장음표시 사용
131쪽
m m. Hanc que amplectuntur citati a Petro Anton. de Petra L qua l. s. num. q8.
o. Sed in puncta iuris verius est, hoe fide
commissiam tantum unicum esse , ut is, qui pri- .mus ex familia ab haerede vel legatario onerato consecutus est, rem alienari prohibitam impundin extraneum transferat. Quamvis enim nori tantum proximus in gradu ad hujul modi fideicommissam admittatur, sed etiam caeteri omnes de familia ordine successivo mententur tamen v cati in casum vulgarem non agniti fideicommissi, non etiam in casum fideicommissarium. Facit
huel. times 89. Φ. hoc 'mis i. d. de verb. signis. Nec in dubio testator est eredendus voluisse fideicommita perpetuo, & in infinitum gravare descendentes ab hqrede vel legatario alienare prohibito. Et substitutio facta in favorem familia , agnationis, descendentium vel plurium pers natum sub nomine eollecti Wo, sibi locum vindicat in priori gradu , qui eo tempore supersit,
quo conditio existit, nec ad ulteriores porrigi tur, nisi id expressim testator voluerit, ut no tat Antonius Faber in cod. Salaad tit. de sis stoma J.d simi is. Et hanc sententiam tuentur citatia Petro Antonio de Petra L num. 48. Mys con trariam tamen opinionem , eamque probat Franciseus Sarmiento lib. g. select. interp. HL unum ex
familia..sides fundum nam. J. de te t. t. ii. Nec ad stabiliendam Castrensis sententiam facit, L cum ita s r. q. 6. in ditem ' 1 is lol. a. Nam Modestinus ibi docet tant sim , quo ordine succedatur in fideicommisso familiae relicto,
nempe prius nominatos, post nominatos exti ctos, eos admittendos esse, qui tempore mortis testatoris primo gradu superstites fuerint, de in qui ex liis procreati sint, nisi ad ulteriores
gradus voluntatem suam ex te crit testator. Nostra autem quaestio est, non quo ordine in
fideicommilse similiae succedatur i sed an testator ex simplici prohibitione alienationis extra sa- miliam voluerit inducere fideicommissum per Petuum inter eos de familia , illudque multiplicare , ita ut unus post alterum & se deinceps. quamdiu aliquis de familia superest, gradatim
gravati censeantur per substitutionem fideicommissariam. Quod nos negamus i quia in dubio, praesumitur potius substitutio direua , quam liqua aut fideiecim missaria lacob. Menoch. lib. q. praesiti t. 6s. Nec contrarium reqὸ insertur ex d. f. in se item so. Ncin enim dicit lutis erinsultus , Post evine, exiliatis, qui sanans 'mil admis,dec. quomodo dicere debuisset, si idem lens sit,
quod Doctores. Vide Antonium Fabrum, lib. i q. conject. t p. 14. deis . sq. Dr. 7. O 8. & An. gelum Mattheacium Alis. i. de Ad commis . cap. XLi i. Non facit quoque ad rem f. ult. C. de trab.
unis quia ibi dictio Gradatim, intelligitur resipectu vocationis , ut scilicet primo liberi, secundo parentes, tertiA collaterales, quarto gener de nurus, quinto liberti vocentur in ea sum nimirum vulgarem, ut coustat ex versita videlicit. is. Fragile quoque est argumentum, quod
contrariae lententiae sectatores sumunt a natura nominis collectivi, quo vocantur plures diversorum graduum, qui propterea simul ad haereis ditatem admitti nequeunt, sed ordine succas vinunus post alterum , de propterea verbum illud tractum ali aem habet. Quod verum est e attractus iste non est temporis, sed graduum cui inquit Ant. Faber d. deta Era. 9. ut fideicommissum plures gradus habeat vocatorum, de tamen conquiescat in primo gradu eorum, qui admissi snt, nee exinde ad ulteriores gradus porrigatur 3 atquq ita plures gradus possunt esse vocati, cum interim unus tantum dici possit esse admissus.14. Quae omnia cum ita procedant in fidei-eommista expressim familiae relicto multo mamis obtinebunt in fidei commisso tacito, quod per interpretationem inducitur ex prohibitione alienationis extra similiam . ne alioquin major vis
taciti, quam expressi sit ad multiplicationem fidei commitarum. Est igitur fidei commissum, quod ex prohibita alienatione ducitur, unicum, et ideo si is, qui propter alienationem ab alio
factam fundum ex hoc tacito fideicommisso con secutus est, eundum postea alienaverit in e traneum, impune id fecit, L pareri et 3. εδε i . .st. de legas. 3. I'. is. Haec ita procedunt, nisi aliam testator Ixmentem fuisse ex ipsius testamenti verbis colligi possit: veluti, si eonflarvationi familiae consul
re volens dixerit, volo, velis eo , ut undus in famiati a. e Iin Iur, remaneaι, relin pnatat, ne ex familia
ea M. His enim verbis inducitur fidei cummissum reale, multiplex, 6c perpetuum, de tamdiu duraturum, quamdiu aliquis ex familia superest. Et ideo , quamvis iandus semel in similia sit relictus, tamen contra testatoris voluntatem fiet,
quandocunque postea de familia exibit. Exemplum extat apud Papinianum , DL peto 69. g. I atre. f. de terat. 2. ubi cum testator proponeretur a fratre haerede instituto petiisse , Ne rimas asemimis tur , si Iut in familia relintueretur, Respondet Papinianus, si non paruerit haeres voluntati, sed do mi im alienaverit, vel extero haerede instituto decesserit, omnes quidem fideicommissam petere
posse, qui in familia suerint; sed si non snt ei utidem gradus, ita rem temperari debere, ut proximus quisque primo loco videatur invitatus, se
tamen , ut non ideo sequentium causa propter superiores in posterum laedi debeat a sed ita proximus quisque admittendus sit, s paratus sit ca- 'vete , se nndum illum non collaturum in extraneum, sed familiae conservaturum. Hoc enim si de scommissum , quod testator in familia relinqui, remanere, conservari iubet, tam multiplex est, totque fidei commissi in se continet, quot sunt capita, gradusque personatum in similia , quibus fidei commissim relinqui oportebit. Coniectu ras , ex quibus colligitur testatorem voluisse eo stituere reciprocum, graduale, Δ: perpetuum in P familia
132쪽
familia fideicommissum, vide apud Ant. Fabrum in ciste Sasati j o. iis de si itinis . d linit. 3. O
sen. quast. XL nam. 6ι. edi. as. Et haec ita obtinent, quando prohibitio alienationis, ejusque ratio non dependet ab alia qua substitutione, sed per se stat. Secus est , s ea connexa, & iuncta si substitutioni certas peris Ionas, personarumque gradus eon nentie tum enim ista prohibitio, eiusque ratio quantumvis amplissimis concepta verbis de re in similia conservanda, isti substitutioni inservit, non autem dominatur, & eum illa stat, & ulvit, itemque concidit, & exspirat, nee lati iis ipsa substitutione patet, quamvis prohibitioni aducta sit ratio, Q. aetoli bona tonservari in saetis . Quamvis enim alias hae e verba inducant fidei commissum reale, ae perpetuum , hie tamen restringuntur ad substitutiones expressis, nec ultra istarum casus extenduntur di ita inst alios tradunt Hercules Marmstotus lib. I. variar. νψιώι. cap. 99. m. q. Oseq. lib. 2. cap. 1 3. per uti Joan. Gri vellus de ιδ. DOI ἔ χχ. min. a . 26. Ost 3. detis. 6 m. 3o. II. .etis. I 22. m. 28. opem. O i irim in misti, Joan. Decherus lib. 2. Elprivii um, riseriar. . nam as. 26. Petrus Anton. de Petta defitiuοα-
mist. qtia'. 6. ubi post multam disputationem,
hane sententiam admittit num qmi . Hi ne s ouis haeredes instituerit stim, &cuique eorum decedenti sine filiis, alios substi tuerit vulgariter, pupillariter, & fideleommissum, deinde prohibuerit bona sua quovis modo,
via , α ratione alienari in extraneos, quia enixa
ejus voluntas est bona eonservari in familia perpetuo & in infinitumi tradunt a nosti, s expl-ravetit sarieommissaria substitutio , deficiente scilicet eonditione, quia filius harres decessi filio relicto, eae tera quoque tanquam accessoria corruerer usque adeo ut ex illa prohibitione, quantumvis amplissimis verbis concepta nullum
posti sustineri fideicommissum. Ita mst alio, scriptum reliquit Angelus Mattheacius lib. a. de
8. Non tamen prorsus inutilis, & otiosa est haec clausula alienationis prohibitoria substitutioni adiecta; sed impedit alienationem, s ea sacta si conditione pendente; elim absque hae elausula alienatἰo si steret durante vita gravati, L narius Anas 48. I. Cornesio nihilἶδε rure Abi L
i9. Denique hie commod8 moveri quistici potest, ad quotum usque gradum extendatur fidei commissum reale de non alienando extra sa- miliam ' Qua in quaestione mirisa variant iuris Magistri, ut videre est apud Michaelem Gracsum ias. Metuae sum quas . 9. Marcum A tonium Per tinum desideicommist. an. 29. num. a. sqq. Joachimum Mynsing. ceas. s. ias. ε .
eiseum Caldas M. i. qua forens tap. 2 3. nam 4 99. pranciscum Sarmient , hb. 8. sese I. interp. ad tintim de familia h. sed eis radam. nam. I. gae tuas. r. Conradum Ridderihusum in comm maris ad velut cinnit. N. 6. e. 3 2. G13.1o. Deridicula est istorum Doctorum sententia, qui dispiciendum esse putant, utrum testa tor voluerit bona sua perpetud manere penes deinscendentes suos, an penes familiam suam; ut prio ri easu prohibitio in infinitum extendatur ; potasteriori, quarto gradu concludatur, quas latior si descendentium,quam familiae appellatio,quod absurdum est, ut apparet ex L pronvηriatia I93. S. familia β. δε veis. Amf. I. ali. C. eod. ai. Verius est, quando testator vult, ut res perpetuo in familia, & nomine suci maneat, tunc
fideicommissum quarto gradu minimὸ eoncludi; sed in institium usque extendi. Nee mutat N velt i 39. quae vult prohibitionem alienationis in infinitum saetim ultra quartum gradum non porrigi. Nam deciso istius Novelli sui, limitibus est continenda, nee ad alias species eircumstanistiis ibidem expressis destitutas protrahenda a nee ex hypothes thesis eonficienda , & ita ad istam. Novellam sentit Iambus Culatius , qui putat
eam non magnam habere rationem , & videri ex earum numero , quas Harmenopulus narrat Tri-honianum pecunia corruptum , composuisse obis
Quinam ad hoc fidei commissum vocentur p
133쪽
r. E eontra testatoris expressam prohibi-n tionem alienata, statim illi ad fideicommissum vorantur, in quorum gratiam prohibitiosacta est. Vt s prohibitio sim sit intuitu libet rum , cognatorum, descendentium, hitedum ire in extraneum transata, fideicommissi petitio competit iis, qui sunt ex liberis, e natis, de Dcendentibus vel haeredibus Musamilias tiq. g. vi , . f. aE servi. i. L nati. 4.in luma fis legar. 2. a. sie re prohibita alienari extra familiam, vel exire ex nomine defuncti,s eaeontra umluntatem testatoris alienata sit, persecutio daturiis, qui sunt de semilia & nomine desuncti. 3. Nomen & familia pro eodem accipiuntur,1 omnia 3I. ε. all. θ. 4 Igar. a. Ideoque promis cuὸ Iur Leonsulit stribunt, ne de nomine famulis, & ne de familia nominis exeat, L eum ira et ε. DN, ω h. ab institvia L is tuas. 2.1 Latius 88. q. tatim s. si eod. paur.3 8. I. Is, qvi 94. Jo
duntur agnati , sed & qui mortis testatoris tem pore ἰn similia suerunt,& postea deserunt esse s miliae per emancipationem e Nam familiae appellatione hae quoque personae demonstratae intelli guntur, ut loquitur Papinianus in L peros'. q. ast.
sis M. M . . 3. Libera adoptavi quin eontineantur , duisbium non est; sunt enim ex nomine testatoris, idque retinent, etiam post moriem ejus. s. Alumni quoque comprehenduntur, quia sunt liberorum loeci & ex nomine educatoris, LI. Iasia1 88. l. Lutius s.
. Ex nova Justiniani Constitutionem Lact. C illa ieri. signis descientibus consanguineis , gener & nurus ad fidei commissum similis vocantur, quando scilicet matrimonium morte filii, vel filiti fuerit dissolutum. s. Ad extremum & liberti vorantur ad hoesdeicommissum L paser 38. Easias β. de luas. 3.
quia etiam sunt ex nomine, I familia patroni, I tu ραρο 7 . h. ab inclitata. t s. ff. de legat. I. I. de
Mais 31. ff. illa liberali coss. d. I. ati. C. δε ven. fignis Undi Cierio lib. 4. Epist. ad Atticum alti su-ehidem a T. Gellio manumisium sactum suis T. Caecilium Eutychidem di apud Lactan tium lib. q. Instit. se legἱtur, strea, Iuravimrrani nomen accipia tanquam tir as. Et Tertullianus
in libr. de Resurrectione, de liberto loquens rmana stas, ait, risum nomine, habira meaba fi
hoe adspitare non posse recte tradunt Dinores relati a Jaeobo Menochio lib. q. ρυμπι . 88. nam. 13. ω iq. Mareo Antonio Peregrino is mdeicommist. art. χχ. m. 8. Os . nisi sint legit Lmati per lubsequens matrimonium. Hi enim per omnia, & in omnibus pro veris, iustis & legitimis liberis habentur, Peregrinus ara. 24. Unda ex traditione Dinorum comprehenduntur si tuto foeminas excludente , masculis legitiis natis extantibus, Ant. Gabriel. Romanus M. M
eludunt substitutum in easum non existentium liberorum legitimorum & naturalium, Ant. Ca briel. d. ιμε tantis . i. a sar. a 3. vide Andri Fachin. lib. q. emit . cap. 3 q. t o. Similiter Cognati vel per neminam de sincto testatori eoniuncti huc non spectant, quia familiae appellatione non continentur, L familia 196. f. is vers. Di . Nisi communis usus loquendi eo in loco. in quo testamemum est conditum. diversam interpretationem suadeat. ut notat Bariolus as L avinia alias L tam ira 3ε. ε. s. in Ddeium Issis Igar. I. ubi recte monet, nihil ad rem sacere, quod Justinianus Cognatos Agnatis exaequaverit, quantum ad causam suecessi nis ab intestato Noeteli i8. nee enim Constiti; tione illa factum est, fierivὸ potuit, ut cognati facti snt agnati & eontra, quae nimis sceda esset Uerborum, rerumque confusio, ut ipse Iustini nus alio loco inquit in Lusi. Cis Ieth. haered. i. In qumstionem vocatur , nunquid seu mina nupta etiam hue pertineat, quia scimina sit similis lux eaput di finis, ut inquit Iuris n- situs in I. inuniaria i93. ε. s. mali . Oile ver . eris qui enim ex ea procreantur, nomen maternum non sequuntur, sed familiam nomenque patris i Et apud A. Gellium Labeo noster ait, mulierem nubendo transire in similiam mariti. Sed non eo miniis mulier , quantumvis nupta,
134쪽
familix defuncti appellatione continetur, per Lust. C. de ver b.' . Ideoque si testator alienationem extra semiliam prohibuerit, in eam transtitum fideicommissam minimὸ revocabitur, ut recte ab Andrea Tiraquella traditum, intrat . o legitiis comatiatum i a. Sanὰ si testator reliquerit fideleommissum familiae pro eius conservatione, familiae nominatamiaas non comprehendi pluribus placuit, ut videre est apud Menochium. nasum . 88. nam. . cons. 397. m. ss. M. 2. Plura de appellationibus familiae . Generis, stirpis, Lineae, Domus, Parentelae, Cippi ει quid inter se dinserant , de qui his contineantur, qui scire volet,
3. sitit. i. alit. XI. de Jacobum Menochium L pratis r. 88. per i t. II. Caeterum, ut melius diiudiretur, quinam ex familia in casum alienationis ad fideicommilis sum a testatore vocati censeantur, diligenter dis, piciendum est, utrum testator alienationem ex ir similiam prohibuerit habita consideratione certarum personarum, an vero in gratiam totius
similiae. Priori easu alienatione sina, fidei eo missi petitio tantdm competit istis personis, quarum respectum testator in prohibitione habuit. Exemplum suppeditat Lμιν iam 38. h. a. sitam. 2.1s de ligat. 3. ubi pater filia haerede instituta, ita disposuit, vera ad trum de nemine meo exire ;m iavernas meos, ques , hoc testamenta traminata, pertinere volo. Quae verba, sed alvisas mas se. decla rant mentem testatoris, nempὸ ipsum non omnes , aut quosvis, qui sunt de nomine vel simialia sua a sed certum tantum personarum genus, quod suo testamento nominaverat , ad fideia commissum vocare voluisse. Sic in speete a Papiniano proposita in Laps salidum 78. l. 3. Pyadiammia luat. a. testator prohibet praedium alienarienta familiam, non quidem suam omnem , sed extra semiliam liberorum i undὸ novissimus liberorum extero alienare,vel haeredem extraneum
in eo habere potest, quasi extincto fideicommita; nee reliquis agnatis vel de similia testatoris competet fideicommissi petitio, quia in ipsorum gratiam prohibitio facta non eu. Hi ne sitellator ita scripserit, Fandum Carnelia vim fiamea dari volo, μ ι Para π ω- r particula, sussim, fideleommissum res fingit, faetique ut P
trus de Ioannes taxationis potius, quam ammpliationis eritia nominati videantur, ae proin
de , ut alii quIm ipsi ad huiusinodi fidei commissum admitti non possint, ne quidem post ipsos, intumento I. legata V lectiis 6. h. i. p. δεμνpeli I. Mat. vi natu Bart. is t. tuae. iis 3 a. l. 6. in Aristomis. β. de teras. 1. ω prabar. Antonius Faber δεγε sq. Era. 7. Vide de Decherum M. I. . disertat. my. disse L IT. Mae. q. .iq. Posteriori easu, quando scilicet alienatio generaliter est prohibita extra familiam , Ipsus familiae causa. Be non eaula, de non intuitu
tantum fidei commissi petitio eompetit similiae, hoc est, omnibus, qui sunt ex ea familia. Sed cum sorte nimis magnus numerus est eorum qui sunt in ea familia , ne fideicommissum in minu. tissimis paries divisum fiat inutile, hie ordo 1 iuris Aut tibus in successione fideicommis praescriptus est, ut psimo loco admittantur ii qui testatore nominati sunt , d. t iam ita II 6. in μου stommist. eu luscunque illi sint gradus, imo
etiamsi remotiori se creditur enim testator mai rem assectionem habui ct erg1 specialiter nomiis natos , quamvis gradu remotiores, ut recte ibi.
dem monet Castrensis Se probat post alios Cal-das φ . forens I9. min. q. Licet alii perperam existiment nominatos admittendos esse suo o dine, scilicet quatenas pruximiores sunt, quos in natis alistam j. sequitur Dionysius Gollicisce-
lue. Quod si nulli nominati , vel nominati iam
extincti sint i proximioribus locus erit, L ε in μδει commissa ibi, p. ex his primo loco procreari sum, L peta 69.ε. sinu, 3. ibi, ut proximmrii μοι prima ista videianis invitatus de Iura a. a 6. Quando autem fideicommissum familiae est perpetuum, de graduale, ut si te lator non tantum prohibuerit extra familiam alienari sundum, sed insuper eum mandaverit in familia conis servari . 8c remanere, de quo supra proximo tam . I . Proximior ex similia, non aliter ad fideicommissum admittitur, qu m si caueat se sundum in familia relicturum. Et cavere debet hae redi, vel haeredi haeredis I. unam ex famia 67 h. stati farium. s. ' de legat. a. quia interest haeredis iandum servari in familia, propterea quod sundo in extraneum collato , caeteri ab eo fidei commissu' petere possint. Exigitur autem cauatio, opposta doli mali exceptione adversus petitorem sdeleommisit: nam dolo malo sacere , 8c de alienatione extrὶ familiam iam cogitare vide tur , qui quod scit in familia remanere debere, se in ea relicturum cavere reculat, L peto 69 . s.
are 3. I. Et quod maxime notandum, ea cauti
exigitur, etiams is , qui si eicommissum petit, solua ex familia sumist, ἐHρvira 3. Quod prima fronte videtur deridiculum. Nam chm solus ipse sit ex similia, frustra videtur ea vere , se sun is dum in similia relictarum , quandoquidem ipse est finis familii. Sed non est supervacua cautio, quoniam alii agnasci possunt vel ex ipso , qui si- dei commissum petit. Cum enim fidei commissum illud nodi in familia relinquendi sit perpetuum,
pertinet etiam ad eos, qui moriente testatore itirerum natura non fuerunt, atque ita ad illud admittuntur , quotquot unquam in familia ci asee tur, & nati natorum, & qui nascentur ab illis: quia sussicit ut natus sit, & conceptus fidei commissatius eo tempore, quo conditionalis fideicommissi conditici existit, L iamprier. II. νε atem filius 4. u. δε legar. a. adri Michaelem Glinium in h.Adduam sam prast. 6. G Ant. Fabium fib. iq. tantes . cap. 9. 18. Ardua hie se osseri quaestio, utrum . pro ximitas testatoris prohibentis, & gravantis. an
135쪽
inspisenda l Alli enim proximiores testat ris, alii proximiores haeredis, aut legatarii gravat; ad
fideicommissum uocatos esse contendunt. Ab utraque parte stant Doctores, ut vix sciti possit, utra lententia stequentioribus ealculis sit recepta, ut videre est ex Catalogo Doctorum relato ab Antonio Thessauro δώf6s. Michaele Grasso iasi icommisi . Fae l. 18. Iacobo Menochio cos. a 2 . nam. 3 3. O s I. Mareo Antonio peregrino πιι. ro. Angelo Mattheacio δε filici dimisi. M. a.
q. AU. 3. num. 38. Os M. Iulio Claro in I. te vi
19. Nos postpostis auctoritatibus, illorum sentem iam melioribus subniti rationibus existimamus, qui in casum alienationis admittendos esse eensent, qui proprius iplum testatorem , non eum , qui contra prohibitionem editta familiam alienat, vel haeredem extraneum instituit, eontingunt a quia hi non tam ab eo , qui tacitὸ de fideicomm sci restituendo propter prohibitionem rogatus intelligitur, quam ab ipso testatore, postquam eontra ejus voluntatem factum est, rem
accipiunt, perinde ae si in ea expressὸ substituti
essent, argumenta E. I. a vi est smaia. 6 . a. sS. I. p. deluas. a. In fidei commissis enim testatori, & non gravato succeditur, I. Osare ἔπι ἔ.
χα Nec mutat, sed potius hane sentent Iam eonfirmat, quod Modestinus in L g. in Metiavi.
qui ex his prima gradu procreati sunt. Quae verba ita ab adverta sententiae patronis aecipiuntur, quasi Modestinus tres gradus constituat, & priis raci nominatos, secundo eos, qui fuerunt ex nomine desuncti tempore mortis inspecto; tet-tio eos, qui primo loco procreati sunt ex iis, qui ex nomine defuncti suerunt, atque ita qui prioribu, sdeicommissariis, non testatori proximi res sunt , esse adm ttendos. Malὰ. Duo enim tantum gradus a Modestino ,s ipsus verba peris pendantur , constituuntur: nempὸ primo admittendos esse nominatos i secundo illos, qui ex defuncti nomine fuerunt, csim moreretur , & non omnes, sed eos tantum, qui primo gradu pr creati sunt i atque ita satis innuit, post nomina. tos esse admittendos eos, qui erant proximiores ex familia testatoris & per nde est. ae si Mod stinus ita scripserit: n ex his, qui ex nimiae destinesserant ea tempore, ερο moriebarών, illis es. praeferendas, qui p=ima gradu procreati Arar atque ista verba. B.di his addita sunt ad deeIarationem praecedentium verborum, mi ex nomine Eestineti fueram, sia quae dubitationem alicui facere possent, an omnes,
qui fuerunt ex familia & nomine defuncti, cum ille moreretur, egeat ad viittendi. Atque ita et
iam sentiunt Antonius Thesaurus d. istis. 6
Faber d. et L sq. m. 8. Andreas Fachineus lib.
. . connou. ι . 83. ubi reliqua argumenta, quae
eontra adseruntur, ae late diluit, & hanc sententiam pluribus confirmat. II. Hare ita, quandis testator uni ex propria familia legavit eum hoe onere, ne rem ex ita sa- miliam alieneti tune enim intelinimus, ut similiam , ita proximiorem ipsius testatoris gravantis;
secus vero si haeres vel legatarius , prohibitus extra familiam alienare, sit plane extraneus, & nullo languinis vinculo tedatori coniunctus r Nam hoc casu, hi, qui ipsi haeredi vel legatario gravato eoniunctiores sunt ex veritimili tes antis coniectura sunt admittendi. Qua enim ratione tessator in re alienati prohibita praetulit ipsum
haeredem , vel legatarium extraneum a eadem via
detur voluisse praeserte eius familiam N proximiores: Doctores, I. cum atrui sumi 3o. C.4 flaminis misi. Salicetus in L qatilens num. 3. C. eia. adde sumonem de Praelis L d bitat. q. μυι. 3. nam. 38. Os n. & Michaelem Grassum L qais'. is . nam. a. 3. q. s. ubi plures casus recensent, quibus pro
ximitas gravati si inspicienda.
aa. Succedit nunc alia inter Doctores agitata controveisa. An scilicet tepraesentationi locussi in fideicommisso relicto pluribus sub nomine eollectivo, nempe familiae, descendentium, aget
natorum, Cognatorum i Et receptior nostro rum traditio est, repraesentationi locum esse, per
quam filius subintret in locum patris, s is fidei
commissim petat, qui eodem repraesentationis iure, ab intestato sulcedere posset: ut si si deiis commissum relictum sit ab aliquo ascendentiu milvel a patruo , avunculo, amita, matertera. Quia lege nepos ex filio, vel statre praedesuncto succedit avo vel patruo. NMAZ iis. ors. Cesante, in. d. de ampla C. Liuis. haered. dispost autem ho et
minis aeripienda est secundum dispositionem legis , S testator fideicommissum relinquens s miliae, ad illud vocare eensetur eos, qui sunt de familia. eo ordine succedendi, qui a lege datus di constitutus est. At si a patruo magno vel aso remotiore transversali fideleommissum esset relictum , repraesentationi locus non foret, quia nee ab intestato illud repraesentationis ius in linea collaterali ultra fratrum filios porrigitur, LMisy. iis . Auli past. sevires. statiam se Lati. C. δε
tuis. harad. Ita post alios, quos recensent, tradunt Dida cus Couarm. pati. μὰ l. cap. 38. Jacob. Menoch. M. q. prasum . 93. Angelus Mattheaeius ib. a. δε si nomisg. cap. 6. A r. Fac hin. M. 4. centro. cap. 8 . Valentinus Forste.
136쪽
Datris filium nunquam in fideicommissis repraesentationis iure succedere docente quia repraesentationi tantdm locus est in successione inte sati, non in fideicommissis, aut dispositione hominis , quae regitur secundum praesumptam charitatem, & assectionem testatoris, qui praesumi tur maiorem habere affectionem erg1 fratrem,
qu3m erga fratris filium, ita post Baldum in a. h.
in se itomisso tradunt Ant. Gomesus ad Tauri let. clo. num. 4 i. & Doctores ibidem citati, ae enuis merati , Didae. Covartu. & Ant. de Petra ἐλticis. N a Menoch. rans. 324. nam. 8. ιι. 2. Olo d. 3s . nam. 2O. Lib. q. idem sentiunt Iacobus Culacius sensuis. i I. & Antonius Thasiaurus piast. forens. 33. Ee hanc sente illam , priorem retractans adstruit Antonius Faber derad. praeciis pue motus auctoritate legum, in quibus scri tum est, eum in fideicommisso esse praeserendum,
qui proximior si in gradu , at in L pria 69. h. si
d. l. ιum ira 32. . in sem/mmisa , ibi, qui ex primana prvinati sunt j. delegat. 2. quod verbum ' crevis, inquit Faber , naturalitatem quamdam svnificat, nec fictionem repraesentationis admittit.
xq. Haec di id genus alia quamvis subtiliter
pro hac sententia dicantur, non puto tamen re
cedendum esse a priore approbata crebriore calculo, supremorumque tribunalium praeiudieiis confirmata . quam de Senatus noster in judicanodo sequi solet.
23. Nee ei magnopeia adversatut argumenis tum adversae partis 1 praesumpta testatoris as ctione erga proximiorem desumptum. Nam huic seria locus esse potes, quando testator certae per sonae , vel certo gradui nominatim reliquerit; ut s reliquhrit satri; tune enim maior presumitur
assectio ergὶ fratrem , quam ergὶ fratris filium. Sed quando testator relinquit similiae, vel agnatis, quibus nominibus perinde fratris filius,quam
frater continetur, non majorem videt ut habuisse
assectionem erga fratrem, qu m statris filium achm credendus si voluisse potids, ut eo ordine agnati, vel ii, de familia ex fidei commisso Re-
viderent, quo possent succedere ex lege, cum eos vocaverit sub nomine legitimo, & agnatorum, perinde atque lex illos vocat. Praetere ,
qui fratrem, ut debuit, dilexit, eredendus est eamdem transferre affectionem in fratrἱs praede. uncti situm, ne alioqui eveniat, ut miser fratris filius, amisso patre, patruum ouoque hoe ipso amisse intelligatur, quem potius exindὸ incipere debeat habere pro patre, chm patruum ex eo dictum velint, quod si velut alter pater, ut con
tra illud Baldi argumentum ediserit Faber 2. viis
26. Nee movet quoque , quod aiunt, ius re praesentationis 1 lege esse inductum in causa intestati, ideoque non extendendum ad dispositionem hominis, sed fideicommissum. Nam quandA testator in fideleommisso, quod sub nomine collectivo relinquit, non disponit certum suecedendi ordinem ι praesumitur eum velli in Reeessione istius sidcieommissi obse .ari ordionem , lege praescriptum , eui, quemadmodum ali s pene semper iuri communi, testatot voluntatem suam attemperasse creditur.
27. Denique non obstat, qu/d ad hoe fidεἱ-
eommissim proximior censetur primo loco invitatus d. q. statu. d. h. in Odeuommissa. Nam quando agit ut de successione avi vel patrui, nepos p thst diei aequὸ proximus atque patruus, quia prI-ximus est , quem nemo antecedit L φν ima, II. Diri signis. Sed quando filius admittitur in locum patris desuncti, patruus non antecedit, sedis propter repraesentationem in pati successonis gradu constitutus intelligitur. Deinde, temporibus Papiniani de Modestini ius repraesentatio
ni, a Iustiniano primdm introductum, suit incognitum , ut mirum non st, s isti nullam lepraesentationis mentionem secerint in interpretanda Testatoris voluntate , quantum attinet adsueeessionem fidei eommissi. De coniecturis, ex quibus colligitur testatorem voluisse, vel noti voluisse repraesentationi in fidei commissis esse locum , prolixὸ agunt praenominati aut horis, quosaeeurath examinat Ant. Faber, E detis. 3 3. Erra
28. Porro quemadmodum per Ilioni sdeleommissi si loeus, s prohibitus extra semiliam
alienare rem, eam extra familiam alienaveriti itaeessat fidei tommissum, si res alienata si in unum de similia, licet remotiorem. Prohibitus enim extra similiam alienare, vel jussus in timilia relinquere, potest uni ex familia, eui voluerit
fundum relinquere. & unum alteri praeserre, perinde ac si te stator dixerit, cui, vel quibus voles ex similia , fundum restituas, tinam edi familia 69. l. i. tris itaque s h. sed etsi saniam s. p. δε υ-gM. 2. Ilissem. 3 q. h. cum pater. is. f. de legis i. I. priosiam. 3 q. f. ad Fastia. Vide Andr. Ti-
29. Secds est, quando absolutὸ , & disertis verbis testator familiae fidei commissum cui inest tacita prohibitio de non alienando extr1 sa miliam. ) reliqui tr ad illud enim eum ex prae
sumpta testatoris voluntate proximiores vocentur , non est in potestate gravati hunc succedendi ordinem pervertere , N ex remotiore gradu aliquem Aigere, M s sin a cap. .num. . monui.
3o. Quid dicendum, si tacita, R expressa prohibitio concurrunt i Exempli causa , Pater quatuor sitis suis haeredibus institutis, Ptimci- genito , si lis liberis desederit exteros tres substituit , substitutionique adiecit expressam prohibitionem de non alienando. Hac cum expressi pr hibitione concurrit tacita, quae ex legesdeiecim- missilii substitutioni inest, I. uis. q. D aarem et Cadiman. illa iuri. Tacita gravato Omnem adimi egratiscationis saeuitatem, contra expressa liberam ei inti samiliam, & fidei commissarios disponendi illauit potestatem. Qurritur utro mPrimogenitus vi tacitae prohibitionis teneatue omnia hon, sdeicommisso subiecta ad cim cies fratres substitutos aequaliter transmittere , an Neris
137쪽
ino vi expreta prohibitionis possit uni fratrum
plus relinquere , quὶm caeteris, vel praeteritiserteris, uni omnia boua dare o Posterius hoe affirmat Joan. Decherus lib. 2. uat. Iur. u. 6. m. 7. Etrur . . existimans, quando duae hae prohibitiones in concursu se non compatiuntur, tacitam legis prohibitionem ab expressa teritotis tolli, ut alias semper tacitum cedit expresso, Se provisio legis provisioni hominis, eoque expre C. um prohibitionem , ejusque vim praecipue inspiciendam, insuper habita legis tacita prohibitione,& hanc sententiam pluribus rationibus non insubtiliter confirmat , ac secundum eam a supremi Brabantiae Curia iudicatum refert. laede-
eisio ut rara, ita notatu digna. i. Porro quamvis extra familiam alienare prohibitus, unum etiam ulteriorem agnatum elidere nossit, cui sundum relinquat: Fecille t me; haeres contra testatoris voluntatem censetur,
ouas obliquὸ alienando, si uni quidem ex familia iandum reliquerit; sed fidei ejus commiserit,
ut eundem sandum alteri extraneo restituati. ideoque tale fideicommissum non valet, L. ab eo. o. C. de sitivom g quia hic fundus non accipi-ίr ab haerede, sed , testatore , qui alicui ex familia eum relinqui voluit , d. l. v m. v. mpti Frustra igitur heres eum rogabit, ut tandum e traneo restituat; quamquam ipse sua siponte alie
nare extraneo possit' . - . c.
et 1. Sed quid si praeter fundum ei, qui ex Iamili electus est, haeres quid amplius legaverit,
ou m essiciat verum pretium fundi, an ne tunc fideleommitam iundi ab eo reluctum extraneo, valebiti Ex Papiniani sententia in a. L. Duam O T.
f. sta ei sun s. dispiciendum est, quibus verbis primus testator usus sit. Multum enim interest . an testator ita scripseriti Ruιμndam mi ta Iri, aut quiliti volet ex familia ν iuvii, an se potius. Pris ne Diatis risum lia ex ar. Priori casu inexpedito est , fidei commissum valere r quia propter ampliora ea legata non inutilitet rogatus suiliandum extraneo restituere. Et ideo agnito, legato , compellitur subire sdeicommissi onus, hoe est, iandum extero restituere. Nee hoe casu caeteris de familia adversus exterum vel etiam haeredem haeredis fidei commissi petitio com intit,cum conditione fideicommissi dos: tantur, vel fideicommisso penitus excludantur: quia verum est , fundum semel in similia relictum esse. Noaluit enim ptimus testator, ut is landus curreret per omnem familiam , seu omnem agnationem,& ideo sustiit fundum semel in similia relictum
eae, quamvis in familia non remaneat. Postericiis re casu , quando scilicet primus testator ita scripsi, Peto nefandus d familia exeat, res non ita expedita est: sed tamen placuit Papiniano etiam si' deicommissum tandi extraneo relictum valere et quamdiu electus de similia vivit; quia is, qui praeter fundum tantumdem , quantum pretium sundi eis eit, accepit, ut iandum extraneo daret, quamdiu vivit, videtur fundum habere, & consequentet sundus videtur in simit a remanere. Mortuo vero eo, qui electus est, cster Is de similia adversus hviedem haeredis ex primo tecta in mento erit perseetitio scieicommissi. Atque hie est sententia obscurioris istis pi i sandum: de quo plura vide apud Antonium Goveanum a.
Vocatis ad hoc fidei commissum, quae
ire ted ierat 1 per bonam heredis vel eius, a quo fidei commili Ethire non existente solvendo solennis sum relictum est; altera actio in rem ad vindi- in rem missio fiebat contra extraneum possita- candam rem, quae relicta est, si modo Tellato.
138쪽
ris suetit. Tertia hypotheraria non ipsas res si-deicommisso obnoxias, sed in caeteras res hypothecarias veluti ex tacita hypotheca. I. Iapis. δε aras. L i. C. Comman. de Iegal G Additam.
4. Cum autem ex iusta alienationis prohibi tione , s res contra voluntatem testatoris suetit alienata, resultet fideicommissum, consequens est, eo etiam nomine tres has actiones compe
s. Hypothecariae natura est, ut detur non taniathm contra ipsum debitorem, sed & contra existraneum quemvis rei pigneratae possessorem L penoris. 18. C 4 pignor. ω hypeih. L grege i 3. in sv Utianis 3. I. pignoris i . L. eod. 6. At Antonius Faber derad. 48. En. 9. ORaguellus in iustis nostia add. I. i. conti misnium sententiam nove trρdiderunt hypotheca dilam hane non dari conti tertium possessorem, sed contra solos haeredes si possideant, moti istis Justiniani verbis in L L i. di omnistis antem 1 usemodi i)-tis in tantum 'φωhecaria Mamae aee veniri molumus, in quantum personadis actis adoreissus eam competu. Atqui personalis actici ex testamento tantum competit contra haeredem vel legatarium fidei commisso cineratum , non contra
tertium possessorem Unde inserunt contra gravatum tantum, non etiam contia extraneum
possessorem hypothecariam dirigi. Et ita alis
quanda Senatus noster Fabrum feeutus sensit. . sed animadvertendum Imperatorem istis verbis definire, non quis hypothecaria hae actio isne teneatur, sed in quantum quis teneatur: nem se legato vel fideicommisci onerato conveniri tantum pro quantitate legati & sdeicommiss, quia hactenus tantem personali actione tenetur
Et s plures sat haeredes, legato vel fideicom. misso onerati, non sngulos in solidum, sed pro
parte tantum haereditaria teneri, cdm pro parte tantum haereditaria personali actione conveniri
possint. Et hoe huius hypothecae singulare est, ut si dividua, chm alias pignoris natura si individuat Dier acit 9. fis pignorib. Σt s praedicta verba ex sensu A. Fabri acciperentur, nullam ligatarici vel sdeicommissatio hypothecitia
hie utilitatem afferret . cum in executionem rei
iudicatae in iudicio personalis actionis possent ho
vi rapi I. a. Diis Ra 6. pignora J. de νeiust. ut ani maduertit Antonius Merenda lib. 3. ροmrre. m. 9. g. Porro eontra extraneum rei obnoxiae sdeicommisso possisArem, etiam in rem actionem vel vindieationem institui posse satis probat, d. L LOI xl . C. Carem . is letat. O NOUE. 39. Haec
actio est dissicilior, quam hypothecaria, quia in hae sussicit probare tem suise in bonis deiuncti, in illa probandum est tem suisse in dominio destincti.' s. Quin & h e in rem' actione teneri emptorem rei alienati prohibitae, quamvis tam hieqn m venditor ignotaverint rem suisse prohibi-
am alienari, tradunt Doctores, quos cumulatim eongessi & sequitur Fraaciscus Sarmiento
jus sententiae reddunt, quod expressa prohibiti ab initio invalidam effetat alienationem, & maior sit vis expressae prohibitionis, quam iustae
ignorantiae. io. Aliud obtinet in fidei eommisso expresso.ex quo indueitur prohibitio tacita, ex Scaevolae sententia in L l . f. deluas. a. ubi testator uxorem haeredem institutam, non testamento sed codicil lis rogavit haereditatem restituere, ac vetuit e dieillos 1 se obsignatos & Hausos aperiti ante mortem uxoris , quae cum ignoraret elatas eo dicilli, quid contine etiar, sin dum hareditarium, quem infructuosum rationi suae existima. .hat, emptoti fideicommissa etiam inscio vendiis dit. Postea mortua uxore,& apertis codicillis, ut voluit testator, atque ita patefacto fideleommisso, quia bona fide ultro citroque facta erat venditio, non intervertendi s deiecim missi eausa, non potest fidei commissarius ab emptore fundum revoeare, sed limredem mulieris pretium fundis deleommissatio dare debere Servola respondit. De cuius legis ratione, de quas admittat restitiactiones prolixe tractant Rainaldus Corsus Ita. 3.
ivdigat. Iar. lap. T. Franciscus Zoanetius πν. qnatis. ις. η6. Franciseus sarmiento a. tap. a. Andri Fachin. d. t. ag. de alii, quos commemorat Marcus Ant. Peregrinus Zara. qc. n m. 29.
i. Re per sdeiecim missarium aevicta tertio possessori, an is contia alienantem ex empto de evictione ad pretium repetendum agere possit.
quaestionis est quae adhibita hae distinctione
dirimenda. Aut quis ignorans, aut sciens prudens rem alienari prohibitam sbi eomparavit. Priori casu pretium recipit, Lah. C. Alitigio Posteriori casu pretium amittit, L Osaniam 17. C. de re A. Apparet enim , qui rem alienam vel alienari prohibitam scienter emit, rem talem
emere, qualis est , ut si postea evincatur , de sequeri debeat, qui se deripitur, non 3 vendit
re a timensa I. i. in An. p. de at I. - . I. nam si actor. a 6. p. de νei vinit. Et generaliter . qui dolosὰ contraque legum praecepta mercatur, pretium amittit, L pentiis. ω iat. C. is Ni minuit. Vide Guillelmum Fornelium fit. a. Sehct. cap. I 3. 2. At vehementer adversari videtur, L est C. Comm . de legar. ubi emptor rei legatae , qui non ignorabat eam rem restitutioni obnoxiam, pretium recuperat, quamvis nee duplum evi ctionis nomine, nee meliorationes eonsequatur. Unde colligit Didaeus Covarruvias tib. s. variantemur. cap. 17. nam. a. quando res non est prorsus aliena, sed restitutioni obnoxia , 'uAd tune emptor gravamen, restituendique hecessitatem impositam non ignorans, re evicta pretium recuperet. COvarruviam sequitur Hercules Mares. eotus IV 2. vi M. reserat. cap. 39. n. 46. Qua sententia minime probanda; sed dicendum est,' hune textum eo de casu loqui, quo emptor, qui
rem restitutioni obnoxiam sciebat, ea gratia duplae sibi stipulatione prospexerat, quo casu ad . pretii restitutionem dumtaxat agere potest. 'Ait 'enim
139쪽
enim is Llah. linit. Imperator, Ne re dum ip-- Posteriori casu, cquando scilieet alienitur te, ii- α- metigatum locum babenu GN. Ex quibus alienari prohibita vel restitutioni ex fideleom. Verbi, appatet de cata ibi agi, quando de evictim misso subiecta praestanda non est pleno iure ne interposita est stipulatio;tunc enim imperator evictio promissi, sed duntaxat quo ad pretii resis,estat Gionem dari ad duplum, cum iussiciax titutionem d. ι in. εν. ait. C. Commis. istas. emptori, quM ipsi pretii nomine satisfiat. Ratio est , ne quis sciens temere accedat ad em it Multum ergo interest, utrum res aliena, tionem , quae fit contra judicium & voluntatem .lterive obligata, an vero alienari prohibita scien- defuncti religiosissimὸ eustodiendam. Consisii vendatur Priori casu evictio promissa pleno Andr. Fachineum lib. T. commv. tap. 1q. Lotiet iure pistaturi neque enim res aliena, vel alteri m μη minea des I ia M. A. m. i 3. Heriarii lieita vendi prohibetur, sed ejus venditio culem Marescotum L cap. 2o. 8c Ioannem Dech subsistit, L - alisaam 28. I. δε - , e r. herum M. a. diam. q. . 2o. iuras Tenias.
Quibus exceptionibus persecutio hujus fideicommissi possit elidi ρ Et quibus casibus res a testatore alienari prohibita, alienari possit.
140쪽
pose ρηι illi Uda, palesu rem νιtiari, Anti ea italaria, c suurasae im. ad observarar in ιοtinaci Ihu Caria sensita. 66. a. Q Uperes , ut videamus, quibus ex pilo. - o nibus, ae defensionibus cum haeres vel l gatarius alienare prohibitus, thm possessor rei contra prohibitionem alienatae se tueri, ac agen tim repellere possint. Hae exceptiones variis ex locis petuntur inempe vel a qualitate tum ipsus prohibitionis, tum alienationis, vel a persona Actoris, vel 1 persona alienantis haeredis, vel
legatarii, vel a persona possis ,ris.
o excepti sius desumptis a qualitate prohibitionis.
a. R Qualitate prohibitionis I. exeipituri Ni. II si ea sit nuda, nullam caulam habens, da qua supra cap. I. 3. II. Exeipitur i Nisi si personalis, quae pedisonam prohibiti non transgreditur, de qua supta
d. III. Exeἰpituri Nis alienationis prohibitiost lacta ad tempus. Ad tempus enim prohibitum,
post tempus censetur permissum, eoque post praes nitum tempus alienatio facta valida est, Ul- de Andri Tiraqueis .is erras . tament. q. r. m. 2.
s. Huius exceptionis replicatio est Nisi testator expressum fideicommissum constituisset in ea sum , quo haeres sine liberis decederet, eique subiecisset prohibitionem alienationis ad certum tempus. Ut s liberos haeredes instituisset, & si qui eorum sine liberis decederent, eos invicem substituisset, ae insuper prohibuisset, ne illi bona
ante vἰgesimum-quintum aetatis suae annum ali narent. Hic concurrunt duae prohibitiones, una. expressa , quae durat ad annum vigesmum. quintum; altera tacita, quae prooedit vi fidei commissi ex iuris dispostione, nempe ex L DB. C. Camaenn. deletat. una prohibitio non tollit alte. ram , quia sbi non sunt contrariae; sed eessante post vigesmum. quintum annum prohibitione expressa , durat adhue tacitat mare quibusdam
ex haeredibus sine libetis decedentibus, superstites ex fidei commisso persequi possunt bona, squi a defunctis etiam post uigesmum-quintum aetatis annum fuerint alienata. Nam expressa prohibitio ad annum vἰgesmum-quintum censetur facta favore prohibitorum , ut imbecilli illorum
aetati tonsuleretur, L 1. C. dea Map. & ideo prae cedens sdeicommissum per eam non restringitur. sed potida corroboratur, ut habet communis sententia, teste Hereule Marescoto lis. i. Dari νώνesuas. cap. q. OL a. c. I 6. ubi complures cum uis Iu Dcctores.
g. 2.Dι exceptione petita a qualitate
alienatio facta sit ob eausam necessariam. Necessitas enim legem non habet, eiusque causa
multa contra communes regulas conceduntur, ut
. Necessitas haec causam habet vel a testatore: vel ab haerede, aut legatario alienare prohibito, vel a lege. 8. Α testatore procedit necessarIa alienationis causa, si ereditor haereditatius bona a destincto pignori obligata jure ereditoris distraxerit, vel si ob debita testatore eontracta hi redis Bona venierint sub hasta ex edicto Praetoris, urgentibus ereditoribus, & inter ea bona etiam praedium exita familiam alienari prohibitum. Haee alienatio tenet, nec potest instingi ex causa fidEi-eommissi. Nam similia defuncti communem fortunam sequitur eodemque loco est , quo haere, & exteri Iegatarii, habituri scilicet. quod
si pererit, soluto aere alieno, I. filiassam. 114. h. Diui fri I gas. i. I. i. r 2.C.Deluorem uenias. pigmi eae non pol. s. Nee haeredum vel legatariorum denuntiatio , quod testator alienationem prohibuisset. venditionem impedire potest e testatorem enim
non potuisse huiusmodi lege vel prohibitione tu ereditorum laedere, vel deterius sacere Palam ,est
i o. Pati ratione si non creditores hypotheea rii vel thyrostrapharii, sed haeres ipse prωditim alienari prohibitum, ereditorum te Batoris dimit tendorum causa, vendiderit in subsidio m . ec scilicet non esset aliud inhaereditate , unde delii