Opera omnia juridica Joannis & Frederici à Sande jurisconsultorum clarissimorum; quorum primus in suprema Frisiorum curia magna cum laude Pręses, alter non impari encomio in civitate Arnhemiensi consul eluxit, cum additionibus & elucidationibus Ioac.

발행: 1674년

분량: 839페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Letur honesti ratio in nuptiis eontrahendis, ut qu am nuptiae ob istam honestatem prohibeantur. 6 si uxor. 9. Ins. denupt. Nam propter honestatem inter patrem adoptivum , de filiam adoptivam, nuptiae non possiant consistere, etiam dissoluta per emancipationem adoptione. s. I. U.

haec adeo. Iol. de inpi. Ex his nunc consectarii loco concluditur legibus nostris nihil aliud, quam quod honestum est, praecipi, sed aliquando permitti quod minus deceat, aut honestum lit. Omnin5 enim distinguendum est inter Praeiseeptum, de permissionemr Praecipitur jure nostro nihil nisi honestum , si enim inhonestum, aut iniquum praeciperetur Ius esse desineret. Unde Cicero Philiti casta indv. Lex est inquit nihil

xliud nisi tecta Ee a numine deorum tracta ratio, imperans honesta, de prohibens contraria: At ius sepe permittit, & tolerat id, quod non decet tnon quod legum nostrarum conditores ea, quae permittunt , approbant, sed quia non possunt auctoritate de facto suo inhibere ea, sicut praecipi naturali ratione videnti Ideoque eonniventibus quasi oculis se ea videre dissimulant longe mi ribus periculis obviam venire cupientibus. sic naturaliter , id est , te ipsa & facto hontrahentibus, in emendo & vendendo se invicem circumscribere sine dolo malo. I. in caus ita. itim Pomponius. q. β. de minor. hoc, inquam, permittit lex, quo homines aliqua emolumenti captatione allicerentur ad ineunda lubentius tu

quentandaque commercia.

Similiter Iustinianeo iure ad evitanda maiora Edulterii de constuprationum mala, & quia hoc minum nequitiae omni ex parte obsisti non potest, concubinatus est per illas caelibi, nee infamia notatus aut poena peculiari affectus ta. tit. . s

M2. 74. NO 2 si T. Verum alii volunt concubinatum iure novissimo Novellarum esse si1-btrum teste Forsi. ha.tract. de Mess. inust. G. Mart. Deir. in inter Da jur. C. ex nubullane rum ii in m j . Acontub. per Nou. 6. ε . neque. I. Nov. s. s. si quis Mem. 8. Correctionis illius auctorem allegantes Alexandr. ιons sy. n. i. m. q. Sie Iura nostra graves usuras permiserunt, quia non potuit fieri, ut ii, qui abundant commodis, egentes de suo gratis ex charitatis ossicio iuvarent. Quae igitur minus honesta videri possunt, a iure Civili permittunt ut quidem ; sed non approbantur ; sat enim est, esse permissum cum non nino bonum iudicent: Nam ut ait D. Chrysostomus in c. hae ratione. go quaest. I. Quae permittimus , nolentes recipimus, quia malas hom1

num voluntat s ad plenum probibere non possit-mus, de Gregorius in c. nervi. i 3. ADG. Non sis vitio est, inquit, quod ignoscitur de non prae cipitur, in quam sententiam , ut solet, plura cumulat Tira queli: in I. connubiis. 9. Itis r. n. a. eum multis seqq. Etenim seiὸ vis permissionis, mala Se indifferentia recipit. Veidni hie obiici posset quod ab Ulp. in. I. Magitia. I o. F. i . - iur. inter iuris praecepta nominatim referatur, ut bonisu vivatur. Nam inde videtur dicendum . quicquid honestum est, iure civili praecipi, & consequenter quicquid honestati adversatur, prohiberi, adeoque nihil in honestum permitti aut tolerari: Responsum Ulpiani non ita accipere debemus, quasi omnia h nesatis ossicia legibus praecipiantur, ut ad ea homines inviti per magistratum cogi possint i Sed hoe volu t ictus, ut quicquid iure civili cautum prae Ieripiumque reperitur, id ad unum aliquod trium istortim praeceptorum vel potius principi

rum reseratur: Quaecunque enim iure nostro conia stituta sunt, ex uno aliquo istorum principi rum tamquam ex lante promanarunt. Non igitur quiequid honestum est lex praecipit aut imperat . Nam nonnumquam lex honestum tantum suadet, non jubet L i . L. n. l . de perti. commaa. rei venae

sed quicquid lex imperat, hoc honestum est, diutile.

Ad β. I.

In Eipulationibus id tempus spectatur,

quo conIrabimus. Hie s. expositus est supra ad I. IS. h. t.

Ad L. I I. ulpianus lib. 66. ad Edictum.

Nemo vide ιur staudare eos, quisciantor consentiunt. De h. I. dixi ad I. 78. h. t.

Paulus libro 62. ad Edictum.

2Sod quis dum servur ea, egit, procera

tibero facto non pote R. IN stipulationibus id tempus inspἰςimiis quo

contrahimus L simus . 78. f. de vero. g. Igitur si quis cum servus esset stipulatus sit sub conditione aliquid sbi darii & is, antequam existat conditio, manumittatur, ἱps non prosciet stipulatio in servitute secta, sed stipulationis comm dum pristino Domino acquiretur; de hae e est πι- rai. I. sententi Me qua latius egi supra ail. 18. b. et

G us libro et q. ad Edictum

Provinciale. Semper Jecialia generalibus insunt.

Haec ι. explicata est supra ad I 8 o. h. i.

ci Ad

312쪽

Ad L. I 8. Paulus libro I 6. brevis Edicti.

Cujus essectus omnibus prodesI. ejus o paries ad universos pertinent. CV m eadem sit ratio partis, quet totius est,& quod iuris est in toto quoad totum, idem iuris etiam sit in partibus quoad partes, ex quibus totum consilit, vel quae in toto continen tur L in toto. iis . h. t. ubi dixi: Consequens est cujus effectus omnibus prodest, ejus etiam partis ad omnes pertin Ere. I siectus enim latids protendi nequit . quam causa , sed causa quae est a toto , etiam necessario procedit a partibus: Igitur cujus totius ellectus ad . omnes pertinet , ad eosdem etiam partes spectare necesse est E. G. Creditore uno misi, in possessionem vel possdere jusso huius rei et sectus, hoe est, missio in possensionem omnibus creditoribus reliquis prchest. I. h.C. de bon. via. poss1 Consentaneum igitur est, ut & partes ejusdem missionis sue in damno. sve in commodo consistentes ad omnes pertineant, leproinde impenta ab isto creditore facte ad rellis quos creditores spectabunt. I. pyat π. 9. h. geneta hie . q. D. de reb. Oct. DL. po ad. Si e cujus se essionis effectus omnibus haeredibus institutis prodest, ejus & partes ad omnes pertinentis In partibus autem successionis sunt onera haereditatia , praestationes Iegatorum, actionestam defuncto quam in defunctum competentes: In has igitur omnes partes succedunt haeredes, sed ita, ut pro haereditariis tantummodo portionibus

conveniantur. exl. 12. talia. I. Pro haereditariis. a. C. de hae e . ac L

Ex qua persona quis lucrum capis, ejus factum prassare debet.

CV m natura aequum sit,eum qui sentit commodum etiam incommodi esse participem I. IO. h. t. recte h. t. traditur, eum, qui ex alicuius persona lucrum capit, etiam eius fictum praestare debere, ut pater ex persona filii, dominus servi factum praestare debet t. I. J. quod cum eo ext. EsauxilZ27. in pria. f. de peculF. Sie haeres exsersona' desuncti lucrum capit, ideoque etiam iactum eius praestare debet. l. tam a matre. I de rei mdict. t. sias est. 7. c. denegat. Tenetur tamen haeres tantummodo pio portione haereditaria praestare factum defuncti, id est, si solus sit haeres solidum praestet factum, si ex semisse ex dimidia tantum parte praestet sactum L

Ulpianus libro 68. ad Edictum.

parum esse condiIionem operiet ejus. qui quid postgideat vel habeat: atque ejus, cujus dolo malo factam sis, qu minus psi,deret, vel haberet. i a

Paulus libro 64. ad Edictum.

Nemo damnum facit. nisi qui idfecti, quod

facere jus non habet. AIt Paulus : nemo damnam facit, id est, damnum dat ; injuriam infert & facit c ita αhie ista verba intelligenda sunt, & acccipienda, licet, alias damnum facere dicatur pro damnum pati quo is teret , qκοι facere seu hahiis: ut si quis

magna vi aut iusto metu cogente aedes vicinas, ne

ad se ignis perveniret, intercidetit, damnum dedisse non censetur: quia id fecit cuius iaciendi ius habim L si suffama. q9. s. quod scitur. i. g. a jL. . vi I. Sic quoque s iudex sontes poena assici at, injuriam fecisse n9n dicitur, quia juris executio non habet iniuriam. L i'iuriarum. I s. q. r. mde injur. Et quae jure potestatis a Magistratu fiune eum animo corrigendi fiant, ad iniuriarum acti nem non pertinent. d. I. uriarum. S. qua iuret . ijstam. 6. Nisi si quis ut privatus vel fiducia Magistratus secisse arguatur. t. nec Mars rastris. 32 Quod tamen non praesumitur.

Ulpianus libro 69. ad Edictum

Noe jure utimus eui quicquid omnino pestim Lai: aut in vis publicae, aut Privatae crimen incidat.

VI, duplex est: Alia Publica, Alia Privata

vis Publica variis fit modist Primum vis publica dicitur, quae fit armis potissimum , ut eam a potiori Iustinianus definit. in s. uem lex Iuba. 8. Inst. de pub. IM. O in θ. recuperanda. 6. In Lia interdict. Deinde vis publica dicitur, quae vela public1 persona, vel a quovis publicae personae etiam sinet armis insertur. ι lege. 7.I. ad L. IV. de vi publ. Denique vis publica est, quae a quovis ira quemvis, modo publico, sive tali fit, cuius usa privatis interdictum est l. i. oest .st. Hia diu. de vi publ. seu quae ius publicum violat; veluti si puella abducatur invitis parentibus. l. cui. s. =ult. ad L. IAI. de vi pau. aut si cui stuprum per vina

insertur. I. In eadem s. S. q. ad L. Ial. de vi μIl. M variis aliis modis vis publica committitur de quibus agitur tur. Ist. st C. ad L .is vi publiea, hapud Menoch. lib. 2. de quit. Iudici caus cas SM.

Dicitur haec vis publica, quod exemplo Iudici

313쪽

rum publicorum huiusmodi violentiae executio, seu persecutio cuivis ex populo concedatur θ. I. In L depabis Vis privata est, quaesit sine armis a persona privata in personam privatam sine violatione juris publicit veluti si quis alium do possessione sine armis duecerit, vel rem sibi debitam non per judicem re poposcerit d. .uem lex Iulia. 3.last de pia. IMI i quis 3 . I ad U pri t. Et haee ideo privata dicitur, quod persecutio ejus laeso cuique sit peculiaris ac propria arg. . , r. IV. de pia. Iud. Quicquid autem vi sive publica sive privata factum est, id ipsum non tantum per Eclictum, Inde vi, vel uod vi aut clam, sed Se publico de criminali ex L. Iul. de vi pub. de pri v. coerceri potest. l. LPM'. 32. f. de panis. i. si de posse ine. q.

unde vi.

Ad I.

Deiecit, qui velisit, vel mandavit, vel ratum habuit. Rati enim halitio munLIo

compa Iur.

De h. f. dixi ad L 9o. h. t.

Ad f. a.

In contractibus , quibus doli praestatio vel bona fides inea, bares insolidum tenetur.

S. sinat. explicatus est in I. 38.

Ad L. 3JI. paulus libro 61. ad Edictum.

serὶ quibuscunque modis obligamur. iisdem

in tontrarium actis liberamur; Cum quibus moris adquirimus , iisdem in contra rium inis amittimus e ut igitur num

Og is acquiri nisi animo. st corpore Zores , ita nun amittituri, nisi in qua strumque in conIrarium actum es. Dae lex exposita est supra ad L 3s.

cἰm par delictum est duorum, semper oneriratur petitor . O melior habetur possessoris causa Vis ut fit cum de dolo excipitur pse

aiioris. Neque enim datur Ialis replicario petitori: Fi non rei quoque in ea re d Io actum sit. Issi aebei permitti poenam petere, qui in ipsam non incidit. HAEc lex exposita est ad i. 33. h. t. ver diu

potest declarari exemplo furum unius ta Lum rei, quorum alter Possidet rem, alter v

ro non. Nam ille ab hoc non potest conveniri , ut ipsi res surto ab illis simul ablata resti

tuatur.

Ad L. III. paulus libro 61. ad Edictum.

Factum cuique suum, non adversario nec Are debet. q. I. Non videtur vim facere, qui jure suo utitur , o ordinaria amone experitur. q. 2. In pornatibus causis benignius interpretandum est. DE principio b. I. vide qui dicti sunt ad LIq. De 6. nan vitur Eb ad i. 3I. Interpretatio s. fin. petenda est ex iis, quae dicta sunt ad I. 9. 2I. s. t.

Ad L. II 6. Ulpianus lib. 7o. ad Edictum.

Invitus nemo rem cogitur defendere. Quod ICtus in principio huius legis ait;neis

minem invitum eogi rem defendere, hoc intelligendum est tam de re propria quam alienarta quidem ad rem propriam , quod attinet, cum unulquisque libet rei suae sit moderatot & arbiis ter. I. in re mandata. ri. C modari. r Si quis ejus rei nomine conveniatur, non cogitur eam rem defendere , aut actionem pati, s modo malit possessionem rei, de deinde etiam rei proprietatem mittere L nit. de ei vinae L sed ara Buro. Io. q. I. iras quilemm D. de neges. Ie l. potest enim eessi re ipsus rei evitate iudicium actionem re

tuti re

similiter nec rem alienam quis cogitur desen dere : quia aliena negotia defendenda suscipereo seti est, atque a m scitiae r Itaque ad hoe.nemci cogi poterit: Nam qu mere υoluntatis ti bene volentiae sunt in his necessitas nobis imponi nequit. au. ι viam. O ibi notasti . st, de via ptibi. Pro curator igitur datur nemo invitus. I. sit suom. g. inlitus. i. f. is protur. I. intitas i . C eιλSed si Procuratot datus sit ad defendendum te pro eo consentiente dominus: caverit Iudicatum solvi. omnimodo Iudicium sumpere cogitur, e sufficit adversus dominum. stipulationem comis mitti nisi recusandi Iudicii jussim causam habeat. g. s. i. vli. O l M. I. δρ timis i. Quod si Pto- curator ipse Indicatum solui sati,dederit, an ne omnino cogatur Iudicium susciperet Inter diversi secig auctore, Labeonem de Sabinum non convenit. Labeo enim existimat eum cogendum eo, his iustam Iudicii reeusandi causam habeat. I. rus. 43. q. ult. 1. de procurat. Contra Sabinus a bitratur nullas esse Praetoris partes ad procurat rem cogendum defendere, sed ex stipulatu iam tum agi posse adversus eum, qui s iustam ea iam habeat, cur Iudicium nolit accipere, non ip

sum , nons dejussores eo nomine datos teneri : si Q a autem

314쪽

autem justam causam non trabeat, tunc eum condemnandum , quanti ea res eli, non etiam distinctὰ , id est, indistincte, ludicium accipere cogendum. I. . 43. de procvrat. Et haec Sabini se tentia obtinuisse videtur. Cujac. lib. 22. ias c. i s. P. Fab. hie n. 3. Se tantum de principio huius

tituli.

i damus actionem, eidem se exceptionem competere multo magis quis dixerit. h. a. Cum quis in alicuius locum successerit, non est aequum ei nocere hoc, qaia adversus eum nocuit, in cujus locum ouccessit. q. 3. Plerumque Emptoris eadem causa ege Lbeι circa petendum ae defendendum , quae Dio auctoria. q. Euod cuia θ e, pro eo proa ur, invito non tribu,

tura

I. 39. De g. lia. egi ad dia. 69. h. t.

Ad L. III.

Ulpianus libro pr. ad Edictum.

Ad ea qua habent atrocitatem I celeris; vel facinoris, in his ignosciturservus , si vel

dominis . veι iis , qui vice dominorum funi, veluti tutoribus, Ur Curatoribus, obtemperaverint. q. I. Semper qui dolo fecit . quo minus haberes, pro eo habendus ea . ac si haberet. q. 2. In contractia

bus successores ex dolo , qaibus accesse

runt , non tantum in id, quod adeor permenit, verum-etiam in solidum tenentur;

hoe ea. ut unusquisque pro ea p4r e, qua

haeres ea, couveniatur. Rincipium h. I. expositum est ara. q. b. . . i. au. IS l . q. n. ail. 8. h. t.

vinciale.

Creditor, qui permittit rem venire, pignus dimittit. Alienatio rei pignori obligatae non praei

dicat Creditori, quia semper res cum sua eausa, vel suo onere transit L traditia. 2 o. ινδε a ris. et. Δ a. I. si delim. ia. C. de Estr. pign. Ni- creditor expressim alienationi consentiati tunc enim censetur remisisse pignus. Atque hoc voluit ICtus hoe loco, dum ait: Creditar pri permittis,expressis scilicet verbis t nam si tantum non contradicat venditioni, non statim dicetur pignoris o

ligatio di luta. l. m. 8. F. mn. vi)Gyr. - . f. qaib. - . pen. vel f ila. su. Rem, scilicet pigno. ri obligatam, venire, id est, distrahi de alienati. pignus dumttii, id est, amittit. Ut pignus remittatur, exigimus expressum consentum, nec sussicit seientia & patientia. d. t

Ii t. q. non videtur. I. a. cum re q. de re insue gnar. Sunt tamen casus, quibus etiam tacito consensu remittitur pignus. l. Si scientit, de tacente creditore servus p gnoratus manu nussus, & libertate moratus sit I. i. C de remss. pigner. a. Si

fiscus sub hasta pignus vendiderit scientibus patientibus, antiquioribus Creditoribus, qui Pliaco potiores sunt. I. i hypothecas. 8. C. de revis. ΑΙ-nor. 3. Si unus ex Creditoribus vendat pignus,

de programmare, id est, libello publicὸ proposito

admonuerit reliquos ι ut saciendae auctioni adessent, & illi adfuerint, nee contradixerint. I. turate. q. t. 6. C. de remi spe. Si Creditor subscripserit tabulis emptionis: Nam & is consensisse , at que adeo remisisse videtur L I. ML p. non videtur. II. g. qui . mia. pign. Mi hposse3.Iuvit. Nisi fortaut testis subscripserit, tunc enim tantum cense

tur probare ea , quibus subscripsit, nec sibi praeciudicat. l. Gaius 39. F. de pignorat. G. j. G

Ad L. II PPaulus libro o. ad Ediistum.

Non ut ex pluribus causis deberi notu idens potest, ita ex pluribus causis idem possit oe no Brum esse. T Raditur hie disserentia inter rem nobis de ab tam , & inter rem nostram, id est , pro priam , euius dominium habemus: Et quidem res nobis deberi potest pluribus ex causs, ut ex causa Legati, Donationis, Venditionis, &e. At eadem tes ex pluribus eausis nostra esse non potest: Licet enim dominium' ea uariis causs, &titulis acquiri possit. I. a. q. O sinu assu ad 4 8. p. de pall. m rem a 3. tamen. postquam dominium ex una lausa qu Elitum est , amplius ex alia causa quaeri non potes , nee enim , quod alicujus jam est, magis eius siet; potest. δε itaqtie aestiris.

sionis duplicati non posse rhoe enim de dominio intelligendum est, saepe enim polJessio propri tatem . seu dominium fgniscat. I. interdum. 22.

si. Ex pluribus causis pol demus, possidendo usu capimus, usucapione Domini incimur et-go est plui ibus causis dominium acquirimus. Resp. Fallax.est argumentum, de captio in eo est, quod causa remota cum causa proxima comsundatur. Dominii causa proxima est usucapio usucapionis possesso, positionis titulus, possessionis igitur plures causae esse possunt Usuc pionis

315쪽

pionis non nis una eausa i Dominii non nisi unus titulus; quare qui usum pit ex una tantum causa, nempe possessione, dominium acquis, ita

Ulpianus libro γε. ad Edictum.

coissentire. AIt Ictus 1 Aiadeste flee. ut ecce qui vendit, tenetur nomine evictionis, licet eam nominatim non promiserit. I. non datis. ιν. 6. Qis evictιω. at qui tantum consentit vendenti, non tenetur nis & pretium acceperit. l. quidam ex laν- u. I 2.1 de euict.

Quamvis autem aliud si vendere , aliud eon sentire , nihilom; nus tamen idem plerumque tuaris in utroque Observatur. Hi ne qui non potestat enare, non potest alienationi consentire, di retrAr Cui conceditur alienare, eidem & aliena tioni consentire permittitur. I. tam quis. 163. h. . te eamdem vim habet eonsensus alienationi prae situs. quam Ipsa alienatio, unde consentiens ali nationis rei tuae, vel sibi obnoxiae non potest amplius istam alienationem instingere, sed perinde eonsensus ipsi praeiudicit, ae si ipse aliena D r. I. qutiles. D. C. de Fideuomm. L credi ν. i spitibi dixi Iap. h. r. I. a d talpam. q. φω ιum. 1 de dia. mal. extσι. L non vivitis. g. si quad. in stri . t

m ilibus in hane sententiam congessis ab Andr. Tiraquei l. in I. 1 n tiam in Derb. Danasione. n. 366. O in νerracAen. legat i. Hol. 9. n. 333. c sqq. Quod si tamen quis consentiat ossicii gratia, ut auctoritatem , & licentiam negotii alicuius gerendi praestet, & robur addat, is consensi, sibi non pri iudicat ultra , quam ad actus illio, valia ditatem requiratur, nee ita consentiens iure suo renuntias existimatur. I. Gaias 39. θ. depitvi . . . ω ἱM DD. i. sum quaa m. C.de a im .ιαM. Tiraq. is retractu. tua . h. i. glest. 9. n. 339. O 266.

Ad β. I.

Refertur adaxiversos, quod public s

per majorem partem. SEnsus h. b. hic in t Censetur omnIum senistentiis approbatum quod major pies alicuius collegii vel curiae decrevit. l. quod maior. I 9. Duma,ap. I. nulli. I. ibi. Cum partes Messem. f.

φιρι---β. I. G. 19. A. de sui. ω cmas. Δι. ab M. dc ut tria lor pars decernere potest, ita, Quae omnium consensu ac voluntate pro eollegio

Acreta sunt major pars omnium stet collegii dux partas rursus antiquare possunt. Ioann. Budin. is

re b. M. 3. c. I. n. 333. Non est autem necesse ut maior pars totius Collegii aut ordinis consentiat , sed sussicit, s maioris partis c ex eorum quieoovenerunt & adsunt) maior pars consentiat ut ratum habeatur, quod decretum est. I. uti. C. de vias. νεν. ei Bas. ιι. ai. Atque ita Aro rensuit, cupis omnicinem sequitur, di usu forensi iamdudum inoluisse testat ire P. Fab. h. Merius Διψ. m. n. . At fingamus Collegium constare numero S. collegarum, de quatuor e sentientes quid deis cernerent, tres aut ε ccinxrarium sentirent, denique octauum singularem sententiam severe. An vas

bit decretum factum a quatuor tamquam mais toti parte ' Et non ualere decidit Boetius L ΔιM. I ii. quia maior pars respectu minorum partium non potest diei maior pars Collegii. Ut autem decretum aliquod valeat, actum sit oportet 1 majore parte Collegii vel eorum,qui tunc adsunt: Nam

ut dixi) non omnes leoli gas adesse oportet, ut decreta sint rata, dum tamen omnes convoren tue , sed sume it duas ad summum partes adesse, etiamsi non omnes consentiant, sed maior tantum

eorum pars, nis fortὸ lege aliqua caveatur, duas 'partes totius Collegii in eadem suffragia consei,

tire oportere.

Sed eum quem dix Imus eos legarum eonsen

sum in ipso Collegio seti necessi est . alioqui nihil proficit collegas omnes seorsum, & separatim extra Collegium eonsentire: Neque enim piciCOlleg o si quod collegae seorsum faciunt. Catet .

Cotta. in memerabilis. in uerb. Calgetis. Atque Ita plus poterunt duae partes collegarum eoactae simul quam omnes collegae seorsum consen'

tientes.

Sed iis qui hactenus diximus obsare videtur Regula, quae diictat, Quod omnes tangit, debere ab omnibus approbari, id est, omnes in id conissentire debere vel expressὸ vel tacitὸ t. qnia omnes de ru. μν. in s. Resp. In omni actu ac societate id , quod ad omnes seorsum a communione pertinet , vel, quod commune est omnibus ut singulis , debet singulorum assensione & voluntate seri, nee ratum est quod fit a majori parte. I. presandam. I i. si deserint. νήρ. ma. I. in t eluda. 8a

Praeterquam in eastas except Is in L Iin gratiam. I. s. ali. g. de pact. I. D. C. qui An. ι . pl. At si ea res non sngulorum, sed de universorum, tune maximam partem cogensum ilibuta satis est. h. s. Iust.

Ad g. r. .

316쪽

Ad L. 161. Ulpianus libro . ad Edictum.

In jure Civili reuprum est,quoties per eam, e in istere 2 eondiιienem nen ιmpleri, sat quo-mium impleatari perinde haberi

ae st impleta randitio fuisse . quod ad

tiberta res o legata . o ad haeredam inis stitationes perduciιur: auibus Exemplissipalationes quoque committuntur , cum per promisorem sectum esses , qu minus Iripulator conditioni pareret. De b. L diximus vi I. 39.

Ad L. I 62. Paulus libro o. ad Edictum.

Eue propter nusitatem recepta sunt, non ' debens in argumentum trahi.

Ad L. I'. Ulpianus libro 31. ad Edictum.

Cui μι ea donandi, eidem es vendem di , ct comedendi jus HI.

Hre L explicata est ad ι. II.

. Ad L i 64. Paulus libro si. ad Edictum.

Ad L. I M.

Ulpianus libro 13. ad Edictum.

tire alienationi. Cui autem donare non' eoureditar. probandum eris, nee si d nationis causa consenseriι, ratam ejus voluntatem habendam. Hae L exposita est supra ML xi.

Paulus libro 48. ad Edictum.

Rui rem alienam defendit, numquam locuples habetur.

De s. l. actum est all. 93. h. t.

Ad L. I 67. Paulus libro 49. ad Edictum.

Non videnIur dua, quα eo tempore qs. ηιar, aeripientis non μοι. IN Principio huius legis exerimitur propria vis & significitio verbi Dandi θ quod nempest rem perfecte accipientis sacere. I. ubi amem. 73. s. D. de Wis. Me. h. fit itaque. t q. Inst. δε actio. Dare enim differt a tradere, quia tradere est transferre possessionem ι.sirem tradi. 28. D. e ver viet At dare est dominium transferre h. I. ω d. t. tem. Interdum tamen dare improprie accipitur pro tradere. ut in L qm haeret . qq. f. iaci M. ω Deaeost. Pertinet autem b. I. ad actionem aquae pluviae arcendae r ut P. Faber. b. ω Cuiae. L 2q. U. e. q. monuere. Ea actio datur soli d mino , cujus agro aqua pluvia nocet ex opere manufacto in lando vicini. I. Amos. q. l. i. D. de aqua oe aqua plav. an. Non datur igitur ei qui agrum bona fide emit a non domino, quia is ager non videtur bonaefidei emptori datus, eum eo tempore quo dabatur non fiebat accipientis. vide de hae re omnino Cuiae. d. M.

s .i Iussa Iudith aliquid fatiι, non Vide ιαν dola malo facere: quia par Φre neres

Cum Iudici quisque pari re debeat, adeA ut

auctore Baldo is Lia C. pMnd. appest. ne νῶν.) non si major contumacia qu m ludire inoffendere & illum sternere in non parendo. Recte hoe ICtus tradit, illum a dolo excusati qui iussu Iudi eis aliquid ficit, ejus enim, qui pa σε re necesse habet, nulla eulpa esse intelligitur. L is L nam. I 69. h. t. & alias saepe necessitas, etiam detracta Iudicis auctoritate doli suspiei nem eximit 1 qui cam matre. Iq. g. si parentea. D. Mn. sitiri. Exempla l. 4. - in I. D ις. q. β. r. D. δε re Q. O u ι- βην. L AB. I. 4ν. 2. D. de minoib. I. Quamquam. q. D. de aq. O M. No. an. Quod de Iudice hie traditurod mult3 magis in summo Principe ac magistratu proeedit, ut patet ex l. In flamma. 2. ε. Castas. 3. π L qaia Primipis. 23. l . de aqua pis. inuad. Nam qui Magistratusam perio non paret. is dolo non carere dicitur. Lma potest. i99. Inf. h. LVertim haec regula tanthm procedit quando Iudicis mandatum iustum est, & emanavit iuris ordine servat . vel saltem quando dubium est, an st iustum vel non. Ubi autem eonstat esse imiustum. vel f Iudex quid praeeiperet, quod ad ipsus ossietum minime pertineret. tune iussus iudicis non excusat. DD. in I. iuste possis . I. I. is Mis vis. p. q. Nam in his nulla est necessitas parendi: imo quilibet privatus licite resistere potest I iei extra

317쪽

In Tir. H Reg. M. Commentarius.

ita iudicialia fle de facto meia entii Myns. Solebat Iudiei in stru2Is Iudieiis erita sorinom. q. abs 8. Hine consequens est hane regu- mula praescribi, a qua in iudicando recedere illi tam multo minils prueedere in his quae atroeita- fas non erati Quod si igitur in iudicando egre

tem facti seu steteris continent. I. ad ea. Is 7. h. t. Magistratus tamen, Iudicis mandatum ex. diatur limites praescriptae sermulae, sententia lysius rata non erat, quia id ab ipsos tum est,quod sat 1 poena ordinaria criminis, licet non extra- ad ejus officium non pertinebat, atque haec re ordinaria. Iacob. Menoch. lib. a. de a M. Lia. M'. U. 32q. Maranta L . r.

Ad L. I 68. Paulus libro I. ad Plautium.

Rapienda oceasio est, qua nabet benignius νό ηsum. q. r. Euod faciam eis , tum in obscuro M. ex eritione cujus, ea ι

interpretationem. P Rincipium b. i. explicatum est ad I. 1 o. b t. Φ. r. Interpretationem accipit ex iis quae dixi ad i. 9. h. t.

Ad L. I 6'. Idem libro t. ad Plautium.

D damnum das, qui jubet dare; Eius veronusta casta es, cui parere necessest. q. I. Suod pendeι, non M pro eo qua ADE Principio h. l. actum est ad I. q. σ

licet, non est pro re quasi sit. Quod enim in pendenti est , potest fieri & potest non fieri, Ac quamis vis spes sit , quod aliquando id ipsum suturumst, tamen verum est adhuc non esset Aliud enim res , aliud spes est. gula non tantem procedit in Iudire Pedaneo, sed etiam majori Iudice, seu Magistratur nam Magistratus extr1 territorium suum, si ius dixerit. nihil agit. ι. Lar. f. dejmi L emni. Iad. t. unita. C. qui

pro sua uti RSie si dedit tutorem aliquem suae IurIsdiction Inon subiectum, datio ipso jure non valet. L Divi.

At contra objici possit, quod si quis citet aliquem suae Iurisdustioni non subjoctum, is necesse habeat comparere, alioqui punitur ut coni max ι. 2. f. si quis in ius vocat. non init. ι. si quis ex aliena. s. st. de tu P. Atque ita factum , quod ad jus dicentis ossicium non pertinet. valet. Resp. Distinguendum est: aut notoria Iudex est in

competens, de citatio non valet, nec citatus com parere ccitur. I. a. s. uls. I. R. Is ne quis inius Boeat. Di exim . aut hac de re ambigitur, Zetum citatio valet d. I. s. 1 is Ladis. Igitur b. Lium proredit, quando constat ea, quae facta sunt, non spectare ad ossicium Iudicis.

Ad L. III. Paulus libro A. ad Plautium.

Nemo ideo obligatur, quia rece arus es ab aso, quod 'a ιerit. CErti sunt obligationum modi quibus tam

quam vinculis ad dandum , vel faciendum obstringimuri Ideo aut nemo alteri obligatur, aut Sie pendet seu in suspense est ius patriae pote- Me tenetur, quod agendo cum altero recupera statis , cum pater ab hostibus captus sit. ab re possit, quod illi praestitit, ut regulae loco hic hostibus. s. Inst. qni . mia. ροι. pete'. silvis. Similiter obligatio sub conditione concepta pendet ex Paulus tradit. Quae regula vera est in eo, qui iure alias obligatus non est, qui utique nee ideA

eventu , itaque pro eo qu si sit, dic n Potest. obligibitur, quod recepturus sit ab alio, quod Nam ut dici solet condition. ra nihil ponunς prati iterit. ut ecce, qui pro debitore solvit actio inesse. l. si quis sub constro . 8.β βρο .msi μου. ne negotiorum gestorum a debitore, recuperarem. Itaque non est revera debitor, qui sub con- espmd solvit. l. o o. 39. D. δε α. Lditione promisit, nec antequam conditio exist i, Nemo timeti Heditogitur pro alia solvere, quia actio nata est ι. tred rares I . t. constionale . q. t. recepturus est.quod praestili Hrae dum ais. D. de verb. Bu. Quo madmodum, Sie s in su ζ duorum communi opus ab uno nee revera homo est qui adhuc in utero est. I. Heiorum iactu mi . Quo Diuu . vicino nO--rae dum ais. D. de ver . Bu. Quo madmodum, Sie s in fundό duorum communi opus ab uno Me revera homo est qui adhuc utero est. I. I; Heiorum iactum sit, quo aqua pluvia vicino ΠΟ- f. de Cor τι, tantum spes est exiturum, si eeret, alter, qui opus non fecit, nec facientis non ab ri Iat mater. . eio consensit, non tenetur actione actuae pluViae in hoc. ut expensam praestet tollendi operis, nee Ad L. I o. ideo etiam magis in hoc tenetur, quod si eam - . . I rit . expensam secerit, quod amplius Ga portione

idem libro 3. ad 1 lautium. impenderit per actionem communi dividundo sum a Iudite, quod .d of tum ejisj x v pino, LYMPm cst. FUL

V . γή - a. pla. arti act. Vera est igitur l. regula in eo. non pertineι, ratum ' qui iure obligatu, non est . Sed vera non est, in D 'ula hie 1 Paulo tradita, Be relata a P in eo qui obligatus est. Veluti nomine servi com . A . tifice is si ea qua de να. ων. in s. variis ex- munis Dominorum singuli iure ipso tenentur inemplis illustrari potest, uos paucis contenti eri- solidum , quod iniquum sit , eum , qui eum uncimus. contraxit, divit ingi in plures & vel eo maximὸ.

i R. snguli

318쪽

siuguli condemnantur in solidum quod ips; pos-

snt 1 extetis consequi, quod amplius sua portio

Paulus libro s. ad Plautium.

In eonfrahenda venditione ambigatim P ctam eo rura venditorem interpretin-dam eu. Ambigua aalem infensio ita

accipienda est, ar res fasia actori sit. Duae sunt h. 1 paries: Ρi ima pars vult in

contrahenda venditione ambiguum pactum esse anterpretandum contra venditorem, altera dictat ambiguam intentionem esse accipiendam pro actore i ex quibus collatis patet aliud observari id negotiis contrahendis , aliud vero obtinere in actionibus exercendis: de singulis separarim v Ideamus. Pro interpretatione prioris partis in memoriam revocanda sunt, quae dixi supra adl. 9. nempe in omnibus negotiis primum inspici debete id , quod velis militer inter contrahentes actum id ipsum esse colligendum vel ex anteceis dentibus, & eonsequentibus, vel ex subiecta materia , vel ex eonsuetudine loquentis: quod s ex his, quid actum si, colligi nequeat, deinde con .sderandam esse eonsuetudinem illius loci ubi

acintractum est, ex ea enim omnes contractus, se

actus interpretationem recipiunt: quod si velis certa regionis non se eonsuetudo, tune id accipiendum esse quod aequius, benegnius, & huma- illus est. Ex his nune rem in seitur , Quando pactum ambiguum venditioni a venditore ess adiectum, tune s res aliter explicati nequeat, id pactum esse interpretandum eontra venditorem: benignius enim , Ae humanius en, ut contra eum fiat interpretatio, qui apertilis & elari ils non est locutus. I. servitas. 23. D. aesertis. tiri .pris. iuncta I. rem in Iue. 13 .dae torras. e t. Sandio assentitur Phili p. Math. II. in ambigati. s. sie si emp-eot legem minus apertὸ dixerit, interpretatio fiet

contra emptorem pro venditore ut traditur exis

legi Iacob. Cuiae. M. i. obs e. Io. O M. 9. c. I . O in I. 83. δε vesb. olla. emendatrices admovet

manus, & pro ver venditar) verbum C μον)ponendum esse putat , ea praecipue ratione, quod

lex non ab emptore dicatur eou tractui sed a venditorer verum hoe nomine Cuiae. 1 Forneriosb. 2. Hesi. e. ig. Francise. Hot t. lib. 2. re p. ami--um. ι. io. Fabro & Rae vardo hie iust/ e8pr

henditur. Nam illud Cuiatii praesuppostum ab

emptore scilicet numquam legem diei salsum est i quἱa sicut venditio a venditore contrahitur. id est , eoncipitur legibus propostis, ita emptici

ab emptore. I. cum mans . 8 o. s. i. D. de cotrah.

F. Et quoties venditor ambiguae conventio nis author es, apud Ititis authores venditionis

nomine contractus fgnificatur ι. ιam in lege. 3 s. ae t tras. e r. O h. I. Λώβ. At lex obscurius ab emptore dicta ad emptionis contractum refertur. d. i. sq. de caΛινδε. e t Nee in contrarium urget.

t. vete ιλ. 39. A. de p. I. Ibi enim non simpliciter dicitur ambiguam pactionem venditori vel I catori nocεre, sed adiicitur, is quorum fuit potestate legem conscribere apertius. Ex his igitur consequens est , in contrahenda venditione contra venditorem, in emptione conistrahenda eoiur1 emptorem ambiguum pactum esse interpretandum, unde a Pontisce generalia

regulae loco traditur m ι. tomya. I T. de ret. ψν. in s.faciendam esse interpletationem contra eum, qui

legem dicere potuit apertius, sive is emptot stis .e venditor, sue alius quilibet. sie in stipulationibus verba contr3 stipulat

rhm , qui legem dixit, interpretanda sunt. I. In Dialia ista. 3 g. s. in stipularia bas. 18. D. de in . eul. Idem obtinet in promitare, s legem obseuram dixerit. I. qui quid astringenda. 99. in D. prisc. p. de vers. ML Ratio autem si regulae est, quod sibi imputare suaque imprudentiae expensum titte quemque contrahentium oportet, quod ambiguὸ, minus live aperte locutus fuerit. Deinde mea

fit suspectu esae debet, qui obseuro sermone utitur , quasi non bona fide , candide & stieeta

in negotio gerendo versetur, sed fraudem aliis uam eultet & advelsario insdias tendat. Atque

actenus de prima L Hya parte dispeximus. In altera parte traditur, quod ambigua intentio , id est, actionis sermula pro actore fit interpretanda , ut s duo sol sticni & ab actore peta tur Stichus, nec constet inter litigantes, de quo actuiti sit, is petitus videbitur de quo sensi actori Quamvis enim vulgo dici soleat, id in iudieium vetiisse, de quo actum est intet litigantes, tamens quirat ut quid actum sit ambiguam orationem

ex Ooluntate, ae sententia actoria interperabimur, nee inspiciemus quid reus exissimaveriti is enim ne condemnetur, semper id, de quo agitur, convenisse , aut se eonsensse negabit. vid. schneid a ι ι. Ind. A MEI. n. t . Itaque rectὸ Celse, de siniebat Id non uenisse in Iudicium,de quo actum est nominatim , ne veniret. . solemus. ci. p. de lais D. ideo autem receptum est ambiguam intentio in nem pro actore esse aecipiendam , ne Iudicia res

dantur illusoria L fi qess. 66. g. de Ius praeterea ruditia exercentur invito reo quare non est mirum, si in his aliud si reeeptum,

quam in contractibus, ubi utriusque voluntatem, Et consensum exigimust.

At dices, quod savolat iliores snt rei qu mactores. i. ir . h. t. Et quando partium iura sunt seu a, reo potiti si vendum si, qu m actori titura sitim. ii. ia νεχ. iar. in s. Sed dicendum istes regulas de ambiguo, quod circa jus oritur, esse aecipiendas. Hane autem nostram de eo, quod nascitur ex s. -

319쪽

In Tit. de Reg. Iur. Commentarius.

Ad L. III. Pauluς libro si ad Plautium.

In eandemnationem personarum, qua in id, qaod facere possunt, damnanrur, non ι ram quod habent, extorquendam edi

sed ct imarum ratio habenda eu , ne

De initio b. I. dixi ad L 28. ,

Cum verbum, RE ST ITUA S, in lege invenitar , etsi non specia iter de stultibus additum eis, tamen etiam fructuν μοι re uiuendi. V Erbum, Restituas, in legibus, & edictis

plenam significationem habet, ut fructus quoque restituantur, veluti in interdicto cunde vi & in actione Pauliana, & Fabiana I. vide mus. 38. g. in Fabiana. q. p. den M. Imo hale est natura Zc propria fgnificatio verbi myra re, ut scilicet significet non lotum ipsam rem exhibere, sive praebete, sed rem cum universa sua causa, accessione, fluctu, usura, di omni commodo, ac emolumento reddere. I. Restimete. 2 2. I. Plura . ω I. .is vreb. signis Quae cum ita sol, inde consequitur primo, male DD. tradere, si actor petat simpliciter sibi restitui, nee mentionem faciat fructuum restituendorum , Ludicem non posse pronunciare de fiuctibus ante litem contestatam perceptis, ira post alios docent Boetius deris. 18.

possit impertiri suum ossicium, nisi imploratum. ι. q. l. hκ avum. 8. ' de danis. infect. Vetum, hae DD. sententia insuper habita, dicendum , quod eum restitutionis appellatione fructus, di aceessiones contineantur, qui sibi rem petit, etiam fructus, quos vice accessionis praeissare oportet, petat, nec necesse habeat eos nominatim in libello petere. Secundis, ει illa sententia ex praedictis erronea convincitur, qui DD. existimant, quod Iudex in sententia sua apertὸ sacere mentionem fructuum debeat, alioqui i lii restituendi verbo non veniant. Ne semia Le f. ω vide Goedd. ad L L

Ad I. 2.

itu quesa mora notet, quod se in dum bus reis pro ιιendi observatur. De M. dixi ad L 74.

Ad LDolo facis, qui peris, quod reddi

tiarias es. Platinet h. 4. ad Exceptionem doli mali, qui obstat et , qui petit, quod restituturus est ii,

a quo petit. I. Dias. 8. de exce*ι. LI. nia. Non autem obstat ei, qui petit, quod alii redditurus est, non ei, eontra quem agitur ι.uater. qq. f. i. p. ιβ ι. κοινim, nisi etiam tertius ille ei, unde petitur, reddere debeat. I. 3 Aniauras. 9. 6 ah. s. de ιMAB. Mus dat. - non secat. Quamquam autem vulo DD. ediistiment hane regulam etiam obtinere in interdictis adipis. eendae possessionis. innus inti duo Iallit. de ret. Iuti in s. N alii, quos ei tant, di sequuntur Harimannus Pistorius tu. a. φ .ius. φ . 39. n. 36. Ferd. Vasquius. itis. ωα s. c. 8 p. tamen verius est, hanc regulam tantum locum habere in petitoriis Iudiciis, non etiam possessoriis, in quibus plerumque interes actoris propter retentionis commodum habere rem ipsam, itaque hie nihil proderit Reo . s Merat incontinenti probationem de tute suo. ara. l. i. si quod Ieratorem. Ae ibi semb. a. q. oldendorp. visu. a. G. a. vers practia

ra. u. 3.

Ad L 174. Paulus libro 8. ad plautium.

diui potest faeere, ut passu eondiιioni parere,1σm posse videιur. h. t. Euod quis, si v ui, bab re non potest, id repudiare non psti est. DE Princip. h. i. dixi ai L 18. De q. I

ad i. s. h. t.

Ad L. 17 I.

Paulus libro II. ad Plautium.

In bu , qua effetam per libera fri per si

nas, leges desiderant, servus intervenire non potest. I. Non debeo melioris ton ditionis ege, quam auctor mesu, a quo j in me transit. DE initio b. r. dictum est ad i. 22. h. ia

Ad L. I 76. Paulus libro I 3. ad plautium.

Non est singula concedendam,quod per Ma giIIratum publicὲ νομι ferie Ne oecast sit majoris tumultus faciendi. Cum seditionibus nihil pernitiosqs sit, itiatiue totus Reipub. status tape labvertitur, R. a Iuris

320쪽

uti, nostri Conditores omnem tumultus occasonem diligenter praecidendam esse existimarunt: Proindeque constituerunt, ne privatis hoe facere

liceat, quod pabiles per Magistratum fieri potest. m. tis. C. nerris in Ioa causa Lili. Nam ideirco Iudiciorum vigor, jurisque publici tutela in m dio constituta videtur, ne quis sibi ipsi permittere valeat ultionem L llas. t q. C. de Iu ais. Et ideo legum reperta est sacra reverentia, ut nihil manu, nihil proprio ageretur impulsu. Quid enim I bellica eonfusione pax tranquilinia distabit, si per vim litigia terminentur, ut Ie- tur apud Cassi odor. M. I 2. varior. c. q. reserente P. Fabro h. Hinc Debit cir non est vi terrendus, aut solis vere cogendus, sed Iudici debet eonveniri. t. Nepotes. 9. C. de obi: σact. Et Creditor qui secus seeerit, ius crediti amittit. I. extat. 33. f. iaeo pria mei. raus i. pin. ad L. M. de vi privas. Sie si quis rem suam vi rapuerit, non per Iudicem petierit , ejus dominium amittit, si rem alienam, quamvis suam existimaret, non silum eam restituit, sed etiam ejus aestimationem. L silvis. T. C. unde vi. Similiter, nemo pecudem ali nam in suo iando pascentem necares aut includere potest, donec pecudis dominus damnum emendet L ptisas. 39. h. quam uis. I. f. ad L. LMulti tamen volunt in hoc casu locorum consumtudines spectandas esse, non autem Ius scriptum, quas seripto iuri eontrarias in hoc casu esse seriis bit P. Railius incinsuer. Pict. & Pirrhus ad C suet. Alluc Speculator in ii. δε actore versseipone invenio. tradit peens in hae hypothesi includi posse, ερ detineri verum tantisper dum eius Dominus appareat, ut in eum possit actio institui, restituto pecore , Gothos . ad d. l. 39. k. I. A L.

venientur , quae detentionem pecoris tantisper videntur permittere, donec cautio praui ita sit. I. Hoc.9. s. l. θ. de damn. insic I. ι. g. β. de latent. quam opinionem tuetur Bart. N Zas ad ἐ. I. 9. & MD sanus ad consuet. inver. Franc. Mignonius ad Comae t. indet. Quod tamen Oldradus aut horitate λ non admittitι Denique nemo pignorasonibus, seu repressa liis sine magistratus sui auctoritate uti potest, ut ' recte ex b. tegula colligit P. Faber. h. n. 2. Verum haec regula non est perpetua, sed aliquot casibus vitiatur: Primum enim populantes, latrones, Se militiae desertores possunt 1 quocunque confestim opprimi sine Iudice. I. I. ω 1. C. 4Mia. sic. unituque st D. Iud. vrad. 2. Licet Cre ditori debitorem fugientem propria aut horitne apprehendere, & pecuniam secum serentem ab eo auferre. ι. ais pratior. o. q. si debimum. I 6. st . qua infravd. Credis. 3. Potest aliquis ex pacto occupare pignus sibi obligatum propria auctoritatesne Iudice L pen. C. de pirεν. cI. l. 3. c. de Uran 6. Opus factum in meo selo, Ze 1 me posseta etiam propria auctoritate destruere possum. l. Fem sim. 29. f. ad L. A si. L stafi inter. 27. de semit. nis. Παλι.si viseae. Ia. F. si adimaam. 2. g. -ο vi, av ιlam. . Denique siquis vi deiiciat a terum de possessione , potest ab eodem Invicem dejiei, dummodo hoc sat in continenti, non ex

intervallo. I. Quia est. I. F. eum.Πιν. 9. i. naposostfuanem. l .f. de is GP vi armat. Hisce adde cain

sum I. Generis. s q. C. de decurimib. ubi plures, &similes casus ex diversis E. allegat Gothose. ia

Tt Adde quod Cagnol. ad h. I. moveat hanc quaestionem r An taceat famulo surati tantam quantitatem, quae aequivalet suae mercedi, quam aliter consequi non possit i De qua quaest. vide Hippol. Bonacoc in tramitiari servis viminalis. νεκβ. Ii q. per ιMum pag. mihi. 72.

Ad ἔ. I.

Infinita es aRimatia libertatis O

Ad L. III. paulus libro 14. ad Plautium.

Aut in jus. dominiumυὸ alterius sacco dii, jure ejus uti debet. E licatio prisc. h. i. petenda est ex iis i que

mo videtur dolo facere, qui enostri

causam , eur non debeaι petere.

Q Uemadmodum is, a quo petitur non v

detur dolo facere recusans solvere, cum ignorat quantum, Bd eui solvere debeat, id est. non poteli improbus videri. l. 99. h. t. ita quoque actor non videtur exequi, id est, petere dolo malo, qui causam ignorat, cur petete, stique exequi non debeat, itaque repelli doli exoeptione

eept. Id quod itu demum verum est, si iustam ignorantiae causam adferre possit, qui se, quod petere non debeat, ignorare adseverat. .

Ad L. I 78. Paulus libro I 1. ad plautium.

Cum principalis eausa non consistit, ploramque nec qu dem, quae seq. n- tu . Iocum habenti

s , E h. i. dixi supra ad L nihil duo I 29. F. tam

SEARCH

MENU NAVIGATION