Opera omnia juridica Joannis & Frederici à Sande jurisconsultorum clarissimorum; quorum primus in suprema Frisiorum curia magna cum laude Pręses, alter non impari encomio in civitate Arnhemiensi consul eluxit, cum additionibus & elucidationibus Ioac.

발행: 1674년

분량: 839페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

Ad. L. m.

Paulus libro. 8. ad Edictum.

Nihil intereu, ipse jure quis actionem a is

habeat, an per exceptionem infirmetur. Haec lex explicata est supra ad I. 33.

Ad L. 1IyGajus lib. a. ad Edictum Provinciale.

rever pars totius fuerit: Nam si non fuerit, deabus Ue pars dieatur, hute regulae Iocus non erit. Nicol. Everard. in lat. a tuo a parum. Itaque de fructibus idem diei non potest, quod de ipso sun-

Paulus libro s. ad Edietium.

In obscari institi sui quod verisimilias est.

CV m in toto pars contineatur, eonsequens est, quod Iuris sit in toto, quoad totum, idem quoque iuris esse in parte , quatenus totius. pars est. I. quis de tala. 76. D. de rei diadis. Quo madmodum igitur totum, quod nostrum est,uindicari potest , ita etiam vindicatio nobis compe tit nomine partis. d. L vi de Ivia. Sic committetur stipulatio de evictione , sive totum, sive pars evicta suerit. I. r. D. de reser. Similiter qui totum petiit. & partem quoque con uenter petiit unde rei iudicatae exceptici nocet ei, ciui ante i a tum petiit, & nunc partem petit, cum phrs in toto P. I. ias, eum ratam. r. I. δε ext t. ni I

Acas. Sie qui totum deinde partem stipulatur nihil agit, nisi novandi animo stipuletur. I. audasam. 38. I vi De . sesu. Ideo autem nihil agit, quoniam quantum ad partem attinet quae in toto est, per nde est atque s his idem in stipulati nem deductum esset, at qui bis idem stipulatur

nihil agit, eum ipso iure amplias quam semes

non teneatur debitor. I. qui bis idem. 18. I. is in .

. u. Disti id εm iuris . quod in toto esse, in parte,

quatenus ea totius pars est, hoc est , pro proporis ricine partis r AEqualis enim proportici inter to 4um & partem servanda est. E. G. Quidam testa tot legavit in testamento suo domum agnato, &prohibuit istam domum alienati extra familiam suam sub poena , ut, s fieret alienatio , domus ista perveniret ad alium ex eadem familia proximi rem r evenit, ut agnatus ita prohibitus alienaverit non icitam domum, sed tantum eius paristem , quaeritur an debeat privari tota domo, an wrd tantum partet Et ex h. regula respondendum eum tantum privandum esse a parte ea, quam allanavit. Iason. in I. ais. Iar. n. q. cam. seqq. f. de Iurrilis. sie Vasallus qui partem seudi aliena verit, priuatur tantissa parte alienata. e. anie. δε nsLo , qui renua tota luar. Lornu. Et alienans partem rei sim phylenticae irrequisto Domino, non ea-dit 1 tota emphyleusi, sed tantum a parte alie

Poria haec regula procedit primo, si par totius N partis utrobique si ratio ; secus si dispar esset ratio , ut in L papimant s. s. q. sed nee I aber s. 3. nos nisi pro pane. 1. de ins fit. testam. Tiraques l. in ' antris. --is. θ. I. gh s. 7. u. M. Deinde sm hae Legimus supra ad i. 9.

Ad L. II1. Idem lib. 1 o. ad Edictum.

Si qris sitigatione liberatus si , poteti vid ri evisse. Non mieti videri accepisse . qui stipulatas poten exceptione summoveri.

Hie lex explicata est supra ad I. 33. h. r.

upianus libro H. ad Edictum.

Nihil consensit tam contrariam ess, qui seboaa fidei Iudicias uinet, quam vis aι. que metus: quem comprobare conIra bonos mores ea. Abiis hic etiam EII. vani. I 8Α. h. I. HAEc lex t i 6. tres continet sententias, prima in principio proposita, & tractans de vi aemetu pertinet ad Edisum Praetoriade eo quod metus causi i Ait ICtus, Qu. cmen , hoc est, voluntati liberae , quae Meessiria est ad solidum de persectum consensum r is iisti non tantum ii, hia Laia si ei, sed de stricta. I. ιη ν- s. m. D. de abi. π aB. in Hule, inquam, consensui nihil tam contrarium, quam vis & metust Uim intellige injustam, non eam , quam Magistratus it seri iure licito. l. Cominet. 3. η. T. A. de eo via mei. cavs Metum intellige non vanum. Vani enim timciis ris non iusta excusatio est. ι. vani. 18q. h. 3. hoc est, vanus timor non prodest nou computat Θ, eiusque nulla fit aestimatio. I. ramsabacta. II. st. o re indie. Veluti si quis fundum suum dereliquerit , audito quod quis eum armis veniret. I. uuatum. 9. θ. de eo quod uret. saa . Adeo enim timidos ignavosque homines non a miles alique iis, quἱ cum navis adversa tempestate jactaretur, sibi ipsi manus, antequam nauseagium fieret, intulerunt, dignos suo beneficio Praetor non eensuit. Non , igitur metum accipimus levem quamdam ejus i serendi suspieionem, sed praesentem de qui merito in hominem constantissimum cadat propter instans tamen, vel futurum periculum. I. meruae.

302쪽

R T . de Raeg. I tr. Commentarius.

I. 6. I. 9. f. is est caus non aurear pro

ter praeteriti iam mali recordationem. Ideoque etiam bellissime Cicero lib. q. Tuscit. Frast. metum -definit opinionem impendentis mali, quod i

tollerabile esse videatur : Seeundo apud Aristotim. 3. EG- metum similitet quidam definiunt mali expectationem: Hujusmodi iustus metus

est metus mortis , eruciatusque corporis. I. cim tinet. I. I. r. l. Ne . . b. t. θ. B est quia mei. eos . β donaιienis. I. . eod. L iriter fitas. 33. de transeae . t. - melcus. 3 sis vir. O en Mard. ιτ it. Cicero lib. s. is sinibus, oesib. 2. 4'. Servit Mis. t. ego. q. J. d. t. l. 7. C. eu. stupri, Vinculorum, & simit lium. ε ι. Net. I. i. I. 8. a. θ. L 10. Communiter quoque receptum est, metum amissionis omnium bonorum, vel maioris partis eorum videli iussum, quod non minsis homines de sertunis ιqin m de salute decertare soleant. D D. in timeνρο isas. 13. δε tra action. Sed ge aliis quam- plurimis casibus iustus metus intervenire potest, qui casus atrocitate acti potitis, Be circumstantiis , quim ulla certa regula dijudicandi

sunt L Uriam. 9. C. d. tis. Et nia Iudex prudens iustum metum restimabit ex qualitate persona rum; Minor enim metus potids eadit in fis minam. aut puerum, quam In virum . Menoch. δε artit. Ind. eos M. v. tas. 1 Is . Nee obstat quod in si tensa tationi tria. ext. δε sensalibi l . etiam in muliere requiratur calis metus, Wii possit eadere in constantem v lium i Nam vecta ista magis proverbii loco pro eo metu, qui non vanus est, sumitur,quam ut verbis ipsi sit inhaerendum. Hancisc. Saraei entiis. ιν. I. electAnter ra. c. II. n. I.

probare conva bonos mares en , Quamvis enim is, ut vi aut metu inductus promisit , quodammo. A, nsentiat. Gymalier. 2 . 6 β meta. s. sis ea quod met. laus atque adeo stricto iure obligetne 6. v. Inst. de except. tamen quia iste consensus non siit libet ret alioquin iniquum sit . ut alleuius melior ex delicto suo cond itio fiat. I. non fraudanisthim, F. D. L. h. t. Praetor illam obligationem non approbat, sed per restitutionem in integrum vim, aut metum passo succurrit , de quod ita gestum est rescindit. li a.

Nos eapitur, qui,s oblitam seqsitur. Hinus S. sementia pertinet ad edictum de

minoribus uiginti quinque annis , qui capti, hoe est, decepti restituuntur, at non decipiunt qui ius publieum , id est , ius commune sinquuntur; ut in emendo, & vendenti naturaliter conceditur, quod pluris est , minoris emere , Aequod minotis est, pluris vendere , de ita invicem se circumscribete i. Iura g. χχ. q.ildoras. Igitur ramor ita eircumseriptus non est restituendus, quia iure eommuni usus est. I. in Mase. ι 6. ii mpo anius . . si is minM. Asa huius legis propcinuntur exempla in Limn eos. 3a .inu. f. desdulgo 1. uti. C. is rest. in insu. de qua vide Culae. ιο.is,ob. I q.

f. a. Non videntur, qui errant . e sentire.

Η Ie proponitur tertia s. a sententu, quae etiatam pertinet ad causam restitutionis in in tegrum i Nam & illi etiam restituuntur, qui et- rore lapsi sunt, quia non e senserunt I. . Mnis rest. in imur. neque enim consensus est unius tantum voluntas, sed duorum vel plurium simul in idem placitum, in eamdem causam, & in idem negotium eonspirantium I. I. I. Es est. 1: depaἰyis. I. s. p. is polliιitatione. Sed quando eontrahentium voluntates in diversas distedunt partes, quia iste aliud sentit, quam ille, tune non possit ni videri in alterutro horum consentire i proindὸ recte di eitur nihil consensui tam esse contrarium, qu in error qui imperitiam detegit. I. Der errorem. 33.

. Ad L. II . paulus libro II. ad Ecinum.

Plator bonorum possessorem haredis lora inorem casse habet.

' Ereditas cetus appellatione propriὸ aecep ta differt bonorum possessione r quia hgreditas nos heros, id est . Dominox & haerede ipso jure constituit, nulla interveniente persecutione vel retentione. I. testatum. 8 .s de Istis. MAt bonorum possessio ipso jure Dominos non sacit, sed persecutionibus, hoe est, utilibus sive Praetoriis actionibus. t. I. r. f. de bono . possus. Nam cum per legem, aut SC tum, aut limitem

iuris constitutionem hae te des fiant pras antem.

In i de ba/σών. passes consequena est per Praetorem non posse fieri heredes, utpote qui non Legissa, tor, sed tantum legis a Populo latae sit inter

pres.

cruciad effectum tamen eommodi & Irie minmodi , bonorum possessio pro haereditate accipitur : Et ideo etiam ICti bonorum possessi nem, haereditatis possessionem vocarunt. I. I. iam ib. 2. π 3. haerectaris. L f. de bono. possest. Eoque sensu Ulpianus scripsit in omnibus vice hiredum bonorum possessores haberi. ι. M P. Abοηον. possist. Et Paulus ait: Haereditatis appellatione bonorum quoque possessionem cotuineti

hi editaris. ix q. p. de veri. si ideo actiones haeredi vel in haeredem competentes claritur quo

que bonorum MNGri, de in bonorum possessiorem. t. ii l. s. f. de alienat. Iud. murm L earis fas . Praetor enim bonorum possetarem haereclis loco habet , idie est , sive agat, sive cum eo astatur, ut Paulux hie ait . id quod etiam obtinet iri omni alio universali successore. t. in pari f. mis. f. Κν.

303쪽

In D. de Reg. Iur. Commentarius.

Ulpianus libro I r. ad Edictum.

Maaiuservitute ea , usucapere non potesI: Nam , cum pos ideatur bossidere non vi.

Diversi sunt in servitute esse, fle servum esse, quemadmodum liberum esse, Ee in liberi te esse , possisere & m possessione esse. In servi tute est, qui est in servili possessione, qui detine

tur, ut servus, cum tamen non est servus vel se stan libet sit ; at sexuus est qui dominio alieno sublin is est jure. Qui igitur in servitute est, usu capere non potest, quia non possidet, eum ab alio possideatur. l. ait. 2 3. f. i. st . FG. ex caus maior. l. Hom. q. 1. f. D. de Minis. m. Am. sine possessione autem usicapio non contingit. ι. fine possessone. 23. 1. Δαμις. Hine fit , ut captus ab hostibus, possessionem amittar, ideoque nihil possideat: irai jam antὸ eaepta usucapio captivitate interrumpi tur. I. Denique. I9α it. 2 . his autem l .f. qui . ex Mas masor. Quin & 8aptivus ne per servum quidem ulu capere potest. I. ωeo. I. i. g. I. de usu-w. At ex re vel causa peculiari servus eius , qui est apud hostes usucapere potest, domino etiam ignorante Gis, su pro e IGe. Dig. is usu p. C

he. lib. 22. obsee. c. I

Ad L. Gy. Paulus litwo 13. ad Edictum.

. . Non aliena , qui dumtaxia omittu

ΡErtinet L L ad Edictum de alienatione Iurdicii mutandi causa facta, ex quo dicitur

actio in id , quod nostra interest rem alienatam non suisse , contra eum, qui istam rem dolo malo alienavit in alium pote citiorem, aut alium hominem litigiosum, seu viti litigatorem, litium continuatorem, quo duriorem conditionem nostram redderet, & molestiorem nobis adversarium opinponereth Quia vero haec actio ob dolosam ali nationem datur, idcisco is non incidit in hoe Edictum, sui non rem comtoversam in alium transfert, sed tantum eius possessionem eo animo deserit, ac omittit, ut is molestia liberetur l. Ium,si q. . I . . de alienam. υμ. iani. caussas. Quia verecunda cogitatio lites exsecrantis non est viis peranda , qui tanti habuit re carere, ne propter. eam saepius litigaret , sed eum, tantiim, qui cum rem habere vult litem ad alium transfert, ut m Iestum pro se adversarium subjiciat. L sq. q. I.

. Ad L. HO. Paulus libro 12. ad Edictum.

Nemo plus commodi haereri suo relinquit, quam ipse babait.

Haee L explicata est a L 3Α. b. t.

Ad L. ι 2I. Paulus libro 13. ad Edictum.

non fecis quo acere debet, videtur se

cere adversus ea, quae non facit, σι φαι

acu quod facere non debeι, non videtu

furere id quod fuere jussus es.

Cum promissorum, stipulationum, Iudicio

rum, Ze edictorum solemnis seu ustata sorisma, ae clusula est e mi adversiis ea secetit pinnae nomine tardavit, quae clausula quam vim habeat, ostendit Ious h. I. cuius duae sunt partes Pri ris hae sententia est, eum adversus ea squae sciliocet vel edicto, vel conventione, lege ve contravictus, aut inutione, sive stipulatione comprehenissa sunt facere videri, qui non facit quod sacere debet: Non minus enim iet legem peccat, qui permittit; quod pisceptum, jussumque ea , quam qui lege vetitum admittit. Ut ecce uno ex litigaistoribus, qui compromiserant sententiae arbitri, non obtemperante, stipulatio committitur, sive faciendo, live non iaciendo, non parui I sente tiae: quia non fecit, quod sacere debuit, sententiae scilicet non paruit. Itaque contra arbitri sententiam non id modo serit, qui petit ab eo, a quo arbiter peti vetuit. L adverbata. 29. θ. de νασι. MAL Sed di is qui non dat ei, cui sol vere iugiis est, praelertim si intra tempus sententia comprehensim, non dederit, proindeque poena committetur L quid. 2 i. q. D. . au. 23. 'de rein erept. His . factum enim non est quod fieri iusium erat, hoc est, datum non est, quod dari arbiter jubebat. Sie in fraudem creditorum sacere videiatur , is etiam qui non facit, quod sacere debet, hoc est , qui non utitur servitutibus. I. fata. 4. F. in I M. tradit. est enim alienationis quaeiadam species. t. alienationis. 18. st. de ει b. fgn. Sic qui non prohibet servum suum quo. minus ad mittat maleficium, chm tamen prohibere possitae debeat, qui seit, inquam. & patitur, in s lidum tenetur, non noxa liter. I. in kRe. qq. β. . O 2 seqq. s. ad L. Aquit. Quoniam videtur sicare adversus ea , quae non facit, cilm tamen ea facere debuerit. Posterior h. i. pars vult eum, qui facit, quod facere non debet, non videri facere id quod sa-eere iussi,s est i atque ideo nibit agit, quia paria

sunt vel omnino non sacere,vel sacere quidem sed se, ut non oportet: Ut ecce si arbiter quid e tra compromissiim attentaverit quod facere non debet L Non di limis s. i 2. θ. D. g. de να r a bis. non videtur facere id, quod facere jussim est i Verbum enim , fame oportere hanc quoque signis tionem habet, ne quid contra id fiat, quod faciendum sit L facere i89. D. deviis. Hs. Hi ne si Praetor permiserit tu oribus rem pupillarem vendere, & illi obligaverint, vel contra i ex Ulplani sententia nihil egethnt, quia aliud se eerunt, quam 1 Praetore decretum est l. sipulit rum. T. f. Praro'. s. f. de reb. e π. qui sal. inreti.

304쪽

116 IN Tit. ι Reg. Iur. Commentarim.

Ad L. m.

Gajus libro 1. ad Edictum

. Provinciale.

' Liber ira omnibus rebus favorabilior est.

De hae e l. dixi ad I. o. h. t.

Ad L. III.

Ulpianus libro I . ad Edictum.

Nemo alieno nomine lege agere potess. Principium ε. I. explicatum ad i. 77. h. t.

Ad M. Temporaria.

Temporaria permutatio jus Provistia

IN h. l. ait ICtus, Temporaria permutat Ο, id est . mutatio, posito composito pro simplici, ut in F rishalchram. a. q. 3. D. erebinaiq. π μ ι. fan. O in L filii 22. i. D. a. -- irip. Ius provineiae non innovat. Pro euius h. 4ntellectu sciendum est, provincias appellari eas regiones, quas procul postas in ius suum Roma. ni redegissenti Harum Provinciarum aliae erant Proeonsolares. aliae Praesidiales. Τheophil. iatis. δε re. Atas. s. pis ιν latram. Quod si nune in Prouineiam Praesidialem mittatur aliquis proconsulari Imperio, non ideo vis Provinciae inno. vatur , sed provincia Praesdialis manet, quia haec mutatio , quae sit temporis causa, ciriginem iuris aut potestatem ordinariorum Iudicum vete. rvmq ae morem non tollit omnimod/, Jacob.

Ad L. 124.

Ulpianus libro I 5. ad Edictum.

ipse loquatur: per nuncium enim aut ulliolam auctoritas non interponitur .. I. i. i. a. Gothosi. ad i. s. D. ad acis. ιριον. Eacim etiam in surdo obtinent , in surdo, inquam, non qui tardius exaudit, sed qui omnino non audit. matus. I. Iall. de musi. stipia. I. r. h. a s. p. de viis. O aB. sane is, qui natura surdus est , is etiam non potest esse non mutus : Auditus enim, ut inquit Plinius lib. t O. e. 69. cui hominum primo negatus est, hute Ae sermonis usus ablatus est. Potes in negotiis, ubi praesentia opus est, mutus aut surdus intervenire potest , modo intelleis . ctum habeati Ideoque pro haerede gerere potest. 1 malum. st. de aquis. lare . quia pro haeredegeritio solam praesentiam non etiam vocem desoderat auctore Ulpian. i. stag. sit. 12. Similitet mutus vel surdus in istis negotiis, ubi solo cono sensu opus est , intervenire potest , dummodo Intelligat quid agati ita pacisci, vendere. Iocare, eonducere, depositum vel pignus contrahere potest. Verum Furiosus horum nihil agere potest, qui absentis, quiescentis , S dormientis to eo habetur I. In negestis. s. nti dat supra h. i. Licet enim corpore praesens sit, nullum tamen intellectum habeti Nee Ohstat I. Dummon. a. s. i. p. is procurat. Quia ideo Furiosus non habetur absentis loco, quia abiens procurator dari non potest; nam in eo animus deest, adeo ut ratum habere non

possit, & pro invito est , quia eonsensisse probari

non potest , invitds autem procurator non datur. I. Aliasam. 8. s. invisas. I. D. isnetierat b. alias absentis loco habet ut 1. I. GL siti. a. s. pen. fide sera. Cadicit Ne presens videatur, non ut ab senistis in modum velle videatur.

Ulpianus libro 1. ad Edictum

Provinciale.

Hrabiliores rei potias, qaadis actores habeturit Ubi non voce. sed praesentia opus eR. ma

tussi intellectum habet, pote I videri resepondere. Idem in sindo et bis quidem ορ. pstudere ρο test. h. l. Furiosus absentis loco est, ct ita Pomponiaν libro primo Epist sarum scribit. 'IN quibuHam negotiis vox simul & praesentia

requiruntur : ia quibusdam praesentia necessa- Ita est, non vox a in quibusdam denique solus consensus desideratur. Ea negotia quae Sc praesentiam & vorem desiderant mutus agere Se peragere nequit. Hi ne fit ut stipulari nequeat. q. mutuae. . Ind.de inutilii l. Quia mutus neque interrogare, neque respondere verbis, lingua significare potest, sive natus sit mutus, sue casu ita factus. Hine etiam fit, ut mutus Tutor dari non possit, quoniam auctoritatem verbis praebere non

potest. I. I. S. mavus. 1. 1 de intelis. Tutor enim

auctorit1tem suam interponere noa potest, nisi Hre lex explicata est supra ad L ao. h. t.

Ad L I 26. Gajus libro II. ad Edictum.

Nemo praedo est, qsi pretium nam erarit Tota haec lex pertinet ad petitionem haereditatis r Petitio haereditatis datur adversus 'eum, qui haered talem possidet pro haerede vel possessotei Pro haerede quis possidet, qui cum haeres non sit, se tamen dicit haeredem. pro hine Δ. I. f. de petit. hare . Pro possessore vero possidet sui , ves praedo , qui nullam suae possessionis causam dicere potest, quique inrerrogatus, cur possideat petiturus sit principium, nee aliud reL ponsurus quam quia possideo. f. aQscenia. mos μοριβ με. Io.. --ict. ι. i. N. - seq. D. de petu. haria. Hines' quaeritur, si quis sciens alienam

305쪽

D Titi de Reg. Iur. Commerumus.

alienam emat haereditatem, an is videatur haeres esse , ideoq se petitione haereditatis conveniri se & Respondet Ulpian. I. nec ossam. i. . 1 stima. D. de petis. Leud. Licet quidam exiuia inarunt hunc quasi pro possessore possidere , &se peti haereditatem posse; se tamen non putare hane sententiam esse veram. Neminem enim prsindonem esse, qui pretium numeravis, atque ita plurimum inter malaesdei possessorem, S praedonem interest, cum hic nullum titulum habeat,

ille vero aliquem habere possit. verum ab Ulpian. qui quosdam a se ipsemet dissentite niet is d. h. si ius pum. videtur dissidere I ulianus in Lmn solum. 33. s. r. f. de Uut . qui vult omnem ma lx fidei posse rem praedonem dici & . pro possetate possidere etiamsi pretium nutileravit, Cujae. ι obser. 18. e. 2 . Quamquam vero pro conciliatione horum locorum probabiliter olei possit, quod usucapionem attinet, nullam eta disserentiam inter malaefidei possessorem N praeis donem , atque ita est intelligenda LI. 33. f. i. D. I. assu . Sed nostra lex pertinet ad petitionem haereditatis: Ubi non omnis mili fidei possessor praedo est. Illud quoque scienduri est eum , qui rem quidem emit & pretium numeravit, sed pocsessionem rei sine voluntate venditoris fides, ignorante, & multo magis eci vetante nactus a

Ad L. III. Paulus libro et O. ad Edustum.

Cum Prator in Medem dat actionem qua

unus ad eum pervenit, fus 3, si τει

momento ad eum perveniι ex dolo deis Docti. Haec lex explicati est supra ad i. 38. h. L

Ad L. I 28. Idem lib. io. ad Edichim.

q. r. Hi qui in univosum Ius suce Δοι, hareris loco habentur. P Rancipium h. l. explieatum est supra ML s s.

Δ ,. i. dixi supra a I. I a T.

- Ad L 129. Idem libro et r. ad Edictum.

recipit. De Prinei pici h. L aetum ess supra ad L 3 3. o. r.

. I.

Ioeupυιδεν non est factas, si otinam acquis erit. Qui bona fide hareditatem possdet , in id

dumtaxat tenetur, quo locupletior simis est. ι. sedeo . 23. g. perinde .s. D. .e perit. Leria. Undo dubitatui s boos fidei possitares servum iuvina ex causa manumisit inr, an ne locupletiores s vii snt, adeoque eo nomine conueniri possint idi sau8 videri possunt locupletiores esse facti ob spem Reeessionis, quam patronus a liberto habet. m. th. I l. is sintcs. I n. sed uerius est eos moti esse factos locupietiores a Quemadmodum enim hi reditas delata etiamsi adeundo acquiri Tmsit, non facie tamen eum, cui datata est, in-κerim loeupletiorem. L pretia. 63. ia D. prist. D. - Ita nec spes suturae successionis patronum loeupletiorem iacit. I. naimalis. Dia n. demes θι. MAE

Ad I. I.

. Diniar his etiam .cam principalis I 8. h. t. CVm naturalis quaedam primipalis, de Mileessorii sit e nexio , non magis accessiarium esse potest sine principali, quam aecidens sne subjecto i unde fit ut non consistentet vel corruente de sublato principali non labsistat quo que sed corruat, ae tollatur ac tarium, quia hoe naturam illius sequitur c. α sinum de reg. furiia 6. 'Hine fit, ut si principalis obligatio non subsistat, fideiussoria , quae illi accedit, quaeque eam sequitur, Iocum habere non possit. l. fisa impostati. Sic aqua c utpotὸ principali causa sublata, ea quae sequuntur ut servitus aquae, vel ducendae aut hauriendae aquae eonsistere non possunt. l. ω Atariisti. 33S. D. dest vitinia. rast. Qua squam autem Cuiae. in suo Mercatore ci 29. existimat hanc regulam proce dere dumtaxat in iis, quae initio non constit runt etamen certum est,etiam eam esse intellige

dam de iis, quae esim labstitissent, postea sublata sunt,ut quando initio substitit prinei palis obliga aio, eaque postea, solutione, transactione, aut alio modo quoda perempta ac sublata sit, tune quoq; fideiussoria, utpotε accetaria, inanis sit. I.sinitissa res.68. istis. I. gradius.ves sed cum duo. D.de Fidem . Interdum id,quod sequitur, locum habet, etiam-s principalis clusa non constat, ideo in I. i 8.

306쪽

additur verbum, plerumque,quo significatur hane regulam non esse perpetuam omnino. Primo enim non procedit, si reperiatur provisio vel dinpositio specialis in accetario, ut quaevis haerea dis institutio c quae est prima causa testamenti non subsistat, nihilominhs tamen Iibertates de tera legata valent, si non omnis testamenti scriptura concellata sit, sed inducta tantuta haeredum nomine. 1. Proximὸ. s. vers. Calphurmin. 6. de iis quae in rest. istent. Sla ex eausia ex reditati nis vel praeteritionis quae scilicet exhaeredita intionis loco sit sieta matre, vel parentibus lineae maternae irrito facto testamento, quod ad institutionem attinet, eae tera nihilominus fit manent NσMP. ti . c. I. ω iuga. Deinde non procedit haec regula , quando alia est ratio in accessorio, quam in principali, us liaeet sublata actione personali, tollatur etiam hypotheearia tamquam acretaria, tamen in speciel. 1. C. ἐeluit. Nn. vincula pignoris durant submota personali actione ob specialem utionem s ix scilicet indivisa est pignoris eausa, tu id ipsum eleganter explicat Culae. 32. Sὰ si creditor non merito causae, sed initio de eulpa sua principalem litem amiserit, sorte quia male instituit, vel quia plus petiit, vel quia non adsuit iudicio, submota actione durat hypothec ria , arg. I. Stichum. 9s. F. pen. D. desumim. Nam in causia hypothecaria nullum simile vitium arguitur. Sunt denique & alii easus quibus haec nostra regula officium suum perdit, qui notantur 1 Dyno int. Acres amis reumn in s. Se Cuiae. I s. ov. l I. aliisque DD. quos citat Myntag. t. s. As s.

Ad L. IJo.. Ulpianus libro I 8. ad Edictum. .

Numquam actiones, praesertim poenales, de eadem re concurrentes, alia aliam con sumit. Haec ι. explicata est ad L 43. h. t.

Ad L. 131. Paulus libro tr. ad Edictum.

aeri doto desieria possidere, pro posuis Aedamnatur, quia pro possessore dolus est.

b. r. f. de except. LI. mal. Nee quisquam ex delicto seu dolo suo conditionem suam possit

facere meliorem. I. um praudantur. Isq. insin. h. .

Recte in his e. traditur, eum, qui dolo possidere desit, adhue fingi possidere, di pro possidente damnari quod pro possessione dolus fite Itaque is,

qui dolo possidere desit, i sidem manet obnoxius actionibus, quibus eum possideret,ienebatur: echoc generaliter procedit in omnibus actioniblis ac remediis, quibus possessio adversarii loeum niscit: itaque contra eum , qui dolo habere, vel possidere desiit, perinde ae si adhue possideret, vel haberet, agi potest interdicto unde vi I. r. l.

HI. l. 2. frita vi armat. Interdicto quod vi aut clam . semper. I. q. eiv Iem. Io. dis ι clare. Interdicto quod Legatorum I. I. quod ais. 7. I . quod legauro morum bonorum I. i. P.

quarum bonarum. Ne quid in loco publico a. . basimo ιctam. a. f. ne quid in ist. pM. Denique is qui dolo possidere desiti tenetur etiam directa

petitione haereditatis. i. rtem veniunt. EO. f. pro ν

ωι 6.1. deperiti heria. Et uti Ii, non directa, rei . vindicatione Daniem. 17. i. st cris. s. g. demtia PH. Ratio diversitatis inter petitionem -- recitatis,& rei vindieationem haec est,quod sClade petitione haereditatis id fuerat expressum, scilicet ut non minlis teneretur is , qui dolo possidere desierat, qu m qui possideret d. l. item --niunt. . 6. D. de petit. haeret. Sed delicto, quo specialis in rem vindieatio proposita est, id non fuit expressum, sed ex interpretatione prudentum est receptum, ut utilis rei vindieatio hoe rasu daretur deficiente directo jure L a amem S. sed GD I. f. de rei vin icat. Duaren. iatis. δε aliena . lassi sit mutandi caus fassi Illud ultimo loco notandum est; Quamvis post Panormit. de Iaibn. Zasius. in h. l. n. in . Oa x. Ins. Δ actionib. de P. Pechius. in si pranssessore de re r. iar. in s. tradiderint eum, qui antὸ litisecinia testationem dolo possidere desit noti teneri utilitei vindieatione, sed actione in iactum ex tis. de alimur Iudici mutanda cavs. 6A. tamen veriorem esse judico Barioli, aliorumque sententiam statuentium' utilem rei vindieationem etiam daec adversu seum, qui ante litisicontestationem possidere desiit t. sim autem. 27. q. I. Φ. 3. t inpetu rio. 3 s. g. de rei vindicas.

Ad L. I 32.

Gajus libro . ad Edictum

Provinciale.

Imperitia culpa adnumeratur. tDeb. I. dixi supra ad L. a . h. t.

Idem lib. 8. ad Edictum Provinciale.

Melior canditio nostra per servos feri ροιeur deterior fieri non poteP.SErvus potest prodesse dominis suis meiseeti

μι. is amem. 39. Lia pactis. stipulando. Udνυ G. 61. D. de υνι. otii. Conditionem item aes implendo etiam sne iussu Domini I. Condusenibus. s. in D. M. δε ιμάα inst. Qua lex intellige a est de legati causia, in qua Dominus non Da Usatur , hoc est, non uditur propter adimpletam condi-

307쪽

eotiditionem . at si servus sub eonditione, puta si

decem dederit, haeres institutus sit, non potest parere conditioni sine iussis Domini, ut Modestin. respondet is L sub cmd 2DD, de cruat. instu resul m. Quia ex impedimento conditionis Dominus posset fraudari, si forsitan haereditas damnosast propter latens aes alienum, atque dictum Moindestini responssim ita acceptum non repugnat. L

I. s. D. de cania. cs iamiarrat. ut non sit nece in se ei detrahere negationem, cum Cuia c. lib. 2. s. c. s.

Potest igitur Domini conditio vel eausa per

servum reddi melior, at non deteriori delinque do tamen bactenus eonditionem domini deteri rem facere potest, ut Dominus ipsum noxae de dere cogatur. I. . F. 2ην igitur. II. vers. quia earim. f. 4e vi or es araeat. Quod de servo dictum est , etiam in aliis o tinet , nempὸ in proeuratore de filiosam. ut sellicet per eos domini, patrisque eonditici melior fieri possit, deterior non aequE. L stauraum. 49. de peragras. t. q. G l. P. C.=yes alie n. pig. M. I. aut mari ta 4 m. md.

Ad L. I 34 Ulpianus libro M. ad Edictam.

M. fraudatur Creditore , cum quid non aequiritar , a debitore esse deum quid de bonis diminuiιur. h. t. Nemo ex suo dein ficto meliorem suam conditionem facere

parast.

D s initio b. I. egimus supra di I. g. b. . Superest igitur explicandus 6. Maea ubi ait Ious : Nemo radiam Iaa, hoc est, dola & improbitate sita, tonditimemsuam petest sum ae mm, ut qui dolo faeir, quominils possideret, ad exhibendum agere non potest. ι. 3. 4. si mecum M. D. ad exhibeatam. Quia nemo de improbitate sua conseis quitur actionem L ita uestudo. r a. t. eum μ. I x. I amem a d. 3 d. desuri. Sie, cum donatio sit pi hibita inter coniuges, quamvis inutiles sint nuptiae, nihilo magis donatici valebit, ne melior conditio sit eorum qui delinquerunt. I. uel rasis. 3. s. r. de donat. . vis. Guam Simister licet dos adventitia, mortua in matrimonio uxore semper

penes maritum remaneat, ut per I. Mune . O. D.

de candD. institur. I. ML s. D. de bonis damas. t. 23. D. de evicti ib. I. Celsus. 22. de res Pas sam .sura. t. i. adversas istem, recte docuit Eulae. A. G lib. r. ias. c. q. de post eum Faber. lib. t. to issi. e. 16. Tamen si vir uxorem suam occiderit, dotem adventitiam non lucrabitur, ne detrio suo meliorem faciat conditionem r igitur hoc ea-su uxoris haeredibus dotis adventitiae actio danis da erit.

Ad L, IJ DUlpianus libro ra. ad Edictum.

Ea qua dari impossibilia sunt, vel qua in

rerum natara non sans, pro non ad

jectis habentur.

Haee T. declarata est supra ad I r. h. r.

Ad Lia II 6. mulus libro 18. ad Edictum.

Bona fides tantumdem nassat ρ identii

quorum veritas, quotiens lex ampe dimento non es.

Ad L. IJ . Ulpianus libro 21. ad Edictum.

.2ma auctore Iadice comparavis, bonafidei

quid ii iuris habeat. Pro interpretatione harum legum Auci capita breviter perstringemusaphimum quἱd sit bona fides e Alterum quisnamst ininus bonae sdei. Bona fides, hihi aliud est, quam sneera & illisa res alienae conscientia : ut si eredat possescit

dominum Eum esse, a quo rein aecepit, elim tamen dominus non esset. in pria. Inst. de Ump. 1 quia quolibet. 27. D. de censrah. e ι. c. si virga. 3 a. quaest. a. Aut licet non ignorat eum , a quo rem sibi comparavit, dominum non esse 9 tamen si putet

ipsum rindendi, vel alienandi potestatem habuisse bonam stem habere d citur. I. lona figet. ios. & sbi Greddaeus. 4 vers. lgu. Cujaee M. 18.as ι. a . Hinc fit ut qui rem alienam auctore Iudices bi eomparavit bona fidei esse d scatur. in LL iis 1ustὸ enim possidet qui auctore Praetore possidet. I. I Τλ i i. D. is vim . pag. Hi ne iuste possidet , qui a Praetore ex seeundo decreto in possessionem missus est, ut &. bona fidei possessor

est . quamvis alienas aedes 3 Pritore possidere iussis fuerit. I. si tristia. 33. s. postea quam. 33. i. oLmn. insen Purgat enim alienae rei conseientiam Praetoris auctoritas, & tahum de capite primo. Deinceps videamus de υ, & effectu bonisdhi. quidnam se lieet iuris ea possidenti tribuat, flequidem Paulus in s. I. doeet, quod hona sdei tantumdem post denti praestet, quantum veritas,sd ea, dominium, ut scilicet bonae fidei possessor. tantum e6nsequatur, quantum consequeretur . si revera Dominus esset e ut ecce Dominus fructus ex sua re pereeptos suos facit, ergo & bonisdei possessor omnes omnin3 fructus , naturales, &indussitates percipit, ae suos plenὸ saeit eonsum tione ι ιο,μά. 48 . inpria. p. de atquis. m. Amis.

308쪽

enim fidei possessor, ut Iulianus ait, in percipiendis fluctibus id iuris habet quod dominis prae

diorum tributum est L sescit. . h. i. f. de ala .

si e s boni fidei possetae rem a se possessam

amiserit, ipsi ad eam tecuperandam datur publiciana , quemadmodum Dominus verus rem suam ab alio possessam vendicatione persequitur. ι. eae . I. s. is paltitiana in νω a L sed haec comis paratio boni fidei possetatis & veri Domini non est perpetua, & hoesgnificat IClusia . ι. tam

ais. Quotiens lex impedimento non est, ergo Eontrario sensu, quando lex impedimento et itune bona fides tantumdem non praestat quan tum veritas a ut lex ia. tab. usucapioni rei furistivae , Lex lulia usucapioni iandi dotalis , Lex Iulia repetundarum usucapioni rei donatae Magi statibus obstat & impedimento est. Igit ut in his rebus bona fides non praestat quantum vetitas rNam ubi lex inhibet usucapionem bona fides possidenti nihil prodest, ut Pompon. in Lus1. 26. is Uvio. Nihil inquam bona fides prodest , ad id, stilicet quod lex inhibet, nempe ad usucapionemrprodest tamen bona fides possidenti ad aliud, nem- ut is fructus ex te aliena pereeptos suos siciat, quamvis ea sit, quam usucapi leges vetent a. I. ι M. ia pin. f. de ει vis. νer. iam. f. q. s. luna. J. deustu . Sanὸ si fructus pereepti sint apud sutem vel raptorem , vel maritum , vel praesidem, quia rei vitio lab t. lex impedimento est , quomi-nda fiant boni fidei possetatis, di adeo quominus tantum praestat,quantum veritas. LI. q. g. 29.

Ad L. II 8. Paulus libro in ad Edicium

Omnis haereditas, quamvis postea adrasari

A Ditio haereditatis contingit momento

mortis testatoris cum extremis aditionis, unde fit, ut etia ins haeres post decim annos quam testator mortuus est haereditatem adierit, tamen aditio retrahatur ad tempus mortis, & aseo tempore haeret intelligitur successisse. I. hares. 3Φα de acqῶν. hiared. intelligitur inquam. h. e.

fingitur di perinde habetur, quas statim se eeesserit, idque propter cosynoda & incommoda hae reditaria, & haereditaria iura, quae Omnia perinde habentur quas haeres satim i morte testatoris

haeres extitisset, auctore Celso in I. omnia sere. I93. A. 3. Ait perinde habentur, hoc est, eadem re dci sequunt ut haeredem quandocunque haereditalem adierit, ut sequerentur si statim hites adiisset, non solum res defuncti sed etiam quae ex reis bus haereditariis nata edii ve essent; item rerum per servos haereditarios contractarum obligatio nes, & actiones haeredi quaererentur, S in haer dem darenturr Fingamus hie eadem nata esse ante aditam haereditatem,eadem gesta esse de coa tracta per servos haereditarios quandoeunque haereditatem haeres adierit , . harum omnium rerum commoda de incommoda eum perinde sequentur. ae si stitim limeditatem adiisset,λatque hae e --nia haeres per haereditatem eonsequitur: Nam hinreditas in multis iuris partibus pro domina hine. tur, fle omnia, quae nascuntur aut per servos haereditarios geruntur & contrahuntur haereditati ut dominae acquirunt ut & obligantur, 3e quia haereditas cum testatoris morte continuatur,

etiamsi ea postea adeatur, certὸ quod acquisitura est haereditati, id limredi quandocunque adeunti aequistum per haereditatem censetur. Hoc igitur Omne poti sis ex iuris fictione oritur, quam ex rei veritate , Quo fit ut ususseuctus, qtii sine persona constitui non potest haereditati per seriauum non acquiratur , nec per consequens haeredi eam postea adeunti. I. Umf. 16.4 Ii l. strio. Recte igitur in .. I. omnia, 193. h. t. additus est articulua 'u)quo sgnificatur hane regulam non esse perpetuam, sed quaedam esse iura, in quibus perindε non habetur haeres quas statim sue.

cessivit. . .

Ad I. I.

Quemadmodum in contractibus Lsemper in

stipia iis bas. 3 . h. r. Ita & in delictis spectamus semper initia, itaque aestimatio praeteriti delicti, id est , quod tam semel natum & forma sua consummatum est, etescere non potest ex post facto i ut si servum vulnerasti non morti se

re , qui postea negligentia domini periit, de vulnere, non de caede teneris. I. vi aclideris. 3 o. q. ali. D. ALL M ait. sie si quis modice sepulebrum alicujus violaverit. ne pecuniaria actio aduersia eum dati possit. Lissu. 9. D. isse hi a viatis. Et

deinde casu quodam totum monumentum conis

cidat, non est consentaneum, ut ex post facto delicti aestimatici fiat & actici capitalis detur, qualem nonnumquam dari posse res asum est in I. o. ἡ ' M. violar.

Ad L. II Gajus libro ad Edictum Praetoris

Urbani.

Omnes actiones, qua merre, aut tempore

pereant, semeι inclusae Indisio , si mapermanent. h. I. Non videtur persem

cujusque id esse , qaod ex casa auferri potest. DE principis h. I. dixi ad ι. 86. Interpreis

ratio a. peranda est ex iis p a diis ia L

309쪽

ctat, propter aliquam utilitatem rerepta sunt, ea inquam non iunt producenda ad conseque id est , non sunt porrigenda ad causas simi-

Ulpianus libro 16. ad Edictum.

Absenιia ejus, quι reipublica eam a abest, neque ei,neque alii damnosa esse debes. HAE e lex pertinet ad Edictum Praetoris ex

Frib. cos major. m. Ex quo Edicto datur scissoria, seu Restitutoria absentibus, & e re absentes: Datur absentibus ex justa causa LMmῖ. 26. ,. xli. cum Aia. st. sim. F. ex amb. eos maior. Iusta autem , & necessaria causa est, quaest reipubl. eausa, sed sine dolo maior Nam si reipub. eausa dolo malo quis abst , ut si eum Posset, non reversus est, vel si alterius grandis commodi captandi cau11 Id merit , ut rei puta causa abesset , vel si data opera etiam sine lucro hoc affectiverit, vel f maturilis prosectus sit, vellitis gratia caeperit reipub. eausa abesse, laesus in

ἱntegrum non restituetur. I. i. L I. q. s. ω I.

videlim. 19. expetis. cans major. Reipub. vero hic intelligitur tantum Romana i Nam si quis municipii, vel alterius Civitatis nomine abfuerit, is reipubl. causa non dicitur abesse. ιμι e .a6.9. D. I ex 'M. eos major. Quia civitates privatorum loco habentur. L eum. is. D. de Missign.

Sanὸ licet ex Edicto Praetoris alterius reipublicae, vel ei vitatis causa absentibus non succurratur, tamen exeonstitutione Principum iis subveniri placuit. I. legalis. 8. g. ex lin. cos maiar.

Quam vis. Duarenus. add. tu. F. ex FnDatis magora Cuiae. in parat. C. eod. arbitrentur ex generali

ri, per d. ι. sed eis. 16. F. D. f ex Fib. casus aeri . Datur haee actio restitutoria etiam praesenti co tra absentem Reipub. eausa: Nam ut hie Ulpian. ait. Absentia rei puta eausa neque ipsi absenti, ne. que etiam alii damnosia esse debet: Et generalitee officium Publieum nemini damno vel compendio esse debet d. I. Uduiut. 19. f. de ris.

Paulus libro 34. ad Edictum.

Dicitur his etiam ad Lis a. h. t.

Quamvis de iure communi. edm quid de

certis rebus, eas busque expressim constitutum est , id ipsum ad similes easus, in quibus eadem legis ratis obtinet, produci. & secundilmhoe in his diei debeat. ι. nra passima. ia. f. deletsi a s μδε ιι μιd. r. S. D. L. δε ιWipsa ubi enim eaiadem ratio est , ibi idem jus, fle ratio erata & eviis dens legi seriptae aequi pollet tap. a. de colla. 6. Tamen ea , quae sunt iuris singularis, hoc est. 'us talia sunt, ut contra rationem iuris communis , seu tenorem rationis, id est, eontra id, quod ommunis di perpetua tutis communis ratio dia

tias ,

les, ut in quibus eadem ratio sit, idem serveturius. h. ι O I. quod vera. 14. δε Iuib. I. Fa a line. δενα. lin. in s. vel non sunt trahenda in argumen tum . ut inquit. ι. uua propter. I 62. h. l. In argu mentum ius trahimus cum argumento parium equibus ius constitutum est, dicimus consequens esse, ut in paribus eausa idem statuamus, quia in paribus eadem ratio siti Vetum jus singulare non est ita trahendum in argumentum l. tinfra - ωι. 36. ω istis. s. β. de Iesb. Nam in iure sngulari, seu eo quod contra iuris communis rationem receptum est, vitiosa est consequentia,&collectio parium. Sed ut res fiat illustrior, utendum est exem- sis. Iuris eommunis ratio dictat, ut patri, domi novὸ scienti per filium, vel servum possessio

acquiratur 1 & per possessionem usucapio proce dat. I. a. h. ω . I riss pro empl. At contra hanc iuris rationem singulari iure ob utilitatem ne stilicet domini, ac patres per momenta causas &species peculiorum inquirere cogerentur 1 regνλ6q. f. quassam. i . II de atqῶν. po. receptum est, ut rerum meu liarium etiam ignorantes animo &corpore servi vel filiisam. acquiramus. I. 3. I. sol rus. i et βδε αεων. ρήλ. ErgA hoe jus singulare non est trahendum ad consequentias, ut idem in cauis sis non peculiaribus obtineat. sic ius eommune est, ut mutuum non aliter eontrahatur, qu m nummorum penes eum stiqui credit, illudque in accipientem transferatur La. I μου Dira, .ue sed contrὶ hoc ius commune. sngulariter circa ereditam pecuniam receptum est, ut si non in eos, sed mihi ex eausa mutui debitos nummos a debitore meo tibi numerati iubeam, mutua peeunia efficiatur, licet num m arum dominium apud me non fuerit. L singstitia. s. D. ινώ. erea. Quamvis autem hoe singulari tet receptum sit circa pecuniam ex mutuo debitam, tamen Ulpian. idipsum traxit ad eon se quentiam, ut scit. idem Obtόneret in pecunia non

credita, sed ex causa mandati debita, in k I. g. . Mia. Id quod merito improbat Africanus in L qai

negoria. 34. g. istingat. Quia id quod benigne receptum est, non est in argumentum, seu conseisquentiam trahendum C ube. Oct. Δ ia initii. O lib. 8. ias. e. 8. Ant. Fab. M. a. tentes. t. ig. OG. 3. c. I9. Pacius. cim. 3. ea l. 66. Sie s a Furio , quem sanae mentis putem rem alienam emero, me usu rapere se utilitatis musa prudentibus receptum est. I. I. I. u Faruas. 36.1 pra emptare. Hoe idem Ulpian. etiam peci. duxit ad consequentiam i Nam eadem ntilitati ratione , qua receptum est, ut usucapio proeedat

etiam Publicianam dandam esse existimavit. I. stin s. i. D. depti,si .ia remis. id quod Paulu, improbavit m d. l. a. s. si a furiose. recte: Neque enim. s utilitatis eausa receptum est , ut qui a Furio bona fide emerit, usucapere possit, illud recipiendum est , ut ei etiam publiciana eompetat, edin id quod contra tutis rationem receptum est, non

310쪽

st producendum ad eonsequentiam. Ant. Fab. E.

Porro quemadmodum utilitatis, ita etiam necessitatis gratia multa contra ratiouem iuris sunt recepta e Necessitas enim legem non habet, & Ω-cit id licitum , qtiod alias est illicitum. t. litet. erim. de s Diti. f. item φυ- st. Ommaa. AUL Igitur quae propter necessitatem ecincessi sunt, non deis

Ad 6 1.

VNius hominis, vel haereditatis duo hire spro solido esse non possunt, sicut nec ursus rei pro selido duo domini vel possessores esse pol-

sum. l. ρε IIνi. 3. F. I arie. f. de aquis. ρssi. s. s. sim serio. P. comm I . Haereditas enim d minium tribuit.

. Ad L. I 42.

Paulus libro 16. ad Edictum.

ct si tacet, non utique fatetur; Sed tamen

verum ea eum non negare.

HEc lex pertinet ad quaestionem de conse

iis, quia ex eodem libro desiimpta est, ex quo est ι. i. f de confessi. Ubi igitur dubitatur,inis, qui tacet , videatur fateri, ita ut pro iudicato habendus sit, quia consessis pro iudieato habetur , Et respondet I Ceus eum, qui tacet, nec pro satente, nec pro inficiante haberi, eui consonat t. is qui tint. de ret. μν. in 6. Id quod etiam aflirmat Bronch. rem. q. asi. 9 . in pria. tara. 8.βι 3. QElia tacere, quodammodo medium est inter lateri, di negare. Quod si tamen quis ab adversatio instante Praetore, vel ab ipso Praetore interrogatus taceat, pro confesso habetur. I. i e. 9. s. q. LII. F. q. A. de ιη irruag. m im. satio . Nisi ille timὸ quis fit interrogatus, vel non teneatur respondere et tunc enim neque fateri inteuligitur, neque negare ι. Mim. I9. de ingere. injuris i. L NM. 9. D. de rete . Illud nunc hinc quaeritur. an is qui tacet consentire videatur Et vulgo hare diltinctio est recepta , eum qui tacet, consentire videri, quoties actus taciturno pro suturus est : at dissentire intelligi, quoties taei tu no est nociturus. Petr. Costal. in I. Alia fare. IGL ad Sciam Braudo. Mync is β. sedes pater. Inst. urb. mod. D . potest. μι sed haee distinctio non est probanda, Et satis eonfutatur per L qui patitur. 3 8. si malia. ω I. udeisis. 6. C. eod. vide Stephan.

Forcat. Neciomant. dialoga. 32. u. 3. Hoc igitur modo distinguendum est: Aut lex non expressum consensum, sed manifestum dissensum requirite Aut consensum, Se voluntatem expressam .diser tam Beexquisitam intervenire iubet. Priori casu, qui tacet, consentire videtur, ut in nuptiis Be

voluntatem. F. solis, matrim. In a Iiis negotiis. I, 1. F. Fn, ροι naWm. 39. ωρ . p. de exmuor. ac . t. uitam ex parte. ia. D. de evicti Omb. cum Larulibus. Id tune maximὸ procedit, si is, qui tacet contradicendo rem propositam, potuit impedire. t. Funusessor. 26. q. pMn. i. g. de p. M. t. qnuies. a. f. admi tip. At si contradicendo actum impedire n

quit , silentium suum ipsi non praeiudicat, Dynustae. Fitam. de reg. in . in s. Tiraqueil. de ruralia εν Q. f. i. sol 9. n. Is 2. Posteriori casu, quando lex expressum contensum requirit, is, qui tacet , nolle eensetur . 8c invitus esse , quia nouconsentit. l. ivisam. 8. β. invitus. i.j. de proin M. t. invisum. 3. deseruit. urb. praed. Et hoc casu pr positum , in mente retentum nihil operat ut in Luctiti. g8. l. insulam. q. delegar. 2.

Ad L. 143. Ulpianus libro 6r. ad Edictum.

Euod i is , qui contraxerunt, Arit, o succssoribus eorum ob tabit. Hre Lex explicata est supra ML s9. b. t.

Ad L. I qq. Paulus libro 6r. ad Edictum.

Non omne quod licet , haseaum est.

LIcitum est, quod neque legibus, neque m

ribus civitatis facere nominatim prohibi

Honestum est, quod bonum, rectum, & deis eorum est, licet de eo nihiI nominatim iure eiviis It sit constitutum. Quamvis enim omne, quod legibus nostris praecipitur, honestum sit. tamen non omne, quod honestum est, praecipitur, ut nec omne, quod inhonestum est, vetature unde fit, ut aliquando liceat, quod non sit honestum, nec deceat, quando scilicet id ipsum nominatim prohibitum non esti ut vendi rori die ad metiendum praestituta vinum essundere impunὸ licet, sed hoc non est honestum, ideoque Ictus venis ditorem laudandum esse ait, qui vinum non es. fuderit. I. r. - γη.J is perio. commia. πρ vincsie artem ludicram, corpore quastum sacere Iicet. sed honestum non est. ι palam quassum. 63. D. vi ni AEvt. similiter Ac ignominiosam utpote lis bertinam aut stentem licit uxorem ducere, nec tamen honestum est ne plebeio quidem, sane Senatori non licet quidem ob L. Iuliam. t. lege misi a. M. de fit. mp . In conjunctionibus quoque,sve eae sunt connubia inter Cives Romanos, sive matrimonia inter Peregrinos, sive Contubercita inter servos, in omnibus, inquam generalitereoniunctionibus non quid liceat, considerandum est , sed quid honestum sit. λι. semper. I97. r. In iis enim naturale lus de pudor inspiciendus est. I. a UIi I. 1 . 3. a. D. de risu a t. Imo tanti ha - tue

SEARCH

MENU NAVIGATION