장음표시 사용
811쪽
'α Is AAer C As ullo Nirore possumus. Verum haec ἀνώ - - . quem oro, ut tuam , nectutem omnibus rebus fortunet. Vale Lutetiae Parisiorum. m. Kal. Apr. c r a I a c v I. Doctissimum virum Eliam Pulsciuum, cujus ingenium de eruditionem maximi, pro eo ac debeo , facto , velimselures meis verbis quam amantissime. Scripsissem ad illum, si mihi constitisset, ubi locorum nunc degat.
EPISTOLA LXII. EIDEM.' It clarissime, scripsi ad te ante aliquot menses, brevi missurum
me notas in Procopium mi uberrimas e ms. codice& mc a pitvs alterius regii codicis. ne promissis hactenus starem. varia impediuerunt. Nam 6c notae illis sero nec multos ante dies mihi sunt traditae : dc instituta collatio nondum est persecta. habeo enim neminem, qui in ea opera me adjuvet. Constitueram ad Bon-gassium notas illas εις - mittere: ut tuto ad te deserendas curaret, sed ille matutius opinione mea e Germania vestra est roversus. itaque cogor exspeetare solenne tempus nundinarum Franco- sordiensitim. Si istum, adjiciam & alia, sed egregiae voluntati meae morbus reluctatur. in tertianam enim nuper incidimus: quae neque acerrima est, Dei beneficio, neque rursus ita lenis, ut statim remistura videatur. . AS u γημα -- . Libellum a me accipies proximis
nundinis: quem non dubito, sore tibi acceptum. Utinam de Vessero idem mihi possem polliceri. sed nos Deo de conscientiae nostrae gratificati studemus, . Tu de illius judicio facias me certiorem velim. nam & illi unum exemplar sum missurus ξ. γ qui te servet. Vale & me ama. Lutetiae Parisiorum. x I v. Kalend. Sept.
Notas ad τε φω mitto tibi. habes eas beneficio Caroli Latinaei jurisconsulti , viri eruditissimi de nobis amicissimi.
Eram adjecturus τροφα. ex altero codice m. bibliothecae Regiae: sed perficiendi opus institutum sicultas adhuc mihi defuit. Dauli una pnim temporis, ut scis, hujusmodi librorum collatio postri lar
812쪽
lu: aecidit autem perincommode, ut eo tempore, quod ei operae destinaveram, morbus me haberet. Ex quo ut sum recreatus, russe.
eedendum .suit ob pestilentiam, quae multos jam e vicinis meis Accedit, quod experientia didici, ut non inutilem suturam illam operam, ita fortasse parum necessariam. Video enim te plerasque lectiones ejus codicis ex aliis adnotasse.Utiliter observari quaedam polle non negaverim: cujus rei tibi exhiberem, nisi casu relictus esset in urbe codex Regius cum acceptis a te chartis. Bretonetiae enim ista,non Lutetiae, scribimus. De versione quid constitue. tis , velim scire. Ego & maximus Thuanus eruditissimum Rigestium pene compuleramus reluctantem, ut vertendi onus in se susciperet. Sed consilia nostra publica liaec lues conturbavit: quae nos huc illuc
divisit. Itaque de hac re nihil habeo certi polliceri. Mitto tibi libellum . de quo nuper scripsi: qui si tibi viro doctissimo, &-α ω φρον
non displicuerit, omnium pira m ,-τν c., i iudicia facile contemnam. Vale dc me ama, dc pro incolumitate nostra vota Deo Opt. Max. facito, sicut nos finimus pro tua. Bretoneriae septimo ab urbe lapide. I v. Kal. Sept. c I o I a C V i.
GlobVas misisti chartas Procopianas accepi, credo, omnes. institutam cum Graeco codice Regiae bibliothecae collatione nondum absolvi. nam de afui magnam hiemis partem ad matrem proscctus, deamanu sem meum Lugduno Genevam misi negotiorum meorum caussa: ubi nunc quoque haeret. itaque ante ejus reditum habeo hiei minem, cujus opera uti ad eam rem possim. Accedit, quod a paucis mensibus negotio magni momenti impedior dies noctesque: de quo priusquam erit confectum 6 γ ahῶ- , plura ad te scribere non possum. Quare obsecro te, ignosce lentitudini meae, & sortem meam potius miserare, quam mihi irascere. nam de Polybius adhuc in tenebris versatur: idque non unam ob caussam. Si ab imminentis, ut affirmant , tuis periculo urbem Deus liberaverit, haec aestas cum proxima hieme Polybianis curis me absolvet. Ira velit Opi. Max. Deus, per Filium suum exoratus. Audio virum amplissimum tibi optime notum in nupera Gregoriana lucubratiuncula multa improbasse. Ea si ad tuam pervenerunt notitiam. Ac me, quaeso, ut sciam. Equidem summum virum ex animo veneror. Sed cur
813쪽
mea isto mum consilia damnet, certorum hominum σαφηκρο αν,6 τοαγα- μῖσω serat patienter, caullam non video. Demirari
sol o, tantum virum, quo spectem hodie -o. τῆς ἰπὼMps consilia, parum attendere. Vale praestantissime Hozscheli. Lutetiae Parisiorum.
MItto tibi, vir optime de doctissime,libellum heic nuper editum:
cuius parens quidem . μεγας Scaliger, editor Vero de ει ει μαγμῖs, ego . . Poteram ante multos annos idem facere: sed dum aliqua .
suit spes hoc officio alium este functurum , abstinuimus. Nunc, cum alii cessimi, de isti canes ob Scaligeri amorem in me surore perciti ἁ- latrare meum nomen non desinunt: id libenter egi, ut & ipsi &omnes scirent, quanta mea esset summi illius viri veneratio. Cupio scire, an Graecam inscriptionem heic editam nuper acceperis, & de illa quid tibi videatur. Ego didici te quoque in eadem palaestra Lidasse,& interpretationem scripsisse: quam, si me amas, fac videam. Polybius noster strenue procedit, ut raro dies praetereat, quin folium integrum absolvatur. Ego qui omnia manu mea describo, omnia scilia corrigo, quam sim occupatus, facile intelligis. Sed bene mecum agitur, cum horas matutinas habeo liberas ad illud pensum . nam reliquus dies varie mihi sere inter amicos petit. Opus suturum est foliorum amplius ccc L. Adde huc serias & legitimas, & quas sibi largiuntur istae operae. Ex his colligere potes, quam procul a fine absim . quem Deus det videre. Idem te servet, Optime, amicissime, doctissime Hoescheli. Vale. Lutetiae Parisiorum. I V. Nonas Sept. CIDII cur i. Gaudeo operam a te positam , ut liber Epithetorum correctior & melior prodiret. Perge torro de literis Graecis, quae tantum jam tibi debςnt, mereri. quid porro parcs, serre cupio.
OVum si perioribus nundinis nihil a te neque ab amplissimo Vel- sero literarii accepi siem, praestantissime Hoescheli, accepi postea ducas amborum lituras, longe mihi illas quidem, ut scmper, statissi
814쪽
E O s T O L .f. 7stimas. Itaque eis eram quotidianis curis non medioeriter districtus, constitueram tamen, ubi primum occasionem essem nachiis, respondere utrique vestrum. Sed me primo inusitati frigo iis vehementia --ς mos e. τύ continere, vel ad ignes porrigere perdiu compii 'lit, deinde ut hoc , ccce κοντνρον α R., quod me dolore
vchementissimo perculit. Amisi enim, mi Hoescheli, vel praemisi potius sita confido in Dei clementia, dc merito passionis Domini Jesbo filiam quam habui ex omnibus liberis meis
natu maximam , cuius desderium propter amabilem ipsius indolem, dc παν- λον vix ferimus nos parentes. ferimus tamen Dei
virtute, qui pro sita illa benignitate dabit mihi de meis omnibus, id serio uclle, de gaudere etiam, quod ipse nobis ostenderit, se velle. O beatos, qui hoc re possunt praestare:
πτιλ- της πικης ἔβης. Polybium ideo propterea non intermisimus, ut multo quam ante acrius opus institutum urgere voluerimus,nta trita cogitatione animum abduceremus. Sed nobis res cum miri ingenii operis: quibus dies totius anni sunt alterilatim sesti aut profesti. Itaque callipidae similes sumus. Accedit operis longitudo ;haud paullo maioris, quam multi putent. Tu quid agas, scire cupio. Notas in Procopium non sum oblitus; sed otium 3iactenus ad eam
opellam mihi defuit. Mihi crede, non sunt tanti mea, ut Vestras Operas morentur. Et semper erit opportunum mea attexere iis, quae suerint a vobis edita. Deus te servet, vir doctissime. Vale. Lutetiae Parisiorum. v I i. Eid. Martias. C I D I D c v I I I.
EPISTOLA LX V II. e Im E M. O Vas ad me Idibus Quintilis dedisti, eas ego ante dies, opinor,
quinque accepi. Quae si matutius mihi sui: Ient redditae, potuissem certius de exploratius de Arriani codicibua tibi respondere . Nunc enim brevitate temporis exclusus, aliud nihil queo praeter hoc
unum, quod αν φαλ- βαιως, ξαδ Si δ' NM- , tibi recipio, Omnia me eis die paucissimos in bibliotheca excussiicit ira, πασας μιγήνιαε A φήσειν, ut voti tui comporem re faciatii. Scio esse ibi nonnulla eius argumenti: sed quae nunquam hactenus cum editis contulerim. Habes hic virum optimum tui amantissit num Frontonem Ducaeum, cujus
operam hac in part confido mihi non defuturam. Fuit olim in potestate mea Simplicius a Nicolao Fabro, viro clarissimo, cum scriptis
815쪽
66 Is AACI CAs Auno Nieollatus: sed is liber Mompelli turpi serto mihi est ereptus. sed de Bibliotheca iterum confirmo tibi, nihil tibi destiturum eorum, quae
in ea suerint reperta. Inscriptionem veterem isthic esse recusam laetor. Ego, quae mihi iterum aIque iterum illam percurrenti in mentem venerant, raptim exaravi, lubentissimo animo gratias iis acturus qui me certiora meliora docuerint. Tu fecisti ex parte; cujus judicio mea omnia semper, pro eo ac debita, permisi. Quod si mea opera unquam ea opella heic recudatur, Videbis, quam non gravate errores meos corrigam. Polybii textus Dei benencio est absolutus. Superest Commentarius: longus, o Musae t labor & a cujus meta procul adhuc absum. Nam quod saepe queri apud te memini, in ea urbe sum, ubi non male mecum agitur, si paucu horas diurni temporis studii, possim impendere : saepe enim ne id quidem licet. Spero tamen cis dies paucos principium me edendi nostra Polybiana esse facturum Nam absoluto contextu paucos dies interjunximus. Vale optime, doctissime Hoescheli. Lutetita Parisiorum. I V. Kalend. Septemb.
CLarissime vir, aderam uxori graviter laboranti, cum allatae mihi tuae literae sunt x m. Kal. Novembris datae, quibus erat adiectum hominis ἀμή- , πιλααα-παι μου. Non continui me, quin e vestigio ad amplissimum virum literas exararem testes judicii mei de illo scripto A: ser,ptore Thrasonico. Quod rogas de Arriani codicibus, scito esse qui dem unum aut alterum ejus libri exemplar in Regia bibliotheca: sed ejus notae, ut nullum sit futurum opcrae ercitum contui i sse. Itaque frustra in eo operam non perdam. Si tanti facerem illa exemplaria, Scaliter desiderio tuo satisfacere non possem, mitterem illa ipsa ad te, de tuae fidei chidum mihi perspectae ea committerem. Faciam idem in aliis scriptoribus, quos prae manibus te scivero habere. Nisi me curaelexcentae impeditum & varae districtum teneret, aut absol ita esset no-itra haec Polybii editio aut a meta certe Optatissima propius abesset. Sed nostri commentarii crescit dissicultas in dies. atque utinam det D eus incepti operis finem videre. Iam certe quaedam sunt tela lipta, ex quibus etiamsi caetera non sequerennir de nostro conatu poterit constare. Verum haec O-- pluribus cis dies paucos. Audi-
816쪽
E O s T O L .E. 797 vi ab optimo Frontone, peritisse meas, quas isthuc miseram, & ante nundinas Franco surdientes, de ipso nundinarum tempore per nostros bibliopolas. nollem factum. sed mutare non possiam. Te oro, de mea in te voluntate securus semper vivas, ncque de animo meo ex frequentia literarum aut raritate statuas. Iuvenis Augustanus , quem ais, & ignorari , ubi lateat, mihi quoque est ignotus. Vale. Lut tiae PMisiorum . pridie Kal. Decemb. C cVI I I.
OVum ante aliquot menses nestio quae hominis Itali missu tuo accepissem, respondi stati na, de epistola, si bene memini, satis longa, quid de illo judicio judicarem, significavi. Eam
epistolam Lugdunum misi, ut inde per amicos isthuc curaretur. Sediteque literariam quicquam postea accepi abs te: de amplissimus Uel- serus novissima epistola, quet mihi ab eo reddita heri fuit, an illii fasciculum accepisset, non docebat me. Fuerat animus in prςfatione, quam scripsi de historia & de Polybio, tam absurdς sententiς auctorem traducere. Sed mutavi, de tenebris oblivionis dignam opinionem. ις λαγωῶnam ἐγ-μα. Velim tamen scire, docti Itali quid super eo problemate sentiant. Iohannes Nauberger, de quo ad me scripsisti, mini prorsus est incognitus. qui si , nomen, ut scis, mutave rit , nec libenter prioris recordetur. Quod scire potuerim, Lutetiae is non est, an sit ad urbem , adhuc pervestigare non potui. Sunt sane coenobia hic nonnulla, in quibus amicos aliquot habeo: cum Augustinianis vero sodalibus, nulla unquam mihi notitia interccssit. Polybium , si Deus vitam produxerit ad paucos menses,videbis publici juris factum. de priore tomo loquor : nam alterum figurς dc alia quς-dam morantur. Ad Argentoratensem, cum propitio numi ne, munus id a me exspecta. In magni Scaligeri morte quid respublica literaria damni secerit, quid ego privatim, sine lacrimis non
queo meminisse. Amisi parentem alterum, qui me unice amabat , quem ego, pro eo ac debui, semper unice sum veneratus. βουλι. & erat profecto illa luce indignus. Vale. Lutetiae Paris. vi ii. Kal. Asr. CIo io C I x.
817쪽
S cum eo AEneam. quis iste 3 inquies. Si lubet scire, potes notas consulere , S postquam cognoveris, quq fuerint mihi de pulcherrimo auctore comperta i tui erit amoris, si quid amplius ipse noris, id me iacere, ne u .n nescius. Ego caussas habere me credidi idoneas. cur vetustissimum eum auctorem esse crederem. Tibi si aliter videbitur, vehementer mirabor, & id quoque scire docerique abs te expetam. De Commentariis, quorum titulus libri spem facit, noli aurem mihi vellere. memorem enim monueris. sed me plenis velis currentem . ιν ανυιγ defecit. adhq sit igitur ad scopulos nostra navicula. Deus, spero, aderit, de me gravissima liberabit molestia. Da Al oblinari, quod me sententiam meam rogas, insi nihil erat necesse ; nam quis ista melius δε imo H iquam tu.) non verebor tamen judicium meum breviter ostendere. Judico autem de ejus Psitterio non aliter, quam ut tibi quoque placere video. Opus esse plane haud indignum, quod juventuti proponatur. nam & Grica est oratio, & satis poetica I. imo interdum πι η -υ . illud, credo, non negabis, cum veritate Hebraica sepe illi parum convenire: si pe etiam Grςcq poeseos genium in eo desiderari. neque enim nescis, aliud esse versus facere, aliud poetam agere. quod quum in vertendo sit perdissicile, non desiint tamen e recentioribus, quos anteponam Apollinari ; quo innumero sunt Florens Christianus, Zanutius,&qui omnia omniumst culorum ingenia obscuravit, Josephus Scaliger, . Sed hςc, ut dicebam, tute melius. Vale, & me ama. Scripsi raptim Nonis Sept. cio cix. Luteriet Parisi*rum. .
ITane est, ut scribis λ . G λ ι --- Fronto tibi significavit, habui Gle me Alexi adem Annae Commenae. miror plane. nam ego illum ibbrum in mea potestate habui nunquam. Vis certum ejus rei argumentia mi legi nunquam .. lecturus prosecto, qui meus est amor in literas,st ultaunquamdata esset facultas Videor qui lcm apud virum amplis
818쪽
E O s T O L .m 79 simum, Memmium; cum in eius bibliot luca essem, illam historiam inter alios libros mss. vidissse . sed ut illam in mea ipse potestate habuerim, hoc vero accidit nunquam. Itaque nam a me auxilium nullum potes sperare. At tu perge nos beare hujus libri editione. cujus jam ab illo tepore magna exlpectatione teneor, quando operam dans juri civili Romanorum, in scriptis magni Cujacii frag. menta quaedam illius adnotavi. Nostra studia, quo loco sint, piget dicere. Illud scito, post Magni Henrici Maecenatis mei caedem , nullum temere diem sine gemitu egistem et, qui tam immanis parricidii recordari sine lacrimis ne nunc quidem possiim. Multa hic possem commemorare, quae me angunt: sed partem eorum conjectura assequi non erit tibi difficile. Ego in Angliam excurrere cum bono Deo constitutum habeo , jamque adeo itineri me accinxissem, nisi morbus uxoris detinuisset. Spero melius ipsam valituram: itaque eo impedimento sublato, nihil me morabitur. Caeterum Deus unus scit, cujus providentiae nos& nostra permittimus. Epitomen Athenaei redditurus sui, & reddam, quando justeris; nisi eodem tempore rogatus essem a typographo Curas Athenaicas sub incudem revocare. quod si suturum est, tuo adhuc libro uti silicet, iubet. Vale. Lutetiae Parisiorum . prid. Kal. Octob. zia Iac x.
Vi tibi has reddidit, eum de suo discessu ex his locis me certio- rem secit, & nunquid vellem rogavit: simul adiecit, se per Belgium iter habiturum, & estquam in illis locis moram facturum. Itaque veritus ne gradu plus qaam testudineo meae ad te deferrentur, aliud nihil iam scribere constitui, nisi valere me Dei Opt. Max. gratia; cuius Ope nuper e morbo convalui, illo quidem non admodum gravi tertiana quippe erat sed quem reddebat graviis mum haec solitudo, quae me enecat. Nam postquam Lutetia discessi, a meis a sum ; nisi quod uxor media hieme nuper me invisit: sed mox quia res domi reliquerat incompositas, repetere Galliam coacta, ne nunc quidem rediit. Et sunt multae graves caulla, quae illam detinent. Interim bibliotheca mihi carendum, de omnibus chartis meis . nihil enim Praeter Hebraicum Psalterium, &duos aut tres alios libros huc veniens mecum attuli. Itaque conficior moerore. de Chrysostomi lectione assidua animum recreo. Sed scribam ad te& ad nobisisti
819쪽
8oo I s A Ac I CAsAVBONI .mum Velsettim plura cis dies paucos per mercatores , qui Francosurdum sent ituri. Saluta, nisi grave est, magnum illum virum meis verbis. Vale. Scripsit raptim, Londini. x v. Kal. Augusti. G ac xi. De vita Antonii, quam nuper accepi a te missamI, gratias ago, quantas possum , maximas, Perge, vir Clarissime, de literis bene mereri. o Deum oro, ut tuis omnibus inceptis benedicat.
ANte mensem unum aut alterum cum essem in aula, accepi literas a te exaratas ante annum sere tertium . nam is, cui tu eas tradideras per Hispanias , Italiam, & Galliam eas circumtulit : deinde quum in aula sorte nomen meum audivisset, illas mihi reddidit. Idem cum ad vos redire se diceret, meas tibi, vir clarissime, adferre voluit. quas spero probe curaturum. Ego rostquam huc veni saepius ad te scripsi, '& de meis rebus certiorem te feci. Ad magnum Vellerum non scripsi, quia de iisdem rebus ubertim scripseram Lutetia discedens: neque ex eo tempore quicquam ab ipso literarum accepi. Quod si meas ipse accepisti, scis in omnibus tecisse me ipsius mentiopem pro nostra veteri amicitia. Hoc ideo tibi narro , quia idem vir amplistbmus ad Savilium in Angliam scribens gravissime de me est conquestus, quasi e arrogantia & contemptu ) hoc ossicium neglexillem. Miratus sum illarum literarum vehementiam, dc nonnihil etiam dolui. Spero si dignatus fuerit legere, qiue scripsi, fore, ut aliter de me sentiat. Ego, mi Hoescheli, postquam huc veni diem nullum a gravi scilicitudine aut cura si rum habui. Nam quod a meis absim tam diu , quodque lisris meis caream, instar mortis hoc mihi est. Uxorem in Gallia morbus filiae detinet. Libros nis ex parte, de quidem aegre sinit Regina augustissima deserri. Plane enim me d mittere sine spe recipiendi non vult. Ita omnia mihi sunt incerta. Interim perit m 1hi tempus omne, de facultas mihi eripitur publicandi meas vigilias : quae fortasse reipublicae literariae non erant furia inutiles. Sed haec Θ Tu doctissime Hoescheli, orna Spartam, quam nactus es, sicut fecisti hactenus felicissime. Vidi nuper quae sunt a te inlita, vitam Antonii Graeca & Latina cum tuis No-tns. Vellem omnium veterum Patrum scripta simili diligentia cura rciatur. sed incliorum illarum literatum micum quoddam est fatum. a 'm colum ad q9oa proprie illa cura perlinebat, alii iaciunt omnem
820쪽
E O s T O L AE. 8 orantiquitatem: alii sic illam amant, ut de ipsius seria illustratione parum sint solliciti. Hic Chrysostomus a Savilio editur, privata impensa, animo regio. Ejus sere lectione aerumnas meas levare soleo. Uti nam isthic existant, qui in simili opera velint tuam industriam occupare. Vale vir optime dc doctissime. Londini in praetorio Episcopi Eliensis, admirandae doctrinae de pietatis viii de mei amantissimi.
Hodie tuas accepi, quas nobili Anglo dederas ex Italia redeunti. nihil potuit opportunius. Nam ego jam ad Lingeis hemium scripseram; sed accepta epistola tua, quia video mihi adscribi foedam depravationem loci Homerici a scelerato Scioppio factam, aliam epistolam raptim exaravi ad eundem Lingelfhemium, qua culpam rejicio in scelestum illud caput. Est quidem illa epistola xanta festinatione scripta, ut vix relegere potuerim. existimo tamen interesse mea, ut
ea publicetur. Mis ad Lingelfhemium virum optimum, qui judicio suo utetur. Cupio sane, illam ut videas. intelliges, quam parum movear perditorum clamoribus. τὸ H- μῆ. Deus, inquam, immortalis, ad cuius gloriam mea semper studia retuli: non ad Ro- .mani Episcopi: quae hodie est Theologia multorum, sed corum, qui totam anticuitatem ignorant, de historias non legerunt rerum gestarum a sceleratissimo Hildebrando, de aliis deinceps. Reddatur antiqua disciplina , dc tot mendaciis opus non erit, quibus hodie defenditur tyrannis . Ego caede magni Maecenatis mei ita sumi intus in illud ut partem maximam pietatis putem, veritatem in hoc articula Irofiteri. Si vis scire causam caedis Regiae, . lege Directorium. Inquintionis , qua parte agitur de silppliciis Regum. Ab illo sonte ea caedes, certo scio. quid simile in Turcarum historiis legimust , quicunque ejus consilii auctor. Scito
parare me responsionem ad primum Baronii tomum, moderatam quidem& plenam reverentiae erga illum. sed tamen seriam, accuratam,&in qua pulcherrimas quaestiones videbis novo more explicatas, non
ex lacunis recentium, sed ex ipsis Patrum sontibus. Opus jam describi inceptuni. Sed vix dum satis inchoatum. Superest, ur Deum mihi, propitium precentur , qui me amant. Ego Dei gloriam & Ecclesiae concordiam in omnibus meis inceptis semper spectabo. Epistolam