장음표시 사용
391쪽
ris prioris matrimonii In qua quidam Thessaurum istis a Io. secuti , sustinebant negativam. Alii subscribebant eommuni opinioni assirmati vae, quam etiam amplectuntur Andri Gail. Iis. 2.ι, 1. insia. Fr. Vivius lib. a. detis 396. Alexand. Trentaci q. hs. q. restat.tit. de marrimonio. νolas. 3. Baque tus miam de Iustice cap. 23. num. 33 3. Jacob. Cujacius in ι mor. ad ι. ut eaec isti C. Δplaad a nu . ubi reddit rationem , quare liberis communibus plus relinqui possit, quam tib dris prioris matrimonii: quia, ait, filio communi , ut donet mater, naturalis affectio facit, privigno ut donet nouerca , maritalis affectio facit, non certe novercalis. Privignus accipitur pro persona
supposta , di in privigno, non in si o suspicio
est, excogitatam esse saudem Edicto. Culac um sequitur, tu laudat Conrar. Riddershusus DrI. q. N est M'. s. nam. a o. ita quoque semit Scipio Gentilis ius candis nuptiis cap. I s. pag. ii . Atque hie sententia in Senatu obtinuit, QVerilm ego putabam non hic in genere disputati, An liberis eam munibus plus relinqui possit, quam libet is prioris matrimonii r sed is hac hyiapothesi statum controversidi ex verbis testamenti ita esse sormandum. Utrum quod uxori seiacundae ultra modum legitimum contra dispos-tionem L I hae eiuιiali, erat donatum , 1 Testa atore posset relinqui liberis communibus ex secunda ista uxore susceptis Quod negabam ex hoe si amento, quia supersuum istud pto non scripto & non data habetur, & inter solos liberos prioris matrimonii ex aequo dividitur, nee liberis seeundi matrimonii communicaturi quia respectu liberorum prioris matrimonii dicitur supersuum , di eorum causa detrahitur id conia
iugi, ideoque huic detractum illis potius adsiciendum , qu3m communicandum iis quorum mussa non est detractum. Hi ac non obscure indicat textus in I. I. sat ed Aui , O ia Navest. 12. Ae ad L L hae Euhrasi notant Cuiacius & Grita nius , Riddershusu' d. - l. nm. i . Rouvot ensen Remedias orsa nata. inlis D. vers. Donauia p. R. 3. Alex. Trentaci . ἀ ν Qu. s. pag. 4is. Noe sundamento posito, necessarium consequens
. esse existimabam, Quod superfluum istud legi, Leneficio in Odium secundarum nuptiarum, prioris matrimonii liberis attributum , ipss a patre ausini 1 solis liberis communibus relinqui nequeat in manifestam legis fraudem. Nam ex hae formula qua mulier binuba usa erat. ) Si mirisama queraruν,ααδει hseris, Bald. cans77. is i. mum. a. colligit fraudis suspicionem. Idem Bald. e..d. 46. volum. 3. in Iah llecis, ubi mulier binuba ma ritum secundum ex dimidia parte honorum instituerat sub tali Hausula: Quod martias raram messierarem capere non posset , illud supra tim isti δε- aisi ν/rissa filiis meis siet A matrimori, amu mori, viis, jure , 'ma , quibus melius passum, st. Respondit istud supersuum dicta clausula non obstante eoncidi debere liberis primi matrimonii i quod mulier istud superfluum videatur reliquisse in fraudem liberorum primi matrimonii. Baldum sequuntur Boetius detis acii. Trentaci . das. 3. pag. 4is. vos μιιonclusio, & Joan. Vincentius Hondedaeus ισπιώθ. i4. - . m. o sqq. Et ita quidem ego disserebam. Sed opinio pro libetis posteriotis matrimonii, suffragiorum s equentia praevaluit. Deceatur saepissime inquit Mornacius ad sex, is 3 a. h. in ἀδυο. lfiatu. Misi a Iudieibus. quod quaestiones interpretum agi tent hine inde . Omittantque interim latentem in angulo peristas n. in istici enim Iuris nunia quam moveri, disceptarique debet, ubi proponitur permista implicitaque facti dominaniis spe cies. Haec Mornacius, quae an huic definitioni applicari queant, alii iudicent.
De Iure maritorum in uxores & res
uxorias. Dasi NITIO I. Miain napta jura Bisa in mariti s Cina , mori δε nee furidas, me reduas, nec amnMIP. Nisi minis is niam aeraris impetraverit. Nupra ingνe os in ta ram mariti, deisis esse in quatis alia ora. Minnis, ipse jura taraum est, nec otiari arisne induu,
MUliet est sub Cuta mariti sui Frisiorum
moribus, qui ut hac in parte longe rece dunt a Iure communi, quo mulier in viri tutela vel cura esse nequit, h. I9. In . de ratastas. Otinat. Llher. i . t. amplissimi q. C. eod. l. diram. I g. ae ιννοι. μνios ita conveniunt cum vetusto iure Romano , quo nulla scemina fuit sne Curatore, ut testatur Cicero in oras. Pro Narena G pra Flatio, ut di apud Veteres Germanos sceminae in peris petua erant tutela. Ex eodem iure etiam nune
in Geldria & Transsui. obtinet, nihil in iudicio, sne Curatore ad actum illum dato, mulis
res agere posse. Moribus quoque veterum Gaulorum , mariti uxores sertunasque earum in potestate habuisse traduntur a Caesare, lib. s. eam mens. Jure item Longobardorum sancitum ruit. ut uxores in potestate mariti essent I b. 2. tis. Io. Jure etiam Saxonico maritus mulieris Tutor vel
curator conjugalis habetur, uandi-mht I lib.
. apr. II. ω a . q3. similia quoque statuta pases m in Italia extare author est Guldo panesrolius
Est autem mulier Frisca sub ta mariti sui modis is non sit furiosus vel prodigus declaratus , vel minor. Absurdum enim foret, eum, qui eommode sua curare non potest , praefici rebus
392쪽
Sane si minor veniam aetatis impetravit, cum in omnibus excepta immobilium alienatio epto maiore habeatur , nihil impedit quo- minus jure maritali administret res uxorias , ut di tradit Thomas Herba ius lib. Dq. pn. qnerii. cap. 13. h. q. Et Curia rescripsit. )Potio si mulier habens Curatorem, eius consensu matrimonium contrahat, maritus ejus Curator esse incipit, & alter Curator esse des nit. Nam quemadmodum moribus nostris per m .itriis monii uin, viri potestatem ingressa, desinii ese in potestate patris; ita quoque & maritata mulier
m nor exuit quamcunque aliam curam , ne in plurium divellorum cura de potestate st, de quae maritum Curatorem habet, nullo alio Curatore indiget. Argenuaeus adιοέa. Britan. an. 4 Og . O an. 3 O .tha.Christinaeus ad leta a iis is . n. 27. m m. I. loana Gilletus in Irat is Turda Gin Grac p. 41. Et ita curia nostra censuit. H Quamvis autem in foro invaluerit, ut quicunque Tutor vel Curator etiam rite & recth datus a Magistratu confirmandus, eique bonorum administratio deeernenda st eontra quem stylum disputat Anti Faber. derad. s. Esn Io. Maritus tamen ipso jure est uxoris minotis Curator sne ulla confirmatione, & sne ullo decreto administrationis, vel ut loquuntur, sine ulla authoti satione , Auentram ari. 483. Il. 3. Et ita 1 Cutia te- scriptum est. ιθ In his etiam maritus ab aliis Curatoribus diversus est, quod eius bona pro administratione,mulieri tacitὸ non sint obligata,
I b. a. semest. tap. 3. vide sapeν sol lib. a. th. a. de n. i. in e , quodque suae adm nistrationis nec rationes reddere , nee inventarium conscere tenea.
tur. Quum , ut rectὸ Herbatus inquit Z ιέ. 13. i. 7. in De , qudi inter adultum ti eius Curato. rem obtinent, non recte ad coniuges trahantur ἐhos enim mutuus affectus arctissma societate iungit, illos ex lege de solenniter agendum esse,
publici muneris ratio monet. μὶ rg. Omb. -- 16 17. as uni rem tiberiam nia
DI FINITIO II. Maritus pusui, axesis res administrare, sed nan alienare ρωψ.-ι stasti seris eiἰam potis fundiam δε- ιalem alienare , ιum in Frisia cesti Lex Iala 4 semri risisti. MAritus iure Disco l. s. i. o An. rit a. ut Curator uxoris suae habet administrati nem omnium honorum mulieris absque disti ct one, utriim ea dotalia , an paraphernalia snt. Administrat autem malitus, quando excolit vel locat fundos, domos , pecuniam Amri exponit, nomina exigit, actiones exereet vel suscipit, &caetera omnia sicit, quae quilibet bonus patersae. In rebus suis facetet. Earierum alienare maritus inuita vel inscio uxore res ejus nequit. Ex cedit enim alienatio sus ei terminos administra. tionis, de pugnat cum rerum administraticae,
quam maritus ut Curator haiat, non tantum
eas donare Ae perdere , LIZmfam. 7. in p. os M. f. de donat. sed etiam alienare. Administratio squidem isti fini marito eon. ceditur , ut res uxoris ab ipso rectὸ e utentui de administrentur, qui autem alienavit, quod ad. ministret habere oesnit. Denique alienare rem,& rectὸ agere opponuntur , . i. f. de 4 d. puta. Mi. Cesis. Et ita Senatui visum. c.)Αt uaeritur an maritus consensu mulieris res
eius alienare possit possit res smplicitet traditas sne mentione dotis N paraphernalis,dubium nullum habet. Sed de iando dotali dubita tio est , quia eius alienatio s. ge Iulia in totum interdicta est. Ad eam prohib. tionem Iustinianus adfecit, ne mulieris quidem consensu sun/tim
dotalem marito alienare licere, I. i. h. cum. Lex. vilia. C. de rei xxis. HI. h. i. Insi. o L .hea. Itit.
Huie juti quamvis expressim det gatum non stapud Ptisos, illud tamen in desuetudinem abii se notum est. Sunt enim omnes mulieris res sive dotales, live paraphernalca apud Frisos in pt miscuo commercio, & mulier aut hole viro saedistinctione eas alienat, distratiit, donat, dominiumque earum quocunque alio modo transsiit: facit idem vir muliere contentiente , quorum
neutrum lege Iulia licuit, minime vero illo I stiolaneo lute. Quod igitur in Frisa vir mulieris . bona alienare nequit, noti est legis Iulii inve tum de vetuera iandi dotalis alienatione, sed est
iure regulari, quo rem alienam alteriando, nemo dominium transfert, ra. th. C. de rab. ahen. mmahen. hue inclinat H rhaius L cap. i 3. q. s. se lege Mech liniensi expressὸ cautum est, quod mulier consent ente viro, vel vir consentiente muliere, eius res immob les in matrimonium collatas alienare possi, sis. 9. Mi. 3. O ibi Christinaeus
num. I. 2. 3. tibi num. . refert. plures consuetu
dine, hnic eonsentaneas N Chirondas in men μνab. Derb. da Dol. pit. Is s. testitur, in Francia consuetudinaria , ubi est acquistuum communio inter coi iuges, non observari legem Iuliam dastando dotali. Denique an maritus ad longum temtus iandum uxoris locare possit , ut ei imat oni mortuo virci mulier stare eogatur,vide peti
CV m mulier Friscast sub cura, Ee quodammodo sub potestate viti, sequens est, nisvit
393쪽
o Iure maritorum in uxores res uxoria
v Ir eonsenserit, eam res suas avi ministrare , atque ita vendere, emere, locare, conducere , permutare . pignori date, alienare di nullo modo se o ligare posse. At obscurae indaginis est, qua ratio ne hie consuetudo sit introducta, utrum mulieris caussa , ut scilicit eius infirmitati succurratur, an vero ut mariti commodis consulatur, vel quae alia ejus sit ratio i De qua quaestione varia sunt Doctorum iudicia, ut de ea inter supremarum
Curiarum Iudiaes non conveniat, teste Francisco Duare noli νnmit. Salui. m IIImon. cap.de n t. φω. i. Quidam enim ad commodum mariti consuetudinem respicere censent , Argent raeus ad ea het. Britan. n. 224. II. q. nam. 3. Herbatus uri suolid. cap. 1 3. h. ia. Cr 33. ne ipsi praejudi-xium fiat, eum constante matrimonio omnibus
uxoris facultatibus fruatur. IIndὸ quidam inferunt, quod contractus a muliere sine consensu mariti initus vel eius effectus hi in suspenso usique ad mortem viri, quo tempore mulier jam sui iuris effecta, possit ex contractu a se inito, vel
ipsius haeredes convenire, quia res pervenerit ad eum casum, a quo incipere potuerat , ita tradunt Andr. Tiraque I l. ia leges connub. s. s. num. 37. OII. 8. uiam 99. ω a 9 . Imbertus in Gihiridi. suo an viri. Uri ω axeris, Merius attonsuet. Bitori, en Iestit. r. h. q. s. 3. Alii arbitrantur eo consensum
mariti requiri, quod uxor propter fragilitatem sexus & imbecillitatem ingenii sub potestate
.mariti, quasi tutoris cujusdam aut Curatoris, cuius conflici regatur, esse debeat. Haee vide tur sui se ratio veteris iuris Romani, quo omnes mulieres sub perpetua erant tutela , Boetius in ripie. Ciceronis. Cujac. I b. I. ias ιap. XI. Iib. 26. tap. 33. Mornacius ad i. r. J. de Jando risia. ut &iuris Saxonici, quo non tantum mulieres nuptae sunt sub cura maritorum suorum, sed & innuptae, vidus vel virgines etiam 23. annis maiores conistrahendo se obligare vel in iudicio comparere nequeunt absque Curatore ad id electo sentire
Quod ius etiam in Gelria , Transysulania de via ei nis provinetis est in viridi observantia. sed alia uidetur suisse ratio eonsuetudinἰs Pti scae, qua nuptis tantum mulieribus haec libertat adimitur i reliquae veris si iussae sol aetatis, nullius viri aut horitate reguntur. Frisi igitur hie non spectarunt insomitatem iudicii muliebri, alioquin N innuptas , quae nuptis non sunt saga eiores , sub Ora esse voluissent: ut Duareoti, de sit, Gallis scrib t voluerunt uxorem viro esse obnoxiam R Lbjectam , juxta legem illam divinam , Genes. s. quae mulieri diciti Sia miri potestare eris O ipse domisabiim tibi, & illud P
tri cap. a. maher est in lectare viri, & Paulus i. , pias h. XI. vers. 3. inquit, tum malleris est iis, & ita quoque sentit Petrus Rat. adtonsuri. Pistinam. MI.aas. 4. 1. Mulier igitur vigesimum quintum egressa annum ante matrimonium libera per m trimonium in manum & potesatem viri venit, Nicolaus Burgund. a. consae . Elan ryau. I. virm 13. Christinaus ad Ietes Mechlimen es rit. 9. arr. a. nam. 9. & in eam conditionem ae statum redigitur , ut ipsa per se sine eonsensu mariti nihil ali
culus momenti agere , & se obligare queat, ad exemplum minoris Curatorem habentis: licet minor c uratorem non habens e caciter obligetur , laesus tamen in integrum restituetur , non
quod hic illo prudentior st, sed quod illi admi
nistratio rerum suarum adempta, & alteri decreista st i hie autem liberam administrationem retinuerit. Cum igitur mulier per matrimonium in illo statu constituatur eiusque persona se asMciatur, ut sine authoritate mariti Obligari nequeat, consequens est contractum ab ea sine eo sensu mariti initum ipso iure esse nullum, adeo, ut mulier eum ex sua persona nullum dicere must, ut scriptum reliquerunt Argentraeus adtonsus Britan. an.424. g . r. Ludovicus Charond. IV. a.
kb. umrου. cap. X. nec contractus convalescat s
Porto chm hie consensus mariti non ibienniutatis caussa adhibeatur , sugeit , s ex intervallo intercedat, & postea maritus ratum habeat,quod1 muliere gestum est, Ant. Gomesus, de loco.
baius Liap. 13. h. g. Et ita 1 Curia decisum. QAt quassionis est, an quod ab uxore utiliter, inscio marito. gestum est , suhsstat s Stil,smio
nullo modo maritus, s ratum habere nolit, eoa- veniri possit. HI ne ex sicto tractatum fuit. Mulier absque marito domum suam vendiderat Titio, hune mortuo marito in ius vorat, ut instrumentum subscripticine eonfirmet, domum venditam recipiat , ac pretium constitutis pensonibus soluat Titius excipit venditionem a muliere absque mariti eonsensu factam adeo 'ii e nullam esse. S natus isthae exceptione insuper habit4 , Titium condemnavit ad contractum adimplendum. a Quamvis enim eontractus ex parte mulieris vel viti ab initia non ita validus suetit, ut ex
eo alteruter vel uterque convenire potuissent ttamen si mulier, mortuo vel non contradicente marito, eum observare velit, is, qui cum muliere contraxit obtentu nullitatis, issum contractum
oppugnare nequit. Hinc traditum est , si qui, 1
minore sne Curatoris consensu emerit, ex unci latere constare contractum. Nam qui emit Obligatus est, minorem veris sbi non obligat Lla. h. 1 is. s piis a papilti. p. de act. empl. in princip. la'. stititati vide Trentaeinq. 13. a. vasta . νιμυι. iis. de mistium pesolat. 8. . si e s eum taeseissa si eontractum sne solennitate de iure requi- sta in Ecelesis arbitrio positum esse perhibetur, utrum eo tractui velit stare . nec ne. Frania
esset sarmient. A reditibus Elcis . l. Iara. a. c. r. n.
394쪽
16. Osi 33. 8e Franeistus Duarenus de is nil sminι . lib. I. se. Pari igitur ratione in arbitrio mulieris situm et it, si maritus decesserit vel non contradicat, an velit contractum sibi utilem absque mariti consensu initum ratum habere . necne. Et quamvis haec elaudicatio sit inaequalis, serenda tamen & imputandum ei, qui sciens prudens cum muliere contraxit.
Quid si 1 s. annis minor uxori maiori sundum
suum vendenti consenserit , an vendatio valebit,s maritus ex capite minoris aetatis eam non im
pugnet aut rescindi petat, & an mulier ipsa huiusmodi venditionem impugnare possit ex eo capite, quod maritus sit minori Quod uidetve negandum. Nee obstat quod dicitur , eum, qui non potest vendere , nee venditioni possc eo nissentire. Hoe enim intelligendum est de eo, qui
vendit id , in quo plenum ius habet. Et ita a Curia Parisens solenniter sui se iudicatum resert
Jacob. Monthcilon. μ'. ii 3. dissentit Petrus Rat. ad cansa/ι. Pictonum art. 2 26. h. 2. Denique de hae quaestione, an & quatenus maritus minorti xori maiori in eontrahendti author fiat , Necinsensum aecommodet. vide Arnoldum pironium ad ιιη aetna. Miauati estis. de jure personaram 3. 3. eo . r. Chassinaeum is consitiet. Bautina. νus. q. h. . ndes prothaias nam. 6. Andr. Tiraquei l. is Iesb. ιο ab. s. 8. quaest. s. nam. 48. Herbatum. d. cap. l 3. 4. 9. Ioannem Manduitum ad te uti. d.
Casus, quibat mulier fine expressa mariti crastensi, -- trahere, se obligare, G de rebus Dis Est ponere potest.
Consuetudo Frisci, qua multet sne consensu mariti contrahere prohibetur , duobus modis temperatur, lib. i. ordia. tis. 2. ρ. r. primus est, si propalam cum marito mercaturam exerceat. Palam hoe est in plurium conspectu, L palam 43. st de rua nupl. I. palam. 33. f. is vers. sig--. Hoc mercaturae exercitium non perficitur uno actu, sed opus est assiduitate & usu conti- Nuci , secundilm Bart. ia L maritas piae rami. Eadali. quemadmodum enim una hirundo non sa-cit ver , se neque actus unus mercat rem gh in 1 ι. μ ν vers. amri p. vi tribat. at L Petrus Rat. ad tam ex Pimavis. Mi. 2 2 . Mulieri ita merca turam exercenii in singulis negotiis ad mercaturam spectantibus speciali mariti consensu opus Non est. Quin & usu receptum est, ut mulier Non tantam eum marito, sed & sola mereaturam recte exerceat a videtur enim maritus eonsentire,
qui sciens Ee in spieiens mulierem negotiari, non
IIues Methlinuns rit. 9. an. X. Et ex tali nego tiatione cum maritus lucrum sentiat, etiam ex se mille ad debita istius mercaturae nomine eonistracta obligatur, ut senatus censuit. a) Cale rum si mulier extra illud genus mercatura cluam patiente marito exercet, contrahere, vel quid
ad mercaturam non pertinens agere velit, eo
sensu mariti speciali opus habet. Tacitus enim
iste consensus ad mereaturae. actum limitatus uuira actum non porrigitur, ac ut Ulpianus inquit, in L 1. uisar pransisti ra. de exoth. I. -- ea ae s . q. non tamen XL st. δε iastis. . I. priposito certam dat legem contrahentibiis. secundo,haee eonsuetudo temperatur, si multet contrahat exhibendae sive alendi ae susten tandae familiae causia. Id quod rursus cum hoe moderamine accipiendum videtur, ut ex qua titate aeris alieni, qualitate ae opibus coniugum, nec non ex numero de cinere similiae Iudex istumet, quatenus in maritum hic si actio danda, hi sitie notavit Th. Herba ius rep. Matia. cap. l3. h. ao. Atque hi quidem duo castis nominatim excipiuntur , ..tii. a. h. 2. His addi potest tertium temperamentum,
nempὰ quod mulier sae marito ex delicto suo
obligetur ad poenam pecuniariam Alvendam: quamvis ita patrimonium eius minuatur. Quili het enim licet alioqui contrahendi incapax ex dei cto suo tenetur, Andr. Tiraquei l. delus.
Ie q. v γι adnum. iso. Herbatus. Lcap. 33. S. is. Quartum temperamentum, Si maritus to Mabsit, & necessitas urgeat contrahere , quod mulier post implorare ossicium Iudicis, ut supraes et authoritatem, Chassanaeus ad constuet. Auris Ian . iit. des Dνώm apparimans a gens minius. h. t.
Quintum temperamentum, Si maritus id, quod mulier utiliter & ex re sua gesit, nolit ratum habere, aequum est Iudirem auth rem seri, sine praejudicio mariti: non enim serenda est malignitas mariti sine caussa recusantis, Arge
Sextum de ultimum temperamentum est,quod mulier absque consensu mariti per Ditimam aliuam utiluntatem de rebus suis disponere eanue alienare potest a ultimae enim v luntates seunti ut non nis in easu mortis disponentis. adeoque in casu soluti matrimonii valeant, qua
tempore maritorum nihil interest , quid de te. hus uxoriis statuit. Hi ne decidi potest quaestio Inter Doctores agitata, an mulier lege municipali contrahere s- ne eonsensu mariti prohibita , mortis caussa nuhilominus donare possit φ Quidam enim huius-m di donationem reserentes ad ultimas υ tu tates assirmant, Andr. Fachin. lib. s. Conrereres. ι . so. Λnti. Rauchbaert payι. . Fias. sa. Alii
395쪽
Alii distinguunt , utrum mortis caussa donatio 1 muliere sat per traditionem , an vero per sipulationem absque traditione. Priori casu eam non subsstere, nis maritus consentiat, cujus interest usu rei uxori .constin te matrimonio non pt vari. Posteriore casu valere, cum effectus ejus differatur in id tempus, quo vir I uxor esse desinunt, in tempus scilicet mortis, quo matrimonium dita luitur, atque ita per hane conditici maliti , deterior non fit. Et ita quoque sentiunt Thrimas Herbatus ἡ cap. i 3. q. t . de Christinaeus .. lues Asti finiens tit. 9. arr. XI. num. 17. Verior mihi .idetur sententia docentium, donationem mortis caussa a muliere absque mariti consensu, nee stipulatione vel nudo pacto fieri posse , quia hie domatio , inspecto eo tempore, quo fit, n tutam is abet contractus magis, quam ultimae v luntatis , ideoque rectὸ contractibus adscribituri Et nulla ratio est , cur ab hoc statuto generaliis ter prolatiante mulierem contrahere absque viri consensia , excipiamus donationem mortis causa. Quod lati sis persequitur, Ant. Faber. d. Ivia.
I Ure communi inier coniuges nulla est bono.
rum , sed tantum animorum di corporum societas A. C. de crimiu expilat. hared. I. I. e. Rer. amos. Se ideo dicitur inter eos esse consoristium vitae, divini lc humani iuris communicatio. Ab hoe jure diversi sunt plerorumque Europae rum Populorum mores , de quibus pluribus disierit Lamb. Goris stivum. Avers. Subsiliu . N. 13. Prisca Frisiorum consuetudo est, ut augmen tum fortunarum de detrimentum commune sit uxori cum marito. Quae societas, quamvis eam quidam quasi leoninam improbent di insectentur, ut Pet. Cost. ai I. r. f. de donM. intre vis. ω uxor.& Seipio Gentilis. lib. desinas. inter vir. uxor. -. i s. nihil iniqui continet. Nam cum ut Aristoteles inquit s. Politic. viri proprium si acquirere , uxoris vero ossicium quaesita conservare , atque ita uterque conserat ad sustentationem sa- miliae , eoque in capit. Caroli Magni haec communio eoru oratia dicatur; nulla ratio est, eurmulier dimidia qux sitorum parte privari debeat, ut 3e sentiunt Stephanus Paschasus enses Rethreis res dela France lib. q. e. t 8. circa Fnem Ioan . Lopediam I. de lucris omisi . moris sq. ει num. 2. l.
Hanc societatem seu communionem introducit non matrimonium nudo consensu perfectum aut quidam volunt, vide tonsiliam a s. lacobi Corn. sed concubitu consummatum e quia consuetudcinostra in communicatione quaesitorum industriis a m & laborem utriusque eoniugis respicit potius, quam matrimonium per se, ut di tradit Arge
πιον. c. I. n. I. i 2. Ioan. Duretum in comm. ad
DEFINITIO II. Commania es etiam in maerimonio parativa non is temrubernis vel eon ubinata.
Communio , quae inter coniuges Frisios est. aeque obtinet in putatiuo , ac in iusto matrimonio. Nam si vir & mulier bona fide contra
legum praecepta nuptias contraxerint, qua si rum inter eos communionem esse, ratio dictat.& juti, Pontificii textus suggerit, in cap. exIνa de Esnat. inter vir. s uxor. ibi, ab rastitationem ritis,
divi unam eorum , qua elim communiter obvenerunt.
Ex quo Abbas Panormitanus inseri, quod s ex sit ma statuti lucra snt dividenda inter maritum N uxorem, illud etiam obtineat in matrimonici putativo, in quo etiam privilestia dotis I cum habere aut hor est Ulpianus, in I. β ιam ritem a 2 h. fiat is Solat. matrim. tibi, vide Petrum Bar
set quam coniunctionem iure diuino illicitam esse supra lib. I. iii. 1. EUnit. 8. diximus & antὸ eam vita sunctus esse, inter haeredes eius di m lierem acquis ta esse communieanda Curia iudi ea vit. Q Quid statuendum , s mala fide prohibitae nuptiae sint contracti l vide Rodericum
Si duo extra speciem matrimonii In eon binatu vixerunt, eos non gaudere benescio hujus statuti Curia censuit. M
396쪽
48 Duisionum Frificaram Liber II. Tit. T.
Da pirat Tio III. Quae res in hanc communionem veniant.
de quilio dinhiatur, Demaris an nea veniam in hane
Societas lucri & damni, sive quaestus de dis
pendii, quae inter coniuges Frisios eontrahi tur, differt a societate omnium bonorum. In hanc enim veniunt hqreditates L sotietas 3. i. t. 1ο ietatem s. 1. ει oti in illam non item. Di Dsert etiam ab illa questus seu lucti secietate, cujus Paulus mentionem facitis L .mlini g. f. d. ris. Pra socior quia in hane illud tantum lucrum venit, quod prosectum est ex opera & indusii a
cujusque o ut ex emptione, venditione, locatione, conductione , ex commercio vel mel cimonio
cujusque sociorum non quod ex liberalitate ali na , vel beneficio alieno venit . nec ad ecis. 9. etima. θ.st j At in conjugalem hane locietatem venit,quod alterutri conjugum donatum est, nee distinguitur, cujus ex conjugibus merito aut consideratione fiat donatio, ut scriptum reliquere Argenis
Done Pes mei/. Charond. ad conluet. Pari θι i 39. Ni eo laus Valla de rebus dubiis tracῖ. II. min. Alii negant alterutri coniugum donatum incommunionem venire , ut Herbatus Reri quati . tap. im Barbola ad I. XI..DA. m. 68. st. δε-Dι. matrim. Christinaeus decis 8. Duam. 1. cria consul. ΜαMn. rix. is. an. XL num. IO. ω m. ar. Sed priorem sententiam Senatus amplexus est, dum torquem auream cuidam centurioni do.
natam ab ipsus hi rede uxori esse communicanis dam iudkavit. Q Ea sententia temperatur, nisi donator expressὰ cavit, ne quid de eo, quod do natat , alteri communicaretur, L quoties I. C. de donis. qua sub moti uem C. Bianas. Quin Se i gatum alteri conjugum venire in communionem quidam voIunt, quia legatum sit donatio test mento relicta, I. 36. I . de legat. a. & ita judicatum refert Charondas lib. I. Reθοέ. cap. 3Α3. quod probat Ioan. Manduitus ademnetatic ἐελμUPis. q. rt. I. γ 2. Hoc an moribus Frisisis consentaneum sit, assirmare non ausim. Deindὸ in conjugalem eommunionem vintiunt fructus, 3e reditus omnium honorum, cu
juscumque generis bc qualitatis bona sint, de sive
alter ex conjugibus se dives, alter pauper. Anti Gomesu d Tanu . num. Is a. petrui Sanet. in trat . de Misene bonarum. hb. a. cap. n. m. i7. Et hoc apud R istos indubitatum est.
At hi tructus iis, qui lesietatem quaestus legaleae
contraxerunt, non communicantur, cum nostproveniant ex emptione, locatione, opera vel
industria cujusquam. Porro, si unus coniugum consanguinitatisi ire retraxerit iandum ab extraneo emptum is; roprius fiet solius retrahentis , quia immediat hacquisitionis causa pendet a sanguine ipsius re trahentis ista pars pretii dimidia uti ex commuis ni pecunia sumpta, alteri conjugi iluto matrimonio est restituenda , ita Carolus Molinius iaconsueι. Paris ρ. I. quaest. 3. O 3 . quaesi. te.
Andro Tira quies l. de Retract. tonsam. r. Gl. 16.Αnt. Gomesius ad TauriIM. To. M. 28. Argenistraeus Edari. η38. o. a. m. 8. Sed si vir 1 proximiore cognato rem emerit aut alio titulo exuasanguinis caussam sibi comparaverit iandum, it
uxori erit communicandus , RIvo tamen pire
marito, de euius linea is suadus prosectus est,totius retrahendi, oblato dimidio pretio , Argen-traeus L loco.
Res permutata eum alterius ex coniugibus repatrimoniali, in communionem quoque non ve nit , nec quaestus lure censetur, sed per subrogationem ingreditur, 3c subit naturam rei datae,
Quid si maritus res proprias vendidit constanis
te matrimonio, & ex pretio earum alias compa ravit, an hae censebuntur propriae viri, nec ux ri communicabuntur ἰ Sic sentit Iacob. Cujacius in cammem. ad M. 2 o. a 2 Papiniani in ex ci Liam struandum erit. 72. β. de legat. 2. ubi ait . idem iudicium esse pecuniae redactae ex venditione et rum propriarum, ut scilicet ea pecunia sit pro pria eius, eujus suerunt res venditae r alimui, inquit, sepὸ ita venderentur animo donandi viro aut uxori, si haberentur pro communibus rita quoque sentiunt Sanz. d. M. num. s. Ioannes Lopea. intrata de linis mariti O uxor. eap. s. Chri stinaeus ad seges NMEmenstri. xit. 9. Wr. . nam. XI. ω an. XL num. I . Contra alii docent, pecuniam redactam ex re patrimoniali, patrimonialem non
esse: Gum in partieularibus judiciis pretium non succedat loco rei. Et ideo si prandium alterius coniugum patrimoniale fuerit venditum , de ex ejus pretio aliud praedium comparatum, illud praedium non ingredi locum venditi nec patriis moniale eenseri ejus , cujus fuerat id, quod distractum est: ita Argentraus Lart. Φl8. niam. I
adde Mornacium a I. res . st. de Iare dat. Schane sententiam secutus est Senatus noster. DNam eum filius sibi vindicaret iandos compara tos ex pretio, quod erat redactium c ut ille eonis thndebat ex venditione landorum marem rum , repulsam tulit, ipsique reser ratum est ius suum
397쪽
suum in iudicio eommuni dividundor in quo,
antequam deveniatur ad divisionem acquae ossuum, prima ratio haberi solet bonorum , qu e cuiusque coniugis propria & peculiaria suerunt,sve ea extent, sue distracta sint. soluto enim matrimonio, quilibet eoniugum prius , & ante omnia ex eommunibus bonis, scilicet constante matrimonio comparatis deducit suum patrimonium vel suum capitale, quod habuit tempore initi matrimonii, vel aestimatio nem ejus, si res sua fuerit vendita aut consum ta. Et si nulla snt bona communia, tune id quia unus coniugum intulit, quodque constante matrimonio consumptum est , pro semisse est supplenduim ex bonis alterius coniugis, idque
ratione damni in respecte van de onderite ruillhe ) quod commune est. Nee aequωllus intelligi possunt, nisi deducto prius omni aetealieno , deductoque cuiusque capitali . I. Mativiso. I. piasta. i. sab ignarum. U. s. l. θ. ι Σοι. g
tinet in acquaestuum legato, in quo nihil amplius est, quam quod d. ducto aere alieno superest, δε- Itimenta I. ali. θ. de Husiaci. legat. ι. Papiniana1 8. ε. s. st. δε ino f. testam. Nee aliter impediri potest, quo minus hoe lesatum subiaceat deductionixtis alieni, quam si sngulae res stante matrimo nio aequistae ut talis domus , talis sindus , non aequaestus generaliter legentur, ut tradit Gri. vellus detis Dolana 's. nam. 6. . s. Et hane diis stinctionem senatus noster secutus est. c) De ducto omni damno , aere alieno & cujusque patrimonio seia capitali, quod superest , ut lucrum seu quaestus, inter coniuges solitio matrimonio vel eorum haeredes dividitur, vide Antonium Gomesum ad ratiri legem so. m. 69. 8e Nicol.
His amplius, praedium ab uno conjugum amὸ matrimonium emptum , non est commune, quamuis pretium constante matrimonio solvatur, vel etiam praedium tradaturr quia ad aequaestuum dijudicandum, spectandum est non tempus traditionis vel solutionis, sed tituli, a quo tanquam caussa actus procedit & possessio tanquam consequentia dedueituri & euius abs- re titulo nullus in hῖs est effectus, Argent raeus
N. qi8. Ghsa 3. num. 2. 3. Lollet. ensis Reis e I anesis nos b. in M. A. ram. 3. in natis Ioan. Gilletus in D A. de turet o tu . tap. 3 r.pag. 233. Nicol. Valla is rebas dabiis. Din. 1 3. m. q. uic versa praedium constante matrimonio comparatum commune est , licet soluici matrimonio pretium solvatur, ut 8e Curia censuit. γ)Similiter si anth matrimonium sundus ab auterutro coniugum sub conditione si comparatus , & constante matrimonio conditio extite rit, sundus in communionem non venit, quia tempus contrectus, non exῖssentis conditionis, insiicitur , & purifieata conditione actus retrotrahitur, Argentiaeus L lata num. 9. Valla d. m. q.
Nis eonditio sit potestativa, tune enim inspi iacitur tempus , quo conditio impletur, Valla Lue. νι qui balatam O i. qui latior. st. carper. inpunx. Quid si alter eoniugum ante matrimonium lege redimendi inita certum tempus praedium, vendiderit, constanteque matrimonio redemerit, an communicandum uxori ι Negatur, quia hoc praedium de novo non acquiritur, sed ex Histeri eaussa in pristinum vendi totis dominium redit , Argent retus L loco. nam i o. Tiraquei l. de νμιν A. tantent. a. m. is r. Faciunt huc, quae notat Petrus Rat. ail re verna. Pictis . Ti. de Retrarct canismiones. art. 363. h. r. Fac rursus, maritum ante contractum matrimonium emisse
sendum hae lege, ut liceat venditore redimere restituto pretio , poste constante matrimonio eam facultatem redimendi emisse a venditore certo pretio. An fundus hie in communionem veniet ι Ita existimavit Chassanaeus. ris. des Dνaicis sparserans Agens marises Φ. a. in fine, quas hie se secunda emptio propter argumentationem pretii , peν I. pacta comema 4. Paulus notat. θ. is temtrahend. em . A quo recte discedit Tiraquellus. Isto num. 63. seqq. quem sequitur Gerard. Maynard. lib. I. detis Thoos sq. mim. s. qui traduntiandum pro rata prioris pretii ad solum maritum pertinere, pro rata autem pretii pro facultate reis dimendi dati, communem esse utriusque conis iugis. Dubitatur quoque, an res ab alterutro conis gum per transactionem obtenta inter acquaestus referenda st Quod primo intuitu negandum videtur, quia transactio non mutat primum titulum , sed per eam a lite disceditur ae lis redimitur, litisque renuntiatione dominium non transfertur , nec novum ius novusque titulus in re quaeritur, sed tantum exceptio datur, qui renuntians excluditur, L postpam Isi C. de paci. Lotiet ea ses arre a notat. in M. T. num. 3. Sed placet sententia Argent i, an. ass. tis. Pro transeam, nam. 8. O an . clis. II. r. ntim. ia. disti
guentis , utrum jus Adversarii, cum qu altereoniugum de re transegit, certum si, an incertum. Si certum, quia sortὸ de eo ex literis aut instrumentis constat, & pro ista re obtinenda pecunia a conjuge data si, tune haee res inter aequaestus reserenda est i sapit enim haec trans. actio emptionem , quae utrique coniugum communis est. sin adversarii ius si ineertum, ut plerumque est . quando transgituri fit enim procprie transactio super jure incerio & ambiguo propter iudiciorum & legum instabilitatem, juris dissicultatem , dubiamque litis aleam ae ludicum perverstatem. Hoc casu res per transi actionem obtenta communioni non subjacit. Quia eoniunx , qui rem per transactionem obtinuit , videtur eam habere ex eo titulo, quem in iudicium deduxit & allegavit, cuiusque vi e ninsessionem iuris sui per transactionem expressit, snon expresshsaltem taeitὸ & consequenter. Cae rerum pecunia , quam coniunx transigens dedit, alte i in divisione aequaestuum communicabitu .
398쪽
Decisionum Frisioram Liber II. Tit. R.
Reparat; es quoque ac meliorationes iactae in domo vel praedio unius coniugum , ut acquaestus in eommunionem veniunt, Charondas inmemmia.wνι. Ηγροιtisse,s si a. respons 6 3.. 79. Similiter quod colonus alterutrius coniugum ultra mercedem promissam , pro eoncesso sibi ad aliquot annos iure colonario dedit . pro rata a notum locationis acquestui annumeratur , & alis teri coniugum est communicandum, ut Curia
definivit. to Atque hae sunt praecipuae species,
quae de aequistis constante matrimonio in soroagitantur. Sunt Ac nonnullae aliae , quas hic ex istere nimis longum & a proposito nostici alienum foret reoque eas indicasse sufficiet, ut Thesaurus ab alterutro coniugum inventus, de quo Th. Herbatus e. p. 16. Alluvio, de qua idem Herbatus δ. io ode Argent raeus Lan. 4i8. II. a. insue. Usucapioine qua Argentraeus L locis. 3. m. I .r . Nicolaus Vall. .. ιναῖ. I 3. num. 3. Annui reditus ad vitam constituti, de quibus Petrus sana. L iap. XL num. 39. O AFνοι seqq. Lope E. de triri, martii. cap. 9. q. 63. Fr. Sarmientiis hs. 3.phA. insev. tap. Io. nam. s. Casparus Rodericusia tris. δε annius redis. eap. 3. niam. 6. Garsas vi expens s meliorat. lap. a . min. s. Commoditas usu,stuctus consolidati cum proprietate unius coniugum sandi L IMO. mm. aci. Ioan . det Castis.lo Solomaior in ιν My. de agas A. cap. 76. num. 3.
q. s. Consolidalio directi di utilis dominii. At. gentraeus d. I. 2. num. io. O seqq. Bona male re illieitὸ quaesita, de quibus ioan. Oper. .. eap. 9.pra. tot. Petrus Peckius ri testam tonitu. lib. 2. cap. a. petius Costalius ad L tam duilas 3 1. Ivitum J. Pr. Iviis. Mulcia alteri coniugum ob illatam inimi iam adiudicata , de qua Franciscus Stephanus istis i a. Fructus soluto matrimonio extantes , de quibus Balbosi as . Eusnis p. in pri nam. χ8.19. Cassilio de ususructu cap. 77arum. 27. Oseqq.
ana et aa vero isti filia Iadare Matrimata, M a se il-ι Ia , praeriphi et Titius quatuor habens filias matrimonio et catas , eis singulis solebat quotannis ad p
num instruendam liubministrare bovem, vel vaeis
eam , itemque porcum saginatum, sedecim dolia Σytho plena , duas uaphas plenas glebis bitumi. nosis ad ignem sttuendum, ac singulis septima.
nis duos panes se calicios , Quae unisela assimi: ta secundum T iiii annotationem , efficiebant ad
minimum centum rarolinos annuos. Unius ex
filiabus maritus cum decessisset absque liberit, redes ejus ecintra viduam actione communi diu, dundo experiuntur. illa ait se bona communia dividere paratam esse , modo sibi liceat praecipere aestimaticinem praedictarum rerum sbi a patre suppeditatarum. Contra haeredes mariti contem debant istarum rerum, uti ex mera liheralitate patris ae soceri proscctarum , nullam rationem esse habendam, cum eae in communionem veni sent, eoque istarum aestimationem a vidua μά-cipi non debere. Rarus hie easus es, sed ab Advocatis utrius que pariis sti dὸ tractatus; operae igitur pretium me facturum existimo, s in medium adseram rationes, quae utrimque militate videntur. Pro vidua facit primo, qudd Pater non ex presse disti. se utrique donare; undὸ praesumptio est , quod donarit respectu A contemplatio.
ne filii sui. Quia in donationibus solet spectari, cuius ecintemplatione eae factae sint initimini. is. plures I o. 6 in anuata f. de valg. ω νι igIM 3. O ibi αἱ ins Anicin. Gomestis a. lv. nari
smplicitet donatum, expressa generi qualitate, etiam sub nomine proprio, in cubici consderatione & respectu filiae donatum videatur, quia ad talem personam proprior ordinatur affectio paterna, ut post alios tradit Argentraeus at ti
est imisi talus. Ae humanitatis & charitatis paternae consideratis saeit, ut in filiam potius incubuisse pater videatur , clim mori ua filia ueest in proverbio 3 solvi affinitas di geneti appe, sitio soleat. Accedit hue , quod si in linea directa quiό
donetur ab aliquo ascendentium, ut a patre alte rius coniugis, hoc non soleat venire in communionem ι led cedere ei, a cujus patente hoc pro sectum est, quia censetur donatum necessuro in locum ae in anticipationem portionis hereditariae , ea Hanamem cui Galli loquuntur) e miris, ita tradunt Doctores, qui commentati sunt iaconsuetudinem hane de societate e niugali, ut Ioannes Baquetus in Dact. Era A, A ri Itistite nam.
de Modest. Pistoris pari. i. quis'. x. Pro haeredibus allegari potest, absurdum vi deri, quod vidua velit habere praecipua esculen ta di poculenta 1 taeto sua sponte & ex meta libera
399쪽
sberalitate in domum generἱ missa, ae magis societati coniugali, quam uxori donata. Et s de alio Soceri mente ac istentione genero consitisset, ista procul. dubio repudiasset: cum ipse suis providus patessamilias ad familiam exhibendam ae eo linam instruendam necessaria procurare potuisset absque Opera di eura soceri sui. Erocardicum veto illud , in donationibus spectandum magis, eulus contemplatione eae fiant , quam quibus fiant , salsum esse demonstravit udatruus Zasus , lib. a. s uia. inussea. ις. 9. ubi bene respondet, ad LI si pla es t . q. m a=νuato. f. de vas . opust stis'. unicum communis opinionis fundamentum. Nam ibi tantum lCtus docet , quod arrogatoris beneficio, vel Measone ac contemplatione arrogato datur, puta ab arrogatoris amico vel cognato, perindὸ habendum , ae s ipse arrogator dedisset i cui consonat quod dicitur im I. I ii dotem p. de tostus. his ver his , Quia patra meus propter me, ficta mea isti, perialiae est, arqae si ipse ero aedesim. Inde vero math Bartolus, Ad ejus sequaces inserunt, donationem faciam uxori contemplatione mariti, videri magis sactam maritor sed haee eonsequentia esset bona, a mariti amicis uxori donata, censeri ei amarito donata. spectandum ergo , cui donetur, ut donatum ei aequiratur, cui donator donatum voluit, licet in donando respectum ad aliam personam habuerit. Hine eommuniter placuit, Principis Legatis donatum non principi acquiri, quamvis Principis contemplatione donatio facta
ebius M. 3. noti t. 27. Om- t. 28. η i. eum se M. Et socio donatum occasone & contem pititi ne societat; s, ipsi socio non societati aequiari scribunt , Palat. Rubeos S. 6s . Gutterer. nare 'H. 2 . nam. i. Arabedo n3I . I. q. rit. 9. Isb. DReco'. usim. 9. vice ergo versa societati donata quamvis contemplatione unius ex sociistion isti socio, sed societate acquirantur. Atque hie ita obtinent de iure communi in societate. aequaestus vel lucri, a qha distat nostra societa, eoniugalis N consuetudinatia , in eam enim venit, & utrique sociorum communicatur, quod alteri sociorum donatum vel alterius tantum
merito, gratia n savore quaestum est , & ita senatu nostro iudicatum , proxima des nitione retuli. Nee hine excipienda est donatio facta haeredi praesumpto, ut a patre filio, quas magi, si speratae haereditatis praerogatio , qu m externi tituli collatio e donatio enim nihil liabet commune eum haereditate, qui pse hie iure &legis necessitate desertur proximiori ex singuἰ- he , donatio est titulus singularis, qui eadit etiam in extraneos, & separatur ab haereditatis caussa. Quod igitur uni coniugum 3 parente d
natur , merus est acquaestus, ideoque in commu-hionem venir, 3e ita sentit Argentraeus ade lati.
senatus ir super habitis istis epulentis re poeulentis, viduam condemnavit cum haeredibus mariti bona communia dividere,praecepta ultimisque sorte a se illata. H
REgulariter secundum Frisiae mores inter coniuges lucri seu quaesus & damni tantum
communio est , non illorum , quae cujusque ma trimonio nondum inito , propria suerunt. Ruri tamen etiam eommunicatur supellex, quae cujusque an re matrimonium propria sitit, mod non excedat aestimationem mille carolinorum.
Ita enim Lex habet. Item , dat in de Natta
rati niet sal mogen eri ederen die diaerepahan Dupsent garoli viden. Hoc est, at rari
sti siex is claterum cammanis fit, possenum unias anni insere Is in matrimonis perstiterum, quod ramen inien ianis di vi supellectiti inna parietem intermegam timenta; ita lamen ne eodem sapellex ex edat etiam
mille tartarearum. Ait Lex in de Natta Eanden hoe est, Rari. Ergo in Oppidis inter conjuges
supellex non communicatur, nisi constante ma trimonio acquista, tunc enim resertur inter a quaestus, quorum est communio. Quin ne in
suburbiis, quae oppidis subsunt, supellectilis est
communior Cum enim suburbia tivitati subsint. ejus legibus ti consuetudinibus regi debent, ne membra a capite recedant. Et in. sfecie , quod consuetudo seu flatu tum civitatis ad suburbia
trahatur, notat Angelus Aretinus, in q. edi niss/ipsa, nam. so. IV. de μν.κar. geri. m. & Matth. de Afflictis in tras .is iure 'vismis in princ in 1 . rab. adde notata ab Harim anno Harimanni lib. 2. s. a. ut in suburbio Leouardiano , quod appellatur vetus -Galilea, a senatu nostro decisum
hoc est , inera parietem intermeatum , in parte domus interiore. Nam extrinsecussu in parte domus exteriore sve posteriore , athler-Pupsi stabulantur pecora de habentur instrumenta ad agriculturam ae rem rusticam pertinenisi Ia , qum supellectilis appellatione non veniun I. h. I. Labra r. ibi instramenta agri. I. qaemiamiaum.
ia. β. is supelleB. tuas. Quid supellectilis appellatione vemiat, saepa dubitatum est; de quo etiam inter veteres luri LG 1 consulis
400쪽
consultos non videtur satis constitisse , aliis alias te, supellectili adscribentibus. In hac tamen definitione omnes conveniunt , ut domesticum patri, similias instrumentum rerum ad quotidianum usum paratarum supellectilem esse dicant ut notat Alexander ab Alexandro , ιι. i. Genua dieν. cap. is. Ex facto tractatum fuit, an argentei scyphi , crateres , cochlearia, Ne. supellectili sit annumeranda i Sine Paulus in ι, δ. sinis risapeli. legat, ait craterem argenteum non esse in supellectili, nec ullum vas argenteum secundum saeculi severitatem non admittentis supellectilem argenteam. sed usus posterioris seculi etiam eius materiae supellcctilem usurpavit ... t. s. h. D. L sti. 7. h. r. I. legala. 9. starint. Appellatione igitur supellectilis comprehendunt ut etiam vasa de
instrumenta argentea , veluti candelabrum ae genteum , lucerna argentea, pelvis argentea, i
cti argentei, d. I. 3. g. visua. d. I tabes. I. s. i. d. luvia. s. p. desveti. Iegat. Iuris Auo ores nomiis natim excipiunt a supellectili argenteum esca le& potorium , hoc est , vasa argentea edendi Aepotandi caussi parata, 1 L . s. esarium argenretim. I. 8.feia. Vide Menoch. M. q. Prasu ι. 36 . Alexandrum ab Alexandro d. cap. 19. Sed senatus noster ex superiore definitione hoe ita
temperavit, ut supellectili id tantdm argentum adscripserit , quod coniugibus suit in quotidiano usu; non aequ/ illud, quod non in quotidiano usu, sed in argentario repositum habuerunt. υ Porro senatus part cuiatem hane de supellectili legem non tantam a jure communi, sed di ab ordinaria societatis coniugalis eonsuetudine exorbitantem restringebat. co ad supellectilem, quam quisque coniugum propriam habuit,
cum primum matrimonium contrahebant, cenissens istius nullam esse communionem , quae alteri durante matrimonio ex haereditatia sorte secte sone obvenit.
Noe est , ira ramen ne eadem sepellex excedas pretiam Io . caresorum. Haec nova Lex est, qua derogatur pristina, consuetudini , quae indistinctὸ omnem supellectilem quantivis etiam pretii, ruisti saciebat communem. Mine cum matrimonium in caussa, quae tractabatur , dudum ante promutigationem istius legis derogatoriae fuerat contractum ae per illud vi antiquae ccinsuetudinis ius coniugibus aequisitum. Senatus censuit mnem supellectilem , nulla habita rat one istimationis inter eoniugem superstitem, & defuncti haeredes esse communieandam & ex aequo dividendam. Ex doctrina enim Barioli m L omnes pepiat m. 4 . I. δε iust. O μγ. Lex antiqua servanda en, quando ea ius tribuit sine aliquo facto aut ministerio alicuius, ex mera de pura voluntate ip- sim legis, vide Lasset an Reis il ιι -re is mio. in B. C. num. s. Id quod hic accidit, quia aeuuaestiis & supellex ipse iure, vi consuetudinis sine ullo hominis facto simul ac matrimonium
consumniatum est, eoae munieantur. Et nova constitutiones aut nova statuta nunquam extra.duntur ad actum persectum ti consummatumdein eo novae leges nullo modo consderantur. Bart. d. loco. ta) ra Ium, Armo Ist . nariti metirem
SUpra aliquoties diximus lucrotum & da,
norum inter coniuges Frisos esse comm monem antiqua consuetudine. Haec A. Iam erit, Anna is h. scripto mandata non exprimebat utrum actiones ipso iure , an vero per cessiorum communicarentur, & uitum res corporeae ab uno coniugum comparatae , alteri ipso jure, an Uero mediante traditione aequi retenturi u Esactum est, ut ant8 promulgationem novorum
statutorum de hae quistione tape in Iudiciis
suerit dubitatum , de qua etiam inter consuetuis dinarios Doctores non satis convenit, ut videre est apud Roderi eum sua rea. I b. i. tiι. vi ias I nuncias, vers ahenas Fura in n. Anton.Gomesum ad Tauri let so. m. 76. O rom. 1. Vari ν. resedati . 39. Petrum san . M. 2. de bonis. Eisis cis .i, Gri vellum tis Des asi. Pet. Barbosam a I. i. I. S.IU. m Iriman. pan. l. nam 37. S alios, quos adducit Lambertus Goris Maurasin. cap. i7. Hane dubietatem Friscitum ordines placito suo publicat O , Anna i is a. amputarunt Iib. i. MAn tit. 3. 3. i. constituentes lucra & damna inter conis
iuges ipse jare eommunicari, etiamsi negotium cum altero coniugum tantum gestum sit. Non igitur nune amplius dispiciendum est, euius re spectu , labore, aut pecunia res quaesita & utriuiaque an alterius nomen obligationi insertum, aean alter coniugum sibi nominatim stipulatus sit. Hae enim omnia ipso iure in communionem imcidunt, & solum matrimonio ambobus ex aequo tribuuntur. Ug3 mulier absque cessicine recte
aget adversus eum, qui contraxit cum marito,
lieet hie sibi stipulatus & ipsus nomine syngrapha eoncepta st. Actiones enim ipso iure, vi de
potestate statuti absque ulla cessione hie eomis musicantur a similiter dominium N possessio bonorum a marito comparatorum ipso iure absque traditi ne ex semisse in uxorem transfertur: proindὸ mulier soluto matrimon Io absque cessione actionis in tem , dimidiam partem bonorum eonstante matrimonio a uisitorum a tertiis posissessoribus vindicare . vel etiam interdicta retinendi & recuperandae possessionis exercere potest, suarea. d. Ioea.Comes. ad L le .Tauri To. nam. s. Batbcisa L Isco. nam 38. Ex Iacta tractatumnit, an mulier vi novi istius statuti vindieare posset ab haerede mariti dimidiam partem domui