoatam dudum Poru bii editionem cessare mihi non licebat. Est enim, ut tute sci,
777쪽
Is AAcr CAsAu BONI Eus --λγ praesentissimum alio curas δc cogitationes sum Uansferre. Pergimus igitur in suscepto opere nihil praetermissilmsi vitam dc otium Deus dederit ad ea perficienda,quae instituimus. Iam totus sere Polybii textus cum nostra versione est editus. sed longe a huc absumus a meta, quam det videre Oi M, qui te se et, vir am cissime. Vale. Lutetiae Paris. vi r. Eid. Sept. CIDI OC VI I I.
NVperas nuptias, de quibus cognovi ex literis clarissimi Gentilis, bene tibi cedere ex animo cupio, praestantissime Rittersitusi. Dolueram taedio esse interturbata studia tua, quae nunc spero an pristinum statum esse restituta. Quamobrem quid jam pares & tuis it - .lis observationum libris quid sis facturus, scire cupio. Epicedia in Lipsum memini te aliquando adhe misisse. In Scaligerum nihil vestram Academiam scripsisse poterone credere t Ego solus hic sum qui
publica voce ausus sim gessere. nam . Thuanus iustissimam silentii causam habet: qui tamen unus omnium maxime Mamavit virum admiratusque est, & nunc quoque fato functi memoriam religiose colit. Caeteri Loiolitis hunc respectum habuere, ut ipsorum in gratiam eum ne laudarent, quem ipsi quoque laude omni majorem fatentur. Nos voluimus, scirent omnes mortales, virtutix admiratione nillil nobis esse antiquius. Itaque etiam in libro, quem Regi Christianissimo dicabamus, judicium nolirum deScaligero exta re voluimus. Reperies si facis tanti in Notis ad AEneam , quem vetullissimum scriptorem a me recens editum accipe una cum Polybio, mi Ritteruehusi, dc si me amas quascunque hallucinationes meas do prehenderis, de stili festinantis παρορ ια, mecum communic . Vale vir clarissime, &me ama. Lutetiae Parisiorum. Non.
EX speetabam sane cupide lueras a te, vir praestantissime, cum est laesi tandem epistola tua, & quem dono misisti Salvianus, vere , uua iUtinam, mi Ritters si, ulteriora animi mei nosses: scires
778쪽
num vero qui pluris faciat quam ipse facio, non sacile invenias. Itaque pro ea opera, quae illi optimo scriptori a te est impensa, ago tibi pro mea virili grates gratissi mas. Bene de literis meritus .es, bene de studiis pietatis, bene de nomine Gallicor Deus Opt. Max. cujus gloriam tibi cur. ae esse omnia tua scripta ostendunt, magis magisque in- dies tibi benedicat. Ego quod reseram nihil habeo: nisi lubeat tibi il-da cognoscere quae proxima aestate scripsi adversus Iesiuitas. Epistola est ad Frontonem satis prolixa, cujus argumentum de occasionem ejus scriptionis malo te ex illius lectione cognoscere. Misissem jam eum ad te libellum nisi defuisset c ni darem. .Si ulla se offerat occasio, capi non praetermittam. videbis quod me nunc literarum genui habeat. Fateor equidem naturam meam quam longissime ab omni contentione abhorrere: sed quia semel stadium sum ingressus iJ --λ τοῦ id, - ,-ι-gi μιτ ἐμῆ. Nam quo progrediatur certorum hominum suror non nescis. Parum est quod aniles su perstitiones &meras fabulas totis animorum viribus propugnant , nisi etiam Reges & Principes Romani Ponti fieis pedibus turpiter subjicerent calcandos, soliis deturbandos, mactandos. O tempora, o morest haec scelesta doctrina Henricum Magnum Regem LMinyis,m de Moecenatem meum indulgentissinum sustulit e vivis. Quare ignoscendum mihi est, si peculiari quodam odio &doctrinam diabolicam de ejus assertores odi. Omnes boni quos vulpinae artes non infatu&runt , mecum
sentiunt. Scis quid nuper de secta Iesiaitica Amplissimus ordo Lute
tiae pronuntiarit. Mihi crede, α. - Laus sit Deo Opt. Max. suae veritatis vindici acerrimo. Scio quos crabrones adversus me excitarim. Sed conscius infirmitatis meae in Deo fiduciam certam pono. 'ταυτη. venio ad tuas γυψς. Ac primo de privilegio ad editionem Novellarum , securo elle te animo subeo. Nam topographi Angli ejusmodi libros non curant. Sola est quae hic floreat S. Theologia: soli sere libri Theologici de sere Anglorum qui hie
untur. Quum enim magni constet editio', carius hic edita vaeneunt
quam alibi. Quare igitur alibi vulgata sub incudem re o carent λ Adde quod ius civile vestrum, hoc est, Romanorum quod docetur ita, scholis, plane hic, si paucos excipias ignoratur. Si nihilo secius privilegium desideraveris, spero non sore dissicile tibi id impetrare. Ego.
779쪽
6o I s AAc I As Au nos i iim hoc tibi candide de sincere assirmo, non posse te aliquem ex omnibus mortalibus digniorem tua praedicatione quam sit Magnae Britanniae Rex quaerere. ut omittam ceteras laudes, pietate, doctrina, candore de liboe alitate parem huic Principi alioni vix hodie invenias. Vale vir praestantissime de me ama. Londini. prid. Kalend. Januat,
Novissimis literis quas a te accepi respondi non ita dudum, neque dubito meas recte suisse curatas. Nunc occurrit nihil scriptione dignum, in hac praesertim , ubi alta pax de rerum facies semper eadem. Quae insignita felicitas utinam sit illis perpetua. Plane expetitur hodie Britannia quantum sit bonum Regem habere Philosophum. appello Philosophum studiis sapientiae imbutum de imprimis verae pietatis. At vos iam morte Imperatoris Rudolphi in ipsam videmini ακει ' negotiorum incidisIe. Oro Deum immortalem, ut ea Principibus Electoribus suggerat consilia, quae cum sui nominis gloria, &Germaniae vestrae salute sint conjuncta. Quod stiperest mitro tibi libellum hic a me editum, de quo iam fortasse inaudisti. ego citius sui missurus si tuisset cui darem. Audio Schoppium consutationem ejus libelli se scepisse. nae ille duram provinciam suscepit. ιυρε τ' bιῆ, veritas, inquam, vinci nescia. Eius de sensionem nos aliquan-xo alacriores, nisi insanimus, aggrediemur quam mendacii & impietatis homines perditi. tum autem schoppium ego jam pro debellato habeo, insanabilibus consos Ium plagis e certamine cum divino Scalis gero. vides optime virorum quae me nunc studia habeant. Cogitamus tamen ad priores curas postliminio redire, postquam operi hie inchoato finem imposuerimus: de quo alias . - Θι plura ad te scribam. Vale & me ama. Lond. prid, Kal. Marr. vet. stylo. cIII cxi a, De Michaele Piccatio viro doctissimo, diu cst cum nihil intellexi. c pio scire ubi sit de in quibus studiis .i quoque Zinaei lingum video e scriptis probe tibi esse notum. etiam ille quid agat, quo gonere vitae utatur, quidve de eius studiis sperare debeo mus cupio, cognoscere. faveo enim, ut si quis alius, pro serentibus se ingeniis.
780쪽
DIu est ex quo nihil a te inerarum accepi, vir clarissime. quod eo impensius miror, quia tuam in scribendo diligentiam habeo notissimam. Opto omnia tibi exanimi sententia succedere. Opto etiam scire quid agas & quid jam prae manibus habeas, Nos pensum nuper susceptum urgemus,& cum Baronio dies noctesque disputamus. Opus est futurum, Deo bene juvante, magnum, & in quo fidem ac diligentiam nostram boni, ut spero , non desiderabunt. Puto vidisse te libellum a me scriptum adversus Cardinalem Perronium: jussi enim mitti unum ad te exemplar. Scito quicquid eo libello continetur, noli magis tribui mihi posse quam universo clero Anglicano. Hoc propterea dico, quia multos esse audio e nostris qui quaedam improbent. Clarissimum Bongarsum diem sirum obiisse Lutetiae superioribus
diebus cognovimus, & immensum quantum ex eo nuntio dolorem percepimus. Amisit patria nostra magnum lumen, literae magnum praesidium. Sed quoniam Deo ita placuit, seramus 3ς -- nis. Vale, vir clarissime. Lond. v I. Eid. Aug. cia cxI I.
EX iis literis quas ad me nuper dedit vir clarissimus Georgius Remus cognovi, incidisse te, vir praestantissime , in gravem morbum : sed ex quo poene iam convaluisses, cum ipse ad me scribebat. Egi Deo immortali gratias petiique ab eius bonitate . quod &nunc peto toto affectu, ut te servet valentem - Ῥωμιν. Habemus hic ab aliquot iam mensibus virum clari ssimum & optimum Sculterum , qui de tua ungulari pietate multa mihi non semel narravit. Avide igitur nuntium exspecto de tua convalescentia.& in priorem statum restitu tione. Omnes qui literas amant, idem mecum optant. Ego Dei beneficio mediocriter valeo , de in opere suscepto, quantum serunt vir corporis, assidue pergo. Brevi pars operis rypographo tradetur. Vale vir clarissime& valetudinem cura. Londini vis. EM.