Isaaci Casavboni Epistolæ, quotquot reperiri potuerunt, nunc primum junctim editæ

발행: 1638년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

761쪽

EPISTOLA IV.

ε IDEM.

m ram trid

o Vod de reddito sibi, Hatissime Vulcani , libro tuo seri certior

optavi: nolim in eam partem interpreteris, quasi mo gratiarum actionem aliquam a te exspectarim. Debui hoc inicium tibi, viro de literis adeo insigniter merito merentique: debui de literis ipsis, quas promovere instar triumphi mihi est , eritque porro semper πιυμ liri χειὰ Ae s. Quare noli de moribus meis adeo male existimare, ut μὲ φιλεῖ -- αλ in animum inducas tuum. Sed expertus μνωμα u iublestam hominum fidem, jure de re tam chara tibi mihique fui tollicitus. Sed bene, quod omnia tuto sunt isthuc delata. Nunc tuae erunt partes, vir doctissime , ut quamprimum carieris immortalibus tuis in rempublicam literariam meritis cumulum hunc addas , & prellum tamdiu Patrem illum mana tandem mittas. Nis,' - αν -- - . De soliis missis, ago magnas gratias. Deum immortalem , quanta cum voluptate praeclarum illud Cyrilli prooemium legimus i Utina ita hodie sentirent isti,qui nihil nisi Cyrillos de Chrysostomos crepant. Verum illi α δ - Φογνωπισυνης. Tu perge, per Deum, in hoc potissimum genere scriptorum industriam tuam occupare. Procopium quoque brevi ut absolvas oro te. dignus plane liber tua opera. Vale S me ama aeternum tuum. Doctissimo Heliasio salutem velim a me nunties. Lutet. Paris. Eid. Sept. anno τι ροτηι γ vulgari. c Loc

EPISTOLA RE IDEM.

mGRatissimae mihi fuerunt, quas ante paucos dies a te accepi. Gaudeo amari. me abs Ic, quantum epistola tua humanissime scripta restatur. Cyrillum vero tuum partim Iam esse editum , partim brevi editum iri, etiam atque etiam Vchementer laetor.' tinam de tuis annis pars magna posset tibi adimi. Vereor enim ut tantis laboribus senectiis tua pullit sumcete. i Sed aderit divinum auxilium . ille te Mi ad tam egregi in opus. Quae nunc edidisti apud magnum T Euanum vidi : & in ipso vestigio satim eruditissimas tuas notas percurri. quae promittebas exς laria non accepi: ne que tamen minus ex - . . . i , X animo

762쪽

NAE tu me nota nosti, vir doctissime, qui diu te contatione ais ini- peditum, quoi nus ad me sciliares Si tuae voluntati, ad me vestentiis ulla suspicio per ni fiat Iuidemissesti tib; pridem dubitationem omnem, teque prius lacessistem. Quid enim mihi queat esse jucundius talis tantique viri amicitiar Ego vero tacitus te pridem etsi ignotus amo : nempe ab Alb templaria qsso primum licuit in manibus . N. nostri tuas in Oppianum lucubrationes leviter inspicere. Quod etsi leviter a me factum de rapiam, facile inriten jam tum animo concepi praestantiam ingenii tui: quia non cadebat opinione mea tale institu rum in plebejuna & vulgarem,animum, Q H enim aliqqis. de plebe uiasconsultus literas Graecas curer i quid illi cum elegantia summi y ris ξ aut quid hoc. σω, απινα quae sola vulgus quaeri; ὶ Merito igitur te amo, mi Ritterinusi, qui nostras liter non ame4 solum, sed tam diligenter, tam selicitet colas. Atq; egonon possum exprimere qua tum perceperim ex eo gaudium, quod testandi amoris mei erga te tam opportuna occasio se obtulit. t Quessi enim ami seras vereque perdideras ingenii tui foetum., ecce eum tibi uno opςin &.fidq redivivum. postea enim quam de tua rect iniuria quae facta A m litetis pulssum certior factus , constitui illico omnem mihi drachinam ei te hiabendam, omnem lapidem mavendum, ut tibi per me satisfiereta es in hoc vere possim amrmare, antequam ulla inter tuas intercedet At noti ita , saepius me tuam vicem cri ci N. exposui age i quod i ni mdico, ut mihi gratiae apponatur . neque ςnim ca ς'ho lu/m gratiam potui, cum tu milla adHipnotus nori essuri cnim qu se iv α fas ab amicci violati intelligebam , quod in te fuit, obstiti. Fall svero toto coelo totaque terra, si me putas apud sepem illum optimi mquicquam polle, aut ad ipsjus bibliothecam. ullum habere aditum. aeq cacius mi Ritterispli, qui xanto interva p eu Amicitii me &conpinctiisimo Vciimus, tam cηςa homirys.moro tuax est, iaci

dicam aliud , ut plane sit mi ab ritu multis ejus viis: Quod igitur

763쪽

ν I s A A C I C As Au Bo Ni sente ausi sumus claustra revellere dc omnia -- ,ut tuum librum tibi mitteremus repertum, mihi crede, Ilium expugnavimus. An tu nescis qua dissicultate , quo annorum spatio Xenophontem situm Leunclavius ab illo receperit i Deterior tua erat futura conditio, nisi in meam audaciam Deus adiuvisset. Tu nunc mimum tuum agas vide: hoc est , caveas ne tua opera de hac re quicquam unquam resciscat No noster, eujus ingenium sic est, ut si non resti ces memoriam, de ea re verbum nullum sit furiirus : sin ulla via quod conscia ejus uxore & filio N. gestum a me est resciscat, dici nequitquantum turbarum sit excitaturus. Ille vero vi πικυωνι θω - , πιεῖν. . ρ- ιυμ 'ἐμε. Quod superest, te oro, foetum hune

tuum ne diutius comptimas , sed liberes tandem, de ejus editione de studiosi, bene mereri ne differas. Vale & me ama. Genevae a. d. I x. Kal. Sept. cI Io XC I v.

BInisauis suavissimis literis unis hisee respondebo, vir amicissime. Quod gratiim tibi adeo de oppiano, tantasque agis gratias, agnosco humanitatem tuam. Ego non poteram ossicio meo deesse, quin magni eriminis me obligarem: mecassem in re, peccassem in publica commoda, peccassem in gravi ulmi de dilectissimi mihi poetae manes. Tu nunc peccas, qui adhuc sub claustro contines. QuMὶ ergo non erit istud & careeris , sed αν γε tantum Vide fidem praestes I sin, pipulo flagitabimus promissum munus. Quod de Pindari aliquot locis scribis , ita me Deus amet , ut magnae mihi voluptati seir. Sed heus tu, non tibi metuis arui ordinis hominibus, qui magnas tibi molestias ereabunt, si resculerim malle te cum Pindaro , Homero, Platone, Aristotele, & id genus nihili homuncionibus colloqui , quam cum Bariolo , Baldo, fas ne dc similibust periisti s hareemanarit de te fama. eo enim tes videtur aut redii Telam aut propediem reditura, ut nemo possit idem cum Musis amoenioribus colueamicitiam, δc Iurisconsulii famam ac locum tueri. Sed misso joco , quod graviora studia tua insititiis istis oblectas deliciis, laudo veli menter. Sane qui cognitione nostrarum artium ita excellas, thesaurum defodere non debes. Quae disputas de Epicharmi loco apud Cl montem, mihi epistolam tuam legenti valde placebant. item quae de locis Pindaricis: Se perge, amabo, id gevus lucras ad me mittere, re fitam.

764쪽

E O s et o L - sseram, si potero, par pari. sed alias: nunc enim ita eram occupatus dc districtus editione Suetonii,ut vixius paucis raptim exarandis tempus repererim .. Iam auctor ipse, Tranquillum dico, erat ad umbilicum perductus: supererat improbus labor in describendis nostris Animadversionibus,& colligendis. Multum sudamus, mi Rutersitusi, his praesettim aesti vis diebus quos experimur hie calentissimos: plus tamen

ante sudavimus aliquoties in eo sicliptore recensendo. Limam enim iudicii adhibuimus. ἀ- γλύ -; neque enim μυ- n ante decet , quam criticorum accesserit calculus. Tu in his, vir doctiissime: cui placere nostra quae hactenus edidimus, vel ex eo conjicio, quod indicem eorum mitti tibi a me postulas . Vereor ne mihi potius optandum sit, ut in tam eruditas manus non veniant nugae nostrae. quare a me catalogum non habebis: mea quae hactenus edidi tanii non facio, paucis exceptis, quae tibi nota esse prior epistola tua arguebat. Vale, . dc grandem a me exspecta brevi ν- - Θι tepiliolam. Genevae pridie Kalend. Junii. ei Oxe v. Si isthic est nobilissimus vir, Firxius LiVouus, plurimam illi meix verbis salutem nunties tofo : item clarissimis viris Camerariis, de jurisconsulto Poetaeque insigni Scipioni Gentili.

EPISTOLA VIII.

EIDEM.

Nondum libero me aerealieno, quod apud te, vir amicissime, contraxi nuper, cum grandem aliquam tibi epistolam promisi. Ser bebam enim has literas, quo tempore nostris mercatoribus Francostar- tum petentibus ad plurimos amicos dandae erant. Ego vero vixdum bene excusso jugo quod mihi Suetonii editio impoluerat, otio frui optabam quam uri. Scito tamen bonae fidei debitorem esse me. Ubi ad Musas rediero, quibus valedicere ad tempus animus est , nilial prius faciam quam ut tecum de nostris literis epistola licentiore garriam.

nunc mihi tota in Galliis. mens est: quo excurrere ad visendam optimam. matrem certum mihi: det modo facultatem Sc lina rum securitatemptaestet Tentabo certe omnia, ut priusquain serio libros tractare instituam, voti quod est supra omnia mea vota compo&.fam. septimus enim annus agitus, cum ego parentem meam non Vi

di, cum interea neque ego pilas, neque ipsa mei defiderium ferre possimus. quod eo tibi volui significare , ut deinceps silentium meim peCaliquot menses excusates. De Oppiano satis superque proximis tui factita

765쪽

, Is AAc r C A s Ἀ u B o N ifecisti mihi. Lando propositum tuum cuius, yscio, te mitiquam 'b- .nitinit. . Sustinebimus igitur & nostra sindiffiidhue differemus: i Vidi& γ υμων illud suae intrepletationis, quod ad camerarium 'misisti. sapit nimis meo quidem palato : si omnia . quod confido, ad id exemplum , multos spondeo tibi convivas. quotquot nempe sunt qui his epulis det tentur. it in Quercito tua dis am lubens, unde descriptus sit tibi Nicetie locus ad vocem Iutusnti tus tibi. nam in n6stris libris aliter legitur, de sine dubio recte. enim non Nicetae vox est, sed ex veteri libro descripti im Wolfio. quod quare si a te in contextum receptum doceri cupio. At fallid0ctissimum Gruterum, qui Mani drogem vocandi' casu ferre non potest, non te sallit. est enim forma si raronica deest nationis At t icς, quae in nominibus deductis a se vari solet, ait . diuit aludrα sua irogemtem'. id quoque ut Homerus . Sed haeci mitto. Vale doctissime

Rittetshusi Genevae a. d. x Kalend. Septemb. c I a I I X c v.

DIusilai, nec flui, doctissime & amicissime Ritteruehusi. Silui

apud te ; non silui de te apud amicos,& Musarum ino λώ- πτύας. Ego vero nominiς mei prius obliviscar quam Rittersitusii: quem penitus c. Aλ ως φρονῶ, inscripsum: de μυι τ' E. Ita, fixumi circumfero. Omnia in te me capiunt, eruditio . industri , judicium: sed nihil aeque ac similitudo , quam animadvertille mihi

videor, in tuis meisque moribus. Quamobrem ναάριει iuncta inter nos haec amicitia est. ωs uita πιν imis αγι s m ηαν sis. Suetonium nostroni

tantopere tibi probarum fuisse, sic enim ais cum vehementiam amo Aris in metui cogito, non nimis miror. Scis enita quam soleat ripi λῆν - τὸ φιλουμον-φλῆ Iectamen gratum nihilominus fuit: iudicium tuum de nostra illa opella cognoscere : prcesertim cum clatissimorum longeque eruditissimorum virorum Philippi Scherbii& Sc pionis Gentilis suffragiis tuum hoc iudicium comprobari scribas. Equidem is non sum, otia qui inanis gloriolarcupidine ad scribendum impellar. sed neque cornea nobis fibra est :ut si quid nostri talibus virissiacuet it, non laetemur. Quod me hortaris, ut quae in Polybium aliosq; auctores silit nobis observata, edam : currentem tu quidem: cui fui it sane nec pauca nec levia , quae me in terdum monent, ut his studus sero qui leui; sed serio rcaluuiem. Verum

766쪽

Ε Is TOLAE. 7 Trum de iis agam tecum alias pluribus. Nunc in Athenaeo eramus: ne que jam per nos stabit, quo minus post dies oppido paucos praelo liber subiiciatur. Absque hoc incepto foret, in Galliis fortasse nunc et Iem unde nuper cum praesentissimis vitae periculis Dei ope sum reversus Oppianum tuum avidius semper in dies & horas exspecto. Gratissimum vero mihi, quod narras de Gunthero Poeta, ut illa tempora crant, eximio. Legi illius Ligurinum Uechelianae editionis : nec pila mihi nunc ad manum. Si ellet, aut omnino haberem aliquid, quo Or nari augeriuue tua posset editio, scias ea fide id me tecum communi caturum, quam praestari mihi ab amico in re simili postulo. Epigrammata nostra, quae fecisti de non pessimis fortas te Gia cis Latina quam optima, sic mihi, sic aliis hic placuere, ut mea tuis libentissime . velis modo, sim commutaturus. Merito te plurimum amo, amicissime Rittersitusi, qui Poeta cum sis, nostra, qui ne versificatores quidem sumus, tanti seceris. Mitto ad te quae olim in Theocritum scripsi, dc nuper rescripsi. Vale de me ama, qui te vehementissime. Magnis isthic viris Scherbio Gentilique plurimam a me salutem. Scripti nuper ad Ioachimum Camerarium amantissime ab eo lacessitus: puto meas

fuisse illi redditas. illi quoque & Philippo dignissim s tanto patre filiis

salutem meis verbis, si grave non est, impertieris. Vale iterum. G

nevae a. d. III. Id. Martias. C Io I xc V I.

EPISTOLA X. .E IDEM.ET corpore propter morbum languebam.& animo magis, pro

pter recentem charissimae filiolae obitum., cum haec ad te, vir cla rissime, exaravi. Sed vis amoris mei in te vires ad scribendum lugge rebat. Non enim dubito mirar , te atque adeo indignari, quod nulla a me postquam in Gallias veni, literas acceperis. Sed oro te, per Deum - - , quidvis potius putes silentii mei caussam fuisse, quam ullum stigiis mei in te amoris. nam ille quidem ut semper & viget dc servet. Valetudinem potius accusa, quae diu me exercuit, dc nunc quoque parum prospera. Praeterea vides quantum locorum intervat tum , quae itinerum pericula. ego expertus sum , vix dimidium episto larum, quas in Germaniam aut Hclvetiam scripsi, tuto fuisse perlatas. Quid ergo. mirum segniorem esse, cum metus sit ne pereat AOleum & opera. scribam tamen , vis amicissime, de tuas vicissim exspectabo. Athenaeus adhuc nos habet: scriptor dissicilis & mihi certe A a a a a molcstus

767쪽

stras curas perfici multo citius quam nunc possint. Oppianum tuum videre non cupio, sed M. Vale & viros clarissimos collegas tuos, quibus nos amari scis, plurimum a me salvere jube. Mompelli, a. d. v O. ldus Sept. C I o I DX C V II. Oppianum tuum sic exspecto ut dies nocte'; de eo cogitem. amo enim illum Poetam , ut si quis alius. tum autem vigilias tuas Videre iisque frui opto vehementer. Si fuerit editus, spero per Lugdunenses mercatores me brevi habiturum

EPISTOLA XI.

EIDEM.QVas ante annum scripsisse ais , scito, clarissime Rittersitusi , eas

nunquam suille nobis redditas. quod cum admodum mirarer . quia meas fuit Ie tibi Franco furti traditas ex literis communis amici Scipionis Gentilis didiceram, etiam antequam superiores tuas acciperem , cellationis huius culpam omnem in tabellarii fluxam fidem conjiciebam. De illa igitur priore epistola tua quid sit iactum is vid rit, cuius diIigentiae est a te commissa. Posteriorem ante paucos dies accepi, cum ex Allobrogico itinere domum rediissem. Et literae de munus a te adjectum gratissima suerunt. dedi amplissimo Thuano quod fuerat illi missum : qui tessalutat peramanter , A φλ- .λίγου, muneris nomine gratias agit. Ex eo cognovi posse te sine ipsius offensa, imo etiam cum bona gratia quod cogitas te scribis exequi, & tua cum ipsius Poematis sacris coniungere. Clarissimo Bongarsio inscriptum ei exemplar nondum dedi: abest enim ab urbe, Regem & aulam

comitatus , nec ante xx. plus minus dies ad nos videtur rediturus.'

Scripsi nuper ad praestantissimum virum Scipionem Gentilem : a quo integro jam ferme anno literarum accepi quod ajuot. scripsis lem nihilo tamen minus ; nisi & otium defuisset de argumentum. Oro te, plurimam ipsi & amicissimam meis verbis salutem nunties. Velim etiam quid ille, quid tu paretis'md. ιλε - ex litetis vel iris cognoscere : nos quid primum edituri simus nondum constituimuS. discendi enim cupiditas a scribendo nos avertit. Valevir clarissime. Lutetiae Parisiorum, pridie Kalend. Septemb. anno Christi Dionysiano c cI O.

768쪽

EIDEM.H Avisam scire, ut valeres, & quid ageres, clarissime Rittershusi smirabarque binis meis superioribus nullium a te responsum essS datum: ut nec a Scipione Gentili, Academiae vestrae lumine, quicquam literarum accepi, postquam ex itinere Gallico isthuc est rever-sUS. eramque adeo de utriusque vestrum valetudine ac statu sollicitus. cum misit ad me Bongarsius, . epistolam illam tuam quam utrique nostrum communem esse voluitii. Gavilus sum non mediocriter,& quod valente te intellexi, 3c quod ita in literas anima. tum, ut bene de illis merendi finem nullum facias. Nam quod scribis de repetiis B. Patris Isidori Pelusiotae epistolis, & tua cura descriptis atque ad edendum paratis: beasti me , mi Ritteistius, hoc euangelio. Macte hoc studio atq, hermaeo isto. Multum quidem tibi jam Reipublica literaria debet, propter egregia ingenii tui monumenta , quibus illam auxisti, ornasti: sed magnum cumulum prioribus tuis meritis ad jeceris, si tam pium & eruditum scriptorem iξ nobis dederis. quod quidem ut facias non hortor te solum , sed etiam rogo atque obtestor: eo quidem vehementius, quo pauciores hodie sunt, quorum palato dapes istae sapiant. Sed male sanorum hominum voces insanas, qui literas Graecas faciunt non nauci, pro tua prudentia facile intelligis esse contemnendas: atque illud potius nobis, qui illarum praestantiam ac necessitatem intelligimus, este enitendum, ut fugienti laus manum injiciamus, & si postumus suam aestimationem ac pretium illis apud πις- vindicemus. Quod autem edi cupis Lutetiae opus tuum s vere enim tuum dixesim j de ea re quid certi spondeam tibi non habeo : nam lente heic Graecorum editio procedit: etsi non deest quibusdam nostrorum typographorum animus & Ilido - . rum & reliquos Patres Graecos edendi. Itaque cum omnia a te fuerint parata, fac me ut sciam: & confide pari diligentia in eo negotio usurum me ac si mea res ageretur. Vale. Madridi ad urbem, iii. Nonas

EPISTOLA XIII.

ε IDEM.PRimum tibi pro eo ac debeo gratias agam & meo & magni Thua

769쪽

so Is AAcri CAsAu BONI fiunt ab utroque nostrum, p ietas & eruditio, ea in tuo munere, clarissime Ritters husi , eximia sunt. nihil sanctius argumento : tuis vero carminibus ea bras -ἰῶ, is lepos, ut sit iacilius qua Utinam similibus cutis industriam suam Occurarent, qui suis de religione scriptis id videntur agere, ne ulla brevi in animis hominum reliqua sint religionis vestigia. nam quo censeas tari πηυμ m dc virulenta scripta spectare, nisi ut coelum terrae misceatur de irritatis omnium animis ad caedes mutuas, si qua adhuc restant pietatis seb, ea penitus exstinguantur i Equidem vates non sum, neq; me parer vel mater tamen affirmare tibi omni MIeveratione non dubitem, nisi imminentem Deus averterit, prauentem rerum statum non posse diuturnum ei Ie. hoc quaerunt, hoc pedibus manibusq; agunt, qui hodie apud plerosque principum possunt plurimum. tum

do consilium tuum , qui piis meditationibu 3 ac studiis plurimum tribuis. Deum oro, praestet tibi otium Uri πασαν ραμ α ad id genus cogitationes : eidem egi de nunc quoque ago gratissimas gratias , quod te nuper e tanto periculo eripuerit. Multum tibi debeo, quod casum tam insignem ex tuis literis voluisti me cognoscere potius quam ex aliorum sermonibus . t Ium iterumque S ύ - HGs: qui te peneὲξ ἄλυ -λmem in integrum restituit. Nos quoque in uxoris valetudine numinis benignitatem Limus experti: quod futurum tibi jucundum ἀκρόαμος non dubito, Cetae quicquid luctae nobis debent autdcbiturae lunt, illius virtuti secundum Deum jure potest adscribi. Va- Ie vir clarissi me. Lutetiae Parisiorum a. d. IV. Non. Ian. C I o Ioc V. De Isidoro de locis a te propositis nactus plusculum otii scribam ad te : etsi quae te lateant si putas polle me nou latere, ipse profecto neque te ncq re me nosti. . sed mos gyrendus est Voluntati tuae : quod brevi. ita Θιις sum facturus : nunc absolvetur editio nostrorum in Pe sum Commentariorum: quos statim ad te mittam.

Uto accepisse te, vir clai isti me, quas ante mensem unum aut alterum ad te scripsi. respondi tum & iis qius Franco furti scriptas a te acceperam , de iis quas post casum illum tuum memorabilem ad me dederas. agebam, quod Jc nunc quoque facio, plane ex animo Deo CPt. M . gratias, quod te ex tanIO periculo servasset. Sed quoniam

770쪽

Ε s Τ o L AE. Tyt nondum penitus confirmatσ corpore eras, cum illa mihi scriberes, cupio ex tuis cognoscere quomodo postea tecti sit actum. Non autem dudito, quin ea res inceptu tuum de edendo Isidoro Pelusiota tardaverit. Itaque hoc quoque negotium, uti se habeat, ex tuis opto cognoscere. Ego Persiuin hic edidi cum vetetibus μηρηαom meis, quas Genevae ante multos annos habui, cum frequenti auditorio illum Poetam exponerem. quod ideo commemoravi tibi, ut prolixitatem commentariorum ne mireris . nosti enim libertatem commentationum eius generis, quae non aliud spectant , quam ut rudiorum studiis consulatur. Tale est nostrum hoc scriptum, quod ad vos doctos nihil pertinet. Quod igitur musteum librum ad te mitto , non ita insanio ut velim id a te legi: sed ut memorem metui & amantissi mum tibi probem. iiiisissem & ad clarissimum virum Scipionem Gentilem exempl,r, nisi intellexissem factum id jam ab optimo & amicissimo Bon-

parsio. Velim nisi grave est illum verbis meis salutes: nunc enim scribere non poteram, facturus brevi σια τύ Si , qui vos servet Reipublicae literatiae quam diutissime. Vale. Lutet. Paris. a. d. V. Eid. Mart.

EPISTOLA XV.

SAlvae sunt quas peri i sse putas epistolae ad me tuae, quarum novi Lsimis literis mentionem facis, omnes , ni fallor. serius quidem, sed tamen accepi tandem. pro quibus omnibus satisfaciam tibi, ubi primum otii aliquid fuero nactus. Nunc enim raptim & sane quam occupatus πηλ pauca haec ad te .exarabam. Ago igitur tibi masnas maximas gratias, pro jugi hac noliri recordatione dc Dequenti scriptione : quae eo magis obnoxium tibi me facit, quo minus per occupationes hasce meas paria tecum in hoc ossicii genere pollum facere. Mihi credes de tuis commodis ageretur, omnia milia facerem, ut animum meum tibi probarem: nunc quo sum de tua erga me benevolentia certior, eo minus laboro, ut scriptione literarum fidem meam

tibi probem. quod semel dicendum mihi fuit, quia saepe accidit, ut neglecti officii hujus jure me possis reum facere. mcarmina tua accepi, credo , Omnia legique magna cum voluptate: eriam illud, quod non ad me, sed ad communem amicum miseras. σμειος Hs AHO αις. Vidisti, puto , Amphitheatrum quod aliquis

SEARCH

MENU NAVIGATION