장음표시 사용
181쪽
sane s metu vectorum coactus fallens smuis laverit se velle , di tectatus sit apud idoneos tostes, se cogi metu, caeterum non esse hoe animo, ut velit, quam vi, hoc postea iaciat, non videtur voluisse , E L qui in aliena 6. h. HI. Ait Lex avi si equitar imperio. Non ait eum,qui sit in potestare patris, aut domini, velle non credi. Nam hoc si verum esset, neque filiisam. neque servi ullum haberent commercium , nullam contrahendi potestatem , tanquam eonsensu , de voluntate destituti. Quod tamen salsum est , au. ι. si ipulus fuerim. p. ri viri . et . Sed hoc vult Ulp. quatenus quis alieno imperio pareat, vatenils eum sponte facere dicere QE quid non videri. Et haec procedunt non solum in contractu hui, sed etiam in delictis levibus, L ad ea i37. l. is damnum 169. h. t..Unde si filius ad ma , tum patris laqueos eo loco posuerit, quo jus p nendi non habuit, & pecus vicini in eos inciderit, actio l. Aquil. locum habebit. I. sun a sindam et s. inprim. 3. is L. A sit Sed quia hoc damnum uatum ess iussu eius, qui imperandi potestatem sue auctoritatem habuit, iudicium in eum erit , qui iussit, non qui obtemperavit. I. libri te o. 3 . f. ad L. I. Adde Isi tacitum is . L. A I Fulcid. I. si lio et r. i. II. reri amor. I. Ira fraudem a c. D. de hea , q. ut in In. i. is ι - ntim. 169. IL h. r. I s litis tu nim. V. ad L. Corn.d si . Gail. 5b i. ia servat. 88. n. q. O M, Ait Ulp. in L I. ad a. s. r. ignosci servis, in iis quae non habent atrocitatem sicinoris: nam in atrocioribus, ut s sorid dominus hominem occidi , vel surtum seri iussistet, non excusantur servi, sed conveniti, de accusari possunt, .servus, 2 . . de ut O a. 3. t. non ideo mim 3, 3. Cde istensar ui.i publice interest, ut atrocia delicta in suis aut horibus vindicentur, ne perniti se delinquendi exemplo alii quoque ad tale quid audendum invitentur. Cagnol. hic.-Verumtamen s vi coacti servi. vel alii qui habent parere necesse, sicinus atrox commiserint, mitiori poena, quam s sponte secissent,
In neeortu contrahendu, alia causa habita
s furiosorum , alia eorum, qui sari pose
Iunt , quam anum rei non infestet νent. Nam fariosus nasium negorium
con ινΛhere potest: pupillias omnia iuIore aiaesore agere potes. Η Me ledi desumpta est ex lib. r. ad sabinum,
quemadmodum constat ex inscriptione, &coniunctione I. Iupillas. 9. g. δε acipitri haerei. qui
est in eodem libro, quo Paulus de adeund. haeis
Constituitur autem inter impuberes, qui sati possunt, de sutiosos haee ditiarentia. Ut hi nullum negotium agere possint, di contractus ab ip-s, celebrati ipso iure nulli sint . . pro e rore a. 6. i. μνιψο. 164I pro emptare. Illi vero omnia reactὸ gerant tutore authore. t. i. h. Itigat. a. Is de ad ns'. rvi. 4 pupillas. In i. dein I. Ip. Haec disserentia ut dilucidius explicari possit, piiils de impubere, deinde de serioso dispiciamus. Impubetis aetatis tres sunt gradus: alii enim impuberes infantes dicuntur , alii proximi insantiae, alii pubertati proximi. h. pvittas. In L dei id. sipulis. Insantes dicuntur usque ad annum septimum. l. r. q. uJuis. a. 1I de aluim'. itis. I. si insisti. i 8. C. di μν. d bb. Phil. Math. h. n. io. Proximi insantiae sunt, qui egressi sunt insanistiam, verseptimum annum nuper implerunt, delinguae gnari sunt, rerum ignari , id est, qui sati possunt, sed nondum intelligunt quid agant. I. Servam pupi F. 6. D. Rem. pupili μυ. s. r. Quinam dicamur insantiae proximi, videri,il. Matis
Pubertati proximi sunt, qui nondum ingressi sunt pubertatem sed pro μ eam sunt. & quia ea aetas, quae pubertati proxima dicitur , iure expressa, R desinita non est, ea iudicis arbitrio, in spectis locorum personarumque circumstantiis,®ionis natura. elinquenda est.Idem dolet phil. Matth. n. qo. seque vide n. qq. Os q. ubi ad
contraria Doctorum argumenta respondet. Viia
Alii aliter hane rem definiunt, ut videre est apud Hippolytum de Collibus h. quos etiam re censet, ae refellit GOeddaeus is tr. I. ri fontrah. Ilipalat. e. . n. igi. O seM. Ubi quinque hac dote DD. Opiniones recenset.
Impubes insans nee alios obligare nee aliis
obligari, nee ullum negotium etiam tutore auis ctore reciῖ agere potest, quia eius eadem ratio sere cum furioso habetur. si a quia diximtis io. In 3. A inni. stimi. i. i. q. I xui. 1 . c adminast. ιν Vide Phili p. Matth. hie, n. q. s. 6. Os . Unde pupillus insans non modo nos aditio ne , ibis ne quidem pro haerede geritione, quamvis adhibita tutoris aut horitate, Olim haerediis talem acquirere potuit. I. pnpit m 9. g. de aeqnis saer d. h petius. 3. C de ii ritib. I. i. C. ad SC Tua re ban. P. F b. h. O hb. a. semel. e. 2. Verumtamen hodie ex constitutione Imperatoris Theodosii, cum infanti haereditas delata est , eam tuistor, aut pater eliis nomine rictὸ adibita fit in o. ii i8. C. δε IM. E lib. P. Fab. s. & l b. a. semest. e. ro. Nam tutor, nullo insantis actu intervenien te , solus omne aditionis istius negotium expe
182쪽
Sic Insans tutore auctore acquirere possessi nem potes. I. tiamvis 32. s. infans. a. R. de aeqων. De amis. φήμ ι. donararum l. C. de in uir. vel retia. mst. Nam iudicium insantis suppletur auctoritate tutoris , di hoe utilitatis causa ita receptum est. Nam alioquin nullus sensus est infantis aeciis
piendi possessionem , ut inquit ICtus in L f. ia is sna. Et hactenus de insanie. Proximus insantiae quamυis non multum a surioso distet , nee intellectum habeat, d. β. Sed quia Aximas. io. proindeque stricto iure, nec huiet utoris auctoritas prodesse debeat i tamen , quia principia quaedam intelligit, quae sine dis ristunt omnibus nota, & appetere bonum, desuingere malum potest , propter utilitatem ejus benignior iuris interpretatio facta est, ut idem iuris habeat, quod pubertati proximus. d. h. sed
que I Aximus io. O LI. h. hese praximus est. 3L ab . aty. Ideoque omnia negotia contrahere potes tutore auctore, & stipulari. sertam/
pig. 6.1I rem p si1 μι δενι. Maereditatem adire. L papilius. 9. β. δε α ων. haereae bonorum ponsessionem petere. I. bonarum 2. et sti admirι. ad Io xv. pos θ. possessionem etiam sine tutoris auct ritate acquirere potest. L sequi 3 4. 4. pvidus 1 .stis Uur . Proximus pubertati sine tutoris auctoritate alios sibi obligare nequit a quia pupillus sne t
toris auctoritate suam conditionem meliorem Aiacere potest . deteriorem non nisi eum tu totis auis ctoritate ι. papillas. h. p illas. ΤΔ aua. isIM.At qumstionis est non parum inter nostros controversae, an pupillus ex contractu, sne tutoris auctoritate inito , naturaliter saltem obligetur φ Et regulariter eum omnino non obligati verius est. I. pia, si vis. 4 i. ff. de eos A. in sa
n. 2o. GHq. Sed haee regula duas habet exoepticines. Prima est, nisi pupillus locupletior factus sit tum enim non poterit non naturaliter obligari. L quam 1 8. q. -47. ias . Hllito. I. in D. l. d. nouar. & hane legem elegantissime explicit Ph. Matth. A L I. n. 23. L tam si L 13. S. haeus I. ff. Fando Aestiis gar. tid. ι si Wm s . ff. ad SC. Trebέθ. L papillas. ai. g. ad L Rhia. L in nam Hunib. 4 . vers. Dem sim pillo. I. Stulam. 9s. Φ. nasuralia. q. β. Δ Νω. D. L. δε iureiuran Et ideo solutum ex hae eausa non e die; t ut indebitum. I. naturaliteri r 3. ε. assicis is cenaus in ius. Nam hoe natura aequum est, locupletiorem eum eum alterius detrimento non fieri ι nam L nazara sue eia. Quin-imo si non solvat, utili actione ex rescripto Divi pii nam antὸ non potuit recte convenitur, in quantum factus est i cupletior. ι.pvillas ebligari. s. in privi. ω I. i.st.
de amistr. 1ator. ut puta, negotiorum gestorum. Lais. prator. 3.ε. pupillus. 4 ff. de neges. stest. comm
dati I. 3. in prisc. θ. eammai. di demuti. I. h. an iapusillam 13 .F. depasAltera exeeptio est . nis in re aliena dolo malo versatus si pupillus. I. pupiliam iii. N ibi Decius& CV l. s. r. d. l. I. s. an in I uram. II . versatin psiduum ιιmmi ι ,6. ἐπέ. I ia egsas. I 3. f. i. d. 4ssiti malo. Ege M in , inquit. Ulp. c. ex με δε ιιιMemendam, si proximas pannari est, madiime titulerio ex λι satis est di quasi dieat, non solsim ex dolo oblisari pupillum, sed tum maxies eum locupletior lactus est. Atque ita hanc quaestionem decidendam exiissimo cum Culae. in L ia . g. de . . oli. O ia
adiit. de verb. Miu. cap. 3.Iul. Pac. cens. q. vis. I o. Vult. ιιι. ume. Abe .sses. l. e. t 6 quod novissime sequitur G ius in iras. δε caarras. Ocommist. β I. c. 7. iamlus io. n. a Ιχ. eam matris sqq. Ubi varias Interpretum opiniones in hae quaestione recenset, & aeeurate consutat. Dissent. Αrum. in Dact. de mara cap. 6. nam. 8. Atque haec
de impubere dicta sunto a sequitur de furioso. Furiosus est, qui rabie quadam animi agitur
DD. communiter in h. Fariosi. 3.I r. ad inras. Cotista in memoratilitas. in uerb. Furiosus. Duci sunt geneta furiosorum, quidam continua mentis alienatione omni intellectu earent, LDidas. 34. iaprim. f. ri os . pias δέ perpetuo suisitos . & mente capti dicuntur, c tam praιον. 12 Φ. Non amem. 2. Tres natara. f. de lasciis, L ham nisasis. 9. C. ἡι impas. O aditi sal 3. Quidam interis valla.vel intermissiones sutoris & insanis habenti L sitam rirem. a1.ε.s marisui . f. siuas. aevi im. Lqui testamento. I . q. ne furiosas. q. p. qui ι est sat. post. Furiosus, qui continua mentis alienatione laborat , nullula negotium gerere potest, quia non
intelligit, quod agit=s Eas. g. I d. δε ima. ILDq. R in eo animus deest. I. a. . a. D. δε procuras. de nulla sui os est uoluntas. I. furiosi, o. h. I. Sed per omnia absentis, quiescentis, dormientis, &ignorantis loco habetur. I. a. h. n. f de iur. cais datist . . i. h. sarie as. ibi. si quia dis ienti. f. de 1- quin s. i. q. f. de Lum. O rapui. Ze mentis ad Omnia caecitate laborat, Cicero 3. n mi quaest. Interdum tamen ob evidentem aequitatem bonumque publicum, legis auctoritate fingitur furiosus consentire. veluti aecidit in nuptiis fili rum, filiarumque sim. I. unde Bum.1M. δε mst. I. si finisse. θ. eod. N in dotis repetitione. 1 2. h. Ni Latas. f. stis. mas. Quae salo ut sola legis sitigentis auctoritate nititur, se nee in omni rasaloeum habet, sed saltem in iis , quae non requiistunt disertum & indubitatum consensum, neque manifestam contradictionem , nee ad consequeniatiam , ut ius speciale, trahenda. Furiosus igitu , elim nulla sit eius voluntas, nihil agere potest, etiamsi euratoris consensum adhibeat, sed omnia per solum curatorem sunt peragenda. β. Furiosas 8. AMI. g. papillas. 9. Inst. διηι . Ap. I. i. g. Furia m. 3. f. de atqain sis. ib, que Bari n. iq. Ias a. Is . O 16. GloK. in Lmpillas 9. II. d. aι uir. haerea. Ideoque. furiosus nec curatore quidem auctore t reditatem adire p test. d. I. rvidus. sed curator ejus nomine agnon
183쪽
eere bonorum possessionem, vel haereditatem adire debet. I. HI. g. fila aurem. 3. C. de turri. Drios Hinc igitur verissimum patet esse, quod hic
paulus ait: In negotiti tentristinis alia latis halita
Hi sciri, urtim , aha eorum, qui farit stam, id est, qui
insantiae proximi sunt. Nam sariosus n ais
nam contrahere pus , pupillas omnia taloe atiliore ago
n potest. Sed & quandoque melior est eonditio insantis, quam furios. insans enim tutore auia eicite acquirere potest possessionem, furiosus nutilo modo potest. I. a. h. Furiosus. 3. D. de M'. pag. mil. Festet. N Udilr. GLint. Famis. 32. S. in os si xitur. La of eoa v. superas. a. h ibi lacicus c. f. defusap. similitet insanti edito deserebat ut olim ordinaria bonorum possessio, surioso non item, sed decernebatur utilis petenti euratori eius nomine. ingratia. r. si pis. 3 i. in βαμαι. q.s db insanetis. i 3. addes. n. g. sin. autem. 3. q. C. de ιδε at rios Melior ergo infantis causa est, quam sui os i eius rei hie ratio est, quia surioso mens penitus est adempta, insans mente non caret, sed nondiam quicquam per aetatem scire potest. Nam eadem ratione melior est in iure nostro spad num, quam castratorum conditio et his enim
abest illa pars corporalis, quae ad generandum necessaria est, illis non item, sed gignendi via in illis aut morbo, aut aliquo vitio impedita est. Iac. Cujac. in I. q. pupillus. 2. g. de usucap. Ex re suriosum, ut & insantem obligari non ambigitur. i. si purisso. s. i. sario m. 2 .ss de ob
aE I. aequitas enim non patitur, ut alieno damno sat locupletior. In delictis quoque, & malesciis eadem est causa insaniis & surios. Neuter enim, eis parentem Occiderit corporaliter puniendus est .icn armis. a g. seq. J. de osco a d. Linfans. a.D.ia . Corn. desituri L pen. h. . p. ad L. Pomp. de parri. αNeuter enim doli sine quo nullum delictum committitur. i. i. h. ait. 3. 8. si quia. pop. Iris LMi. capax est. l. 3. s. r. β. de iniur. Et praterea suriosis satis suo furore punitur. L I. Divas i . is de officip aes I. Ioena. D. q. suaῖ. IV. I. ad L. Pomp. ri part
Refert tamen Ioan. Bodin. I l. a. ri raptilite. e. I. capitis poenas dedisse furiosum, clim pugione Regi mortem allaturus , vel minari saltem uia sus esset. Sed hoe propter regalis personae excellentiam potuit iustum videri, ut ait Iul. Clar. M. f. seni. s. D. qua Z so. n. . Ubi rescit iussu Restitiae Castellae quemdam suriosum punitum sui se, qui regi Ferdinando, eius marito, vulis
Existimant etiam nonnulli, si furiosus atroci Lsmum crimen, puta parricidium, vel sodomiam commiserit, eum plectendum esse. Gail. lib. a. .il rem ioci. n. 22. Stiphan. Foreat. Nee. alog. a. riuia his easbus etiam bruta animalia , ultimo supplicio mercentur. mulierq .cans a s. quae hi. Id quod etiam legi divinae conveniens est. Exiaed. 2 r. v. 28. Levis. 2 T. I s. & plerisque in to eis observatur: ut de hae consuetudine testatur
rre nostro alienum est .. quo non puniuntur de a sne dolo, & eulpa commissa. Accur. in proprietatim. ii. g. delinquitur 3. D. de panis. Quo rum neutrum in bruta animalia cadit. I. i. s. alia 3, p. si quadrup. pop. suis. D. Et quamvis inte idum brata interficiantur, id tamen neutiquam menae insigendae, sed memotiae tantum crimiqnis extinguendae causa fit Nee obstat, d. I. Divus, uir ι stilis nos tit aestimemus, an per immunitarem facinoris, Ampose; Undae oentire, ι rei erit, Avitiis afficietatis sis. Quibus verbis illud indicari credit sotcatulus, immmanitatem eriminis, in ipso furore perpetrati. vicere , ut sitiosus aeque puniatur, ae si sanam 're .per trasset. Verum hoe ex istis verbis minime colligi potest. Nam si Imperatorum illa mens suisset, quod ob delictum immane suri sus omnino esset poena assiciendus, non iussissent de eo inquirere, sngula diligenter observare, de ad se conferre, ut ex circumstantiis aestimetur: an per dissimulationem , vel verum furorem, tam inhumanum, di immane delictum commiserit, ut tum poenae subiiciatur, s eonstare potest ex circumstantiis , quod senserit, id est, intellexe rit se matrem interscere, non siste fraude R do lo. Illud quoque dubitatione non caret, an suriosus , qui antE sutorem delictum commist, in ipso furore puniendus sit; an vero suror superinveniens pcenam eorporalem extinguat, vel satitem impediat qEt quidem prenae corporalis executionem per furorem post delictum commissum supervenien tem, impediti, di bona surios tamen publican da esse Baldo placuit, in I. sinis vim , 9. C. Di re. m. lat. to sint. Itimaritatis c. δε impia. allis
A it. Lmanuel soare r. in thes p. νατι. sem. sit. F. n. qio. Ubi hane Baldi sententiam comm nem esse asserit. Cateli. Cotta in memoras. in vers. hamicidam. And. Tiraquei l. de panis. ωM. I .Gail. d. IV. a. E . iro. n. a 2. Iae. Menoch. lib. 2. de arbit. Itiae quae l. t. 3 iq.n. Ir. Iul. Clar. d. β. sua. quas.co. n. 7. Hedemann. l. 2 3. Iarerg. est. Fundamentum hujus sententiae primum est, quod furiosus mortuo squiparetur. I. ad terrama 4. 1. Iscat. I. Ionestim et q. h. I . D. rem. νώ. sab. ideoque nullam poenam corporalem pati debeat. I. i. I. iat. C. si reus ies arra arra marinus sis. I. As
Ba , s. f. de ptib. iud. Deinde, quod furiosus salis ipso furore puniatur, E. I. Dium. TertiA. Quia suriosus babetur loco absentis r absens autem condemnari nequit. l. et r. f. Emissus. 3. D. de Iu Desti P. I. a 4 ia . h. i. D. de Reg. IM. Contra alii sentiunt delinquentem omni Messe puniendum , serote superveniente ni bit obstante. Ludovicus Romanus in I. n. 1ss ex novi. eos agat. in L I. Iariesum. Stephan. Foreat. d. dialogo 23. n. I. Ioan. Vaud. Id. r. ruria'. quae hqaali. 7. ludoc. Damhoud. in prax. Dim. e. sq. n. g. Huius sententiae sundamentum primo est in LI. Dietas, i q. ibi: non dandam mola tentam. J. δει f. t f. ubi , s intervallis illis, quibus sapit, deliquerit suriosus, punitur. Igitur furor, qui toti A
184쪽
subsequitur, illi impunitatem non affert. Secuniado est in I. a. q. ri panis. vibi dicitur, quoties de delicto quaeritur, non tempus sententiae ferendes, sed tempus delicti commissi in paena insigenda esse inspiciendum. Tettio, quia furor superveniens non tollit obligationem praecedentem. Lpatre furiose. 8. 1 de his, quistii vel a L iur. sins. ι. ' res h. fia furiosa. O. de familθον. Neutram ego sem ntiam simpliciter probare possum , sed existimo , ob delicta leviora, di non
adeo atroeia, antὸ furorem commissi, non πο- do non eorporali, sed ne quidem ulla alia extraordinaria poena plectendum esse, non propterea, quod furor superveniens ips impunitatem affert, sed quia contra sutiosum, tamquam indefensum, proreEi nequiti est enim suriosus absentis loco, i in criminibus non damn tur. L abbemem. l .g
M. Ideoque etiam non punitumicum enim absentis loco sit, non potest dici de crimine eonfessus& convictus: sed nemo debet condemnati, nisile erimine consessus , de convictus sit. I. φώθη- lentiam. C. d paenis. Unde eonsequens est, s desinquens perseveraverit esse sanae mentis ad sententiam usque inelusve, & deinde post condemnationem effectus ut suriosus, sententiam contia illum in ipso etiam surore executioni posse mandari , lieet D D. aliud si iudicium.
Quinis crimen, ante furorem commissum, stimmane admodum, & atrox, ipso furoris actu, sperpetuus suror sit, durante, poena exigi potest. sn intervalla sutor habeat . satius est ianitatem mentis exspectari. d. I. Divas. vressi vera, ili: me imemmanna imma hau fiamin se enim in nonnullis eodicibus rectὸ legitur il ριβι vi. Ari sentire, cammseris, supplicio afficiendas s. Et huius sententiae etiam videtur esse Ias in I. εαδεμ f. de is . ω pupili. μυ. Dum ait r Furiosum, qui
alias non punitur, ex erimine antὸ furorem com misso, tamen propter immanitatem criminis, s-ve facinoris, eapite puniri. Propter atrocitatem sicinoris enim non concedenda conceduntur, ut inquit Bald. in 12. nutab. C. de pretib. IV. Hserendis. Nee bule sententiae obstat primum fundamentum pro communi opinione allatum 1 nam seriosus assimilatur quidem mortuo, at vere mortuus
non est, ideo ue nihil impedit, quo minus de crimine ante furorem commita convictus, &condemnatus , legitiis morte assiet posit. Nihil ei iam ad rem facit altera ratio enam se ror tum demum impunitatem affert, s delicto musam dederit, id est; s sutore quia percitus in delictum in eiderit: tum enim sati infelicitas etiam partieidam excusat. d. I. Di s. m. p. t. pana.
me refragatur ultimum argumentum pro
communi allatum. Illud enim in delicti, levioribus, di non atrocioribus eriminibus procedit. Nam si furiosus semper pro absente esset habenisdus , non rescripsssent Impp. in .. t. Diutis. se aesti maturos, an pro immanitate saei notis suppliciost assietendit, si id saeiaus commiserit, cam posset videri sentire. . Non obstat quoque nostm sentent ae δ. l. Dimas. vos fi vera. Nam textus ille in nonnullis C dicibus corruptὸ ita legitur. Nam θνρὸ es minora
stilus ad is fit, net morbo eias danda est Nara , Blu ηιυ explerasis. quae Oratio sibi non constat, nee ex ea commodus sensus elici potest. ideoque rectius in aliis Codicibus legituri Num Duὸ eo momentasulas admiseris, nee morbo eius danda fit venia , Blu η-ier explarabis, Ne. Ex quibus verbis satis constat.
Impp. voluisse indistincte , furiosum, qui in lotervallo furoris, edm sanae mentis esset , scelus admiserat, supplicio assciendum esse, sed tum d mum , si id immanitas sceleris exposceret. Nihil quoque negotii saeessit nobis d. I. r. fis poeius. Nam ibi quaestio est de modo poenis, an sci quando quaeratur qua poena assiciendus si sententiam passus, consideranda st ejus conditici , quae fuit tempore delicti commissi t an quae fuit tempore latae sententiae, 'uae quaestio cum hae controversa nihil eommune habet di non enim hic quaeritur , quomodo is, qui aniὸ sur
rem desquit, puniendus si, sed an si puniaendus.
Atque hactenhs dispeximus de surioso, qui
continua mentis alienatione laborat, nune P 4 eis agendum restat, de furioso intervalla futottii habente. Furiosus tempore intermissionis sumtis,quosin libet eontractus , & actus celebrare potest. I . tes Furiosi. I i. quo. nen. est permέφθι. testam. t. a. C. de tonsrahend. emp. I. βλιμα 9. O ,B DD.C prius am θι. ζ. Et chm dubitatur, utrum actus a sutioso gestus, tempore ipsus sutoris, an ve ro intermissonis factus suetiti ita res decidenda est ut s actus more sapientis usus fuerit, i termissio furoris prisu matur : sin more deme tis, furore laborasse furiosus intelligatur. arg. I.
I. furissum C. qui test. s.c. post Hippol. de Marsi. Dr. 38. Adde Emmanuelem Soarea. in Hesma
Ad L. 6. in . . Ulpianus libro 7. ad Sabinum.
Non vult bares est, qui ad alium trans fise Oduis haereditatem ΗΨe lex desumpta est ex lib. . ad sabinum.
ubi Ulpianus tractavit hane qumstionem, an is se prolis rede gerere videatur, qui pretium, omittendae hareditatis causa, a substituto aut legitimo hsrede ea pit, ut apparet ex ι .stiis quae .stianis. 24. f de ae uir. hareι ι qui pretio. 8. θ. de mari . tans donat. I. luet. a. st. νινιιι amis. Mns refiam. Ex quarum legum collatione accomodi si mum, ad hanc regulam illustrandam, exemplum peti potest. De hae igitur specie olim dubitatum fuit, qui erat institutus haeres in testamento, volens sibi consuere, ut aliquid habeat & tamen non teneatur oneribus legatorum L fideicommissorum, quae inseruntur testamento,
185쪽
acrepit pretἱum hrreditatis a substituto aut te
gitimo haerede, ut mitteret haereditatem, Neam ipsa permitteret. Hic pretio accepto eonveahit ut a legatariis di fidei commissariis, quasi pro rede gesserit: Fuit quaestio, an videatur pro rede gessisse i Ratio dubitandi erat, quia is videtur haereditatem possidere, qui pretium het reditatis possidet. ι. aia 39. f. δε as . i. viis. 33. ω sq. d. de petes. Sed hie ratio non sussicitinam quamvis quis totam haereditatem possideat, eaque fruatur, tamen pro haerede non gerit, si non est hoe essectum , ut sit haeres. Is vis exιν eas. ai. .l αεαν. hareL Nam is vult esse haeres, qui elim potest esse haeres, aliquid iacit, quasi ha res, & pro haerede gerere non tam ficti est, quam animi. Oportet igitur, ut eo animo sit, ut velit esse haeres. I. pro sanis. Io. ' de ac uir. haered. Sed qui pretium accepit pro omittenda di in alium transferenda haereditate, id proptere aeaeepit, ne esset haeres. d. L suis qualis . aq. .. l.
peris. 8. d. I. I. Obtinuit igitur eum pro haerede non gerereripla ficta ad unum finem non debent ei contra fium o rari, nec actus ultra intentionem age tis ratem di debet. au. ι. non omnis. I9. 1. Eran. pti. Rectὰ igitur hie Ulp. ait: Non isti haeres esse, ut ad aliam valuis ιν oena haereArarem. Is autem
transferre vel transmittere in alium dieitur, qui omittit haereditatem, ut ea ad substitutam vellegitimum haeredem perveniat. I. siplares. Io. g. is δεουν. d lib. I. i. C somis fit raus test. Vnde patet error Cagnol. qui non observata hae phras,tram. Irni legendum esse putat. Denique selendum, quod quamvis is, qui omisit haereditatem aeeepto pretio , h eres non si, incidat tamen in Ediθum i si quis omisaeausa testamenti. Quo essicitur, ut perinde teianeatur legatariis, & fideleommissariis, ae s ex testamento haereditatem adiisset. . . a a. L I. Dii navoms. 3
Ad L. 7. Pomponius lib. 3. ad Sabinum.
paganos in iure nostro dupliciter aeeipi, Woprie ει improprie. Propriὸ ita appellantur, qui non sunt milites. I. si ignorans. 3o. 1g. ιοι l. Clim autem duo sint praecipu/tequi sta militum: primum , ut in matriculam reserantur eorum nomina r secundum , ut prxssent iuramentum militare. Vigi. adras. Inst. δε milis. tegam. Ided p ste , per transationem, et Iam dicti sunt pagani . qisi Christo nomina sua in Baptismo non dum degerunt: & ita accipitur a. r. c. is pagan Alciat. Ita. panu. ι. II. in . sed nostra lex de priori signis eatione agit. Colliguntur autem ex hae regula duae theses. Prima. Quod militi liceat etiam de parte ta tum bonorum suorum testari, peν redit in L si Δι-bus. 37. q. vi milit. testam . iunct. I. a. C. eis. Quod tamen verum est , quando de ipsius militis v luntate constat, alias in dubio praesumimus eum in testando jure communi uti voluisse. d. I. a. Lquamquam. 3.I. ia testam.6. ibi DD. de test. I. Altera thesis est. Quod paganus pro parte testatus, pro parte intestatus decedere non possiti quia defunctus unam duntaxat haereditatem post se relinquit, id est, univers juris, quod iemis pote mortis habuit, sueressionem. L Aaradisi. 62. h. s. L - et q. p. is uerb. Q. Ergo successor, qui in universum ius destincti suecidit, non potest simul eet iure testati, de iure intinati eam eo sequi a quia una eademque res, diverso jure cenia seri non debet. L eum qui. a 3. in D. g. de asina Tum etiam quod testatum & intestatum d cedere pugnantia sint. h. ι. rbi, nurinia tra raram raram inter se pugna est. Nam testatum illum intelial imus, qui testamentarium haeredem habeti de ρ eontrario intestatum esse, non tam lim quilinamentum non fecit, sed etiam citius ex testamento haereditas adita non est , i institiis . sq. D. is verb. R. Testatus igitur, & intestatus eum snt invicem opposita, numquam de eodem sis mul verὸ dici posinti pugnantes enim qua litates in uno subjecto, eodem tempore, subsisere non possint. At hule tegulae obstare videntur ι vim ei A ist
dieitur, non videri absurdum , aliquando quem ex parte testatum, & ex parte intestatum deaees e. sed respondeo. In legibus illis testamenis tum per querelam inossicios fuisse oppugnatum ita ut tessatot ab initio quidem de toto testatus decessetit, R haereditas tota suerit adita, sed quod ex postfacto testamentum pro parte inva lidum pronuntiatum sit, di testator pro parte declaratus si intestatus. Ad istum igitur ea sum haec regula non pertinet, sed de eo intelligeniada est, quando testator initio smul pro part tessatus , pro parte intestatus vult decedere Noe enim seri non potest, refiagante, ut Pomp. hie ait, iure. Dico aliquem pro parte testatum . pro parte intestatum decedere non posse . non dico aliuquem pro parte testari non posse. Si enim testator Gaium institnerit ex quadrante, di Titium ex semisse . hie ass adhue deest quadransi atque ita testatus pro parte . non tamen propterea pro parte intestatus decedit, sed id quod deest, euia
libet pro rata accrescit, uncia igἰtur una aeereis
scit Caici . di dux acerescunt Titio, atque ita complebitur as. I. inresilam. 43. h. Sia A 3. g. Λhared. inst. Quamvis ergis institutici fieri posse
vel ex tota haereditate, vel de quota elus parte, vel ei tam de re eerta. L quatiens. 33. C. de land in 3. atque adeA in minimo quoque nummo. niat aurem. Dos e Ieram. Gνι. Hia1 ubi Glias in a,h. H tum de aptu. . Semper tamen tota hae-r ditas in institutionem venit, sue ex partibus
plures tint instituti, sive unus tantiim, sue der quota
186쪽
quota tantum, vel etiam de re singulari si di Dpostum. Nam si alii haeredes non concurrant ei, qui institutus est in aliqua parte , reliqua, de quibus nihil actum est, etiam invito accrescunt. . siquis. 33. in prisc. f. de vi hir. haered. quia cauissa testati, tamquam favorabilior, ad s. trahit causam intestati. l. qaamaea. 39. J. .e aquis. fi Ied. I. antiquam. 8. C. Communia de sauessen. sed quid si nihilominus testator accretionem illam vetuerit i an tali casu dicendus est deeessi sisse in totum testatus i an vet3 in totum intestatust Bart. in ea opinione est , ut putet testati ea sim illabi, R ad causam intestati recidere, in L quoties. s. 4 .fid . a 3. g. de haered. inst. Contra alii existimant testamentum subsistete, & vi juris partem reliquam, non obstante prohibitione per testatorem facta , insituto haeredi aeeresce re. Et hse est opinio Dyni, quam magis comis munem esse attestatur Iul. Clar. in θ. testamenetam. Utraque opinio repugnat voluntati defuncti: prior quidem , quia testamentum prorsus tollit,chm tamen testator testatus decedere voluerit. Posterior vero, quia scriptis haeredibus plus tribuitur , qu m testator voluit. Vertim eum Omnes actus ita sint interpretandi, ut valeant potius, quam pereant. ι. preties. 12. Lubi 3 13. J de πλειub. Catel. Cott. in memorabilibus, in verb. a .rra debem, Se ea opinio, quantumvis singularis, qua testamentum, de ultima voluntas sustinetur, di conservatur, sit eligenda, & contrariae, licet communiori, praeserenda. text. in I. fi pars ii tam de ina fit. ust. O in I. ves negare. s. J Frem1 t stam. apertam. Stephan. de Phrederici intrare de interp. stg. para. 3. circa An. Cateli. Cotta. in ver opima temonis. Idcirco media mihi sententia placet , in partem se. non scriptam haeredes ab inteis stato, ex praesumpta de collecta voluntate testatoris, admitti. Nam qui vetat scriptos haeredes iure acere stendi uti, tali prohibitione & testamentarios confirmat haeredes, & ad alias partes vacantes haeredes ab intestato satis express/ vocat. arg. L qui filium. 74. fas Somn Tubae. ι. deum. 6.ssis deicommist. heria. ut jam non ab intestato succedant, sed ex testamento. Goth. hic. Q limitatur haee regula, ut non procedat. Primis, quando quis est ea pax successionis test toris tantum in quota parte; tum quippe potest in ea parte institui, de in reliqua parte testatori ab intestato suereditur L i. de siemia. my. Secundo, limitatur respectu pix causae, in cuius sa-Vorem quis pro parte decedere potest testatus, depm parte intestatus. Bart. in I. I. G de μνομηλncles Deeius. bit n. 8. CagnoI. n. 9. iusis. Tertio per legem , aut statutum potest fieri, ut quis pro parte testatus , pro parte intestatus possit decedere;quia hoe jus non est introduetiam de iure naturali, sed jure positivo. Ergo per I ges municipales ei derogari potest. DD. in L I. r.
Denique notatu dignam limitationem tractat Andr. Gail. Eb. a. cferv. 32 . n. a 3. scit. si alicubi sit statutum, ut si iussam. non tantdm de bonis calfrensibus, verum-etiam de bonis ad Uentitiis , aliisque testari possit, quod testamentum 1 filiosam. vigore statuti factum, non extendatur ad bona extra territorium sita . sed quod testatot quoad illa intestatus decedat.
Ad L. 8. Pomponius lib. q. ad Sabinum.
T Haseniami, id est, ipsa cognatio, seu neeess.1 tudo, quae t natura proficiscitur, Iure ti2ιώ Mapes s dirimi, id est , in totum tolli. Nam ita n tura comparatum est, ut is, qui pater, aut filius est , nullo modo, etiam in seruitutem conjectus, destiat e se pater aut filius; iura enim sanguinis naturalia sunt, sed naturalia jura sunt immutabialia. & a jure postiuo tolli nequeunt. Verum, quod dixi , ius naturale esse immutabile, id explieatur vulgA DD. facta distinctione inter jus ipsum , & efectum iuris, ita ut effectus ex iure naturali resultans tolli possit, ipsum vero ius, non
μι. iam s. & ibi Mynsng. n. s. quam dissim.ctionem s recipiamus, inde efficietur, quod leges naturales directe quidem tolli non possint, sed tantum per obliquum , quod certὸ pugnaret cum regula et cuia una via notitiis , asa eomessi non Diare'. t. tum quid. de reg. iar. in s. & effectus in re a sngulis pedici pue respicitur. arg. i. D. C. de operis. pala Rectus igitur nos distinguemus ipsum ius naturale. Aliud est enim ius naturale postivum.
quod aliquid postive praeeipit, vel prohibet, ut
Deum religiose eoiere, parentibus obedire, nonoecidere, furtum non facere. Cuius iuris notam esse arbitror, si eorum , qui sua improbitate non penitus excaecati sunt, conscientias cruciet inistermissam, & spretum; & hoe ius prorsus est immutabile. Aliud vero est negativum, quod nihil aliqua de re statuit vel praecipiendo vel prohibendo, sed id potius committit legis humanae
dispositioni. Hoe itaque hominum eonstitutionibus tolli potest. Exempli gratia, natura permisit omnibus hominibus libertatem , quae tamen nihilominus iure a gentibus constituto est sublata. h. ias orem gentiam. Inst. de jur nar. gem. . citat. Similiter natura permist, ut quilibet possit -- pere feras bestias nondum in alieuius dominium redactas. h. sera igitur. II. vers. quia antem Inst. ἁ νεν. Avis. Ergo hoc ius tolli potuit. sebast. Medie.
Denique distinguendum est ius ipsum natura Ie 1 ei reumstantiis ,& specialibus explicationibus iure et .ili additis r hi siquidem tolli, & plane
mutari possunt, ipsum vera ius naturale nequa quam. V. G. Legitima debetur iure naturali. I. iam rasis . in prin .ss. ad lan. duae M. DD.in I. ναν-
187쪽
In Tis. H Reg. Bin Commentarius. II
ram. si ga/ r. sitiae sed specialis determinatio est, quod triens debeatur , si snt quatuor liberi, vel pauciores; vel semis, si sint quinque, aut
plures. Avith. nmissane C. de in . restim. & hme determinatio ortum habet a iure civili reari in Lias ea elati. iba r qua=ta pars EYbetur. C. isset d. napi. Ergo circumstantiae hae possunt omninis tolli, Maliud quid constitui. e. Risistitias. I s. tire. . ibi. . adita. Os stitia iam riseriis civisaris consaeria nem..is. de 1 stam. A nd. Gail. 55. a. pract. Asa a a. n. a. Andr. Fach. 53 4. ι suv. e. 32. Similiter quamvis ipsa cognatio sue ipsum ius sanguinis nolsci iure civili dirimi possi, ut traditur in hae lege, jus tamen cognationis , quod vel eivili, vel pra
toria ratione, propter naturalem sanguinis e n-
iunctionem introductum est, tolli, ac mutari potest i atque ita ius civile efficere potest , nee frater fiatri, aut pater filio se credat, aut Dattis vel silii tutelam administret. h. pen. Onis. Inst. de cap.
Ad L. 9. Ulpianus lib. I 1. ad Sabinum.
Sever in obscuru , quod minimum est, sequimur.
IN his textibus utilissima proponitur doctrina
de explicatione actuum humanorum, sue decora tractibus , sue de ultimis voluntatibus . sive delictis agatur aquae ut a nobis dilucidius explicetur , thesihus aliquot erit comprehendenda. Thesis prima. Verba cuiuscumque dispositi nis imprimis sunt eonsderanda, & inspicienda, quae si clara & aperta sunt , iis omninA erit inhae rendum. I siati .msin. ibi e plus vales scriptura. p. Od vi G ut ut . legar. I. Gallus. quidam. I. ibi rediasti. st. de Lb. O poli. I. Nepos Procula. 12s. O si Aod. Aleiat. 8. de verb. D. Verba enim demonstrant voliaritatem dicentis. i. Labeo. 7. h. auus dasti INL Ie σπι. N ex loquela hominis animus iudi catur. Hales. in L sed O reprobari. in prine. f. de ex stis. ac raulliam malus nostrae mentis testimonium est , quam qDalitas inspecta verborum. Bald. in .
Imo si vertia snt clara , & minimὸ ambigua, ea sunt se Decida, etiam s mens, & ratio repugnare υiesea turi L prsexis. ra. h. I .f qius apib. - - I. si alii i9. J. de astu Gus . legat. Unde tritum illud habetur, ita faciendam esse interpretaticinem , Ut aliquid verba operentur, nec stitso persua, arat stumatmia. au. L Ddf. D. ne quid is e. pMIA. L F quando. o9. de legas. a. uide And. Tiraque . in L s anquam. vo .hbenis . num. i . crsem. C. de remorant. Iovi. seeotida thesis est. Quando verba sunt dubia, di ambigia a , tunc inspicimus , quid verisimili ter a eo citratientibus actum sit, aut quid testa
puris. h. s. e. i utimas qs. Δ να. iar. in s. L M a 23. vers exist s. D. de Se b. ign. t. abi ιν. i. f. iarab. EM. P. Fab. I. a. semest. e. iq. Quid autem v tismiliter actum si ,eolligitur variis modis. Priamo ex antecedentibus, siquidem antecedentia declarant sequentia, di vicissim. i. servas purium. 3 O. β. D. D. de legavi. I. au. h. iEad patim. vos agnesias. Inst. ad L. AlviI. Item antecedentia Λ consequentia declarant id , quod mentis loco est postum. Deinde ex ipsa subiecta materia , de qua agitur. d. I. utilens idem sermo. 67. h. t. 1 si lis. 8. iaprim. J. de tam b. em . l. ex candvidia. 13. β. Papiniantis. q. f. tilia. Unde traditum est, ad naiaturam dispositionis concurrere nos debere, ubi de mente disponentium dubitamus, per text. &DD. congestos ab And. Titaque li. d. loci n. 6. Tertici ex consuetudine loquentis. t. plenum. in .e uitii. q. g. densu γ habstra. I. ex muDari. I i. in princi & ibi Bart. D. de militi test. Unde s is , qui verba protulit, sit homo imperitus di indoctus, eius verba potius secundum communem usum
loquendi, quam secundum propriam iuris Moifi
rationem intelligenda esse generaliter plaeuit. d. L fisertus. so. l. D. D. de se eas. I. I. 3., .st . ias petr R. legat. l. non aliter. 69. ι legis. 3. Albe tus Brun. in ira 3. tonstansib, mascul s. auis. 6. FH. i. Bald. in c. r. n. q. δε nova forma siluvii . Et haec maximὸ procedunt, si verba in vulgari seria mone suerint prolata : ut tradit Bart. in f quis filiastis. D. d. res m. turet Bart. in I. kge i a. ras. C h luti. Eriel. Cateis. Cotti is memorasu. in vers.
Thess terita. Conservanda in e suetudo re gionis & civitati sp ubi contractum est; omnes enim actiones nostrae si non aliter fuerit provisum inter contrahentes) interpretationem recupiunt a consuetudine loci, in quo eontrahitur. d. I. iasiptituri bas. 3η. I. r. in mim. D iu
nam. Ut exempli gratia , Quidam vendidit simplicitet partem terrae, alibi, quam in loco eo tractus , star, controversia oritur inter empi rem & venditorem, de quantitate mensurae, eum alia sequentetur mensura in loco contractus, alia in loco ubi res sita est i euius igitur loci mensura attendetur ι ejus in quo contractus est relebr tus. Fertatiens in praes. informa litist in actione ν
Hiamve b. tui cohaeret. sie eontractus celebratus eum solemnitate requista in t eo contractus, ex.
tendit se ad omnia bona , licet in loco, ubi bona sta sunt, major solemnitas requireretur, Gail.
gat suae sententiae auctores. Hi ne sngulat iter Bald. tradit in I. i. c. Na filius pra patre. quod instrumentum factum in uno loco, possit executioni mandati in alio loco, ubi servatur diversum iu , & generaliter Bald. in L iamradiise 1 i. g. is ut o concludit semper seruandum essesta tutum loci contractus, quoad ea , quor concemnunt decisoam, di quae ortu utur secundum M. C turam
188쪽
18 In Tis. Δ Reg. Lur. Commenta ius.
Atque haec thesis etiam tune obtinet, quando in alia regione instrumentum de illo contra ctu conficitur. squidem nihilominus attenditur consuetudo regionis , in qua consenserunt, atque ita contractum persecuunt Bart. in L Ginctos populos. col. 6. vers. ω primo qum ω iti DD. C. dae Summa Trim. o tiri cathol. Quod tamen accipiendum est de eo instrumento, quod regulariter contractus jam ante celebrati probandi gratia
conficitur. I. compatim'. q. D. de petnor. Non etiam de eo, de quo agitur in L contractas. 1 7. C. deside instrum.
Ratio est, quia antὸ eius instrumenti consectionem contractus perfectus dici non potest. q. r. cum ibi natas. per Glos DD. Inst. de empti crvenL Secundo procedit haec thesis tunc etiam, quando contractu; conditio est adjecta, quae ali inbi, quam in loco contractus, adimpletur. V. g. Contractum est Antuerpiae sub conditione , de postea , debitore Francosurti existente conditio impletur. Hie consuetudo non Francosuriensis, sed Aniuersensis attendi debet. Ratio est . quia conditio purificata retrotrahitur ad tempus ventionis. t. qu balneum. 9. β. 1. 2. t. ponor. II ass. ομi ροι.in pu .hab. Denique inlpicitur locus conistractus , etiamsi solutio in alium loeum sit destinata: ut si Antuerp. contrahentes, solutionem Francos faciendam destinaverint , nihilominti consuetudo Antuerpietas attenditur. Panorm .in e. I. ex . de foro tempta. Et proinde mensura usurpanda est non loei, ubi frumentum, vel vinum exigitur, sed ubi de eo fuit conventum.
Anton. Gabriel. Romanus, lib.6. coaeninu. comtus sit. de cresveti conclus. 2. n. 2. Neque obstat text. sn d. ι ωαraemisse. ai. U. de oblig. . am ubi ICtus ait: terrinaris anamtiae ue in eo loco intelligi, in quo ut Aheret , se obligavit. Quia hoc accipiendum est
secundum rubricam, sub qua illa lex est posita,
nempe de actione, de facultare conveniendi, ita ut reus ibi sorum sortiatur, atque lis coram iudisce ejus loci, ubi solutio facienda est, agitetur. a dilecti. i . ex . de far. compet. L haeret. Io. L Lamri Iustus. Haee thesis singulariter limitatur , ut non pro cedat, quando agitur de restituenda vel lucran da dotes nam quando de mutua successione viri aut uxoris quaestio est, tune non attenditur locus contractus, ubi scit. matrimonium contra ctum est, nuptiae sunt celebratae, Sc restitutio dotis est promissa, sed solum consuetudo, di statuintum Iochin quo maritus suum habet domicilium.
Quarta thesis. Quod si non appareat quid
actum sit, nee etiam certa regionis consuetudo extet, tum demum id, quod minimum est, sequimur. h. l. 9. d. I. in obstaris. ω d. I. semper in dubiis. Ut si fundus Cornelianus legitus sit, ic duo
sint elusdem nominis, nec appareat de quo te stator senserit. minor praestabitur. t. cum serum. 39. q. sta ex facto 6. D. de legar. i. Sie si legavi deiscem, aut quindecim, decem tantum videntur legata. I. si ma relictum. 43. l. D. D. de legat. I. Quod etiam obtinet in stipulationibus. I. 3 1, 3- latas io9. de Dreb. abi. Sie si arbitri, vel iudices aliquem in divellas, de varias summas condem naverint . illius sententiam sequimur, qui minimam mulctam irrogaverit. I. gem preferre. 27. h. si plures. 3. θ. de recepi. artis. t. inter 38. f. de ui ac Λnd. Alciat. in ea est lententia, ut mediam se
main , s tres diversae summae pronuntiatae sint, amplectendam suadeat. vid. Philip. Matth. ad LL n. vi. In delictis quoque Ec poenis mitior , dc benignior interpretatio est sumenda. LDrastes Ir. J. d. panis. Unde si lex aut statutum vult poenari corporalem delinquenti esse infligendam, non i telligimus membri abscissonem, sed minorem poenam castigationis. Hinc etiam benignius, lejuri magis eoosonum esse existimatur, si lex, vel
statutum poenam manus amputationis imponat delictos eam manam reci amputandam, quae est imbecillior, aut quae minus valet. Gloss. in Ma est. i q. t. I. cst in auth. sed nova iure , de servis subri v. quam DP. communiter sequuntur: quo niam poenae emolliendae potius, quam exasperandae sunt. I. pen. C. de paruis.
Limitatur baee thesar, ut minimum ita intellia gatur, ut tamen sit alicuius utilitatis. t. legato. D. de legat. I. ω ibi Bart. Et reliqui DD. Deindos favor causae vel perisuae aliud suadeat, de quare in I. favorabilis es. ias. b. t. commodior dice
di locus erit. Ad has limitationes respicit Phili p. Math. ad h. . a. 2 . ubi explicat li. quae huic quase te thesi possint opponi.
Ad LIO. Paulus lib. I. ad Sabinum.
Se eundum naturam ess . commoda eris
incommoda.dititis etiam in hac lege ad i. Quo mula, 73. princip. h. t. AIt Paulus t set Am narisam est, id est coequitati , & rationi naturali conveniens est, commoda tuta que rei enm seqvii, quem seqvi ιν in inmen. Cui consonat quod Ponti sex inquit,ia t. εω Iemit. 1 f. de ret. ivr. in s. atii semis onus,
quit, ut sincedit in onere, qui substiιω- in honore. Ex hae l. Thesaurus, in deos rig. n. 3. infert insantem expostum non a principe, sed ecelesia alendum eue, propterea quod huiusmodi infaciti e eelesa ab intesato succedat. μιε. omnes pe--
vini. C inman. δε μα g. phil. Matth. hic, s Haec regula per mulios atticulos iuris discisci est, sed nos eam paucis, iisque selectis exempli, illustrabimus. i. Sic ad fructuarium arboxes
189쪽
demortuae pertinent, quia in earum locum alias eum substituere oportet, L am 18. O. is usust. Lind. a. Sie ad emptorem commoda Scincommoda rei venditae pertinent. ι id μώ τ. f.
is peris. ω seminia. ω Mad. b. eum avum Inst. Δυ d. s. sic ex sacra institoris sentire deinbemus commodum & incommodum. LI. a. de
Inst. aB. q. Sic is, ad quem spectat haereditas logitima tamquam, commodum, non potest onus tutelae legitimae deuin re. d. I. pro meis. 7 3. h. i. a qua iem 1 ICto, usurpata est hysterologia, id est, figura, in qua naturalis ordo verborum inveni Iur, culus plurima exempla in legibus o eurrentia congessit P. Faber sibis i. semest. e. 23. sensus igitur, d. i. quo tuuia, esti quo haereditas redit, eo & tutela pervenit. Placent. ibid. Coninstant. Harmeno'. lib. 3 sis. c. 26. Unde Bart. in c. . in m. θ. δε legi . νιιιιι tradit, quod si exsorma statuti mutetur jus commune in gradu tave modo succedendi, eodem modo intelligatur esse mutatum iris in modo deserendi tutelas: quia tineia 41aereditati adiunctum est, si eutonus adeommodum, damnum ad lucrum. Steph. de Phredinte. in tracti de late prenss. ροι. I. pag. s. Hi ne quoque Pomponius in L Fibetur h. ali. . pro μης. de socio agens, aequum esse ait, ut e jus par stipabit lucrum a participet etiam damnum t unde pactum fictum de luem, ineontriseris tacietatis etiam do damno intelligitur. 4. 1 Dd D in I. de s ciet. ι β - fuerim. 19. L. σαβιρνο scio. Unde socius, qui contra voluntatem secti venetias est prosectus, non tenetur si ita communicare luctum, quod Venetiis seeit: quiaus periculum deuectavit subire. Bart. is L qi ρ -- . Insi a. f. ad Sta Tubest Angelus in L h. ita Insta de socier. Decius M, n. I. Ex hac quoque regula insignem decisionem resert Bari. intras . sua δου duom stamus. n. 6. ubi dicit, stante statuto, quod, muliere decedente in mattimonio sine liberis, vir lucretur dimidium dotis i hoe caisso si pater mariti sustineat cinera matrimonii, faciendo expensas in filium, te uxorem eius, de Me at postea ipsa uxor filii, quod tale luerum dimidiae dotis acquiratur patri, Et non marito, etiamsi mariti tam sim, dc non patris in statuto mentio facta fuerit , quod dictum Bart. pro not
bili refert, N approbat Panormit. Du.I. ω .97. incipiente , et i π imo, Em D. 8e Ludovic. R man. in aut B. ex restamento, C. de lutinis. de hoe mente tenendum , tamquam singulare , notat, demandat Hippol. de Marsit. Metia. a sq. cdm enim
pater sustineat onera matrimonii, aequitati nar rati conseritaneum est, ut damnum, quod pat tur, ciam isto lucro dotis compensetur. . Limitatur haec regula, ut non procedat, ubi inhabilitas personae incommodo .de oneri illi l eum noti facit. Quamvis igitur haereditates v niant ad se minas, tutelae tamen non item ad eas devolventur. L LII. in prisc. LI. ff. d legit.
. --d. mulier. m. Ostii. mg, nst. Sie etiam haeres legitimus minor et . annis ad tutelam non vocatur. Luis. delegis. ω. Dei, de non habet Ioeum his reguli In eo , qui culis pam admisit: eum quippe tantilm sequuntur i commoda , commoda vero non item. I. negotia. x r. fis nego M.
Ad L. II. Pomponius lib. I. ad Sabinum.
Id quoi nostrum est , sine facto nostνε ad in .
alium tran ferri non potes. T Ractatur in hae lege de transsatione domi nii , de sensus est , quod id, quod nostrum
est, nuda voluntate, nuda conventione, sint factet
nostici, id est, sine nostra traditione, ad alium transferri non possit. . Transsilio dominii geritur inter duos, danatem εc accipientem, Ze in utroque desiderantur quaedam , sine quibus hoc genus alienationis eonfici non possit. Indante tria spectanda sunt. Primo, potestas rei transferendae. Secundo, transa serendi voluntas. Tertio, de , quae ista perficit, traditio possessionis. 8c quidem vacuae. In accipiente duobus ad nanciseendum dominium opus est. i. Consensu aequirentis. a. Rei traditae aeceptione. De his nunc ordine, di distincte agendum erix. Ad transferentem igitur quod attinet primum requiritur potestas rei transferendae, unda consequens est trans serentem dominam esse opo teret nam non dominus nihil transfert, cum nemo plus iuris in alium transserte possit . quam ipse habet. traditio. χα β. de ac sis. m. vim. . mmno iuris sq. λι. Hie tamen nihil refert, Dominus ipse tradat an faciat per proeuratorem suum. q. Midarum
istis. x. Inst. δε m. divis auia quod quis per
alium facit, ipse sacere videtur, L erga nom. 9. q. nihil ia atqui . in. dom. modo iste procur tor speciale mandatum a domino Meeperit: nam tum eatenus Itans seri, quatenus fines mandati non excesserit, de si excesserit, id est, minoris vendiderit, quam dominus mandaverat, domianium transsatum non videtur, B: propterea d minus hoc insu rem tamquam non alienatam, si ea adhue eruat, rursus vindicare potest. l. I. h. I M. 3.ssis exu .misia. I. Qui fundam. T. Φ. Θωπιεν. s. in pto e r. Nisi emptor pretium quanto minoris offerat: tum enim retinere eam potest. ι. Diligentem Litem. β 3. 'Mandat.Quid aurem si maioris vendiderit ' & hoe casu omniis no transferre dicendum t quia in summa majori etiam minor inest. f. n. 8. ta l. is mandrio. Procuratur universorum bonorum, id est ἰgeneralis, nihil trans seri nisi fructus, de eas res, quae iacile eorrumpi possant. t. pyκων Io lGyam.
ctores ad has e leges conciliandas distinetuendum, C a ede
190쪽
esse censent inter pro ratorem , cui simpliciter mandata est rerum administratio, de eum , cui libera administratio data esti ut hic alienare possit, ille non item. Hane communem sententiam amplectuntur Hottom. Pacius, & alii recentiores in s. nihiι vivum. Inst. δε νιν. .iis . Idem Pacius
cim. I. Aminem. Fast. I. Uerlim hanc distimctionem non immerito improbant Duarenus in inmem adiit. δε procinia. t. q. Cuiae. ad Modesti, num inexplicatioMὲ λ ι. 63. de prino. Donetb.I. q. comm . t. r . Nam universorum bonorum
administratio, quamvis simpliciter concessa, nihilominus tamen libera tradita esse intelligitur: alias siquidem universorum bonorum administratio dici non posset, praeeipuὸ quam in rebus omnibus, exercere non liceret. Nee verbum clibera illud operatur, ut eius adjectione faculistas pro libitu res domini alienandi concessa esse censeatur. Libera administratio non desinit esse administratio: pugnat autem eum administratione
rum, non tantum eas. donare, & perdere. L
etiam res alienare, ubi id e re domini non est. Administratio siquidem in eum finem sonoeditur , ut res administrentur: qui autem alienavit, rod administret, habere desest. Denique haec uo, alienare rem domini, ει benὸ gerere, sibi invicem opponuntur. in I. r. A. is offu. pro mat. CUM Doctorum Igitur distinctione is seper habitat praedictas Ieges alia ratione, cum Duar. Cui c. di Donetl. inter se componi, de conciliari posse
autumo. Nam aut utile est domino, ut res ali nentur , aut inutile. priori casu procurator universorum bonorum alienare potest. d. I. 9. l. q. f ae vir. yen dinis. I. 18. Ose 1. de pro rat. Posteriori non item. LI. 63. I. de proca M. Egex hae lege 6 3. reliquae tres superiores interpretationem recipiunt. Porro interdum etiam non dominus dominium trans seri r creditor enim, si pecunia suo tem pore non solvatur, iure suo pignus vendit, de stradiderit, dominium transfert. I. 1 Minnit. q. st. de pignπώ. aB. I. Familia. 6. ω duam seri. C. de distr. Pr. l. ra. non novum. 46.1. de allais. rep. iam. SecundA requiritur in transferente voluntas transferendi. q. μν mestumo. Di de reri disis Ut autem quis velit transferre, imprimis requi
ritur , ut sciat rem suam esse, & pro sua tradat. Unde si procurator mandato domini rem suam tradat, quam putet esse domini, aut tutor rem suam ratione pupilli, quod eam pupilli esse exiissimet, non transfert, nec dominium recessit ab eo, quia nemo errans rem suam amittit. I. Π maior. I . . de M'. νο. ἐθm. Nee obstat. I.ser metius. s. θ. mod. quia ibi procuratori , mandat interveniente alterius, rem suam, quam suam esse ignorabat, tradenti, ideo non conceditur vi dicatio, quia vindicatio exceptione doli mali removetur , nam procurator, quamvis quasi πω curator vendiderit, tenetur tamen emptori ad evictionem : evictio est rei emptae , vel ex alia
justa causa acceptae, per iudicis semeat iam a ductio , quae praestatur a venditore Ipsi emptoss.
ri . em . quem autem de evictione tenet actio, eundem rem ab emptore vindicantem removete debet exceptio. t. inussitantem. T. e. is evictim Deinde ad voluntatem transferendi requiritur
iusta causa, quia Paulo auctore a nuda traditio nunquam transfert dominium, sed ita si justaeausa praecesserit. ι Pam. A. de amris. m. iam. Dicitur autem iusta causa titulus aptus de habilis, ex quo dominium transfertur r veluti mutui, donationis, dotis, emptionis, non ex quo usus tantum, possessio, aut custodia conceditur , ut depositi, pignoris, locati, eommodati, preearii. I. Res 8.A. commia. ιλ. C. depram so . oe
Denique nota quod haee requisitio tantem
requiratur in emptione Ae vendition ad volu tatem transferendi hoe amplids in emptione Sevenditione requiritur, ut pretium solutum sit. q. ventita r. Inst tirer. εvis. I. quia ven . 19. fistam ab L em . t. pno νευῆ. s. q. m. 'a reum. αλ. l. rruus. l . C. Δ νei uiussitat. unde venditor,s pretio nondum soluto rem tradidit, vindicara eam rursus potest, vel si nondum tradidit, quasi pignus retinere, donec emptor totum pretiuMofferat. I. Iaham, i 3. f. uer . 8. f. de αλ. e t. ni.
si venditor emptoris fidem sit secutus, quod in dubio non praesemitur, ut Aeeursius tradit. sed requiritur .ut id vel expreM, ve I tacita ex facti circumstantiis appareat. ι βιν L. 13. p. de pet in M. af . Gabriel Mudaeus. in . pud De H. i s. fiat palans. em . ubi tradita venditorem , turn
seeutum censeri fidem emptoris, si aliquando isti vendi dilationem indulgeat, Tertio requiritur in transferente traditio, quae nihil aliud est, quam vaeuae possessionis datio,d minii transferendi causa saeta. Estque vel vera, vel ficta. Uera traditio est, quando res mobilis de manu in manum datur, vel quis in rei imm bilis possessionem inducitur. Ficta traditio est.
quando solo affectu . animo. 8c interpretatione juris res transfertur. Et haec facta traditio fit multis modis. i. Per clavium traditionem. I. eloibas I st. δειροι b. empl. 1. Per instrumenti porrectionem. c. I. C is ML 3. Demonstrationem. t. i. q. Liusserim. 11.1 is atriis. ω amisi. possem q. Item per patientiam transferentis: veluti si de ponens rem apud te depositam postea ex alio tiritulo habili tuam esse patiatur. l. iure dum. I. vras vel si rem. Inst. δε νυ. Mis & hoc casu brevi manu tradita dicitur. I. ωπ. 6 I. S. I. D. Δμγ.δει. adde Hottom. M. Fast. I 2.
Ad transferendum igitur dominium traditici vera , vel ficta, requirituri atque hoc est , quod Paulus hie ait, Is, pra/ πψrum est , si e facto nostra ad aliam ιν ferri mn esse, id est, sine rios ea traditione, neque enim nuda voluntate , nuda comventione , fine traditione dominium transfertur. L ιν Diam . C. 4 pH. Ut emptio , Raae nuda conventione perficitur, emptorem clominum
non facit, traditio autem faeit: iraque ici . quolvenditur, sine facto meo, id est, sinc traditione