Opera omnia juridica Joannis & Frederici à Sande jurisconsultorum clarissimorum; quorum primus in suprema Frisiorum curia magna cum laude Pręses, alter non impari encomio in civitate Arnhemiensi consul eluxit, cum additionibus & elucidationibus Ioac.

발행: 1674년

분량: 839페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

HIerursus seeernendum est pactum de non alienando appositum rei alienae, pacto,

quod dominus adjicit uaditioni rei suae. I. Pactum appositum rei alienae, si paciscentis non interest, inessicaac Ze nullius momenti est, nisi sorte ei poena adjecta sit, quae in cassum alienationis committatur , quia ex stipulatione poenali agit etiam , cujus non intexest, LEO illa. 38. β. ineri II. ff. de WV. εκ ubi Vlpia nus: aratam eam , inquit , nin stipulatur quis, ma Holvitur. φοι nuras, ρι qua ' MMu s, qua μ ιandatis stipulationis, iacit L qua si iam XL ff. de religios sum .svis. ubi quod Paulus inquit, th-pulattam ii μυeri νωιex, non accipiendum est de stipulatione quacumque , sed cut Jacobus Cuj eius ia lib. 17. Pauli ad Eactum imermivim de stipulatione poenali, ex qua datur actio ei, cuius alioqui nihil interest. a. Si intersi paciscentis, vel stipulantis, tunc pactum de non alienando appositum rei alienae utile est , ae adlinum contractui bonae fidei, vel stipulatione vallatum producit actionem ex ipso contractu, vel ex stipulatione in id quod interest

contra eum, qui insuper habita e ventione alie nauit. Ut s convenerit inter nos pacto incontumenti post alium contiactum adhibito, ne tu alii, quam mihi rem tuam venderes, vel locares , ex eiusmodi pactione personalis nascitur actio ad. versus te, ii eonu conventionem secetis,'mea

a. Qu3d si conventioni de non alienando assiecta sit hypotheca, ea ex traditione Docto rum hoc operatur, ne dominus istius rei dominium ira alium tran ferre possit, per I screditor 7. 6. sis. θ Astras. pumr. quas qui ita pactus, vel stipulatias est, ne res alienetur, Ob hypothecam conventioni appositam cceperit habere in ea re ius aliquod reale , cuius maior si potestas ad rema Eetendam, quam iuris cuiuilibet personalis. 4. Hinc vulgo traditur , quango ereditor eumdeLitore paciscitur de re sibi obligata non alie nanda , eaque contra pactum alienata suerit, pos se creditotem non facta discussione debitoris ,&fideiussoriam, tecta via agere intra tertium possessistem,quia vi istius pacti res renseatur mansisse in dominio debitoris, ita Franciscus Caldas M. i. -.est . forens ιν l. 1ynam. 9. Roderieus sciarer. ia L pH ν- seditaram, in deviratisne legis Regni m. a . N alii Quos cumulatimeon gessit Sistita odia

' . Ab hoe autem quidam specialem hypothe-

nam. 16. Alii generalem hypothecam iuiscete autumant, ut Franeiscus Caldas L q est. 1 3. mi

6. Verum tota taee Doctorum traditio juris ratione destitui videtur. Nam cum alienae rei venditio consistat, i. νια Lisaam 28.st. vi tannas empl. multo magis, si quis vendat tem suam quamvis pignoti obligatam, consistet. Deindὸ non alia utilitas huius conventionis de re nocialienanda esse potest , quam ut is , qui pactus est 1 domino ne rem suam alienaret, non pr usa planore vel jure suo reali discedere cogatur,qu mea praellitum si quanti ipsus intersit rem nodi suisse alienatam. Hoe ubi ipsi pristi ium & s lutum est, vin tum pignoris evanesciti tanis quam soluto debito. Cum autem secundum D ctores transationem domini nihil aliud impe diat, quam ius illud reale pet pignoris convenistionem in re vendita quaestum i consequens es. ut per plenissimam indemnitatis praestationem, dissoluto omni pignoris vinculo , potestas tradi licinis reviviscat, di vires suas exerat in dominio transferendo. Ergis s tama pignoris potestas esset, quantam Doctores ei tribuunt, non in perpetuum, & absolute hypotheca cum pactione de non alienando conjuncta rei alienationem imis

peditet i sed tamdiu tantum, donee indemnitasi paciscentis vel stipulantis plenissimὸ fuerit satis' sactum , ut argutὸ disputat Antonius Faber is

. T. At Doctorum sentetitiam vehementet sta abilire videtur Marciani responsum in L I. si oedia ιον. I. g. ait. θ. δε ARMA. pii viri euius haec sunt verba: Qaamiaν. iam sis a tresim , ne literi diliιari ripatiatam vendere , πιι pignus, quia laris A, o an pacti. Atilia β ιilis, quo ιαινώ ias βι ρ ιμiae. se ventri ριμι l n ιιnam est, NuLLAM Essa VsNDITi NEM , UT PACTiONI STETu R. De ultimis hi verbia Bariolus ti Franeiscus Ti.einus ambo Prosellares ritusni valdὸ inter sedissenserunt, di Pisas ubi tune erant Pandectm Florentinae miserunt, ut germanam lectionem haberent, εἰ superiorem lectionem in Pisanis seu Florenti his libris esse repertam testatur Bartolus.

uae communiter recepta probatur Francisto Batauino maraci de penaris. cap. i8. N Antonio Αω gustino sib. q. e mena. lv. 17.

g. Alii Codices habent NOLLAM EI A PACTIONEM, &e. quam lectionem aeriter propug uat Hugo Donellus in Is ita Fis is s. l. ea levnum. g. g. is uer . oblig. 9. Antonius Fabet L Dur. a. in s ne putat esse mendum in verb. istismi, & pro eo legendum esse Lbisisti, propos iamque esse quaesionem. An valeat pactum a creditore iactum, ne liceat ei d.bitoris hypothecam vel pignus vendere. io. sed retenta recepta ae Florentina lecti ne , responderi potest, pacto creditore, ne pigisnus vendat debitor, di vendente conti4 pactum

152쪽

defutore I nestam esse venditionesti, hoc est, sin sepelire liceat, aut ni vicini trito practum altare.

venditionem non valere propter pactionem, να Quidam respondent aliam speeiem tractari, in Lius hypothecae creditori conservat, eius igitur L peralia' aliam in hae Juitiniani Constitistio itantum ratione venditionem esse nullam , non Pomponium agere de pacto apposito rei alienaei autem omnino, ut notat Ludovicus Charondas Iustini num loqui de pacto a domino adiectois rurb. Laam. Absurdum enim esset dicere nul- traditioni. dc alienationi rei suae, de ita sentis, timeta venditionem respectu debitoris vendem Franciscus loguellus in eo ment. ad istisione, rusti tit de emptotis, quasi hie venditor non teneatur iani σι ι uis. Quam solutionem non esse. so emptori ex empti actione. Est igitur venditio lidam sali probat t. ινιε si liciti M. φλῶ ν ,. o. nulla non simpliciter, ut ex ea per traditionem μ pl. ἴφης , ubi quas vendiderat fundum, te Pan dominium non transferatur; sed secundum quid,' Iu ondet, venditorem pacto emere non pos- respectu scilicet personarum paciscentium credi se, ne Lmρ in in eum inserat mortuum, Fatum,

toris stilicet, fle debitoris, non respectu aliorum, iΠquit Jurisconsultus, octie masi Fia, s ustipulis et ideo si emptor possessione illius rei ceciderit, ii e s scilicet poenali 2 id raueri vinet. Eece hie

ipsi tanquam domino non eo minus rei vindica dominus in traditione rei suae pactum de motio citio eompetituti est adversus novum possesbrem, non inis endo adjeeit, de nihilomina, ex pauliqui de nullitate alienationis iactae contra pactio se tentia inutile, di inessicax est. Existimarunt nem initam inter creditorem , 8c debitorem non igitur quidam Prudenteν, ne a domino quidem rem exeipiet, quia isthare pactio non alii, quam petr pactum ad Iectum traditioni rei suis effet ponetii facta est, prodesse potest, ut rem monuit se, ne novus dominus de re sua pio labitu disim Ant. Faber. de L xq. Dν. 2. Ee hanc sententiam neres , quasi veteris domini , seu venditori, non magi, probat Ssortia Oddus, licet putet perieu inte sy, qu liter Amptor re empla utatur. Alii Iosum esse teredere a eommuni sententia propter contra sentiebant pictam hujusmodi valere. Masti

ii. Si dominus stipulanti, vel paciscenti jura- mhra, inquit , t in lae pactum sis , id fere mani. res pmmiisit, se rem suam non alienaturum, an stii β β est. Verius igitur est Iustinianum a vi iuramenti impediatur dominii translatio, inter probat hac posteriore sententia, pisorem repuia Doctores eontrovenitur φ Non impediri verius di sie, ut & docent Baro, Culicius, Comiti, Mest. Quia iuramentum non mutat naturam actus, alii, de ita quoque sentit Emundus Merillis, di super quo interponitur, sed recipit Omnesqii ali- ligem indδgator controversiarum inret Veterestates, te conditiones, quas actus habet, Be id , iuri. Authotes agitatarum , in Expositum ainm n. qui jurato promisit se non alienaturum , s con- Iura taec imis Iustiniani ia d. I. in. travenerit, tenetur ad id , quod interest; fle do- ε'. At quaestionis est multum eontroversae, si minium rei traditae non potest non per traditim dominus in traditione rei suae paci leaturo e liceat nem sectam ex titulo habili transire in aeeipien- igiem eam alienare , an hoe pactum adeo es

rem , 3t iii quoque post alios sentit Ssortia Od- scax sit, ut dominii transitionem impediat Ne

dus L. με . tr. a 3. m. 3 q. oesqq. gant hoc frequentius Doctores, qu s sequont titHse ita, quando quis pactus est , de re aliena Andr. Tiraquellus is utros e retract. lib. i. r. ν .non alienanda ,sive cum ipso dotam, ne is rem 7. Cujacius, Pactus, Donellus, At Gisimus ad Lsuam alienet. 3. C. de tand Et ob caul 'Franciscus Duarenus in Lii. Si dominus in transsatione rei suae, ut filia viis iῖ eane 'de Wrb. eu Georg. Louet venditor in venditione, de traditione rei suae le- Recurii des inest, notas. in sit. Si min. 9. Uranis gem dixerit, vel pepigerit, ne emptor alienaret. Liscus Caidas lib. I. v . serens. quaest. 1 num. a. vel ne alii, qu m sibi venderet, de emptor nihilo- Nicolaus Valla de νetas dubiis ινact. xo. Ioannes minus eam alienaverit, vel alii, qu m priori do- Dec heres lib. I istis. Bel uarram. είωι i. nu. R. mino vendiderit, imprimis tenetur actione ex II. M ventur primo , qtiodea semiura eo n- vendito in id , quod venditoris interest, eam esse ventionum, ut non assciant rem, sed pe Gnam, alienatam, vel alii, quam sibi venditam, rimn- ac pariant actionem non in rem, sed triptrinam. dum. 3. f. de tonsrah. pl. I. si lis 2 r. s. ed Πρ Cui consequens, quod conventio de hori alie Basandum. s. f H. e t. I. ult. C. depas . tmeν nando alienationem non impediar, sed is quiem i. vendis. ubi Justinianus veterum tollens contrὶ conventionis legem alienaverit, teneatur dubitationem sanetvit pactum esse validum, si ob fidem non praestitant quis paciscitur in venditionis, vel alienationis 36. Deindὸ, quod pactum prohibens non de eontractu , ut novo domino nullo modo liceat in beat plus operari , quam pactum disponens e Pa loco vendito, vel alio modo sibi eoneeta monu- ctum autem disiponens de dominio transferendo

mentum extruere, vel alio modo eum humano non transferre dominium I. traditionibus 1 o. C. d.

iuri eximere, addendum vespintus mori in alterum pact. Ergo similitπ per pactum prohibens non adumve,ut apparet ex subiecta hae ratione, Ε ian impediti transsationem dominii.

ruaretur, ederiam pro quo Dcialiter iamrdictum est. de Uerbi ut ex qua elicere conantur, quod es naia13. Huie Iegi obloqui videtur penalt. ι'. is tarius contr1 legem donationi dictam , Ee Ripti pan ubi Pomponius inqnit. Nema paciscendo effuere latione confirmatam rem alienare possit , α t

parest, ne sibi locam sism distare liceat , aut ne si iis neatur tantum in id, quod interest stipulant is rem

153쪽

Pan Quanta. Calis II.

on siisse ase natam. Non posset autem , inqui inunt , conveniri in id, quod interest, nisi alienas. set eum effectu ,hoe es, dominium transtulisset.

18. Coniti alii hujusmodi pacto dominii

ranssationem impediri assit mant. Ita ex veteribus tradidete Martinus, Rogerius, & Jacobus de Ravenna , hos ex recentioribus sequuntur L dovicus Charondas lib. I. resens 197. O in meis emeras . . s. Candra . ubi asserit arresto Parisiens bane sententiam esse confirmatam,stephanus Fotis catulus is c id ara larisertia cap. a 3. niam. I. C ratd. Maynard. M. q. deris NM.f. s. Antonius Taber Eriad. 87. - . 3. 6. 7. Antonius Meten

. pro his haud levia militant argumenta i9. Primo enim euilibet permissum est rei suae

legem, quam velit, dicere tradendo, I. in trad alamus 48. p. is pactis. Unde qui rem suam alte. ri tradit, poteli ita transferre dominium . ne n vus dominus habeat saeuitatem alienandi, quia

saeuitas alienandi dominici , separari & seiungi potest, ut videre est in pupillIs, suriosis,prodigis, quibus bonis interdictum est , qui licet perfectd domini sint, tamen alienandi ius non habent.1o. Deindὸ cum alienatio cut inquit Antonius Fabis L is M. 8 . ειν. s.) nihil aliud si, qu mdomqnii transatio, nunquam aliter seri potest, quam si voluntas domini tradentis concurrat cum uoluntate accipientis. Ideo is, qui a domino emit ea lege, ne eam alienare possit, non ali ter factus est dominus, qu m ut in re empta se serat secund)m voluntatem venditoris i qua voluntate defieiente, descit quoque in emptoris persona dominium. Prolad 8 s hie emptor ecinarra Uoluntatem domini, & venditoris rem ali net, vel vendat, voluntate domini, & vendit ris prioris deficiente,non potuit dominium trans

ferre in accipientem, atque ita censetur res manassis tu dominici priorit domini, nee emptor ut dominium certa lege quaestum. alia lege retineis re potesar ita quoque multo minus alia lege trans ferre potest. Et si aliter statueretur, utique deisciperetur venditor, si eonita expressum pactum ab eo traditioni rei suae adjectum de re non alie nando, nihilomin)s dominium transferretur. At que hoe est, quod Justinianus in M. ias. C ann

primam ex varia pari eam interperariam.

xi. Terti3 hane sententiam eonfirmat, i Disaearis. C. G ma p. ira fueris venati. ubi si servus venditus si ea lege, ne manumittatur, emptor non potest hum manumittendo ad libertatem

perdueerea Ergd smiliter si res vendita si ea

lege , ne alienetur, emptor non potest eam ad

alium tran ferre. Nee reeipienda est distinctio issa , qua Raguellus, Dethherus S ali; utuntur, intes libertatis dationem de aliam quamcumque alienationem . quas haec prohibitici . ne servus

ad libertatem perducatur, ne manumittatur, perissona, servi coha reat: lex autem, ne servus ali netur non cohaereat personae servii cdm nulli

commoda disserentiae ratio reddaturi proindri quAd in libertate, quae tantopere savorabilis est. a Gordiano rescriptum est, metito ad alias res minus fauorabiles extendimus, & ipsa L LI

nais. verba evidentissime pr bant, Imperatorem

Gordidium non speciali aliqua libertatis ratione motum suisse, ut ita thscribereti sed generali iuta , quae non minsis exteris rebus, qu in libe tali convenit, quod tantilia, vae persona vendita aliis, immarari scta ejus, qui ea lue comparavit, non

ρεμι. Αdi Antonium pabrum L decas. 87. En. 6 aa. Denique hane sententiam juvat, L 3.

de tand B. ab tangis . ubi Imperatores Val.& Gal. tractantes de . donatione collata in duos ea lege, as murri alienavi suis parriones se has competerer, re scripserunt hanc legem donationi dictam essicere; ne a teraso dominiam ρ arsas ad aer, hoc est , ne alienando dominium transferat. Si enim rei donatae alienatio valeret, I accipientes dominosessiceret ι non esset verum, eam esse huius eo

ventionis vim, ne donaratii dominium μονώualienent. Ex verbis in ista lege sequentibus, etia a d rini ies eis, sis A eonia Aio ma funis com .itia seruara , quaeratuν , colligitur, duplicem huius conventionis esse effectum. Primum, ut d minium non transferatura alterum , ut eondiactio quaeratur donatori r iacit enim donatatius alienando contra legem donationis , etiamsi te vera tion transtulerit dominium , quia dum donator eavit, ne res donata alienaretur, etiam maluit ne alienandi causa. alii de facto traderetur, & ita quoque sentit Ant. Faber a. ista/. 87. Dr.

. & Antonius Merenda L l . si . nam. 9. σ38. Quamvis stephanus Porcatulus ιη cipilas larisertis cap. 13. nam. s. ex particula vEL , qua utuntur in dicto rescripto imperatores, novὸ tradat, donatori electionem dati, virlim rem do. natam conita suam prohibitionem alienatam vi dicare , an eo ieere velite a qua sententia non

est alienus Gerard. MVnard. d. lib. q. iacis risus. s. in Dd. as. Ad primum adversae partἰs argumentum responderi potest cum Carolo LO Oh a. De

ventionem solam personam assicere, sed quando que etiam rem. Nam lex aut personis datur, aut rebus ι qui personis dicitur,propriὸ pactum nun cupatur aquae rebus sive pradiis, lex sve eo i-tio rei aut praedii appellatur. Lex praedio diei I telligiturriuanda pridici imponimus certam qua litatem, & conditionem quam Graeci se vidi .ear

appellant a quω semper inhaeret praedio, illud audaruit, & eomitatur ad quamcunque manum per venerit. Exempli gratia, Si convenerit, ut aget si vectigalis vel Emphyleuticus ιοι. tu. SI aere Baiacteat vel Emphi. ut sit eensualis ιιι. tis. 22 Gm bai,

ut in aero monumentum extrui non possit, ι. tio. C is pas .iarn emn.s Deia ι. ut mancipium manu

mitti non possit, L i. pe h. c. si inam p. ita fueris Misa. Sic si uendam,vel acinem suridum,he in trais ditione aduciam, ut iste su ut alte i meri iando serviat, servitiis realis est constituta, L .i sanis is

154쪽

ditioni adiecta, ut fundus alienari deinceps non possit, L L ea ι ι ri tonsR. ab infam. Et hoe est legem rei suae dicere, ob res 2o.6. r. p. de pactiaotan L i. de danat. t. i. C. de pact. tam ein. I. lex Heu gah i. β. de Arar Orib. O fpoth. . Σε. Alterum argumentum ductum I pacto dic ponente ad pactum prohibens est quoque infit. mum. Quia dominii transsatio facilius impeditur , quam dominium transfertur. Ut dominium transferatur non se Sest nuda domini voluntas, vel nudum pactum, sed insuper requiritur, ut Zetraditio interveniat, ac causia traditionis justa, L

eto. EMB. Ut vero dominii translatio impedia. tur , sufficit horum aliquid deesse, praesertim voluntatem domini,quae prima dominii transferendi causa est. Deest autem primi domini voluntas, quando donationi,vel venditioni ea lex est dicta, ne res donata vel vendita alienari unquam possit,s postea contigat eam a donatario,vel ab empto re alienari: ita Antonius Faber.d ista 87. Bν.8.11. Add. l. si ita In. h. R it. θ. Δ veis. abi. cum eodem Ant. Fabro L istas. 87. Erp. s. ita

respondetur. Ibi seu Titio servum ea lege d navit, ne ad certas quasdam personas in quibus Titii fratrem nominatim complexa est perveniaret. Titius moriens fratrem,de quo cautum erat,

ne ad eum servus perveniret . reliquit haeredem ex parte, de Sejam donatricem ex altera parte,

me etiam dicta puctitia, is pro

atque ita servus ex parte, & pare hvredItallo per-vepit ad Titii fratrem. Quaesitum est, an Seu stipulatu cum fratre Titii agere possit, vel an sitis putatio commisa sit ἰ c cita missam esse Scaevola respondet. Cujus responsi ratio est, quod stipulationis verba non tam ad ius, quam ad factum

relata proponebantur. Convenerat enim, ne se

tri Diti servus ille unquam serviret; non, ne fratris servus anquam fieret. Servire saeti est , non juris. Servum autem esse, juris est, non facti. Ideo Titius intri stipalationem feeit, dum instituendo statrem suum haeredem effecit, ut se vus ei pro parte haereditaria servireti quod imis pedire potuisset, vel alium haeredem instituendo, vel servum alii legando vel donando, proindequarine Scaevola decidit, stipulationem esse comnus

sim,non tam propter alienationem servi secutam, quam quod servus donatus servire cogeretur.

Horem esse sententiam docentium translationem

dominii posse impediri pacto, dummodo illud dominus apponat traditioni rei se ; vel rei suae totam legem dicat in ipsa traditione vel alienaticiisne , .non poste , cum ex traditione alteri tam jus quaesitiam est , ut colligitur ex L in tra embus IO. P. depat . d. I. Gyes 2 o. r. p. depa L datatib. ubi qui dat dotem quidvis pacisci etiam ignorante muliere potest, legem erum, inquit Iurin consultus. rei μὰ Διθ. P qaam verὸ ι eris, paci ci tessentieme

muline debet. Et passim in jure , ubi sermo est dohuiusmodi conditione, quaerem assicit, semper

additur eam esse impositam in traditione rei. D tem , quam rebas uus Anania Latili, alunt Imperatores in I. legem. 9. C. da donat. Si res tuas in glans meansire ado textam dixisti luem, iidem imperatores in quiunt , in I. Atiam. 8. C. de tenti R. Ob laus diser Legem tria tiom dicere, ait Africanus in I. mortua. Isrq. i. θ.de statuM. Legem, quam dixisti,tum dotem dares, ait Imperator Alexander in L legem. io. de pactis insane alienationis i a mentionali.

CORONIS.

An alienari prohibita Principis permissu alienari possint 3

Quastio haec adhibita hθe distinctione, sol

venda.Utrum scilicet res lege,vel a Iudica

aut Magistratu, an veto testamento aut contra

ctu sit prohibita alienari φ Alienatio lege prohibita a prinei pe permitti potest. Humanae enim reges subiacent dispositioni Principis, & iis Pliniscem derogare, imis eas prorsus abrogare potest. Ut hora immobilia minorum lege prohibemur sine Hecreto alienari ; sed Principis permissu absisque Iudicis deereto rem alienantur. Nam e meessio Prineipis pro decreto habetur, tr. c.saamri decreto opus uis est. Idem dicendum prohihili re facta a Magistratu squia Princeps omni Magistratu superior est, eique imperare potest. At salienatio in testamento , vel contractu proh bitast, a principe permitti non potes. Princeps enim non potes contractus privatorum legit ita sa-ctos dissolvere, nee jus ex contractu, vel testamento, aut alio quocumque modo alteri quaestum auserre, ut pist alio, docent Ioannes Bodiis

nus Pistoris lib. 2. sis. ao. Ferdin. Vasquius sis.

eap. 63. nee potest testamentis privatorum der gare , eorum vὸ conditiones, aut leges tollere vel mutare , I. ι amentam io. C. de is. I. s donaria nem. s. C. de re an hvit. 'Atque hanc sententiam prolixius propugnant Didacus Couarruvias M. 3. varias. resolat. cap. s. Franciscus sarismiento lib. Sebes. inIev tap. g. nam. 18. Ferdinand. Vasquius d. lib. I. inst. contra . cap. I.

m. 89. Ant. Peregrinus des tiaram s. an. 3 a. m. i . Os N. & alii quod congessit N sequitur Ioannes det Castillo Solomaior quotidiana

155쪽

REPETITIO I

PROHIBITA RERUM ALIENATIONE.

tra quidem quisque rerum suarum

3st moderator, & arbiter L ar. QN.M. accidit tamen aliqua δ , ut, qui dominus est i non possit alienare,

At aliena te possunt omnes regulariter, qui non prohibentur, au. I. 12. f. illa sua . Prohibentur vero , vel ipso aure, vel ex facto hominis; puta, per Magistratum, per testatorem,

per conventionem.

Ipso iure, vel natura, vel sola lege. CAPUT PRIMUM.

s Curator emerit rem immobilem euratorio no mine eum pacto revendendi intr1 citium temis

sus , an & ab hoc decieto opus si, ubi inii tempus venditor revendi & restitui sbi voluiit Non videtur. Quia sub conditione res ea est Curatore empta, L a C. 6 i. in finest. θω. modis pio. ωιhp. μι. Et nihil videtur emptum , eum venditor ei, quam legem dixit, satisfacit.

secundd, permutatio t. q. Cilem mis. Ex ratione ι i. de tenetrab. - . quia. per eam dominium transfertur, ι. h. C. de rem per I. Tetti8, donatio L I. q. αδερMd. min. quae e

iam per decretum non confirmatur, licet st reis h. i. Natura prohibentur I. quibus nulla est muneratoiia. voluntas i ut sunt furiosi, mente rapti, insam In dotem veris dari, vel propter nuptias dona tes i. 3. I. o. p. de Reg. 1ur. rs possunt res minoris immobiles , sed tantiis ex II. Qui non possunt plen/ & persectὸ e sim decreto d. ι. 22. C de administ. tas. l. D. Q similist Ire a. ut sunt infamia maiores, pu illi, minores factas L8. C. ἐπι--. . - . Nec valet argumen a s. ann Is , φ. x. Inst. Q. . .. non. quique ob tum a capacitate matrimonii ad rapacitatem alie- vitium corporis rerum suarum administrationem nandi. At Reges, vel illustres personae, earum non habent, nee habere possint a ut muti-surdi, que Curatores recte donant, au. I. is. ν,1d quibusque ob perpetuum morbum dantur Cu. ad M. ius. habita ratione dereri. ratores t ob vitium enim vel desectum eruporis Quarto in solutum datio, quae non fit sae de ea , quae animo S intellectu gerenda sunt, prim creto , L is. C. δ ρυὸ. a. stare.nequeunt, I ss. l. 3. F. adWTris. Hisce Quintis transactio ι. 4. C Eadem, nisi transigi autem creeus non potest recte annumerari, edm tur , ut pupilli, vel minores bona ea retineant, nusquare ipsi si administratio adempta. Atque vel nisi minores rem immobilem non possideaat, ita quoque per legem constitutum. ne Tutores verom eam petant. eorum alienent, nis certo modo ι. a. s. io. Compromissum assimilatur transactioni. de Mae G H. νῶ. min. a deis quidem, ut nec patri, sexto divisio , nis ad eam a maioribu, pro ' qui Curatot est filii emancipati, hona filii ali voce tur r quo casu non requiritur deeretum. I. nare liceat, L 3. eia nis sint bona adventitia de r. I. a. i. r. p. is rebas earum, vel nis justa eausa necessitas ditis alieni urgeat, ut primilm mobilia, iudicem ad hoc moveati uti, si foetus sit riae

deinde immobilia distabat, LM. β. D aalem et sus: s utilis minoribus diviso si , r. I. i. f.

h. E. Tutores vero aut Curatores praedictais Octavd, repudiatio rerum immobilium, me rem personarum res mobilis , quae servando ser- legatum vel alium modum delatarum I. 4. g. vati non possunt, inter quas quoque est pecunia eodem. In favorem pupillorum hoe eontra iuris ad emptionem prs diorum destinata, rem sne d communis regulas receptum L 6. β. q. Τ.-ia creto alienant, ia2. Cue Mimia. tal. . fas erad. Res autem mobiles, quae servari possunt, ut Nonis, Usumpto Arg. I. 18.1Ide Vers. se. I. i. de res immobiles sive propriὸ tales live impropriὸ , ut ι; sint actiones ad eas pertinentes, sine decieto nran possunt distrahere, LI Ea I. 3. h3. 4. I . O , ι. l . h. I. ρανε. penati. g. L 3ιlas eorum. Circa usurapionem quaeritur. I. An procidat praescriptio eontra pupillos. vel minores ex eontractu cum ipsa vel aliis e Apud Fritas tantiim ad alienationem rerum rum nomἰ ne inito , de re ipsotum propria l mobilium est decreto opus, sis. i. ' f. tis.ls. L 3- . a l. 3. Prohibita alienatione omnis In alterum rei transsatio interdicta censetur.

II. An praescriptioni locus sit ex eontractu eum iisdem facto de rebul alienis lIII. An praeseribi possint res pupilli, vel minoris , ab extraneo vel tertio, non a minore vel

pupillo comparatae is An

156쪽

α REPETITIO L

Ad ptimum resivindemus r Res Immobiles, vel mobiles, quae larvando servari psi int ι praescribi non posse, au. I. alis de Harpas. O catap. L bina su II o ae . rer. Lm. ι. D. C. de a Map. pro emptore, licet sint hon1 fide emptae. Eo tantum obse ivato. L Quod , si ignoravit emptor eas res tales esse, post legitimam aetatem quinquennio usucapiat, Li. O g. C. fi ais uno. νem minost. iurit. . D. C. si marον factas aliis. II. Quod ad uetius minores, non adversus pupillos, currat triginta, vel quadraginta annorum praescriptio, ι. 3. apras Dig. tes quad. anu. Ad secundum resp. usucapionem procedere, modo capiens sit in hora fide I. I. .. q. δε νι. in ema λ ι 2. ρ. i 3.1ypra empl. 1. 34. Prin. 4e q. s.

Λου tertium respondemus t si scivit emens resaales ese, non nis triginta annis: s ignoret, longo tempore eas praescribi, ι. pa. qais it ri times min. Decimo, setvitus imposita sundo ι 3. g. W-

ditus suadi constituitur, L 3. ε. s.ff. de reb.eolam. Undecimo, datio in Emphyreulio MLT. ι . a. d. L sim C de res. Hiea. non alien. Quid de locatione ad longum tempus statuenis dum i Praestat decimum adhiberi ad majorem cautelam, licet pupillus vel minor locationem Tutoris vel Curatotis teneatur sequi post Tut iam vel Curam finitam, au. I. g. D. A Almn. s. O pasi m. Duodecim , oppignetatio Id . Q de νιλ alea.massen. quia per eam alienatio sequi potest i quod procedit, etiam s res sit pupillo, vel minori ve dita , ut pignori si, donee pretium solvatur, I. r. a. LI. D. δε res. ea . Pignus vero legale in hic vi rebus recte contrahitur, cum sine iacto hominis rei ps a rei insit. q. q. Alienatio vera prohibita in supra enumeratis casibus potest fieti. i. Si iusta causa suardeat. 1. Si Judicis decretum accedat. Iusta causa varia est, pro diversitate alien

tionis.

Et est in transactione itas ambiguitas tisumptuum magnitudo.

In divisone faetenda, provocantibus praediis ctis personis, est, si socius si rixosus , sua dii pidet. In dote, donatione propiet Nuptias constituenda, inquirendum est in facultates. In venditione , permutatione, in solutum datione , εἰ oppigneratione, est aes alienum , r. I. I. q. AED. de reb. eor. I. II. C. deprad. mina'. Non paternum tantum sed di ex proprio eon tractu G. ll. 8e magis. eam creditores inmolersolutionem urgent, L I. 3. 43. 1. δε λον. vel tantum est aes alienum, ut pet usuras, pupilli s cultates exhauriantur, d. L . h. 9.

Ut 8e iusta eausa est ob alimenta pupilli, studia , vel si parens ex vinculis redimenAus. Non veto utilitas sola susscit, L ι. 3. h. i q. t.

Non tantum causa est alleganda, sed & proobandae nam si obreptum sit iudici, decretum nul lum est, L I. c. denti. imp. si vero solemnitatum adhibitatum sat mentio, eas intervenisse praesu

id Iudex cognoscere circa ipsi aes 3e ali

nationem debeat, quis ordo servandus, explica tur eleganter L I. 3. ε. 9. o. ω Ii. Judex enim,

siam ii imὸ inquisverit , actum effetet, vesinanem jure ipso,vel refunde m per actionem,

h. s. Ubi cause cognitio fuerit habita, Iudis

decethel, 8e permittet distractionem i. f. tirebas αν. ι. 21. C ile iam M. DI. Debet veris deeretum tegulariter priradere

sae convenit. Id. a. Ora. Γι. II. 6. s.

Quid si persona minoris alii iudici, qua m pr

dium distrahepdum subiiciatur , uter iudex de cretum interponer i Dist. Si Curator si tini .era salis . Curatoris erit electio per ra. feta. L is. c. A p . min. Si divisa si administratio, judex, evi praedium subiectum est, adeundus est, G. st Ad maiorem vero cautelam uterque potest rogari , DI. L so. ε i. f. de in a. m. LM. J. db unis. Debet vet3 distractio seri auctione, & licit tione publica tantum, L . g. g. st. Λ a. I. D. C. Fia...fipam G. 3. 4. I. ci easu ipse Curator emere potest, moda ibona fide saeiat , 1. a h. 8. μι - . I. s. C de ιω-

Forma subhastationi iure eivili non est priis seripiar at ea, quae ex statutis Frisiae M. I. O . Tu. II. h. io. Se ex usu descendit, ad amussim est servanda, ne pereat, vel rescindatur, quod actum est au. l. 9. C. I. Te lam. Hae solemnitate observata, emptor tuto p test solvere Curatori, s. I. g. D. I. δε ιμι. furi4. Ee licet non teneatur probare pecuniam in pupilli rem esse versam, tutius tamen facit, s ita agat, ut probare queat. Venditio solemniter ita facta licet valida sit, tamen restitutio eontra eam datur, s fraus interis venerit aut enormis laeso si facta, I sa. l. is mil. min. I. I. 1. Cfi ad i. venae 6.1. Si non ritὸ ut ant/ demonstratum est, si facta alienatio, nihil actum est, nec dominium transfertur, L I. M. I. a. 8. 3. 6. C eodem. si s mssossici sit transsata, datur minori tamen vinescatio a. I 3. i l . i. a 3. h. l. Omq. 'Amis. Nec tantsim ad rem, sed od fructus omnes aniὸ perceptos, si emptor sciverit minoris esse

rem, L is.

Boos fidei veris emptor luctatur pereeptos L

. f. de is uis. Rer. Dam. Vindicatio autem fit, ut restituatur pretium in rem actoris versum , cum usuris, quibus liberatus est illa pecunia Lio. ε. q. rs. C. vi a min. reddantur quoque meliorationes λι Is. Quae omnia cessant. I. Per rati habitionem maia totis facti vel verbli eti pressam, l. f. C. ASC MM. ι. D. . Reg. Iasis , via tacitaui, per lapium quin

quennii

157쪽

--. modo sciverit alienationem. Id autem quinquennium currit ab anno 13. modo statuto paucioribus annis aetas maior non

terminetur nisi res sit donata c excepta nuptiatam eaus d. I. sSie dolus, & immodica lasso per ratiliabiti

nem non e firmantur.

Et quinquennalis dicta praescriptis Interrumpitur omni contrariae voluntatis denuntiationet v. Z I. f. Cfimam. vel etiam retanditur propter laesionem. a. Per iuramentum minoris: Amb. Sammo C. si adoras vend. licet etiam ipsio iure nulla sit alienatio, ex ratione l. v - is 4 pH. is 6. x Apud Frisios est sublata vis L AMA. Ideoque tabulariis inhibitum , ne conscribant instrumentum tale. Dis. I, M. 19. 7. q. s. Obrationem L. r. f. de Gns. i. Et ipsi venditio sine decreto nulla sit, tamen fide jussio vel pignus a Curatote in re propria tenet , L9. de prac minin sic t men, ut non detur regressis e tri minores L. i. s. s. s. Decretum V o non desderatur. i. Si patet ultima voluntate caverit alienari, L t. q. aiff. is Reb ω. licet postea testamentum irritum

sit, ι Γ-3. D. ducan . m. Cum id non ex vi testamςati depcndeat, sod e conlisio pa- ' . si piter, vel alius .eui minor successit, rem eam stipulanti spoponderit a. s. qc. LI. ε M.

p. n. e. op. t. 78. q. t. D. de Cin. - . 3. Si pater emerit fundum cum pacto reven dendi, Li. C. FUI. dic. e. v.

. Si praedium sit obligat patre L t. q. a. is f. is Reb. αν. vel solemiliter a pupillo I. 7. q. a.

d. l. 2. C. de pria. min.

s. Si fundus, ut praetorium, vel ludiciale pigisnus, iussu iudicis distrahatur,ι. 3. q. I. D. δε rebam: 6. Si minor testamento alienet, L I. D. q. test. fag. 's. ιε. Ce-- L77. q. iq. Δ Q. 2. di mortis causa donando recte minor ali neti quaestionis est. Dist. Adultus potest per sipulationem, maxime si exactio reseratur in aempus morti , arg. L lOI. D. de V. .i M. I . f. de mM. t. don. non per traditionem , quia tune administrat: nis transsatio dominii facta ab adulto , qui Curat rem non habet, initium habeat

sa in Curatorem, aut ejus liberos transferre rem immobilem. . Si minor delinquendo ra poenam, per quam bona amittuntur, incidat. si minor stare velit alienationi factae sine d creto, emptor inviso minore non potest rescinis dere alienationem L I. f. 2 9. D.de acti empti

CAPUT SECUNDUM.

h. i. Lege sola prohibetur donatio inter eonia iuges, propter rationes ι I. a. S. D. δε do. iat.

vis. ω M. expressis.

Prohabetur autem donatIO I non allus eontractus t. r. β. yr. L 1 8. ea nisi per eum iram' legi fiat, L q. l. io. L 7. l. s. eo Prohibetur inter conjuges. Eri

senii L pem eoLII. Donari potest concubinae l. St. D. ἐν Mur. meretrici L . D. eia. modo non donetur ob turpem causim L l. x. Tune enim ex eo non est aertio ad xepetendum, quod donatum di traddum est, L m. D. de is LG μγ. -fι . Crail. ij q. x. Donatio ipso jure nulla haec est, L 3. l. o. f. h. tis. Quare datur donanti vindieatio, si res extate Condictio, qua est locupletior factus litis contestatae tempore , si non extat, d. l. s. q. f. ι 6. L 7. eod. Donatarius a. sumtus recuperat L 33. q. 2. eod. de per traditionem consequitur possessionem, at naturalem tantum de injustam , LI. l. q. D. ἀναε ροβ. L I6. de m. inter viri π in. Ex qua possessione haee eommoda habet. I. Qd lueretur irinus industriales , ι. Α . D. A M. 1. Quod rem alienam conjuge donatam bona fide possit usucapere,1. 3. Di Ito don. I. 23. LMq. 3. Exceptiones prohibitionis hujus sunt pt imae. I. Si mortis causa fiat donatio ι. 9. 1. h. -- b. t. ex ntione L i ιυδ de modo in L

a. Si fiat reciproce, & aequalis sit, L 7. h. x .m de asin. ωπ vis. O M. Si enim inaequalis est, quoad suae mam ςxcedentem inutilis est, L 32.

penurio, quia1 donatio, m. L 2 . D. de dotis . U E consequens est etiam donationem, qua viti est,api ignobilis donat uxori juvenculae , aut nobili, prohiberi. 3. Si confirmata si iuramentor magis iure Ca

ta 6. Bis i. i. a. s. c. b. t. ciuim Civili ex are. L 3 C. Δωλι7.4 . t 6. D. 4 pMLq. Si donatur Ute mortem non revoret d. tisi. licet ambo simul motiantur rit. 3 v. s. Iq. b. t. I. 9. D. Λ νeb. cub. Cessat autem his exceptio. I. SI stipoliti est facta, non traditione confirmata donatio L 13. h i. u. Si tacitὸ revocata st d. l. 13. h. a. 3. q. S. . σι. .. 18. D. ea . II l. Si donator poste liberos suscepetit aut L 8. C. de reum danat. Irisi donatio scio. aureos excedam non sit actis in sinuata, t. 23. Et dωrat. Nei . 362. Vitiatur et in iam post mortem, sed tantum quoad summam excedentem , L 34. C. de Avit, L Nov. 62. e. 14 au. t. 94. δε Re . It . V. si fructus sint donati . 17. D. h. . ut di de usuris ICtus respondet I. I. a . Uti si matrimonium de iure non valeat L 3. . i. h. t. VII. Si marito relicturus quid, ad mingationem mariti uxori eius relinquat, L 3r. S. D.ε. t. Cui non cibilat, L 3. l. s. eod. An donatio confirmata morte donantis etiam retrotralaatur non tantum quoad dominiussi, sed

CAPUT

158쪽

Ap UT TERTIUM,

Actumidebisee, qui sui contemplatione No si muralienare, a m de iis agendum, qui propter alios. Atque ita l. Filius lamilias adventitia non potest alienare, quia pater in iis habet uiamin studium , t. f. s. vers. Diis C. de sis. q. M. Et M

Et prohibetur noti tam im eontractu, sed Ad ultima voluntate alienare, . pen. . ten. m. poss. Nec ratamento confirmatur alienatio, nisi tantiani in pro luditium filii, de post mortem patri ἐNec gunt ea bona publieari ob delictum filii in Maeiudicium patris, arit. 3. S. 26. Dividam ias sectora D. de M'. Iuri L q8. D. a lamna YLῖcet pater in iis non habet usum sicuti nec Calirensat s. Γλῶ Dη. pasti. ex iure patriae eo testatis, r. l. I. Φ. 3. C. de ian. damnas. Potest autem filiusf. alienate adventitia . illum patri expresie est ademptus usus se. , di filius malor est. Uy. in V. 9. l.

An hi de Iis testari l non . i. pen. C. φή te'. fac. Us ex rationdide dignitate patriae potestatis. Est enim testamenti fictio publici juris, ι. s. D. U. fac. ρέ'. quae non tribuitur, nisi per legem, argum.

Hodi ὀ etiam mortis causa donari potest pro prietag bociorum adventitiorum, quorum p tris est ususseuctus, ex consensu patris ves iis ..noni tamen ipsi patri v. t. 17. C. δε donas. Ut & ea hona, quorum usus Hictus patri non competit, etiam sine consensu patris mortis cauis si donari possunt, cet. Nov. L 7. V. β. I. a. CEm fit alienatio ob aes alienum e se inamen, ut usu sfrictus patri relinquatur, aret. I pem C. quibon. MLρέφCdm vero nuptiae solvant, ex Frisiorum statutis, patriam potestatem, amittit pater post nuptias usum fructum perulii adventitii, fle filius accipit potestatem plene disponendi tim tecta mento, quim inter vivos.

CAPUT QUARTUM.

. Emphytrata prohibetur suas meliorationes alienare inleio Domino , ne hic scilicet praejudia

aeon est facta Domino denuntiatio per bonos viro , de pretio vem oblato λι. f. calias enim erit nulla , Lq. de in diem ad s. Dalix Domiam duobus mensibus ad deliberandum. At hisce elapsis si Dominus non emat interim, venditio

Procedit, . f. C. deIM. EmphIn nimis pauperem emphyleuta invito Domino non potest transferre, arg. d. l. s.

2. Permutationem, /. I. I. ver b. transferre, hinnau. LI. Τ. de com . empl. nee-non donati et nem '. d. l. 3.

alio. Sic sibi emphyleuta consulet, ut prius de- .mnciet Domino, an sibi mutuare velit , si nolit,

ab alio mutuo accipiet L hiema set. ι. 3. C. de his E. H. i q. i. Emphyleuta vero alienam, eam Domino non demineiavit, non ran iam nihil agit, sed& iure suo eadit d. l. 3. Poena laeum inveniet, non edm tantiis res vendita, sed Et cum tradi a est, L ι 3. vers. t os μι, iuncti ι. I. f. quid εα κ μν. etiam in toto, si pars vendita, a g. I.7. D. vi Re M. Cadet autem emphyteum hoc insu sub eo modo, ipse iure, sine sententiai d. l. 3. q. s. Cessat vero poena, ut de prohibItio. r. si convenerit ab initio, ne adhibeatur consensus. L i. dens L 4. v. ce V p.

x. si disitione inter haeredes uni iudex alu.diret totam emphyleusin. In regiones autem diavidi non potast sime consensu , et L T. C. comm diis

CAPUT QUINTUM.

Lx eadem ratione V sillus inseio Dominό iuesuum non potes alienare r. Imperiaι di η .m .isen. ν Lothar. ω eodem per Fredole. Alienationis autem Uerbum generaliter accipiatur, ut in I. f. C. Δηιλ et n. allem nequidem ex caula necessitatis.

Nee a 5sque consensu agnati Domino neeesaario suecessuri xlienatio fieri potest a V alto t. t

de atim stud. par. cum is Possit revocare: Contra rium autem motibus observatur.

q. r. Estectus alienationis sunt l. Quod ali tutio sit nulla. An ergo, priusquam Dominus deaciaret, Vasallus possit revocare ἰ Non videtur. a. Quod alienans privetur suo jure , e. - Lbis autem ιμ-sim . In totum et si totum , pro parte, si pars, alienetur, si t. de Vasa qua tas LGAM. licet recuperaverit, priusquam Domnus suo iure uti inceperit, c. I. id. imis,si i M. Oct. licet eriam haee clausula adjecta siti salvo iure Domini Ze ejus honore, modo non dictum sti si

Dominus consenserit, aut ratum habuerit.

laetiὸ vel expressi consenserit. Quod etiam mos hus Getriae verum est.2. Si venditionem non sit semia traditio. 3 Si aliud usu receptum sit, ι. 32. f. i. D. δε - . Si vasallus cedat proximo agnato, eique re

suter

3. Si Vasallus omnibus bonis allatatis, non iseerit nominatim mentionem rei se alis.

6. Si Uasallus alii rursus in seudum dederit. Dominus, Domin um vel Vasallos sine ipsorum eonsensu non rem alienat, t. r. θ. α ea mmmadi t. i. q. praeterea Maras, 1 proh seu . elim. νDederisae. Iieet alter Dominus si melior At potentior. Licet quoque major pars Uasallorum eonsentiat. id reliquis non potes preiudieare. Essectus estis i. quod alienatio sne consensa vasallorum ficta sit nulla. a. Quod Dominus fundo privetur. me moribus Getriae non serva tur. Hxe

159쪽

me protegunt. I . Nisi necessitas, vel utilio FaG H. it. Disas1ῖδε ω. p mantemRuaera, utriusque suadeat. a. Nis cum re, eui seudum non sunt delata, at oecupata ub alio, sne titulo, inhaeret, Dominus ius suum alienaverit. 3. Nisi fio. cam titulo, da rem annis priseribuntur. Dominus iura prinei pis habuerit. a. Nis alteri Haec quidem Jure Civili procidunt, verum suum ivi in seudum' dederit. 3. Niu consuetudo secundum consuetudines aliarum gentium aliud permittat.'' al et se habent. I

sequitur nune de prohibitione ob ius rerum. Sie primA de Domanis. Re prineipis vel sunt eius Nomae, quas non habet ut princeps, vel publicae, mas habet ceu princeps ad inciriae Majestatis Deeus conservan dum, te sunt Domanium, regalia &α manium autem vel est antiquum, quod est ab initio Coronae di eum regnci natum, vel n vum , quod non ita pridem fisto incor ta-

tum est. . . .

In corporatio si ini express/,sse de solemni ter L . C ri bo . Des θλ ι. 3. C. de tin. me. Vel tacite, quas per praescriptionetur. 91. Titi. Φ. f. st. de M. 3. quae ni per lapsum o. annoruni ex regio Gallorum iurei seeundum D D. Oriadinarie, vel per lapsum unius vel 3 o. annorum. Res privatae prine is in nullius sunt comis

mercio

At ipse prinreps rem eas alienat, mr. I. 1 IC.

Publieae veris neipe alienati nequeunt, quod semium seia xemtium 'eonsuetudine est re

- Sie nee Comites, nee Duces sua publiea pocsunt alienare. Sila Carolus Quintus Frisis promist, se eam provinciam non transsaturum. . Non enim principes Domanior Domini, sed delensores & tutores. Et ut mariti dotis emolumentum interim ad sustinenda onera maia trimonii percipientes non dotale praedium distra. hendi facultatem haset, ita nee principes r nistotum regnum in patrimonio habeant. Alienatio itaque facta , nulla est, & revocari potest, licet inramento si confirmata; e. 33. extri de I Nim. eui adde, ι. EI. O 23. ran. d. eod. C sim enim lege honorum publieorum alienatio impediatur, potest alienator contrὶ fictum proprium venire, 17. C. de agrici O tos mustis magis possunt occe&res, fle ordines vel Fisci pa

troni revocare.

Haee prohibitio non proredit i. s pannagium sve appennagium, ut Galli aiunt, fiat, hoc est, s primogenitus reliquis regii stemmatis liberis

partis usum eoncedat. a. si ha alienatio ob bellitumptus sustinendos. 3. si fiat in renumerati nem virtutis mηitaris. q. Ob exercitium pietatis. s. Ob utilitatem pablieam, & sublationem flis cordiarum eum vicinis principibus permutatio

permittitur. Ut non in totum, ita nee ex parie admittitur alienatio, nis ea ex ordinum insensu fle solemia niter fiat, L sa. C. Eeruns. n. diis. νnn. Praedia vero domantalia ΑΟ. annis, L amnes t. denas 3 . viI o. iam. Bona delata , non tamen

a procuratore Fisti agnita, quadriennio δ

Res Ecclesiasticae non rectὸ alienantur i e lux ea es quae in pios usus sent destinata, in alios retcsgi nequeant. :q. i. Hae res sunt vel saerae, id est, Deo dialastae, vel prosinae. Illae alienari non possunt, La ii C. de SS. Du. Hi, si mobiles stit, possunt i s imi mobiles, non poeunt alienari, I. aq. C. dess. Evisti nisi ex justa causa, & legitimo modo. a. Justa ea ta est. I. Necessitas aeris allenἔDυ. iis . c. s. U. pietas in paliperes , captivos hec d. l. 1 . C. de Π. Euhs II l. Utilitas rei Non.

q. c. a. de Nov. 12 . c. .

. 3. Modus alius est ex Iure CIυἱli d. 7 1.

ex statutis pristae L i. stat. stis r. 3. In alienatione rerum ad monasteria pert Ine tium specialiter quid fuit observatum olim. . q. .Alienatim rerum Ecclesiasticarum sacta 1llegitiis, nulla, est , di poenam aliquando meretur,ia. Iq.C. 4 Iviros nil praesumitur vero utulis, si contrarium non probetur. 'Qui vet3 sciens emit illegitimo moeci. testsa tuet; at habet actionem adversus venditorem . vel f is sol vendi non si , Moersus E elisam, quae facta est locupletior sh, s resil

rt qui perperam alienatam rem talem em Iti

praescribit o. annis, qui currere incipiunt ab eci tempore, quo deinde res ea vendita est.

Res ad ei vitatem pertinentes non possunt semis petr , & omni modo alienari. Eae sunt vel in patrimonio , & reditu populi, vel in usu publico, vel interviunt usbus privatorum. Qui sunt in patrimonio, non possunt alienatilais ex praeseripto LM. C. de xen . en Aciv. ρον

Requiritur ergo i . Consensus vel omnium cIvlum , uel eius e cilsi, quod in omnibus omnes cim repraesentat. 1. Ut decretum apud acta

migdii, vel Iudicis insinuetur. 3. Ut adhibea tur subhastatio.

Emptor autem harum rerum non tenetur proistare meuniam in rem eivitatis esse versim. Hae solemnitates etiam pertinent ad universtatum res et nee possunt omitti per renuntiat onem. Mutari ver4 queunt a civitatibus, quae s

periorem non recognoscunt.

Res, quae in usu publico sunt, vendi neque uni , L i 3'. h. iis quis tr is Arab. Obl. Emptor, qui scivit tales esse res, nullam ha bet actionem , qui ignoravit, agere potest in id,

160쪽

8s . . REPETITIO L

L An eres & ἰpla cIvitas Ius res alienare potest Res . Si idperiorem, non agnoscat, servata I lemni forma potest et si agnoicar superiorem, tum demum potest i nconsulto superiori, si potestatem condendi statuta habeati a Res . quae privatorum ustat inserviunt, liniare possunt alienari., CAPUT NONUM.

Ne actoris conditio reddatur deterior, iudiciumque fiat illusorium, res litigiola non potest

alienati. .

i. Res litigiosi st,edm de proprieta e m

vetur alicui controversiar etiam per citationem, precesque oblatas. 8c advertario cognitas, Ne

. Si de servitute, hypotheca, posse sese moveatur quaestio, non ipsa res, sed jus Servitutis, hypothecae, vel possessionis litigiosum sit. Non

personalis actior non nuda denuneiatio, sed vellitis contestatio, vel citationis, aut precum per Judicem insinuatio, rem reddit litigiosam. Alie-hatiolixe prohibetur, dum fit ab uno ex litigantibus, nos tam fit a tertio, l. i. Φ. I. p. de Mi . f. x. Et quidem. I. Non ipso iure, sed per exceptionem in irritum constituitur; cum sit jure praetorio interdicia. x. Punit venditorem, & emptorem. Illum,ut et tum de alterum tantum fisco praestet. Hunc, s sciat, ut re redditi ejus aestimationem fisco inferat e si ignoret, venditor emptori pretium datum , dc insuper tertiam ejus partem, fisco autem solidam aestimationem Pendat, L ais. Collist. 3. Dat saeuitatem exequendi sententiam sine Novo processis contra emptorem , condemnato alienatore, au. L q. ρ. au. Praetors de re Iad Lia C. Δ si'. Noa tamen reiicii debet opposito te titi qui lite pendente rem est conseeutust is enim vorandus est, ut videat sententiam declarari executabilem. Eo non veniente sententia mandabitur exeeutioni provisi aliter, sine praeiudicio oppositionis. Quid si res ex empto actione petita a tertis sciente, lite pendente, obtenta si l potest vilexe iva ab eo, qui dolo malo possessionem ascptus est, repeti. q. 3. Quatuor casus ab hae prohibitione exeupiuntur, ι. f. C. de ling. iunet. No. Π2. Quibus adiade, si alienatio sit necessaria, α . t. i 3. ι .fam. ntist. Extinguitur vitium hoe perempti instantia, vel lata sententia absolutori . q. q. Alienatio iudicii mutandi eausa facta di stinguitur ab hac. r. Quod hae tractetur de rebus in iudieium deductis, illa deducendis. 2. Quod haec iure praetorio inhibeatur: illa simpliciter non interdiciture verum is, qui dolo mald alienavit iudicii mutandi causa. in id, quod in interest duriorem adversarium non habuisse , tene

lo, non tenetur, I. q. q. I. eod. in

C AD UT DECIMUM. q. i. Ratione rei, dc personae simul prohibetur alienari landus dotalis. Iἰcet fimul eonsedit

ni cons Ues, pyciast. Quo, M. sic. vel , vel etiam Iuramento confirmaverint alienationem. Ratio e in L . h. orrum rita de Rei ax. a Liae in m. t. h. st. Ioset. 8 π. Lx Juli suadus, at ex Constitutione Iustiniani omnes res immobiles alienari proEibentur, d. t. au. his cumbri

Non veri, re mobiles, etsi servando serviri pos

Fundus vero dotalis est in hae materia, quitas traditionem iactus est, mariti , cr3. q. dataleb. desunt. M. quique incestimatus, vel lic aestimatullest, ut uxor electionem habeat, ut vel sun. dum, vel pestimationem repetar, I. I. eia. Ita nec potest alienari a marito praedium propter nuptias donatum uxori, Nov. 6 r.

Haec alieoatio im iure nulla es. d. Iun. 9. e

tum lea.

Prohibitio autem cessit. a. Cum necessitas uringet , I. I. fissam . d. t. a. Chm alienatio est ut iis lis uxori, L ae . 7. ε .syri Iur. M. 3. Cum sundus dotalis per imiversitatem transit in alium, L . . l. 6 t. θ. 4e uri dis. q. Cum alienatio est iuramento coarmata , de Iure Canonico, non de Jure Civili, t. cum teminger, de iureiur. s. In praedici donato propter nuptias valet alienatio, si mulier post biennium semel, iterumque conse

serit ,ἐ. ψα 6 i. Quod secus est in fundo dotali. Ab histe autem recedunt plerarumque gen

tium mores.

PARS IL

De alienatione decreto Magistrat uim Mina a

C Ap UT PRIMUM. ΡRodigo qui ex inutili consumendi eausa sua dilapidaret, non ipso iure, sed MagIstratus

detreici interdicitur bonis. Is enim ante inre dictionem non' amittit administrationem , licet notoriὸ sit talis. Comparatur enim notorium sententiae, tantum in aliquibus Etsi interdictio sat ad instantism proximio. rum plerumque arg. I.ff. de oras. o. in men stius contra patrem non deset audiri. Fit autem , inquistione in mores praecedente,& vocato eo, qui declarabitur prodisus e debe

sue id publicari r ne quisquam excusari possit ob

ignorantiam.

Et publicatione ficta nemo meusatur Ob Ignorantiam, nisi si contractus initus cum prodigo abeo. qui in alia provincia degit. Paria sunt bonis interdici, prodigum declara ri , ti cui curatorem ex tali causa dari. Prodigus declaratus pro p igo habetur vllententiae, nisi ordine iuris turbato declaratio sacta illegitime si, au. I. 2.P. auis. nit. ιιι 3. ι. r. 6. I de Caeria. Fimo

Usctus est interdictionis , nudd prodigus

coatrahendo non Obligetur, ι. 6. f. de vi l. iat. nequidem

SEARCH

MENU NAVIGATION