Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

발행: 1638년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

741쪽

ACeepisti, opinor, vir amplissime, quas ante mensem unum vel alterum ad tς scripsi. Ex iis rerum nostrarum statum omnem cognovisti. Ur nunc res sunt, ineolae hujusce urbis diutius quam persuaseramus nobis videmur suturi. Sed non ignoras & omnium qui

mul nosti, superiorurn motuum, vel caussas , vel certe , .non esse sublatas. Itaque malis liberati quae'regnum hoc prope jam pessum dederant , metu nihilominus & suspicione .ῶ - , A non caremus. Nos tameri ista medioci iter . atque adeo intra modum assiciunt: quippe longo usu jam doctos, unicum csse τοῦ πανός απειρ. qui pro sua voluntate τοῦ ' Q ουπιου -- ' regat dirigatque. Sed & regis maximi con versus ad otium & artes pa- ' cis animus. laeta & tranquilla spondet omnia: dum quidem tantus imperator habenas tractabit. quod ut quam diutissime aciat, nemo At τί Moπαλὴ iso, quin precibus suis a Deo contendat. Quicquid sit, quod nos maneat, in eadem, nisi fallor animi, & nos & vos sumus navi. Sie

enim iudico: neque nostram neque vestram florere posse rempublicamae me G quod omen abominor, . Caeterum τημι Θεοῦ κις- e. νουMem . Qiod scribis ό paratos habere te de veterum sacris opertaneis cim mentarios, ita nos Muci ament, ut laetati sumus iucundis sino eo nuntio. Meminimus enim multa inter lectitandos auctores reperiit , propter ignorationem illorum rituum caliginosa, de ad inbelligendum disticilia: quibus omnibus opera diligentia tua claram iri illatam lucem non dubitamus. Pertinet co Clementis Alexandrin, lociis, de quo adfiiiiiii scripsisti. Sed male in omnibus libris scriptum A'λα - ώdἀμυνηνα. cum sit legendum, τῆ δεκα. Alimus vicini Athenis suero, ubi musteria parva peragi

.ibu a. De Agra diserte Stephanus , esse A τλοῦς---πιλεα σε ιι κυοῦ Imrixatis . Quare odia lino dic emendandum. Illa vero A sie in , habent Bahc sententiam: Unius populi, Atheniensis. nempe, finibus conclusa, minus nocent universo mortalium seneri. opponit sacra solis nota Atheniensibus, ludis sacris, qui cel Deri imi erant, A maximo plurimorum populorum concursu cclebram bantur. Hos vocat vi publicos omnium ferme genii mn morca corruptelam magnam ab eo sonte est manasse. Quod qu-- . . I ris

742쪽

ris de ordine qui tibi servandus in instituto opere, impraesentiarum quod tibi respondeam nihil habeo, Longioris epistolae de otii maioris

ea quaestio est. Et si autem non ita , ut operam aut consilium meum tibi hic censeam exspectandum . quia tamen ita Vis , cogitabo ea de re attentius , &ubi primum naetiis ero plusculum otii, quid mei sit judicii faciam te ut scias. Vale vir ampli ili me, de me constanter sima. Ornatissimis filiis tuis, contubernalibus olim meis, de eruditissimo Vercomio plurimam verbis meis salutem velim nunci s. Lutetiae Parisiorum v Eid. Sept. C IOCI.

LIterarum infrequentiam mearum , vir optime, si inconstantiae

meae in tui amore S cultu putas ei Ie argumentum , nae parum aut ingenium meum, aur praesentem statum nosti. Nam animus quidem adversum te nosteris est,eritque semper γ , qui suit hactenus : imo quem par erat comitari opinionem, quam de tua virtute Sc singulari eruditione habemus. Sed ne faciam semper paria cum amici, in hoc scribendi ossicio, multa me impediunt. Valetudo totoferme hoc anno adversa; deinde autem amici dies solidos in hac negotiosissima otiosorum matre mihi solent adimere. Vt alia sexcenta occupationum genera taceam, quae ad desperationem studiorum meorum quotidie me adigunt. Adde quod verni Sc aestivi temporis partem in pe gr natione posui, quam ad piam matrem in Delphinatus remotissmis oris degentem institueram. Ex eo itinere domum reversus inveni quas ad me Maio mense dederas. Iis literis quod non prius responderim , praeter superiores causas etiam illam pollum afferre, quod responsum aflip exspectavi, cui statim perferendas tuas curavi. misi certe via tutissima Mompelium : quo ille se profecturum studiorum caussa novissimis literis scripserat. Eae Satimuro, quo e Pictonibus se contulerat, datae erant, mihique ante profectionem meam si ierunt redditae. Ex eo tempore nihil me ab ipso literarum accepisse, soleo mirari: sed multa potuerunt cadere, cur ille non scriberet, aut non inveniret cui sitas recte daret: maxime quidem ob absentiam meam ab urbe per aliquot menses. Scripsi tam cia ad amicos Mo

pelienses & rogavi, de eo significarent, si quid notum haberent: est ibi Gigordus minister, vir pietate insignis de trudi amantistimus: est MI actus . C. cujus notum tibi procul dubio nomen: ad utrumque X x x x horum

743쪽

i Is AA cI CASAu BONI horum scripsi, & in dies literas exspecto. De carmine N etianzeni quod sub Amphilochii nomine publicatum est, dabo operam, si potest fieri, ut tuae voluntati morem geram. Sed ne nos quidem , qui aliquot veteres codices eius patiis tractavimus, Graece id carmen legimus. nostra sortalle culpa, qui aliud agentes non attendimus. Soleo Rcgis Bibliothecam interdum adire , etsi propter valetudinem de loci distantiam rarius. Cum primum ibo , meminero οῦ dirextri . utinam aliud tua caussa possim. Tu si me poste judicas , en tuus sum, de tuorum filiorum, qui bi cum mihi vetus notitia, ut scis, intercedit. Vale. Lutetiae Parisiorum a. d. x I. Kalend. Januar. aimo Dionysiano c I cII i.

PEt mihi molestum est, venerande Cantere, quod ex tuis modo acceptis didici, necdum iis aerumnis esse te liberatum, quibus voluit

pietatem tuam exercere, β patientiam in affecta jam aetate piobare. Nondum videlicet praefixus a Deo terminus liberationi urae advenit: quem tamen confido mox este venturum, Z lucem tuis rcbus προ . D affulsitram. Vtinam ita sit, atque adeo ut ita sit, v

neror lupplex τψ ἐπι παστ . Tu interim, venerande senex, neque te moerori dede, ἐπισπάσω i ιδ. Est quidem , fateor, αμαῆν, quod magnus ille rerum omnium aibiter humeris tuis imposuit. led novit tuas virta, qui periculum tui facit. Quod superest , legatos de quibus ad me scribis, ego non novi. Anglicum qui est apud Batavos vidi olim Littetiae , neque ex eo tempore ullum mihi cum illo intercessit literatum commercium. vestratem qui Londini hasitat, nunquam vidi. Conabor tamen vel per me , ves per amicos tuam causam utrique commendare. Vtinam aliquid te pollem adiuvare sivere sive conlilio, experieris tui amantem , & cupidum tuis commodis inserviendi. Vale. Scripsi raptim, statim post tuas acceptas, Londiui

Quia, crat ut tu mihi prior, ego enim , tu minor. diui propterea ospectavi, ecquid tui ossicii tandςm veniret in me .

744쪽

tem; frustra: obdurasti enim animum Sc constanter siluisti. Non laudo, Richarde, tuum factum , culpo magis. Quid enim habes dicere quo

te excusesi non puto fastum tamen, ut animo penitus tibi excideremus : malo enim caiisam tuam adjuvare, S benigne interpretari ramdiuturnum silentium, quam stricto iure iccum experiri. Vt igitur agnoscas de ille te ossiciis, ecce provoco te ad mutuam talptionem, quam fortasse alius ea aetate qua tu es non unis sollicitas Iet. Tuae nunα partes sic pollea mecum agere , ut posterior diligentia priorem negli- , sentiam diluat. Quanquam quod fueris in scribendo lentus, levius idost modo in aludendo alliduitatem tuam desiderari non lis palIiis. Hoc morditi id te spondeo: hoc parentem tuum litetis non unis ut sibi de te promitteret hortatus sum , tuaeq, apud illum fidei de industriae quasi obses sum constitutus. Vide neutriusq; opinionem fallas: dc spero meliora. Novi enim probam indolem tuam,& praeclara jacta fundamenta. sic vero sempcr ante oculos tibi haereat, quan tim optimis paren tibus debeas, qui tanta benignitate studia tua fovent. Impius in Deum sis, si istis tantis bonis non utaris bene. Sed tu potius spem nostram superabis, quam falles. Sic erit, modo opem divinam precibus allidui implorare non cestes. Ita facito & vale. Gen. a. d. Kalend. Septemb.

EPISTOLA IDCXXIV.

Ides, charissime Erpenni, quam sim datae fidei memor, qui priuste lacessam , quam de tuo isthuc adventu fuerim sachus certior :sed volui scires non mediocriter, elle me sollicitum de tua valeti di ne de rebas tuis. Simul significare volui tibi, me fasciculum ex Hollandia accepisse, in quo literae erant quas tibi mitto. In erat Sc liber, de atio non dubito quin ad te scribatur. Scito igitur non elle ausum me istuna codiccm prius ad te mittere, quam de tuis rebus omnia habe rem compcrra. Est enim liber ejusmodi quem periculo exponere temere cquidem nolim. Servavi illum igitur , donec didicillum a te quid ellet opus facto. Simul ac voluntatem tuam indicaveris, fiet uti voles. In eo libro manum Scaligeri in llatim agnovi de amavi. Mea studia Arabica poli tuum discellii ira figent : jam enim in Bellarmini seria lectioine occupamur de aliis curis. Scis quod geniis hominum me cogat dare operam studiis Theologicis : illi inem re, de quibus saepe me conqueremem audiiti. Sed narro tibi: bene X x x x a meriti

745쪽

jic Is AA cI CAs Auno Ni meriti sunt illi homines de me, atque adeo optime. Exegeruns ut B. suum legerem; invitum compulerunt: Vix adhuc attigi, dc tot monstra horrendorum inveni mendaciorum, ut operae non pigeat. Sed haec alias. Exspecto literas tuas. Vale, Optime amicorum. Lutet. Pari s iii. Kalend. Decemb. cla I lx statim post acceptas literas, quas mitto. Nobilissimum Dominum de Plesii, & Do minum Trochoregium meis verbis salutes velim.

EPISTOLA I. D C X X v. . EIDEM.' Tinam, vir doctissime, possem verbis declarare tibi, quam gra

tum mihi acciderit munus illud se rivo e , quo me donasti. . sed quia desunt verba affectui meo malia, satius fuerit, ut tu ex animo meo , quem puto tibi non esse ignotum, facias coia se miram. Scis certe, amore eius linguae in qua magis magisque in dies admirabilem te praebes , non mediocriter me jam olim suille inflammatum; qui inceptum studium deserere duci, inopia Cum fuerim coactus, in tantis praesertim meis occupationibus r quod nunc tam benevole operam tuam mihi commendas, & tua singulari indultria meum laborem sublevas ; hoc ego quanti aestimare debeo λ Essem prosecto bipedum ingratissimus, nisi te meum omni laude prosequerer , & memoria tanti beneficii accensus , desiderio reniendae gratiae flagrarem. Ego vero, doctissime Erpeiani; non prius bene agi mecum putabo , quam data mihi fuerit occasio significandae erga te voluntatis meae. Equidem qui heri tantum chartas tuas acceperim, pauca adhuCin i lii legi, ex quibus tamen praestantiam scriptionis tuae non dissicul, tercognovi. Deum oro, det tibi otium ad studia illa, in quibus tantum potes, serio ac feliciter urgenda. Dabo operam, quantum eius fieri poterit, ut utar beneficio tuo. utar autem solus, neque committam, ut te huius frusti queat poenitere. Nemo , crede mihi, id munus a me extorquebit; nemo leget, nisi tu jusseris. facerem tibi iniuriam, si aliter faccrem. Puto non nescire te, D. Vandςrmylium Venetiis rodeuntem , hac transisse. fuimus una saepius. De Heliasio a sex mensibus nihil intellexi : nisi quod scripsit Rutgersius, Polybium quem

Helusio miseram, probe elle curatum , eoque se usum. Hein sit silentium demiror. Vale vir eruditissime, dc nisi grave est, nobilissimum Dominum de Plcssi mcis votbis saluta. nec non Trochoregium, α Graecum Proseabrem Benedictum Lut. PM. Eid. Febr. CIDIIcx.

746쪽

EPISTOLA IOCI XXVI.

MIrabat nihil me literarum a te accipere, de Verebar ne meae periisssent, quibus de millo munere gratim egeram. Itaque scripturus iterum eram, cum mihi tua epistola redditur, eo gratior mihi quo prolixior, hoc est, amoris prolixioris testimonium. Rem mihi gratissimam facis, charissime Erpenni, cum de tuis rebus & studiis ea familiaritate mecum agis. Omnium amicitiae fruetuum , qui multi sunt & luculenti, hic mihi videtur este vel suavissimus, habere quicum consilia tua communices. Mihi vero longe fuit de semper erit jucundissimum, qua in re tuum occupes ingenium ex literis tuis cognoscere. Video autem te consilium quod multo ante suscepisti, fortiter urgere , neque propositum mutare: Laudo .constantiam, & quantum possum te hortor, ut maneas in sententia , neque ab illa te avelli ulla ratione sinas. Debes certo statuere, factum ut ad hoc genus literarum appelleres animum. facit fidem operis successus , & illa ipsa qua ex his literis capis voluptate. Nemo dubitat sanus re esse omnium φιλο- ων votis expetendam, ut ad linguae Arabicae illustiationem aliquis se accingat, cujus opera vis possit esse uitii de emolumento. Contice oculos in quamcunq; volucris Orbis Christiani partem ; neminem inverties, qui in iis literis eam viam lit ingrelliis, quae soli ad finem propositum perducere est idonea. de Christianis hominibus loquor, quorum nomina & conatus nobis innotuerunt. Scaliger nos simul de spem nostram destituit. Bed uetus 1 irdoctissimus ita lente procedit &cursum studiorum eum tenuit, ut- quid de eo sperare queamus; nesciam. Ille Germanus , qui tanto cumstrepitu se commovet, i η cstimκην , quod tu omnium optime

nosti. Iiali postquam in spem magnam nos erexissent, repente nos deseruerunt. Tu unus es omnium, qui suturi, volente Deo, aedilicii

sundamenta jecisti firma&solida. Noli spe in nostram fallere. neque dubita vel in patria vel alibi terrarum oblatam iri aliquam occasonem cum publica utilitate de tua haec nobilissima studia excolendi. denique spartam λλως, , aderit Detis inceptis. Quod spem

celeris reditus facis, beas me, atq; utinam Dominus daret, non paucos menses, ut ais, sed pises annos una Vitam posse degere. Spero te cam venies, intellecturii, quanti tuum nuperum munus secerim. Ethim. occupati vivimus, adeo vexati m-m , ut X xxx 3 amicὲ

747쪽

1 Is AAc I CAs Ausos et amici de similiares a stirment in dies me canescere. Omnino propter multas caussas acerba mihi vitacst. Si una citemus, effunderem in simina tuum quae me angunt. Vnica spe stillentamur quam in Dei Opr. Max. bonitate, benignitate, de clementia semper posui, de nunc cum maxime pono. Quae scripsisti de voce Alcorani ire lubens legi, neque adducor dissicile , ut tibi assentiar. neque longe abest ire ab inure. In Latino Alcorano quaedam de ea voce notata sunt, quae Diato potius quam certa. Si quid isthic scripseris quod editum velis , spero Lebeum votis nostris satisfacturum. Sed valde cuperem de proverbiis Arabicis te cogitare : nam in editione' variorum Scaligeri libellorii qui hic cuduntur constitui fidem tuam pariter & meam obstrin gere. Tuae partes erunt, videre ne homo falsus jure dici queam. Optosci ibas ad me quam saepissime facere poteris. sunt in hac urbe qui de instauratione i iterarum s. io cogitent. poteram in eo negotio magnum locum obtinere , nisi ea catilla obstaret quam nosti. Sed poterit fortasse fieri, ut tuis litetis honestus iit in hac Academia locus. Verum haec nondum parata sunt. Vale Amicitii me Erpenni, & bene rem gere. Lut. Par. v I. Eid. Apr. C cx. Agam cum Lebeo de iis quae desideras. .

EPIT SOLA IDCXXVII.

EIDEM.AMice suavissime, accepi tuas longe mihi gratissimas literas. quibus ne pluribus respondeam, caussae faciunt diversae. Tantum monebo te, de prosectione in Angliam certam stare mihi sententiam, si Dominus Jc siis pro suae inexhausta misericordia coepta secundare fuerit dignatus. Verum est quod dicis, scripsiste ad me super ea re Ar- .chiepiscopum Cantuatiensem, Pramulem illustrissimum de omni laude majorem. Ego vero qua flagrem cupiditate eo vcniendi, ubi libertate plena possim simi, ne dicere quidem pollum. Scit tant παστ, λις, nihil aliud me spectare, nisi ut quod reliquum vitae su- petest gloriae ipsius consecrare possim, de impendere. qtiodo utinam mihi, iterumque utinam contingat. Sed non facile credas, quar& quantae dissicultates huic consilio meo se te opponant. Ne te multis morer, charillime Erpciani, res hodemum devenit, ut obtinendae veniae a Regina spes tandem aliqua mihi siit ostenta: & quidem ut spero non vana. proxima, si Deus volet, hebdomade quid me sciurum sit sciam. Tum ii, ut spero, quod peto suero coniecutus, non multo

Post

748쪽

post itineri cogito me cum bono Deo accinger' ea tamen lege, ut addictam diem ii in huc reversurus, pro eo tempore quod mihi fuerit definitum. Convenit autem inter me & amicos Anglos, ut regionem illam prius viserem, dc praesens cum praesentibus agerem. Itaque paucorum dierum mora in Anglia suffecerit. Oro Deum, coeptis genedicat. Vides, si huc ante meam profectionem pervenire cupias , ουκύ, -- ακμα': sed velis remisque huc esse contendendum. Mihi nulla res gratior possit accidere, quam si priusquam pedem hinc commoveam te videro,& vel in medio foro mero suaviatus : sed de eo quid sperare ausim non satis scio. De toto negotio melius, si superi faverint, . Vale de me ama; qui ista raptim & semisomnis exara bam, Hetus benevolentia tua, Lutet. Par. I v. Kalend. Septemb.

EPISTOLA IDCXXVIII.

EIDEM.SCripsi nuper ad te statim postquam tuas accepissem. Nunc quia .

suspicor, te abitum ex urbe Lutetia parare , has raptim exaraVi, ut ternarem, ne peregrinationi diutius indulgeres, quam par esset. scis pericula Viatorum. Scis quantum temporis in lustrandis regionibus amittatur. neque nescis, Quae hactenus didicisti in linguis exoticis ea te inmus eo tuo abditum didicii : & quidem brevissimo tempore. ecqua peregrinatio tantum docere te potui issetὶ Non tamen penitus damno consilium tuum: modo tempori pascas, α α - -ω& te brevi nobis reddas. Cupio enim mirifice te videre, & felicitet consecto itinere reduce amplecti salvum atq; incolumem. Det tibi mihiq; Deus immortalis illii diem videre, albo lapillo mihi prosecto notandum. Exspecto epistolam a te sub discessum tuum de tuis consiliis-Vale charissime Erpeiani. Londini Angl. v I ii. Eid. Apr. CIDIO I. st. n. Peto a te significes Chabanaeo meo valere nos Dei. beneficio. mirari quod neget se ullas literas acceptile a Boderiano, cui ego duos satis gi audes fasciculos tradidi. Etiam amplissimum Thuanum salutes a me velim, S petas an binas epistolas acceperit, quas ego pereundum Boderianum illi scripsi. Iterum vale. Arabs tuus. magister olim cst in Anglia, nec malo est loco.

749쪽

EPISTOLA, DCXXIX. EIDEM.

VIr amicissime, tuas modo mihi tuus amnis attulit. ac quoniam rescripturum se ad te adfirmavit, ipse quoque raptim haec exara-Vi. Alcoranum meum tibi dotio ne φρονι vix i, &ut amicitiae nostrae hoc serves rogo. . -ω- a quo habui, popularis erat tuus. aequum est, ut illi quoque gratiam aliquam habeas, & memoriam ejus ad posteros transmittas. Quae mea caussa descripsisse ais, gratissima sunt mihi sutura. Utinam tuis observationibus pollem frui. dolet mihi ex animo , non posse te isthic quae habes parata edere. Dixeram tibi, non placere mihi illius fatui ingenium, quem ais nos censere hinrcticos. valeat, & res suas sibi habeat s.mihi pos hac cum homine tam infrunito nihil unquam rei erit. Qui habes a me. praesertim si quid ad bibliothecam spectat, ea spero te sororis meae Diio Chabraco elle traditurum. In meis tamen plena libertate volo utaris. Tu nostra omnium caussa laboras: omnes tuis commodis tenemur in servire. Beductus Lexicon urget suum. o virum bonum, doctam de simplicem l de Grammatica Romana 'si quid didiceris, fac me ut sciam. Iter tuum ut feliciter suscipias, feliciter conficias , & perficias, supplex Deum Opt. Max. veneror. Vale doctissime & amicissi-

me Erpeiani. Lond. Iv. Non. Mart. CIo cx I.

EPISTOLA IDCXXX. EI DE M.

SI vel decem mihi linguae essent, non possem tibi exprimere, charis. sime Erpenni, quantum sincerae voluptatis nuntius ille mihi attulerit, quo te in patriam ad parentes redi ille cognovi. Sustuli in coeluni manus, & Dco immortali gratias egi, quod mihi tantum amicum, reipublicae literariae tantum vindicem servasset. Oro tibim toto pectore, ut pergat tibi & conatibus tuis benedicere. quod & facturum spero, imo ausim di tre, confido, teque hortor ut de tuis studiis omnia tibi laeta promittas. Non solet Deus Opt. Max. honesta proposita destituere ope sua. Quare licet non statim quid te suturum ni cognoscas, bono tamen clie te animo par est, & paululum exspectare. Quid ipα-tasne difficile illum loco deturbare , qui nunci Lugduni Ba

750쪽

E P I s T O L IE. tavorum alienam sedem vult ire occupatum Z Ego qui proeul a vobis absum , mihi videor posse tibi recipere , non debere te ea de re dubitare. Nolo ut tu illi negotio te immisceas. habeo amicos ad quos serio scripturus sum, quos stio mea causia aliquid facturos: Grotium cum primis &Heinsium duo Hollandiae clarissima lumina. Tu si pu- . tas aliquid me posse, fac me certiorem; ego nihil intactum relinquam, quo meam fidem tibi probem, de summam benevolentiam qua te prosequor. Neque enim vereri debes, ne temporis longinquitas, aut locorum intervallum animum meum immutarit. quila potius crede certo, me de te absente dies noctesque cogitasse, de multa etiam apud doctas in Anglia viros esse locutum. Atque utinam te videre hic ponsem, de de variis rebus sermones tecum serere. Spero sane te poliquam sui conspectu optimos parentes satia eris, huc excurrae non gravaturum, α nos tuo adventu beaturum. Invenies Arabica sttidia nolita plane jacere: cupiditatem tamen discendi in animo haerere nobis quanta olim fuit. Sed nostros in eo genere conatus postquam huc venimus multa retardarunt. Nam & libri nostri fere omnes Lutetiae adhuc h:erent: Se nos alia studia mire occupatos habent. Habemus in manibus,

mi Erpenni,opus arduum, cujus finem si dederit Deus videre, fructum ut spero non mediocrem e vigiliis nostris Ecclesia Dei percipiet. Animaciversiones enim scribimus in Annales Baronii, de fraudes illius atque imperitiam stupendam orbi patefacimus. Non tamen a studiis linguariam Orientalium ita sumus alieni, ut non aliquando de illis quoque cogitemus. In Rabbinis praesertim succisiva temporum nostrorum quoties licet collocamus. Sed de his rebus brevi, ut spero, una agemus. De tire quae scripsisti & nova mihi Derunt & longe gratissima. Non habeo hic Alcoranum Latinum : in quo memini aliquid legere: sed non dubito tua esse veriora, i mo verissima. Scito optimum virum Beducllum iter isthuc cogitare, ut Lexicon TScaligeri inspiciat, si potest, de aliquam sui Lexici edendi rationem ineat. slle te admiratione singulari prosequitur, ex illis notis , quas ad ipsum misisti in observationes suas ad Alcoranum. magno illum sficiam gaudio, cum te rediiste es nuntiabo. Scripsi ex quo huc veni duos libellos:

quorum alterum non habeo jam ad manum : alterum tibi mitto , ut scias quo in genere literarum nunc sim totus. Vale, amicissime Er- penni, dc me ama. parentes tuos ut meis verbis salutes velim. Scripsi statim post tuas acceptas, gaudio ebrius, propter acceptum de ruo wditu nuntium. Uxor te ex animo salutat. LO .

SEARCH

MENU NAVIGATION