장음표시 사용
781쪽
Monsieur: Celui qui vom rendrata presente est un mien amy,ho- me docte, fili d un Consentire de Tolou se grand personnage. icelui allant voir vostre pais, a destre avoir acces aux gens d horreur parma recommandation. C est potirquoi je lui ay doniac ce mot de lettre, pom uous prier que Vel meo nomine amicitia tua dignum ipsum judi- 'ces. Spondeo, sore nunquam, ut te humanitatis tuae poeniteat. Is tibi inarrabit de publicum rerum hic statum, dc meum etiam privatim,s iacis tanti , . ut scire velis. Ego post obitum optimi Principum. Maecenatis mei indulgentissimi, moerendi de lugendi finem nullum facio. Deum immortalem, in quae tempora incidimus i Princeps mortalium clementissimus, optimus, tanto scelere potuit perimi. vix praedolota rum apud me. Oro Venerorque Deum Opt. Max. ud auctores immanita es hujus nasos male perire velit faxitque. se te supplieausti qu'il veuille gardet les gens de Dien, dc vovi, Monse , partici I eruent, a qui te . his, & serat tOute ma vie , Monsistur. .: A c i . V με iambis se V Alam: Uer μν
782쪽
tes moigna tan id affection, que jene si aurois levous dire, Sc au li eude me congedier comme je penso is potar te molias pour alter literi r mafamille, ii moyenna avec la Royne que i euise congc de dem curer presdeia Majeste. Cequela Roviae luy a accordo povile temsq: alluyplairra, pensant que ce sevi pour quelquos mois : mais te Roy ne l'ω- tend pas ainsi. il en sera ce que Dieu uoudra: cujus inexhaust e bonitati acceptum sero, quod neque bonis in Gallia sim ingratus, & heictum Regi, tum omnibus Ecclesiae Praesulibus & omnibus doctis charissimus. illi sit honos & gloria. Uxor quinto fere mense, postquam ego Lutetia discesseram, ad me venit : sed mox reditura, ut de communi sententia res nostras in Gallia componat, & statim cum tota familia & bibliotheca huc revertatur : quod det illi Deus posse feliciter praestare. Hic est jam rerum mearum status: quem volui te non ignorare. Quod si meas tibi gratas futuras intellexero, scribam cepius: ut hac saltem ratione meum animum tibi significem , & quantopere te colam. Tenea moi donc si si vo us plaist,
EIDEM.MOnsiem :It y a quesques mois que receus celles qu'il uous pleust
m'esserire, aus velles desirant faire responce j ay tarde plus que je ne penisis ni debuois. Uous excusereet si it votis plaist mes eontinuelles occupations , & metiendrez tousiours constant a uous hono rex Sc desirer servir. se volas enuo je uia petit ouvrage, qui n'avolt estpnit pour imprimer. mais sy V este force apres que t epistre a laqueste je respons, a cilc quatre fois imprimee. Plusieurs ne trouvent pasDonnela sacon respectucuse, de laquelle j au uselen ceste responce.
783쪽
commencernent, que cc serit pOur apporter quelque moderation cn-ccux, qui deificiat uia nouueaudocheur, pene in singula verba illius jurantes. quod minime omnium ferret ille ipse vir maximus, si vive ret. Mais te vois avec regret qu'on Vaa travers cham a des est ranges nouueautes. Libere dico , odi pro sanam novitatem in rebus sacris:& tyrannidem Pontificiam laudaverim potius quam licentiam adeo temere nova dogmata publicandi. unde horrenda confuso sequatur necetIe est. Sed Deus medebitur & illustrissimorum ordinum alta prudentia. Jeprie Dieu M'il Voubgarde, demeurant a jamala,
ΜOnsieur: 'ayreceu cesse clii A nous a pleum escrire totichanti'epistre in Cardines dii Perron. laquelle quand i 'V esseti te jenaypas do ubi e que ceux, qui mesprissent I antiqui te, la condamne-roient: mais j opposie a ces Messieurs lal auctori ic dii Roy dela grandBretagne& de tous les sages Evcs'ites de ceste Eglisse: Outre lacertaine science, asseurance , & ferme creance que jay, que jenay escri uia sevi sola en ceste epistre, qui repugne ala S. Parole de Diea, ni ala My de P Eglise ancienne. Quand a seu Monsieur de Serres, ce que votis dites est tresvray. estois en Languedoc quand il moureut. Cen est a moy de juget de son intention . ni de ceux qui l ont si estran- gement condamnc. Seulement dirayje, que illedit sieur ia a en aureo delir, que de servir a la palx en i Egli se de Dieu, salva veritate ; il est plus lovable potir cedes elim que ne sont celix qui par leurs nouvea tes troublent i ' Egli se . Est genus hominum, qui putant ante Eos centum fere annos cepille mundo apparere veram Ecclesiam, quae nullo priore seculo saerat visa. Horam amentiam ego ex an o detestor ,. atque
784쪽
EPIs TOLAE. NI atque ita judico: non magis nocere Ecclesiae Dei Pontificios, dum
suos errores Vetustatis obtentu hodie tuentur: quam homines novi tatum amantes, qui sacram Scripturam ex libidine tua interpretantur,& quicquid suis interpretationi is non convenit, falsum & impium putant. se ne Veux m citendre sur ce propos, cinignant uou cnnuier. Disant donc fin. votis prie me lanu tousious S,
EΡISTOLA XXXI. D AVIDI HOE SCHELIO.
Commodum nuper cum tuis responderem allatum mihi est, habere te, Hoescheli doctissime , A thenaei Epit omen MS. Eo statim adjeci scriptae jam epistolae preces meas, ut ejus libri usum mi hi concinnanti illius auctoris editionem concederes. Misi illico cas literas Franco furtum ad Comelinum, obnixe rogans, ut eas tuto cura rei perserendas. Sperabam sane, quae tua humanitas cit, non denega rurum hoc te mihi, praesertim rogatum, & in communem utilitatem. At ecce opinione mea talus sum . tu enim petitionem meam non ex
spectasti, sed ultro librum, quem habebas, utendum mitilli. O benignitarem obviam atque prolixam. drsit Non tu imitatis ineptos quosdam homines, quibus nulla adeo gloriatio placet, quam si quid rari habent, id ut i oli habere & sibi tantum dicantur. Odio
sum, importunum, - ιυρον, Se a Musis alienum genus hominum Talcs memini me experiri aliquoties magno cum stomacho meo. Tu vero ita me tibi facilitate hac adjunxisti, devinxisti, atque adcoobi irinxisti, ut persuasissimum tibi cupiam elle, patere mea Omnia ti bi. Caeterum de Athcnaei editione nondum cogitare potiumu , quin Prius Suetonium, qui nunc in eo est, ut edatur , cum nostris Animad vel sionibus pei secerimus. multia enim scriptor ille eximius rerum RO manarum nos exercuit. Eo labore destineti statim emittemus ν μι Athenaeum , & mox, uti spero, etiam Pol γbium maxima cura a no
bis rcccnsitum e illustratum. Sperabam hac praeterita hieme postu
785쪽
r66 Is AA cI CAs A u BoNrme pleraque haec perficere: sed gravissimi casus ejus rei facultatemm hi eripuerunt. Vale vir clariissime. Gen. a. d. v m. Kal. April
EIDEM.CVm erit plus otii, scribam ad te pluribus, Hoescheli doctissime
Nunc occasione sese offerente praetermittere istud quasi legitimum carmen nolui, Valere me, & Omnia tibi felicia faustaque a Deo Opt. Max. optare. His diebus rusticatus sum cum Theocrito. Olim pene puer in eum eram aliquid muginatus. Putabam illum de vere μώμηνον ingenii nostri scelum in doctorum manus nunquam venturum, S me illi sore superstitem. Contra evenit. nam summus doctorum Scaliger recudi voluit, relegi igitur, & nescio quae interpolavi. Comelinus mittet tibi exemplar unum, rogatus a me. Proximis literis puto me tibi de inchoata Athenaei editione significaturum Quicquid potero praestabo. Id ne nimis exiguum sit in tam dissicili opere nimis vereor. Et ut Verum tibi fatear, - μυς ιγώ-S ων Τει. Sed quod mihi imprudenter in trivi, sortiter deVOrandum. Vale vir docti Gsime , & Vellero viro clarissimo plurimam a me tautem. Genevae Idibus Martiis C IIxcv IL
ε Im E M. MIrabar silentium tuum, optime idemque doctissime Hoesche.
li: nec mirabar tantum, sed & ne quid dissimulem, succense. bam. Est enim profecto vehemens omnis amor s ut meus in te semper . Tandem accepi quas Κalcnd. Augusti ad me dederas cum Lampria tuo. Cujus nomine ago tibi gratias magnas. Sed videtuarum litetarum peregrinationem : misita enim sunt ad me ex ultima fere Aquitania. neque eas videre mihi contigit ante illud ipsum sis ου, quo haec ad te scribo. Commodum enim, cum illae mihi redditae sunt, aderat tabellarius petasatus, qui Lugdunum proficiscebatur. Censeo, hac via posthac utaris, si quando volueris tuis literis me beare. Basilii orationem - - - νήπια nec dum vidi: & jam a lectione tuarum maceror dc crucior exspectatione illius. Ego totos dies ium
786쪽
Er Is To LM i ' crsim tecum, te alloquor, te amplector. Ita bene de studiis meis es meritus, missa Epitoma Athenaei. Spero, cis dies xx V. co- Iophonem me impositutum Animadversionibus in Athenaeum, operi, Deus bone , laborioso & molesto. Cum absolvero , scribam statim , ut mihi gratuleris , qui tantum pelagus in hac eorporis α ρινεια sim emensus. Quanquam ego, non quod volui, praestiti: sed certe, quod potui, bona fide. Ain tu autemὶ esse te in eo, ut Photii bibliothecam edas: o munus vere munificuml o te liberalem l facile est ex iis, quae sunt edita de illius libris, tanquam ex unguibus leonem aestimare. A divi saepe ab H. Stephano, qui nunc quiescit a laboribus, habere se Photium ms. integrum. Si Genevae essem , eum tibi mittendo curarem. & faciam fortasse, nam illuc mihi necessario eundum erit propter uxoris dotem. Meminero tum tui, & si potero, reseram pro
Athenaeo gratiam. Ad clarissimum Velserum scripsi nuper, de jam illius exspecto literas. Vale amicissime tacescheli, & a me magnum illum civem tuum salvere jube. Scripsi raptim, Mompellia. d. ID. Eid. Martii. CIDIOXc VIII.
QVas Lugdunum miseras, ut mihi Mompelium perferrentur, doctissime IIoescheli , accepi hoc ipso die Lugduni. Haec
nunc nostra est sedes, eritque σώ-λή, donec deducetur ad umbiliis eum nostrarum in Athenaeum Animadversionum editio. Fregit enim anno superiore conatus nostros, cum hoc ipsum moliremur, susceptum iter in aulam. Inde Mompelium reversi scripsi. mus de nostris rebus epistolam bene longam ad amplissimum vel si
rami. Ne te multis morer, Regis voluntas, & amicorum consilium impulerunt me, ut Volcis Arecomicis longum vale dicerem. Rex Lutetiam nos Vocat: amicus magnus meus, vir amplissimus,& omni laude dignissimus de Vic hac in urbe nos tenet, non ante dimissurus quam erit confectum, quod aestate superiore perfici non potuit. Dies pauculi sunt, cum adVeni, & jam Dei beneficio operis specimen editum est. Faxit . . ρρη Ns, ut institutam semel editionem nihil. moretur. Nostrorum nunc votorum ea sere summa est. Valde enim
optamus ex hoc nostrae & erga literas pro pensionis testimonio fructum aliquem provendie.Characteres me absente editi sunt:. recte an secus ipse iudicabis: mitto enim unum tibi , alterum Velsero C cccc 3 cxem
787쪽
168 Is AAcr CAs A u BONI exemplum. Photium tuum in dies semper exspecto avidius. si Genevasti nuper, ut sperabam, sitissem profectus, facile, ut puto, consecissem de exemplari Stephanico, quod pridem sum pollicitus. Quia ante non potuit, promitto sancte tibi omnia me facturum', cum illuc umero, ut voto tuo satisfiat. Sperabam , cum haec scribebam, post unam aut alteram hebdomadem eo me iturum:& praemissa jam uxor adventu meum
praestolatur. eadem curabo tibi mittendos, quos petis libros. Virgilium illum tamdiu doctis expetitum escte tande editum isthic lubens ex tuis intellexi. Vidi nuper Lutetiae aliquot chartas ejus servit, qui a Petro Daniele cdebatur. Ita erit plane ex Liturgiae quas essedi, scire velim, an adjunctas habiturae sint aliquas Margunti notas.
Magnam vero res literari a jacturam fecit in morte magnorum virorum, de quibus ad me scribis. Quaeso autem , quae nos tempora manent , cum sic ε- 'ηλα exstinguuntur illa lumina literarum 3 Nam praeter nominatos tibi, obiit & Sarracentis meus , omnis virtutis rarum exemplar , ut de literis nihil dicam: neque enim dubito vi
dilie te illius in Dioscoridem eruditissimas lucubrationes. Rem sane tristem, & verae literaturae amantibus lugubrem. Sed quid agemus s
tu iriλμι βουλη . Ille nobis magnum virum Vel serum tuum,teque cum
eo, &quicunque vere Musas amant, quam diutilis me servet πηψλοὶκgc . Vale charii Iime Hoescheli , & me constanter amaconstanter tuum. Lugduni a. d. XI Il. Kal. Apr. C Io Io xcv I I i.
Enevam tandem veni, & quem petis librum, amicissime Hoe- scheli, vix quidem , sed tamen inveni. Duo sunt granis avolumina magnam rartem manu Tmis euo H. Stephano scripta. Egi cum Paulo Staphano fratre, ut ea curaret ad te perferenda, neu uedubito facturum. Videar male de te sentire, si te nunc orem, ut de Stevliano quam honestillime loquaris. scio quanti illum tu secetis:&icio, quibus moribus tu sis. Sed monet me improbitas quorundani, quibus vidco propositum elle de illo viro detrahere, de manes illius violare. Equidem hominis morositatem excusatum non ibo: postrema etiam quaedam illius scripta vellem non scripta. At enimvero quis morralium sitis naevis caret ξ Quid Θ nonne
facile σι,δ' ὶ Quantus ille vir fuerit in literis, si ucsciebam ante, potui adfatim discere ex iis, quae reperta sunt mihi in
788쪽
EPrs TOLAE uin bibliotheca --μψειας - πιλν prope incredibilia monumenta. Nae iste, qui nuper tam multa de optimo scire blateravit, &apud Belgas edidit, indignus est, qui Stephano matulam praeberet. Sed
. contineo me, & Oro te etiam atque etiam, excuses me apud doctissimum Vciserum, quod nullas nunc ad ipsum mittam. Scripsi ista occupatissimus, Lugdunum repetens, unde statim ad vos solita via sum scripturus Agam tum tibi gratias & amplissimo Velsero pro millo libro. Etiam quid de tuis cruditissimis emendationibus sentiam scies tum ex me. Hoc interea, diu csse, cum Graecorum Bibliorum editionem cogito. M M M M Vale amicissime
vir. Magnum Vel serum a me saluta --Ge- nevae a. d. XI . Kal. Majas novo stylo. C Oxcix. Egit mecum his
scriptis Paulus frater, significarem tibi, se & Photium & Test. B. novissimae editionis, & quicquid aliud fuerit libitum tibi ,ei traditurum, eui hoc negotium mandasses. Liber est, ut scis, , nec niti perspectie fidei homini committendus : Photium dico.
AG novi manum tuam in eo, quod ad me misit magnus Velierus, magno munere. Ago tibi,optime & doctissime Hoescheti,gratias. Conabor etiam aut hoc aut simili modo si ulla erit facultas. De Photii exemplari scribam ad Stephanum Genevam. Noli
dubito praestiturum illum, quod promisit: & puto jam id factiim.
Laertium ipse mittam. Ono sandrum hic non invenio. Acta Concilii Niceni edita audio, ipse nec dum vidi. habeo scriptum manu exemplar, quo si lubet uti, e vestigio illud ad te mittam. O pus nothrum non multum adhuc promotum , sed id nulla mea culpa. sinuit erit editum, ne dubita isthuc volaturum ad te unum exemplar. Si ingenium in nobis desideraturus es, candorem certe desiderabis nunquam σιμε γε Appiani Illyrica fac legamus quam primum beneficio tuo Graece. Immortali beneficio Muticum omnem coetum obstrinxeris. Sed amabo, gaudia nostra differre noli: specimen, quod misisti, salivam moVet,de, ut tibi aurem vellam, admonet. De filio tuo cogitabo , de ad amicos Genevenses scribam. Si ego isthic degerem, filium meum,charissimum mihi caput, tuae fidei concrederem, ut tu tuum incae. Proximis literis plura ea de re, velit modo . 'M . Vale Optime M vitiis me Hoelcheli, & tuum Casaubonum constanter ama. a. d. 1 11. Eid. Jun. cIoiaxc Ix. EPI-
789쪽
ACcepi, quod misissi munus -- νάξ , clarissime Hoescheli. Obtuli etiam magno Vicquio quod mi ieras exemplar. Agimus tibi grates gratissimas : relaturi animo lubentissimo, si qua se OG
serat commoditas. Dudum est, cum egit mecum Vicquius, viderem,
squid esset in bibliopoliis Lugdunensibus, quod Musarum patrono Vel sero tibique gratum futurum putarem. Velle se benevolentiam suam erga vos ambos testificari vobis. Nihil adhuc reperi oculis vestris dignum. Jacent enim hic Iiterae. s quid desideraveritis, quod hic reperiri queat, facite, ut sciamus. Atque hoc, ut velfero significes, velim. De editione instituta pridem operis nostri scripsi nuper ad te , 5 nunc quoque ad Vel serum satis multa. Adhuc paucorum mensium mora mihi operisque nostris concedenda. De Photio spero Paulum Stephanum, quod toties est pollicitus, jam praestitiisse. Illyricorum versionem nullo negotio poteras addere, vir doctissime: sed alia videlicet moliris majora, quibus absolvendis longos tibi annos & felicissimam vitam a Deo Opt. Max. quotidie precor. Vale optime Hoescheli. Lugduni vi. Nonas Octob. C I P I I c.
QVam gratum mihi fuit munus a te missium accipere, clarissime Hoescheli: tam fuit molestum intelligere, quae scribis de Photio. Itane assinis meus nullis meis precibus potuit exorari, ut sine ambagibus librum ilhim tibi utendum concederet Non hoc ille mihi
Promiserat, cum eo nomine jure meo cederem in multis, quando soceri familiam ante paucos menses heredes herciscerent. Quia socer inteliatus obiit, quadrans omnium ρογος - π - , ad uxorem pertinuit. Ego veneratione domus Stephanicae motus, renitentibus omni ope atque opera coheredibus, effeci, ut omnes manu exaratos codices Paulus Stephanus praeciperet. Gaudebam in ea domo, quae literis aliquando tantum pro suillet, remanere instru
790쪽
ego, aut alius, qui uteretur me interprete, libro aliquo vellemus uti ex iis, quos ipse illi conservassem. Nominatim de Photio tibi mittendo millies inter nos convenit. Haeccine data fidest Sancte juro tibi, iniquissimo animo hoc me ferre. Die crastina, favente Deo, per litetas cum ipso expostulabo, &faxo sentiat gravissime commotum. Mea certe culpa bic nulla est: qui nihil non seci, ut voluntati tuae fieret satis. Redeo ad eximium illud tuum mimus, cujus nomine ago tibi gratias, quantas possum, maximas. Sed quid ego tibi pro assiduis tuis donis rependam ξ quod Z Nostri bibliopolae hic praeter rituales libros nihil. Pindari nuper eἹiti exemplaria duo habeo: alterum tibi, alterum Uelsero iam νυ destinatum est. Sed in iis nillil quicquam invenies, cur vadimonium deseras. Profecto si fuisset aliud ad manus, quod mitterem, istud non misissem. Opus nostrum Dei ben ficio non legniter perficitur. En erit ille dies, cum ab isto improbiit; mo labore conquiescami Mihi crede, optime Hoescheli, taedet jam nos laborii. Quae de Lexici editione nuper scripsisti, grata mihi. Persuasus sum nihil unquam a te profecturum, quod reipublicae literariae utile non sit futurum, & tibi honestum. Vale vir eruditissime, &sime amas, magno Velsero meis verbis salutem dices quam amantissime. Vic-quius meus abest nunc domo , a Rege jussus cum Legatis Sabaudi de pendente apud Pontificem Maximum lite Salutiana tractare. Eius nomine ago tibi gratias. & studium ipsius tibi ac nobilissimo Vel sero bona fide offero, si quid est, quod vestra amborum caussa possit. Nisi spes esset de imponendo brevi colophone Animadversionibus nostris, tacerem , quod visus es nuper mihi author esse, ut facerem : ac libri mei, quod jam editum est, Vel sero mitterem. Sed nihil est cause, cur sitis Iterum vale. Lugduni pridie Kal. Nov. c ι o I P I c.
FEcisti mihi rem grati is mam, vir optime de eruditissime, quod
Nunnesiana illa mecum communicasti. Pridem nota erat milii illius viri cruditio: neque dubito profuturam reipublicae literatiae hanc illius operam. Quare hortor te, atque adeo oro de obsecro, des sedulo operam, ne debeas publico diutius hunc ejus commentarium. Utinam bona aliqua fortuna in tu: s aut magni Velleri manus illos decem Pauli Leopardi libros Emendationum conjiceret, quos scimus ab eum ille conscriptos. Eruditionem viri illius, rectum iudicium in li- Ddd id teris