Opera omnia juridica Joannis & Frederici à Sande jurisconsultorum clarissimorum; quorum primus in suprema Frisiorum curia magna cum laude Pręses, alter non impari encomio in civitate Arnhemiensi consul eluxit, cum additionibus & elucidationibus Ioac.

발행: 1674년

분량: 839페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

6is λιν. i 3. num. 33. Iacob Menoch. lib. i. ρυ- elegantibu Α , s ed tamen veris. Isae 1iles di milia, sampi. 4s. nam. qq. Nam ad solutionem huius se ιν suis .ina mauistνis ram iam magis pras cir naro debiti probandam , tametsi etiam scriptura vi- paremimbm. quamvis conceperint ab aera servis ara , debatur esse necessaria ex vu lgata i egula, unum- ianis oeula tiri. ιαιτε, nisi de Osta das, wι isti quodque eodem modo dissi tui, quo colligatum saetas. Ideo nisi de ea tonster, ηοη rasa fris 2 est, L nihil iam narer ah, 31 .L is Ret Iar. Placuit istisit hactenus Boerius. sane si mulier , quae ab tamen Iustiniano solutionem posse probari quin- aliquo se cognitam dicit, id probare nequeat. que testibus nee prsei,ὰ scripturam exigit facit poterit viro iuramentum defore , ut vel turet, hue, quod notat Mynsingerus rem. i. es . s. nam. quod non habuerit rem cum ipsa, vel iuramen-3. Quae ratio cum cesset in alio ques vis debito, tum reserat. Tetand d. deris 3. num. s. vers. de quo scriptura consecta est, non ut sit de sub- odias. christinaeus L nr. I 8. art. I. In nostra santia obligationis, sed ut tantum valeat ad hypothes Senatus ex ossicio detulit iuramentum obandam Obligationem c id quod in dubio ui o, quo se ab omni sinistra suspicione purgaret, praesumitur J ideireis ad solutionem huius debiti quo phaestio, fuit ab intentione mulieris absoluis probandam, sussciunt duo testes integri per re- tus. vinulam ab Ulpiano traditam: in lati numerus i 2.1. sa) i , . Ad .isi . Ga Robe Mesere Impetra , ML UI3 3. Ita a Senatu sabaudico iudicatum re- M Gerbens e/ΔQhis. fert Ant. Faber d. desinit. 13. Et ita Curia nostra censuit. a

F Amula uterum serens, a firmabat se ab hercisua qui viduus erato esse impraegnatam, contendebatque istum tondemnari debere ad partum agnoscendum ,& se vel uxorem duce dam vel dotandam: cumque suae intentionis nullas adsertet probationes , quaestum fuit, uisodm nuda hujus mulieris adseveratio ad intemtionem eius probandam sussiceret, vel hoc ensiceret , ut in supplementum scibationis ipsi iuramentum desertetur Et sanὸ Antonius Faber M. q. Cia. Sabaia tit. iq. desinit. 18. tradit, Virgini dicenti se ab aliquo cognitam & ex eo praegnantem esse, credi debere, ae Ayrauit proeurator regius en sies sarire .s Io vi. sustinet ancillam praegnantem in dubio videri impraegnatam a domino , adde Christinaeum volum. 3. λιψ. is .iasiae. Quae sentemia manifestis juris regulis ad versatur. Nam omnibus in re propria dicendi te- simonii ficultatem iura submoverunt, inquit ias b. io C. A restis. & nullus est in re propria idoneus testis, L nactis io. s. eod. Cui coninvenienter M. Tullius pro sexto Roscio, Atiis tertim mονρi inquit. comparatum est, ns in miniami, νιbai lamines amplisim risua νε testimoniam madicans, Asin mi sistia res gerererer se limaistim non Δ-Mnι, edit. Rectius igitur alii censent, si mulier innupta ab aliquo eognita, eoncipiat di pariat, iuratadue dieat, partum esse huius vel illius, qui neget se rem habuisse eum hae muliere, eam te neti partum suum alere, nee stari dicto eius quantumvis iurato r ita tradunt Antonius Tessaurus istis 3. nam 4. vers. Sexta , ubi plures citat Franeiscus Vivius lib. a. ariis a T. Iohannes

cobus Menochius de arbiιν. hiala. Iib. 2. ras. 288. min. 13. Christinarus ad leges Mechlinienses iii. s. a I. q. num. I. O seqq. Nam ut Nicolaus Boerius aecis 299. m. a. ait verbis quidem parum Dari Mi Taci III.

Vare ontra maritam, sorans tontra generam quandoqueia et lia re rimoniam dicere iuvis in caussa ciuib, non criminia

L Ege Iulia Iudiciorum pubi corum cavetur,

I. q. b. de sectio. ne invito denuntietur, ut testimonium dicat adversus socerum, generum vitricum, privignum, sobrinum, sobrino natum, Ne . de uxore nihil ex ptins verbis stituitur ista tamen merito nimis durum habetur, ut testimonium adversus virum dieat , Thomas Grammaticus tres iq. sana qui regulat iter excusatur dicendo testimonio, illud perhibere coguntur, quando veritas aliter explorati de haberi non mintest , Johannes Cloius in Dati. is testibus pari. s. m. s. Ideo Senatus aliquando uxorem eonintra maritum, S: socrum contra generum testimo nium dicere in caussa ei vili coegit. a) Quod tamen in causa criminali non solet admittendum per ea, quae tradit Antonius Faber lib. q. Od. Sabaia. tit is . a finis. r. & Charondas in Semaras. itis. Te mines. Quin & in causa iniuriarum , in qua vertitur fama & honos vitae aequiparatus, senatus pronunciavit filium non teneri testimo nium dicere adversus patrem. ι

ist, Cloris Μ regis esse nequit. MAndatis cavetur, inquit Arcadius in I. Et

stae testibus, vi Prasides auentim , ne patromin caussa talpatorinium astiteram, te imomum scans. de qua lege Charond. in memorab. veis. Te nraim, Quare Advocatus vel procuratot clienti suo,

cui in priori instantia patrocinatus est,ne quidem in judicio appellat Ionis testis esse potest, quamvis desierit esse Advocatus vel procurator, ut

362쪽

iure Canonim expresia cautum in cap. Ramama ex

ara de reflua, in s. Doctoribus communiter probatum , ut testantur Petrus surdus decis ais.& Ferdinand. Vasquius lib. 3. quis l. asa steFenι.ες. 33. nam . q. Quamvis enim nullum pecuniatium commodum aut incommodum patron rum vertatur: tamen ad eorum existimationem

di laudem pertinet c ut Hugo Donellus inquit

stibus. intelligi eos fuisse legi peritos & seivisse, quid ex iure suscipere & defendere deberent, Zequod rectὸ susceperunt, etiam religiose desin- disse, ac eo ingenii sui viribus rem deduxisse. ut vincerent. Hane laudem ut retineant, ipso. rum interest , ut cliens denuo in judicio appellationis vincat, cum igitur in ipsis duret unctio ad caussam , de proprii honoris stimulus . metitores eorum agi putatur, eoque nec in ea usa a inpellationis idonei sunt testes. Et ita Curiae ncianti visum. c.) sanὸ Ad uoratus qui in una caussa patrocinium egit, in pliis causis & de aliis re-hus testis esse potest , ut eommuniter receptum testatur Emanuel soarea in rhesaura recepi. senten . e. nam. 4s. Atqtie ita accipi debet, quod Marcianus ait, A L defore i 8. q. item eos. p. de iure Ain. nastu tanstituriam prohibitam esse nacaratorem imrenuari , id est, testimonium dicere scilicet de rebus aliis. quarum respectu procurator non fuit. Caeterqm Advocatus ab Adversario in testem productus, in ea ipsa caussa in qua clienti suo patrocinium praestitit invitus eogitur testimonium dicere, Guido Panae isti M. Annaeus Rober-llus lib. 1. νπam iudiear.ι . alti de ita a Senatu nostro iudicatum. o

Post eo ita testimonia novi & reprobatorii

testes admittuntur, quia circa illud examinantur, super quo priores testes non fuerunt examinati, Andri Gesil b. i. ob. 1 3. nam. I. Et hi noui testes non tantum produci possunt ad reprobandas personas testum Adversarii , fle prohandum , quod sint inhabiles, infames, excommunicati. Gail. L loco. Sed etiam ad dicta testitim reprobanda si stra abi Abis. Felinus & Mynsn-mus exua de res i. Berlichius para. i. pr i. con clus conclus3o. nam i . 8e ita senatus Onsuit: a Et sicut reus exeipiendo, ita actor replicando ersonas de dicta testium per novos testes reproin re potest , d. e . lues. 8e ibi Mynsngerus. Illius testes dicuntur reprobatorii, huius reprobatorii reprobatoriorum. Nee ultra reprobatorios reprobatoriorum plures testet produci possunt, E. e. IPer. asi eam ni re tam stati Denique novi

testes etiam produci possunt ad publicata aliorum testumnia confirmanda, quia de hic cessat

metus subornationis. Alexander Trentat in ι s. a. reserari tit. de priam. resolus. q. num. D sq. Beri chrus L is as 3 . nam. 26. Exempli causat

Titius probavit, se certo die de loeci a sempro nio domum emisse; Sempronius vero probavit se eo die in albo loco suisse. Hae easu Titius alios

testes producere potest, quibus suam intentio nem magis probet salicetus, ani A. hismatis is C. de temp. appellas. Adde Johannem imbertum Γι. i. Instis. forens tap. 29. υροι. praeripiat. Ae Julium Pacium ad Lsquis i7. m. 68. O seM. c. aevo. s. Georgium Obrechium ad tu. c. hsabar. Esepuιat. q. thes a 3q. Op33. 179. oe bem. Quamvis autem quis tesses pro se productos reprobare non possit iuxta illud , sarm prati , no νπνώε, dicta tamen eorum. Si attesationes reprobare potest per alios testes, Bald. in I. boni Arii mis. Q. C .

TITULUS UNDECIMUS.

De iure Jurando.

DEFINITIO Luramenti delatiam ma est iam in exuptime neu e merata pruinia, lapso Menmo, nee quaereia ma

rit, iurandi conditionem deferre poteli reo. ut is aut prestet jusjurandum, aut reserat: ne rium si iaciat, pro consesso habetur. Manifeste enim turpitudinis de consessionis est, nolle j rare , nec iusiurandum referre, I. - .

eiu quν. Sunt tamen certae caussae, ob quas lusiurandum delatum lieitὸ recusari potest , quas reserunt Paulus de Castro& Alexander, in I. parums 6. & lason. in L L 38. i. dei

Donellus is trin. de jurejur. cap. 3 3. Copradus Lancellotus in tral . de Offitio Praetreti in ear Micio MM. tit. de juramema. Matthias Bellichius pati. concias pari. I. conclus 22 nam. n. seM. In his caussis de haec habetur, quando quis non eo itur iudicium suscipere r nam de tunc iuramentum delatum recte recusatur. Ut creditor post bie

nium exceptione non numeratae Pecuniae proponendae praefinitum, non cogitur, non num

ratae pecuniae quaerelam & judicium pati, L istant acti.' i q. in V. C. de πω uum. petam. ut nec

debitor de pecunia non soluta, lapsis a die apo.ehe triginta diebus, intra quos creditor excertione non solutae sibi pecuniae uti potuissit . d. t. in compacti m i q. q. stuper 2. Ηἰnc igitur Iusjura dum delatum recusari potest , ἀί. in c-ctiis

363쪽

centuit in Curiae Apparitore , qui querebatur tintim pecuniae summam sta non esse adnumeratam ac solutam, quanta apocha sua continebatur, super qua re Adversario ius-jurandum lapsis triginta diebus deserens, vel eo recusante iurare, sibi referri petens non est auditus. aὶ Abhoe jure desciverunt Gallicae consuetudines, ut refert Mornacius ad L in contractilas ta de non numerara petun. ad i. manifesta 38. 1 de iureiurand. vi ait Gallos ex usu servare, casum nullum confingi uosse in quo petitor jusiurandi necessitate se exi-niat, s modo litem in re propria N ex ficto instituerit, ac accitus debendi reus ita postulet.

ΤiTULUS DUODECIMUS.

De Sententia, ejusque executione.

DEFINITIO I. DetMorialis silera comedenda sitim ab eo lasse, qui sientem n tulit.

TItius Gaium ex chirographo , quo hὶe se huic Curiae Se omnibus aliis Iudieiis submiserat, coram Iudicio Leovardiens convenerat , sententiamque obtinuerat. Cdm autem Ga-ἱus non Leovatam , sed alibi habitaret , nee etiam bona Leovardiensi Jurisdictioni subiecta haberet: Titius a Curia petiit sibi concedi literas executoriales ad eos Iudices, quibus Giliis su ditus vel bona eius subjecta erant, sed 1 Curia

remissus est ad Magistratum Leo vardiensem, ut is, qui sententiam tulerat, etiam executoriales

daret..Dns INITIO II. Debutim juris ordine non strvato exactam, aran est νηὶ ruendum

VLpianus auctor est , in I. Dis. q. in. f Quia

me imis s. debitum extra ordinem di inci viliter , hoe est, per apparitorem caussa incognset 1 exactum, non esse revocandum , quia is, qu

exigitur , dum solvit, quod debet , damni nI-hil facit, L s ulparim i a. q. ait. L iterarum

in m f. eod. Quo argument D recte tradItur, executionem, quae facta est jurivordine non servato , non debere revocari, si eonstet de debito,

Rebutas ad LL vh. in tract.de semen .exint .m. l. 34. mm. 7. G MId. ad Lia . notat in culpa non esse eum , qui apparitore abutitur , atque ita

extorquet verum debitum. Si tamen victus per illegitimum exequendi modum quid damni palinsus est, id resarciri aequitas dictat. Ita Senatus. a Iς. Iubi, si scir. Ha AEMR --.M υ

DEFINITIO III.

ΕMptor navis in instrumento de isthae venia ditione consecto . quod vulgo et ii

que dum plene pretium Livisset, navim possidere nomine venditoris, cui etiam licentiam dedit, non soluto ad praefixum diem pretio, navim detinendi, arrestandi, exarmandi, desino apprehendendi, de distrahendi. Emptore solutionem protrahente, Venditor petiit a Praesecto sive Griet manno in monstratae et i navim

sisti, exarmari ae deinceps vendi. Gri et mannus vito, lectoque instrumento nautico per familiam suam navim velo , clavoque privavit ; deinde per assixa publice programmata significavit, sena vim ad certam diem venditurum , citavitque generaliter Omnes quorum interes et, venditioniadessent. Praefinita die, venditio facta est praese te, nec intercedente emptore. Rursus per nova programmata dies auctioni est praestitutus, quo etiam auctio facta de navis plus licitanti addicta est, emptore iterum praesente & non contradiis cente. Hic postea contra Venditorem Jd Grietis mannum ad Curiam vocatos contendit, ut istis haec venditio declararetur nulla , uti sim nulla praevia citatione partis ad veris , nec condemnatione , adeoque nullo iuris ordine servato, de ob id omne damnum, quod per hanc venditionem passus erat, sibi esse resarciendum, sed reis

pulsam tulit. a) Si enim Venditor vi istius pacti

executi vi propria aut horitate ob moram emptoris , navim venditam potuit detinere de distrahere absque Judire ; multo magis ipsi id licuit facere per Judicem, authoritate rescripti Impera- totum Dioclctiani & Maximiniani, in L penalt. C. e M' rat. d. I. dum enim ibi statuitur, credit rem suo arbitrio non posse auferre res debitoris, citra conventionem VI praesidialem iustiis m ; latis a contrario sensu innuitur creditorem ex conventione stio arbitrio vel sua aut horitate posse auaserre rem debitoris. Et quamvis Graeci attes ante Culacio a l. Iemiis. disjunctionem acet piant pro coniunctione illo loco, citra tonventis-nem vel praesidialem insito ηem ,& ita interpretentur. a condentiouem O prasidialim ius em, quasi duci exigantur, si velit debitor rem creditoris aufer re , Conventio scilicet Ze aut horitas Judicis, i men illlixe interpretatio licet probata etiam Huberto Gyphanio in comment. ad L 3. C. de pignor. non est conveniens verbis, & communiter rcjicitur a Doctoribus, qui ex illo textu inserunt, conventionem aequiparari praesidiali iussioni. Huc facit, quod Imperatores severus de Anto nius rescripserunt: in L I. I. C. de pignorib. credi tores nempe qui ex conventionis lege ingrediuntur possessionem vim non sacere. Meliu tamen de tuti is faciet, eui haec licentia ingrediendi data est, si per Iudicem possessionem apprehendat. Atque hoc voluerunt iidem Impera tores , dum ita inquiunt, in L l. 3. aItamen auctostatι ρυμ 1 posse em adipibi debem. Hoe verisbum , Delent, secundum Doctores hic non lignificat necenitatem , sed honestatem , quomodo idem verbum etiam alibi accipitur, ut in pr. In i ιdem i. O in aliis Iris. Hoc consilium secutus hie

venditor , non propria auctoritate navim occupavit , sed hoc nomine supplicem Iibellum unar cum

364쪽

cum instrumento praedicto porrexit Judiei, qui

ad hane talem qualem summariam petitionem, quae stissicit in his negotiis exeeutivis non desierantibus solemnem libellum aut ordinarium processum ) pet similiam suam nasim detinuit Rdistraxit , praesente ae non contradicente Emptore , ita ut is de Omissa citatione non tectὸ fuerit conquestus. Et hic procedendi modus ex pactis executi vis communi Doctorum calculo approbatus est , de quo late tractant Jacobus Menoch. is adipis pos pernia. Πν ιοι. Andr. Tiraquellus de constit. possess. pari. i. ntim. 3 7. Carolus Moli

naeus ad on uet. Paris tit. 2. g. 3 2. ol. I. num. 16.

DET INITIO IV.

po sessorem, visi is siris ι sim Otitit, non sola vi fueris. RU litigiosa prohibetur alienari, tet. tit. C. d. hie. Cujus prohibitionis inter alios hie

essectus est, quod condemnato reo principali, qui rem alienavit , executio sententiae nullo imsi tuto novo processu , dirigi possit contra eum, qui hanc rem emit & possidet, quamvis ignoravi velit rem fuisse litigiosa me ita post alios tradunt Andr. Gail. lib. i. obf. iis . aeam. i. Boetius .hris τό. G iga. Matth. de Amictis. Eriis 39s. num. 9. GF M. Antonius Capy t. decis i 28. nam.

s. Alexander Trentac inquius lib. 2. Restat. νυμ tis. i . num. q9. Didac.C varru. prvi ap. . cap. s. nam. . Guielhelmus Onciacus, fib. a. Asta. dem. suaest. e est. 2 o. m. a. Et ita Senatus judicavit. Q Et hoc magnam rationem habet, ne

audieta reddantur illusoria,& lites ex litibus

oriantur, novaeque actiones indies ab actore instaurentur , argimentat i s. q. h. ait Pristo . f. de

re iussit. Res autem tum demum litigiosa dicitur reddi , quando de dominio vel proprietate rei Iaesio movetur. Nov. t r. Quando igitur no h ipso rei dominio, sed de alio aliquo iure rea Ii, ut puta de pignore eontenditur, ipsa res mi-

'nimὸ essieitur litigiosa, ideoque liberὸ adhue alienari potest, Ban. in I. i. q. D. f. ιι sis of s

tiae super hypothecaria latae dirigi potest intra tertium pignoris possitarem, licet is rem oppignoratam lite pendente in hypothecaria, emerit.

Et senatui visum suit. c b) sane si emens rem

Libre Primus Tit. XII

alteri oppignoratam sciverit, litem super hypsitheta fuisse motam , vel actionem hypotheca tiam institutam, & debitor nihil praeterea in bo nis habuerit, undὰ ereditori satisfaciat; tune probata scientia emptoris & inopia debitori, , sententia lata contra reum principalem, absque novo processu executioni mandabitur contra hunc tertium possitarem a quia lixe alienatioeensetur facta in fraudem litis & ad eludenduci iudieium , ideoque revocatoria actione hic non

est opus, ut tradunt Covarru.de cap. i . m. .le s.

CUria nostra rogata a suprema Hollandiet& Zelandiae Curia, ut mandaret executi

ni sententiam latam pro mouieta in

van uriissens gedoemde. Cum in executione

variae exceptiones proponerentur concernentes

merita caussae & nullitatem siementiae arguentes, de istis exceptionibus Senatus notest cognosce. re, sed decrevit is . Iuli1 An 62 integrum processum super istis exceptionibus conscriptum, ad praedictam supremam Curiam esse transmit, tendum , uti etiam transmissus est. Recepta enim nostrorum doctrina est , quando excepti

nes in executione Opponuntur, quae concernuat

merita caussae. vel sententiam ipsam impugnantae nullitatis arguunt, quod Executor vel Judex requisitus , ubi cognoverit eas non esie frivolas vel calumniolas, non ipse super iis pronuntiare, sed eas ad priorem Judicem remittere debeat. Ita Joachimus Mynsingerus ceno. . obs. 69. Aiar. Gail M. i. ias ii 3.-8. seM. Harimannus

. m. 12. r. His inluper habitis Hollam diae Curia suprema noluit de istis exceptionibus cognoscere, sed lis indeelsa rediit ad Senatum, qui tandem eam urgente Actore terminavit. Sa nὸ cum diversa sint jura de eonsuetudines diver soruat locorum, Iudices requisiti saepe cognosecunt

365쪽

eum de viribus sententiae . 8e an benὸ vel malEst judicatum secundum consuetudinem loei, in quo petitur executio : Quod scribit Austerius has sit. observari quando executio sententiae lumit vires non jure communi, sed a statuto. Id quod frequentissimum est in Ducatu Geldriae& at is regionibus consuetudinariis , ubi nihil

admittitur, quod non fit consentaneum earundem usibus particularibus. I n definiendis enim stibus attenditur loci consuetudo, ubi vel conia stitutum est praedium, de quo agitur , vel ubi initus est eontractus, aut in quem locum debita pecuniae solutio consertur, Bart. in L de quibus fisa letilas o is L eras xissest. de obu. G H. Oludradus tons. 2 8. num. 2. Iohannes Faber in I. I. Ss. Eusis Matth. Colerus de pro si. exe a. m. t. . s. num. 2 9. ω sepl. Barbosa M. d. t. exuere

viae. II . oest 3. O praeci ἰ num. f. de lassiciis. At in ordinandis Iudiciis, vel in his, quae spectant ad ordinem processus, spectamus morem de consuetudinem lciei ubi agitur,t. 2. oe ibi Bartol. f. Rema osim te'. aper. Bald. in lib. 2. C. Qua βιώu. conseret. Hinc cum Chrillianus Ooster-3es ex consessione debitoris iudiciali facti Amitel-

rodami ubi benitisse vel consessio

eoram S ea binis facta habet paratam executionem peteret executionem dirigi in bona debitoris in hac Provincia sita, repulsam tulit. Quia instrumenta exeeutiva ejus loci ubi conficiuntur, si producantur coram Judice alterius territorii,

tibi observatur jus commune, non merentur meis

cutionem, Colerus te Barbosa M. lotis, Rodericiis Suarer .a ιριψὶ rem. Iudicriam vers circa Induis m. iq. L iare Iutura. Iacobus Cancerius para. Σ. Variaγ. yesba. ap. 3. num. I s. q. is. Et in executi υis attenditur jus loci, ubi petitur execuistio, ut tradunt DD. memorati Itaneerio L loca

TITULUS XIII.

De Appellationibus.

DEFINITIO. I. Os interlicataria tu siem sta novi reas in sillis appellandum. PLacito ordinum Frisiae, M. I. Man. tis. a. q. 8. cavetur, quod appellatio ab interlocutoria in scriptis sit facienda cum insertione causia

sarum gravaminis. In quod consentaneum est iuri Canonico, cap. estia de a ped. in s. e. -m caussam 62. in D. extra eod. clementi . l. e d. Andra Gall. n. i. obfra 9. num. . in py. ω ob I so. num. r. a. oestri. Ioach. Mynsng. cent. I. M .i . m.

s. ω -3. Anton. Thessaur. iasis 3 q. Idem obistinere debere in sententia, qua quis provision riter ad consignandam in judicio pecuniam eo dem natur , placuit Senatui, Q cum & ea pro

interlocutoria habeatur. cast 17. Octob. - Isos. Deum in s A rium in uam genvellinis. DEFINITIO II. meen uisa appellaristas praefixum cinit de mamenta in momentam , O adae cata sententiasuenti, ves etiam ignariatii, si in iudicio procvrviarem habuerit.

A Definitiva appellatur viva-voee , stante

iudicio & in eontinenti, antequam Iudex surrexerit, de ad prandium, vel alios actus iv rit , vel intra decem dies in scriptis, L pd si cladacta. 2. l. eos. q. pen. t. lneator bul l . C. u . Et hoc decendium currit statim a die latae lententiae de momento in momentum. Nam prima dies appellationis non computatur tota, sed momentum , hora te punctus illius diei, qui ad decimum diem ejusdem puncti reserri debet r unde fieri potest , quod decima dies in undecimam desinat, Andreas Gail. m. i. ebs i 39. Franciscus Vivius in lib. 2. decis 2 66. Surrit autem decenis dium a die latae sententiae, si condemnatus sciverit eam esse latam, sertus si ignoraverit, quia tune currit tae tempus die demum scientiae, nisi victus procuratorem habuerit in judicio; nam tunc adhuc eurrit tempus a die latae semeniatiae Andreas Gad. de Vivius diu sies. Ioachimus

Mynsingerus tent. 2. Obf. a. Daniel Mollerus ad canstis. Saxon. pnx. I . textil. 23. Hine Senatus adipellationem ejus, qui in judicio habuerat procuratorem & lerius 1ppellaverat non admisit. ca Haee ita nisi procurator si non solvendo, ita ut dominus ab eo non possit eonsequi suum interesse, tunc enim dominus petita prius in inteagrum restitutione, post decendii lapsum adhue appellare potest: ita tradunt Hieronymus de Laurent. detis Averi ensi. 9. Et alii, quos citat

---------- --

DEFINi Tio. III. Intra Fia tempus A stoli petenti O praesentana.

VT appellatio ritὸ procedat necesse est,

ut appellans intra triginta dies non ab ia. terposta appellatione, sed a lata sententia numerandos , i Iudice inferiore distanter petat lite ras dimissorias sive apostolos , L 1. f. de Beris A. assar. I. Liscibus 14. C. dea petit. Novess. ias. μ' D. Ioachimus Mynsingerus cent. q. abs 36. Fran cistus Vivius lib. 1. deris. 266. Ad formam qu que appellationis requiritur, ut appellans intra tempus sibi a Iudice inseriore praes xum se eum Apostolis praesentet Iudici, ad quem est appel- Iatum de appellationem coram eo introducat , LP Us s . d. appellat. Placito ordinum Frisiae lib. 3. π in. xis. 2. 66. Iudex inferior appellanti non longius sed quidem brevies pro ratione causae , quam sex septimanarum tempus praefinire potest. Quid autem si nullus terminus a Iudice inseriore introducendae appellationi fuerit prae

stitutus Nihiloaelaus intra sex septimanas apin

o peti di

366쪽

i 8 DusUram Erificaram Libra Primus Tit. XIII.

pellationem esse introducendam , c uri e placuit. Q Dum enim placitum prohibet longius sex septimanis tempus praes gi , ex vehi simili ordi. tium merite colligitur, nullo alio tempore prae in feo, sed septimanarum tempus pro termino legali esse habendum ad introducendam appella.

Ionem. .

APpellatio regulariter suspendit sententiam

esusciue executionem impedit. Sed quia saepe friuola di malignae appellationes interpo.

Dutitur morae tantum nectundae caussar idcirco Frisiae placito hb. 3. o n. Iiu. a. q. 67. excipiuntur quaedam litium genera , quae moram non pariuntui, In quibus submota appellatione, sententia executioni mandatur sub cautione de judicato repraesentando, si exitus controveis ae id

serae.

vel in illinus e domo conducta migrare finitant te locatione, condemnatus sit a non obstante appellatione haec sententia exeque a est, ni cinter litigantes agitata si quaestio proprietatis vel dominii.

alimentario alimenta , vel famulo aut operario merces ad iudieata est; sunt enim hae cause admodum favorabiles N privamiatae , nee moram patiuntur, ne dum appeIlatio pendet & in lon- sum protrahitur , miser famulus mercede sui careat, , alimentarlas fame pereat sicit, I. a. flamen πιι I. g. te admix . pervae. da ei Dis. periinem. o f. tam petania. 8. 1 is alimem. I gai. ex cΜ-hus textibus Jacobus Cujacius ad Noe1 88. eolistit alimentorum causam tam esse savorabilem, ut Opposta eo um petitioni eompensatio verecundiam debitoris pulset, hoc est, pudorem iniiciat. Quae necessitatis ratio dum reset in alia mentis pi teritis sententia super iis lata pera pellationem suspendenda videtur per ea , quae tradit Lancellotus in trat . de arunt iis life prei die. mis. 27. ntim. 7. Et s alimentatius si pauper ad exequendam sententiam, sussicit cautio juratoria,

emtionem sententiae continentis quantitatem

minorem quinquaginta caro linis, poste novo flacito ab Ot Inibus statuta est quantitas ducentorum earolinorum. ) Hoc placito non eo tinetur sententia provisodalis , qua quis eo n-demnatur ad consignandam quantumcumque etiam summam, at a Curia nostra definitum est. .) Id quod consentaneum est stylo senatus sa baudiet teste Ant. Pabro. M. 7. Coa sis ML iis. s. Asinis. a.

Quid si quas appellaverit eondemnatus in di. et sis summas quarum singularum quantitas stinsta summam salutariam , coacervalla vetaisam summam excedat , an haec sententia exe cutioni mandabitur pendente appellatione i Di. singuendum est , ut tum plures di diversae sum mae ex eadem caussa dubeantur , S unl eadem. que actione petantur, an verg oriantur ex di. versis causis, adeoque diverss actionibus exi. gantur r priore casu per appellationem sistitu sententiae executio , posteriore non aeque idem cum eiam ii. f. de ori ὀ omnium μει. Isiatis pararim i O. h. i. p. de appellat. Aidi. Gai l. s. i. q. II S. num. 3. Mynling. rem. I. se . 83. is

Et secundum hanc dissiticito ui a Senatu telcitiptum est. BSimiliter cum quidam In caussa iniuriarum ad palinodiam di in mulctatri viginti aureolum condemnatus appesta et , placuit senatui si

ni uictam licet instriorem lumnia plac; to com prehensa , pendente appellatione exigi non posse a cum hic mulcta a palinodia non possit A. parari , uitiaue stilacet descendente ex eadem

eausa.

Ex adverso cum qui gam nomine verbali, Inaiuriae in sideei in & propter realem iniuriam in triginta scire nos condemnatus appellasset, erestiit senatus non obstante appellatione sentenistiam esse executioni mandandam , Q quia haesummae ex diverss injuriis adeoque causiis procidebant. Rursus quidam nom; ne resili iniuriae in sexastinia de octo forenos erat condemnatus ti inis super, ut Actorem indemnem' praestaret a se eis dicis A chirurgis , qui asorem a vulneribus illatia curarant. Reus cumulare volans damnaeum mulcta pecuniaria ad obtinendam executi

nis suspensionem repulsam tulit e coquia diuer-s, asionibus , mulcta nempe acticine iniuriarum, , reparatio damni actione leph Anulliae erat

exacta.

- illust notandum, s sors adiudicata se inse

summam statulci contentam ; non esse faciendum cumulum sortis cum expenss , ut eo mod prompta exemisci impediatur. Re ita 1 Cur a Parisens iudicatum refert Petri Cost alius. ad LI. idem iura eodem io. O. de iuris amnium. iussit. Quid s Actor ad maiorem 2 C. aureis sumamam agens repulsam tulerit, & insuper ecindemisnatus si in expensas minores ducentis aureis. An expense non obstante appellatione exigi poterunt Quod Senatui non fuit visum. cf) Quia placitum non loquitur de sententiis ab lutoriis. sed condemnatoriis, quae in principali sorte conis

tinent quantitatem χω. aureis.minorem. Diuis

ta de hae cumulatione vel coacervatione sum amarum, vide apud Retata in1. de senioriis ex

Hoc ad extremum animadversione dignum est, quod Cossa lius docet, ad ι. r. p. de in theram'. quod sententia, quae executioni mandari malest non obsante appellatione, non possit execqui quoad expensis, fructus ti alias accessiones, quae ex mou veniunt, nisi hoc riora natim inflatuto eontineatur e ita quoque sentiunt Matisthaeus

367쪽

in sine. ac Octavianus Caeheranus decis. i 29. Rum. I. Contra quod statutum super principali , cen statur statutum super accessoriis de dependentibus post alios scriptum reliquit Iacobus Lanc

O Mne interdictum , quod de po&-ssione est,

sive sit adipi uelidae, sive retinendae, sive recuperande possessionis, momentum dicitur de celeris reirmatio, L fi colam. iq. C. de agm. itfit. B. XI. t. mmeauam . C. vitise vie 'ula omnis caussi podestionis celeritatem desiderat &momento expedienda est, ut mox veniatur ad

secundam actionem, quae est de dominio. Ideo iure Romano a sententia Iudicis, qui super ponsessione pronuntiavit, si appelletur, appellati

ciaria vel depositaria possessio, vel provisionale remedium appellatur, Andr. Gail. lib. i. obf. . m. I. de inter ea , hoe discrimen statuunt, quod in plenario Iiceat appellare in summario non item , lacobus Menoch. de retia. poses. remia. ulti m. M. Catellianus Cotta in Derb. appellare mafitet. Iacob. Mynsng. ιem.6. ias. 33. Aiar. Gail. d. ob I. I. c f. t Q. Alexander Trentaei . m. a. variari pestis . sis de Appetiti bus remur. Iq. Andri' Rauctibaert para. a. ιμ . 6. De iure Canonico, quo ab omni gravamine licet appellare, in p-Subrio summario licet appellare ad essehum devolutivum tantum r at in possessorio ordinario sive plenario appellatur ad utrumque effectum tam luspensuum, quam deo volutivum , - . o. ω is . extrari rest. DEM, p. de κβ. stin. Didae. Couarr. IMB. vina . 23. nam. 8. Franciscus Herculanus de Artematis es. η. nam. 1. Quintil. Mandosius is inhiAr. cap.

- . 7. Quod ius communi praxi est receptum quoad ordinarium possessiorἰum , c Nam in sum. mario alius in Curia nostra est procedendi m dus. Et secundum illud Senatus noster definit Q per appellationem interpositam in plenario

judicio retinendae possessionis executionem iusipendi, motus praecipue Placito allegato proxima definitione, quo certae tantum enumerantur species, in quibus sententiae definitivae, non. obstante appellitione promptam executionem habent; inter quas cera non reseratur sententia lata in possetario, in ea adhue obtinebit regula dictitans, per appellationem suspendi executi nem ; statuta enim permittentia sententiam ex qui non-Obstante appellatione , iuri communi adversantur & H circo restringenda, ut praeter

expletas casus alios non comprehendant , I han. Imberi. m. i. Instit. Drens. cap. 7. Wrb. murum. υ I. Iuni, Anno 16 Ig. Tamnis Thou At eam πιε

Quamvis apud Doctores non satis expediatum sit a sententia inferioris Iudicis in i

dicio appellatorio confirmata, executioni man

danda st a Iudice Appellationis, an a Iudice

inferiore . qui sententiam tulit . ut videre est apud Guidonem Papae ocis. 436. nam. εἶ. Di d cum C arruviam praes. η abi cap. 9. Num sasers prima te vi cum vers. Iem . Cr alim tuarti a christinis adleges Methi exstant. . an. 3O. Num 7. & Iacobus Cancerius pari. I. vana' 'emur. cap. IT. num. 368. oestri. Tamen ex constanti stylo Curia nostra mandat executioni sententias in se riorum iudicam 1 se confirmatas,& taxat impe

sis primae instantiae. Cum si juris rationem sip ctemus eiusdem Iudicis de sumptibus e gnitia esse debeat, cujus erat de negotio principali icondemnatio enim ex pentarum est accessiria. I. l. C. de ordiu. coinu. I. s. c. o ludis. seeundum

hune stylum cum appellatus , postquam Curia ab inferiore Iudice benὸ iudicatum pronuntiasset , exhibuisset declarationem expensarum primae instantiae, item damnorum & interesse, ac appellans contra excepisset, inferioris Iudi eis, qui bene iudicasset, esse ista taxare. Senatus re tecta exceptione condemnavit excipientem ad diminuendum. co

A Taxatione lolius domus Titius intra de

cendium appellavit, acquiescens taxationi Laestolationum. Gaius utebatur catam unione

368쪽

appellationis non tantum quoad domum , sed etiam quoad meliorationes. Visum fuit Senatui communioni appellationis in meliorationibus non esse loeumi cum ab earum taxatione non sit appellatum , & communio praesupponat appella. tionem. Appellatus igitur utenx communione appellarionis 1 taxatione domus rusticae, eam non potest extendere ad taxationem meliorationum landi, a qua appellatum non est. Ita definitum. H Porro quatenus Appellatus iuvari possit appellatione Appellantis, vide Gri vellum. s. Dinna. qs.

appellari potest. Cum ut supra definitione I. monitum

ex ordinatione Frisca , ab interlocutoria non nisi in scriptis cum expressione gravaminum rite appellaturi dubitatu es quandoque suit inserina appellitionis, taxatio expensitam pro interloeutoria an definitiva si habendat Et magis Pueuit definitivam esse. IMi Expentae enim accetarie veniunt, ideoque idem iuris de iis, quod de prineipali caussa statuendum, L si posea C. depositi I.termi-ο 3. sub D. Cis semct. ω mxpens. Et eum expensarum condemnatio posita in definitiva sententia aequὸ si definitiva vel pars definitivae, Urchovius comm . O men. απ. . torulas. 32. Michael Grassus IV. 8.eamman. Opim . tap. 1 3. qaast. I. Cons quens est ut latatio expensarum perinde definitiva existimetur, non enim nova est condemnatio, sed veluti quaedam praecedentis declaratio, Matthius Berlichius para. i. cinctus paci. caninus. sq.

m. 19.

De Reductione a sententia Arbitri.

B arbitro iuris, quem selliret leges vel m.

tuta eligere jubeat, provocatio est, L 1. C de rere . arbit. Jacobus Cularius M. f. ias. 23. Mynsngeruscem. q. Obs 68. m. 9. O. Num- serus lib. i. pari. 24. οδ is. su arbitro voluntario ex voluntate scilicet leconsensu partium recepto, distinguitur, utram

si arbitet in specie se dictus, in quem scilicet

cum stipulatione poenae compromissum est ι an vero arbitrator , qui sine poena recipitur. Ab hoc nulla provocatio, sed tantum ad arbitrium boni viri reductio conceditur, argumenta hosfi liumvio ο r. si era. f. hac ve-βε inpr. f. o coeινah. empti L flocinarem 76. & ibi Petrus Cossiliuis. Pνι. smo. Iacobus Menochlus h . i. de nis.

Ab arbitro veto Compromissario iure eivili secus est de iure Canonico cap. Iari p. sta

nee ad arbitrium boni viri reductio concedit ut L. I. mietatem 76. st. Pro sociae Litigantes enim hujus sententiae non tam diu aequae , verum etiam iniquae stare tenentur di sibi imputent , qui comis promiserunt, L iugatores ri. q. via El. Darae a. I. proferre 17. q. stari debet. sfia recepi. Mis. Andreas Gai l. lib. i. ias i o. num. 8. utique si nullus arbitri dolus inter v nerit. I. ita ιι π.33. f. de perept. arbitia hoc enim casu a lata sente tia impune recedere licet e vel nisi sententia conistineret notoriam iniquitatem & enormem laesi nem, tunc enim reductici conceditur , MPemenu

m. de arbiti re alat. 3. Idet, Advocati Curiae nostrae ad Eliciendam in ea su reductionis citati nem, in supplici libello selent narrare eum, qui reductionem petit enormiter fuisse laesium sente tiamq i notorie esse iniquam. Sed quemadmodum Iohannes Grivellus s. Dolanis a. testatur in s ro Dolanci ulla receptum esse ut a sententiis tam arbitrorum , quam arbitratorum appellatici admittatur : ita in Curia nostra teductio indisae M recipitur. Duri Ni Tro II. Re ueri apud quem is iam pelenda.

IN hac quaestione Iuris Magistri variant ses

tentiis. Quidam competentem Iudicem eia volunt Iudicem arbitri . qui sententiam tulit, deΑPictis isti .s i.Catellianus Cotta is me in. n. ta νοmissum Lat i Alii Iudicem partis r ductionem petentis, Pet. Costalius in I. sem um 6. f. Pro Ris. Marcus Ant. Blancus in rint . ia

eum sore juditam volunt, qui ordinarius est Ia-dex illius, adversiis quem teductici ad arbitrium boni viri postulatur. Didae. covanu. EL 1.

Hari resti I. cap. ra. nam. 2. Christinaeus velare. 2.oril. rq a. m. q. Iacob Cancerius pari. I. Tayian regia. c. 2I. uum. 36. Alii denique hunc statuunt

369쪽

o Reductione a sententia. De Aseritioni in integrum. 2I

Ant. Gisiurus deras. i . Andri Fac hin. hb. 8.est V . . Pq. Caeterum apud Frisios constanti stylo receptum est, reductionem esse petendam

apud supremam Curiam & non apud inferiorem Iudicem , & ita quoque Curia disposuit. HQuod convenit stylla Gallico , quo appellati

nem interpositam ab arbitris recta in Senatum citraque intermedios ullos Iudices deuolui solere ae debere testatur Mornaeius, ad ι. non disti guems 32. q. Iubanvi s. f deme . qui arbiti

DEFINITro II I. Intra quia tempus petenda δε re actis. Communi Doctorum ealeulo receptum est, reductionem peti posse intra triginta anno

rum sententia in Curia nostra obtinuit ac in eo tradictorio confirmata est. a Et cum hoc decendium in appellatione eurrat de momento ad momentum, de hora ad horam, idem in reductione servandum oensuit Senatus. M

SUnt qui volunt reductionem non habere

vim appellationis, sed tantum esse simplicem recursum ad superiorem , proindeque non sun pensvum . sed devolutivum tantum essectum

bertus Leoninus cans. 76. num. 3. Aliis vero placet , quod reductio adi nitar appellationis etiam habeat vim suspensvam, ideoque executionem laudi impediat, Bald. illi. rade pactam. qD. q. t . f. o PR. Panormitanus in cap. Quinta lusea 23. Des. Set his annecti exfra de trudarando M Tanta sit. de appetit. num. 322. Boetius istis a8q. ram. 2q. Antonius Faber M. v. cod. Salaad. rit. δε arbit. definis g. Christinaeus v m. a. iacis t43. uvae . 8. 9. Et haec sententia use tori in Curia Frisica obtinuit. nisi inter contrahentes convenerit , ut non obstante reductione, laudum Pro

visionaliter effectum sortiri debeat.

De Restitutione in integrum

Non convenit inter Doctores, ubi petenοῦ

da st in integrum restitutio. Quidam m ti constitutione Diocletiani & Maximiniani mi. a. C. ubi Gr apud Fem cunis. in iure . UOlunt generaliter caustam in integrum restitutionis esse agitandam in foro ejus, adversus quem petitur restitutio, vel in loco, in quo domicilium s Uet , qui convenitur, secuncium regulam, quae dictat, Actorem sequi serum rei, Cujacius a Lrit. C. ubi γ a ad Fem , in pararis. Antonius Fabet

Desina 319. Alii, ut Duarenus ad Ztit. despiciendum censent, quam actionem, is, qui implorat beneficium restitutionis in integrum, habueritae sibi restitui petat i utrum sit actio personalis an realis. Si actio amissa, sit persenalia ; tunc causiam restitutionis tractari volunt in foro rei

conventi , νέ. I. a. ubi cst apia quem. si vero actio amissa sit in rem, in actoris esse arbitris, ut ium velit restitui eo loci, ubi res sita est. I. I. ror. ti . ubi in rem aectio I. pra straguν 38. f. d. iii M. vel in foro rei conventi , s. ω DDA LI. ubi O apud quere. Niraquess. de Retrin. tangant. q. 8.gl. s. num. 9. adde Christi am volam. 1. desis Is r Aurauit en ses Playines, P ι e is . Secundum quam distinctionem, iam quidam petita in integrum restitutione actionem in rem instituisset, ae is obitreret declinatoriam seri; senatus exceptionem reiecit. a

IN hac quaestione, an tebus haereditariis dia

stractis minor contra aditionem sit restit a

dus t dubitationem movet, quod hoc casu res videatur desiille esse integra, ideoque restitutio minori deneganda ex Scaevolae sententia . is si quia j minor. 24. q. Scaevola 1. de aetasib. Vide Atit. Fabrum lib. I q. ea Q. . r. Sed hic ratione M. quicquam obstante senatus minoribus, qui addita luenda debita hΕreditaria, res quasdam hae reditarias distraxerant, eontra aditionem haere ditatis damnosae restitutionem indulsit. a Nee mutat d. q. Scaevola, quia ibi minor volebat resti tui adversus omissionem vel repudiationem, hie autem adversus aditionem haereditatis r Inter quae evidens differentiae ratio est. Nam minor volens adire haereditatem semel repudiatam cer tat de Iccro captando; at cupiens restitui ad veris

370쪽

sus aditionem , sollicitus est de vitando daieno, ideoque satilius illi , quam huic restitutici den gatur. Sunt , qui existimant dictum β. ΩὰυMa. esse eorrectum a lustiniano in Luo. C. de repus. ω abstia. haerea. qui concedit minori restitutionem advelsus omissionem haereditatis etiam rebus distractis, adeoque re non integra, ita sentiunt Franciscus Duarenus ad rit. C. Si aduras repud. Plane iseus Balduinus in D miano 'ο lib. a. luisti ut Pacius ιens. 3. animam. quaest. 3. Sed magis placet, quod alii tradunt ditium A. sικυὼa. de extraneo , Iustiniani vero eonstitutionem de suo λ rede loqui. Ratio differentiae est , quia suci magis debetur haereditas, quam extraneo, de suus haeres, qui se abstinet, non planὸ des nitesse haeres , sed manet saltem nomine haeres, lucet non re et at extraneus, qui repudiat, nequere, neque nomine amplius est haeres Hugo D nellus I b. 2 i. comm . cap. I 2. vos Oetiva etiam bat g cies. Hubertus Giphanius in cammem. ALLuti. Non memini quid senatum moverit in prae- dieti caussa , quod contra aditionem haereditatis restituens minores iisdem iniunxit, ut haere

ditatem in pristinum statum restituerent, quod fieri non potuit, nisi revocatis alienationibus &solutionibus ab iisdem factis. Regulariter qui-clem ita restitutio facienda est , ut unusquisque in integrum ius suum recipiat, i quod missν. 24. h. restiιalio 4. f. de mimrib. At speciale est hoc casu, quando minor restituitur in integrum contra aditionem vel immistionem haereditatis, ut tunerata snt, nee infirmanda , quae a minoribus vel pupillis ante abstentionem bona fide gesta sunt, L qaotys 43.st. δε acaων. haered. l. ν non expia erit. 6.st. de re . .a ad poss nec aliud minor praestat, qu m quod ex haereditate in rem ejus pervenit, nee periit per aetatis imbecillitatem, ut loquitur

-ib. & Imperat cir Antoninus in I. time C. de re putas. ita rescripst ιum minον adiit haere talem Orentis iis, aeax quiqui/ ad eam ex haressitate peree

etim φν lare convenis. Quibus convenienter, cum

similis cases se rursus offerret, senatus minores restituit eontra immistionem hxreditatis paternae , ita ut redderem quicquid ad eos vel eorum utilitatem ex ea haereditate pervenisset.

DE FI Ni Tio II I. Cinna sententiam per modum oppositionis ies exceptionis non recte peritur restistisio. Quamvis in integrum restitutio non tantum principaliter; sed etiam incidenter peti possit per viam exceptionis vel replicaticinis.

d Iep s. sonar. O stact. Cardinalis Tuschus in

aestitui coatra sementiam defrutivam, restit

tionem petere debet noua instantia ae ordinatio processu Joachim. Mynsig. cent. r. ias q9. N an tequam executio sit inchoata: tunc enim per in integrum restitutionem ita principaliter petiis tam impedite regulariter executionem volunt Doctores vide Alexandrum Trentaci . M. a. ruarias. νesu ι. fit. de repr. in im . νυοθι. a. Carisdinalem Tuschum in tu . R. cantitis 293. tibi hae viis rii, modi, ιι viam O Iimirans. Αnt. Faber. inci tibisti iii. in imex. rest. possvrat. desinit. i. num. t. O . Christinius volam. 7. δειν iaq. mm. 6.T.8. Ois q. I 37. nam. I. 6. At si executio sit inchoata, non rectὸ quis petet per modum oppositionis de exceptionis se contra sententiam restitui: quia restitutio ita proposta non impedit executi nem Trentacinq. d. isto. Mynsog. tem. s. eis. 8O.

de o An. odii. de M. ia. nam. I. 8. 9. O. Id quod a Curia nos ra constanti stylo observatur. Aenon ita pridem cum victus contra executionem opponeret exceptionem res itutionis in integrum , ea insuper habita Curia eum condemnavit, ut patientiam praestaret, quo executio Π

eederet & essectu m sori iretur, rem uato ips iure suo nova iussantia postulandi restitutionem. H

Criti iuris est restitutionem minori conces

sam non prodesse malori quamvis minoris consorti & socio, I tinis. C. Si in comm . cisas iatntur. νι ιι. p. al. Nisi in re individua, minori indulgeatur, eam enim ad majorem extendi eius, dem litis consortem volunt Doctores, quos ciatat di sequitur Alexandet Trentacinquius L . a. ν sum. ιυ δε minoribua remti . 3. nam a. Quod tamen non sne ratione displicet Ant. Gomeso

Hinc quaestum, si maritus minor II. annis& uxor major stinui cum aliquo contraxcrint, &maritus propter lasonem si restituendus, an contractus in totum , an veris pro dimidia tam tum parte respectu maiiii si reicindendus S an nullandus i Et placuit Senatui ca) eum in totum esse annullandum i si enim tantum pro dimidia

parte contractus rescinderetur, minor maritus non maneret indemnis ob statutum Friscum, quo maritus semissem damni constante matrim nio obvenientis serre cogitur. Deindὸ etiam ma litus minor foret restituendus contra consensum N authoritatem uxori maiori in contrahendo accommodatam , atque ita contractus mulieris uti consensu mariti destitutus in nihilum reruderet & annullaretur. Vide Iacobum Month lonem in astrarii, Curia Parisensis Iolennuer ne mi o

SEARCH

MENU NAVIGATION