장음표시 사용
401쪽
ε ressim , marito, si1o nomine, proqile conseruatione & Ornamento similiae suae ante publicationem novi illius statuti nempeAnna i39o. emptae ἐQuod negandum videbatur a Cum enim v tus consuetudo expressim non definiret, ultum acquisita ipso iure, an velis per cessionem in i corporalibus N per traditionem in eorporalibus
communicentur , videbatur ea recipere interpretationem ex iure communi , in si ι 1 7 . I. Hostia, is si me. Si statiarem vi tam axerit. Fademit, ipse seri, non ιιmmane , sed βitiaris ita ιδεια rem commanitare. Per quem textum ita in terminis bonorum constante matrimonio aequisistorum decidunt Rodericus Marea , Antonius Gomesus S alii. Nec quicquam mutare vid batur placitum , cunno νεοχ. publicatum, eum
species proposita placitum illud praecesserit, &Leges ac Constitutiones suturis dent formam negotiis , non praeteritis, L lues o conditanorus 7. Cis I ribas. Sed his nequicquam obstantibus, contrarium a Curia nostra decisiam fuit. Cum enim, ut dixi, de hae quaestione Olim si pius suerit dubitatum, ista dubitatio tandem sublata est, per novum istud placitum, quod potius est declarati .um seu interpretativum dubiae istius veteris consuetudinis, quam novi iuris inductivum. Atqui lex ueteris iuris declaratoria extendit ut etiam ad easus praeteritos per sententiam nondum definito, tquia qui declarat, nihil novi introducit, sed , quod prius εο , interpretatur fle confrmat, ut tradunt Baltas addI. leg. m. s. Perdinand.
5 a ii remulatim citati a Matth. Colero vi pro-
Nornacius ad Z L letes 7. His mota Curia, mulieri actrici dimidiam partem domus a marito si-hi soli eomparatae adiudicavit. Q
MUlier a marito secessit, separatimque in- .
tegrum triennium , Ae ad mortem usque viti habitavit. Qua stum, an lueta ista triennicia marito aequista mulieri sint eum municanda Dubitandi ratio est, quod secundum Frisii mores inter coniuges si communici eorum, quae consante matrimonio requiruntur. At matrimo nium eonstat, morte alterutrius non dissolutum,
vel adulterii caussa, iusto divortici non diremptum. Sed non tam verba, quam mens & ratio consuetudinis spectanda est. Consuetudo dimidiam quastorum partem mulieri tribuens, ma-ρ eolla rationem , mutuam operam ae induis stiam mulieris . quam ipsum matri momi utri resis
pieit; eoque hanc societatem conjugalem dissolvit separata habitatio, separatioque bonorum vel
thori r quamvis maneat ipsum matrimonii vinculum , ut tradit Argentraeus aἐlo araad. Britanniae arr. 4 8. xl. q. m m. I. adde Antonium Gomesisum ia Dariter. so. nam. 72. Didaeum 1 Segnera
nam. 24. Osee 3. Garsiam de constet. Mea . mmi 11. Petrum Barbosam ιnset da parte rhhie f. sum. matrim. aliosque Hispanos, qui tamen Obscurὸ ae eon se hae de re loquuntur, vide Renatum Choppinum hb. 3. Legam Asdegavensitim. it. 8. nam. i q. ubi hanc speciem prope in terminis eleganter tractat. In eo igitur vertebat ut qummo. An mulier a marito iusta ex caussa se-eesserit, nee ne ι Mulier affrmabat et Haetes vitinegabat. Unde partes ad probandum sunt admisi ,& nihilominus haeres mariti eondemnatus eum muliere dividere proventus & fructu ex communibus bonis isto triennio perceptos, eo rumque semissem ei solvere. His enim mulier
non videbatur privanda, sive justa sive injusta eius absentia suerit. Q
n tiatibus conmeneris, ne uxor obstringenti ν aere alieno compacti marito.
DE lueris supra prolixe egimus. Nune vi
deamus , quae damna Frisior. mori h. inter coniuges communicentur. In his, ut in lucris, societas coniugalis a sorietate simpliciter contracta discedit. In rationem enim hujus societatis , ea tantum damna veniunt, quae ad societatem ipsam pertinent , vel ex ea dependent; hsuari tr. p. pus o. Et ided in curando e poteu niua socii, impensa facta alterum non contingit, nisi sorte in communi negotio gerendo socius vulneratus sit, ιβιiam. 6o. q. i. OL με. p. 'asatis. Alia est ratio conjugum, quorum alter si inmotbum vel aliquam aliam calamitatem incidat, impendia eo nomine facta communia erunt. Ra tio disserentia perspicua est. Nam sotietas ccinia galis est vitae societas personarum praecipue in tuitu inita r ista uero est societas rerutri, hono rum magis , qu m personarum rationem habens,& ita quoque sentit Th. Herbatus νει. ιν uia.
Porro damni, dispendii τel imminutionis boanorum vocabulum generale est, comprehendens quasvis impensas, item damna quocumque minoo eontingentia ae ars alienum ex quacumque eaussa eonstante matrimonio contractum. Caet rum ista generalitas ex usu interpretation om ac
402쪽
temperamentum accipit, ac imprimis complecti- uxor tenetur: aequum enim in , ut euius pani tur omne aes alienum constante matrimonici le- cipavit lucrum , participet etiam damnum Ulagitime contractum , quod de communi solven- plano auctore , ta l. si igitur 3s.1 Prasma. Vida dum est, aut si ab uno solutum fuit, ejus pars al- huc MOrnacium a. I. a. C Ne aa in pro manta, viteri imputanda in iudicio communi dividundo, resert in Galliis ludicatum, ut uno casu oneretur auameato ι. 3. Q is auar. Iea. O . hapedes 13. coniugalis societas delicto mariti, quando scili. itim imis 13. 1. D L enlyc. sin solutum non est, eri ille mulctatur Wiigildio, idque ea ratione, creditor actionem in eum , cum quo contraxit, ut si maritus adversus alium Migildium vicisset,liabet in solidum, ex semisse vero in alterum, illud accrevi stet societati, aequum autem , ut
cum quo non contraxit. Nam non tantum activae quem sequuntur commoda eundem & ineom.
sed & passiuae actiones vi statuti nostri , ipse iura moda. Haee ille secundam Galliae consuetud;-
communicantur. nem. Quid s maritus prodigalitate aevita dis Dubitatum quandoque suit. an mulier etiam soluta , puta potando , ludendo aes alienum teneretur ex administratione . quam maritus , ut contraxerit, an mulier ad eius dissolutionem ex
Tutor uel Curator habuit i Et etim obligatio ex parte tenebitur' vel f maritus turpibus istis mo. quas eontractu proficiscatur, nihil obstire Sena- ribus multa consumpserit, an hoc damnum A. tui visum est, eur ea etiam mulier non adstring luto matrimonio soli viro vel eius haeredi isti retur, ideoque aeque viduam ae tutoris hiredes putabitur , vel illud mulier de bonis quasti, condemnavit ad reddendas rationes ,& reliqua deducet ι Quod assirmandum videtur , si hae e solvenda. ab quaestio secundum regulas smplieis foetetatis ex An etiam ex fideiussione mariti mulier tenea- jure communi esset decidenda , auamema I. is ad atur φ non earet serupulo Renatus Choppinus ad 39. in D. p. Pu Iocis. Sed aliud in eoniugali haeean ult. pni tis. 2. tap. o. scribit multis arrestis societate usus recepit ad evitandas multiplicessuisse iudicatum, mulierem teneri , quia publicae lites, quae ob irentur inter coniuges , eorηnis utilitatis causa inducta si sponso ad mutua ho- demque haeredes , si rigida inquistio in mores
minum commercia; & scut maritus pro aliis ex- mariti permitteretur. Negativa igitur Doctoriis promittit ita pro eo vicissim res suas curante ex- bus plerique placet, ut Roderico SD area Id. i. promittunt alii, ouo auctior & opulentior eva. tit. de tis gana as. num. 37. Petro Pechios 2. dat conjugalium bonorum societas. Sed mulie- detestam. c mg. cap. 6. in fine. pet. Bar II. i. rem ex fideiussione mariti non teneri frequentius L Siau. mvirim. n. r. nam. Α . & Curiae nostrae a Docto ibus receptum, ut legitur apud. Ioan. aut horitate comprobata est. ι GuliereΣ. in qua l. supra noma Recvii. asst. ia . Ne tamen viti prodigalitas noeeat mulie i. m. 3. Ita. a. Pere. san E. tu. a. de ισαν. Dis es. haee tem sivὸ petere potest , ut praevia inqui-32. Di a 3. Petr. Barbosam ad i. i. sitione in mores viri, hute administratione tessi. sua . mastim . pan. 3. nam. 6 i. o se l. & uxoriae a Judice interdicatur , separatioque bonitalia Curiae nostrae praeludiciis comprobatum norum fiat, ut habet Curiae nostrae praxis. ει- est. Fidejubere enim quodammodo est donare & que interdictio ae separatio est publicanda, ne
perdere, undὸ habens mandatum cum libera, ut creditores cum marito contracturi decipiantur. non potest donare, ita nec fide iubere, ut docent existimantes mulierem adhue teneri pio dimisi Paulus de Castro , in I. conua juris 18. DA. f. e dia. Vide Bouuot parr. 3. qti R. notab. vos. Se DB. I n. det Castillo Sol Oaea forsan. q. eam avi rarisa dei biens G ad fit des Drassis appari. agens ma- eap. 26. num. 17. Ig. νώman. a T. vos Mulier must peperere Liem. Ioan- Similitet si nuritus ob delictum eondemnatus nem Gille tum in tris. de Tri. o Cara e p. so. Wrs N poenae nomine certam mulctam fisco inferre re veI-resse Gentis ad s. ad lineri. ia Embiviis
iustus si , hoe damnum mariti proprium non vers. Imresctua ris biens. nam. 24. Mornacium ad commune erit. Et idia senatus civilem mulis L iraque 5 .f. Hssviis.ctam, quam maritus nomine eulms homicidii si maritus pecuniam mutu3 sumptam eonis debebat ex solis mariti bonis solvendam esse ju- verterit non in communem, sed propriam eau Aleavit. Nulla enim eriminum societas inter iam , sortὸ in solutionem aeris alieni ab ipsci eonia virum & uxorem inita videtur, ideoque alter tracti ante matrimonium, an uxor ex semisse alterius eriminis infortunio adstringi non debet, obligaturi Quod videtur: quia creditor: qui L/νδε nstiae s. C de binis nostri . se. I. eum. ἐν - boni fide eum marito contrahit , non tonet uebas 1 a. ia D. a ad , 3 8. ab. O. Pro scio. Petrus inquirere aut euriosus esse, in quam caussam ma-
sanΣ. d. e . a 3. num. I 6. O seM. Hug D ellus ritus eam pecuniam convertet. Haee qumstici lib. s. eammem. east. 1 6. vers. sva si in sotietate. edm incidenter tractabatur, a Curia indecisa Lollet ensen RE AI des inusta natas. in ID. C. m. relicta est, & mulieri ius reservatum salvum. 33. O 1 2. sit. D. nam. 3 a. lis: F. m. 33. Charond. s probaverit pecuniam mutuo sumptam a marito ad consillegia. Paris ari. a 3. Mum t. pari. a. quaest. suisse converiam in antiquum ipsus solius debi-nstras. veis. Amenae vast. a. ad iis. Eri DNUL U- tum. copanenam a gens miniam. in . I. adde Lambertum Si mulier expresiὸ contradixerit eo tractui. Gotis Arins ι p. 16. nam. g. O aliqvit. si M. 3c ex eo ipsam non obligari Bar si tradit , ad I. i.
Nis ex delicto mariti societas aucta si, quo casu lis nuptialibus convenerit, ne uxor Obstringaturare
403쪽
ite allenti quod maritus constanti matrimonio mus hb. 8. placis. ιιι. 3. N eis. I. Baquet. In vaci d'seontrahet i Hane conventionem inter ipsos con- Draim de lance. cap. a 3. nam. 13. 6. I. Amenis juges validam e se, dubio caret, & notat Her baius ur. Fatid. cap. T. in De. Sed an ea praesuis dicet creditoribus i quae sicinis est. Et non praeiudieare , verius videtur , nisi ea suerit pti blicata, vide Bouvor. in quis i. norab. sit. C. W6. Conventis deae νὰ ι nu aviae deli/s. Joan. Gillet. inr D. dentes. ω Cora. ις. ψo. Barbosam ad i. i. f. Sestu. maerim. μνι 3. m. 62. Charond. ad constiti Polari. Ira. Ders. Ce Di est emore sat requis c ι. Lamis bellum Gotis Arios cap. is. num. 18. 9. Quamvis autem dotalibus pactis non publicatis , mulier pro semisse maneat obligata creditoribus; tamen recipit aliundὸ ex bonis mariti, quicquid sol. erit,ut judicatum resert Mornacius ad Lact. ο-ne 6 s. h. s. p. Prasotia. Ad extremum,quod supr3 Aixi, quaevis da inna inter eoniuges communieari, hoe temperamentum accipit in re alterutrius coniugis propria , ut si res alterius coniugis sortὸ domus iniscendio, fundus chasmate perierit, hoe damnum iste eonjunx solus sustinet, nec alter in eo participat, quia quaeque tes perit domino suo, & ut
res propriae secundum nostram eonsuetudinem, non ueniunt in communionem , ita earum periculum non est commune sed proprium eius, cu-:s res sunt, ita quoque videtur Thomae Her Horre. varia. cap. i6. in me. Et Senatus iudicavit. H Faciunt hue, quae notat D. Jacobus Cois
Hispani plerique scriptum reliquerunt, moria
tuci unci ex coniugibus, si alter in possensione bonorum communium diu permanserit. multaque bona lucratus sit, societatem tacite continuatam & renovatam praesumi , ideoque
bona a superstite quaesta hiredibus defuncti esse
ra'. Ian. li9. O AM. O Hii tiratid petra sanet. lib. a. de Bonor. δυδι p. is . nam. i. Apud Gallos ex consuetudine diuersarum Provinciarum obtinet, ut societas conpigalis continuata censeatur, unque dum superstes inuentarium vel descripti nem Omnium bonorum secerit, ut testantur Lu- traus as tonsura. Brisanniae an. qis. s. s. Louet ensen Reme I δ iam Arrebis notab. inlis. C. nam Io. Ioan . Gisset. in arau de Iares. O CH. cap. 26. Im
m . Mornacius ad Lis ae 6 I. g. pro socio. Joannes Manduitius ad consuer. Bene ri rit.8. an. i9. O et C. Cui convenit statutum Mechliniense, ut videre est in legibus Mech lin. sit. 16ἰaσι. 33. 32. seqq.& ibi Christinaeus in ιιmmem. praetψDe ad art. 34. Eademque consuetudo viget in patria mea Gebria, ut & testatur Lambertus Goris Arios cap. 2I. num. q. Haec consuetudo summam habet rationem , quo sciri possit, quae bona communia, quae cujusque propria suerint, & quo evitetur istorum bonorum consista Nam nullo invent rio consecto. vel credendum est superstiti adserenti, quae bona mortis defuncti tempore suerint, quod petieulosum est, vel admittendar probationes , quae lapsu temporis saepe haeredibu, in ficto alieno versantibus discites sunt. Sed cum hiemos apud Frisios non vigeat, Senatus noster hanc quaestionem defin endam esse existimavit ex jure Romano, quo Omnis societas morte alterius sociorum finitur, L ad O 6α L vertim. 6q. heia hiselm I. actione 66. h. morte. J. Pro Mis, nec adhaeredim socii transit etiam ex pacto, L nemo 33.
A. Da socia , nisi si societas vectigalium di publi
ι . I 3. Facit hue quod societas lucri di damni est societas incidens ; nam proprie & principaliter societas initur matrimonii caussa, cessanteisitur N d soluto matrimonio, ossabit quoque societas ista incidens, ac societas ad tempus contracta post tempus finitur , E. I. atiion/ ε s. l. quistitiale in temptissi. d. tis. Praeteria non semper ex pedit haeredibus defuncti societatem continua tam censeri, rebus postea diminutis, di se se
Egi. s. Et secundum hanc sententiam a Curia nostra iudieatum fuit. c. Quamvis autem hae e societas in haeredem non transeat ; tamen ex re communi a superstite quε-stum post mortem coniugis , haeredi, quem res sequituris communicandum pro parte d. I. ata m 6s. ε .mone itis σε. fi in ν m. Eadem ratio damni postea facti, Alberieus in Letiam Cis Esaar.
vers. Nolos. Sunt, qui censent, s superstes soluto matrimonio magnos quaestus secerit proti-nhi 1 dissolutione , eum vicere istos de re eommuni secisse Argentrsus , d. Ara. Quod chm in prs sumptione postum si, contraria ae sortiore praesumptione vel peribatione elidi pratest.
404쪽
D uo inairimonium contraxerunt Amsterda.
mi, ubi extat statutum generali Hollandiae consuetudini conforme de communione bonOrbm inter coniuges ita disponenseri uuando thymali ν aviti pactis ritalibas malνi
Praedicti coniuges eum per aliquot annos Aminsteidami h ibitassent, domicilium transtulerunt S necam in Frisiam, ubi paulo post alter eonjugum h vivis migravit. Hi ne iniet defuncti haereiades & superstitem controversa exorta est de bonorum divisoneiutriim scilicet in ea sequendast Fritiae coiisuetudo, qua acquisitorum tanthmcommunio est, an vero lex Amsteida mensis,qua omnia hona, etiam , quae antὸ matrimonium cuiusque propria suerunt, communicantur ι Et quidem Judices sneeani legem Amsterdamentem hic servandam esse judicarunt, quae sententia in appellationis judicio 3 Curia nostra est confirma ta. ab Hanc praecipuὸ ob causam,quia inter isto, coniuges Omnia illorum bona simul ae matrimonium erat contractum vi legis Aresteida mensis erant essecta communia, ita ut dominium bon rum unius alteri suerit ipso iure eum municatum, proinde illud tursus amitti non potuit sola d micilii mutatione, quae non est tui a dominii amittendi, vel communionis dissolvendae caussa ut tradunt Ioan. Bavetus in ιν.A. dei μώEA ri
salius in I. exigere dotem p. de MED. O in L si punia
dit in immobilibus in Hollandia stis, ut δὲ inmobilibus ae actionibus. sed quid si alter coniugum habuerit bona immobilia hie in Frisi lita,
an & ea censebuntur secundlim Hollandiae eonsuetudinem inter coniuges communia r Hre quaestio inter eonsuetudinarios Doctores est conia troversar ut videre est apud Argentiaeum Atm-Iuet. Brisonia an. ais. II. s. na 3 . Nieol. Hur gundum ad tensvet. A d. t A. I. n. r. Oseqq. Paul. Christinaeum τοι. a. ricis 3 i. ω ΣιI 3. driis 37. . t 3 3. n. 46. Lamb. Goris MIMUM. e. ig. Pluta de statutis diversorum locorum, de comis munἱone bonorum diversm δ disponentibus, qui scire avet , eonsulat Ludo υic. Charondam ad
Saevitia mariti caussa est divortii quoad separationem thori ae cohabitationem, non qu ad matrimonium dissolvendum . Didae. Cova tu vias m Ditem de maIrimonio M'. T. h. l. nam. Joachimus a Must. in tyact. is momon. lap. 9.Fr. Vivius. lib. 3. detis. 33. Anton. Thestautus de is iso. Et mulieri ob hanc causam diverten. ti, dos est restituenda , Vincentius de Franchis lib. e. . iis Σεη. Thesaur.LIM. Et ita Cutiae nostrae placuit. a .
tu es imitam consuetuinem baiseram.
ADulierium esse justissimam di Wortii causissem, ac ob id matrimonium dissolvi, ce tissimum est tam divino, Zmul. s. ω 9. quam humano iure , L consenseu 8. ε .m 1a 1. C. de νepta. cap. in φῶι. t p. ex luetis eura derivori. Et hac iapartis par est utriusque conjugis conditio, Covaris
ru. de πιινimo. ρε I. 1. v. T. q. s. num. 8. IO chim. a Beust. δε mirimen. ωp. 23. Et ideo cum Titius urgeret executionem sententiae,qua Semis pronia condemnata erat eum illo matrimonium
consummare, repullam tulit e quia probabatur ipsum lite pendente cum alia consuevisse. ca His ita, nisi reconciliatio interVenerit, quae intervenisse praesumitur, si vir sciens uxorem esse adulteram , ipsam cognoverit, vel mulier viro notoriὸ adultero debitum conjugale exsolverit:
tune enim eius mores approbati eique agnovisse eensetur, o. in cap. An. extra de adul. Co arra. d. . T. q. 6. m m. II. Beust. ωp. 2 3. Ac adeo crumen adulterii isthae reconciliatione extinctum est i ut si postea maritus vel uxor in idem crimen telabatur, prius illud amplius in iudicium deduci nequeat, sed posterioris adulterii nomine tant sim agendum sit, Covarru. d. num. xl. Hinc mu
lier agens nomine adulterii 1 marito commissi additatutionem matrimonii, deelarata fuit c ut in solo loquuntur non receptibilis , quia fatebatur se post admissum erimen diu marito cohabitasse,& ab ipso cognitam fuisse. ' Nec movit Semistum, quod , aliquo modo probabatur, virumpendente Iite denuo adulterium admisisse: id
enim novo processu ae nova instantia periequendum videbatur. Nam ut Paulus inquit, in L Mam . 23. I. is Iu v. non potest videri in judicium venisse
405쪽
uenisse id, quod post iudicium acceptum accidisset, ideoque alia interpellatione opus est.
De Patria Potestate & Emancipatione.
ΡΑiriam potestatem iure Romano introductam , in Galliis crinsuetudine e se sublatam author est Accursus, in h. i. Instit. de ris . N A.
nas, inquit filii sunt prorsus a patria potestate absoluti. Quod ut nimis generaliter effatum dinplicet Renato Choppino lib. 4 ommvn. Gag ιμ-
suet. pari. 3. quast. l. nam. 2. Imberto is Enthisi a in mesb. Lesperes en non , & Getardo Maynard. tis. Distis. i. a. at probat Mornacius A L parre
μνιιμ 8. 11. de his qui IMi veι alien. in . sum. Eandem potestatem in Belgii ditionibus non usquequaque obtinere ex quorundam Pragmaticorum seniatentia scribit Eliartus Leoninus Getriae quondam Cancellarius IV.6. Emen cap. 3. in sine. Quod secus est in Frisia , quae iure scripto utitur in Omnibus , de quibus nihil speciatim ordinum placitis sancitum, vel longo usu aut consuetudine aliis
Apud Flisos igitur patria potestas plenum vigorem obtinet eum omnibus effectibus ips in iure attributis, in quibus hi sunt. I. Quod si Itus sim. testari nequeat, de quo in ta M. A. tis. i. ἰ- έ ι. i. H. Quod Pater hi legitimus liberorum ti bonorum ad eos spectantium administrator. III. Quod Pater in quibuscumque bonis liberorum adventitiis habeat usumfructum. Qui ultimus effuctus exceptionem patitur: Nis qti id liubetis in potestatu constitutis datum , relictumve fuerit, hae adjecta lege, ut ne ususfructus quidem ad patrem perveniat. Hoc enim casu usu fructus patri non acquiritur, sed res illi pleno iure ad filium pertinebunt, Noey. ri . amLE, ripistin C. 4 ι . qua liber. Ad quam usu sfructus prohibitionem non necessirid verba formalia requiri , sed N aequipollentia sufficere tradunt D ctores, in I. cum suom. ii. Isis Iuri. i. & ibi Fr. Duarenus, Ferdinand. Vasquius de vites prureg. M. 3. q. 26. niam. 3 a. Nicolaus Boetius istis 193.
nam. a. seqq. At in quaestionem vocatur, an teia
sates, qui bonorum stiosam. relictorum admiris ratione patri interdixit,& Curatores in istis ni, filii iam. constituit, pix sumendus sit patri voluisse adimere usumfiuctum Quod assirmat, ει ita iudieatum refert Doctor quondam meus
rea, quod ususfructus caussa ab administrationis jure non soleat separari; unde si, ut pater non si legitimus filii administrator in bonis, quo rum non habet usum fructum L N est. ii . sed his nequicquam obstantibus , aliud visum suit Curiae nostrae. a Quar patri adiudicavit usum- fiuctum bonorum , quorum administrationem est ator ips aflemerat constitutis aliis Curatori bus. Quia planὸ di .ers 8e separati sunt effectus ex iure patriae potestatis resultantes. usumfruinctum In bonis adventitiis habere, & filiisam. legitimum administratorem esse, ut patet ex iis,qum tractant Ascanius Clementinus in Dan de partia potestate essea. a. O GH. I a. Hari mannus Pistoris pari. q. quas . XL num. 13. Ioan . det Cain sillo Sotomasot de os inti. cf. 3. num. 59. Oste 3. A separatis autem vitiosa fit illatio. Et quamvis Imperator Iustinianus in V. Nox I. I P . administraticinem bonorum ad filicissam. pleno iure pertinentium patri auserat, atque ita pater in bonis , quorum usumfiuctum non habet, legitimus administrator non st. Nusquam tamen
vic versa traditur, patrem, quorum honorum
administratio ipsi adempta est, eorundem qu que non habere usum fructum. Fieri enim potest, ut testator ided patri administratione in terdixerit , quia mores ipsus sorte suspectos habuit, argumento I. Imperator so.θ.ad SC. Ditio. Unis de clim defunctorum voluntates benignius sint interpretandae, ea in dubio sumenda coniectura est, qua minus patriae potestatis ius laedatur, censendumque testatorem , aliam poti hs quamvis ob causam, quam adimendi usu sfiuctus gratia, patri administrationem denegasse. Hse ita, nisi circumstantiae aliud suadeant: ut si testator patri non tantum administrationem ademerit, sed insuper voluerit, quiequid ex haereditate proveis nitet convertendum esse in commodum Ee utiliis ratem liberorum : his enim verbis patri usus stuctus ademptus censetur , ut & scribit Daniel
Q Uamvis Pater cui proxima definitione di
ctum non tantum legitimus si adminiti sator, sed de usushuctuarius bonorum filii adventiliorum , non tamen tenetur, ut alii fiuctuarii, praestare cautionem fiuctuariam , nee inriventarium eonscere. Inventarium enim solet
consci ob rationes , quibus reddendis pater est
immunis, I. I. cum iis laetas. c. de son. marem. I. cum sponti. s. h. non Iem. 2. C. de bonis qua literi
Boetius istos si . in h. pari. Joach. Mynsngerus ιem. a. ias 93. Andreas Gail. lib. a. ias Ir. -m. i. Joan. det Castillo Solomaior. Δ οι A. cap. 3. nam. 8s. O seqq. Id quod obtinet etiams pater ad secundas nuptias transerit, quia propterea non
406쪽
priuatur adm ni stratione & usustuctu bonorum flii, ut receptior & verior sententia est, quam amplectuntur Bald. in Auih. eiusdem. c. vi Ih Munnii idem Bald.& Battunt fami Cis tu. Atius Pinellus in I. ah. nam . is. C de ban. matiνη. Castillo d. cap. 3. nam. 9. seqq. Unde sequens est multo.minus patris haeredem, utpote insincialieno versantem, teneri rationes reddere vel inventarium conficerer cessante enim, ut dictum, rationum redditione, cessat etiam inventarii conis sectio. Zasus cons. 18. nam. Es. IV. 2. & Jud tus Damhouderus de Iairocinis pupilh ca'. 4 num. 16. 17. Et ita in haeredibus patris de conlactio. ne inventarii interpellatis & conventis, a Cutia
Liberi, quorum Pater c matre desuntia) se
eundam duxerat uxorem, patri & novercae per aliquot annos cohabitarunt , ei stiue instar famulotum inservierunt in operibus rusticis. Quaerebatur, nunquid ipss eo nomine quicquam deberetur ἐ Et videbatur dimidium mercedis, quam ab extraneo promereri inserviendo potuissent, ipss soluendum esse , non ab ipso patrec eul inseruire tenebantur iure patriae potestatis, auamensa L 2. C. de fria. γι ut ι, δνrah. I. r. C. vi νοι. ρουν. sed a nouerca, eui servitium praestare non erant Obstricti r ut tradunt Alvaru 1 Va- Iasius pari. i. coluit. 32. N JOan. Partad otius fib. I. υν. qvsrid. cap. 19. Mum2 de Eseobar. ἐγ R ii, imis administraro avi cap. a . nam. 1 3.-Et in hane sententiam Senatus inclinabat, dum liberis nova instantia, promeritae mercedis nomine , contra novercam actionem reservavit. QSahὸ s filius maior, labore, industria ac se vitiis suis rem patris auxit, aequum nonnulli censent, ut in erciscunda patris familia, ejus habeatur ratio , adhibitis arbitris , qui quantum praecipuum ex eo lucro filius reportare debeat, arbitrentur: ut tradunt Paul ut de Castro eos. 3o Tol. 2. Raphae t Fulgosus ad c sitim mnita 19. C. δε colus. ubi etiam , vide Iasonem eontra disputantem , Romanus cona. 169. Chamnaeus in amsvitia. Mutina, tis. ris Mons de plasietiri hi s. q. a. in vers. ne partui .Petrus Gregorius is A magmat. lib. 2. cap. 8. num. 22. Joan. Gillet. in ιυA. de rates. ω Cm. Munoet de Escobar. ἡ. Aea nam. 1 f.
D ssiti retro IV. D. Transa lime Pistris in re salsam. Ilebo ab Holdinga testamento suo, usumia fiuctum praeli Lysgani legauit Franeis via a Burmania , & mortua Franchida voluit, utritis soror Haringia a Burmania isto pridio ad
vitam uteretur , sueretur. Mortuo temtore
Upcho a Burmania praedictarum filiarum suarum logitimus administrator ligatum n 1sructus m. iii a Georgio Barone in Swartaeniam marito Didonis Holdinganae filiae unicae di haeredis
Testa totis. Sruaitaen bergius excepit tessamen
tum esse inoffciosum ae multis nominibus su pectum , praediva que praedictum essi, fideicom misso gravatum a lueotione Holdingano & Hachia ses gana quondam coniugibus. De dubio huius litis eventu cilm sibi metuc ret. Upcho aB irmania s iarum suarum nomine, cum Su attinetenbergio praesentibus amicis N praecipuis huius C titii Advocatis, solemnem ini. it transacti nem , qua accepi is his mille , septingeniis N sep tuaginta quinque forenis, legato renuntiavit. Hane transactionem Franci. ia ratam habuit, &qiiamdiu vixit, usuras praedictae summae pereepit. Ea mortua. Haritata , insuper habita isthae transactione, legatum quas morie sororis ad se devolutum petiit a Su artaen bergio, qui onmosuit exceptionem transctionis. Quaestis ergo fiat, an Dansactis a patre, non e varaminisa, valeres, ac ruriam avari obstares iEam valere, magis est, sue persona transgens: sve causa transgendi spectetur. Persona trans- gens erat pater idemque legitimus aes ministrator bonorum filiarum suarum. Huius, quam tu totis vel euratoris in administrando maior merito est potestas i quippὸ qui praesumitur non temetὸ transegisse chm propter affectionem paternam. tum propter usus fructus commodum. Hi ne T tor , licet aes alienum urgeat, tamen rem pupilli immobilem sne decreto alienate nequit. at pater potest, L ah. q. sin autem-alienum. C. dae Ionis pia Mesu. N sic sentiunt communiter Doctores, Caintellianias Cotta in me strab. -b. Demiam. Matth.
si, ergo & transactio; alienationis iecies, ipsi
Et clim procuratori ac tutori transigere Iierat modo non diminuendi caussa vel donandi animo transigant, aut ambitiose remittant L 'astes iC. de ιν fati. t. mandato 6O. f. de ρνocinat. ubi pro deeidendi legendum diminuendi, monet Ia eobus Culae ius in nat. aιDem tit. Ing. de νο. Δυκω in torument. M ulmse ulli tacitis A is θ' de ad st. rvt. Mornacias a L pactum. 22. Eῶρα . Consequens est multo magis patri per missam esse transactionem super re filii, quae non ambitiose per gratiam d. i. mpra i 2. vel per ea. Iumniam
407쪽
lumniam interposta si, I. insamma 63. h. i.fgis ιonde . in b. A qua calumnia patrem merito exculat pietas paterni nominis atque inde proinveniens sanum pro liberis consilium, ui Papinianus inquit , in L net in Σχ. h. titi. f. ad M. I I. viatili. I. uti. Critarat. pinus. Et cum parer superte filiorum , quos non habet in potestate, transgere prohibeatur, I. de νe io. I de transac3. Acontrario sensu recte arguitur, eum posse tran fgere super re eorum, quos habet in potestate. Et ita doctissimi quique sentiunt, ut Franciscus
At huie sententiae vehementer obstare videtur Lah. h. tibi autem C. is bon. quis liber. ubi Imperator Iustinianus constituit, quod Pater legitimus adminis rator fili in m. super re filii hue ejus consensu agere non possit. Ergo videtur in-dὸ dicendum, quod multo initus pater sine consensu filii transigere possiti Hie textus multorum eorsit inunia ad inveniendam commodam solviationem & conciliationem a n I. I. C. de son. marim. ubi patri legitimo administratori permittitur , omnia agere , tanquam si ei integrum peris fictumque domistum esset acqui suum. Variae adserunsur solutiones , ut Oidere est apud Hartis mannum Pistotis, lib. q. qa l. XL num. 17. Osen. Andr. Fachineum lis. s. rem avers. cap. 39. ut hue accommodati merit4 possit, quod Barit Ius & DD. tradunt ad L in ambigua 3. f. de reb. dubiis. nempe textum controverium & varii inistellectus ad decisionem caussatum tuto allegari non posse. Magis placet, quod Arius Pinellus textum in L q. abi amem. restringit ad haereditatem tantum adventitiam , de qua ibi Imperator in proxime praecedentibus egit, atque ita secus est in alii, bonis ad Qentitiis, & hane sententiam oti uerbis istius textus magis consentaneam aminplectitur etiam scipio Gentilis, L Dact. tap. ro.
ubi pluribui rationem diverstatis explicat. Praeterea in toto iure Ita eomparatum est, ut siquando filii filiivὰ requiratur consensus, non tam inspiciendum sit, an filius vel filia consenserit, quam utrilm iustam eontradicendi caussam habuerit, vel f nullam habuerit. hoe ipso satis eonsensisse intelligatur, dummodo sciverit, I. a.
ini orem. At in hae hypothesi , si iam Franckiam mullam iustam dissentiendi caussam habuisse , pa-eet ex ipsa transgendi eaussa, quae fuit lis non a
patre affectata vel per ealumniam exeitata , sed indὸ oborta, quod Dominus smartrenbergius sexdictum testamentum variis modis impugnans legatum praestare recusabat. Huius litis eventus
erat dubius , & aleae instar ob probationum a cipitem exitum, de ob incerta eiusmodi plurima, undὸ fortunae judicio res committi dicitur, de qua sis est, in I. serens a 3. f. de stas. iam. N ideo Paulus in Linflamma 6v f. de candia cindes. responiadit non parum luctari eum , qui a lite discedit, ad quam legem Mornacius ex Epistola Iuliani
Imperatoris, notat melius esse quocunque m
do dimidium obtinere , quit m in ipso fori eonspectu iacturam totius facere. Ille igitur bon ἔ& providi patrissimilias ossicio functus, pro filiabus eerti aliquid maluit accipere, quam dubiam litis aleam subire, & ex incerto pendere. Ut ut si, non tam anxie inquirendum videtur in causam , qua pater ad transgendum motus si, clim is semper praesumatur non sine probabilitaussi iniisse transactionem , quam ob id sne decreto seri posse, notat Surdus, con=1.4 3. nam. 2 o. O se . quem sequitur Paulus Christinaeus, Tolum. 3. detis. 363. num. I. Tt s qua adhue dubitatio subnisset de transgendi caussa, ad eam probandam Reus admitti debuisset. His non o stantibus, Reus eondam natus suit, in in aelegatum usu sfiuctus praestare. A qua sententia cum esset re uiso petitat senatus re accuratius examinata, per interlocutionem partes ad probandum admisit. γ) Et cilm postea exhibitis acti ε istius litis, super qu olim fuerat transactum, ex iIs apparuisset Upthonem a Burmania iussam transigendi causam habuisse , senatus priorem
suam sententiam reformavit, di Haringiam, quae contenderat, ut transactici paterna rescinderetur,
shique integra ligata ibi verentur, a petitione sua submovit, relervato ei iure agendi contra sororis suae Franchiae liberos ex eapite substituistioni, sdeIeommisariae. ι)
I Ure Romano, liberorum nuptiis ius patrIae
potestatis, nec immunuitur, nee solvatur, L Mia 2. C. Iae castri. L pen. C. de colL.MI. s axorem DC delendri. In era. I. r. C de κωμ. I. r. q. ut . in D. f. de seν. inha. I. i. C de bov. qua sitiri L nosexis in. q. patre p. Quid c a quiι. manum L sed inrerim. i a. q. tiam ait f. is dona r. inter vir. ω uxor. h. a. distis. ΛεC. TerisI. At Frisorum moribus, liberi per iustas nuptias ρ manu patris exeunt, Ita enim inquit
Lex Frisca, Iis. 1. Oran. rii. s. Dat in desti
408쪽
6o Duisionum Erisitarum Liber II. Tit. VII.
oiden erit te. Idem recipium apud plerasque alias Europae nationes , ut apud Germanos, Hermannus Vulteiusia h. vis. Inst. mo. mia. patr. tiaest. sis. Joannes Sichardus a. ruis. C. stir ad. istis. adb pr. pes Britones, Boetius desis i97. m. I. Argent rarus a. cansae ad. Britan. m. 499. Gallos, Argent raeus d. an. 499. Loiter ati Reιροι istaneas natas. inlis. N. num 48. Charondas inmemorab. De . EG s. Hispanos , Arius Pinillos ad i. i. C. δε ιμ mrie n. pari. i. ram. 4 q. Lustanos, Pinelius Luto. Belgas, Petrus Peckius rite flumio N. M. E. Iis. 32. nam. 3. Anglos, Albericus Gentilis in truci. de mus. lib. I. cap. r. Italos , Antonius Hering. de Adting. t . . nam. 6a r. Longobardos, Grammaticus decis 3 q. ntim. q. Catha Ionios, Iacobus Canterius pini. a. νυν. NDAI.cap. a. nam. r. Haec consuetudo emancipandi liberos per matrimonium consona est uerbo divino, a. Genes etras. 24. ubi dicitur : νuctim est uis ριι emptim , O matrem suam, O adherebis mari μὰ ead quem locum Litanus scribit, quod si lius, cum est uxoratus , patim est emancipatus, & habet pro .igere sibi uxori & familiae. Imprimis vero requiritur, ut nuptiar istar liberorum tu facie Eeclesiae vel coram Magis ratu S actis legitime di
solemniter sint celebratae N contractae consensu patris. Et quidem consensus hie expressus videtur esse neee satius. Nam quamvis qu ad excusationem 1 poenis legalibus, taciturnitas, dia musatio aut patientia sussceret, tamen cum hiede iure amittendo & maximo patris praeiudicio agatur , nempὸ de patria potestate , re scilicet
tui. i. N consequenter de iis, quae per eam a quiruntur, amittendis, non ablque ratione exis pressus patris consensus ad mali imonium si 'ii: vestati habitio desideratus, ut doeent Andr. Tira-quelsus obgibus con LII. 7. min. s. s. & Arge tiaeus L arr. 499. H. 2. Quo tamen casu, lex renuente patre,matrim ni iam permittit, pater pro eonsentiente habetur,
si situ, dignam ducat. PorrA consuetudo haec
ex communi praxi hane inrerpretationem recipit, ut hactentis procedat, quatenus litaris emancipatio prodesti quatenus veris obesset, intelliguntur liberi adhue in sacris paternis permanssse argumento Episcopalis dignitatis, qui hactentis nos liberat patria potestate. Ne quod utilitate
repertum est, contrario sine recurrat, ut tradunt
m. sunt. Bald. in I nepoti R eod. Ascanius Cleme tinus intract. ripasνia pate=. . iat. num. 32. ' Mi ne quamvis liberi eminei pati l reditatem patris non aditam non transmittant, inde iue i serunt Michael Grassus in ιν. Saltas e e i. q. nam Deevherus bl. a. illis t. s. nam. 9. Iacob. Can
. haereditatem patris non aditam nee a filiis uxoratis, transmitti. Contrarium tamen verius
est , quia ius transmittendi respieit commodum filii, proindedue is hacten is censetur in patris potestate mansisse, ut & seriptum reliquit Alexander Treatacini M. r. variar. R μοι. ιδειά o
Similiter dicenduin est , quod filius conjug, tus praeteritus reddat testamentum patris nul lum , quia hoc ipsi expcisit, ac ideo nepotem exstio coniugato ante patrem desuncto rupillit, si amentum avi, Curia nostra definivit. . At quicunque emancipationis essctus te,duni in utilitatem liberinum hos illi consequuntur. Cui consequens est, i. quod ii ii coniugati possint condere testamentum, Hieronymus
Et ita Curiae nostrae placuit. Mli I. Liberi per matrimonium potestate patria liberat , contrὸ rsi rem possunt iudicio experiri, quod ficere non potuissent, s sub eius potestatem an silent, ι. nasia. q. st. desti c. Cui acius lib. I. iis i 3. Coler. dicis. a. nam. 7. oesten. Sunt & pluistis alii huius emancipationis per matrimonium sactae issectus ab aliis notari ut videte est apud Cardinalem Tuschum, rom. 6 pae .cant. lit. P. in itis is i. Et Matth. Berlichium ιρηι. Π cI Mι. I. um. XI. m. q. OseM.
R estat, ut moneamus inter huius eonsuetudiis nis Interpretes non satis convenire, virlim filia maritata , reo tuo marito, reeidat in potestatem pati Is i Multi magni nominis id affirmant, ut Barthos. Chasianaeus adtonsuetad. stiutinae ris. δει
I te risis mari circa finem Grammaticus detis sq. num. 6. O ia. ubi ita a Senatu Neapolitano itidicatum testatur, Roundus a Valle cons. 68. Tu. q. Fr. vivius opinion. 3o a. Speculator tir. detrum . q. quid fi mater. Ant. Thesaurus. .. cis Io. nam. . tibi hanc sentcntiam lare propust at Gilhenius in Dacy. δερ πιιτι./Mι. 3. cap. I. tium. 39, ue a. nam. 64. Nee pauciores numero & authraritate negant: ut Nicolaus Boetius deus i97. ubi hanc opinionem ubique in Francia observati testatur Matth. de Amictis in Conihintiane Runi , ιν insipis, Pso se em num i P. Massier. in μὰ praxi in ris. δε da Gmairim. vos Dem. de to mitissim, Andreas Tii quellus is legibus tomia. νών. Ea n est Nus ea psalti
409쪽
di rationi magis conscii a υ detur , quia liberi seis mel emancipati, & patria potestare eetempti invita in eam non rediguntur, L his. f. de his, qui sui uesario. iam. sariri di ius semel extinctum non solet reviviscere,1 31 Um 66. 4. Boram. a. f de Iu/ι. r. I. si pro parie. io. peniat. V. ri in rem vos L qai res 98-Nti ad stum. 9. J de Iolui.
S Axonum jure, quando liberi a parentibus se
leparant , seorsim habitant , proprian quere conomiam instituunt pro emancipatis habentur , ut reseri, di huius consuetudinis testes eu-mulat multos Doctores, Matthaeus Milichius pari. a. practitas. canesos continis XI. xam. 23. Os n. Et hic emancipandi modus etiam uiget apud Batavo eamque tacitam emancipationem nominat Hugo G totius Id. r. Inleptinglie tot die
Idem an obtineat apud Frilios dubitatum suit in filio, qui in praedio a se conducto immorabatur, propriamique alebat similiam , ac ipsum patrem convictorem habebat. Et chm consbetudo Frisica meminerit, tant sim per matrimonium liberos emancipari, eaque si stricti iuris, ut ad alia se extendi non patiatur, emancipationem, quae ali. hi si per separatam habitationem apud Frisos non esse receptam senatus censuit. a sane s s. lius fami l. per decem aut uiginti annias separatim habitaverit, & ut paterfantilias se gesserit, ae res sua, seorsm curaverit, pessumitur esse siti iuris per lex tum in I. r. ibi tuan dispallas sis. C. de νι=iasti a Maii h. de Aspictis Itiis i83.ntim. I. Asia
d. sibi vitiam aptaementest. I Itia imprivata a Sempronio ι asserebat se
stib pollicitatione nuptiarum cum eo e niscubuisse, itaque eontendit, ut Sempronius condemnaretur matrimonium secum coram facie
Teci si perficere ae solemnistae, vel se dotare, ae patium, qui semella erat, alere. Titia in pt batione matrimonii defecit. Sempronius gravibus praesumptionibus oneratus se iuramento puria gavit . quod matrimonii pollicitationem nullam fecisset, di insuper condemnatus fuit Titiam dotatare , ac filiam ex isto eoncubitu procreatam aleis me. Post ineidit quaestio, ubi filia educanda esset, Titia pet it, ut apud se educetur, & certa peia cuniae summa a Sempronio annuatim solvendasbi decerneretur. Sempronius offert, quod melatam domi sui honeste & pro modo iacultatum alere N educare velit. saactio igitur stiis, nouem filia apud patrem , o vim a I matrem H estis illa ιRegulare est alimenta esse prxstanda in domo debitoris, ibi minori sumptu ea praestari possunt, quam alibi I. tum hi 8. h. ighmg. de Dan am
Ners pari. I. tap. 6 . num. 2 2. Osten. Et pater non
videtur cogendus, ut filium , filiamuh extra domum suam alibi alat argumento nitim tum titiae. Is r. vers rima eum, propnieris , O ibi notar. μν. Datiare, A. de Treb. abras. Arius Pinellus as hi
Sed lime regula II multis casibus perdit ossicium suum , ut videte est apud Menochium,d. altas i o. Coler. L c p. a. Borchold. d. cap. 3. m. 46. Imprimis vero quaestio , quae inter patrem& matrem de educatione liberorum moveatur , arbitraria est. Nam ut in I si comperemi 3. C. A alent. lib. Imperatores rescripsetunt, I udicis est aestimare, utrum apud patrem an alibi filius educari debeat. Et sati, in educatione filiae videtur mater preserenda ι quia maternus amor eat eroa omnes affectus vincit . 8e lex nulli magis, quam matri liberorum educationem credidit, I. i. Unti papil2 ed cap. δει. crudeleque videtur puellam a maternis visceribus avelli. Et qui matribus liqberorum educationem denegam, gnare viden tur contra ἱpsam raturam . quae matri ad alendos Ibbicis ubera dedit, & affectum menti maternae impressi caeteros Omnes superantem. Nee minor matris in naturales quὸm in legitimos est amor,
R assectus: solaque civilis ratio naturales liberos a te itimi, disti upuit, ut inqtiit Iustinianus in Notest. 89. Hinc a senatu Daristas sese filii:
educationem matri etiam i pegitimis nihil aliud obstaret, ad iudieatam fuisse reserunt, Annaeus Robertus lib. a. rex. ita ι t. eap. 9. S Ludovicus Charond. ia memον. . Trab. Maricle , is fine. idem disti re leges Antuerpienses , LOvanienses nruinxellenses , aliasque Belgii ccinsuetudines; testatur Christinius ad his Methlinienses mi ig. - LPraeterea in x senti humi hasi in considerat ictis nem ven i lite agi de puella educanda. Quamvis enim Imperatores ini tisit C. Diversa facta, O restripserint, nulla lege cauturn ille , hi per 'xum:
410쪽
βιeνωam inleν pa enιει ista a ιe- tur, ut scilicet masculi alant ut apud patrem , puellae apud matrem r tamen arbitrio Iudicis hie divisio ficti potest , ut notat glossa in L L auis. Derb. aestimatis. puellae enim commodius institui & erudiri cum in moribus, tum in opificiis nemineis possunt a matre, qu m a patre. Denique Sempronius duxerat uxorem, que novercali potius odio quam benevolo affectu puellam suisset prolecutura. Hli ita consideratis, Curia definivit puellam esse
educandam apud matrem, ac condemnavit Semis pronium Τitiae annuatim alimentorum nomine solvere quinquaginta Carolinos usquedum puella adimpleverit annum aetatis decimum-qtarintum. 93 Quia eius aetatis puella inserviendo, aliis potest sibi uictum quaerere. Quando enim liberi naturales vel opificiis suis vel seruitii, seipsos exhibere possunt, non amplius sunt alendia parentibus. sed excludendi a domo paterna,
Q Uod stater fratrem , sororemve inopem
Christinaeus Eriis a 3. ω. 3. Ethoe ita vulgo placuit in fratre utrimque eoniuncto vel germainno. De uterino dubitatur. Dubitandi ratio est, quia Paulus in I. cum plures 1 a. thm rutar. 3. I. de ad Mi. rus. docet, si tutor dederit dotem ex bonis pupilli sorori eius uterinae, etiamsi non habuetit illa, undὸ nuberet, id tutorem non reis putare pupillo e nam etsi honestὸ sorori quoque uterinae pupillus in dotem det, non cogitur tamen dare ne inopi quidem. Quae sententia prae stat nobis ex intrario certissimum argumentum existimandi, fratrem scirori consanguineae sve Germanae, si ea aliundὸ nubere non possit, ditem constituere debere, Menoes. d. tio. Quem admodum igitur frater sorori uterinae non cogi intur dotem dare , ita quoque videtur, quod fiater non teneatur alere Inopem fiat rem vel som- rem uterinam. Quod argumentum tamen aliis displicet, quia liret argumentum ab alimentis ad dotem recte procedat, Menoch. d. loco. non tamen semper vice. versa , praesertim negative dote ad alimenta bona fit argumentatio, eum maior si alimentorum , sne quibus nemo vivere potest, quam dotis ratio. Proindὸ etiam obtunuit fratrem uteritium & egenum ali de te a fratre, qui est in facultatibus , & ita tradunt Harimannus Haramanni, d. ιir. 36. οκ 2. & alii, quos citat & sequitur Colerus L Itia. Et hane lantentiam ut humaniorem amplexus est sen
tus. Dixi fratrem egenum esse alendum isratre, qui est in sacultatibus. Nam si frater, quo alimenta petuntur, ipse inopia laboret &vi 2 habeat, und/ se suamque similiam sustentet& exhibeat, ad alimenta statri prs standa minime
tenetur. Hinc cum in eadem causa , frater, qui alimentorum nomine conveniebitur . eontenderet sibi vix alimenta suppetere, ae manibus suis victam quaerere ae parare cogi, ad probandum admissus, probata inopia absolutus est. ι
tis patruum non teneri alere nepotem ex fratre,
senatui placuit, cis quamuis aliud si Doctorem
iudicium, ut videre est apud Fac hin. lib. a. ι
DE FIN TIci III. Marer tis Avia a Grans D, dii nepotisia Misrepetitionem aliment reum praestisreum, praestrum Mim, neposve harur patrem locupletem. M Ater & avia non administrantes bona sislii nepotisque non repetunt, quicquid iaeos impendunt, quia pietatis caussa secisse creduntur , nisi aliud docuerint, vel ante protestatae sint, se filium nepotemque alere hoc animo, ut ab eis recuperent. Quae protestatio tollit omnem donandi p sumptionem, L alimenta I . C. δε ne M. PR. l. Noemias 3 q. p. rad. & ibi Petrus Cois statius. At s mater do aὐia filii nepotisque bona administraverint, tunc non donandi, sed repetendi animo alimenta supeditasse praesumuntur. LM. & ibi Bart. C. δε petit. Muri idem Bart. inti. uel benst j. de talia. Carolus Ruinus lib. s.
facere sumptus ex iis bonis, quae administrat, non ex suis , Petrus Costalius ad d. l. Nes mas. Et ita visum Senatui fuit. a Idem obtinet, si filius patrem habeat Iocu pletem , tunc enim mater ab ipse repetet , quod in filium expendit. Mater enim alimentis prae standis obnoxia non est , si liberi patrem eundemque satis locupletem habeant, L L ws. s.l. si te .im q. de LM agnos L nrater. qs. e. de iur.dar. Menoch. & Coler. H. Mis. Et ita quoque a Senatu nostr flesn tum est. μ)