장음표시 사용
321쪽
Ad L. I 79. Paulus libro 16. ad plautium.
In obseara voluntaIe manumittentis fa vendum ea libertati. Hae e I. exposita est supra MLLO.
Ad L. I 8 . Paulus libro I . ad Plautium.
nodjussalierisu solvitur, pro eo est,qaasi se solvisset, vel Vsi solutum epLD Ebitor solvens alii , cui creditor solvi jusseiarat, ipsi Creditori solvisse eensetur, itaque liberatur L seuuam. 69. D. de M. Nam eum iussit meo id, quod mihi debes, Creditori meo solvisiti tu a me, di ego Creditore meo liberor. I. tumias a. 6 f eod. solvi nobis id intelligitur, quod .lii nostra voluntate solvitur. Lina tuo I. insin. D. is statue Quod si tamen omnibus integris manis datum sit dissolutum, vel Creditoris, qui solvi ius rat, morte, vel quod eum, cui solvere iusseiarat, postea vetuisset, idque non ignorantes deabitores solverint, suum profundunt. I. vero i 2.2.4'. desolat. Nam cum ex voluntate Creditoris, quae vel morte finitI , vel aperte revocata est , non solverint, liberationem non sequuntur, nee soluti repetitionem habent qui scientes alii, quam cui debeant, solverint. I. indebitum. C. de tondit I. in eb. I. β non serum. 26. S. 3M AE am. g. st. eia. Similiter si contra Creditoris denuntiati nem. I. asui ios. D. δε suum. vel ei qui ab administratione sibi concessa remotus erat, seientes deis bitores solverint, nihilominds obligantur : In omnibus vero his casibus si ignorantes solverint, equitatis ratione utilitatisque causa liberationem iis contingere receptum est. ι. Mensat-m 62. si quis breve. i8. f. δεβωι. g. Item . t O. las. maia.
Ad L. I 8 I. Paulus libro i. ad Vitellium.
Si nemo subii ι hareditatem , omnis vis ιe Eamenti Distim Cum omnia quae in testamento scripta sunt
pendeant ex haeredis institutione. L inrer rara. 3o. D. 4 lv. o pastum. Quar totius testa. menti eaput est , R sundamentum 4. an re hiregis. 3q. In l. da ligat. recte hie Ictus tradit: Si nemo subiit, id est, adiit haereditatem, omnem vini testamenti silui, id est, evanescere , N extingui, vel ut pompon. alti Nihil valere ex iis, quae intestamento scripta sunt. fine . 9. in prim. f. Erest. rati chm enim principalis eausa non consistit, ree ea quae sequuntur locum habent. I. tam prim j lis is . h. i. bene autem hie 1 Ctus ait; si nemo, subiit : Nam si ex pluribus haeredibus institutis uel unus adeat haereditatem, vis testamen is nun silvitur. LI. kaema. s. D. de test. ω
Ad L. I 81. paulus libro 3. ad Vitellium:
.uod nastius esse potest, M. at alieujus fieret,
nulti obligatio vases emere. De λί. dixi ad s. t. h. t.
Ad L. I 8 I. Marcellus libro 3. Digestorum.
Eis nihil fatist malandum s ex solemn
bina tamen ubi aquilas evidens poscit. subveniendam est. Hane L. exposui sup. M l. 9o. h. t.
Ad L. I 84. Celsus libro Digestorum.
Vani timoris julla excusatio non es. Huie L satis seei ad L ri 6. h. t.
Ad L. I 8y: Celsus libro 8. Digestorum.
Impsssibilium nulla obligatio est.
Ad L. I 86. Celsius libro Ir. Digestorum.
Ad L. I 87. Celsius libro I 6. Digestorum.
si quis praegnorem uxorem reliquis, non
disponatur, aut relinquaret, ea conditio non dieitur desecisse,s spes suseipiendae prolis si, ues quis decessitIt relicta uxore praegnante. I h. tui. 18. Fanda les. Q. se. Sed ex postfacto intelligiagitur . utthm sne liberis decesserit, nee ne: Nanis uxor postea vivum , persectumque partum enitatur, tum non videtur defecisse. I. 118. Nam qui mori ui nascuntur, numquam liberi appellari potueruiat. vide ι. qui mortui ias. ad vers. tim
322쪽
Ad L. I 38. Celsus libro i . Digestorum.
Ubi pugnantia inter se in tessi amenta inis
Q Uamvis ultima voluntatis magna sita ctoritas, adeo ut pro lege obfervetur. No Nessi I. c. i. r. b. tamen si pugnantia Testator intestamento teripserit, testamenti robur minim δobtinebit. Hine inutilis est institutio ita facta: Si Titius haeres erit, Sejus haeres esto: Si Selus haeres erit, Titius haeres estor Quoniam exi stere non potest conditio, & EM repugnare sibi videtur testator , qui ita seripserit, itaque non valet, quod scribitur. I. finitas i 6. D. δε conssit. Inst. Nam ut ICtus ait et Duae orationes pugna tia eontinentes simul falsae sunt. I. iis , M. II. ων m. 3. δε reb. abb. de qa1 lege vide Cuiae. lib. s.
O s. t. 3. de Hoti. M. I. ab . l. i. Rerum enim natura non patitur, ut duo contraria in eodem tibi
et o seeundum idem, & ad idem, & eodem tempore simul sint vera. Aristi in Categ. e. t . Quae igitur natura fieri prohibentur , nulla lege confirmari possunt, ut rationis loco in hae lege Ceusus subiicit.
. Ad L. I 89. Celsus libro I 3. Digestorum.
Papisiis nee vel , nee nosse in ea aetate, nisi ad sius Tutoris auctori ase , credituν:nam quod inimi judicio fit, in eo Tat/ro auctoritas necessaria est. INtellectis h. t. petendus est ex iis quae dixi ad L s
Ruod evincitur, in bonis non in. AIt hie Celsus, quod evincitur, hoc est, per
Iudicium nobis aufertur, in bonis non est. Nam Modestino auctore rem in bonis nostris habere intelligimur , quoties possidentes exceptionem , aut amittentes ad eam recuperandam habemus actionem I. In bonis. 32. D. de μνών. eririm. At nec ad retinendum, quod evincitur, a
ctionem habemus: Ergo id ipsium propriὸ in bonis esse non potest , licet in lata verbi significatione, in bonis etiam esse dicatur, quod bona possidemus. I. banorum 49. D. riveo. M. Hine consequens est , illum non liberari, qui rem, quae vincitur, sol Wit. t. si hominem 69. D. UGI. Sic quoque venditor re , quae vendita est , evicta, obligatur evictionis nomine. I. ex empto. .n ius. 2.A. B a L e r. t. si mamipiam. 34. 4. I . D. Ierint .
Nera sim Consatias. An quod beneficium dare se quasi ii senti Caesar refcr Useras, jam de fune a rississe existimarerar ὸ Rein φοηδι. non isdem liba Printvem. quod ei, qviem vivere exammabat. concessisset,d uncto comesiisse et Euem Iamen mori
mationem esse. T Ractatur in h. L de interpretatione bene si
cit Principis. Pro cujus immodiore explicatione duo nobis strictim erunt tractanda. Primum . quomodo beneficia seu privilegia Principis sint interpretandae Deinde per quem scit in .
Ad primum quod attinet, sciendum est, quod principis beneficium latissimὸ & plenissmὸ interpretati debeamus, & quidem latὸ sunt inte pretanda eontra ipsum Principem , sed si tertius quispiam laederet ut intelligenda sunt stricter Semper enim huiusmodi aeeipienda sunt sae prs
iudicio tertii. Suum quidem jus remittere princeps potest , alienum ius ut non potest, ita quo que voluisse non existimatur L 1. g. fi ais a Pνιn incipe. s. 1. ne sata inut. pM. Cotta in memoν s. inve=ι. piithia latissmὸ inserpretaniar. Quamquam autem beneficiorum Principis interpretatio latis. sme fieri debeat, tamen in interpretatione haec regula est observanda . quod beneficia rebus con-eest, ad succetares quidem descendant, at per sens data per flam non egrediantur, ut late ex posuimus Ap. ad ι. 68. Hi recte Netatius I Ctus hie respondet, beneficium vivo homine datum , mortuo concessum non videri , Ac priande ad filios liber sue non transmitti. au. I. 2.1f. saasen rentia sine ψ 2Iam videamus, per quem interpretatio benescii ptinet palis fieri debeat, & quidem I Ctus hie respondet Principis ipsus esse aestimationem, quem uelit beneseii sui modum esse , hoe est, an velit etiam illud ad liberos defuncti, optimὸ sorsan de Repub. meriti, transire : sic in Lex μὰλι. 3 D. de tali. O pvid. Hstis. Paulus respondet, bene hia pristipatia ipse, eximipes duere inrerpretari. Denique hoc regulare, di relativum est , quod privilegiorum interpretatio per concedentem seri debeat. e. eum venissem. ibi DD. N maximὸ F linus κει. de lail. Id tamen declaratur non procedere, s Princeps omnibus mihi subiectis immunitatem contegisseti cum enim ob mei favorem hie concesso iacta sit, ad me interpretatio &deelaratio pertinebit, quos est subjectis meis velim hae immunitate gaudete. And. Alciat. sal. nominis. s. n. l. is vers. h. quem sequitur Cotta. in isti. privilegia duras
323쪽
Marcellus librory. Digestorum.
ει qua in partes dividi non possisni .solida a sagalis haeredibus debentur. O Nera hi reditaria alia sunt dissidua, alia tn-
diuidua i Quae dividua sunt, ut aes alienum desuncti , ea hir ex pro suis partibus haereis ditariis stibeunte obligationes enim eae 1 a. ia. inter haredes ipso iure sine aliquo Iudicis facto dividuntur. L vh. C. .e sared. H. s. Ea 'qua. s. c. f. MI mi . Quae individua sunt ea a sngulis hiredihus δρ titur in solidum L ni utilia m. a. s. ex tis. L mxecatione. 8 . . a. . Deis. MI. ut si servitus promissa sit, aut legata . ad eam praestandam sinisguli., eredes in solidum tenentur. l. 'niam. 3.s is seriar. hor. Servitus enim, utpotὸ qualitas
quaedam prs dii, in partes dividi non potest A. via. . I. g. δε sentati
Is re dubia benigniorem interprefationem sequi, non minus iustius e Η, quam istiust. De huius φ. sententia dixi ad ι xo. h. p.
Ad L. I93. Celsus libro 3 8. Digestorum.
omnia θνὶ jura bare dum perinde haben isti ac si cantinuo sub tempus mortu haredes exsulsent.
De s. I. actum est supra ai L i 39. dem eius horedis haeredi damus. L velMi. 3. f. epetit. haered. Hi ne quoque haeredis appellatione proptiὸ veniunt haeredis haerede, in infinitum. . hare suppea Me. ἐν vers. n. Vide Α ΔΤ iraque i l. de retriai. converet. g. . . Ibs. s. n. q. seqq. parti et . O innas. ad DBinis. 89. q. h, seris mane de ier,. has. n. m . G ah avi seqq. Veram haec regula exciptionem patitur t nam haeredis appellatio non porrigitur ad haeredent haeredis, di deinceps ulteriores, s res subjecti demens disponentis id non patiatur & suadeat, a in L i. Mendam. o. D. δε τροι. 'n. i. Qui . f. rihil qaib. uι indu . I. A nepos. 1 p. de canitit. cum eman
tae. a. Moh lin. pag. ios. ω ρε. Adde quod s. h. non habeat etiam locum quando haeredis voeabulo adsecta est restrictio, puta i fero iandi is aprip s. Item quando agitur de odio , Item qua n. do quaedam specialis diffictio desuncti aliud requitii. vide Decium Κι. ' ,
Ad L. I9J. Modestinus libro τ. Differentiarum.
Expressa nocent , non expres non
Hane L explicavImus supti ad t. 77. h. t.
Frisiistia quadam causa μοι. quαdam persona. Et ideo, quadam ad hiserim transmi Iuniar. qua cassa sunt. Lysaperμηα sunt, ad haeredem non transeant Nuie L satisfactum est ad I. 68. s. t.
Ad L. 9q. Modestinus libro 6. Differentiarum.
Qui per successionem qsamvis longissimam GHuncta haredes extiterant, non mιnudhaeredes intelliguntur, quam qui principaliter haredes extiterιnt. SEntentia hujus regulae in t haeredem haeredis
esse haeredem testatoris, sed per successionem, noti suo nomine directo, sed beneficio alieno L . C. de Bara/. inst. I. aut vias. 14. C. de Uustactu. I sq. o. D. δε vin. Asa. Ex hac regula consequitur ut quemadmodum haeres tenetur ex contra tu dolo eu DE desun- ita etiam haeredis hines di ulteriores teneat is
Aetur . impletur etiam inhaeredis haerede. I. innΥ 04 inde toni. demens. Hinc, sicut primo hae edi damus petitionem haereditatis, ut prinuz statotis bona consequatur, ita quoque eam.
Ad L. 197. Modestinus libro singulari de ritu
nuptiarum. Sempeν in eonventionibus, non solum quod
liceι, considerandum est , sed est επή
Ad L. I98. Iavolenus libro II. ex Cassio. .
Neque in interdicto, neque in eateris cassis pupilla noc/re oporter aeolam tuIoris,
siue μοι udo est, sive non in.
De sententia h. l. scripsimus ML Tq. h. t.
324쪽
In Nit. da Reg. Iur. Commentaris .
Ad L. I M. I avolenus libro 6. Epistolarum.
Non potest doto em'ree, qui imperio MMD
Cum Magistratus sit potestas politica etiam
divina lege approbata, sanὸ ei tamquam divine ordinationi obedientia praestanda est si luresilit. 97. ros t . sinst. I. Cum autem huius ordinis ignorantiam nemo iuste praetendere possit, quippe cum naturalis ratio dictet , non miniis Magistratui , quam pare tibus ae patriae esse obediendum, idcirco non po- test dolo carere, qui imperio Magistatus non patet , proindeque ejus contumacia variὸ punitur. i. Nam vel litis damno coercetur. I. ontumacia. 33. D. de re sus. 2. vel jurisdictio ei denegatur, nulla data restitutione in integrum. t. se tisi 26. . au. PMIπ. vers. sed etsi ina strum.1. ex sub. cos.
At quaestionis est ii An ne semper Magistratuist obediendum, nec aliquando ei , praesertim vim inserenti, liceat resisteret Dispiciendum est, utrum in jure, aut extra id quid injustὸ imperet aut vim inserat. Magistratus extra ius, id est, eum publico munere abstinet, privatus quodammodis videtur, itur ei extrajudicialiter, Si de facto procedentisicite resisti potest. Menoch. de resip. precess. remed. g. n. g. ω 9. At ius ditenti, si nec imperii, nee Iuri stridis fines egrediatur , obtemperandum est sive iustὸ . si .e injuste quid imperet sertis.ss . 6.1. I, DAU. Sin se finibus non eontineat, e contra, quam quod per leges licet, quid jubeat , parere nemo tenetur, sed provocare poterit a quod si vero provocare non lieeat, aut liveat quidem , sed Magistratus provocantem non exaudiati tamen non debet resisti, si damnum illud sit eiri potes. At si damnum foret irrepa rabile , ut si Magistratus appellantem verberibus. aut gladio eedere tentaverit, tum vim illam reis pellere cuique & Magistratui resistere licet. Myns init. s. ias a8. Bodinu lib. 3. de Repub. ι. n. 38. Onciacus t .lam. phili f. s.
lavolenus libro . Epistolarum.
auo Iiens nihilsine capti/aeta Rigarip ies, eligeηdum s. qaod minimum habeι iniquitatis. Sementia h. t. haec est: si quid tam dubium
N perplexum occurrat, ut, in quamcunque inclines partem, captio , hoe est, damnum aliis quod in re redundet, tune eligendum est id , quod cum aliis collatum minimum iniquitatis in
Exemplum huius regula accommodatum misti potest ex L si serum. q. D. de aures. ιι - ἔρ ινς. ubi servus haereditarius stipulatus es, & sit. κώ cepit in diem certum i Dubitatum est an tempus satisdationis cedat ex die interpositae sipulaticianis; an ex adita haereditater In hae quaestione ni hil sne raptione investigari potest i Nam s dixerimus tempus eedere ex die inter sis stipulationis. eaptio erit actoris, quia tempus cedit. antequam agere potest eontra eum. I. i. D. δε vers. O umpor. μὰ ινς. Contra si eonstituerimus ex die , quo dominus agere possit, tempus cede re . captio erit rei, id est, fideiussoris, quia in longius tempus plodueitur obligatio. Verum elim hae regula doceamus eligere id. quod minus iniquitatis habet, quoties nihil sine optione investigati potest, idcircis hiae regulae convenienter lavol. ra d. L q. respondet, Continuo, id est, ex die interpolatae stipulationis tem ms cedere , di illud dumtaxat inspiciendum , a a experiundi potestas fuerit adversus eum qui obligatus est , non etiam an is agere potuerit, qui rem in obligationem deduxit. Haec lavol. sententia licet si a uitati conse tanea, tamen ab ecidissensi Cassius, qui existimavit ex eo computandum esse tempus , ex quci agi eum fideiussoribus potuerit, hoc est , ex quci haereditas adeatur L siser 1. 23. D. is stipa stiuare Ut hie duo ex diametro dissentientia respo sa
Iavolenus libro io. Epistolarum.
Omnia, q- ex tectamento proses eantur,na Ratum eventus ea una, si initium quoque e vitio ceperis
De b. I. tractavi ad L 29. h. ν.
Iavolenus libro I i. Epistolarum.
Omnis desinitio in jure civisi miculosa est Parum est enim, ur nonsubverii Posset. De h. i. dixi ad I. r. LI.
Mucium. Ruod quis ex est sua damna entis, nosmiestigitur damnum sex; ire. Docet h. L Pomponius, quod is non Ino
telligatur damnum sentire, qui damno sua culpi aut negligentia causam vel occasionem dedit, itaque is agere non potet, ut ei damnum ab alis in totum,vel ex parta sarciatur: ut si eulpa
325쪽
eaeptotis res sit evicta, non poterit emptor de
.victione contra venditorem agere L iura. 3s . D.
ἐν meae sie foetus, qui ex delicto surti vel inj tiarum aliquid praestitit, suae eulpae hoe imput te debet, non a socio exigere L eum tauus. 3 2 . l. xli. J. prosata. Sic si quis damnum sua culpa acceperit , ex L. Aquil. quoad damnum injuria datum agere non poterit ut ipsi damnum resarci reti 1 qua a tione. 7. h. si φιis is q. Mane. ε. ι raptim. 32. . I. st. A L. I L
pomponius libro 28. ad Quintum
Minus en actumem habere, quam rem De b. I. dixi ad L I3. h. t.
Ad L. IosPomponius libro 39. ad Quintum
Mucium. Plerumque*. st etiam ea qua uobis abire possisnt, proinde in eo statusina. atqueF
vindicare interdam, o alienare, sese mittitem in tradio imponere posmM. SEnsus s. I. est, quod ea, quae pleno iure nocstea non sunt, ted 1 nobis abire, hoe est, a nobis avocari possunt, plerumque sint in eo si tu, ae si abire a nobis non possint ι itaque iis i terim uti Possimus, perinde atque utimur rebus quae persecte nostrae sunt. Ut si rem Filio, vel alteri obligavero h e adiecta conditione e si pecunia debita non esset Q. Iuta ad certum diem , Fiscus vel alter eam venis dere poset : haec sani: conditio facit s ut a me abire ista res possit, si scilicet pecuniam non solvero ad statum diem di sed nihilominus eam vindicare possum , ει alienare, & ei servitutem imponeret Huitismodi enim vindicatio, alienatio, At imis postio servitutis fieri cum sua causa intelligitur.
Si res legata sub conditione non est haeredi persee δ. ει nihilomin sis recte vindicatur, ab haeia
rede interim , imo alienatur Ze servitus ei imp nitur . vero m existente conditione vindieatio competit Iegatario. L strvo. 69. q. sistraam. i. D. is De a. alienatio irrita fiet, & servitus imposita extinguetur. 1 B, cin. D. i. f. quemad. Arist
Pomponius libro '. ex vitiis lactionibus.
Iare natura aquam est, neminem cum a
tierim detrimenιo est injuria fieri
ur Gcero interpretatur. 3. sic. c. I. alaam est nemnem, nec minorem, nec faeminam, nec Pu
pillum , nec alium quempiam cum aberim detrime ιο ae inissa, id est, iactura de damno fini I μι- tirim: Nihil igitur magis contra jus naturale est, qua m ut quis cum alterius damno locupletetura ut egregiὶ disputat Cicero lib. 3. est. Hinc fit , ut pupillus, qui sine tutoris auctoritate mutuum ac cepit , de locupletior factus est, tiatura obligetur et Itaque si lolverit, non repetet , ne alterius detrimento ditetur L N Iuraliter. is. Φ. i. L Iqrde tanAR. inde . Sic quoque ex desuncti delicta eatenus tenetur haeres, quatenus locupletior factus est: Quod enim turpiter aut scelere quaesitum est, ad compendium haeredis pertinere non debet, neque serendum, ut haeres alieno scelere& alterius injuria ditetur. I. quod animas. 36. in f νώ - .caal. I. i. de istic . privat. Eandem qu que ob causam si praedo in rem petitam utiles, de neeessarias impensas secerit, earum ratio habetur,
uel ossicio Iudicis, vel exceptione doli. ι planti 38. θ. de petis. hare . Λt obiicitur, quod quis in usucapione eum detrimento de iactura alterius videatur locuplet ri. Resp. usucapio nihil iniquitatis in se continet. quamvis enim pristinus Dominus damno, de hinctura assiciatur. tamen facile ei iacturae occurrere, Sc id damnum evitare potuisset, si diligens & bonus pateriam. fuisset, lassiciebat enim ei ad inquirendas res suas statuti temporis spatium. LI. j. de Uacap. Itaque cum tam negligens, Ec igri nauus fuit, damnum suae negligentiae acceptum serat. Talis enim non videtur damnum sentire, qui id sua eulpa sentit. I. Fod vis. aos. v a. b. ΩΑdde. Usucapio est species alienationis. Iam qui patitur rem suam usucapi, videtur eam aliennare. t. alienusems. 28. deverb. stu. Deinde quoque non ignorare oportet gradus quosdam este iacolligendo jure , Ee aequitate; nam sicut in rerum natura aliud alio melius, fle deterius est, ita iuris Ee aequitatis regula Mia superior, alia inserior. Conveniens autem est inseriorem regulam cedere superiori. ον. t. i. s. stit. st. de H. G a . pluD. a cena At haec tegula nostra, quae dictat cum alterius detrimento neminem locupletari debere; pertinet ad privatum commodum, de incommodum, Et unius vel alterius personam solam respicit, atque ita inferior est. Usueapici vero , quae introducta est, ne rerum dominia essent in ineerto LL 1. de Uucap. publicam utilitatem, atque adeo statum Reipubι eo ernit. Ideoque superiori. aequitati
326쪽
aequitati regula nititur, proindeque par est, ut illa cedat huic, quia publica utilitas privatis commodis praeserti debet. Imo cdm usucapio ad publieam utilitatem pertineat, etiam cujusque privati interest, eam esse constitutam e quia Repub. stante res nostras caeteras salvas habere possimus, ea eversa neque nobis ipsis, neque rebus nostris
locus est, Et ut idem praeclare scriptum est apud Livium M. 6. derad. 3. Respub. incolumes, Scprivatas res faeilὸ salvas praestat: Publica perdita
Rursus obiicitur: Quod naturaliter liceat in
pretio emptionis de venditionis consentientibus sese eireumscribere de circumvenire L in rosae. t 6.
. f. de minor. Ergo videtur inde dicendum,
quod Iure naturae etiam liceat cum alterius da misno locupletari. Resp. Aliud est licere naturaliter decipere, aliud Iure naturali. Iure naturali taenori permittitur, quia id jus semper aequum. At permittitur naturaliter, hoe est, re ipsi de facto
ipso in eontrahendo alterum decipere , non autem personali circumscriptione. Naturaliter enim
quid fieti dicimus eum solum fictum demonstramus, non ius naturale, ut qui edit, de bibit, alit, dormit, hoc ipsum facit naturaliter, nec tamen facit jure naturae. Sic aliud est, dicere coniunctionem maris & iaminae naturalem esse, aliud iuris naturalis. Naturalis enim quaelibet maris Se foeminae conitinctio, sed non iuris naturalis, nisi
ea, quae fit cum ratione, quam nos matrimo niam appellamus. I. r. s. Du Minyiariss aiast. O im. Licet igitur decipere naturaliter, hoc est, reipsi de facto, seu h in eis. , ut Ito. eam vocem in N est. 97. c. I. MU He exprimit, quod vetus Interpres vertit, negotiatione, Haloander vero, ut in eommentariis fieri solet. Hoc enim natura& substantia contractus requirit, quia naturaliter vix possint emptiones & venditiones eontrais
hi, si pretii portio, Se aequalitas cum aestimatioue
rei ad exactum Iudicium revocetur. Nam experie tu nos docet, ea esse hominum vitia , ut nimis exacta in commerciis observatio plurima de maxima incommoda secum adserat. Atque ita usu commerciorum utilitateque publica sie exigente deceptio in contrahentibus permittitur, Ze toleratur; non vero praecipitur, de approbatuta iure. Neque enim huic Iutis praecepto neminem Iadere convenit usque quaque circumve tio: atque eam, ne sibi lex esset contraria, non recipit, sed permittit. At ne tamen grassaretur ominum calliditas ex arbitrio prorsus, modum
medii pretii adhibuit, prohibita ultra eum deceptione.
Ulpianus libro I. ad legem Iuliam, & Papiam.
Res iuditata pro veritate Me itur. REs iudicata differt a sententia. Res iudiea ta est lis seu negotium de quo leatentia lata est, vel eausa quae per sententiam Iudicis defiauta est. I. I. D. de senι. c re lassicat. Sententia au
tem est ipsa,eontroversiae propositae a judice facta definitio, ipsa, inquam absolutio de condemnatio 'Quia vero haee duo ita conjuncta sunt , ut si a. tari nequeant, saepissimὸ unum pro altero per
metonomiam accipitur. tu. D. C. de execur. rei Ia die. ω Capvib. mis . non nocet. Illud in controverissiam vocatur, an res dicatur iudicata, si appella
tum sit vel appellari possit i quidam aiunt, quidam negant: Qua ι dissentientes opiniones ita conciliari posse puto, ut dicamus rem iudicatam, secundum naturalem vocis significationem, que1 derivatione veI etymologia plerumque sum,tur, etiam dici quando appellatum est , vel a philari potest, atque hane naturalem lanificationem interdum etiam usurpant iuris nostri auctores, ut in I. liseriarim. I . C. ἐν Anest. At, secundum civilem de 1 legibus receptam signifieationem, res iudicata propra dicitur, quae non potest amplius appellatione revocari, atque ita plerumque aeeipitur in legibus , de in L HEνavidi. 23. . a. de condict. inde . Est igitur in h. l. nostra
res judicata quae elapsis decem diebus post se
tentiam latam nullo remedio potest attentari vel impugnarit Hujus rei iudicatae tanta est vis. uepro veritate habeatur, sive beta , sive male iudicatum sit. Liadex. sh f. de rejud. Itaque amplias non quaeritur de jure actoris, vel rei, sed de eo tantum, quod est iudicatum: unde scita Baldus ait, quod sententia, quae transivit in rem
iudicatam tantae sit potentiae, ut verum in KN sem, te falsum in verum mutet, non essentialiter sed quoad effectum. in e. in nastum era. de rem actu. n. s. Et ut altera natura jus iacit Ee originem creat. Cognol. 1. h.u. 2: Atque ita propter auth titatem judiciorum est receptum, ne actum agatur , de quod semel iudicatum est , restiniatur. l. teremtorias. 2. C. Miratri res L non posse. Et in immensum litigia trahantur, atque haec ratio esse videtur, cur de re judicata transigere, aut pacis ei nisi donati is causa non liceat L si assa. 31. c. transact.
Exemplum huius regul2 peti potest ex L Inpe
n m. 23. D. desta ι. hominis. ubi pro ingenuo habetur is, quem iudex ingenuum pronunciat, liscet revera suerit libertinus. Sic patronus est,quem iudex pronuneiavit esse patronum. L piar mero. I . f. de iatr. parran. Filius est, quem filium etiam pronunciavit. I. sive contra. , fis lib. agnosci Sunt tamen insus, quibus res iudicata pro veritate non habetur, nec sententia ius sicit. t. Est si sententia contineat manifestam iniquitatem. nam ea ipso iure nulla est l. i cara Σ. C. Fand. ρνε - c. non est nece g. I. si expresym. I9. fis appell. --noch. de arbit. - . ea est. lib. 2. cas 48 . n. 8. 2. Venales sententiae, quae in mercedem a corruptis judicibus proseruntur , omninis nulIae sunt. I. --nales. 7. C. quani. ρr M. non est necess. Menoch. d.
lib. Dcas. 3 3. 3. Sententia contra Alitum iudiciarium ordinem prolata auctoritatem sententiae non obtinet. I. protitare. q. t. exstipatitime. T. c. deflent. ω inter lac. q. In Criminalibus causis res
327쪽
In n. a Reg. Iur. Commentarius.
dicata Ita pro veritate habetur, ut tamen ve ritati, de qua post condemnationem constiterit, tedat. I. Um. a xx ty, st. εω μν.D. via P. Fabrum.
Paulus libro 3. ad legem Iuliani
Papiam. μη res videri desisse habere, qui num.
quam habuit. De F. l. tractavi MI. 83. h. .
Ad LMO. Licinnius Rufinus lib. I. Regil
larum. ρο--tio inutilis seu inrautio, ex
pinsacto tracta rem ris convalescere non potes. Huie legi siti feci adt. U. L L
Ad L m. Paulus libro 69. ad Edie n.
328쪽
Geminus Legum , & Materiarum , quae in
hisce Commentariis explicantur. AUT HORE N. MANDEWYLL, ICto.
329쪽
Furis sinultam viros iam eone sine possum. p. II. L s.
330쪽
eaiationis is νε piam per a. p. 4 s. t. tr. 4 PMd juris nemo amansferi ad virum, Fam ipse satis.