장음표시 사용
371쪽
o Restitutione in istorum. De Revisione. 23
Lollius ab Ochinga. AM4 138 o. vendidit
fundum Titio eum pacto redimendi intra tres annos proximos , deinde relicta patria secessi ad partes Hispani. Isius desuncti filia vi articuli vigesimi-septimi tractatus Indutiarum inter Regem Hispaniarum ac ordines Generales Anno I fios . pactarum quo qui uni aut alteri parti adhaeserant , contra tempotis praetcliptionem rellituuntur ) vult reddito pretio fundum praedictum r dimete. At repullam tulit. Q Censuit enim senatus praedictum Indutiarum tractatum stricte esse accipiendum de legali temporis praescriptione, quae multum disteria praescriptione temporis praefiniti ab ipss contrahentibus, intra quod aliquid fieri oporteat. Nam adversus lapissum huius temporis conventionalis restitutio concedi non potest sine injuria esus , qui de eo tempore convenerat, non alias, neque sub alia conditione contracturus. Hine multis placuit contra lapsum temporis eonventionalis nec ex eapite minoris aetatis & ignorantia, nee ex clausuli generali, si Ma mihi jum cola videbilis , in integrum restitutionem dari. Attonius Fabet dria2. 23. Dr. 3. Antonius Tessaurus Λιθ. ios
nis benefietum. Quamvis autem propriὸ revisio introduci dicitur, quando a Revidentis Advo cato praefinita die gravamina proponuntur ore tenus & in scriptis r tamen quod dictum fuit dolevisone intra biennium introdueenda, hoe d.
tis. 32. ε 3. irus. item, die Moasthaelim nes visun large erende I restringitur ad sapplicem
libellum pro impetranda revisone Curiae Merendum , ita ut latis st, s intra biennium a lata sententia libello supplice Curiae porrecto petatur citatio, qua adversario ad emam diem injus v eato , revisionis causa introducitur. D. Jacobus Bouricius de litis Ariocati cap. 34. Et ita censuit senatus. ab
DE siti retro I L inviἴι procedis, Famvis aru privis remmia . N. ras, si Mia piastis in ian non is facta immas. Quando processus revisionis ex omni parto absolutus est N perfectus, tune is una eum actis prioris instantiae senatui traditur revindendus, ut ipsemet errorem, si quem deprehendat a se commissum, eorrigat, antequam mussa deseratur ad reviseres lib. 3. aula. ris. 32. h. II. Quid si acta prioris instantiae perierint absque
Ceorgius Louetus M Recatu Lat 1 ηοιῶ. ne'. partium t si eausa in facto consistati reuisit M. p.rram. 36. Bouum: Ian. a. quis 3. notas. sioni non potest esse lacus ectim enim reUide verb. Fente a Tare de ναε ι. qnest. I. Aliquando tamen minor contra lapsum temporis tonuentionalis suit restitutus, quae sententia a Curia in tu dicio appellationis est confrmata i b Pro qua ficiunt, quae tradit Andreas Tiraquellus illa pia Iri . q. t. s. in vers. Adversm uiti Odisr rei'. maem, & Mornacius ad Laemii vis 38. I. demi m=itas. In qua lege Imperator Antonius pro is nuntiavit magis exsacti specie Ze circumstantiis, quam ex iuris regulis, ex quibus reuer aliud iudicandum niseir unde quidam ait Imperatorem non tam minori aetate , quam pulchritudine tiscit te rutilantibus Rutilianae oculis motum
tur ex eisdem actis, nee nova sacta in instantia levisonia deduci aut allegari queant, L HI. 3 2. h. 8. oportet ut copia sit priorum actorum a quo ex iis conset, quae facta ibi fuerint allegata de probata. Sed s caussa in iure consstat, & acta priora citra ullam partium culpam perierint, ni hilominiis rectὸ procedet reviso, ne is, qui priciari sententia se laesum conquetitur, sine tua culpa revisionis beneficio privetur, maxim/ si ex priore sententia colligi possit, quis inter litigatores fuerit controvemae satus. Et ita censuit Senatus ca) Dum pressito prius a Revidente iuramento , quod acta prioris instantiae non habeat, nec ea sul eulpa perierint, reiecta exceptione proposita ab adversa parte, eam condemnavit, ut patie tum praestent, quo Reviso procedat.
IMperator Carolus V constitutione sua re lata inter statura Frisae M. I. redin. ni. vania ebisun 3Σ. q. r. introducendae de Persequendae revisicini praes nivit biennium, ita ut post id tempus non asidiatur provocans ad hoc Reviso:
mei inestari Ioust. Q Uamvis debitor debitoris mei a me arre stari nequeat, cum mihi nulla ex causa obligatus sit , tamen quod Titiux debitori meo debet, per Iudicem inhibere post; et, ne debitori D
372쪽
meo solvatur, sine mea uel Iudicis voluntate. De quo arresto debitorem meum certiorem is
cete debeo, eriue diem dicere , quo si compare t nec iustam caussam alleget ι ob quam arr dum relaxari debeat, vel si non coemperiat, I dex ex pecunia arrestata mihi solvendum deceris pet. Hanc praxim post Rebessum ti Masuerium tradit Peckiux de jure Hendi cap. q. nure. XI. quam Curia nostra secuta est. ψ
O Mnes debitores de fuga suspecti artesto
detineri 3t impediri possunt, L ait natorii o. q. si Διιι axem i6. j. Qua in f d. ιravit. Sed ita arrestati sub cautione rursus sunt relaxandi, Pechius de iure pleni cap. 3 . nam. 3. dummodo duplicem cautionem praestent, Et de judicio sistendo de de judicato solvendo Iacobus Schultes in aiau. ad FH. Modestini Pistoris partis. praeli. XI. de complures alii citali 1 Matthia vertichio par . I. PH. a s έω lus Io. m. 9s Et ita Senatui vijum. cc Si vero non sit de fuga suspectus vel vagabundus, sussieit cautio iudi- io sisti , ut tradunt Peckius d. triai. eap. 6 . num. At Modestinus Pistoris L p in. s. ac ibi Schultes in ado. quos Senatus secutus est. Nisi debitum liquidum sit vel ex sententia, vel ex e
sessione aut instrumento agnito ; tunc enim arr status non relaxatur , donec solverit, quamvis offerat non tantum cautionem iudicio stli, sed
a. sisen obissit. ψε. ais. nator. 3. ιν. de re i du. I. Mison sinina io. 1 de pigna M. Ei. ι iram Moiaur. 6. q. po paratra i. st. Quib. moL pignor. UMBDeh. schulles d. sic uam. l. de alii, quos co gessit Berlichius L -lus 1 . nam. 99. Nec d bite arrestatus relaxandus est, antequam solverit sumptus alimentorum, quia si ipsum exhiberere alere tenetur. m. L μμ 17. C de πg. -M. Mais vina Peckius . cap. 62. Matth. Colerus depν tes. χαψ,δ n. l. p. 1. num. 3. Sane si ob debitum civile captus se- ipsum non possit exhibere, ale dus est a creditore,vel relaxandus. Iacobus in
Commentariensis debitorem arrestatum m empensis vel alimentis retinere potest, quia ex his nutritus Et alitus est, di sorte domi suae ta tum vel amplius expendisset. Pectins de Din. wdo. Πν, te . Guido Papae deris. M8. de ita S
o Uemadmodum sequestratio rerum, L PQ ia prolab. Ie a. pecua. ita multo magis arrestatio perlonae regulariter est prohibita, uti species executionis , a qua non est incipiendum.
Carolus Molinaeus ad consuetis Paris. Di. 2. o. r. vers. ia est. nam 2. Permissi autem auellatio est
justis ex caussis, puta propter dilapidationis vel sugae suspicionem, vel aliam smilem urgentem
ob caussam. Quintilianus Mandosius in tras. ἐν monιtoriis. quast. 8. m. . Petrus Pechius in ιυδ ejure sendi. cap. a. nam. 3. At multis in Iocis i valuit consuetudo, ut creditores possint sstere Ee arrestare debitores suos peregrinos vel advenas in patria sua inventos, quamvis nulla substnecessitas, nullumque fugae perieulum , ob solam commoditatem conveniendi , ne ob exiguum debitum cogantur facere magnas ex spei das iapersequendo debitore commorante in longinqua regione , Pechius d. cap. a. nam. 6. Hanc ctantu tudinem vigere per Germaniam testantur Andri Gail. lib. a. ias Aq. -m i o. ω m Dact. de Are'. I perii cap. . nam. ia. Matthias olerus de praxi .
ut & per Jurisdictionem Mechliniensem, Braban. tiam, Torna cum . Namureum, docent Renatus Choppinus de maribus Parisiorum M. 3. D. I. Rin 1. de Christinaeus ad leges Methlinienses Πι. I. 3. in addisamentis. Eadem consuetudo notoria est in Gelatia, Dan lysulania vicinisque Provinciis. Frisios nostros ab hoc arrestandi more non fuisse alienos, restatur vetus nianuscriptum statutum, quod in vehi vis Curiae custoditur, quo cautum , ne Frisius Frisium arrestet, tacite iudicant Frisio licuisse externum sis ere. Hoc statutum non est adscriptum iuri Frisico, quo nunc utimur ι nec memini meo tempore arrestum suisse
decretum contra advenam non vagabundum.
Hi ne cdm nuper Frisius arrestari curasset Trans-y Ianum, quaestici tractara fuit , nunquid Friissus jure retorsionis, vel talionis arrestare possit debitorem suum oriundum ex ea Provincia, in qua arresta exercentur contra Frisios i Quod rationem habere videbatur ex Edicto, Quia qui π1v. quo cautum est, ut si magistratus aliquid iniqui vel novi juris in alium statuerit, ipse, eo postulante. eo jure uti ematur. Quod Edictura summam habet aequitatem e quo emm c inquit JCtus in I. i. f. VM qui te lin. aspernabituritim jus sibi dici, φωι ipse aliis disera, facit, L. tum inreqq. in D. f.is pia. L tum haereritas s 9. in D. f.
bus in locis docetur, quod quis pati debet idem ius in se statui, quod in alios statuit. Inde aequinsimum esse censetur, ut si quod jus a Principe, populo, vel ejus ordinibus statutum est pro
Iubditis contra advenas, iidem subditi patia tar advenas eodem jure contra se uti, ita docent Iacobus Homingius a re f. 26. m. 2. Ec alii, quos
citant di sequuntur Iacobus schestes in avis.
373쪽
De Renuntiatione litis Uantiae.
pratac para. r. quis'. s. de Matth. Brrlichius paνι. 3. tortis Et in terminis nostris Uidaticus Easius in paras. f. cuod qui ιι iar. Mos, inquit, est apud Friburgentes approhatus, quod forenses pro debitis eapiantur di snt fictae represaliae. Quid si taburge usis veniat ad alium locum 'certe in easu pali, patietur retortionem. His motus Senatus noster decrevit Frisos eodem artessi jure in posterum uti posse adversus subditos issa rum nationum , apud quas arresti usus est adue sus extraneos, & definivit arrestum Transysulani istius recte esse sactum. Q mar d. snitio valia de notanda est, quia usu venire potest & in aliis qum a uicinis nostris statuta sunt in odium vel
De Renuntiatione litis & instantiae.
ire u Deri si in per sementiam. MAEvia legitima tu trix liberorum suorumlulceptorum ex marito suo Sempronio fa-ue ritii , convenitur a Titio, ut desistat a tutela, ac patiatur ipsum Tutoris officio fungi uel alium a se nominari, sundans intentionem suam in Sempronii fratris testamento condito, ut videbatur sq. Martii, Anno is ro. Maevia dicit hoetestamentum saltum & supposititium, Titius negat i Pactes ad probandum admittuntur. Maevia per testes suos conabatur probare maritum suum praedicto die et q. Manli non eo loco, ubi testa mentum dicebatut sactum, sed alibi per totum istum diem de sequentes aliquot sui se . Productione etiam a Titio sim, renunciatur utrinque ulterioribus probationibus. Lit; in hoc statu exi senti, Titius renuntians, contendit se in eastogredi non teneti a Maevia se opponit, susti nens esse pergendum, Quid juiis 'In quacumque iudicii parte quem liti renunztiare posse probant, L de litisse 19. f. δε indit. I.
rosiam D. qx de pact. dummodo renuntians parti aduersae resundat expensas, salicetus ad LI. t Ilvam Mi φα . 7. Bald. in Aciis. Qui ιontra
propriam in D. C. de mn nam. peram. Et haec renuntiatio ad eis savorabilis habetur , ut quamvis quis iuraverit, se velle litem persequi ad finem usque. tamen liti possit renuntiare absque periculo periurii, ut decidit Bald. in I. gentiali ν. m. s. Cis Enc o chris. It hoc dubium nullum habet, quando renuntiatio sit e sentienter eo, Quid c ut nostro casu si Reus renuntiationem non admittat, sed in lite ad finem usque
perseverare velit, sentem iamque exsipectare i Et hoc casu renuntiationem Actoris, non posse impedire , quo minus Iudex de causa cognoscat csententiamque serat, vetids videtur. Liti Deo tellatio enim litigatores tamquam ex quasi eo tractu devinctos tenet, a quo alter invito altero discedere non possit, L licet. tamen. 2. q. idem ibit. ii. in . de pecvl. Andreas Gail. M. ιἷfpradi. 73. num. I. 6. T. Et ita de hae quaestione sentit Hugo Donellus Eb. 23. fomment. c. I. vos I cI M. Paulo aliter hac de re scribit Matth. Uesenti, inexplic. d. l. postqvam; ubi num. 26. ait, Actorem posse renuntiare, invito etiam Reo, quia contumaciter se absentando, litem amittere potest, ergo etiam renuntiando et sed instante
reo, ut contra absentem, ita contra renuntian
tem a Iudice posse procedi ad sententiam, non tanquam in causa actoris, sed rei, cujus inter est rem sententia decidi. Quae Nessen b. traditio ad eundem finem tendit, nempe, ut nequicquam obstante Actoris renuntiatione , reus nimhilominus pergere possit, de si causiam a sua parte satis instruxerit, Iudex de ea cognoscere &pronuntiare debeat. Huc iacit, L non ignoret. q. C. defruct. Gr sit. expens. ibi: cendemnationem pustinebit. Condemnatio enim praesupponit sententiam. Distinct: sis de apertius de hae quaestione tractat Castrensis in L ι. postquam. Aut, inquit, interest ipsus Rei, ut procedatur ad sententiam de aliter non des statur, de tunc reo non consentiente ἰnon valet renuntiatio, sed reus Actorem arctare potest ad prosequendam litem, donec perveni tur ad sententiam r Aiab. Fi semel. C Quomodo C luario iudex. Idem , si actor soli instantiae, noniti ac juri suo renuntiet. Aut non interest ipsius rei, ut fiat persecutio litis, & tunc valet renuntiatio etiam invito reo, cujus non interest. C strensem laudat Ze sequitur Petrus Pechius de jure dens . q8. in fine, de ita quoque sentit Ia
cobus Cancerius pari. 3. Periar. resuar. cap. I se
num. 77. cie aliquot stes ubi plures hujus sementiae citat author es. At in praesenti casu Reae maxime intererat , ut cognosceretur de veritate
praedicti testamenti, in quo multa scripta erant in praejudicium suum Ze liberorum suorum. Publi cὸ etiam intererat, ne si hie salsi crimen subesset: illud occultaretur, cui is criminis Actor hae sua renuntiatione se valde suspectum reddebat, se natus post multam di siputationem, uno aut ali ro adhue dissentiente , condemnavit Actorea ad ulteriora procedere de in lite Persevera e.
374쪽
De Iure Personarum. T ITULUS PRIM US.
est , Naptias, non consti,tiam,
Ied ιιHengam sene, L nupti/sso. f. de Ret. Iur, Quam senatem iam vitioia de impetite a Tribuniano generaliter &ingestiith pro tegula Iuris
propositam esse contendit Franciscus Hoto n-,nns lib. q. obs cap. a 6. quod praeter eonsensum etiam ex jure civili desideretur in domum deductio I. aenseν s. raim. M. f A ris. napi. I. mi is . f. dei ἀι. demonss. proindeque a Tribun ano
commissum sophisma, quod Dialeni ei appellanta dicto secundum quid ad dictum simpliciter , &ita eoncipi debuisse regulam. In muliere doratim Δ.m, nuptias non caninhias, sed ι frem Itis. Sed ab huius sophismatis ins mulatione Tribuni anum vel potius praedictam regulam vindicari posse puto. Non enim ex proe dictis legibus evinei potest, deductionem in domum mariti esse de substantia essentia matrimonii , sed e contratio potius auris consultis responsim N ab Imperatoribus reserέptum est , pompae celebritatem in nuptiis Omissam matrimonii firmitati non obesse. I. p niar. J. 4 rinas. inter vis. ω πιον. si donatio via . C. δε nu . Ad lcges vrid ab Notomanno adductas prompta solutio est e nempe in ambiguo di incerto, solennitates nuptiarum esse necessi- ias, ut de consensu contrasentium ti parentumeti hi, fgnis N indieiis eonstet, Iohannes Borcia holdus in Das. 1 trastis iras. In quibas ductam marrimas. O si dicaa Hugo Donellus ι b. 13. eam
mens. e p. o. vers. restas. ν rus. stephanus de M la se l. is ιν A. δε ni . tapl. Albericus Gentilis sis 3.υR. o Epol. tap. 6. O lib. 2. vi a ι. cap. s. An tonius Fabet hue. i. Iuro Papin.ev. t. sane ex Iuris Canonici dispostione requiritur, ut antequam nuptiae contrahantur, trinae denuntiatio. nes nuptiarum in Eeclesia fiant, & eoram Eccleissa vel in eoedi aliquot Christianorum Ecclesam repraesentante , ac benedicente matrimonium
contrahentibus Ecclesiae tanistro, nuptiae celebrentur tap. q. extra de clandest. lla I. cap. mintha 17. extra eοι. cap. Hi er. 3. 3 1 1 . Et hoc suisse v iustiis mum Ecclesiae Chri Ilianae itisi tutum ex Tertuliano lib. a. ad inor. Hotomannus Obset vavit, iuriar. quis. a. notat tu Ludovicus Cha
na'. pari. 3. δε lyramesses δε mora te cap. 3. . tap. 8 Illudque etiam imperatorum Graecorum Leonis Philosophi S Alexit Comnia eonstitiui ibis..e autum esse scribit Constantinus Harmenopulust . q. Dat. ιιι. q. Et hoc salubriter comparatura est adversus clandestina matrimonia, de ne hari nuptiae contrahantur ab eo, qui aliam uxorem
sortassὸ ali hi habet. Unde Canones in dubio, ubi sacerdotalis benedictio non intercessit ,
omnia solenniter acta non sunt, potius concubi innatum qu)m matrimonium presumunt, tametsi revera matrimonium adst. Valentinus Forsi erus.
ia ι1at . a sin is at inis. sol. 6. ν 3. q. vers P tisi iam. Matth. Cesemb. ιιηsqq. nam. 3 o. para. Hie ritus admodum laudandus ti a viro honestarion facile omittendus est, quamvis eius observatio nusquam in iure Romano vel Juilinianeo praecipiatur, ut merito miretur Conradus Rid-dershusius, in ι--πι. ad jus lassinianeum. Ia r. q. . cap. I. nam. ig. quod de benedictione sacerdo.
tali iam altum sit flentium apud Justinsanum alioqui religiosissimum Plincipem. Iure Igitur nostro hi ritus de substantia matrimonii non sunt: sed istud absque his eonstare potest, D est.
d. ivit, Charondas in memoras. vers. Morti r nisi te gibus municipalibus harum rerum observatio inisiungatur & insuper irritum pronunt Ietur matrimonium absque his ritibus contractum, tunc enim iis omissis, matrimonium non constabit, L non Lbitim s. c. o legib. I. νelegatorum 7. q. ad Ieminpus si de iniero. i. O regatur. ut politica ordina tio Hollandix annullat & irritat matrimonia eundum modum praescriptum non contracta.Vide D. Iacobum Cornelium cs 7.16.adi & Mor hacium ast is tiberi et . II de sensat. Ac proinde his, quibus Concilium Tridentinum receptum est vigetque jus Canonum imatrimonia non constant sine praesentia Parochi; di quamquam sine Benedictione saeerdotali contracta sint, non tamen invalidantur, sed contrahentibus pina influgitur , jubeturque salutati Benedictioni more ingerere
375쪽
gerere. Quod si vero lex irrἰtum mox non de cernit , quod contra factum est, sed tantum smplicitet prohibeti vel eontra iacientibus poenam insigit, his eas bus ipso jure nullum non est ,
quod contra legem fictum est, d. i. relegaromm. 7.aά tempus A. Antonius Guibertus in tractae M. ιnman. ωρ. q. h. de nupIiis elandestinis num. 1 1 1. Id
quod facit ad interpretationem placiti Frisci,
M. i. ora n. tis. r. XI. quo omnes matrimonium
contrahentes jubentur post trinam promulgationem trinis diebus Dominicis in Eeclesa sactam illud solenniter coram Ecclesa confirmare. Qui solenni satio si facta non sit, non idcirca
matrimonium pronuntiat ut irritum, sed contra sacientes tantum mulctantur duodecim carotiis
nis pro prima vice, hoc est, post primas tres septimanas , viginti ae quatuor caro linis pro secunda vice; hoc est, postquam tursus aliae tres septimanae elapsae snt, fle tandem arbitrarie puniuntur , & ita senatus censuit. a) Hoc igitur iure absque selenni copulatione & nuptiali benedictione matrimonium firmo m est. Ae ita placuit Cullae. ι imiliter Charondas in I. verb. Eafars refert a Senatu parisens huiusmodi liberos procreatos ex duobus, qui longo temporetina vixerant, ut coniuges absque hae solennitate
Eteles istiea judicatos tuisse legitimos. γ
Dasiti retro II. Pa matrimaniam Mia sim matris tonsensa tam actum se aestim O an infans ex ista ma/νimonia postea
TItius cum Gaia patre orbata matrimonium contraxit , dissentiente ab initio puellae matre, sed trinae promulgationi non contradicente, nee matrimonium nuptiali benedictione leotam Ecclesa confirmari impediente, adeoque tacita rati habitione illud satis approbante. Gaia supremum diem obiit relicto infante , qui & ρο- sea e vivis excessit superstite patre Titio, huius itidem defuncti haeredes petunt a matre Gaiae, eiusdem Esreditatem ut infanti aequis tam 3d eius morte in Titium transmissam. Excipiet mater. mattimonium inter Titium & Gaiam non comstitisse, uti sine suo consensu eontractum, pro indeque Titium infanti utpote naturali tantum, in solum sextantem successisse de iure communi. Constitutionem praeterea Caroli Quinti imperatotis Mam i 14o. in Prisa promulgatam & in ines FLscas relatam, M. i. MAn. th. i. q. s. pr hibere virum, qui cum puella sne parentum eius
consensu matrimonium contraxit , quicquam ex
bonis a puella relictis per testamentum sve donationem, sue cessionem , sive alium quemcunque modum luerar; , quamvἰs post matrimonium consummatum parentes in illud consenserint. In huius eontroversae diiudicatione hae quaestiones sunt tractatae de definitae. I. An matrimonium a filia absque matris consensa contractum si nullum. II. An non in hae hypothes matrimonium,taξcita matris ratiliabitione convaluerit hi II. Si dicatur matrimonium ratibabitione esse confirmatum, an non cessent poenae praedicta constitutione comprehensae ἐDe prima quaestione nihil definit Carolina Constitutior Nam quamvis ea in nuptias absque parentum consensu contractas hane statuat poenam, ut alter ab altero nihil quocumque etiam titulo lucrari possit, non tamen definit, quod tale matrimonium nullum si, necne. Huius igitur quaestionis definitio petenda est ex iure commuis
ni , cuius Interpretes hic vatὶant. Nam communis Doctorum schola matris consensum honest iis tantum mussa, non vero ex necessitate requiri existimat, ut testantur Masuer. de nut. pag. 3I . Jacob. Menoch. lib. a. praesumi. q. Dida Ovarruvias O matrimen. san. 2. 6.8. Recentiores
vero Iuris Magistri illud in filiabus patre orbatis peculiariter receptum tradunt, ut intra vige smum qi intum aetatis annum constitutae etiam matris consensum adhibere habeant necesse, ut per I. tus a is. I. is teri clione Eo. C. de nupt.
iradunt Jacob. Cuiae. M. 3. olf rap. 3. H go D neli .hb. 3. commens. ις. et O. Iohannes Borch ,lt. in tract. de r. bm. Ioachimus a Beust. In iras. Δmatrimen. t p. 47. Baslius Monnerius in ινH. de clanis . revirim. Daniel Mollerus M. i. Sems. ω'. r. Matth. Colerus istis. s. Et hie sententia praejudiciis Curiae nostrae est comprobata, ma. trimoniumque pronuntiatum nullum, quod absisque matris consensu erat contractum a puella vis
ginti & trium annorum. a Succedit nunc altera quaestio, an scilicet liae matrimonium ab initio matris consensu destituatum, posse a rati habitione convaluetit. Et san lieet mater ab initio dissenserit, quia tamen publicis proclamationibus non contradixit a sed sciens passa est filiam ab Ecclesiaste in saeis E elesae copulati, taetre consens se merito dicitur. Et tacitus hie consensus in nuptiis lassicit. I. ea irae in. fhil sad. l. 2. h. UE M. Sua1.--πλ. l. si assνυ ηis 3 . C is ni . lacob. Cuiac. ιλ 6. eis M. at . Unde quamvis ab intuo, hoc matrimonium non constiterit, cons natur tamen
tacito matris consensu , atque ita si n0n valat ex tune cui Doctores loquuntur valebit ex num. At obloqui videtur praedicta Carolina Coninstitutio, quae innuere uigetur non sussicere parenis tum consensam , qui post consummatum matrimonium supervenit. Ait enim poenis i hi relatis locum esse , etiamsi post consummatum maspiis
maniam eontrahentes impetrarent consensum.
Tres eet sensu istius eonstitutionis, eonsensus viis detur esse adhibendus statim ab in illo. Verum
respondendum , consummatum matrimonium
diei, non quando nudo consensu est contractus,
376쪽
sed quando benedictio nuptialis ae teliquae .
sennitates io ter venerunt, concubitusque est sub. secutus, Covarru. pol. 3. Epist. q. De re ι. cap. I intim. q. Quamuis enim consensus nuptias faciat
di non concubitus, L nuptias so. f. de Reg. I . tamen ut emptio di venditio perficitur nudo epnsensu, impletur traditione rei & pretii numeratione : ita nuptiae perficiuntur nudo contensa, at explentur & consummantur concubitu, Cu-sac. IV .as. Obs tap. 13. Cam igitur Caroli Consti. tutio de matrimonio consummato loquatur, non de matrimonio, quod nudo consensu iniatum , sed carnali commixtione impletum est, imtelligatur oportet. Et ita hane Constitutionem interpretatur Petrus pecvius in ιν.A. det stament. comagum Γλι. t . . Cui convenienter Compilatores Legum friscarum ad tollendam omnem ambiguitatem ac disputandi materiam is i constitutioni , aliis characteribus inseruerunt haec veris
His ita expeditis, non difficilis . ultimae quae in sionis Heelso ist. Nam cum hie matrimonium tacita matris rati habitione convaluerit, & ab eo tempore legitimum fuerit; sequens est insaniem ex eo susceptum suisse l gitimum proindeque ejus hereditatem in Patrem esse devolutam. Nec hie casus Carolina Constitutione est comprehensus; ea enim tantum proh het, ne alter coniugum coniunctorum sine eonsensu parentum, alte ii quicquam relinquere aut donare possit. sed hoc casu a Gita uxore nihil relinquitur Titior verum bona morte Gaiae, insanti ψsus acquisita negitima successi , ne in Titium patrem transmit- tuntur. Et constitutio isa, utpotὸ poenalis, strictius est aecipienda nee ad alios casus porrigenda. Et hoc in praesenti specie minus dubii hahebat , quo ut dictum est antὸ consummatum
matrimonium atque adeo re adhuc integu , ratitabit;ci matris intervenerat. Et ideo Senatus1 a insantis sire/ibus Titii adiudicavit.
DEPINITIO III. 3HI . 23 .annis minores fine lansienseti parentam, mas iis
IMperatores valentinianus, Valens & Gratianus in I. Dina i8. C. da napi. ad senatum rescripserunt his verbis: Viaria lana quimum s gessi m annum duenses etiamsi emancipationis Ile Die audent , ramo in ριanda, napilai sine parris sententia non centema ι, st. Quod Imperatorum
rescriptum Docta es vulgo volunt continere quandam justitiam publicae honestatis, non quod praecipiat , quod necesse sit observare i sed moneat, quid factu honestim si & paterni te- verentiae consentaneum. lia GL Bald. ahi A LI. tiara Didae. Covarru. desponsas secandi μι. cap.
Contra, alii recti io & Imperatorum verbis convenientias tradunt , istam c cinstitutionem
sacere ius novum & continere praeceptum, non
consilium: ista enim verba in Ietundas napilai Laee pari sementia, hoc est, consensu & voluntate, non to emam J sunt imperativa S legis ius novum constituentis. Proinde si Vidtiae sine v luntate patris nuptias contraxe int . contra te. gem faciunt L ιοηιra 2 9. f. d. tui . Quicquid autem contra legem sit, nullius momenti & pro non facto es , L non E livm s. C. δε legistis. Ergo huiusmodi nuptis pro infectis di nullae habendae sunt, ita ex recentioribus tradunt lacob. Cujicilis. s. ias. 3. Johannes schiae id inus pa/ι. 3. δεν quisti in notiti l minam. 32. si anciscus Hot mannus II i. qtiast. 19. Barnabas Brisso inius is
Et hujus novi iuris Antonius Faber de loco et gantem reddit rationem hane , quod non sol almuliebris sexus si longe proclivior magisque lubricus ad libidinem ; scd etiam , quia nemina tum pudicitia pertinet maxime ad R ei puhl. didinitatem . eum certitudo familiarum tota pendeat ex certitudine patrum qui certi esse non possunt is matris, quae semper certa est, pudicitia & e stitas etiam non si certa. Et fixe Neotericorum sententia a Senatu approbata est. 93
δὰ .hi a parentibus nequeat. AN matrimonium sne consensu parentum
contractum , subsecuto concubitu adhuc
dissolvi pota ardua quaestio est. De qua comi
si Canoniliatum sententia ) inter Theologos &Iuris- consultos nostii aevi non convenit. Multi enim putant matrimonium hoc per subsecutam eopulam adeo confirmari, ut a parentibus ain
ius dissolvi nequeat, ita tradunt Ph. M
377쪽
Sit ne id minus de manimonis. pari. a. num. 33. Pettus Helgius pist. i. φυβ. a. de alii, quos citat , sequitur iacobus Seuites quas ε i. nam 3 a. O seqq. Moventur primo Lucii Ponti seis decreto in Op. cam ι usa e 'Ira de raptoνιbas, quo rescriptum tu , orta quaestione de muliere, quam miles quidam, invitis parentibus uxorem duxerat, cum eaque concubuerat, eam 1 marito suo recedere non posse.
Secundo huc adducitur, quod UlpIanus ait iis . a. iasia. de libera exhibea . bene concordantia matrimonia lure patriae potestatis non esse tu banda.
Tertiis pro hae sententia sacere videtur Iulius
Denique aiunt huius sententiae patroni, scar datum esse vitandum N habendam rationem vitiatae , cui maxima seret iujuria , s eam suprator non duceret. Et separationem hane esse du
Contra, alii haud infrma, notae Theologi RIuris consulti tradunt, matrimonium, inciis vel
invitis parentibus contractum , subsecuta eopulation confirmari, s parentes , praesertim i ullam causam habentes. consentire nolint. Ita seniatium P. Mar. in νesuas. sana quae imis. Theci. r. is ιν Fias. Ee Disoniis au . ID. Franei Leus Iunius & Emanuel Tremellius ad ι . ra. Deuter. -6 21. N ibi Iohannes Piscatot & Hieronymus Zanchius is . vi veribus Dei cap. i. I hannes Oidendorpius clast. q. aE I. 16. in pro. δε-
nes Alth usus da Romana laris mi. ωρ. 38. Alb rieus Gentilis . ptiore sententia discedens lib. q.
Αb hae sententia stat authoritas Legis divinae
ad cap. 22. Mys a s. i7. ubi ita tegitur, item fi I xeνιι virginem. Da non est testa ara cir imbuisHι enm ea, omnino constuaras ei dotem, arripias eam in Marem. si plane renaei Iaset eis, eam dare is, petaniam pen ta proas est .as diuinam : Ecce hic apud Deum in consderationem venit sola vo. Iunias patris r ut si is velit, coeat inter stupiat, rem & stupratam matrimonium . sin autem n hi, stuprator stupratam uxorem ducere nequeat, ut maximὸ uterque in matrimonium e sentiar.
II. Hue sicit, quod Evaristus Pontifex fetu Litra ι. aluo Io. qua'. s. aliter ligitimum notis rei coniugium nisi ab hἱs, qui super ipsam se, minam dominationem habete' videmur, & quibus custoditur, uxor petatur & a parentibusti a propinquioribus sponsetura ita peractum imgitimum esse eonnubium i aliter veto praesum; tum non eoniugium , scd adulterium, stuprum& sornicationem potius, quam ligitimum coniugium esse. Ex quibus verbis satis elicitur tari tum abesse, ut per sommixtionem carnalem matrimonium illieἱ tum, & sne consensu parentum
contractum confirmetur, ut pontifex istam coispulam censeat esse sornicationem. tu. Hane sententiam eonfirmat Impeνator
Iustinianus, dum in h. si uis arensus eat . vi
nupI. ait. Si Fis adisba, ea, ouae diximus dixerat autem nuptias non consistere sae eon senaeorum, qui contrahunt, & quorum in potest te sunt eo utrahentes ) alqai etierim ἰ nec vir , nec uxoν , neι matrimonium , nee ris inrestutiar. I qtie ii, ni ex eo coiia nasi tar, in potestare patria naa Jant,sed sum ratis, quas vasta maIer concepit. Coi convenien etis Paulus , in L Polus i .st. Et stri. homin. docet,
patris non esse justum situm N legitimum, qui ex illis nuptiis procreatus est , qui hus non conissensit pater mulieris. Atqui s ex nuptiis sne eo sensu patris contractis non justi , sed injusti & illegitimi liberi nascuntur, consequens est , ne eoncubitu quidem secuto, nuptus illas illegitimas coufirmatas esse ; cum absque'concubitu li- heri existere non potuerint. Hinc quoque viream mulierem, quam sine patris consensu uxorem duxit, adulterii accusare non potest, s ea, antequam patris consensus accedat , eum alio commisceatur , uxoν. 3. h. vii Axorem. 6.1. A ad i. quia haee mulier omnino uxor non est, conset Baraalam Dies tam lib. Dral. ad L. I I. addito. Jacobum Cujacium M. f. ias cap. is. Jacobum Raevardum hj. q. myias. ωρ. 16.i IV. Sie argumentatur Donelsus, Absurdum est, eum, qui peccavit, ad eam rem , in qua pec- eavit confrmandam, novo precato adjuvari. A
qtii filius filiave ;n eget divinas & humanas parirentum eonsensum hIe requirentes, graviter pec eat, si ignorante aut invito patre nuptias contra
hat e peccat & is ea ε, qui qumve filiamiam duacit, aut filiosam. nubiti unde di infamiae nota plectitur , ut ipsa Praetoris de infamibtis Edicti
verba declarant, in ii. I. ir. I. a 3. f. is his qui x. issem. Et maiori contumacia in easdem leges meiscat uterque , si in eadem coniunctione citra v luntatem patris perseverans addat ccineubitum rpeccatum enim prius novo & graviori metato
cumulat. Absurdum igitur est , hoe eoneu bitu ad stabiliendas illicitas nuptias adiuvari. Absurdum , inquam, est, rem illicitam alia te magis illicita adiuuati. U. Caussa prohibitionἰs minente , per servearabit di ipsi prohibitio legis id infirmandas nup tias. Causa autem , quae hoe casu potu stat nuptias iacit , est; quod ear sint contractae invito di
ignorante patre. Ergis quamdiu patet non eo senserit, manent nuptiae inlisar, δὲ eoncubitu linvim N ignorante patre secutus, tantum abest, ni istam prohibit nix mussam mutet, ut eam et lam novo delictoi x contumacia augeat, D est
VI. si nuptiae propter desectom paterni eo lenius irritae δὲ nulli per subsequentem coneu bitum convalesterent iam e neu bitus saceret nuptias . non consensus. Quod eum absurdum sit , τ. L napias o. fis Reg. l lam conseqtienter dicendum est, neque consentum eorum, qui in
378쪽
inena potestate sunt per te , neque concubitum per se, neque et iam haec conivitiata nuptias sacere, nisi secunddm praecepta legum cootrahentes coe
Ex his uti inque disputatis liquet, quod ponetioe senientia majore rationum pondere pri rem luperet. Quod evidentius apparebit , u e acti tu prioris argumenta examinaverimus. Quod attinet ad decretum Lucii Pontificisiaca . tam ratissa eura de νοέω b. Zanchius illuduraviter peruringit di impietatis arguit. Oldendor pius etiam impium este dicit. Duareno quoque non satis iustum nec aequum videtur, quamvis aliquam humanitatem prae-k-serat. At Abhetitus Geutilis. sib. q. ta'. 4. illud exponendum esse putat lux t suum titulum , ut non de matrimonii fit mitate di justitia. sed de raptutant sim definiat, ac in ista specie raptum non esse commissum censuerit Pontifex, cum de nupatis ante sit actum di raptus non si s ne dolo, a quo qumvis iniusta & fatua causa ex sit. Haec quamvis de raptu ab Alberico cibabilitet ducantur ι excusari tamen non potest , quod Pap. vult mulierem , quae parentibus seclamantibus a ueti suit a milite, ab eo recedere non posse, abutent ad id Apostoli aut titate. Magis igitur prioribus adsentior. Quod Ulpianus in I. I. i. f. de M. exfib. ait be-nὸ concordantia matrimonia iure patriae potes iis non esse turbanda, hoe aceipiendum est , non de matrimoniis sne consensu parentum contractis , quippe quae irrita & nulla sunt, & nomen matrimonii non merentur, k h. amnas ea Inst. δ . s. sed de matrimoniis iustis. Si enim ma-rrimonium contractum sit consensu patris, non potest rursus dissolui sola patris v suntate a nee justὸ uxor a parentibus detineri. I b imis . a i .Qde ras. I. insen semis, 3. C. δε raptis. In quem rem Cuiae ius ad rq est. 1 r. adducit Ennia loeum ubi
ira quaeritur filia. - latinia ibi te offici ν iatra; pates:
nne conuenis, e . e viles cum viris
Ri md viduas finias gastitia patris. Ad Iulii Pauli locum respondetur , istum se gentiarum librum legis authoritatem non habere, nee ad deciscinem caussarum facere. Veterum enim iurisinsultorum stamenia liberis lust vianaei iuri non intenta pro parte iuris habe, da non sunt, nequa in his aut horitas auris ulla anest , &sta quid sacere possunt ad antiquitatis aliquam cogniticinem x ad amaris autem constitu tionem vel probaticinem momenti nihil habent,
rea Paulo suam sementiam hia ratione cons
manti, quod contemplatio publicae utilitatis privatorum commodis praeseratur,responderi potest eum Alberico Gentil. d. l. 4. cap. 8. publicam non posse esse utilitatem ullum,. quae coniunctast eum parentum clantemptu. Reipubl. expcditotos esse liberos erga parentes, di ut patria potestas non labefactetur; quae semel luxata trahet secum luxationem potestatis politicae. Et cum idem paulo, tradat . in I. I. 8. deris. na . nuptias non consstere a nisi etiam consentiant ii in qu tum potestate sunt, qui nuptias contra sunt &alibi respondeat, in L malus. it. I. destri. harm. ex ea conjunctione , quae coita cst sne authoi tate & voluntate parentum , natos liberos non esse iustos , sed spurios, ut recte Apuleius inseri,sb. I. de altia aurea. nulla utilitas ex huiusmodi coniunctione in Rempubl. redundare potest.
Liberis enim justis & legitimis replendae N augendi sunt civitates,non iniussis seu sputii silvos legi sator non agnoscit,& a sua politia habet alienos. Gentilis 1 I. .. Nihil quoque urget, quod de scandalo vita do di habenda ratione vitiatae dictum fuit. Mais ius enim solet scandalum ius patriae potestatis divino di humano iure constitutum labefactari. qti m illieitas has nuptias per e ncubitum reque illi et tum confirmari. Et mater habenda est tallo ut inquit Ber. totius Ecclesae, quam privatae iniuriae. Nee est, quod mulier de iniuria e queratur r Nam s ea nupsi filiosam. sne patris ipsus consensu, imputet sbi, s quἐd inde damni vel dedecoris contrahat , quia in re tanti momenti , aequἱtati & hones ait repugnando ius divinum ti humanum violauit, ideo ae secundum parentes potius, quorum authoritas laesa est. quam secundum eam personam, quae si deeepta est, volens decepta est, iudicandum erit. Et multo minus habet, de quo conqueratur filiasam. quae sine patris sui consensu nuptias non silum eontraxit, sed etiam eo impudentis proineesst, ut cum viro. inscio & invito Patre conis euhuerit i ut absurdum plane foret , s ea ex duo iei hoe delicto id commodi sentire Aeheret, ut nuptiae antea nullae iam pio l gitimis haberi deberent. Denique eis dura & acerba hse sem ratio videaturi s tamen ut recte monet Duar nus ius civile, veteresque Cancines deligentre Observentur, hoe est, s non impunitam relim quant talem filiorum & aliorum stim seducem tium audaciam M agistratusti Judices, quorum
est cognitio, aut nunquam aut perraro conti riget,
ut ea severitate fit utendum. Et sanὰ s si .eia niuntur, qui alteri Invito pantulum pecuniae eripiunt, quid statuendum in eos, qui parentiis bus eripiunt liberos, quibus nihil est in mundoehat tuti e Curia nostra hane sententἰam amplexa, ab ἰώ
tentione sua repulit. Actorem contendentem ad matrimonium se m ennsummandum . qui cum
esset domestieus & famulus Titii, illitia filias,
sedecim annorum puellam pellexerat ad ecimna bium feeum ineundum. N Iicet proponeret illud earnali copula suis consummatum , tamea hi hac allegatione nequicquam obstante repulsam tulit,
379쪽
tulit, nee ad factum illud probandum uti impertinens & n n revelant admissus fuit. a
Iure civili veteri nullum emtum tempus est definitum , intra quod filiae tam . a patribussam. elocati debeant, & quo lapso filiae non exspectato patris eonsensu nubere possint. Hoc solii .n illo jute liberis adversus duritiem patris prospectum est, vi qui liberos, qaos in petestare habens,
cianum legitur , in I. raptu trigesims. 9. θ. de νitanus. At novo jure, in mDA. ii l. cap. 3. 6 si alem ii. Imperator Justinianus constituit, Si usque ad viginti quinque annorum aetatem pervenerit filia, & patentes distulerint eam marito eopulare ,& sorsi an ex hoc contigetit in suum eorpus eam peccare, aut sne consensu parentum maritose, libero tamen, conjungere , hoc ad ingratitudinem ei non imputari, quia non sua eulpa, sed parentum id commisse cognoscitur. Debuerunt enim parentes potius nuptias accelerare, quam disse, te di filiae nubendi potestatem dedisse intelliguntur, qui eius nuptias in annum vigesimum. quintum protrahunt. Non enim puellarum nuptiae aeque ac masculorum diffrri possunt, moram.
1e nullam nuptiarum tempestivitati, si modo 1imi R eastitati filiarum parentes consultum velint , seri oportet. Alioqui sita tam matuta viro di plenis nubilis annis , retati, lubrico , sexusque infirmitate & amoris facibus factu aliquod dedecus admittet. Quia dissicilis est virginaus pu- dieitiae custodia, cui adservandae eustodiendae. itie ne Argi quidem lumina sufficiunt, ut eleganter scribit Barnabas Bristonius in BDU ιι δε
ime ιamrabieram. Filiae ergo vigesmum-quintum annum egressae impune pro arbitrio, inconsultis parentibus nubunt, nuptiaeque adeo subfstunt, ut patet filiam. ita nubentem dotare teneatur, Franciscus Vivius in tam mus optirian. in veri. Fulvi se pater tenerών. m. q. Jacobus MenochiusEF. q. prae a 1. Ig9. num. 3 seqq. Merius istis I9 . nam L Hine cum quidam silare 13. annis majorem in ius vocasset, eum qua fatebatur se, Inscio patre, matrimonium contraxisse, filia uod matrimonium negasset, ad probandum missus suit. a) Cui ue in probatione desceret , fi vi suit absoluta. Lege Frisca filius minor as. & filia minora O. annis . inconsultis parentibus matrimonium contrahens, incid i in poenas expressas Γι. i. aran tu. i. h. s. . Unde a contrario sensu recte colial ityr , quod filius maior 13. vel filia maior aciantus, impune matrimonium eontrahat, quod
ad istas poenas attinet. Sed an ipsam nuptiae sne consensu parentum contractae a filia nata quidem viginti annos, at minore viginti-quinque annis subsistant f Dubitatum quandoque suit. Et chmhie casus statuto non si decisus, relinquendus erit decisoni juris communis. Et ide3 senatus consensum Patris ad matrimonium sillaesam. mἰ- noris 23 .& majoris ao. annis necessatium esse iudicavit : 0 3 matrimonium 3 siliati m. sne eon sensu patris contractum nullum Mae censuit. o
DE iure ei vili expeditum est, in eopulandis
nuptiis, Curatoris, qui solam rei simili tis administrationem , non personae curam gerit , consensum non requiri i l. si in re citi f. C. denum. Est tamen hic quaedam disserentia inter masculos & see has ; nam illi morte patria sui ieri, facti nullius insensum ad matrimonium
contrahendum requirere tenentur, at tam inaen, Inores et . annis quamvis morte patris sui juris effecte, coguntur adhibere matris N propinquo rum consensum propter imbecillitatem sexus. Et hoc quidem primum obtinuit in pupillis L i. c. δηπ. tum in viduis I. Vina 18. C. eod. deindὸ in virginibus pubetibus,1 in tonjunctione 2 o. Qile nur. Cujae. lib. 3. ι 1. 3. Caeterum lex Prisca M. i. erilia m. fit. I. io. ad minorum nuptias indistincte requirit conis sensum Curatorum. Haee enim eius verba sunt latinὸ reddita. similis ν γὲ μιμηι cirrisius ἰ
ια ensiae iis tamen fine iusta cati,d te emira abnuentibus, se in uis solii, aniliis Mut ratas austiFiliae favissaque t nita , litigi d Alponendi puellas ψι , id MIaspana quias muram nassam qhit viil aore tanta istam ah μν 1ιν mentum, legaram, uti commissam ive quam umque donatianem νeli veriι. Ex his vel bis duplex moveti potest quaestio. Una de mente & voluntate i altera de potestate Legi satorum. I. An Frisae ordines praeter poenam hie exis pressam etiam uoluerint esse irritas & nullas nuptias eontra hane prhhibitionem contractas ἐι IL Dei 8 si id voluerint, an etiam jure enscere potuerint ἐAd primam qus Ilionem quod attineti primo
intuitu dicendum videtur, matrimonium subsissete , & tantum poenae praedictae loeum esse. Quamvis enim generalis poeni si legis prohibitoriae annullatio ejus, quia eontra legem factum vel gessum est, L non dubiam s. C. δε legit. tamen
380쪽
J.nἱtia i tira i. f. de panti. Sed verius est maia trimonium contra prohibitionem huius legis
contractum ex mente statuentium esu nullum,
di simu l etiam poenam habere locum μνίqui eanis
Olim quidem distinctio obtinebat legis perfectae
de imperfectae, ut videre est apud Ulpianum informent. tis. de tuis. Persecta lex dicebatur , quae quid prohibebat sive vetabat eum clausula res
eissionis: imperfecta , quae quid prohibebat saeclausula rescitaria r eaque imperfecta erat poenalis, s .e sne poena. Sed hie distinctici sublata
est per constitutionem Theodosi & Valentis, in I. - obiam. 3. C. de legis. qua primum sancitum
est, quidquid factum est lege etiam fmpliciter
prohibente absque expressa clausula annullatoria,
ipso iure nullum esse H Legistisan inquiunt imperatores hod fieri non vult, ramam preti is sti F
tur, lues Distator feri ιantum prohibueris, net thii si ter dixeris, inariis esse istin quia sucum est. Ad legem poenalem quod attinet, recepta diis sinctio mitosi est : aut actu non subs stente poenar non posset esse locus, & tune actus non an nihil a tur , ut poena locum habeat; exemplum in1 .st. δε diuor. aut annullatio actus potest cum poena expressi in lege concurrere, de tune annulis
latio aut tendit in praejudicium eius, qui contra legem fecit . quo casu actus est nullus , L simul poena locum habet , d. confra q. c. demte'. ais . I. Iubemvis h. sane C. vi sy Bdes. Et hic est ea-sus noster: Aut annullatio tendit in praeiudicium alterius, qui non deliquit, di tune actus est validus, & poena speciatim expressa locum habet, . Arias emami m. m. de Elaf Vide Alexandrum
Trent ac inquium M. i. restantis. δ Iegiam, res Ivit. I. min. II. Ex his nunc satis patet, quod ordines ex praesumpta mente. trimonium ab que eo entu Curatorum a minore contractum, voluerint esse nullum. sed an hoc ita statuere potuerint, nunc seeu
do loco dispieiendum est. Quipse non desant,
qui eontendu hi statuta ad matrimonium adolescentis uel puellae requirentia consensum Curat rum vel aliorum propinquorum non valere, quia impediunt libertatem matrimonii, quod non debet esse captatorium neque tandere ex alterius
voluntate, ita ιν dum panorm Ianus in cap. 1. - .
Sed verius est, municipalem hane legem se,sstere. Cum enim seges Magistratuum sint oris dinationet divinae , ut inquit Apostolus Rem i I. M'. quo iure p. iustis L non minus illis parendum est , atque si ab ipsemet Deo essent latae r praeia sertim cum hieler non si iniqua aut inhone-sa; sed Reipublieae admodum salutaris. publicὸ
enim expedit, ne adolescentes in lubrico aetatis constituti. cceco amore perciti , aut blandimen. ti, affectantium seducti, clam iis, quorum curae commiss sunt, matrimonaum aggrediantur. Nams minorum bona sine decreto nequeunt alienariti ut sicilias procedant, quae cum his geruntur, necesse est , Curatores N propinquos interdum consentire , quis non aequum di honestum iudi
cabit in re ad eis momentosa Curatorum conletissum adhiberi r Erasmus Sarcerius ab cantu. νι. s. a. 9 . a. 92. Hieronymus Zanchiuio venia, Ieae iuratim lib. . cap. I. g.7o Oseqq. Q. preus de byo M. ιap. 6. g. go. m. Et Curatorum consensus non tam matrimoniorum libertatem
impedit . quam eorum firmitati di decori eo silit. Quod dicitur matrimonia debere esse lis
bera, eo spectat, ut intestigatur matrimonia poenis non esse constringenda I. Tisia i 3. 1 de vers. oblig. matrimoniaque metu, qui in constantein virum cadit, L meram.s. l. Guia. met. ι- D. libera
esse debere tap. convenum. cap. co altariam infra sl Uia. Nee hare lex ab Oidinibus Frisiae sine e empici lata es. Similia enim statuta in liata, Sabaudia de alibi extant, ut de cotisensu matris, fratris , de aliorum propinquorum testatur Baudus vitam. s. ιιέ. sq. ω 6qr. & Antonius Faber. lib. s. Cod. Sabaiae ris. 3. de ratest. na . de cI a. scribit Edicto Principis Emanuelis Phthiatu
probi bitum esse , ne Curator patiat ut, minorem nuptias contrahere sne consensu Agnatorum &Cognatorum, Sie in Gihalonia extat regia con si tutio , qua imponitur poena privati as succisis sonis paternae de maternae, minoribus matrimo nia contrahentibus , sine consensu parentum, Curatorum, vel proximorum, quam valere sembit, laecibus Cancerius pan. a. -νων. ressuis. ων.
ΣΦ num. 3. q. taliaque statuta defendit Bald. in 1 s. ad Trisu. ac refert Felinus in cap. l. rana ost. H. se obtentum Bononiae in publica disputatione , & ait huiusmodi leges fundatas esse in publico bono di optima ratIone, ad evitandameli est initatem & corruptionem. Quin ti olim mulier sine Tutorum quos semper etiam malo rennis habuit auctoritate in manum convenire non potuit , ut probat Barnabas ni sonius Δ stucina π M.q83. Jae. R. qua idus M. a lanis es. Io. His rationibus Curia nostra mota , marii innium contra hane legem municipalem sine conis sensu Curatorum eontractum, nullum esse censuit, Actoremque eontendentem ad consumma
tionem hujus matrimonii a petitione sua repulit, vi Ad idem rursus in alia caula iudicavit, quamvis Actor in ea assereret, se matrimonium cum puella concubitu consam masse. D Non enim putavis senatus, eum admictendum in probationem facti non relevantis. Quemadmodum autem in parentibus, ita multo magis Iti Cum toribus tacitus eonsensus sussieit, qui indὰ eliciis tur, quanda Curatores non impediunt proclamationes de copulaticines in facie Mese . Ee ita Senatos censuiti ci