장음표시 사용
381쪽
Quod proxima definitione dictum stili,
matrimonium a minoribus sine consensu Curatorum contractum iure Frisco esse nullum per Ordin. lib. i. tis. i. h. io . hoc interpretatio nem Ad temperamentum recipit ex paragraphis proxime praecedentibus, quibus stituitur filiam, quae non excessit viges mum aetatis annum a vel filium, qui non superavit vigesinum & quintum annum , si sine parentum consensu matrimonium contraxerit , incidere in poenas ibidem expressas Unde senatus iudicavit para glaphum decimum, qui prohibet matrimonium eontrahi absque consensu Curatorum, intellibendum esse de virgine minore 2 o. annis. Et si uirgo si maior a
quamvis minor a 3. annis , sequendum esse sus commune, quo ad substantiam matrimonii. Curatorum contensus non est necessarius, nis orto inter honestos competitores ceriam ne , puella utroque parente orbata, cultu verecundiae erubescat suam sententiam exponere e tunc enim relinquitur arbitrio Iudicis, vocatis propinquis, cui melius adulta societur, L in conseractione 2 . C. vi is i. Quod si voluntatem suam declarare u luerit , nee Curatoris , nee Cognatorum vel a finium ulla auctorita, des deratur; sed spectanda est eius solius voluntas, de cuius coniunctione tractatur L in tutiland 1 8. C. αε Hine cum Titia virgo viges mum & primum annum ingresa, Gaio nupsilet, insciis ae inconsultis Curatoribus stis, illiue ob id recusarent consentire in selennem copulatsonem , senatus auctoritate sua interposita , permisit publicas denuntiationes fieriti matrimonium solentii ari. Q
', tiberi ea eo procreati latines suas Mitiis. I Ute Pandectarum prohibitae tantum sunt nuptiae inter assines, qui parentum vel liberorum locum inter se obtinent ut indicit , I. . h. L, iique f. de grad. Sed jure Codicis porrecta est prohibitio etiam ad affines, qui neque parentum neque liberorum loco sunt. Nam Constituti nibus Imperatorum interdicta est eoniunctis cum maliti fratre, aut uxoris sorore, I farris mo-um. 3. I. Eter 8. C de imo. mpr. Nee ultra hune gradum extenditur prohibitio iuris civilis. Undi consequens videtur hoc jure licitam esee iuniactionem cum matericiae vel amitae marito, vel avunculi aut pamat uxore
De iure divino non eadem est omnium se remia. Zanchius enim di Bea. etiam hoc iure hanc eo unctionem permissam esse putant Quod
Dominus ait. Naritatem panni tri ae perusa , ad ararem has ne an o Maata, amrra is est. O cap. 2 .
Lois. vers. ao. inquit suistis culaveris eam Iisi ui ore, na/ratem patrui sui reuxis , pectatam savim seruata, sine oleris mιrinniaν. hie dicitur de patrui uxore, per analogiam intelligendum est, de amitae vel materterae viro , vel avunculi re. Pro regula enim traditur, iisdem gradibus vito & mulieri interdici, Betist .n maIrimenta tap. a. post. primip. Wrs su cum potitit. Jure Fiis cohs. i. ardin. iis. i. h. q. interdicitur matrimonium inter consanguineos de assines graiadibus prohibatis Ilvit. 18. G a . Ergo nec Friis sco nee divino iure inter virum & uxoris defunctm neptem matrimonium constar, & ita via
sum est Curiae ca) proindeque si lius ex tali m ttimonio non potuit nasci legitimus, si uterque coniunx istius juris non ignarus, adeoque mala fide illud contraxisset. sed eum in nostra hypothes coniuges palam , praeviis ex more trinis proclamationibus, in satie Ecclesae essent copuia lati : praesumptio es, eos, periuris ignorantiam fuisse coniunctos per L ah.p. de risa - . Uide Iambum Menochium lib. a. de a M. iv..tas 244.
Ex hoe ergo matrimonio licet per se illicito de incesto, liberi procreati habendi sunt legitimi.
Nam Imperatores Mareus & Commodus statum libetorum ex in restis nuptiis natorum conis firmarunt , moti ignorantia puellae, diuturnitate temporis, & numero liberorum e sororis enim filia ignara iuris civilis chm eollocaretur ab avia sua nupserat avunculo, & diu inter em tale matrimonium selerat, ae plures ex eo liberos sunceperant, in provincia 17. q. a. f. de tis. - . Et quod filii nati ex matrimonio putativo h , a fide scilicet & palam contracto , sint legitimi, sue error & bona fides utriusque , sue alte utrius coniugum intervenerit, vulgis receptum est, vi nune est apta Didaeum Ccivarruviam de
h. i. p. de fisa napι. Petrum Rati ad tonsuti. Pili num art. 229. a. Et ita Curiae placuit in prae
TItius & Caius spas uterque ex desuntas uxoribus habebant. Filia Titii nupta est A caim
382쪽
caio. h. huius filia Titiet eollocata. setiatus Te lesasticus Leovardianus de validitate harum nuptiarum dubitabat, motus aut horitate Hieron. Zanchii tradentis ab iis esse abstinendum, clim ob honestatem, tum ad evitandam nomi num consusonem. sed hanc coniunctionem jure civili licitam esse sitis probat J ullus Paulus in Luci. . tertio radia i vos ii Genii st. de tradib. dum ponit ouas mulieres , quarum altera alte. tius filio nupserat, hae mulieres sunt invicem smous & nutus, & liberi ex hoe matrimonio nati masculi sunt invicem patrui, freminae sunt invicem amitae. Et paulo post L Drtio graia i vos. Si das misi. Jurisconsultus hune casum proinponit. Si dar, inquiens, viri, alteν ahenas filiam
adie=int, Di ex his mapali nari , invicem a mali, Ma semina , inuram maInteris erum. Imo idem
Iurisconsultus inter hune & priorem casum proinponit alium , qui plus di inultatis habere posset, jus species haee est i Lucius vidum habet filium Sempronium , & Caiae uiduae est filia Titia.
Laetus ducit Titiam uxorem. Caia nubit Sem pronio. Hie magna est nominum eonfusio. Nam Lucius est Caiae socer di gener. Caia est Lucii socrus di nurus. Item Sempronius est Titiae vitricus N privignus, & Τitia Sempronii noverea& privigna, aliud exemplum profert speculatorris. q. tu. de censam. ω affinis. δὲ post eum Angelas Matthsactustis. 2. devia O rar. μν. cap. 2I. insae. Ex his exemplis liquet has eonjunctiones jure nostro minime esse improbatas, & meritAt nullo enim nee sanguinis , nee assinitatis vinculo hae personae sunt iunctae. A finitatis, inquit recth Hotomannus, duo sunt extrema , quibus quasi termini continetur, prius, alter ex coniugibus, posterius, alterius Coniugis e nati. Extra hos assines plane nulli sunt. Nec his nuptiis ulla honestatis consderatio impedimento est. Quae enim ob honestatem nuptis prohibeantur , in jure des nitum ae determinatum est, ε. 'at ad Βδ. δε nu I. sisti, At extra hos rasus in iure exis pressos , honestatis imaginaris & eerebrinae habenda ratio non est. NM enim ut AE milius pro bus scribit reserente Alberi eo Getitisi lib. 3. h. . O g R. tap. 8. ratem amasias honesta alaae lavia, si omnia maiaram in litata in irarum. Nee confuso nominum iacit, qu mi nil n stri juris Authores, honestatis alioqui observa tissimi , has nuptias probatent, Ah. q. unu grada i . Non enim hane confusionem consideiarandum esse existimarunt in hoc matrimonii negotio ι lia tantum in his, quae se invicem linia' pediunt ita ni uno sante alterum stare impossi-hile sit, L uti. C. δε luti rus L id quod latius d clarat Al Heua Gentilis L Itio. Mis rationibus motus Senatus rescripsi. vi procedere debere proclauiationes inter Caium & Titii filiam, &inter Cati s liam ae Titium . quae hactenus a Magistratu Lecivardiano erant impeditae.
LEα Mosaica pracipit, ut virgo corrupta
doletur de in matrimonio habeatur Detit. 9p. 22. vers. 28. 29. Eaia. cap. 1 a. vos. 16. ,1 . Canen vero hanc e putationem dotis, di . nuptiarum in alte alivam resolvit, e . i. eandis adtiti. jubeique aut duci stupratam aut pro ejus conditione dotari. Quod jus generali consuetudine passim receptum est, in testantur Jaccibus Menochius M. a. de albis. iadit. ιη. 288. Papon. lib. aa. til. 9. anes. 9.-Comesus is L ntiago. num. I. in Isae. Julius Clariis in sturam. num. 3. Antonius Tetaurus δεις 3. Ee specialieonis suetudine Frisae approbatum Iri. . Opila. rh. q.
han contu bynen I uua ita disponitur. Et naen an die gen In aegri de hin drsarem tu
vim is satis o Iuron, illam datare tenesmyιω iam suam qualitatem, si tam ipsa ratere nent. Ex quibus verbis primo colligitur in arbitrio stupratoris positum esse, dotare malit, an duceare. Consentit Iodocus Damhoud erus in pras. Dimis. ωρ. 92. num. 6. vers. M a quidem parum . Secundo,h e deciditur quaestio inter Doctores agitata, an qui viduam stuprat, eam ducere vel dotare teneatur φ Quidam aiunt, prasper Farim in inpia . triminali para. 4. fit. Is . Urist. νηδε rum ici. o sqq. ubi quam-plurin i alii citati. Alii negant, ut Anton. Gomesus ad let. Tamego. num. Tos hsae ramea. Iulius Clarus d. h. supram nam. q. losephus Ludovicus de M. Late
ε . num. ra. u. I. Anton. Faber M. 9. Cia. s Laae ris. I. iam t. s. num. q. Horum sententiae consuetudo nostra consentanea est. ia hse ver
duae conveniunt, proindeque haec consuetiaci quodammodo poenalis ad viduam non est extemdenda, & ita aliquando senatui visum est.
sequii ut nae patre qualiteM I hoe est, se
eundum qualitatem virginis stuprati dotem 1 supratote esse solvendam. Id quod ex communipeaxi ad eam quantitatem redigi selet. quam ve risimiliter pater puelli filiae suae in dotem destia sit Matth. Neseob. ia p. r. f. a/L. I I. is ada
pis. Ders otia ad eam voritatem. Curia nostra
let aestimare vestes . mobilia vel immobilia &actiones , s quas stuprata habeat r deinde in iarere, quantam dolem parentes ei dare. possint taliquando etiam eonsideravit quantitatem suturae haereditatis paternae vel . maternae. 93 Quod tamen exactJus examinatum , Dominis postea
displieuit, quia sutura hereditas est magis in spe. qua sallax est, quam in te. Et seri potest ne stopiam
383쪽
o Matrimonio. De Donatione propter nuptias, St. 33
prata existat hqres parentibus, vel ut hi laba tur iacultatibus.
DE FI TIo XI. ' Demiariminis contra Iacum malim debilis Missis jad iij. I Itius eunt Gaia a s. annis malore contraxit matrimonium, cuius solenni confirmaticiis ne intercessit Sempronius qui se gerebat Gaiae
Curatorem, asserens eam esse mentis non satis compotem, eoque ad matrimonium contrahe
dum ineptam. Quod Titius negabat. Testes utrimque producti sunt. Testes Titii assit mabant, Gaiam satis id meam ad matrimonium contra bendum, quipse quae arae plures annos Ecclesiae resor. fuerat adlcripta, di ab eo tempore ad usum erae Coenae semper admissa. Contra testes sempronii, tellabantur Gaiam esse infirmoti debili intellectu, pecuniarum species non cog nostere, procis delectari. & homines rogare lolitam . ut sibi procos concilient, denique alunt, eam non esse idoneam ad regendam similiam. Senatus, postquam Gaiam loquentem de ad interrogata non ineptὸ aut absurde responde tem audivisset, censuit eam esse eo judicio te intellectu praeditam , ut matrimonium contrahere potuerit, ideoque quod ab ea erat contractum, publice confirmandum esse iudicavit. Q Nam in dubio magis praesumitur quis compos mentis de sanus, quim insanus aut furiosus, Naturale est, aliquem esse eompotem mentis; at accidentale, quem esse furiosum i quilibet autem praesumitur talis, qualem solet natura producere. Robertus Maran tam is p test. θ' is atquiν hare L m. 3 37. r. le idin magis creditur testibus attesta tibus aliquem esse sanae , qu m testibus assimanistibus quem esse insanae mentis, ut tradunt Nicolaus Boetius istis. II. nam. 99. 97. de Iain eo bus Menoch. lib. s. Prasum . 63. - . 23.
Priterea differt furiosus ab insano. Furiosus omisia mente de intellectu caret, & a Gicerane dicitur ex potestate abiisse. Ac furor, eodem Cicerone aut re lib. 2. Tygia. Quasti. est mentis ad omnia caecitas, di majus aliquid , qu m insania, quae licet unitate εἰ integritate mentis careat, mediocritatem tamen ossiciorum dc vitae comis munem cultum tuetur. Insani igitur quasi' medium locum obtinent inter suriosos εe sanos ho- mistes, de , ut Imperator Iustinianus inquit, ia . cum aliis 6 C. de curar. sinios sunt constituti in confinio furoris de sanitatis ἔ nec enim Omnimente carent, sed eam non habent intego, qui fatui dicuntur, Ze. sunt grossi, smplicis . betioris ae stupidi ingenii, dc Macarones appellantur a Caelio Rhodig. bb. i 3. am'. hct. ecp. I. ιν sine. De bis Seneca M. 1. de benesic cap. 3 3. IV
hunc insanum seu fatuum, qui habet aliquem sensum, licet debilem, infirmum ερ diminutum,
testamentum condere posse communiter Din res tradunt, ut Michael Grassus in *.testam piast. χ i Fr. Dirarenus aiatu. de testamens. vos dixi sie timentisisclionem Λatonius Gomesius rom. r. remat. cap. 6. m. a. Ludovicus Charondas M.
7. restos M. Paulus Christinaeus Lolum. 3. detis. 73. num. IO. ερ alii, quos citat de sequitur I hannes Dauth. ad istuc ari testamenta facere pasesum, mae. 12o. Viglius Zuichemus in h. item sarisi Inst. Qui,. non est permisi. fac. testam. Forcatulus - g. 33. Petrus RoyZ..cis Liuiama q. --3qi. Antonius Testaurus itiis. 92. ubi distinguit
Petrus Helgius pari. 2. ιν i. 3 i. -m. 28. 2 9. Hi ne cum matrimonium magis si actus natura
lis , quam civilis, hoe est magis de jure naturali, quam civili r ejus omnes homines, licet sensu infirmi , m ci sint puberes, capaces censendi sunt. Nee ad illud omnino requiri plenum de in t
grum iudicium, satis inde patet, quod puella
duodecim, Ze masculus quatuordecim annorum matrimonium rectὸ contrahant L minorem. q. t. Sami sta de nupι. quemadmodum de testamentum facere possunt L pia aetate 3. f. i. si stater. q. C. Qin unam sac. pag. cum tamen illius aetatis homines non habeant persectum de integrum sensium, de plerumque faciant puerilia de derisoria, ut inquit Cornaeus cons 9 I. num. 23. bb. q. Et ideo aliquoties matrimonium ab liuiusmodi infirmi de debilis sensus hominibus contractum, validum esse pronuntiavit Curia Parisiensis, ut
attestantur Ludovicus Servinus Advocatus Reis. gius in suis orarionibus Ubas volum. 2. N DIE Mde Ludovieus Charondas in usu. vitia. quast. parr.3. tis. x. cap. 7.
De Donatione propter nuptias, Dote MPactis dotalibus, ArIlia.
DEFINITIO'I. Hauidas ιο utis, qua sibi ipsi mortem ean civis, neu deletur res, ini ιο x'i a renito nuptiarum caussa
TItius ambiens nuptias Caiae, eidem praedi
um donavit , Si nuptiae νήxantur. Nuptiis non solum nudo eonsensu persectis; sed de concubitu consummatis , Caia paucis interjectis diebus, durante adhue festivitate nuptiali, taedio ut videbatur novi mariti, de ex me attentia , contracti matrimonii se ipsam interemit. Hujus
hsredes ab hettiadi Titii paulo inst etiam defuncti , praedium praedictum petunt, quasi d
nationis conditione per matrimonii consummationem impleta , licet non duraverit impleta. Excipiebat reus hanc conditionem habendam
esse pro non impleta i quia Caia sibimetipsi motis tς illata, matrimonium dissolverati de sua culpa
effecerat., ut conditio cessaret. Senatus reum ab-
384쪽
solvit, a eensens donationem sectam esse ob causam , Si minaeomum severtiar, quae caussa ex voto donantis se interpretanda est , ut non si ficiat eam momento temporis exsitisse i sed insuper requiratur, ut tam dia duret, donee ex Divina providentia matrimonium morte alteruttius naturali rursus dictivatur. Hi ne quemadmodum nuptiarum causi θ datum ob temerarium natarii divortium eondicitur, L qaias/νtim s. β. vi canit . e. s. ita quoque non immerito ob υolumariam eiusdem mortem haeredi eius actio
Iure eommuni maritus utpotὸ dominus do
iis , Omnis fructus ex re dotali, constante matrimonio pereeptos facit suos. At jure Discosocietas aequisitorum inter coniuges contrahi tur 1 proinde fructus tei dotalis non solius sunt mariti, sed inter ipsum ti uxorem, ut & dispendia communicamur I b. i. Orin. tit. 3. Quamvis autem hae in parte iuri communi derogatum sit, inde tamen minim/eonsequens est, omnia dotium jura de privilegia in Frisia resare. Sunt enim plures dotis effectus, quorum uno per sa- tutum sublato, reliqui nihilominils manent. Sie enim statuta aecipienda, ut quIm minimum ius commune laedant. Quod axioma maxime obtinet apud Frisci , quibus perpetuum & sblenne est ut Thomas Herbatus inquit, lib. ι M. NRγώ. tap. 3. h. s.) ut iure civili utantur, nis qua de re quid aliter rautum aut usu receptum st. Habet ero in Frisia mulier dotis constitutae &illati nomine tacitam hypothecam in bonis mariti, habet ius prietationia inter Creditores mariti, habet & alia privilegia nominatim si isto non sublata. At quaestionis est. Si mulier, ut plerumque
tuta matrimonium ineat, utrum omnia eius bona censeantur dotalia , ut in iis mulier praedictis privilegiis gaudeat ἐ De iure communi magis placuit non renseri, ut tradunt Stephanus For- catulus diale. 38. Jacobus Conrennatius I s. a.' a '. tap. s. Andr. Gail. tu. a. ias ga. num. 2. res 3. Didaeus Covarruvias de sponsul. is. I. in re. m. 3. Iacobus Menochius M. I. praesitim. 6. Ja-eobus Thomingiua desis is . o 3 o. Antonius Comesus as Tristi M. o. Petrus Barbosaia 1 1.L.sοωι. mafrim. u. 3. nam. sq. Joannes det Castillo Soto maior. lil. 4. Comνodras parti l ιι p. q. m. 2 seM. De iure si sim dubitationem movet, quod maritus omnium bonorum uxoris administrati nem habet, und/ essci videtur , omnia quoque mulieris bona eenseri dotalia, ut ea habentur jure Saxonico, teste Nomingio iatram nam. l.
a. i. q. quia dotalium de jure communi maritus
adminis irationem habet, non paraphernal;mn. sed neganda est consecutio, quae sit ab administratione ad dotem. Habet maritus administi,tionem rerum ab uxore illatarum, non ut dominus earum c quemadmodum iure communi dominus dotis habetur. sed ut Curator mulietis. Transeunt jure Risco Omnia mulieris bona in Curam , non in dominium maliti i manent enim mulieris.Thomingius L Itiis 3 o. in fae, Vesemb.
de conficitur mulierem in bonis, de quibus dornon est constituta, non habere privilegia dotalia. ut hypothecam tacitam eamque privilegiatam Ecalia. Et ita Curia censuit.
PActo dotali inter Titium & Caiam ita eon
Matrimonium hoe morte Titii solutum est relictis liberi , N Caia ad serenda vota transiens, nupsi Sempronio nulla expressim dote eonstituata, nee pacto isto repetito. Post etiam diem suum obiit Caia , relictis liberis tam primi matrimoni ii quam filio sbi nato ex sempronio se eundo marito. Qui filius posteriori, matrimonii cum E vivis excederet absque liberis, ad hona, quae ips ex suecessione matris suae obvenerant,
liberi Wimi matrimonii soli cupiebant admittiui praedicti pacti , excluso sempto Io Vitrico suo , Qui excipiebat pactum illud uti eum Titio. Wiore Caiae marito initum ad se minim/ pertia nere, proindeque se per έllud λ ligitima filii
eessone neutieam exeludi posse. Omnium enim pactorum eam ese naturam , ut aliis , qu mini quos conventa sunt, neque mosint, taque es t , Iliam indas as. h. . t. inter cla. f. δε tasa del. as. I. passa χε. C eod. ι. a. c. Restauria si act. Praetere hoe pactum loqui de easti, quo hiari primi matrimonii sne liberis decederent, ideoque non esse extendendum ad Obitum liberorum secundi matrimonii. Replicabist Actores, dotem in priori reat mmonio constitutam censeri repetitam eum Omniis bus
385쪽
o Disarisne o ter nuptiari dote, Θ c. 3 7
Andri Gail. lv. a. Hs 8 i. AEam. 7. Cacherinum 2 I. nam. I. cum seqq. m. m. λιμ ωι4. Nicolaum Mela,um. s. 137. Jacob.Menoe. s. prasam .6. num. ED O seqq. Sed eo nequicquam Obitante, Curia Actores ab intentione repulit. μ) Mota Papiniani responso, in I. imer Ia eram a s. ias. f. de p.ras Liai. σι. m aris os . f. δειαν. EM. Vulgatum vero illud, dotem datam in primo matrimonio, videri repetitam in secundo, intelligendum est de se n/o matrimonici inter easdem partes contracto, si fortὸ primum matrimonium divortio suetit dissolutum. At si matrimonium morte alterutriussu fit diremptum, di superstes coniunx cum alio secundum mattimonium contraxerita nusquam in jure traditur, dotem in primo matrimonio traditam , in hoc secundo censeti repetitam. Et quod Paulus in L t dotem so. f. de iure At. generaliter dicit, dotem , quae in prius matrimonium data est, converti in posterius matris nium thoe sequens Pap niani responsum , in I. γο. si .
f. eod satis indicar esse aceipiendum de matrim hici post divortium re/integrato vel renovato. Et ita quoque censent Campegius in irae 7. δε itindvitam t. parι. quast. 38. Corneus cons2 ι 3 4. malam. i. 3. hue inclinat Antonius Faberiai. 3. Cia. S M a sit. de ime Istium. defixis. i8. num. ι 2.
νasis martis fias 1aananem monis cavim. IN tubulis nuptialibus inter Tatonem ab Aylava sponsum Ac Barbaram Doum 1 sponsam e sectis sponsis promist, s sne libetis prim reretur , quod sponti esset habitura omnia sua bona mobilia, puta suppellectilia instrumenta rustica, pecora & usum fructum praedii Unem anticum annuci reditu quadringent. aureorum , &hse omnia absque ulla imminutione, ae pro firmiore promissorum Observatione , hypothecae Obligavit omnia bona sua praesentia di sutura, renuntiaui uiue omnibus privilegiis ae iuribus, quibus pridicta impugnati ulla ratione possent,
latii I hoc est , ηοbiliore driore vi Me , promisit hie omnia a se & haeredibus tuis, religiose 5: iri Violabiliter observanda esse.Hae tabulae a qui
que t si bus erant subblanatae. Matrimonium cum aliquot annos inter coniuia
te, durasset, Taco ab Artua testimentum convidit , quo fratrem suum Vlpium ab Aylva haer
dem instituit . eumque Onerat multis legatis, ecinter caetera uxori tuae legat omnia in praedicto instrumento compraehensa & praeter haec, non nulla alia.
Tessatore sine liberis vita desu octoi inter hi
redem Vlpium fle uxorem Barbaram lis Orta est. haerede petente Inventarium a Vidua confici omnium bonorum desuncti, quo sciat, an sibi salva sit Faleidia , Contra Barbara sustine nidi bona in praedicto instrumento nuptiali expressa, desuncto iam sine liberis marito, pleno iure stilesie aequiuia per donationem inter vivos , quae Falcidia, non si subiecta , proindeque se I ventarium propriorum bonorum exhibere nou
Huius eontroversae eardo in eo versatur. praedicta pactio vel eonventici , pro donatione inter vivos, an pro donatione mortis caussa se habenda. Pro euius resolutione praemittendum est, istiusmodi donationtim, quae sunt favore matrimonii in utilitatem eius . qui superfuturus
est quas de super vita vulgo Galli vocant, ut est apud Guidonem Pam istis, Da vix alia,
quam in libris nostris ment Ionem extare, ut notat Ant. Faber. Ita. i. O . Sabaia. ιis. i. is h. Idnam. i. Unde fit, ut si dissieiliis huius quaestimnis definitio ,& de ea inter Doctores non con veniat , quibusdam huiusmodi dispositonem ad ultimas voluntates. reserentibus 5 habentibus pro donatjonibus mortis caussa, quae ad libitum
donani Is reuocari possunt, aliis vero contenden tibus esse donationem: inter vivos, ut videre est apud Mart. Cesenia in parvi. p. 4pas. data. num.
q. Jacob. Menoch uis. 3. proa t. 33. 36. Har dian. Pistor. M. 3. quaest. 8. Jacob. Thoming. I
qua . I. In hae quaestione placet opinio distinguen intium , uirum hae pastiones verbis Contractum an vero ultimam voluntatem indueentibus sint conceptae. si per verba contractus, ut s sit con ventum, si unus ex coniugibus deeedat, quod ex ejui bonis superstiti centum annua donari vel dari debeant i tunc hae pactiones contractuum instar sunt irrevorabiles ad nutum unius, quia non tractant de sutura successione. 1 sed eonti nent obligationem descendentem. ex donationis pacto de praesenti,& inter vivos celebrato, s-cet effectum post mortem sortiantur. pialam De cui ad c pactam ritus sic vi cassis, nam. I. in ods veto pacta snt concepta per verba ultimae v luntatis, puta s Equantur de succesione haereia.ditatis vel totius, .vel tertae quotae et tune, quia . non possunt valere ut coneractus, sustinentur in. vim ultimae voluntatis vel donati nἰs mortis causa. Daniel Molleti passi. 2. Const. saxo. qq. nam. 3. Matili. Berlichius ροι. a. ιamlasnactis Lue i. Andr. Gail. lib. 2. ias. 1 a 6. mim. 6. Nicolaus
386쪽
Hane distinctionem si applicemus ad hyp
thesin praesentem , apparebit conventionem praedictam sapere donationem inter vivos. Hoc im- mimis suadet Proaemium , quod se habet. ENI
si matrimonium est contractum his pactionibus, ei sane inuiolabiliter sunt servandae , nec ad in stat ultimae volumatis contraria unius comugis dispositione revorabiles in fraudem alterius. Sic in legibus Ripuarius tit. 39. A Dolibas legitur. Si Mis maturem testans eriι, qaicquid ei pis talia κω
sa Naso est , qua fiam n tiaram piatiram νeperit, ut inquit Symmachus M. f. Epist. io. Deinde ipse pactorum tenor satis inditat, in iis non agi de hqreditate tota vel aliqua eius quota, sed tantum de critis bonis Barbarae donandis, si Taeonem absque liberis praemori contingeret. Denique notanda sunt verba instrumenti finalia, quibus Taeci sub hypotheca omnium bonorum, & fp REI helisthen elide traulaenI hoe est,n Bare detore aetiis promittit se hie pacta religiosὸ &inviolabiliter observaturum, vida Deckherum, lib. i. Decis Belgici assen. 3: nam. Αα 4 I. qa. Horum enim nihil admittunt ultimae voluntates , quae liberrimae sunt & pto libito revocari possunt. Nec in eontrarium movet, quod in pactis, mortis mentio fiat,& donatio post mortem demum Taconis in Barbaram eonseratur. Non enim perpetuum est, quoties mortis fit mentici, esse mortis caussa donationem. Quam quam enim donator hie cogitaverit de mortem non tamen videtur mors tam suisse causa finalis
donationis , quam causa dilationis , hoe est, disserendi in id tempus solutionis, ut loquitur Balaus ad I. a. c. d jure dri. Nee quaelibet menti aut cogitatio mortis facit donationem mortis causia, sed ea demum , quae donationi causiam dat, & sne qua donator non esset donaturus, it ludque praeeipuum hujus donationis requisium es , ut propter mortem donatum sit, & eo fine, ut donatarius id haberet potitis, quam donat ris h es. Hinc eleganter Hugo Donellus lib.
do , vers. De Ism mure lag. Talem autem mortis emitationem donator noster non habuit; sed potius cum matrimonium contraheret, si h esse lactavit, se diu sole superstirem ae seros viissurum nepotes r ideo donatio ab ipso novae eo iusti sat a pro donatione inter vivos habenda est, sed suspensit hae conditione , si asaarον sme litis, praemoreretis. Et ita senatui visum est
Martinum ti Bulgarum agitata quaestio est. An si uxor moriatur, relictis liberis, dos ad
Patrem uxoris revertatur, an vero apud maritum remaneat ' Et quidem Bulgarus eam ad patrem reverti contendit , quem recentiores plerique sequuntur, ut Antonius Guibertus Costanus GDH. de si . 6. nam. s. D. Duatenus ad si Mali Satur. matrim. Hugo Donetl. lib. q. --m. v. I 6. Antonius Faber M. i ψ. ω DB. . I. 2. 3. Α r. Fachin lib. 3. t αν G.
6. A de iure M , ω ad L au. C. Comiam. malim ML Et haee sententia in puncto iuris verior vide turpeν I. Iure succursum s. f. de μν. dor. I. parra μ i. f. de evict. t. si filia. .f. de divort. I. Mia mea 29. f. Satur. Harrim. Sed contraria Martini senistentia frequentioribusDoctorum calculis approbata de recepta est, ut testantur Villaicibos m fit. D. m. IT . bea 3. Gribald . in oreb. DΜ39. Ant. Capy I. deris. 176. iis . Nam. i. oestri. Ant. Testaurus deris i 38. ω ωὶ detis lyin eam que Se Ius noster secutus est. a
T litus filiae suae, ouae Gaio nupserat moria
bundar promisit, se ei dotis nomine tantun dem daturum, quantum filiae suae natu maiori
dedisset. Filia deressit,relicto filio, qui paulo post
etiam in humanis esse desiit. Qilaesitum fuit, an Gaio Genem contra Titium S erum suum ex isthae promissione competat actio , quasi per mortem filii haereditario jure ad se transmissa' proxima deficii thae monuimus, dotem datam,
387쪽
De Donatione propter nutim, iste, sinc. 39
superstitibus ex uxore liberis manere apud maritum ex Martini sententia vulso approbata. sed quia hee opinio in usum tori introducta est contra ius ictiptum dictitam, dotem datam ad patrem uxoris indistinctὸ reverti debete , idei c3 ea strictὸ aeeipienda est non de dote tantum promissa, sed revera data, quo minus iuri scii
47. 8. Ergo multis mirida tu hic opinio pt e et i s liberi post matrem mortui snt, ut in
hae specie. Quin, etsi dos non tant m promissa , sed Addita suisset . inter Doctores non convenit, an mortuo ex filia praedesuncta nepote , dos ad patiem defuncti filiae reverti, an veto apud patrem istius nepotis remanere debeat i Posterilis Ermat Ranchinus iniria . de Να4fas intest. 4. q. num. q. l. 6. ex duplici ratione. I.Quia quam . vis bona desuncto obtigerunt ab ascendente remotiore , nihilominas ascendens, qui defuncto proximior est , in his quoque boni succedit, e clusis remotioritas, ut tradunt Ioachimus Mynia singerus tem. 6. Obs. H. Ae Anton. Tesaur. de isa . & patet uti proximior in successione inter ait exesudit avum NMess. D8. II. Quia tune demum ad patrem & avum revertuntur bona ab iis ad liberos prosecta, chm fuerint liberi in eorum potestate. Avus autem nepotes ex filia in
potestate non habet, Ero eum haec dos non possit ampliti considerari, ut dos filiae, sed ut nepotis fidireditas, non potest reverti ad avum iure potestatis , sed pertinet ad patrem iure legiotimae successionis. Et ita iudieatum refert Ranis clinus in Curia Nemausens. Contra Anicinius Faber Bartolum secutus lib.
Grani th cap. X. eontendit dotem praedicto casu ad avum maternum reverti non jure potestatis , cum avus maternus nepotem ex filia in potestate non habuerit, sed ratione eommiserationis , ne pater & stiae amissa & meuniae damnum sentiat L fare sucaesum 6. I. δε jare da Se quod loniso alia caussi si successionis intestati , alia dotis,
quae ad patrem vel avum reverti potest iure pro fictitii, tametsi alius si haeres, eum si extra caussim haereditatis . tanquam ius separatum. Denique quod dos stiae nepoti acquitatur non pleno iure, sed eo tam sim iure , quo penes matrem suit, ne plus ille iuris in dote matris habeat, quam mater ipsa habuit. Hine eo odit Faberi dotem nepoti suisse acquistam tantum revocabiliter in eum casum, quo ipse vivo avo absque liberis moreretur. Hse quamvis a Fabro pla sbilitet ita disputentur,tamen senatus in iis su igamentum suae decisonis non posuit, sed qui intentio Cencri non satis videbatur probata , flenuda tantum promissio facta erat, socer ab ima petitione Generi fuit absolutus, reservata G .ero actione ad alia fili j bona materna a Soeero detenta. s.)
Eodem tempore de pacto dotali aequalis se
eessonis duae non alis miles species in Senatu tractatae & definitae sunt. Una erat haec. In rabulis ant nuptialibus inter Titium & Mx- viam convenit, Si Titius decederet, liberis ex Maevia susceptis , quod isti Titio secrederent se eunddm iuris ordinem, .gos nae repromisitque Titius Maevii stipulanti & acceptanti,
se eontra hane eonventionem per testamentum,
eodicillos aut alia instrumenta non disposturum. Maevia relictis liberis de inci, Titius aliam ducit uxorem, ex qua itidem suscitavit liberos, quos suo testamento universales haeredes saeit, vix liberis tantum in legitima institutis. Hi petunt liberis posterioris matrimonii, ut secun dum antenuptiales tabulas bona paterna aequaliter diuidamur, insunt habito Patris testamento. Contra isi contendunt, Patrem eonventione
isthae minita eonstringi & impediti potuisse.
qu minus testamento suo aliter disponeret. Altera species hie erat 1 Pater Seius N NOAverea Caia filio ae priuigno suo sempronio uxori rem dueenti in instrumento dotali promiserunt. quia sbi ex aequis partibus una eum communis lia Titia ent successurus. Dat in tut
praedictorum conjugum communis stia. Seius N Caia postea testamento suo Sempronium quidem aeque ac Titiam Erredem instituuna, sed Sempronii portionem uni netiali fideicommitagravant, & mxterea Titiae liberis legata relinquunt. Haec ita a patre & noverea in fraudem pactorum dotalium disposta esse conqueritur
Qua stio erga utriusque huius /pecle in eo
versatur, an ne pactu in aequalis successoriis pacise centes ad eis constringat, ut non aliter , atque
pactis istis eonventum est, de bon s suis dispo rnere queant. Pactum dotale et qualis successionis c quod G res pactum vorania iure Ro- '
stana fatal vi m. Cuius iuris ratio generalis est. quod pactis uredita 1 non detur i specialis ver3, ouod blanditiis polisis ae meritis liberi provocari debeant ad paterna obsequia, quam parentes mactionibus adstiiri; . Reipubl. enim expedit ultimas parentum voluntates esse liberas, ne despiciantur. & quasi insuper habeantur 3 liberis foeci ficturis paternas iracundias, eum seiant nihil licete testanti miti in pactiones ante nuptiales,
Hi ne plerisque placet tale pactum pesse nec jur
388쪽
men volunt in vim ultimae voluntatis, si nihil contraria voluntate si statutum Tesaur. d. si amm. 9. Cesemb. ad 4. I. pactam. s. Harimannus Pictoris M. q. φιλε. q. nam. 8. Pet. Heigius potia. Fiali. 23. m. II. 6QT. pactum autem hoc imperator Leo consim uit NMelli In ι XIX. Quamvis autem Novellae Leonis nec in Oriente nee in Oecidente receptet sint, testibus Ioan. Bercholdo antris. δερ.A. t p. 3. nam. 69. ansia. Ioan . Goddaeo intract. Δ stipistis. cap. 6. gram. 6 . & Huberto Giphanio ad. d. I. attam. Et ex istis eae tantum obtinuerunt , quae de eis rebus sunt, de quibus ante nihil eo nili. tutum est, ut scribit Iacob. Cuiacius lis. i . obscap. 3 i. Haere tamen Novella i9. approbata est multarum gentium moribus, quibus invaluit conuentionalis sucoesici ex pactis dotalibus. Biturigibus enim hoc pactilm receptum esse testa
, I nii Gali ιι moribus. De smili Germanim eon suetudine testatur post Zasium Michael Grassus in h. sate sis quaest. 9. nam. 4. N secundum eam a Scabinis Witenhergensibus responsum refert Petrus Helgius pari. i. qa s. 23. nam. 37. Haec quoque indubitata in Gellia de vicinis Provin viis consuetudo est , de qua plura agit Frater meus Fredericu sandius in commm. ad Gnsura.
In nostra Frisia cum stricti suta ius Romanum observetur, in quibus speciali consuetudine ei non est derogatum e consuetudo autem se cedendi ex pactis dotalibus hie nulla extet, ide Senatus secundum ius commune propostos ca- , definivit. & agentes ex pactis dotalibus ad subversonem testamentorum ab intentione ro
SPonsalitium munus differt ab artha. Illud
non repetitur soluto morte matrimonio ι imare et . I. Seia 6 .f. de donas inur vir ω xxv. i. seum is v 6. ra. ris. C. eod. Arrha eli pecunia uel
res , quae firmandi matrimonii caussa datur,u de di pignus appellatur, & Lluto per moriem matrimonio redditur, vel in donationem proditer nuptias sponsae imputatur, quemadmodum imputatur venditori in parrcm pretii Iacobus
Cusatius IV. I i. ias i . Antonius Gomesus ad T risu. o. nam. 2.Scipio Gentilis lib. ali. e. . nat. intra vi'. ω πιον cap. 12. In Frisa alio iure
utimur; arma enim die Crouptiinintli secutomatrimonio, manet apud spontam , nec redditur. Et ita senatus censuit. a)
aei TULUS III. De Secundis Nuptiis.
Nier varias secundarum nuptiarum poenas fleI haec habetur, quod parens binubus donata λbi aut relicta quocunque titulo a priore conjuge,
non possit alienare aut transferre in extraneam personam , sed retineat tantdm eorum usum- stactum, reservata prioribus liberis proprietate L fami I. i. gem iter I. ia pecunas m . ψlae . a 2. Charondas in νομων. no M. Fast. D t. s. ritii. . I 2. Ioan. δει Castillo Soto major. de inusta. Bucv. i. arum. XL At ex sacri quaesitum fuit, an haec p ia cesset, omnibus ex priore matri monio liberis defunctis , quorum ultimus extraneum hqredem instituit, relicta tantum parentibi nubo legitima i atque adeo an hoc casu pro prietas , quam parens binubus amiserat, omnibus liberis mortuis ad ipsum revertatur e Assirin mat hoc Matthaesitanus in tras. defluctes'. ab inet '.
hqredem parenti bi nubo preferri. Matthpsilani sententia de iure verior videis, eaque probatur L L farina, istis verbis r cuia fi
389쪽
metiri εχ pristi matrimonia salueris sinestionem isιntim vi e deceserim , omne , quod quoquo mori μνι peris , plena pro ιααιs jure oblineri: unde essicitur, quod per mortem omnium ex priori matrimo nio descendentium , proprietas eum ususructu in persona parentis binubi consolidetur. Clari ut hane sententiam confirmant Imperatores, in L
e, bis pror avιis tiberis , ν anete eandem matrem omnes eos Mire ramigeris, omnes res ρ Hilia mobiles letandiam tertim Nati arionem, ad eandem lacti Ostim buram reia. ar, restisaantur. Ex quibus textibus apparet,
dominium , quod parens binubus per transitum ad secundas nuptias amiserat, liberis prioris matrimonii aequiti non irrevocabiliter, sed ita demum, si supervixerint e su praemoriantur, adparentem superstitem redire, proinde ultimum ex liberis pristis matrimonii non posse de iis bonis pro libitu disponere , nam eo tempore , quo moritur, superstite adhuc parente, incipit d minium ab eo discedere argumenta l. Tun tam maia νοὸ ν 3 i. g. de astae Iu. Ant. Faber. M. f. cod. SEML ιit. de siti I. mpl. des r. is. Et ita Senatus noster censuit. a
Constitutione I mperatorum Gratiani, Valentiniani de Theodosi in LD ira 3. C. de
ριιώ. napi. cavetur, ut mater transiens ad secundas nuptias amittat proprietatem, non solum rerum donatarum propter nuptias, vel aliarum,
quas lucrata est morte primi viti, sed & earum, quas consecuta est ex successione alicuius ex liberas prioris matriae . ,ii, & e nienta esse cogatur usustuctu earundem rerum.
At quaestionis est, an haee pinna a quὸ locum habeat in patre ac in matre. Quod videtur ne gandum , quia d. l. semina loquitur tantum de matre, & licet postea Theodosius Iunior & Valentinianus eam ad patrem porrexerint in ι. tene inirer 3. C. d. ris. tamen agunt non de success ne filiorum , sed de lucti, tantum nuptialibus iquae volunt a patre aeque ac a matre communibus libetis servari,& ita quoque Iustiniani Constitutio accipienda est in Novess. a. cap. a. Et idem Imperator in rurust. 1 a. tap. o. tractat tantum de matre binuba, ut scilicet illa succedens filio cum aliis Datribus defuncti, bonorum eius paternorum habeat tantum usum- fructum , in reliquis bonis aliunde ou estis habeat pro sua virili proprietatem. Ero nare poena nec ob pariatatis rationem de persona ad personam, vel de muliere ad maritum est extendenda. Et ita nonnulli ex recentioribus iuris Magistris docent, ut Albetieus Gentilis is Iris. de nuriis M. 6. cap.
ri. O 33. Andr. Rehin. . I. CUt o Mys cap. 64. Ch1rondas in memorab. DraF. sucison. Contra communis Doctorum schola vult etiam patrem amittere proprietatem, non tantum
lucrorum nuptialium, sed & rerum ex successi ne liberorum sibi aequisitarum. Ita sentium Doctores, quos citant de sequuntur Matthi silanus
morab. veis. Donatio. Scipio Gentilis de Dandis itis cap. is. Et haec sententia in foro praevaluit supremarum Curiarum praejudiciis approbanta , ut referunt Gerara. Mayn. lib. 6. detis. 96. oc Georgius Lollet aa Remeit Les Aruesiis noratiles sit.N. m. 3. in notis, eamque de Senatus noster sec tus est. ca
DEFINITIO. III. Pareni biniaras Iuttedit filia in binis apiare maινevὸρνε sectis tamum quoad usumstactum virili, parti-s: Min aliis bonis aliunde profecta ,snuia1ι pleno jure.
Q Uod proximi definitione dictum est , ea
rum rerum , quas parens binubus ex su ebitione filii in primo matrimonio secepti, eon secutus est, habere tantum usumfructum , rema nente proprietate apud liberos prioris matrimo
nii; hoc refrictionem hanc recipit, ut procedat uantum attinet ad bona a primo coniuge imm late proiecta, ut scilicet in iis tantum pater Recedat, quoad usumfructum virilis portionis. Nam in aliis bonis aliunde , quam ex substantia paterna, maternavE prosectis , parens binubus succedit pleno jure. Auth. ex resummio C. de μνη- dii nuptiis. Merius decis I91. Socinus α I. I . in ρν. Guillel. Ranchinus in rint. de Saaeg. ab intest.
q. 2. m. ii. Valent. Forsterus eia tras . de Stutes. ab imo. lib.7. cap. 9. I . in uis. ω cap. I . r. Alexander Trentacin q. fib. I. variar. Reselatant. de matrimonio restis. q. num. 1 9. Sotomajor deusti fructu. cap. 2. - . 37. π 6o. tuae me. Et ira Senatus censuit. ca
DUo coniuges , quorum uter ex priore ma trimonio liberos habebat , reciprocum condiderunt testamentum , in quo liberi, utrimisque in proptietate institutis, sibi invicem, vel f super
390쪽
superviuenti usum fructum omnium bonorum reliquetunt a & cum is . qui ex priore matrimonio liberos habebat, prius e vita decessith t. intelisos & Novercam , quaestio mota fuit, an Con stitutio Leonis N Anthemii M ι fiat Diei. s. Cristinia. Λ I. etiam In hoc ulus fructus legato obtineat Obtinere placuit Curiae ad exemplum i Falcidiae, quae etiam de usustuctu omni iam bonorum deducitur in ι. omnitim 19. g. de Uustiti. O aemia. Ulusfructus ergA iecundo conjugi reli eius a stimati debet secundum formam ab .ssimilio Macero praescriptam in L haud larem. 58 f. ad i. Fiatia. 5e s iacta computatione, plus reperiatur rclictum confugi quam uni liberorum prioris matrimonii, set deductio iuxta d. legem. H. ia Iuli, ut ad eam legem notauit Stephan.
At pro sultinendo in solidum hoc usus fructus legato, obiici posset ς illud esse relictum intestamento reciproco , cuius eventus fuerit incertus,
ob quam incertitudinem multae res permissae censentur, alioqui interdictae & prohibit. ιν in Dista C. δε ine. re lamem. I. si eam 4 UUncta.
Hi ne in reciproca donatione ins nuatici non ex is igitur , etiams excedat quingentos aureos Dura ι s. 339. & alii, quos cumulat Andr. Tiraques s. in L an nam in Derb. donationa C. de reuoc. Anur. nec minores ex ea restituuntur,Tiraquei l. de ιιιι nam. 128. & conventici reciproca de haereditate sutura valet, Tiraque i l. d. Ioc. nam. 332. donatio etiam reciproca ex supervenientia liberorum non revocatur, Tiraque i l. d. sic. num. 133. Ergo dicen dum videtur , nec dictam legem, μι Edryali, in reciproca donatione vel legato locum habere. Et ita nonnulli Doctores scriptum reliquere stephanus Bettiand. ad I. semiura nam. 12. C. des-ιana. pl. O can P. III. voltimis. r. sed contra rium verius est. Nam Imperator Iustinianus iaN est. 22. ea'. 28. constituit non initium respiciendum , sed tempus mortis bin ubi parentis esseeons derandum , indeque portionem sumendam S secunddm eam, id quod plus est , auferri debere. Und/ insertur etiam dispositiones & donationes reciprocas de saltationi ex LI. mi EES. Bali este obnoxias in favorem liberorum prioris matrimonii. Et ita sensi Gerard. Maynard. Γι. 3. detis Notis a g. Chen. qsiast. M. Et se Curiae nostri visum. a)
Misi a semias psis NIMai perest , quam si alis nep tibas ex praemanas filia Miaia prioris masνimonii. Mulier , quae ad secunda vota transerat, haeredes iustituit prioris matrimonii Glium filiamque ex filia praede ncta nepoti. quinque , ut & marito secundo legata retia
quit. Nepotes conquerentes plus seeundo mari. to, qu)m cuilibet eorum esse relictum, petunt
ipsum sbi aequari, de quod ampIids sua singulo tum portione ips relictum si , sibi eommunieari
per t. Hi ubili C. Opturas nur. ibi, Quam ias .mtionem etiam in persona ab O adia, nepotam Omprivm , m. custoari censemus. Senatus nepotes ab intentione sua repulit. Quamvis enim illud, quod L L hae eaetis, praecipitur , Imperatores etiam in nepotibus observati velint: Hoc tamen ita accipiendum Ad in terpretandum est, ut s plures snt nepotes exstio praemortuo, illi in defuncti parentis locum
succedant eumque repraesentent. Atque ita omisnes nepotes ex uno eodemque filio pro uno tantum eenseantur , ut tradunt Doctores ad . I. saeed rusi, ut ergo intelligamus, an contra dispositionem hujus Constitutionis seeutido marito ampli iis, quam pluribus ex eodem filio nepoti-hua relictum si, non sngulae singulorum nep tum portiones consderandae, sed universorum omnes portiones smul iunctae cum mariti pol.
tione cra arandae sunt, quae portioncs unive
riti, nepotes non habent, quod conquerantur. Et ita senatus sensi. a) Vide Bouucit. pari. I.
Lest. nerat. vrab. secondes Nuces. ubi refert contra.
tium esse deei sum. sed ista Deciso vὴdetur sundata in Edictis regiis generaliter statuentibus, non posse eoniugi secundo plus relinqui, quam uni filiorum , vel nepotum, cui minor portio restia est.
TItius tabulis nuptialibus professiis se virum
provectae aetatis, & septem liberis gravatum nihilominus persuasita Caiae, ut sibi nuberet et ad quem Caiae amorem 'pari assectu de aliqua liberalitate pensandum, ait se ipsi donare bis mille di ducentos flore nos, quam lummam ex massa bonorum suorum ipsa , vel ejus liberi, ex hoc vel alio matrimonio procreandi praecipere deberent. Post, testamento suo cavit S praecipit ut haeredes sui sequentes tenorem praedictarum ta bularum ipsi Caiae solverem 2 aco. florenos , ad jecta poena, ut haeredes contravenientes sola I gitima deberent esse contenti . & si per oppositionem haeredum integram istam summam uxoreonsequi non posset, vel si quicquam ipsi de ista
samma abjudicaretur, illud ipsum vel super fluum, quod scilicet legitimum modum excede ret, reliquit liberis communibus ex Caia sius ceptis. Quaesitum an hoc praelegatum ita reliis ctum liberis posterioris matrimonii subsistat lDomini ita formabant quaestionem. An liboris communibus plus relinqui possit, quam tib ris